- Czy zawarcie Umowy na warunkach opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie stanowiło transakcję kontrolowaną, o której mowa w art. 11a us... - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.627.2022.1.EJ

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 1 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.627.2022.1.EJ

Temat interpretacji

- Czy zawarcie Umowy na warunkach opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie stanowiło transakcję kontrolowaną, o której mowa w art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z czym na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku przekroczenia określonych w tym artykule limitów wartości transakcji, - W jaki sposób należy na potrzeby analizy obowiązków dokumentacyjnych w zakresie cen transferowych (zgodnie z regulacjami Rozdziału 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) określić wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla transakcji opisanej w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2022 r. za pośrednictwem operatora Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 1 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

  - czy zawarcie Umowy na warunkach opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie stanowiło transakcję kontrolowaną, o której mowa w art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z czym na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku przekroczenia określonych w tym artykule limitów wartości transakcji,

   - w jaki sposób należy na potrzeby analizy obowiązków dokumentacyjnych w zakresie cen transferowych (zgodnie z regulacjami Rozdziału 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) określić wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla transakcji opisanej w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego  

A Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Wydawca”) jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawcę jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wydawanie książek, czasopism i pozostałych periodyków, działalność wydawnicza w zakresie oprogramowania, działalność związana z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi, działalność usługowa w zakresie informacji, przetwarzanie danych, zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność, działalność portali internetowych, reklama, działalność fotograficzna.

Spółka wraz z innymi spółkami z grupy, stanowiącymi podmioty powiązane (dalej łącznie nazywanymi: „Grupa” lub „Uczestnikami”, a pojedynczo: „Uczestnik”) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) planują przystąpić do oferowanego przez Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w (…) (dalej: „Bank”) systemu zarządzania płynnością finansową tzw. usługi cash pooling rzeczywistego (dalej: „System” lub „cash pooling”). Uczestnictwo w cash poolingu ma umożliwić Wnioskodawcy oraz innym Uczestnikom zwiększenie efektywności krótkoterminowego zarządzania środkami pieniężnymi dostępnych w ramach Grupy. Zastosowanie efektywnego cash poolingu umożliwia zarządzanie wspólną płynnością na poziomie Grupy i polega na fizycznym zerowaniu sald rachunków biorących udział w usłudze na koniec dnia, przy jednoczesnym uwspólnianiu płynności Grupy wynikającej z udostępniania wszystkich środków dodatnich zgromadzonych na rachunkach uczestników objętych usługą w ciągu dnia wszystkim uczestnikom usługi. Uczestnicy w przypadku chwilowego niedoboru płynności mają zapewnione śróddzienne finansowanie ich potrzeb płynnościowych w ramach grupy rachunków, osiągają korzyści z optymalizacji zarządzania środkami finansowymi na poziomie Grupy, w tym kosztów finansowania i korzyści odsetkowych.

Zatem, aby zrealizować powyższy cel - Wnioskodawca wraz z innymi Uczestnikami, planują przystąpić do Umowy o zarządzanie środkami pieniężnymi (dalej: „Umowa”) z Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w (…) (dalej: „Bank”). Uczestnicy Systemu posiadają siedziby działalności gospodarczej wyłączenie w Rzeczypospolitej Polskiej oraz są polskimi rezydentami podatkowymi. Umowa zakłada otwarcie i prowadzenie przez Bank dla poszczególnych Uczestników Systemu (dalej również zwanymi łącznie: „Posiadaczy Rachunków”, a pojedynczo: „Posiadacz Rachunku”) indywidualnego rachunku bankowego (dalej: „Rachunek”) prowadzonego w walucie PLN, przeznaczonego do prowadzenia bieżących rozliczeń i bieżących operacji wynikających i związanych z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. Wszystkie Rachunki łącznie będą stanowić „Grupę Rachunków” objętych usługą zarządzania środkami pieniężnymi. W strukturze Grupy Rachunków Bank otworzy jednemu z Uczestników Systemu (dalej: „Posiadacz Główny” lub „Leader” ) dwa dodatkowe typy rachunków bieżących, tj. „Rachunek Główny” oraz „Rachunek Rozliczeniowy.” Zatem zgodnie z Umową rola Posiadacza Głównego będzie ograniczać się przede wszystkim do posiadania przez niego Rachunku Głównego oraz Rachunku Rozliczeniowego, służących do przeprowadzania transakcji zarządzania środkami pieniężnymi przez Bank. Co istotne, Wnioskodawca obecnie nie posiada wiedzy, który z Uczestników Systemu zostanie Leaderem (w tym czy Leaderem będzie sam Wnioskodawca).

Na podstawie Umowy każdy z Posiadaczy Rachunków udzieli Bankowi nieodwołalnego przez czas obowiązywania Umowy pełnomocnictwa, z prawem udzielania dalszych pełnomocnictw wyłącznie pracownikom Banku do dysponowania środkami pieniężnymi na swoim Rachunku objętym postanowieniami Umowy i w zakresie z niej wynikającym.

W ramach Systemu każdy z Uczestników zostanie uprawniony do składania do Banku zleceń na dokonanie płatności ze swojego indywidualnego Rachunku do wysokości aktualnego Limitu płynności Grupy Rachunków określonego w Umowie jako kwota ogólnodostępnych środków w Grupie Rachunków rozumianą jako określona w dowolnym czasie w ciągu dnia sumę całkowitej kwoty środków pieniężnych zdeponowanych na wszystkich Rachunkach (sumę sald dodatnich wszystkich rachunków objętych postanowieniami Umowy), pomniejszoną o sumę kwot wykorzystanych w tym samym czasie w Grupie Rachunków przez Posiadaczy Rachunków w tym na mocy Umowy oraz blokad środków na Rachunkach. Każdorazowy wpływ środków pieniężnych na określony Rachunek skutkuje zwiększeniem dostępnego wszystkim Posiadaczom Rachunków Limitu płynności Grupy Rachunków. Jakiekolwiek wykorzystanie Limitu płynności Grupy Rachunków będzie możliwe pod warunkiem zapewnienia w tym samym czasie pokrycia w środkach zdeponowanych w ramach Grupy Rachunków na rachunkach innych Posiadaczy Rachunków.

Wykorzystanie przez Posiadacza Rachunku płynności w ramach Limitu płynności Grupy Rachunków będzie realizowane wyłącznie w drodze wykonania przez Bank zleceń płatniczych Posiadacza Rachunku, powodujących powstanie przejściowego salda ujemnego na jego Rachunku, maksymalnie do wysokości Limitu płynności Grupy Rachunków z wyłączeniem operacji wynikających z egzekucyjnych tytułów wykonawczych zajęć komorniczych oraz operacji z tytułu pełnomocnictw udzielonych przez Posiadacza Rachunku innym bankom. Posiadacz Rachunku będzie zobowiązany spłacić w całości przejściowe saldo ujemne na jego Rachunku do końca dnia roboczego, w którym powstało. Natomiast w przypadku gdy do końca dnia roboczego Posiadacz Rachunku nie spłaci przejściowego salda ujemnego na Rachunku będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Banku odsetek w określonej w wysokości w stosunku rocznym.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Posiadacze Rachunku mogą spłacić na koniec dnia roboczego saldo ujemne innego Posiadacza Rachunku. W tym celu wszyscy Uczestnicy Systemu złożą pisemne zgody na działanie w celu wstępowania w stosunku do siebie w prawa zaspokojonego wierzyciela przez innych Posiadaczy Rachunków (w odniesieniu do wierzytelności Banku z tytułu niespłaconych przejściowych sald ujemnych, przysługujących Bankowi względem Posiadaczy Rachunków udzielających pisemnej zgody. Rozliczenia dokonywane pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami wykorzystywać będą instytucję subrogacji ustawowej przewidzianej w treści art. 518 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) skutkującą wstąpieniem Uczestnika spłacającego wierzytelność w miejsce zaspokojonego wierzyciela, tj. Banku. W przypadku spłacenia przez Uczestnika na koniec dnia roboczego salda ujemnego innego Posiadacza Rachunku bądź innych Posiadaczy Rachunków (którzy nie spłacili swojego salda ujemnego do końca dnia roboczego) Bank będzie upoważniony i zobowiązany do obliczenia odsetek od wierzytelności nabytych przez tego Uczestnika w wyniku ww. opisanej instytucji subrogacji ustawowej.

Bank będzie traktować w ciągu dnia wszystkie środki zgromadzone na Rachunkach w Grupie Rachunków jako zabezpieczenie spłaty przejściowych sald ujemnych.

Na koniec każdego dnia roboczego Bank będzie dokonywał operacji matematycznego (nie fizycznego) sumowania sald na Rachunkach Posiadaczy Rachunków (Rachunku Rozliczeniowym oraz pozostałych Rachunkach, z wyłączeniem Rachunku Głównego którego saldo nie będzie sumowane). W przypadku gdy tak ustalone łączne saldo Rachunków będzie dodatnie, Bank przekaże z Rachunku Rozliczeniowego na Rachunek Główny kwotę środków pieniężnych odpowiadającą wysokości tego salda. Z kolei, jeżeli łączne saldo Rachunków będzie ujemne - Bank przekaże z Rachunku Głównego na Rachunek Rozliczeniowy kwotę środków pieniężnych o równowartości salda ujemnego. W obu przypadkach operacje będą wykonywane przez Bank bezwarunkowo, tj. bez względu na wysokość salda Posiadacza Głównego i Rachunku Rozliczeniowego.

Następnie, po wykonaniu wyżej opisanych czynności Bank będzie dokonywać rozliczeń pomiędzy Rachunkami a Rachunkiem Rozliczeniowym. Zatem, jeżeli na koniec dnia roboczego Posiadacz Rachunku (inny niż Posiadacz Główny), który wykorzystał Limit płynności Grupy Rachunków przekraczając stan środków (saldo dodatnie) na swoim Rachunku, nie spłaci go do końca dnia roboczego wówczas Bank będzie upoważniony i zobowiązany do:

 1) obciążenia Rachunku Rozliczeniowego kwotą niezbędną do wygaszenia salda ujemnego na Rachunku danego Posiadacza i do dokonania spłaty tego salda środkami pochodzącymi z Rachunku Rozliczeniowego,

 2) do naliczenia od danego Posiadacza na rzecz Posiadacza Głównego odsetek do wykorzystanego Limitu płynności Grupy Rachunków.

Jeżeli po wykonaniu ww. operacji powstanie obowiązek pokrycia salda ujemnego na Rachunku Rozliczeniowym Posiadacza Głównego środkami zdeponowanymi na pozostałych Rachunkach (z wyłączeniem Rachunku Głównego), to wówczas Bank:

 1) obciąży pozostałe Rachunki kwotą niezbędną do wygaszenia salda ujemnego na Rachunku Rozliczeniowym Posiadacza Głównego i dokona spłaty tego salda środkami pochodzącymi z pozostałych Rachunków,

 2) naliczy od Posiadacza Głównego na rzecz Posiadaczy odsetki od przekazanych środków.

Bank będzie upoważniony i zobowiązany do uznawania/obciążania na początku każdego kolejnego dnia roboczego Rachunku Głównego i uznawania/obciążania Rachunku Rozliczeniowego kwotami operacji odwrotnych w stosunku do operacji wykonanych. Po wykonaniu tych operacji Bank będzie upoważniony i zobowiązany do dokonania w tym dniu na rzecz każdego z Posiadaczy Rachunku (za wyjątkiem Posiadacza Głównego), którzy poprzedniego dnia roboczego wykorzystali Limit płynności Grupy Rachunków zapłaty kwot nabytych wierzytelności, bez odsetek na rzecz Posiadacza Głównego który w wyniku subrogacji ustawowej nabył wierzytelności Banku wynikające z niespłaconych sald ujemnych. Przedmiotowe upoważnienie i zobowiązanie Banku oznacza wyłącznie zobowiązanie do dokonanie czynności obciążenia Rachunków (za wyjątkiem Rachunków Posiadacza Głównego) i dokonania spłaty na Rachunek Rozliczeniowy Posiadacza Głównego (w imieniu na rzecz Posiadaczy Rachunków, którzy wykorzystali Limit płynności Grupy Rachunków).

Ponadto po wykonaniu ww. operacji Bank będzie upoważniony i zobowiązany do dokonania w tym dniu, w imieniu i na rzecz Posiadacza Głównego, który poprzedniego dnia roboczego wykorzystał Limit płynności Grupy Rachunków w Rachunku Rozliczeniowym, zapłaty kwot nabytych wierzytelności bez odsetek, na rzecz Posiadaczy rachunków którzy w wyniku subrogacji ustawowej nabyli wierzytelności, Banku wynikające z niespłaconego salda ujemnego. To upoważnienie zobowiązanie Banku oznacza wyłącznie zobowiązanie do dokonania czynności obciążenia Rachunku Rozliczeniowego i dokonania spłaty (w imieniu i na rzecz Posiadacza Głównego, który wykorzystał Limit płynności Grupy Rachunków w Rachunku Rozliczeniowym).

Po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego, w każdym pierwszym dniu roboczym następnego miesiąca. Bank działając w imieniu i na rzecz każdego z Posiadaczy Rachunków dokona przelewów pomiędzy poszczególnymi Rachunkami (za wyjątkiem Rachunku Rozliczeniowego) obciążając lub uznając te Rachunki łącznymi kwotami odsetek należnych od danego Posiadacza Rachunku lub danemu Posiadaczowi Rachunku.

Posiadacze Rachunków będą zobowiązani są do zapłaty na rzecz Banku opłat związanych z usługami świadczonymi przez Bank na podstawie Umowy. W tym zakresie Posiadacze Rachunków ponosić będą wobec Banku odpowiedzialność solidarną.

Pytania

 1) Czy zawarcie Umowy na warunkach opisanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie stanowiło transakcję kontrolowaną, o której mowa w art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT w związku z czym na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, w przypadku przekroczenia określonych w tym artykule limitów wartości transakcji?

 2) Czy jeżeli odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 będzie twierdząca to, w jaki sposób należy na potrzeby analizy obowiązków dokumentacyjnych w zakresie cen transferowych (zgodnie z regulacjami Rozdziału 1a ustawy o CIT) określić wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11l ustawy o CIT dla transakcji opisanej w przedstawionym zdarzeniu przyszłym?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem, zawarcie Umowy cash poolingu rzeczywistego na zasadach opisanych w stanie faktycznym będzie stanowiło transakcję kontrolowaną, o której mowa w art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT , w związku z czym, Spółka będzie miała obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, w przypadku przekroczenia w danym roku podatkowym wskazanych w tym artykule limitów wartości transakcji przy jednoczesnym niespełnieniu warunków wyłączających obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w tym w szczególności warunków, o których mowa w art. 11r ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT „Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.”

Jednocześnie, zgodnie z art. 11k ust. 2 ustawy o CIT „Lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku podatkowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej,

2. 10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej,

3. 2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej,

4. 2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1 -3”.

Transakcja kontrolowana, o której mowa w przywołanym powyżej art. 11k ust. 2 ustawy o CIT to „identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań” (zgodnie z definicją z art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT).

Mając na uwadze powyższe, aby powstał obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, pomiędzy podmiotami powiązanymi muszą wystąpić działania o charakterze gospodarczym.

Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2021 r., znak: DCT1.8203.4.2020 wyrażenie „działania o charakterze gospodarczym” nie jest zdefiniowane ani w ustawie o CIT ani w ustawie o PIT. Termin „działania” jest szerokim pojęciem, a jego ograniczenie, w rozumieniu definicji legalnej, następuje poprzez cechę kwalifikującą, tj. posiadanie „charakteru gospodarczego.”

Ustalając zakres znaczeniowy tego elementu składowego definicji, tj. „działania o charakterze gospodarczym”, należy odwołać się do szerszego pojęcia „działalność gospodarcza.” Definicja pojęcia „działalność gospodarcza” jest zróżnicowana w poszczególnych aktach prawnych. Zasadne jest wskazanie podstawowych cech konstytuujących działalność gospodarczą, tj.:

- działalność w celu zarobkowym;

- w ramach zorganizowanej struktury;

- w sposób ciągły;

- o charakterze niezależnym (samodzielnym).

Na działalność gospodarczą składają się działania o charakterze gospodarczym. Nie oznacza to jednak, że działanie o charakterze gospodarczym wymaga każdorazowo prowadzenia działalności gospodarczej. Co do zasady, działanie o charakterze gospodarczym wymaga istnienia tych samych cech konstytuujących, które definiują działalność gospodarczą.

Podstawową cechą działania o charakterze gospodarczym jest jego cel zarobkowy rozumiany jako nastawienie (zamiar) na osiągnięcie zysku. Rezultat działania może, ale nie musi zmaterializować się dla strony/stron jako zysk. Działanie, które nie przyniosło przychodu (zysku) nie oznacza automatycznie działania o charakterze niegospodarczym. Przesłanka zarobkowego charakteru jest spełniona także wtedy gdy podejmowane działania nastawione są na zysk, ale generują straty finansowe. Istotny jest bowiem nie tyle rezultat (efekt) danego działania (zysk lub strata), ile zamiar strony/stron, który spowodował podjęcie działania.

Przykładem może być sprzedaż towarów po cenie niższej niż cena nabycia. Na skutek wystąpienia istotnych wahań kursów walutowych w odniesieniu do zakupów w walucie obcej zabudżetowana cena sprzedaży w walucie krajowej skutkowała poniesieniem straty finansowej. Nie przeczy to nakierowaniu na zysk, mimo, iż faktycznie zrealizowane wyniki finansowe odbiegają od planowanych.

Działania realizowane w ramach zorganizowanej struktury nie muszą mieć charakteru ciągłego, powtarzalnego (np. wykonywane sezonowo). Działaniami gospodarczymi mogą być działania o charakterze jednorazowym, np. sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Działania mogą być rozciągnięte w czasie, np. z uwagi na ich kompleksowość. Przykładem działania, które składa się z szeregu czynności, lecz ma charakter jednorazowy jest restrukturyzacja działalności gospodarczej poprzez przeniesienie aktywów powiązane ze zwrotnym ich udostępnieniem. Obejmuje ona szereg czynności o charakterze prawnym i faktycznym, np. zawarcie umów, wydanie przedmiotu umów, zmianę profilu funkcjonalnego działalności podmiotu powiązanego biorącego udział w restrukturyzacji. Jest to działanie stanowiące zorganizowaną całość poszczególne czynności są ze sobą funkcjonalnie lub operacyjnie powiązane. Określoną restrukturyzację można zatem kwalifikować jako działanie gospodarcze, pomimo, że jest ono rozciągnięte w czasie i obejmuje szereg czynności.

Należy zaznaczyć ze działania o charakterze gospodarczym należy identyfikować na podstawie rzeczywistego zachowania stron. Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2021 r.,  znak: DCT1.8203.4.2020 „Zachowania są pojęciem szerokim, mogą być nimi działania lub zaniechania. Istotne jest, aby zachowania były rzeczywiste. Przy ocenie rzeczywistego charakteru zachowań stron należy brać w szczególność pod uwagę istnienie uzasadnionych przyczyn ekonomicznych określonego działania. Zachowania sztuczne lub pozorne nie są zachowaniami rzeczywistymi. Rzeczywista treść podejmowanych działań identyfikowana jest na podstawie faktycznych zachowań stron. Przesłanka ta jest w szczególności istotna w sytuacji, w której rzeczywisty przebieg transakcji kontrolowanej nie jest zgodny z postanowieniami obowiązujących umów pisemnych albo kiedy umowy pisemne dotyczące transakcji kontrolowanej nie istnieją.”

Należy również zwrócić uwagę na samo pojęcie transakcji. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego, transakcja to operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług (www.sip.pwn.pl/szukajtransakcja.html).

Niemniej jednak organy podatkowe rozszerzają powyżej przywołaną definicję tego pojęcia. Pojęcie to obejmuje bowiem wszelkiego rodzaju operacje i czynność dokonywane przez podmioty oraz wszelkie świadczenia i przepływy między tymi podmiotami. Pojęcie transakcji dotyczy obrotu dobrami i usługami, nie ogranicza się jednak tylko do sprzedaży bądź kupna towarów lub usług.

Pojęcie działań o charakterze gospodarczym, w rozumieniu art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, należy rozpatrywać w kontekście celu tego przepisu. Dokumentacja podatkowa dokonywanych przez podmioty powiązane transakcji przedstawiać ma warunki dokonywanych transakcji w celu ich porównania z warunkami stosowanymi przez podmioty niezależne w porównywalnych okolicznościach.

W myśl art. 11c ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Przepis art. 11k ustawy o CIT, obejmuje więc także sytuacje lub zachowania podmiotów powiązanych, nietypowe z punktu widzenia obrotu gospodarczego w celu ich porównania z sytuacjami podmiotów niezależnych. Postępowanie to wynika z zasady ceny rynkowej (arms length principle), zgodnie z którą podmioty powiązane powinny, we wzajemnych relacjach, ustalać warunki, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Wprowadzenie szerokiej definicji transakcji kontrolowanej ma na celu objęcie nią również zagadnień, które dotychczas mogły nie być uznawane za transakcje w potocznym rozumieniu tego słowa, m.in. takich jak restrukturyzacje umowy o podziale kosztów (ang. Cost Contribution Agreement, CCA), umowy spółki osobowej umowy o współpracy czy też umowy o zarządzanie płynnością (przypis: Małecki Paweł i Mazurkiewicz Małgorzata Art. 11 (a). W: CIT. Komentarz Podatki rachunkowość, wyd. X Wolters Kluwer Polska 2019).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt opisywanej sprawy należy stwierdzić, że Umowa która ma zostać zawarta przez Wnioskodawcę to forma efektywnego zarządzania środkami finansowymi stosowana przez podmioty powiązane. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy przez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach grupy funkcjonuje zintegrowany rachunek główny oraz rachunek rozliczeniowy których posiadaczem będzie wyznaczony w grupie Leader.

Polskie przepisy prawa cywilnego nie zawierają regulacji odnoszących się do umowy cash-poolingu, stąd też umowę taką należy zaliczyć do umów nienazwanych na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego. Tym niemniej cechą takiej umowy jest to, że jeden z podmiotów (uczestnik umowy) przekazuje własne środki finansowe innemu podmiotowi (innemu uczestnikowi umowy) celem pokrycia przez ten inny podmiot zobowiązań pieniężnych. Otrzymane przez podmiot środki finansowe podlegają zwrotowi wraz z wynagrodzeniem za korzystanie z tych środków, określonym w formie odsetek. Nawet zatem w przypadku, gdy umowa o zarządzanie środkami pieniężnymi (cash-pooling) polega na przejęciu długu czy subrogacji (jak ma to miejsce na gruncie omawianej sprawy) faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek.

Istotą zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki jest przejście prawa własności przedmiotu pożyczki na pożyczkobiorcę oraz zobowiązanie pożyczkobiorcy do zwrotu, czyli do przeniesienia własności takiego samego przedmiotu na pożyczkodawcę.

Jak wskazał Organ interpretacyjny m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 20 grudnia 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0111-KDIB2-1.4010.

326.2017.2.EN opisana we wniosku umowa cash poolingu wypełnia przesłanki zaliczenia jej do umowy pożyczki (...). W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, przy jednoczesnej - wynikającej z logiki systemu zarządzania płynnością finansową - konieczności zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek. Z ekonomicznego punktu widzenia finansowanie to ma cechy pożyczki, gdyż w wyniku sfinansowania ujemnego salda wykazanego przez danego uczestnika umowy nadwyżką środków zgromadzonych przez innych uczestników, uczestnik ten nie jest zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz banku z tytułu debetu w jego rachunku, który by wystąpił w sytuacji, gdyby niedoboru tego nie pokrył inny uczestnik umowy. W miejsce zatem dłużnego kredytowania debetu, jaki występuje na rachunku prowadzonym na rzecz danego uczestnika w następstwie umowy cash poolingu kredytowanie takie, co do zasady nie jest realizowane ze środków banku, lecz innego bądź innych uczestników umowy, w zamian za wynagrodzenie wypłacane w postaci odsetek tym uczestnikom, którzy wykazywali saldo dodatnie, i którzy tym samym finansowali także saldo ujemne innych uczestników. Uzyskiwane zatem przez uczestników umowy wynagrodzenie w postaci odsetek jest uzyskane z tytułu czasowego finansowania debetu innych uczestników umowy. Tym samym nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku środków finansowych, które posłużą pokryciu niedoborów finansowych innych uczestników umowy, można mówić o ich udzieleniu innym uczestnikom umowy w formie pożyczki (...).

Zauważyć należy że przepisy art. 11c ustawy o CIT oraz art. 11k ust. 1 ustawy o CIT nie wyłączają obowiązku dokumentowania transakcji między podmiotami powiązanymi w ramach cash poolingu.

Dokumentacja taka powinna zawierać te informacje, które będą niezbędne do oceny, że podatnik uczestniczący w takiej umowie osiąga wyższe korzyści (np. w postać niższych kosztów) niż gdyby lokował i pożyczał środki finansowe od podmiotów z nim niepowiązanych. Zarazem z dokumentacji tej wynikać powinien ekwiwalentny charakter takiej umowy.

Powyższe potwierdzono w szeregu wyroków NSA, m.in. w wyroku, z dnia 21 marca 2017 r. sygn. akt II FSK 1430/15, z dnia 1 lutego 2017 r. sygn. akt II FSK 3933/14, z dnia 31 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3477/15, z dnia 2 grudnia 2016 r. sygn. akt II FSK 3784/14, z dnia 12 października 2016 r. sygn. akt II FSK 2553/14, z dnia 30 listopada 2016 r. sygn. akt II FSK 3107/14, z dnia 4 października 2016 r. sygn. akt II FSK 551/15, z dnia 30 września 2015 r. sygn. akt II FSK 3137/14.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w przedstawionej we wniosku sytuacji zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, w związku z czym Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej, o ile nastąpi wypełnienie przesłanki dotyczącej przekroczenia rocznej wartość zawieranych transakcji, o której mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT oraz nie zostaną spełnione warunki wyłączające obowiązek jej sporządzania, o których mowa w art. 11n ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 11n ustawy o CIT, obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych:

 1. zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie następujące warunki:

 a. nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 6,

 b. nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,

 c. nie poniósł straty podatkowej;

 1a. zawieranych wyłącznie:

 a. pomiędzy położonymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznymi zakładami podmiotów powiązanych mających miejsce zamieszkania siedzibę lub zarząd na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

 b. przez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego z podmiotem powiązanym mającym miejsce zamieszkania siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

- w roku podatkowym, w którym przychody lub koszty uzyskania przychodów powstałe w wyniku takich transakcji kontrolowanych zostały przypisane do zagranicznego zakładu pod warunkiem, że żaden z podmiotów powiązanych w zakresie tych przychodów lub kosztów przypisanych do zagranicznego zakładu nie korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 6 i art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a i nie poniósł straty podatkowej;

 2. objętych uprzednim porozumieniem cenowym, porozumieniem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 20zs § 1 Ordynacji podatkowej, albo porozumieniem podatkowym, o którym mowa w art. 20zb pkt 2 Ordynacji podatkowej za okres, którego takie porozumienie dotyczy;

 3. których wartość w całości trwale nie stanowi przychodu albo kosztu uzyskania przychodu z wyłączeniem transakcji finansowych transakcji kapitałowych oraz transakcji dotyczących inwestycji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

 4. między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową;

 5. w przypadku gdy powiązania wynikają wyłącznie z powiązania ze Skarbem Państwa lub jednostkami samorządu terytorialnego lub ich związkami;

 6. w których cena została ustalona w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 i 1598);

 7. realizowanych między grupą producentów rolnych wpisaną do rejestru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1026 oraz z 2021 r. poz. 1603), a jej członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:

 a. na rzecz grupy producentów rolnych produktów lub grup produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy,

 b. przez grupę producentów rolnych na rzecz jej członków towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup produktów, o których mowa w lit. a. oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją;

 8. realizowanych między wstępnie uznaną grupą producentów owoców i warzyw lub uznaną organizacją producentów owoców i warzyw, działających na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2021 r. poz. 618), a jej członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:

 a. na rzecz takiej grupy lub organizacji produktów lub grup produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy lub organizacji

 b. przez taką grupę lub organizację na rzecz jej członków towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup produktów, o których mowa w lit. a oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją;

 9. polegających na przypisaniu dochodu do zagranicznego zakładu położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, jeżeli przepisy właściwych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska przewidują, że dochody te mogą być opodatkowane tylko w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska,

10.polegających wyłącznie na dokonaniu rozliczenia pomiędzy podmiotami powiązanymi wydatków poniesionych na rzecz podmiotu niepowiązanego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

 a) nie powstaje wartość dodana i rozliczenie następuje bez uwzględniania marży lub narzutu zysku,

 b) rozliczenie nie jest związane bezpośrednio z inną transakcją kontrolowaną,

 c) rozliczenie nastąpiło niezwłocznie po dokonaniu zapłaty na rzecz podmiotu niepowiązanego,

 d) podmiot powiązany nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową,

- przy czym w przypadku zastosowania klucza alokacji przepis art. 11f ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio;

11.stanowiących usługi o niskiej wartości dodanej - w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 11f;

12.dotyczących pożyczki kredytu lub emisji obligacji - w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 11g.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, o ile nastąpi wypełnienie przesłanki dotyczącej przekroczenia rocznej wartości zawieranych transakcji, o której mowa w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT oraz nie zostaną spełnione cytowane wyżej warunki wyłączające obowiązek jej sporządzania.

Ad 2

Państwa zdaniem, wartość transakcji kontrolowanej będzie stanowiło średni dzienny poziom rzeczywistego zobowiązania lub należności z tytułu finansowania określony na podstawie dziennego zestawienia sald.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy w celu wykazania ze ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

W art. 11k ust. 2 ustawy o CIT wskazano, że lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku podatkowym następujące progi dokumentacyjne:

1)      10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej.

2) 10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej,

3) 2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej

4) 2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1 -3.

W myśl art. 11k ust. 3 ustawy o CIT, progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla

   - każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji,

   - strony kosztowej i przychodowej.

W art. 11k ustawy o CIT, wskazano również, ze wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, o której mowa w ust. 2-3 jest ustalana bez względu na liczbę dokumentów księgowych, dokonanych lub otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych, z którymi zawierana jest transakcja kontrolowana. Natomiast przy ocenie, czy transakcja kontrolowana ma charakter jednorodny uwzględnia się:

1) jednolitość transakcji kontrolowanej w ujęciu ekonomicznym oraz

2) kryteria porównywalności określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 1 pkt 1, oraz

3) metody weryfikacji cen transferowych, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, oraz

4) inne istotne okoliczności transakcji kontrolowanej.

Art. 11l ustawy o CIT, odnosi się do określania wartości transakcji kontrolowanej. Stosownie do tego artykułu wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2 i 2a, odpowiada:

1) wartości kapitału - w przypadku pożyczki, kredytu lub depozytu,

2) wartości nominalnej - w przypadku emisji obligacji,

3) sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji,

4) wartości przypisanych przychodów lub kosztów - w przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego,

4a) łącznej wartości wkładów wniesionych do spółki niemającej osobowości prawnej – w przypadku umowy takiej spółki,

5) wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej - w przypadku pozostałych transakcji.

Zgodnie z brzmieniem art. 11l ust. 2 i 2a ustawy o CIT, wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2, określa się na podstawie:

1) otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku podatkowego albo

2) umów lub innych dokumentów - w przypadku gdy faktura nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo

3) otrzymanych lub przekazanych płatności - w przypadku gdy nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2.

Kwestie określania wartości transakcji kontrolowanych w zakresie transakcji cash poolingu zostały wyjaśnione w publikacji Ministerstwa Finansów „TPR Informacja o cenach transferowych - pytania i odpowiedzi wydanie drugie październik 2021 MF” (dalej: „Informator TPR”). Publikacja odnosi się do sposobu wypełnienia formularza TPR. Pytania i odpowiedzi zawarte w tym dokumencie mają jedynie charakter informacyjny i nie stanowią ani interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego, ani wyjaśnień przepisów prawa podatkowego (objaśnień podatkowych), jednak mogą stanowić zbiór informacji przydatnych w kontekście rozumienia definicji poszczególnych pól, które należy uzupełnić w formularzu TPR.

Wartość transakcji w przypadku transakcji zarządzania płynnością (cash pooling), wykazana w Informacji TPR powinna być zgodna z wartością ustaloną dla celów identyfikacji obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych. Transakcje zarządzania płynnością (cash pooling) w zakresie funkcjonalnym są podobne do transakcji udzielenia/pozyskania pożyczki lub kredytu. Dla umów zarządzania płynnością należy przyjąć analogiczną jak dla pożyczki zasadę ustalenia wartości Transakcji kontrolowanej, tj. w oparciu o wartość kapitału, przy czym z uwagi na charakter transakcji zarządzania płynności (cash pooling) dla ustalenia wartości należy przyjąć średni dzienny poziom rzeczywistego zobowiązania lub należności z tytułu finansowania. Jednak jeżeli system księgowy prowadzony przez podatnika uniemożliwia zidentyfikowanie dziennych sald, w pozycji Wartość zadłużenia, należy podać wartość odpowiadającą średniej odpowiednio tygodniowych lub miesięcznych sald.

Wobec powyższych wyjaśnień wartość transakcji kontrolowanej w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zdaniem Wnioskodawcy, będzie odpowiadała kwocie średniego dziennego poziomu rzeczywistego zobowiązania (wysokości salda ujemnego) lub należności z tytułu finansowania (w przypadku pokrywania salda ujemnego innego Uczestnika będącego stroną Umowy).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Na marginesie należy zwrócić uwagę na aktualną treść przepisu art. 11k ust. 1 ustawy o CIT:

Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania w postaci elektronicznej lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy, w terminie do końca dziesiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Okoliczność ta pozostają jednak bez wpływu na dokonaną ocenę stanowiska.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.