Temat interpretacji
Ustalenie, czy Spółka jest zobowiązana do uwzględniania przy kalkulacji zaliczek na PDOP wyłącznie Przychodów /Dochodów Krajowych, tzn. nie jest zobowiązana do uwzględniania Należności Licencyjnych z Zagranicy przy kalkulacji zaliczek na PDOP – zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 czerwca 2022r. wpłynął Państwa wniosek z 8 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy Spółka jest zobowiązana do uwzględniania przy kalkulacji zaliczek na PDOP wyłącznie Przychodów /Dochodów Krajowych, tzn. nie jest zobowiązana do uwzględniania Należności Licencyjnych z Zagranicy przy kalkulacji zaliczek na PDOP – zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka” lub „Wnioskodawca”) – jako osoba prawna posiadająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej („RP”) – podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych („PDOP”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca osiąga dochody (przychody) poza terytorium RP, przez które rozumie się w szczególności przychody z tytułu udzielania przez Spółkę licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego opracowanego przez Spółkę (przede wszystkim różnego rodzaju gier komputerowych) podmiotom zagranicznym, tzn. mającym siedzibę poza terytorium RP oraz niebędącym polskimi rezydentami podatkowymi („Klienci Zagraniczni”). W zamian za udzielenie licencji Spółka otrzymuje od Klienta Zagranicznego wynagrodzenie w ustalonej umownie wysokości („Należności Licencyjne od Klienta Zagranicznego”).
Klienci Zagraniczni mają siedziby w państwach, z którymi RP zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania („UPO”) dające podstawę do uzyskania przez polski organ podatkowy informacji podatkowych od zagranicznego organu podatkowego państwa, w którym dochód (przychód) w postaci Należności Licencyjnych od Klienta Zagranicznego został uzyskany przez Spółkę. Klienci Zagraniczni nie posiadają na terytorium RP zakładu w rozumieniu odpowiednich przepisów Ustawy o PDOP lub właściwych UPO.
Należności Licencyjne od Klientów Zagranicznych stanowią należności licencyjne w rozumieniu Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i od majątku oraz właściwych UPO.
Należności Licencyjne od Klientów Zagranicznych nie stanowią dochodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PDOP, tzn. dochodów osiąganych poza terytorium RP, które są wolne od PDOP w przypadku, gdy stanowi tak umowa międzynarodowa, której RP jest stroną.
Dokonując płatności Należności Licencyjnych od Klientów Zagranicznych na rzecz Spółki, Klient Zagraniczny potrąca podatek dochodowy w państwie źródła, tzn. w państwie swojej siedziby (tzw. podatek u źródła).
Do podatku u źródła od Należności Licencyjnych od Klientów Zagranicznych pobranego w państwie źródła przez Klienta Zagranicznego stosuje się metodę unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP oraz we właściwych UPO, tzn. metoda zaliczenia proporcjonalnego. Metoda ta polega na odliczeniu od PDOP kwoty równej podatkowi dochodowemu (podatkowi u źródła) zapłaconemu w państwie źródła. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części PDOP obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie źródła. Mając to na uwadze, kwota podatku pobranego za granicą przez Klienta Zagranicznego podlega odliczeniu od PDOP należnego w Polsce.
Oprócz Należności Licencyjnych od Podmiotów Zagranicznych, Wnioskodawca osiąga również przychody (dochody) na terytorium RP („Przychody/Dochody Krajowe”).
Pytanie
Czy Spółka jest zobowiązana do uwzględniania przy kalkulacji zaliczek na PDOP wyłącznie Przychodów/Dochodów Krajowych, tzn. nie jest zobowiązana do uwzględniania Należności Licencyjnych z Zagranicy przy kalkulacji zaliczek na PDOP – zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP?
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka jest zobowiązana do uwzględniania przy kalkulacji zaliczek na PDOP wyłącznie Przychodów/Dochodów Krajowych, tzn. nie jest zobowiązana do uwzględniania Należności Licencyjnych z Zagranicy przy kalkulacji zaliczek na PDOP - zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o PDOP podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium RP podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Regulacja ta określa podmioty posiadające nieograniczony obowiązek podatkowy w RP.
W myśl art. 7 ust. 1 i 2 Ustawy o PDOP przedmiotem opodatkowania PDOP jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest co do zasady nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sum przychodów, różnica stanowi stratę podatkową.
Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 Ustawy o PDOP, ustalając dochód stanowiący podstawę opodatkowania, nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.
Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PDOP wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium RP przez podatników określonych w art. 3 ust. 1 Ustawy o PDOP, jeżeli umowa międzynarodowa, której RP jest stroną, tak stanowi.
Na podstawie art. 25 ust. 1 Ustawy o PDOP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22 i art. 24a, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy PDOP należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
Natomiast art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP wskazuje, że jeżeli podatnicy posiadający w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium RP i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PDOP (tzn. dochody osiągane poza terytorium kraju nie są zwolnione od podatku na mocy UPO), w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium RP. W tym wypadku od PDOP obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części PDOP obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.
Przepisy art. 20-22 Ustawy o PDOP stosuje się - zgodnie z art. 22a Ustawy o PDOP – z uwzględnieniem UPO, których stroną jest RP. Dodatkowo na podstawie art. 22b Ustawy o PDOP zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 Ustawy o PDOP stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z UPO lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest RP, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż RP państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.
W stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku, w odniesieniu do osiąganych przez Spółkę dochodów (przychodów) spoza terytorium RP w postaci Należności Licencyjnych od Klientów Zagranicznych zachodzą następujące okoliczności:
1) są one otrzymywane od podmiotów mających siedzibę lub zarząd na terytorium państw, z którymi Polska zawada UPO dające podstawę do uzyskania przez polski organ podatkowy informacji podatkowych od zagranicznego organu podatkowego, w którym dochód (przychód) został uzyskany;
2) są one uzyskiwane od podmiotów zagranicznych nieposiadających w Polsce stałego zakładu w rozumieniu przepisów krajowych i właściwych UPO;
3) stanowią one należności licencyjne w rozumieniu odpowiedniej UPO;
4) nie stosuje się do nich art. 17 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PDOP;
5) podmiot dokonujący ich płatności pobierze od nich podatek dochodowy (tzw. podatek u źródła);
6) stosuje się do nich się metodę zaliczenia proporcjonalnego (odliczenia podatku zapłaconego za granicą) przewidzianą w odpowiedniej UPO.
Powyższe oznacza, że w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku zastosowanie znajduje art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP.
Na podstawie art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP dochody (przychody) takie jak z tytułu Należności Licencyjnych od Klientów Zagranicznych łączą się z dochodami (przychodami) krajowymi w rozliczeniu za rok podatkowy. W takim przypadku stosuje się wskazaną w tym przepisie metodę unikania podwójnego opodatkowania – metodę zaliczenia proporcjonalnego. Metoda ta polega na odjęciu od łącznej sumy dochodów kwoty równej podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Mając to na uwadze, kwota podatku pobranego za granicą przez podmiot wypłacający Należności Licencyjne od Klientów Zagranicznych będzie podlegała odliczeniu od PDOP należnego w Polsce.
Z literalnego brzmienia przepisu art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP wynika jednoznacznie, że dochody (przychody) zagraniczne – czyli w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku Należności Licencyjne od Klientów Zagranicznych – powinny być połączone z Przychodami/Dochodami Krajowymi przez Spółkę w rozliczeniu za dany rok podatkowy (a nie wcześniej). Zdaniem Spółki oznacza to, że Należności Licencyjne od Klientów Zagranicznych nie powinny być uwzględniane podczas kalkulacji zaliczek na PDOP w trakcie danego roku podatkowego.
Przyjęcie stanowiska odmiennego nie tylko byłoby sprzeczne z literalnym brzmieniem art. 20 ust. 1 Ustawy o PDOP, ale również przejściowo niweczyłoby skuteczność wprowadzonej w tym przepisie metody unikania podwójnego opodatkowania. Mianowicie, podatnik zobowiązany do uwzględnienia dochodu (przychodu) zagranicznego w kalkulacji miesięcznej zaliczki na PDOP ekonomicznie ponosiłby koszt podatku już zapłaconego za granicą, wobec czego do czasu złożenia rozliczenia rocznego występowałby faktycznie efekt podwójnego opodatkowania. Dopiero bowiem w rozliczeniu rocznym możliwe byłoby potrącenie od PDOP należnego w Polsce podatku zapłaconego za granicą.
W świetle powyższego nie ma zatem podstaw do uwzględniania Należności Licencyjnych od Klientów Zagranicznych w kalkulacji zaliczek na PDOP w trakcie roku podatkowego. Przy obliczaniu zaliczek na PDOP w trakcie roku podatkowego Spółka powinna uwzględniać jedynie Przychody/Dochody Krajowe.
Takie stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w dotychczasowym, jednolitym i podejściu interpretacyjnym organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo można wskazać w tym zakresie na:
- interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („DKIS”) z dnia 31 marca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.51.2021.1.BG;
- interpretację indywidualną DKIS z dnia 2 sierpnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP3-1.4011.316.2018.1.MG;
- interpretację indywidualną DKIS z dnia 13 września 2017 r., Znak: 0114- KDIP2-1.4010.184.2017.1.AJ;
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej („DIS”) w Katowicach z dnia 17 lutego 2017 r., Znak 2461-IBPB-1-2.4510.1149.2016.1.KP;
- wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2013 r., Znak: III SA/Wa 770/13;
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej („DIS”) w Katowicach z dnia 13 listopada 2012 r., Znak: IBPBI/2/423-1020/12/CzP.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Z kolei art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, stanowi, że:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1, 2 i 3 ustawy o CIT:
Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:
1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;
2) przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu;
3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.
Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:
Wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.
Z powyższego wynika, że aby podatnicy objęci nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, mogli skorzystać z omawianego zwolnienia muszą jednocześnie zostać spełnione następujące warunki:
1. osiągnąć dochód za granicą,
2. umowa międzynarodowa, której Polska jest stroną, zwalnia ten dochód od opodatkowania w Polsce.
W myśl art. 25 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
Polski normodawca w przepisach ustawy o CIT regulujących problematykę dochodów uzyskiwanych przez podatników posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (rezydentów), którzy uzyskują dochody ze źródeł położonych poza terytorium Polski unormował jako jedyną metodę eliminacji podwójnego opodatkowania tzw. metodę zaliczenia zwykłego (proporcjonalnego).
W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o CIT:
Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.
Powołany art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, ustanawia następujące przesłanki materialne pozwalające na dokonanie odliczenia podatku zapłaconego w państwie źródła, tj.:
1. podmiot podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (jest rezydentem);
2. podatnik ten osiąga dochody (przychody) zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą;
3. dochody (przychody) osiągane na terytorium państw obcych podlegają opodatkowaniu w tych państwach;
4. dochody te nie są wolne od podatku na mocy postanowień umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, i tym samym nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,
5. podatek od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium państw obcych został faktycznie zapłacony w tych państwach.
Stosownie do art. 22a ustawy o CIT:
Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Stosownie do art. 22b ustawy o CIT:
Zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka uzyskuje od Klientów Zagranicznych wynagrodzenie z tytułu opłat licencyjnych:
- które będą otrzymywane od Klientów Zagranicznych, tj. podmiotów, mających siedzibę lub zarząd na terytorium krajów, z którymi Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
- które będą uzyskiwane od podmiotów zagranicznych nie posiadających w Polsce stałego zakładu,
- które stanowią należności licencyjne w rozumieniu odpowiedniej UPO, do których nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,
- od których podmioty dokonujące płatności pobiorą podatek, do których ma zastosowanie metoda zaliczenia przewidziana w odpowiedniej UPO.
Oprócz należności licencyjnych od Podmiotów Zagranicznych, Spółka osiąga również przychody (dochody) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (Przychody/Dochody Krajowe).
W świetle powyższego, w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajduje cytowany wcześniej art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym dochody (przychody) z należności licencyjnych uzyskane ze źródeł położonych poza terytorium kraju i opodatkowane w kraju ich powstania, łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dopiero w rozliczeniu (zeznaniu podatkowym) za rok podatkowy, którego te dochody (przychody) dotyczą, tym samym nie ma obowiązku obliczania i wpłacania od takich dochodów zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych i orzeczeń sądowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).