Temat interpretacji

Korekta cen transferowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2020 r. (data wpływu 8 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2020 r. (data nadania 21 lipca 2020 r., data wpływu 27 lipca 2020 r.) oraz pismem z dnia 3 września 2020 r. (data nadania 3 września 2020 r., data wpływu 3 września 2020 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP2-2.4010.143.2020.1.AM z dnia 17 lipca 2020 r. (data nadania 17 lipca 2020 r., data doręczenia 20 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia czy korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą bazy kosztowej nie będzie stanowiła korekty cen transferowych jest nieprawidłowe;
  

• możliwości zastosowania do korekty wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonanej w związku z korektą bazy kosztowej zasad ogólnych, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe;
  

• ustalenia czy korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej będzie stanowić korektę cen transferowych jest prawidłowe;
  

• możliwości zastosowania do korekty wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonanej w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej zasad ogólnych, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty cen transferowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Wnioskodawczyni, Spółka) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka, podobnie jak podmioty powiązane, należy do Holdingu () (dalej jako: Grupa). Grupa (w tym Spółka) specjalizuje się w działalności w branży transportowej, a w szczególności w zakresie przewozów ładunków o dużej wartości, przede wszystkim samochodów ciężarowych, koparek i ciągników.

W ramach Grupy Spółka świadczy usługi transportowe, na rzecz B (dalej jako: podmiot powiązany) mający siedzibę pod adresem: () oraz posługujący się numerami identyfikacyjnymi: ().

Spółka kalkuluje ceny świadczonych przez siebie usług transportowych na podstawie kosztów planowanych. Koszty te stanowią bazę kosztową, do której następnie doliczany jest narzut zysku. Baza kosztowa uwzględnia planowane koszty nabycia przez Spółkę towarów/materiałów/usług, które są Spółce niezbędne do wykonania usług na rzecz podmiotu powiązanego. Spółka co miesiąc na podstawie tak skalkulowanej ceny wystawia faktury na rzecz podmiotu powiązanego za wykonane usługi transportowe.

Spółka rozważa możliwość zastosowania w 2021 r. dwóch rodzajów korekt.

Pierwszy rodzaj korekt będzie polegał na tym, że po zakończeniu 2020 roku Spółka dokona korekty bazy kosztowej mającej na celu urzeczywistnić jej wartość. Korekta ta będzie polegać na skorygowaniu bazy kosztowej (opartej na kosztach planowanych) poprzez ujęcie w niej kosztów rzeczywiście poniesionych. W jej wyniku baza kosztowa może ulec zwiększeniu lub zmniejszeniu, co przyczyni się odpowiednio do zwiększenia lub zmniejszenia wartości usług transportowych wykonanych w poprzednim roku obrotowym.

Spółka dopiero po zakończeniu danego roku ma możliwość ustalenia ostatecznej bazy kosztowej związanej z usługami transportowymi (dalej: Koszty ostateczne). Na tej podstawie wystawiona zostanie faktura końcowa - rozliczająca usługi wykonane w poprzednim roku, tzw. faktura true-up (in minus lub in plus) (dalej: Faktura true-up), która będzie odzwierciedlać zmianę wynagrodzenia należnego w zamian za usługi wyświadczone w danym roku z uwagi na jego ustalenie w oparciu o Koszty ostateczne, a nie w oparciu o Koszty prognozowane - jak to będzie miało miejsce w przypadku faktur wystawianych w ciągu danego roku. W związku z powyższym, Faktura true-up będzie stanowiła fakturę korygującą zmieniającą wysokość wynagrodzenia w zamian za usługi.

Faktura true-up zostanie wykonana w lutym/marcu roku następującego po zakończeniu roku obrotowego, gdy będzie posiadała informację o wszystkich rzeczywiście poniesionych kosztach.

Drugi rodzaj korekt będzie polegał na polegał na tym, że po zakończeniu 2020 roku Spółka będzie miała możliwości dokonania zmiany wysokości doliczanego do bazy kosztowej narzutu zysku. Roczny narzut zysku Spółki, powinien być dopasowany do ustalonego punktu w przedziale międzykwartylowym, który to przedział ustalony jest na podstawie analizy benchmarkingowej opartej na analizie podmiotów niepowiązanych (analiza porównawcza).

Korekta ta jest wykonywana między Spółką a podmiotem powiązanym przed sfinalizowaniem rocznych sprawozdań finansowych. Może być to korekta wpływająca na zwiększenie jak i zmniejszenie narzutu zysku Spółki, a w konsekwencji na zwiększenie/zmniejszenie należnego jej wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe. Korekta ta nie jest korektą konkretnych transakcji (konkretnych faktur/cen/wynagrodzeń).

Spółka udokumentuje korektę narzutu zysku za 2020 r. notą księgową. Korekty Spółka dokona po zakończeniu roku podatkowego.

Mając na uwadze powyższe, Spółka powzięła wątpliwość, co do sposobu uwzględnienia w rachunku podatkowym ww. korekt wynikających z rozliczenia wykonanych przez Spółkę usług dla transakcji realizowanych od 1 stycznia 2019 r.

W zakresie ww. zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazuje, że wystąpił również z wnioskiem do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 21 lipca 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

1. Zdaniem Spółki w opisanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej transakcjach realizowanych przez podatnika ustalone zostaną warunki, które ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane;
2. Spółka planuje wykonanie korekty w 2021 r. (korekta ta będzie dotyczyła transakcji realizowanych w 2020 r.). Z uwagi na wystąpienie w 2020 r. pandemii koronawirusa wywołującą chorobę COVID- 19, w wyniku której:
   • wystąpił przestój w gospodarce krajowej i międzynarodowej (zamknięte sklepy, zakłady produkcyjne / ograniczona produkcja i konsumpcja);
   • wstrzymanie produkcji w branży automotive (produkcji pojazdów) - co jest dla Spółki wyjątkowo istotne z uwagi na to, że zajmuje się ona transportem innych pojazdów od producentów do innych podmiotów, w wyniku przestoju w tej branży utraciła ona swoje zlecenie
   • Spółka uważa, że w 2020 r. wystąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki będące podstawą obliczenia ceny/wynagrodzenia, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty. Stwierdzenie to zdaniem Spółki będzie miało zastosowanie do obu opisanych w stanie przyszłym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej korekt;
3. Z uwagi na to, że przedstawiona we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej sytuacja jest to stan przyszły, Wnioskodawca przypuszcza, że nie będzie posiadał oświadczenia podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokonał korekty w tej samej wysokości, co Wnioskodawca;
4. Z uwagi na odpowiedź udzieloną na pytanie oznaczone lit. c, Wnioskodawca w takiej sytuacji nie potwierdzi dokonania korekt w rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy. Nie zostaną bowiem spełnione wszystkie warunki do wykonania korekty o której mowa w art. 11e ustawy o CIT. Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8, w wersji 29), jest skonstruowane w ten sposób, że w pozycji 27 należy potwierdzić wyłączenie dokonanie korekty, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, a nie potwierdzić jakąkolwiek korektę.

Wnioskodawca podkreślił, że przedstawił we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan przyszły, co powoduje to, że może on ulec zmianie. Nie ma on bowiem wpływu na zdarzenia przyszłe.

Ponadto Wnioskodawca w nawiązaniu do odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 lipca 2020 r. Nr 0114-KDIP2-2.4010.143.2020.1.AM przesłanej do organu 21 lipca 2020 r. pismem z dnia 3 września 2020 r. przedstawił uzupełnienie/sprostowanie do ww. odpowiedzi wskazując, że:

W odpowiedzi z dnia 21 lipca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, w ramach odpowiedzi na pytanie Organu czy Wnioskodawca w momencie dokonania korekt będzie posiadał oświadczenie podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokoła korekty w tej samej wysokości, co podatnik", iż:

Z uwagi na to, że przedstawiona we wniosku o interpretację indywidualną sytuacja jest to stan przyszły, Wnioskodawca przypuszcza, że nie będzie posiadał oświadczenia podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokonał korekty w tej samej wysokości, co Wnioskodawca.

Niniejszym Wnioskodawca pragnie zmodyfikować ww. odpowiedź w następujący sposób:

Wnioskodawca w momencie dokonywania korekt będzie posiadał oświadczenie podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokona korekty w tej samej wysokości co podatnik. Nawet jednak, gdyby Wnioskodawca nie posiadał w momencie dokonywania korekty oświadczenia, o którym mowa powyżej, stoi on na stanowisku, że będzie upoważniony do ujęcia przedmiotowej korekty zgodnie z art. 12j ust. 3 ustawy o CIT w okresie rozliczeniowym (roku podatkowym), którego ta korekta dotyczy..

Ponadto Wnioskodawca pragnie skorygować udzieloną odpowiedź na pytanie Organu: czy podatnik potwierdzi dokonanie przedmiotowych korekt w rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy z przedstawionej w odpowiedzi na wezwanie:

Z uwagi na odpowiedź udzieloną na pytanie oznaczone lit. c Wnioskodawca w takiej sytuacji nie potwierdzi dokonania korekt w rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy. Nie zostaną bowiem spełnione wszystkie warunki do wykonania korekty, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT. Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8 w wersji 29), jest skonstruowane w ten sposób, że w pozycji 27 należy potwierdzić wyłącznie dokonanie korekty, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, a nie potwierdzić jakąkolwiek korektę..

na następującą:

Z uwagi na odpowiedź udzieloną na pytanie oznaczone lit. c Wnioskodawca w takiej sytuacji potwierdzi dokonanie korekt w rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą bazy kosztowej (mającej na celu urzeczywistnić wartość bazy kosztowej) będzie korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki:

1. korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą bazy kosztowej (mającej na celu urzeczywistnić wartość bazy kosztowej) nie będzie korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT;
2. z uwagi na to, że (wskazana w odpowiedzi na pytanie nr 1) korekta nie będzie korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, to zdaniem Spółki do takiej korekty można stosować zasady ogólne, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT;
3. gdyby jednak Organ interpretacyjny uznał stanowisko Spółki przedstawione w odpowiedzi na pytanie nr 1 za nieprawidłowe, a więc jeżeli (wskazana w odpowiedzi na pytanie nr 1) korekta wynagrodzenia za świadczone usługi transportowe wykonana w wyniku korekty bazy kosztowej, będzie korektą ceny transferowej, to zdaniem Spółki w przypadku niespełnienia warunków wymienionych w art. 11e ustawy o CIT, do takiej korekty można stosować zasady ogólne, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT;
4. korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej, będzie korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT;
5. z uwagi na to, że (wskazana w odpowiedzi na pytanie nr 4) korekta wynagrodzenia wynikająca z korekty narzutu zysków będzie korektą ceny transferowej to zdaniem Spółki w przypadku gdyby nie zostały spełnione warunki wymienionych w art. 11e ustawy o CIT, do takiej korekty można stosować zasady ogólne, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT;
6. gdyby jednak Organ interpretacyjny uznał stanowisko Spółki przedstawione w odpowiedzi na pytanie nr 4 za nieprawidłowe, a więc jeżeli (wskazana w odpowiedzi na pytanie nr 4) korekta nie będzie korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, to zdaniem Spółki do takiej korekty można stosować zasady ogólne, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Do końca 2018 r. ustawa o CIT, nie regulowała w sposób odrębny zasad wykonywania korekt rozliczeń między podmiotami powiązanymi (korekt dochodowości). Do tego dnia korektę dochodowości wykonywano przy wykorzystaniu zasad ogólnych zawartych w art. 12 ust. 3j oraz art. 15 ust. 4i ustawy o CIT. Zgodnie z tymi przepisami:

• jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty;

• jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Przepisy regulujące korektę dochodowości pojawiły się w ustawie o CIT (art. 11e tej ustawy) z dniem 1 stycznia 2019 r. Przepisy te można stosować po raz pierwszy przy rozliczeniu transakcji realizowanych od 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 11e ustawy o CIT, podatnik może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów (...)

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, pojęcie cena transferowa oznacza rezultat finansowy warunków ustalonych lub narzuconych w wyniku istniejących powiązań, w tym cenę, wynagrodzenie, wynik finansowy lub wskaźnik finansowy.

Wynikiem finansowym/wskaźnikiem finansowym może być m.in. marża, narzut, ustalony wskaźnik rentowności (np. ROS).

Korekta dochodowości realizowana na podstawie art. 11e ustawy o CIT, może więc wynikać z analizy wskaźnikowej i może mieć na celu dokonanie korekty np. marży, wybranego wskaźnika finansowego.

Zastosowanie korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, jest przy tym możliwe jeżeli są spełnione łącznię następujące warunki:

1. w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane;
2. nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych;
3. w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokonał korekty cen transferowych w tej samej wysokości, co podatnik;
4. podmiot powiązany, o którym mowa w pkt 3, ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie lub na terytorium, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z tym państwem;
5. podatnik potwierdzi dokonanie korekty cen transferowych w rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, którego dotyczy ta korekta.

Przywołany wyżej przepis mówi, że korektę dochodowości można wykonać jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki. Warunki te powinny więc zostać spełnione już w momencie wykonywania korekty. Przepis posługuje się bowiem określeniem są spełnione, a nie będą spełnione, zostaną spełnione. Podobne wnioski można wyciągnąć z brzmienia w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie.

Podsumowanie w zakresie zdarzenia przyszłego:

Ad. 1-3.

Zdaniem Wnioskodawcy korekta wynagrodzenia wynikająca z korekty bazy kosztowej opartej na kosztach planowanych, mająca na celu ustalenie bazy kosztowej w oparciu o koszty rzeczywiste (tzw. korekta true-up) nie jest korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Korekta ta może zostać ujęta na bieżąco, tj. według zasad ogólnych zawartych w art. 12 ust. 3j ustawy o CIT (w momencie wystawienia faktury korygującej).

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w bazie kosztowej uwzględniane były planowane koszty nabycia przez Spółkę towarów/materiałów/usług, które są Spółce niezbędne to wykonania usług na rzecz podmiotu powiązanego, to korekta wynagrodzenia wynikająca z aktualizacji bazy kosztowej (mająca na celu urealnić jej wartość do kosztów rzeczywiście poniesionych) nie stanowi korekty ceny transferowej, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Przepis art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT nie wskazuje bowiem na sytuację gdy wynagrodzenie jest zmieniane w wyniku korekty bazy kosztowej polegającej na urzeczywistnieniu jej wartości. Dlatego też patrząc na to co leży u podstaw korekty należy uznać, że w analizowanym przypadku nie mamy do czynienia z korektą ceny transferowej.

Potwierdzeniem zaprezentowanego wyżej stanowiska może być interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.423.2019.1. Wynika z niej, że korekta bazy kosztowej mająca na celu urzeczywistnić jej wartość nie jest korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, oraz że może zostać ujęta na bieżąco, tj. według zasad ogólnych zawartych w art. 12 ust. 3j oraz art. 15 ust. 4i ustawy o CIT.

Zgodnie z tymi przepisami:

• korekty przychodów dokonuje się poprzez ich zmniejszenie lub zwiększenie w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca;

• korekty kosztów uzyskania przychodów dokonuje się poprzez ich zmniejszenie lub zwiększenie w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca.

Spółka uważa ponadto, że gdyby jednak Organ interpretacyjny uznał stanowisko Spółki przedstawione w odpowiedzi na pytanie nr 1 za nieprawidłowe, to jeżeli (wskazana w odpowiedzi na pytanie nr 1) korekta wynagrodzenia za świadczone usługi transportowe wykonana w wyniku korekty bazy kosztowej, będzie korektą ceny transferowej, to zdaniem Spółki w przypadku niespełnienia warunków wymienionych w art. 11e ustawy o CIT, do takiej korekty można stosować zasady ogólne, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Zdaniem Spółki w takiej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 3l pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym przepisów ust. 3j-3k nie stosuje się do korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.

Wskazany wyżej przepis wyłącza możliwość stosowania korekty, o której mowa art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, tylko w sytuacji gdy wykonuje się korektę, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione warunki wskazane w art. 11e ustawy o CIT, to nie można wykonać korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT. Skoro nie wykonuje się korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e stawy o CIT, to art. 12 ust. 3l pkt 2 ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania, a tym samym można zastosować art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Spółka uważa również, że odmienne stanowisko byłoby niedopuszczalne ponieważ prowadziłoby do wniosku, zgodnie z którym niespełnienie warunków wykonania korekty ceny transferowej, wynikających z art. 11e ustawy o CIT, pozbawia podatnika prawa do wykonania skutecznej korekty przychodów zarówno na podstawie wskazanego już art. 11e ustawy o CIT, jak i art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Ad. 3-5.

Zdaniem Wnioskodawcy, korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej, będzie korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Spółka powyższe stanowisko opiera na tym, że z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wynika, że przez cenę transferową rozumie się rezultat finansowy warunków ustalonych lub narzuconych w wyniku istniejących powiązań, w tym cenę, wynagrodzenie, wynik finansowy lub wskaźnik finansowy.

W analizowanym przypadku mamy do czynienia z korektą wynagrodzenia wywodzącą się z korekty narzutu zysku, której wartość ustalana jest w oparciu o wskaźniki finansowe. Dlatego też patrząc na to co leży u podstaw korekty należy uznać, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z korektą ceny transferowej.

Mimo że (wskazana w odpowiedzi na pytanie nr 4) korekta wynagrodzenia wynikająca z korekty narzutu zysków będzie korektą ceny transferowej, to zdaniem Spółki w przypadku gdyby nie zostały spełnione warunki wymienionych w art. 11e ustawy o CIT, to do takiej korekty można stosować zasady ogólne, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Jak już Spółka argumentowała wyżej, w takiej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 3l pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym przepisów ust. 3j i 3k nie stosuje się do korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.

Wskazany wyżej przepis wyłącza możliwość stosowania korekty, o której mowa art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, tylko w sytuacji gdy wykonuje się korektę, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione warunki wskazane w art. 11e ustawy o CIT, to nie można wykonać korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT. Skoro nie wykonuje się korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e stawy o CIT, to art. 12 ust. 3l pkt 2 ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania, a tym samym można zastosować art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Spółka uważa również że odmienne stanowisko byłoby niedopuszczalne ponieważ prowadziłoby do wniosku, zgodnie z którym niespełnienie warunków wykonania korekty ceny transferowej, wynikających z art. 11e ustawy o CIT, pozbawia podatnika prawa do wykonania skutecznej korekty przychodów zarówno na podstawie wskazanego już art. 11e ustawy o CIT, jak i art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Gdyby jednak Organ interpretacyjny uznał stanowisko Spółki przedstawione w odpowiedzi na pytanie nr 4 za nieprawidłowe, a więc jeżeli (wskazana w odpowiedzi na pytanie nr 4) korekta nie będzie korektą cen transferowych, o której mowa w art. 11e w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, to zdaniem Spółki do takiej korekty można stosować zasady ogólne, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o CIT. W konsekwencji Spółka będzie mogła ująć korektę na bieżąco, tj. według zasad ogólnych zawartych w art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• ustalenia czy korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą bazy kosztowej nie będzie stanowiła korekty cen transferowych jest nieprawidłowe;
  

• możliwości zastosowania do korekty wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonanej w związku z korektą bazy kosztowej zasad ogólnych, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe;
  

• ustalenia czy korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej będzie stanowić korektę cen transferowych jest prawidłowe;
  

• możliwości zastosowania do korekty wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonanej w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej zasad ogólnych, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), zwanej dalej ustawą zmieniającą, wprowadzone zostały przepisy szczególne dotyczące zasad ujmowania tzw. korekt cen transferowych (ang. transfer pricing compensating adjustments). Przepisy te regulują ujmowanie na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych korekt cen transferowych dokonywanych przez podatnika. Przepisy te weszły w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

Powyższe przepisy znajdą zastosowanie do korekt cen transferowych dotyczących transakcji kontrolowanych realizowanych w 2019 r. (tj. od 1 stycznia 2019 r.). Powyższe wynika wprost z art. 26 ust. 1 ustawy zmieniającej, który stanowi, że zmienione przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym przepisy dotyczące ujmowania korekt cen transferowych) stosuje się do transakcji lub innych zdarzeń, rozpoczętych i niezakończonych przed dniem 1 stycznia 2019 r., w zakresie tej części transakcji lub innych zdarzeń, które są realizowane w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r.

W uzasadnieniu do ustawy zmieniającej projektodawca wskazał, że celem wprowadzenia tej regulacji jest doprecyzowanie momentu ujęcia korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów z tytułu korekty cen transferowych i ujednolicenie podejścia w tym zakresie. Przepisy te wskazują, że korekta taka powinna zostać ujęta w okresie rozliczeniowym, którego dotyczy, a nie w okresie, kiedy została wystawiona (w przypadku przychodów) lub otrzymana (w przypadku kosztów uzyskania przychodów) faktura korygująca lub inny dokument potwierdzający dokonanie korekty.

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm., dalej; updop) cena transferowa oznacza rezultat finansowy warunków ustalonych lub narzuconych w wyniku istniejących powiązań, w tym cenę, wynagrodzenie, wynik finansowy lub wskaźnik finansowy.

Korekty cen transferowych dokonywane są w grupach podmiotów powiązanych w celu doprowadzenia wyniku finansowego poszczególnych podmiotów powiązanych, działających w ramach łańcucha wartości, do poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej, poprzez prawidłową dystrybucję dochodu między te podmioty, biorąc pod uwagę pełnione przez nie funkcje, ponoszone ryzyka oraz angażowane aktywa (tzw. profil funkcjonalny). Wynik finansowy zgodny z zasadą ceny rynkowej oznacza wynik finansowy, który w porównywalnych okolicznościach osiągnęłyby podmioty niepowiązane o porównywalnym profilu funkcjonalnym.

Korekta cen transferowych dokonywana jest okresowo, zazwyczaj po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego. Zaznaczyć przy tym należy, że korekty cen transferowych obejmują zarówno tzw. korekty na koniec roku, jak również korekty dokonywane w trakcie roku podatkowego, np. miesięcznie lub kwartalnie. Wystąpienie korekty wynika z zaistnienia w trakcie okresu rozliczeniowego, bądź po jego zakończeniu okoliczności, które nie mogły być znane stronom transakcji podczas jej planowania, a które spowodowały, że istnieje konieczność dostosowania poziomu pierwotnie ustalonej ceny transferowej do poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej. Korekta powinna być dokonana w racjonalnie szybkim terminie po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Przy określeniu częstotliwości oraz terminu dokonania takiej korekty powinna zostać wzięta pod uwagę m.in. praktyka gospodarcza przyjęta w branży, zmienność czynników ekonomicznych mających wpływ na wysokość ceny transferowej, wystąpienie okoliczności mających znaczący wpływ na zmianę pierwotnie ustalonej ceny transferowej, techniczne możliwości dokonania takiej korekty.

Stosownie do art. 11e updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podatnik może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane;
2. nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych;
3. w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokonał korekty cen transferowych w tej samej wysokości, co podatnik;
4. podmiot powiązany, o którym mowa w pkt 3, ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie lub na terytorium, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z tym państwem;
5. podatnik potwierdzi dokonanie korekty cen transferowych w rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, którego dotyczy ta korekta.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3aa updop, przy ustaleniu wysokości przychodu uwzględnia się:

1. korektę cen transferowych zmniejszającą przychody, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1-5;
2. korektę cen transferowych zwiększającą przychody, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2.

W myśl art. 15 ust. 1ab updop, przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów uwzględnia się:

1. korektę cen transferowych zmniejszającą koszty uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2;
2. korektę cen transferowych zwiększającą koszty uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1-5.

Stosownie do powyższych przepisów, w wyniku korekty cen transferowych zmniejszających przychody, korekta ta powinna spełniać warunki z pkt 1-5 art. 11e, zaś korekta zwiększająca przychody, powinna spełniać warunki z pkt 1 i 2 art. 11e. Natomiast w przypadku korekty cen transferowych skutkujących zmianą wysokości kosztów uzyskania przychodów, korekta zmniejszająca koszty powinna spełniać warunki z pkt 1 i 2 art. 11e, a zwiększająca koszty winna spełniać przesłanki z pkt 1-5 art. 11e.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia w ramach Grupy Spółka świadczy usługi transportowe, na rzecz podmiotu powiązanego. Spółka kalkuluje ceny świadczonych przez siebie usług transportowych na podstawie kosztów planowanych. Koszty te stanowią bazę kosztową, do której następnie doliczany jest narzut zysku. Baza kosztowa uwzględnia planowane koszty nabycia przez Spółkę towarów/materiałów/usług, które są Spółce niezbędne do wykonania usług na rzecz podmiotu powiązanego. Spółka co miesiąc na podstawie tak skalkulowanej ceny wystawia faktury na rzecz podmiotu powiązanego za wykonane usługi transportowe.

Spółka rozważa możliwość zastosowania w 2021 r. dwóch rodzajów korekt:

1. Pierwszy rodzaj korekt będzie polegał na tym, że po zakończeniu 2020 roku Spółka dokona korekty bazy kosztowej mającej na celu urzeczywistnić jej wartość;
2. Drugi rodzaj korekt będzie polegał na tym, że po zakończeniu 2020 roku Spółka będzie miała możliwości dokonania zmiany wysokości doliczanego do bazy kosztowej narzutu zysku.

Jak wynika natomiast z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego pierwsza z korekt, tj. korekta bazy kosztowej ma na celu urzeczywistnić jej wartość. Spółka kalkuluje bowiem ceny świadczonych przez siebie usług transportowych na podstawie kosztów planowanych. Następnie po zakończeniu roku obrotowego, gdy Spółka będzie posiadała informacje o wszystkich rzeczywiście poniesionych kosztach zostanie dokonana korekta bazy kosztowej, a na tej podstawie zostanie wystawiona faktura końcowa tzw. faktura true-up.

Drugi rodzaj korekt będzie polegał na tym, że po zakończeniu 2020 roku Spółka będzie miała możliwości dokonania zmiany wysokości doliczanego do bazy kosztowej narzutu zysku. Korekta ta jest wykonywana między Spółką a podmiotem powiązanym przed sfinalizowaniem rocznych sprawozdań finansowych. Może być to korekta wpływająca na zwiększenie jak i zmniejszenie narzutu zysku Spółki, a w konsekwencji na zwiększenie/zmniejszenie należnego jej wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe. Korekta ta nie jest korektą konkretnych transakcji (konkretnych faktur/cen/wynagrodzeń).

Mając na uwadze powyższe, Spółka powzięła wątpliwość, co do sposobu uwzględnienia w rachunku podatkowym ww. korekt wynikających z rozliczenia wykonanych przez Spółkę usług dla transakcji realizowanych od 1 stycznia 2019 r.

Korekta cen transferowych to korekta dokonywana przez podmiot powiązany w odniesieniu do transakcji kontrolowanej (czy też grupy transakcji kontrolowanych lub całości działalności podmiotu powiązanego), w celu dostosowania (na potrzeby podatkowe) ceny transferowej zrealizowanej w danym okresie do poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej (ang. arms lenght principle). Konieczność takiego dostosowania wynikać powinna z wystąpienia w trakcie okresu rozliczeniowego czynników niezależnych od stron transakcji lub uzyskania wiedzy na temat ostatecznych danych finansowych stanowiących podstawę obliczenia ceny transferowej.

Co istotne, w odniesieniu do ww. korekt z odpowiedzi na wezwanie z dnia 27 lipca 2020 r. oraz jej uzupełnienia/sprostowania tej odpowiedzi z dnia 3 września 2020 r. wynika, że zostały spełnione warunki określone w art. 11e pkt 1-3 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto w odniesieniu do warunku określonego w art. 11e pkt 4 ustawy, w oparciu o przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że podmiot powiązany posiada siedzibę w państwie (Holandia), z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z tym państwem, wynikająca z ww. umowy.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w odniesieniu do przedstawionych obu rodzajów korekt zamierza zastosować wskazaną w art. 11d ustawy tzw. metodę weryfikacji cen transferowych - koszt plus. Metoda ta polega na ustaleniu ceny przedmiotu transakcji kontrolowanej na poziomie sumy bazy kosztowej i narzutu zysku, kalkulowanego w odniesieniu do tej bazy kosztowej.

Przez bazę kosztową rozumie się sumę kosztów bezpośrednio związanych albo sumę kosztów bezpośrednio lub pośrednio związanych z wytworzeniem we własnym zakresie lub nabyciem przedmiotu transakcji kontrolowanej. Z kolei rynkową wartość narzutu zysku w stosunku do określonej bazy kosztowej ustala się poprzez odniesienie do poziomu narzutu zysku, jaki ten sam podmiot stosuje w porównywalnych transakcjach z podmiotami niepowiązanymi w odniesieniu do takiej samej bazy kosztowej, lub narzutu zysku stosowanego w porównywalnych transakcjach przez podmioty niepowiązane w odniesieniu do porównywalnej bazy kosztowej. Powyższe wynika z Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2491)

Należy uznać, że opisana we wniosku zmiana bazy kosztowej (pierwszy rodzaj korekty) lub narzutu zysku (drugi rodzaj korekty) jako składowych metody koszt plus, skutkująca korektą cen transferowych, dokonywana w przypadku gdy spełnione zostaną opisane w art. 11e pkt 1-5 ustawy warunki, powinna być dokonywana z uwzględnieniem art. 12 ust. 3aa oraz art. 15 ust. 1ab ustawy, tj. jako tzw. korekta cen transferowych. Nie jest w takim przypadku możliwe zastosowanie tzw. przepisów ogólnych dotyczących korekt, co wynika odpowiednio z art. 12 ust. 3l pkt 2 oraz art. 15 ust. 4k pkt 2 ustawy.

Powyższe oznacza zatem, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• ustalenia czy korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą bazy kosztowej nie będzie stanowiła korekty cen transferowych jest nieprawidłowe;

• możliwości zastosowania do korekty wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonanej w związku z korektą bazy kosztowej zasad ogólnych, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe;

• ustalenia czy korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej będzie stanowić korektę cen transferowych jest prawidłowe;

• możliwości zastosowania do korekty wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonanej w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej zasad ogólnych, tj. art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, że organ uznał, że korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą bazy kosztowej będzie stanowiła korektę cen transferowych oraz korekta wynagrodzenia za wykonane usługi transportowe wykonana w związku z korektą narzutu zysku doliczanego do bazy kosztowej będzie stanowić korektę cen transferowych, odpowiedź na pytanie nr 2 oraz odpowiedź na pytanie nr 6 jest bezprzedmiotowa.

Również rozstrzyganie w zakresie sformułowanych przez Wnioskodawcę pytań nr 3 i 5, odwołujących się do przypadku niespełnienia warunków wskazanych w art. 11e ustawy, jest bezprzedmiotowe. Pytania te nie korespondują z przedstawionym opisem sprawy, z którego po uzupełnieniu pismem 3 września 2020 r. wynika, że spełnione są warunki wskazane w art. 11e ustawy.

W odniesieniu natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie oraz co istotne w odmiennym stanie faktycznym i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa, wiąże strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartego w niej stanowiska nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Dodać jednocześnie należy, że ustawodawca przewidział możliwość zmiany już wydanych interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej