Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła wypłacając stowarzyszeniu wynagrodzenie?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.), uzupełnionym 27 marca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła wypłacając stowarzyszeniu wynagrodzenie z tytułu:

• prowadzenia warsztatów jest prawidłowe,
• występu artystów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła wypłacając stowarzyszeniu wynagrodzenie z tytułu prowadzenia warsztatów oraz występu artystów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 marca 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.48.2020.1.MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 27 marca 2020 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest gminną instytucją kultury. Wnioskodawca zawarł ze stowarzyszeniem prawa francuskiego umowę na poprowadzenie warsztatów oraz występ artystów. Umowa zawarta jest pomiędzy Wnioskodawcą a stowarzyszeniem. Stowarzyszenie jest podmiotem zwolnionym we Francji z podatku dochodowego i przedstawiło w tym zakresie stosowny dokument w postaci certyfikatu rezydencji. Na mocy zawartej umowy stowarzyszeniu przysługuje wynagrodzenie z tytułu dokonanego występu oraz przeprowadzonych warsztatów. Występ oraz warsztaty mają charakter artystyczny i dotyczą sztuki baletowej.

W uzupełnieniu wniosku z 23 marca 2020 r. Wnioskodawca wskazał dane identyfikacyjne podmiotu francuskiego.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

• warsztaty i występy nie są wykonywane w ramach wymiany (współpracy) kulturalnej pomiędzy Polską a Francją,
• warsztaty są prowadzone w formie zajęć teoretycznych i praktycznych dla tancerzy i odbywają się na terytorium Polski. Warsztaty mają charakter incydentalny przedstawiciele stowarzyszenia są goszczeni przez Wnioskodawcę kilka razy do roku i podczas tych wizyt przeprowadzane są warsztaty dla tancerzy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła wypłacając stowarzyszeniu wynagrodzenie?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sytuacji nie zajdzie konieczność pobrania podatku u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, albowiem umowa została zawarta bez udziału podmiotu organizującego działalności osoby prawnej na terytorium Polski.

Wobec powyższego z uwagi na brak zaangażowania pośrednika w organizację występów francuskiego stowarzyszenia w Polsce brak jest podstawy normatywnej do pobrania zryczałtowanego podatku.

Jak wskazuje się w literaturze, ponieważ również opodatkowanie przychodów osób zagranicznych z tytułu wykonywania usług w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej rozlicza się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy zauważyć, że żadne umowy międzynarodowe nie pozwalają na opodatkowanie tych usług u źródła (takie przyzwolenie jest dla dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.). Wystarczy zatem posiadać certyfikat rezydencji zagranicznego wykonawcy wymienionych usług, by nie trzeba było potrącać w Polsce ryczałtowego podatku. Informują też o tym liczne pisma organów podatkowych. W piśmie Ministerstwa Finansów z 14 grudnia 2006 r., DD7/033-221-SR/06-427, LEX nr 14499, stwierdzono, że: Dochód z działalności na terytorium Polski teatru czeskiego, który posiada certyfikat rezydencji podatkowej Republiki Czeskiej, nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. dotyczą zatem przede wszystkim tych podmiotów które mają rezydencję podatkową w kraju, z którym Polska nie podpisała umowy międzynarodowej (P. Małecki, M. Mazurkiewicz Ustawa o CIT. Komentarz, WKP 2019, LEX, uwagi do art. 21 updop rozdział III).

Wobec powyższych okoliczności w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku pobrania ryczałtowego podatku u źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm. dalej: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 5 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

Na podstawie art. 21 ust. 1 updop podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
   2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

-ustala się w wysokości 20% przychodów.

W myśl art. 21 ust. 2 przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem u źródła ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e updop, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ww. ustawy przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le;
2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Brzmienie tego przepisu, rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2545 z późn. zm.), zostało wyłączone do dnia 30 czerwca 2020 r. (§ 4 rozporządzenia).

Jak wynika z opisu sprawy, podmiot francuski będzie świadczył na rzecz Wnioskodawcy usługę polegającą na przeprowadzeniu warsztatów oraz występu artystów. W związku z powyższym w niniejszej sprawie znaleźć mogą zastosowanie przepisy art. 21 ust. 1 pkt 2 2a updop. O ile w powołanym wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 2 updop, wymieniono wprost usługi do których przepis ten ma zastosowanie, to w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, jak podkreśla się w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego świadczenia w nim wymienione można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.

Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko nazewnictwo.

Stosownie do powołanego wcześniej art. 21 ust. 2 updop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W niniejszej sprawie zastosowanie będzie miała Umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z 20 czerwca 1975 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5, dalej umowa polsko-francuska).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 7 umowy polsko-francuskiej, jeżeli w zyskach mieszczą się elementy dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tego artykułu nie naruszają postanowień tych innych artykułów.

Postanowienia w zakresie dochodu uzyskiwanego przez artystów zostały szczegółowo uregulowane w art. 17 umowy polsko-francuskiej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, bez względu na postanowienia art. 14 i 15 dochody zawodowych artystów, jak na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych oraz telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności, podlegają opodatkowaniu w tym z Umawiających się Państw, w którym wykonują oni te czynności. Art. 17 ust. 2 umowy polsko-francuskiej stanowi, że jeżeli dochody z działalności wykonywanej osobiście przez artystę scenicznego lub sportowca są przyznawane innej osobie niż sam artysta lub sportowiec, mogą być one ze względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym dana działalność artystyczna lub sportowa jest wykonywana. Bez względu na postanowienia ust. 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ust. 1 wykonywanej w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo, w którym artyści lub sportowcy mają miejsce zamieszkania, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (art. 17 ust. 3 umowy polsko-francuskiej).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) umowy polsko-francuskiej, określenie osoba obejmuje osobę fizyczną, spółki i wszystkie inne zrzeszenia osób.

Dokonując interpretacji postanowień umowy polsko-francuskiej należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

W komentarzu OECD do art. 17 w pkt 11 wskazano, że Ustęp 1 artykułu 17 dotyczy dochodu osiąganego przez artystów i sportowców z działalności wykonywanej przez nich osobiście. Ustęp 2 dotyczy sytuacji, w których dochód z ich działalności przypada innym osobom. Jeżeli dochód artysty lub sportowca przypada innej osobie i państwo źródła nie ma ustawowego prawa do prześwietlenia osoby uzyskującej dochód w celu opodatkowania go jako dochodu wykonawcy, to wówczas ust. 2 stanowi, że część dochodu, od której nie może być opodatkowany artysta lub sportowiec, może być opodatkowana jako dochód osoby, która go uzyskuje. Jeżeli osoba uzyskująca dochód jest przedsiębiorstwem, wówczas państwo źródła może go opodatkować, nawet gdy dochód nie może być przypisany zakładowi położonemu w tym państwie (). W przypadku gdy np. drużyna, zespół teatralny, orkiestra itp. posiadają osobowość prawną. Dochody ze spektakli lub występów sportowych mogą być wypłacone takiej jednostce. Członkowie drużyny lub zespołu teatralnego będą opodatkowani indywidualnie, zgodnie z ust. 1, w państwie, w którym odbył się spektakl lub występ sportowy; podatek dotyczy każdego wynagrodzenia uzyskiwanego za udział w spektaklu i występie sportowym. Jednakże jeżeli członkowie zespołu lub drużyny otrzymują stałe wynagrodzenie okresowe i trudno jest przypisać część tego stałego wynagrodzenia okresowego konkretnemu występowi, wówczas państwa członkowskie mogą zdecydować jednostronnie lub dwustronnie o nieopodatkowaniu takiej osoby. Zysk osiągnięty przez osobę prawną z tytułu konkretnego występu lub spektaklu podlega opodatkowaniu zgodnie z ust. 2.

W tym miejscu wskazać należy, że zawarte w art. 17 ust. 2 umowy polsko-francuskiej sformułowanie, że dochody z działalności wykonywanej osobiście przez artystę scenicznego lub sportowca są przyznawane innej osobie niż sam artysta lub sportowiec, mogą być one ze względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym dana działalność artystyczna lub sportowa jest wykonywana nie oznacza możliwości wyboru, w którym państwie dochód ten podlega opodatkowaniu. Sformułowanie to oznacza, że państwo, w którym działalność artysty jest wykonywana (tj. Polska) ma prawo opodatkować takie dochody, jeżeli na podstawie polskich przepisów dochody te podlegają w Polsce opodatkowaniu. Używane w umowach bilateralnych słowo mogą należy zatem rozumieć jako prawo administracji skarbowej danego państwa do opodatkowania określonych rodzajów dochodów. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przyznają więc państwu będącemu stroną umowy prawo do opodatkowania danego rodzaju dochodu, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne nakłada podatek na taki rodzaj dochodu (przychodu) - a taki obowiązek nakłada art. 21 ust. 1 pkt 2 updop.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, także że Stowarzyszenie z którym zawarto umowę jest podmiotem zwolnionym we Francji z podatku dochodowego i przedstawiło w tym zakresie stosowny dokument w postaci certyfikatu rezydencji. Na mocy zawartej umowy stowarzyszeniu przysługuje wynagrodzenie z tytułu dokonanego występu oraz przeprowadzonych warsztatów. Występ oraz warsztaty mają charakter artystyczny i dotyczą sztuki baletowej. Warsztaty i występy nie są wykonywane w ramach wymiany (współpracy) kulturalnej pomiędzy Polską a Francją.

Warsztaty są prowadzone w formie zajęć teoretycznych i praktycznych dla tancerzy i odbywają się na terytorium Polski. Warsztaty mają charakter incydentalny przedstawiciele stowarzyszenia są goszczeni przez Wnioskodawcę kilka razy do roku i podczas tych wizyt przeprowadzane są warsztaty dla tancerzy Wnioskodawcy.

Mając na uwadze opisany we wniosku i jego uzupełnieniu stan faktyczny oraz treść powołanych wyżej przepisów wskazać należy, że możliwość niepobrania podatku od wypłat należności z tytułu art. 21 ust. 1 pkt 2 updop, musi wynikać z postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zdaniem tut. Organu Wnioskodawca ma obowiązek pobrania podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2 updop od należności wypłacanych podmiotowi francuskiemu z tytułu występu artystów, gdyż zgodnie z treścią art. 17 ust. 2 umowy polsko-francuskiej dochód francuskiego rezydenta podatkowego (stowarzyszenia francuskiego) z tytułu działalności artystycznej wykonywanej na terytorium Polski, podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce. Oznacza to, że na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki związane z poborem i odprowadzeniem zryczałtowanego podatku dochodowego z tego tytułu.

Odnosząc się natomiast do usługi polegającej na prowadzeniu warsztatów przez podmiot zagraniczny (nierezydenta) należy zauważyć, że usługi te nie zostały literalnie wymienione w art. 21 ust. 1 updop, jako podlegające opodatkowaniu u źródła, jak również nie sposób uznać osiągniętych z tego tytułu przychodów za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Przepisy updop nie zawierają definicji pojęcia warsztaty. Za celowe należy uznać odwołanie się do ich wykładni językowej. W internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) pojęcie te zostało zdefiniowane jako zajęcia praktyczne doskonalące jakąś umiejętność.

Wyżej wymienione działania polegające na praktycznym doskonaleniu jakiś umiejętności nie stanowią zatem usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń, ani świadczeń o podobnym charakterze.

Według Organu za takim stwierdzeniem przemawiają różnice funkcjonalne ww. usługi pełnią inne funkcje, realizują inne podstawowe cele gospodarcze, niż usługi wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, inna jest ich istota.

Tym samym przychody uzyskane przez podmiot zagraniczny z tytułu tych usług polegających na prowadzeniu warsztatów nie będą objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Nie będą również podobne do innych, wymienionych w ww. przepisie usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że należności płacone przez Wnioskodawcę z tytułu usług polegających na prowadzeniu warsztatów nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 updop i w związku z tym Wnioskodawca jako płatnik nie będzie miał obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności na rzecz podmiotu zagranicznego (nierezydenta).

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła wypłacając stowarzyszeniu wynagrodzenie z tytułu:

• prowadzenia warsztatów jest prawidłowe,
• występu artystów jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej