Temat interpretacji

Czy pomimo tego, że przedstawione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Licencje na Tytuły nabywane przez Spółkę od X na okres dłuższy niż 12 miesięcy celem ich dalszej sublicencji, mogą spełniać definicję wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 16b ust.1 pkt 5 Ustawy o CIT, to ze względu na to, iż wynagrodzenie za Licencje na Tytuły jest w całości uzależnione od kwoty opłat licencyjnych faktycznie otrzymanych od klientów z dystrybucji poszczególnych Tytułów, Wnioskodawca nie jest uprawniony ani zobowiązany do rozpoznania kosztów z tytułu ich nabycia w formie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT a tym samym koszty te stanowić będą koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami z danego Tytułu i będą zaliczane do kosztów podatkowych w okresie, w którym Spółka uzyska przychód z dystrybucji danego Tytułu zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 15 ust 4b i 4c tej Ustawy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2019 r. (data wpływu 2 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 17 marca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia wynagrodzenia za nabywane licencje do kosztów podatkowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia wynagrodzenia za nabywane licencje do kosztów podatkowych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 28 lutego 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.7.2020.1.BKD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 17 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący Spółka akcyjną (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podmiotem należącym do grupy kapitałowej. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT), podlegającym w Polsce opodatkowaniu CIT od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Głównymi obszarami prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja i emisja (...) a także produkcja i dystrybucja (...), do których Wnioskodawca uzyskał prawa od innych podmiotów (zwanych dalej łącznie: Kanały telewizyjne). Wnioskodawca posiada koncesję przyznaną przez Przewodniczącego KRRiT na rozpowszechnianie własnych Kanałów telewizyjnych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawiera m.in. umowy licencyjne, na podstawie których uzyskuje prawo do korzystania z określonych utworów, w szczególności filmów, na wybranych polach eksploatacji (licencja), obejmujących m.in.:

• rozpowszechnianie filmów w programach telewizyjnych/Kanałów telewizyjnych za pomocą telewizji kablowej, bezprzewodowej, cyfrowej i analogowej, przez stacje naziemne, za pośrednictwem satelity, systemu polegającego na odpłatnym udostępnianiu filmów subskrybentom oraz innych platform,
• utrwalanie i zwielokrotnianie zapisów filmów na różnych nośnikach.

Licencje nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania.

Spółka nabywa licencje zarówno od podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r poz. 865 ze zm.; dalej: Ustawa o CIT), jak i od podmiotów niepowiązanych.

Wnioskodawca może również nabywać licencje od podmiotów niepowiązanych mających siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11 j ust. 2 Ustawy o CIT.

Spółka wykorzystuje licencje na własne potrzeby, tj. do produkcji własnych Kanałów telewizyjnych, jak i do świadczenia kompleksowych usług w zakresie produkcji kanału telewizyjnego, obejmujących m.in. wybór filmów składających się na ramówkę kanału oraz przeniesienie na zleceniodawcę licencji do tych filmów i inne czynności niezbędne do produkcji kanału telewizyjnego. Ponadto Wnioskodawca udziela sublicencji nabytych przez siebie licencji do filmów zarówno na rzecz podmiotów powiązanych, jak i niepowiązanych.

W 2019 r. Spółka zawarła nową umowę dystrybucyjną z X (dalej: X), podmiotem powiązanym będącym jednym z akcjonariuszy Spółki. Na podstawie ww. umowy, X powierzyło Wnioskodawcy dystrybucję filmów oraz transmisji sportowych, które znajdują się w bibliotece X (dalej: Tytuły) na terytorium Polski wśród podmiotów nienależących do grupy kapitałowej Wnioskodawcy (podmioty trzecie). Umowa obowiązuje od 1 stycznia 2019 r. i została zawarta na czas nieokreślony.

Do czynności podejmowanych przez Spółkę w ramach dystrybucji Tytułów w ramach zawartej umowy należy w szczególności:

• wyszukiwanie podmiotów potencjalnie zainteresowanych Tytułami posiadanymi przez X, analiza ich potrzeb oraz przygotowanie oferty,
• negocjowanie warunków umowy z kontrahentem na rozpowszechnianie danego Tytułu w określonym miejscu i czasie (które podlegają ostatecznej akceptacji przez X),
• zawarcie umowy sublicencji we własnym imieniu i jej wykonanie.

W konsekwencji, w przypadku znalezienia przez Wnioskodawcę klienta na dany Tytuł znajdujący się w bibliotece X, X udziela Spółce licencji do tego Tytułu (na warunkach wynegocjowanych przez Spółkę z klientem), a następnie Spółka udziela licencji klientowi w tożsamym zakresie.

W ramach dystrybucji licencji do Tytułów, Wnioskodawca udziela klientom licencji:

1. na korzystanie z Tytułów w zakresie świadczonej przez kontrahenta na rzecz podmiotów trzecich usługi Y - w takim przypadku:

• licencja jest udzielona w stosunku do każdego Tytułu na okres wskazany w umowie (start licencji może być późniejszy niż data zawarcia umowy);
• opłata licencyjna stanowi co do zasady określony procent wpływów netto do kontrahenta z tytułu eksploatacji Tytułów w ramach Y w danym okresie;
• kontrahent jest zobowiązany do przedstawiania Wnioskodawcy raportów za dany okres wskazujących m.in. liczbę zrealizowanych transakcji i cenę netto dla każdego z Tytułów z osobna. Raporty te są podstawą do wystawienia faktury przez Spółkę.

• umowa określa stałe wynagrodzenie należne Spółce z tytułu udzielenia licencji do danego Tytułu, które może być płatne w ratach;
• umowa określa okresy licencji poszczególnych Tytułów, które często rozpoczynają się i kończą w różnych momentach (start licencji może nastąpić dopiero po kilku latach po zawarciu umowy);
• w umowie może być określony dla kontrahenta limit emisji danego Tytułu.

Okres licencyjny wskazany w umowach licencyjnych z klientami dotyczący poszczególnych Tytułów może być dłuższy lub krótszy niż 12 miesięcy.

Natomiast z tytułu licencji na Tytuły udzielonych Spółce przez X na potrzeby ich dalszej sublicencji (dalej: Licencje), zgodnie z umową dystrybucyjną Spółka zobowiązana jest uiszczać na rzecz X opłatę licencyjną, która jest uzależniona od wysokości opłat wynegocjowanych przez Spółkę w zawartej umowie licencyjnej z klientem i wynosi 74% przychodów netto wygenerowanych przez Spółkę z tytułu dystrybucji Tytułów na podstawie umowy zawartej przez Spółkę z klientem. Przy czym zgodnie z umową, przez przychody netto rozumie się kwoty otrzymane przez Spółkę od klientów pomniejszone o należny podatek VAT.

W związku z tym, Wnioskodawca zobowiązany jest przedstawiać X raport z odpowiednimi danymi do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka zawarła nowe umowy i/lub otrzymała płatności od kontrahentów. W raporcie tym wskazane są m.in. (i) Tytuły będące przedmiotem nowo zawartych umów w danym miesiącu wraz z kwotą opłat licencyjnych należnych do zapłaty za dany Tytuł oraz (ii) kwota opłat licencyjnych faktycznie otrzymanych przez Spółkę od kontrahentów w danym miesiącu dla każdego z Tytułów. W oparciu o powyższe dane, X wystawia fakturę na rzecz Spółki na kwotę równą 74% faktycznie otrzymanych przez Spółkę opłat licencyjnych od kontrahentów w danym miesiącu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy pomimo tego, że przedstawione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Licencje na Tytuły nabywane przez Spółkę od X na okres dłuższy niż 12 miesięcy celem ich dalszej sublicencji, mogą spełniać definicję wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 16b ust.1 pkt 5 Ustawy o CIT, to ze względu na to, iż wynagrodzenie za Licencje na Tytuły jest w całości uzależnione od kwoty opłat licencyjnych faktycznie otrzymanych od klientów z dystrybucji poszczególnych Tytułów, Wnioskodawca nie jest uprawniony ani zobowiązany do rozpoznania kosztów z tytułu ich nabycia w formie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT a tym samym koszty te stanowić będą koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami z danego Tytułu i będą zaliczane do kosztów podatkowych w okresie, w którym Spółka uzyska przychód z dystrybucji danego Tytułu zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 15 ust 4b i 4c tej Ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo tego, że przedstawione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Licencje na Tytuły nabywane przez Spółkę od X na okres dłuższy niż 12 miesięcy celem ich dalszej sublicencji, mogą spełniać definicję wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 16b ust.1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm. dalej: Ustawa o CIT), to ze względu na to, iż wynagrodzenie za Licencje na Tytuły jest w całości uzależnione od kwoty opłat licencyjnych otrzymanych od klientów z dystrybucji poszczególnych Tytułów, Wnioskodawca nie jest uprawniony ani zobowiązany do rozpoznania kosztów z tytułu ich nabycia w formie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT a tym samym koszty te stanowić będą koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami z danego Tytułu i będą zaliczane do kosztów podatkowych w okresie, w którym Spółka uzyska przychód z dystrybucji danego Tytułu zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 15 ust 4b i 4c tej Ustawy.

Ustawa o CIT zawiera zamknięty katalog praw majątkowych, które mogą być uznane za wartość niematerialną i prawną. Zgodnie z przepisem art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, z zastrzeżeniem art. 16c, amortyzacji podlegają, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 Ustawy o CIT.

Z powyższego wynika, że aby podatnik mógł uznać składnik majątku wskazany w art. 16b ust. 1 pkt 1-7 Ustawy o CIT za wartość niematerialną i prawną i wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej dla celów podatkowych, składnik ten musi spełniać następujące warunki:

• został nabyty przez podatnika,
• przewidywany okres jego używania jest dłuższy niż rok,
• nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo przeznaczony przez podatnika do oddania do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), najmu, dzierżawy lub leasingu.

Jednocześnie, zgodnie z przepisami art. 16b i następnymi Ustawy o CIT podatnik korzystający z wartości niematerialnej i prawnej powinien ustalić jej wartość początkową a następnie dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z przepisem art. 16h ust. 1 Ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Zgodnie z art. 16g ust. 14 Ustawy o CIT, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw. Jeżeli jednak wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. Powyższy przepis wprowadza zatem zasadę, zgodnie z którą wartość początkową licencji stanowi cena nabycia tej licencji w zakresie, w jakim cena ta nie jest uzależniona/ustalona w oparciu o wartość przychodów generowanych z licencji.

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym w niniejszym wniosku, cena nabycia od X Tytułów jest w całości uzależniona od przychodów faktycznie wygenerowanych przez Spółkę z dystrybucji Tytułów i odpowiada 74% faktycznie otrzymanych płatności od kontrahentów, którym udzielono sublicencji na te Tytuły. Mając na uwadze powyższe, w odniesieniu do nabywanych Licencji na Tytuły, w stosunku do których okres licencyjny jest dłuższy niż 12 miesięcy zastosowanie znajdzie norma art. 16g ust. 14 Ustawy o CIT, gdyż wartość tych Licencji jest wprost uzależniona od faktycznie otrzymanych przez Spółkę kwot opłat licencyjnych od kontrahentów z tytułu zawartych umów sublicencji.

Powyższe stanowisko Spółki potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 4005/13, w którym stwierdzono, iż (...) Wartość początkowa musi być zatem znana już w momencie przyjęcia składnika majątku do używania w okresie przekraczającym jeden rok. Jeżeli racjonalny ustawodawca zakładałby, że konieczność amortyzowania danego składnika majątku (przy początkowym założeniu, że okres jego użytkowania przekroczy rok i nie zostanie on ulepszony) powstanie w trakcie jego użytkowania z uwagi na poniesienie dalszych kosztów związanych z jego nabyciem po przyjęciu środka do używania, to uregulowałby tę kwestię, tak jak przykładowo uczynił to w przypadku zmiany okresu używania środka trwałego ( art. 16e u.p.d.o.p.) lub dokonania ulepszeń ( art. 16g ust.13 u.p.d.o.p.). Z art. 16g ust. 14 u.p.d.o.p. wynika, że do wartości początkowej nie zalicza się tej części wynagrodzenia za nabycie praw majątkowych, która zależna jest od wysokości przychodów z licencji. Również w art. 16g ust.14 u.p.d.o.p. przyjmuje się zatem, że na wartość początkową mogą się składać tylko te koszty nabycia, które są znane w chwili nabycia, a nie te, które choć składają się na cenę nabycia, znane są i należne dopiero w trakcie korzystania z licencji. Dopiero po przyjęciu licencji do używania możliwe jest bowiem osiąganie przychodów z tej licencji.

Także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2016 r., Znak: ITPB3/4510-36/16/JG, potwierdził, że Mając zatem na uwadze okoliczność, że należne opłaty licencyjne będą ustalone w oparciu o wielkość przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu korzystania z tej licencji oraz treść art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, że opłaty te nie będą wpływały na wartość początkową licencji, gdyż wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej jest uzależnione od wysokości przychodów uzyskanych z licencji przez Wnioskodawcę. Tym samym, nie będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Będą one natomiast podlegały zaliczeniu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2015 r., Znak: IPTPB3/4511-150/15-5/GG, wydanej na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do pytania nr 3 przedstawionego przez podatnika.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, pomimo tego iż Licencje na Tytuły, dla których okres licencyjny jest dłuższy niż 12 miesięcy, mogą zostać uznanie za wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 5) Ustawy o CIT, to ze względu na treść art. 16g ust. 14 Ustawy o CIT, wydatki na nabycie tych Licencji powinny być zaliczone do kosztów podatkowych Spółki w sposób inny niż poprzez odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 15 ust. 6 tej Ustawy.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, koszt Licencji na tytuły wynikający z zawartej umowy dystrybucyjnej w wysokości 74% przychodów wygenerowanych i faktycznie otrzymanych przez Spółkę jest bezpośrednio związany z przychodami z tytułu dystrybucji Tytułów. Bez uzyskania Licencji do danego Tytułu od X, Spółka nie mogłaby bowiem udzielić licencji w tym samym zakresie swojemu klientowi. Co więcej poniesienie kosztu Licencji wprost generuje powstanie określonego przychodu podatkowego, czyli możliwe jest wskazanie konkretnego przychodu, który powstał dzięki poniesieniu tego wydatku. Tym samym, koszty z tytułu uzyskania Licencji na podstawie umowy dystrybucyjnej powinny stanowić tzw. koszty bezpośrednie w rozumieniu Ustawy o CIT związane z przychodami z dystrybucji Tytułów, gdyż koszt poniesiony na uzyskanie danej Licencji jest bezpośrednio związany z przychodem z dystrybucji tej Licencji.

Moment potrącalności kosztów bezpośrednio związanych z przychodami został uregulowany w art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem koszty te, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Przy czym zgodnie z art. 15 ust. 4b Ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

-są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4c tej Ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2 powyżej, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

W związku z powyższym, Spółka powinna co do zasady zaliczyć wydatek na zakup Licencji w koszty podatkowe w okresie, w którym uzyska przychód z dystrybucji danego Tytułu (zgodnie z zasadą, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami co do zasady są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody) z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 15 ust. 4b i 4c Ustawy o CIT.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionym w niniejszym wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym do wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę z tytułu wynagrodzenia za nabycie Licencji do Tytułów udzielonych na okres dłuższy niż 12 miesięcy, których wartość jest w całości uzależniona od kwoty opłat licencyjnych faktycznie otrzymanych od klientów z dystrybucji poszczególnych Tytułów zastosowanie znajdzie art. 16g ust. 14 Ustawy o CIT, w związku z czym wydatki w tym zakresie nie mogą zostać rozpoznane w postaci odpisów amortyzacyjnych a w konsekwencji stanowić one będą koszty uzyskania przychodów w okresie, w którym Spółka uzyska przychód z dystrybucji danego Tytułu jako koszty bezpośrednio związane z przychodami z danego Tytułu z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 15 ust 4b i 4c Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja stosownie do zadanego pytania, wyznaczającego jej zakres zawiera ocenę stanowiska wyłącznie w zakresie możliwości zakwalifikowania płaconego wynagrodzenia z tytułu nabywanych Licencji na Tytuły, o których mowa we wniosku do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów oraz momentu ich poniesienia. Przedmiotem interpretacji nie była kwestia możliwości zastosowania postanowień wynikających z art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w zdarzeniu przyszłym w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej