Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty nabycia materiałów wykorzystywanych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, a tym samym czy w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym Spółka rozliczy koszty uzyskania przychodu z tytułu nabycia tych materiałów będzie mogła odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia tych materiałów na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty nabycia materiałów wykorzystywanych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, a tym samym czy w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym Spółka rozliczy koszty uzyskania przychodu z tytułu nabycia tych materiałów będzie mogła odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia tych materiałów na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 listopada 2022 r. (wpływ 21 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej też: „Spółka”) jest podmiotem specjalizującym się w produkcji (…), która to działalność klasyfikuje się pod symbolem Polskiej Klasyfikacji Działalności (…). Działalność produkcyjna jest wykonywana w zakładach produkcyjnych położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Klientami Wnioskodawcy są w szczególności spółki prowadzące działalność w zakresie wydobycia węgla, zarówno na terenie kraju, jak i za granicą. Wnioskodawca prowadzi działalność we wskazanym zakresie konsekwentnie od dziesięcioleci.

Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Do końca 2020 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w ramach posiadanych zezwoleń, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1670 ze zm.). W roku 2020 Spółka wykorzystała cały pozostały poziom pomocy publicznej przysługującej jej na podstawie posiadanych zezwoleń. W konsekwencji, od 1 stycznia 2021 r. Spółka nie korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Spółka oświadcza, że nie posiada centrum naukowo-badawczego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2021 r., poz. 706 ze zm.).

W trakcie wieloletniej działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostało opracowane bardzo szerokie portfolio produktów obejmujące maszyny i urządzenia służące m.in. (…). Do istotnych grup produktowych należą:

- (…),

- Obudowy zmechanizowane,

- Przenośniki zgrzebłowe/ścianowe.

Wskazane powyżej grupy produktowe stanowią zbiór konkretnych urządzeń/ zidentyfikowanych modeli, które znajdują się w ofercie produktowej Spółki. Grupy produktowe podlegają dalszym podziałom na poszczególne rodzaje i finalnie na określone typy (modele), które są oferowane klientom.

We wszystkich wskazanych powyżej grupach produktowych Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT. Konieczność prowadzenia prac badawczo-rozwojowych wynika ze znacznej podatności produktów Spółki na efekty postępu technologicznego. Wprowadzanie nowych urządzeń a także dokonywanie istotnych ulepszeń w urządzeniach dotychczas produkowanych jest konieczne dla zachowania przez Wnioskodawcę jego pozycji rynkowej. W przypadku braku prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, nabywcy produktów Spółki wybraliby maszyny i urządzenia nowsze (bardziej efektywne, tańsze) produkowane przez konkurentów Wnioskodawcy.

W sierpniu 2021 r. Spółka rozpoczęła realizację projektu badawczo-rozwojowego, polegającego (…) na zlecenie klienta amerykańskiego (dalej: „Klient”).

Celem projektu było opracowanie dokumentacji technicznej i wytworzenie (…). Konstrukcja obudowy miała zapewnić wytrzymałość zmęczeniową 60.000 cykli według metodyki CONSOL, obowiązującej na rynku amerykańskim. Projekt zakładał wytworzenie (…), co wymagało doboru specjalnej technologii wykonania, spawania i obróbki cieplnej. Celem projektu było przyjęcie rozwiązań dostosowanych do standardów obowiązujących na rynku amerykańskim w zakresie zabezpieczenia przeciwpyłowego, ergonomii pracy i bezpieczeństwa. Ze względu na wejście po raz pierwszy na nowy rynek amerykański, projekt uwzględniał również analizę czystości patentowej zastosowanych rozwiązań. Specyfika projektu wymagała w szczególności zastosowania rozwiązań konstrukcyjnych obowiązujących na rynku, na którym Spółka dotychczas nie działała.

Analizowany projekt badawczo-rozwojowy składał się z następujących etapów:

  1. Zebranie i analiza danych wejściowych (zapisów kontraktowych, wymogów zadania technicznego, przepisów, itd.).

  2. Opracowanie projektu wstępnego (opracowanie projektu technicznego opisującego podstawowe założenia i przyjęte parametry obudowy, rysunki, model 3D, obliczenia, złożoną ofertę i rysunki kontraktowe stanowiące część projektu wstępnego).

  3. Opracowanie wstępnego wykazu potrzeb materiałowych oraz wymagań technicznych dla materiałów nietypowych.

  4. Pozyskanie ostatecznych rysunków urządzeń współpracujących.

  5. Rysunki współpracy z przenośnikiem i kombajnem (kompatybilność urządzeń; wariant papierowy basie engineering).

  6. Zatwierdzenie basic engineering przez obie strony - kombajn ścianowy, przenośnik ścianowy, sekcje obudowy zmechanizowanej.

  7. Projekt 3D obudowy z elementami sterowania.

  8. Analiza metodą elementów skończonych (MES).

  9. Akceptacja projektu 3D.

10. Opracowanie dokumentacji technicznej prototypu sekcji liniowej i końcowej.

11.Przeprowadzenie oceny ryzyka wyrobu.

12. Przegląd i weryfikacja projektu technicznego prototypu, z uwzględnieniem wymagań PN-EN ISO 3834-2.

13. Wprowadzenie zmian w projekcie prototypu wynikających z weryfikacji.

14. Zatwierdzenie projektu sekcji obudowy liniowej i skrajnej przez Klienta.

15. Przekazanie dokumentacji do wykonania sekcji prototypowych.

16. Uruchomienie dokumentacji warsztatowej do wykonania prototypu.

17. Zabezpieczenie materiałów do prototypu.

18. Zabezpieczenie elementów sterowania, napędów, itd., do montażu prototypu.

19. Wykonanie i montaż prototypu.

20. Montaż sterowania z udziałem dostawcy sterowania.

21. Montaż sterowania z udziałem przedstawicieli Klienta.

22. Nadzór nad wykonaniem, badaniami i próbami zakładowymi prototypu.

23. Odbiór zewnętrzny prototypu.

24. Zamówienie badań i certyfikacji wyrobu.

25. Nadzór nad badaniami stanowiskowymi w TLO Opava.

26. Nadzór nad przeglądem prototypu po badaniach.

27. Wprowadzenie zmian w dokumentacji po prototypie.

28. Uzyskanie dopuszczeń MSHA na wyposażenie dodatkowe.

29. Przegląd i walidacja dokumentacji technicznej wyrobu potwierdzająca spełnienie wymagań i jej zatwierdzenie do produkcji seryjnej.

Omawiany projekt badawczo-rozwojowy obejmował wykonanie następujących prototypów sekcji obudowy:

   - Dwóch sztuk sekcji liniowej obudowy zmechanizowanej (jedna sztuka przeznaczona do badań funkcjonalności; druga sztuka przeznaczona do badań stanowiskowych);

   - Dwóch sztuk sekcji końcowej obudowy zmechanizowanej (jedna sztuka przeznaczona do badań funkcjonalności; druga sztuka przeznaczona do badań stanowiskowych);

   - Jednej sztuki osłony bocznej sekcji skrajnej (przeznaczonej do badań funkcjonalności).

W odniesieniu do analizowanego projektu należy podkreślić, iż dotychczasowe obudowy wytwarzane przez Spółkę bazowały na innych wymaganiach technicznych w zakresie zastosowanych norm i wymagań klienta. Przedstawione przez Klienta oczekiwania spowodowały konieczność opracowania całkowicie nowego projektu obudowy, jego optymalizacji oraz przeprowadzenia obliczeń symulacyjnych. Wymagania Klienta wpłynęły na konieczność wykonania sekcji prototypowych i poddania ich stosownym badaniom. Ponadto, wejście po raz pierwszy przez Spółkę na rynek amerykański generowało wyzwania związane z dostosowaniem się do standardów obowiązujących na tym rynku. Zmiany konstrukcyjno-technologiczne w stosunku do wykonywanych dotychczas obudów wynikały zatem z norm oraz wymagań postawionych przez Klienta w zadaniu technicznym, a także metodyki i standardów obowiązujących na rynku amerykańskim, niestosowanych dotychczas przez Spółkę.

Działalność Spółki w zakresie analizowanego projektu była nakierowana na stworzenie nowych zaawansowanych rozwiązań technicznych w celu wytworzenia nowego produktu (wykorzystującego zdobyte doświadczenie i wiedzę), odpowiadającego wymaganiom Klienta. Ponadto opisana działalność zmierzała do rozwinięcia posiadanej przez Spółkę wiedzy i technologii. W szczególności, działalność w zakresie wykonania omawianych sekcji prototypowych miała charakter innowacyjny w skali przedsiębiorstwa, stwierdzony poprzez porównanie projektu z dotychczas zrealizowanymi rozwiązaniami. Efektem projektu było zdobycie wiedzy i doświadczeń możliwych do wykorzystania w przyszłości. Działalność ta była również działalnością podejmowaną w sposób systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany).

Wobec powyższego, Spółka zakwalifikowała omawiany projekt do działalności badawczo-rozwojowej (tj. do prac rozwojowych) w rozumieniu ustawy o CIT.

W grupie produktowej dotyczącej (…) za prototypy uznawane są pierwsze sekcje obudowy wykonane na podstawie opracowanej dokumentacji konstrukcyjnej i technologicznej, niezależnie od typu prac rozwojowych. Inaczej mówiąc, w pracach rozwojowych dochodzi finalnie do wyprodukowania sekcji prototypowych, które muszą podlegać badaniom i certyfikacji. Sekcja obudowy stanowi jej podstawową jednostkę, ilością których różnią się poszczególne zamówienia (klient może zamówić różną ilość sekcji obudowy ścianowej w zależności od długości eksploatowanej ściany). Prototyp sekcji obudowy musi zostać poddany badaniom w celu ustalenia czy założone rozwiązania teoretyczne sprawdzają się w praktyce.

Przeprowadzone badania mogą mieć charakter badań niszczących (prototyp ulega zużyciu) lub też badań nieniszczących. Do podstawowych badań, którym poddawane są prototypy należą:

   - Badania wewnętrzne prototypów sekcji obudowy obejmujące sprawdzenie funkcjonalności i podstawowych parametrów sekcji obudowy,

   - Badania prototypów sekcji obudowy przez klienta obejmujące potwierdzenie przyjętych założeń zadania technicznego/dokumentów kontraktowych oraz próby funkcjonalności i współpracy z urządzeniami współpracującymi,

   - Badania stanowiskowe na zgodność z Dyrektywą Maszynową i normami zharmonizowanymi UE lub też indywidulanymi wymaganiami klienta opisanymi w kontrakcie (dotyczy to zwłaszcza rynku amerykańskiego i australijskiego). Badania mogą być prowadzone przez Wnioskodawcę lub też przez krajowe/zagraniczne podmioty zewnętrzne niepowiązane ze Spółką.

Prototyp, który przeszedł pozytywnie przeprowadzone badania (został zwalidowany) podlega następnie procesowi certyfikacji. Wymaga wskazania, że produkty Spółki są wykorzystywane w specjalnym środowisku (zakłady górnicze) i dla ich wprowadzenia na rynek konieczne jest uzyskanie certyfikatów właściwego organu nadzoru. Certyfikaty konieczne są zarówno dla produktów nowych (np. nowy model obudowy), jak również dla produktów istotnie zmienionych.

Prototypem w przedmiotowym projekcie jest całkowicie nowe urządzenie (pełnowartościowy wyrób), który po przeprowadzeniu badań podlega sprzedaży. Konieczność poddania prototypu badaniom wynika z konieczności ustalenia czy założone rozwiązania teoretyczne sprawdzają się w praktyce. Analizowany projekt zakładał przeprowadzenie badań stanowiskowych i badań funkcjonalności prototypowych sekcji obudowy. Po przeprowadzeniu badań i uzyskaniu akceptacji Klienta (walidacji) sekcje prototypowe zostały przeznaczone do sprzedaży Klientowi w ramach realizowanej dostawy. Brak jest bowiem ekonomicznego uzasadnienia dla likwidacji (złomowania) prototypu, jeżeli spełni on kryteria oczekiwane przez Klienta.

Podkreślenia wymaga fakt, że sekcje prototypowe zrealizowane w ramach przedmiotowego projektu przeszły szereg modyfikacji w trakcie odbioru przez Klienta. W szczególności, na etapie badań stanowiskowych stwierdzono pęknięcie na stropnicy, w rezultacie czego podjęto decyzję o wykonaniu nowej zmodyfikowanej stropnicy i poddaniu jej ponownym badaniom stanowiskowym w zakresie 60.000 cykli. Pozostałe elementy zostały zwolnione do produkcji seryjnej.

Wytworzenie przez Spółkę prototypów sekcji obudowy wymagało poniesienia szeregu kosztów, m.in. kosztów zakupu niezbędnych materiałów produkcyjnych, takich jak blachy, rury na stojaki, siłowniki hydrauliczne, uszczelnienia, pręty na sworznie, drut spawalniczy i innych materiałów pomocniczych. Materiały wejściowe był spawane i obrabiane zgodnie z opracowaną technologią wykonania.

Spółka dysponowała zapleczem maszynowym niezbędnym do uruchomienia seryjnej produkcji obudowy, po uzyskaniu pozytywnego wyniku prac badawczo-rozwojowych. Wobec tego Spółka nie poniosła żadnych kosztów związanych z nabyciem nowych maszyn czy udoskonaleniem maszyn istniejących i ich uruchomieniem (rozruchem).

Koszty poniesione na wytworzenie sekcji prototypowych obudowy są dla Spółki kosztami uzyskania przychodu, tj. spełniają wymogi wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały ujęte w treści art. 16 tej ustawy.

Spółka rozpozna przedmiotowe wydatki jako koszty uzyskania przychodu dopiero w momencie sprzedaży. Na moment złożenia wniosku Spółka nie rozliczyła kosztów uzyskania przychodu w związku z nabyciem materiałów wykorzystywanych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 28 października 2022 r., w ramach odpowiedzi na zadane pytania wskazali Państwo, że:

Wnioskodawca oświadcza, że nie korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca oświadcza, że wydatki, o których mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie zostały przez Spółkę odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym oraz nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie, w rozumieniu art. 18d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty nabycia materiałów wykorzystywanych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, a tym samym czy w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym Spółka rozliczy koszty uzyskania przychodu z tytułu nabycia tych materiałów będzie mogła odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia tych materiałów na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT?

Stanowisko

Zdaniem Spółki, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym koszty nabycia materiałów wykorzystywanych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy w ramach prac badawczo- rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, a tym samym Spółka w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym rozliczy koszty uzyskania przychodu z tytułu nabycia tych materiałów będzie mogła odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została zamieszczona w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tej regulacji, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Posługując się pojęciami badań naukowych i prac rozwojowych na gruncie ustawy o CIT Ustawodawca odwołuje się do regulacji ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym  (art. 4a pkt 27 i 28 ustawy o CIT) (Dz.U. z 2022 r., poz. 574 ze zm., zwana dalej: „Prawem o szkolnictwie wyższym”). Zgodnie z właściwymi przepisami Prawa o szkolnictwie wyższym przez:

badania naukowe rozumie się działalnością obejmującą:

- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

- prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty kwalifikowane w świetle ustawy o CIT uznaje się między innymi nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W przedmiotowej sprawie wysokość odliczenia kosztów kwalifikowanych należy ustalić zgodnie z art. 18d ust. 7 pkt 3, który stanowi, iż kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć 100% kosztów nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że poniesione przez niego koszty nabycia materiałów niezbędnych do wytworzenia prototypowych sekcji obudowy stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. W celu zaprezentowania pełnego stanowiska Wnioskodawcy konieczne jest przedstawienie zarówno prawidłowej wykładni art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jak i ustosunkowanie się do samego pojęcia prototypu w kontekście prowadzonych prac rozwojowych.

Pojęcie prototypu.

Objaśniania podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX omawiają zagadnienie funkcji prototypu w prowadzeniu prac rozwojowych. W kontekście tego zagadnienia należy powołać następujących cytat:

„36. Twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Twórczym charakterem prac może być w szczególności także, opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna”.

Jak wynika z powyższego cytatu, dopuszczalne jest prowadzenie prac rozwojowych zakładających wytworzenie prototypu, który będzie następnie poddany walidacji i stanie się produktem gotowym (końcowym), gdy jego produkcja wyłącznie dla celów demonstracyjnych jest zbyt kosztowna.

Działalność Spółki stanowi przykład tego typu działalności, gdzie typowym prototypem stają się pierwsze sekcje danego typu. Obudowy ścianowe stanowią wielotonowe maszyny, które wymagają sprawdzenia przed dopuszczeniem do ich wykorzystania przez użytkowników końcowych. Jeżeli wytworzony prototyp nie spełni oczekiwań, konieczne będzie prowadzenie dalszych prac rozwojowych, np. w postaci zmian konstrukcyjnych lub/i technologicznych (etap projektowania), a następnie w postaci zmian produkcyjnych, tj. przeróbek całości lub części obudowy. Co istotne, Wnioskodawca nie jest w stanie i nie wykonuje prototypu w zmniejszonej skali (np. 1:20) - działanie takie nie dałoby oczekiwanego efektu.

W opinii Wnioskodawcy, wytworzenie prototypów nowych wyrobów jest elementem bezwzględnie koniecznym dla przeprowadzonych prac rozwojowych, tj. nie jest dopuszczalne przyjęcie, że prace rozwojowe kończą się już na etapie przekazania wytworzonej dokumentacji do produkcji. Konieczne jest zweryfikowanie dokumentacji projektowej poprzez wytworzenie prototypu zgodnie z założeniami tej dokumentacji, a następnie przeprowadzenie stosownych badań, jak również ewentualnych dalszych modyfikacji projektu.

Przykładem takiego stanowiska jest m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lipca 2019 r. (znak 0114-KDIP2-1.4010.259.2019.1.MR). Przedmiotem powołanej interpretacji było określenie czy prace wnioskodawcy, projektującego zautomatyzowane linie produkcyjne, stanowi działalność badawczo-rozwojową. We wskazanej interpretacji Dyrektor KIS zgodził się z podatnikiem, iż: „W szczególności całość działalności badawczo-rozwojowej Spółki prowadzona jest w sposób systematyczny (zorganizowany, ciągły) a w ramach poszczególnych projektów tworzone są prototypy linii produkcyjnych. Prototypy te powstają w wyniku działalności twórczej pracowników Spółki, którzy poprzez zaprojektowanie, stworzenie prototypu oraz jego testy i modyfikacje, tworzą całkowicie nowy produkt (linię produkcyjną). Tworząc prototyp pracownicy Spółki wykorzystują, kształtują, łączą oraz pozyskują na bieżąco specjalistyczną wiedzę z różnych dziedzin nauki i techniki (m.in. mechanika, tworzenie oprogramowania).

Działalność Spółki w opisanym zakresie należy sklasyfikować do prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 PSWiN”.

Koszty materiałów.

Za koszty kwalifikowane w świetle ustawy o CIT uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Powołany powyżej przepis ustawy o CIT nie zawiera dalszych ograniczeń lub wyłączeń z kategorii materiałów i surowców, które mogą stanowić koszty kwalifikowane, poza wskazaniem, że koszty te muszą być zużyte bezpośrednio do prowadzonej działalności. Pojęcia jakimi posługuje się Ustawodawca (tj. materiał, surowce) nie stwarzają też większych problemów interpretacyjnych.

Pojęciem surowców z pewnością objęte będą media, takie jak m.in. energia elektryczna, gaz ziemny, woda wykorzystywana do celów technologicznych. Przykładem materiałów mogą być produkty ludzkiej działalności zakupione przez Spółkę takie jak blacha walcowana czy też pręty stalowe.

Najeży podkreślić, iż powołany przepis nie wyklucza z puli kosztów kwalifikowanych wydatków na materiały przewidziane do produkcji prototypów.

Powyższe stanowisko przyjmowane jest również przez doktrynę. Przykładowo zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w Komentarzu do art. 18d Ustawy o CIT (K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019) (https://sip.legalis.pl/document-view.seam?documentld=mjxw62zogi3damrsgaytamhoobqxalrugmytambsgmya#tabs- metrical-info):

„4. Ustawodawca nie objaśnia przy tym, co należy rozumieć przez bezpośredni związek nabywanych materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, pozostawiając tym samym swobodę podatnikom w zakresie możliwości udowodnienia takiego związku. Zasadne wydaje się przyjęcie, że materiały i surowce nabyte i wykorzystane na potrzeby prowadzonej działalności innowacyjnej (np. do wykonania prototypu) są bezpośrednio z tą działalnością związane”.

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż do kosztów kwalifikowanych wskazanych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT należy zaliczyć koszty materiałów i surowców zużytych na wytworzenie prototypu. Wykonanie prototypu jest koniecznym i niezbędnym elementem dla przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych Spółki. W oczywisty sposób wykonanie prototypu nie jest możliwe bez zużycia materiałów produkcyjnych.

Ze względu na charakterystykę działalności, wykonane prototypy (w przypadku ich sprawności) są uznawane za pełnoprawne produkty (walidacja) i sprzedawane do klienta. Fakt ten nie ma jednak znaczenia dla samego uznania poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane.

W opinii Wnioskodawcy, przedstawione powyżej uwagi potwierdzają, że koszty nabycia materiałów niezbędnych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy w ramach prac badawczo-rozwojowych stanowią koszt kwalifikowany w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Skoro bez prototypu niemożliwe byłoby zrealizowanie konkretnego projektu, to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek pomiędzy wydatkami ponoszonymi w związku z nabyciem i eksploatacją przedmiotowych materiałów a działalnością badawczo-rozwojową.

Ulga na produkcję próbną.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw  wprowadzono do ustawy o CIT art. 18ea, który stanowi, że podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Przez produkcję próbną nowego produktu w świetle ustawy o CIT rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się między innymi koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

Zdaniem Spółki, wskazane powyżej przepisy nie ograniczają możliwości odliczenia kosztów nabycia materiałów poniesionych na wytworzenie prototypu do 30% kwoty tych kosztów.

W ocenie Spółki, przepis art. 18ea ustawy o CIT daje podatnikom prawo do skorzystania z ulgi na produkcję próbną, odrębnej od ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Powołane przepisy art. 18ea dotyczą komercjalizacji innowacyjnych konstrukcji prototypowych będących rezultatem prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. Ulgą na produkcję próbną objęte są między innymi wydatki związane z wdrożeniem produkcji próbnej nowego produktu, które nie zostały uwzględniane przez podatnika w kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Wprowadzenie przez Ustawodawcę wskazanej ulgi na produkcję próbną było w ocenie Spółki związane z dodatkowymi zachętami fiskalnymi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej (obok obowiązującej ulgi na działalność badawczo-rozwojową). Zdaniem Spółki, ulga na produkcję próbną jest zatem ulgą uzupełniającą i komplementarną do ulgi na działalność badawczo-rozwojową. W szczególności, w ocenie Spółki, wprowadzenie przez Ustawodawcę ulgi na produkcję próbną nie miało na celu ograniczenia wysokości odliczenia kosztów materiałów poniesionych na wytworzenie prototypu z kwoty 100% kosztów do kwoty 30% kosztów nabycia tych materiałów. Celem wskazanej ulgi było, zdaniem Wnioskodawcy, objęcie preferencją podatkową etapów realizowanych po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że prototyp (po przeprowadzeniu badań) może podlegać dalszym zmianom konstrukcyjno-inżynieryjnym, uzależnionym od wyników tych badań. Zatem wytworzenie prototypu i przeprowadzenie stosownych badań prototypu nie może być kwalifikowane jako etap produkcji próbnej, bowiem zgodnie z definicją ustawową etap ten nie zakłada dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, sekcje prototypowe w trakcie odbioru przez Klienta przeszły szereg modyfikacji. W szczególności na etapie badań stanowiskowych stwierdzono pęknięcie na stropnicy, w rezultacie czego podjęto decyzję o wykonaniu nowej zmodyfikowanej stropnicy i poddaniu jej ponownym badaniom stanowiskowym w zakresie 60.000 cykli. Zatem po wytworzeniu prototypu Spółka (w związku z zastrzeżeniami zgłoszonymi przez Klienta) musiała wprowadzić modyfikacje projektu, a więc dokonała dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych i inżynieryjnych. Zmodyfikowany w ten sposób prototyp musiał ponownie zostać poddany badaniom, celem weryfikacji skuteczności wprowadzonych zmian.

Ponadto, prace polegające na wytworzeniu przez Spółkę sekcji prototypowych obudowy nie mają, w ocenie Spółki, charakteru produkcji próbnej, bowiem prace te nie obejmują etapu rozruchu technologicznego. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (źródło: www.sjp.pwn.pl), rzeczownik „rozruch” oznacza: 1. „uruchomienie urządzenia technicznego”; 2. „faza przejściowa w trakcie uruchamiania zakładu, linii produkcyjnej itp.”.

Odwołując się do powyższej definicji rozruchu należy uznać, że produkcja próbna ma celu uruchomienie urządzeń technicznych w zakładzie produkcyjnym oraz przeprowadzenie prób i badań samego procesu produkcyjnego (technologicznego), a nie badań prototypu. Etap produkcji próbnej to etap skupiający się na uruchomieniu produkcji (maszyn, urządzeń), a nie na wytworzeniu prototypu, który dopiero zostanie skierowany do produkcji seryjnej, po pomyślnym zakończeniu badań i uzyskaniu akceptacji Klienta. Zdaniem Wnioskodawcy, produkcja próbna ma na celu dostosowanie posiadanego przez podatnika parku maszynowego, celem umożliwienia seryjnej produkcji produktu, wytworzonego na etapie działalności badawczo-rozwojowej. Ulga na produkcję próbną obejmuje zatem etap prób i testów procesu produkcyjnego (technologicznego), a nie etap badań prototypu, skupiających się na weryfikacji spełnienia założeń teoretycznych projektu badawczo-rozwojowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, próby i testy, o których mowa w art. 18ea ust. 5 ustawy o CIT, odnoszą się nie do produktu (w tym przypadku prototypu), ale do samego procesu produkcyjnego. Takie rozumienie jest zgodne z celem przepisu, który to ma zapewnić dodatkową preferencję podatkową. Odmienne rozumienie skutkowałoby kolizją ulgi badawczo-rozwojowej z ulgą na produkcję próbną, a tym samym zaburzało cel wprowadzenia tych przepisów.

W szczególności podkreślenia wymaga fakt, że etap produkcji próbnej nie jest etapem następującym każdorazowo po pracach badawczo-rozwojowych. Produkcja próbna (rozumiana jako rozruch technologiczny) dotyczy działań mających na celu nabycie nowych maszyn (lub ulepszenie maszyn istniejących), a także ich zainstalowanie i uruchomienie (rozruch), celem weryfikacji możliwości przystąpienia przez podatnika do produkcji seryjnej nowego produktu. Nie każdy podatnik (realizujący prace badawczo-rozwojowe) będzie musiał przeprowadzić etap rozruchu technologicznego. W przedmiotowej sprawie Spółka dysponuje maszynami i urządzeniami, umożliwiającymi produkcję seryjną nowego produktu, wobec czego po stronie Spółki nie pojawiła się konieczność nabycia nowych maszyn (lub ulepszenia istniejących) i poniesienia związanych z tym kosztów rozruchu technologicznego.

Spółka stoi zatem na stanowisku, iż ulga na produkcję próbną umożliwia odliczenie od podstawy opodatkowania 30% kosztów materiałów i surowców związanych bezpośrednio z rozruchem urządzeń, a nie z produkcją nowego produktu. Interpretację taką potwierdza sformułowanie Ustawodawcy, który definiując etap rozruchu technologicznego wskazał, że obejmuje on okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu. Etap rozruchu technologicznego poprzedza zatem produkcję nowego produktu, wobec czego na etapie tym nie można w ogóle rozważać ponoszenia kosztów produkcji tego produktu.

Kluczowe jest zatem wskazanie, że rozruch technologiczny jest realizowany przed produkcją nowego produktu, ale po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych, natomiast nie jest to etap, który wystąpi u każdego podatnika realizującego prace badawczo-rozwojowe. W ocenie Spółki, kosztami produkcji próbnej, które mogą być odliczone od podstawy opodatkowania w ramach analizowanej ulgi, są w szczególności koszty związane z nabyciem nowych maszyn, ulepszeniem maszyn istniejących, koszty energii elektrycznej, paliwa czy smarów, niezbędne do zainstalowania i uruchomienia tych maszyn. Kosztami produkcji próbnej nie są natomiast bezpośrednie materiały produkcyjne, niezbędne do wytworzenia prototypu.

Jeżeli zatem Spółka, po realizacji prac badawczo-rozwojowych, przechodzi bezpośrednio do produkcji seryjnej (tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie), to nie powinna w ogóle rozważać ulgi na produkcję próbną, z uwagi na brak wystąpienia etapu rozruchu technologicznego.

Podsumowanie.

W ocenie Spółki, przytoczone przepisy ustawy o CIT pozwalają na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów nabycia materiałów niezbędnych do wykonania omawianych prototypów sekcji obudowy. W ocenie Wnioskodawcy, prawo odliczenia kosztów materiałów dotyczy materiałów poniesionych na wytworzenie sekcji prototypowych, niezależnie od faktu ich końcowego przeznaczenia (sprzedaży) po przeprowadzeniu prac badawczo-rozwojowych. Bez nabycia materiałów nie byłoby możliwe wykonanie prototypu, przeprowadzenie badań i zweryfikowanie przeprowadzonych prac koncepcyjnych, a więc nie byłoby możliwe zakończenie prowadzonych prac rozwojowych. Opisana okoliczność jasno wskazuje na związek ponoszonych wydatków z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, koszty nabycia materiałów wykorzystywanych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia tych materiałów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”),

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się:

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Z art. 18d ust. 7 updop wynika, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Jeżeli chodzi o pojęcie „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy oraz wyjaśnienia do przedstawionego opisu stanu faktycznego wskazać należy, że materiały wykorzystywane w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych mogą stanowić koszty kwalifikowane, niezależnie od końcowego rezultatu prowadzonych prac.

Z wniosku wynika, że w sierpniu 2021 r. Spółka rozpoczęła realizację projektu badawczo-rozwojowego, polegającego na zaprojektowaniu i wykonaniu kompletu ścianowego obudowy na zlecenie klienta amerykańskiego.

Jak wynika ze stanu faktycznego, w odniesieniu do analizowanego projektu należy podkreślić, iż dotychczasowe obudowy wytwarzane przez Spółkę bazowały na innych wymaganiach technicznych w zakresie zastosowanych norm i wymagań klienta. Przedstawione przez Klienta oczekiwania spowodowały konieczność opracowania całkowicie nowego projektu obudowy, jego optymalizacji oraz przeprowadzenia obliczeń symulacyjnych. Wymagania Klienta wpłynęły na konieczność wykonania sekcji prototypowych i poddania ich stosownym badaniom.

W ocenie tut. Organu, możecie zatem Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, wymienione w opisie stanu faktycznego koszty nabycia materiałów niezbędnych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy, a w konsekwencji Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia tych materiałów.

Reasumując Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy koszty nabycia materiałów wykorzystywanych do wytworzenia sekcji prototypowych obudowy w ramach prac badawczo- rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, a tym samym czy w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym Spółka rozliczy koszty uzyskania przychodu z tytułu nabycia tych materiałów będzie mogła odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia tych materiałów na podstawie art. 18d ust. 1 updop, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiotem interpretacji zgodnie z zadanym pytaniem wyznaczającym jej zakres jest wyłącznie ustalenie, czy koszty nabycia materiałów wykorzystywanych do wytworzenia sekcji prototypowych w ramach prac badawczo-rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, a tym samym czy w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym Spółka rozliczy koszty uzyskania przychodu z tytułu nabycia tych materiałów może odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia tych materiałów na podstawie art. 18d ust. 1 ww. ustawy. Zatem, niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii związanej z uznaniem czynności realizowanych przez Spółkę za działalność badawczo-rozwojową. Okoliczność ta została przyjęta jako element opisu sprawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

     Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).