Temat interpretacji
Dotyczy zastosowania przez Spółkę 10% stawki Ryczałtu w poszczególnych latach podatkowych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w części dotyczącej:
‒ustalenia, czy wypłacając Wspólnikom w Trzecim Roku Podatkowym zysk za Pierwszy Rok Podatkowy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu tj. stawki Ryczałtu wynikającej ze statusu małego podatnika w Pierwszym Roku Podatkowym – jest nieprawidłowe
‒w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania przez Spółkę 10% stawki Ryczałtu w poszczególnych latach podatkowych. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Opis prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej
Spółka X. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) („Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółka jest na dzień złożenia Wniosku polskim rezydentem podatkowym, tj. posiada siedzibę działalności gospodarczej oraz miejsce zarządu w Polsce. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”).
Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza jej granicami i polega w szczególności na sprzedaży hurtowej elektrycznych artykułów użytku domowego.
Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 217 z późn. zm.; „UOR”).
Na moment złożenia niniejszego Wniosku Spółka jest opodatkowana na zasadach przewidzianych w Rozdziale 6b ustawy o CIT, tj. Ryczałtem od dochodów spółek („Ryczałt”).
Obecnie 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki posiadają osoby fizyczne („Wspólnicy”), a jeden ze Wspólników jest członkiem zarządu Wnioskodawcy („Członek Zarządu”).
W związku ze zmianą formy opodatkowania na Ryczałt Wnioskodawca zamknął księgi rachunkowe. Następnie, na pierwszy dzień opodatkowania Ryczałtem, zgodnie z art. 28e ust. 2 ustawy o CIT, Spółka otworzyła księgi rachunkowe. W ten sposób Spółka rozpoczęła pierwszy rok podatkowy w Ryczałcie („Pierwszy Rok Podatkowy”), który zakończy się z dniem 31 lipca 2024 roku.
W okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy przychody Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro.
W Pierwszym Roku Podatkowym Spółki wartość przychodu ze sprzedaży Spółki (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczy wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2 000 000 euro.
W kolejnych latach podatkowych, tj. w drugim roku podatkowym („Drugi Rok Podatkowy”) oraz w trzecim roku podatkowym („Trzeci Rok Podatkowy”) Wnioskodawca osiągnie przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) o wartości przekraczającej równowartości 2 000 000 euro.
Wnioskodawca wyodrębnia zysk bilansowy osiągnięty w okresie opodatkowania Ryczałtem w swoich księgach rachunkowych i tylko taki zysk będzie wypłacał w wymienionych latach, w tym w Trzecim Roku Podatkowym.
W Trzecim Roku Podatkowym Wnioskodawca wypłaci Wspólnikom dywidendę z zysku osiągniętego w Pierwszym Roku Podatkowym oraz Drugim Roku Podatkowym. Zysk netto wypracowany w Pierwszym Roku Podatkowym oraz Drugim Roku Podatkowym zostanie, na podstawie uchwały o podziale zysku, wypłacony w całości lub w części Wspólnikom po jego pomniejszeniu o kwotę podatku CIT płatnego w ramach Ryczałtu („Wypłacony Zysk”). Zysk netto wypracowany w Pierwszym Roku Podatkowym oraz Drugim Roku Podatkowym nie zostanie, na podstawie uchwały o podziale zysku, przeznaczony na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy.
Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie ustalenia właściwej stawki oraz podstawy opodatkowania Ryczałtem oraz podatkiem dochodowym od osób fizycznych („PIT”) jako płatnik z tytułu wypłat dywidendy dokonywanych do Wspólników w Trzecim Roku Podatkowym za Pierwszy Rok Podatkowy oraz Drugi Rok Podatkowy.
Pytania
1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka jest uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Pierwszym Roku Podatkowym ?
2.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie drugiego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Drugim Roku Podatkowym ?
3.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie trzeciego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Trzecim Roku Podatkowym ?
4.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wypłacając Wspólnikom w Trzecim Roku Podatkowym zysk za Pierwszy Rok Podatkowy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu tj. stawki Ryczałtu wynikającej ze statusu małego podatnika w Pierwszym Roku Podatkowym?
5.Czy wypłacając Wspólnikom zysk osiągnięty w Pierwszym Roku Podatkowym i Drugim Roku Podatkowym Wnioskodawca jako płatnik podstawę opodatkowania podatkiem PIT z tytułu wypłaty zysku stanowić będzie Wypłacony Zysk?
Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie pytań nr 1-4 tj. w zakresie podatku dochodowego os osób prawnych. W zakresie pytania nr 5 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie
1.Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka jest uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Pierwszym Roku Podatkowym.
2.Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka nie będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie drugiego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Drugim Roku Podatkowym.
3.Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka nie będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie trzeciego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Trzecim Roku Podatkowym.
4.Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wypłacając Wspólnikom w Trzecim Roku Podatkowym zysk za Pierwszy Rok Podatkowy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu tj. stawki Ryczałtu wynikającej ze statusu małego podatnika w Pierwszym Roku Podatkowym.
Ad. 1-3
Zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT Ryczałt wynosi 10% podstawy opodatkowania – w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności.
Poprzez małego podatnika ustawa o CIT rozumie podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł (art. 4a pkt 10 ustawy o CIT).
W ocenie Wnioskodawcy, w związku z wyborem opodatkowania Ryczałtem Spółka:
a)będzie miała prawo do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie Pierwszego Roku Podatkowego, ponieważ w poprzednim roku podatkowym, poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy, wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro;
b)nie będzie miała prawa do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie Drugiego Roku Podatkowego, ponieważ w Pierwszym Roku Podatkowym, wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczy wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2 000 000 euro;
c)nie będzie miała prawa do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie Trzeciego Roku Podatkowego, ponieważ w Drugim Roku Podatkowym, wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro.
W związku z dokonaniem skutecznej zmiany formy opodatkowania na Ryczałt, Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia sprawozdania finansowego za okres poprzedzający Pierwszy Rok Podatkowy Spółki oraz do złożenia zeznania rocznego CIT-8. W tym okresie przychody Spółki ze sprzedaży nie przekroczą równowartość 2 000 000 euro. W konsekwencji, w pierwszym roku opodatkowania Ryczałtem (w Pierwszym Roku Podatkowym) Spółka spełniać będzie definicję małego podatnika z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT. W rezultacie, Spółka będzie uprawniona do zastosowania w pierwszym roku opodatkowania Ryczałtem (w Pierwszym Roku Podatkowym) 10% stawki Ryczałtu zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Spółka utraci natomiast status małego podatnika w Drugim Roku Podatkowym, ale „odzyska” go z powrotem w Trzecim Roku Podatkowym.
Powyższe konkluzje są w pełni zgodne z intencjami ustawodawcy, który na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2122; „Ustawa Nowelizująca”) wprowadził rozdział 6b do ustawy o CIT:
‒„[…] Ustalenie stawki podatku właściwej dla dochodów osiągniętych w roku podatkowym, podatnik dokonywać będzie każdego roku, gdyż na każdy rok w 4-letnim okresie opodatkowania ryczałtem ustala się przychody osiągnięte w poprzednim roku oraz średnie przychody osiągnięte w latach poprzednich tego 4-letniego okresu. Wielkość tych przychodów zadecyduje o wysokości stawki podatkowej jaką należy zastosować do dochodów osiągniętych w roku podatkowym.”
Skoro zatem w art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ustawodawca przewidział obniżoną stawkę w Ryczałcie dla małych podatników oraz rozpoczynających działalność, to z punktu widzenia przedsiębiorców rozważających skorzystanie z Ryczałtu, oznacza to dodatkową zachętę do zmiany formy opodatkowania. Innymi słowy, aktualne brzmienie przepisów przyznaje prawo (w zależności od obrotów podatnika ze sprzedaży) do zastosowania stawki obniżonej (10%) zarówno podatnikom CIT, którzy w zmienią formę opodatkowania CIT w trakcie roku obrotowego (podatkowego) oraz dla podmiotów, którzy zdecydują się na Ryczałt po powstaniu (zawiązaniu) lub zaraz po przeprowadzeniu przekształcenia z jednoosobowej działalności lub ze spółki osobowej niebędącej podatnikiem CIT.
Co do zasady wybór opodatkowania Ryczałtem następuje na okres czterech kolejnych lat podatkowych (art. 28f ust. 1 ustawy o CIT), jednakże przepis szczególny umożliwia zmianę formy opodatkowania na Ryczałt w trakcie roku podatkowego (art. 28f ust. 2 ustawy o CIT). W ten sposób, po wyborze Ryczałtu jako formy opodatkowania w trakcie roku podatkowego, 4-letni okres opodatkowania Ryczałtem w rozumieniu 28f ust. 1 ustawy o CIT będzie w rzeczywistości trwał niepełne cztery lata kalendarzowe.
Okres poprzedzający Pierwszy Rok Podatkowy stanowić będzie rok podatkowy Spółki, który powinien zostać rozliczony poprzez złożenie zeznania rocznego CIT-8 oraz przez sporządzenie sprawozdania finansowego. Ten okres będzie stanowił dla Spółki punkt odniesienia do ustalenia właściwej stawki Ryczałtu w pierwszym roku opodatkowania Ryczałtem (w Pierwszym Roku Podatkowym). Spółka będzie miała zatem prawo do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w Pierwszym Roku Podatkowym, dedykowanej małym podatnikom w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT lub podatnikom rozpoczynającym prowadzenie działalności. Następnie Pierwszy Rok Podatkowy będzie stanowił punkt odniesienia do ustalenia właściwej stawki Ryczałtu w Drugim Roku Podatkowym, a Drugi Rok Podatkowy będzie stanowił punkt odniesienia do ustalenia właściwej stawki Ryczałtu w Trzecim Roku Podatkowym.
Ad. 4
W ocenie Wnioskodawcy wypłacając Wspólnikom w Trzecim Roku Podatkowym zysk za Pierwszy Rok Podatkowy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu. Stanowisko Spółki wynika z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, który stanowi, że Ryczałt wynosi 10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności.
Innymi słowy, ustalenie właściwej stawki podatku od wypłaconej dywidendy w danym roku podatkowym uzależnione jest od tego, czy w poprzednim roku podatkowym do roku podatkowego za który jest wypłacany zysk, przychody podatnika Ryczałtu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczą równowartość 2 000 000 euro.
Zastrzeżenia wymaga zatem, że w przypadku wypłaty przez podatnika Ryczałtu zysku powstałego w poprzedzającym roku podatkowym (tak jak nastąpi w przedstawionym zdarzeniu przyszłym), zastosowanie znajdzie stawka Ryczałtu właściwa w roku za który dokonywana jest wypłata zysku. Innymi słowy, dokonanie w Trzecim Roku Podatkowym wypłaty z zysku osiągniętego w Drugim Roku Podatkowym zostanie opodatkowane według właściwej stawki Ryczałtu stosowanej w Trzecim Roku Podatkowym.
Niemniej jednak, w przypadku dokonania wypłaty zysku, powstałego w okresie opodatkowania Ryczałtem, ale starszego niż osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, nie będzie miało znaczenia, jakie obroty osiąga Spółka w roku wypłaty zysku oraz jakie stawki Ryczałtu w tym okresie stosuje. Istotne w takim przypadku jest to, za jaki okres jest dokonywana wypłata zysku. Wypłacając w Trzecim Roku Podatkowym zysk powstały w Pierwszym Roku Podatkowym, Wnioskodawca zastosuje obniżoną stawkę Ryczałtu zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. 10% jako że w Pierwszym Roku Podatkowym posiadał status małego podatnika.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w części dotyczącej:
‒ustalenia, czy wypłacając Wspólnikom w Trzecim Roku Podatkowym zysk za Pierwszy Rok Podatkowy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu tj. stawki Ryczałtu wynikającej ze statusu małego podatnika w Pierwszym Roku Podatkowym – jest nieprawidłowe
‒w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zostały wprowadzone do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej; „ustawa o CIT”) na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2122) i weszły w życie 1 stycznia 2021 r., a następnie zostały zmienione na mocy ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.). Opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek zostało uregulowane w rozdziale 6b ustawy o CIT oraz w przepisach ogólnych związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.
Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy CIT:
Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.
Po zakończeniu okresu czteroletniego, jeśli podatnik spełnia warunki ustawowe, może kontynuować rozliczenia zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy CIT, w kolejnym okresie czteroletnim.
Stosownie do art. 28f ust. 2 ustawy CIT:
Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.
Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT:
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:
1)wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:
a)do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub
b)na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);
2)wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);
3)wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);
4)nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;
5)sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;
6)wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).
Zgodnie zaś z art. 28o ust. 1 ustawy o CIT:
1)10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;
2)20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.
W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT:
3)Ilekroć w ustawie o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Spółka jest opodatkowana na zasadach ryczałtu od dochodów spółek.
W okresie poprzedzającym Pierwszy Rok Podatkowy przychody Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro. W Pierwszym Roku Podatkowym Spółki wartość przychodu ze sprzedaży Spółki (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczy wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2 000 000 euro. W kolejnych latach podatkowych, tj. w drugim roku podatkowym („Drugi Rok Podatkowy”) oraz w trzecim roku podatkowym („Trzeci Rok Podatkowy”) Wnioskodawca osiągnie przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) o wartości przekraczającej równowartości 2 000 000 euro.
W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy:
‒Spółka jest uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Pierwszym Roku Podatkowym,
‒Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie drugiego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Drugim Roku Podatkowym,
‒Spółka będzie uprawniona do zastosowania 10% stawki Ryczałtu w trakcie trzeciego roku opodatkowania Ryczałtem, tj. w Trzecim Roku Podatkowym.
Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca w związku z wyborem opodatkowania ryczałtem:
‒będzie miał prawo do zastosowania 10% stawki ryczałtu w trakcie pierwszego roku podatkowego, ponieważ w poprzednim roku podatkowym, poprzedzającym pierwszy rok podatkowy, wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro;
‒nie będzie miał prawa do zastosowania 10% stawki ryczałtu w trakcie drugiego roku podatkowego, ponieważ w pierwszym roku podatkowym, wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro;
‒nie będzie miał prawa do zastosowania 10% stawki ryczałtu w trakcie trzeciego roku podatkowego, ponieważ w drugim roku podatkowym, wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.
Reasumując, Spółka będzie w roku podatkowym, w którym rozpocznie korzystanie z ryczałtu (pierwszy rok podatkowy) posiadała status małego podatnika, o którym mowa art. 4a pkt 10 ustawy o CIT i dlatego też może w trakcie tego roku podatkowego stosować 10% podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Natomiast w drugim oraz w trzecim roku podatkowym korzystania z ryczałtu Spółka nie będzie posiadała statusu małego podatnika, o którym mowa art. 4a pkt 10 ustawy o CIT oraz nie będzie podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności i dlatego też nie może w trakcie tych lat podatkowych stosować 10% podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Zobowiązana będzie do stosowania podstawy opodatkowania w wysokości 20% zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3 należało uznać za prawidłowe.
Odnosząc się do pytania nr 4 dotyczącego ustalenia stawki podatku przy wypłacie wspólnikom w trzecim roku podatkowym zysku za pierwszy rok podatkowy wskazać należy ponownie, że zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT:
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).
Zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT:
Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).
Stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
W myśl art. 28n ust. 2 ustawy o CIT:
Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto podatnika są dokonywane do końca szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe. Jeżeli uchwała o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto podjęta zostanie w terminie późniejszym, przyjmuje się, że uchwała ta została podjęta ostatniego dnia tego szóstego miesiąca.
Z kolei zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego.
Pamiętać należy, że zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:
1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz
2) w kapitale własnym:
a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz
b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.
Odwołując się do Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r., wskazać należy, że podział wyniku finansowego może nastąpić dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania. Do tego czasu wynik finansowy netto za poprzedni rok podatkowy (obrotowy) pozostaje jako saldo na koncie „Wynik finansowy”. Przeksięgowanie na konto „Rozliczenie wyniku finansowego” następuje dopiero w księgach rachunkowych roku następnego – po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Jeśli jednostka jest zobowiązana do poddania badaniu sprawozdania finansowego, wówczas zatwierdzenie sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający powinno nastąpić po uprzednim wyrażeniu przez biegłego rewidenta opinii bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami o tym sprawozdaniu.
Podział lub pokrycie wyniku finansowego netto spółki powinny nastąpić po uprzednim pisemnym podjęciu uchwały przez zwyczajne zgromadzenie wspólników (w sp. z o.o. oraz sp.k.), albo zwyczajne walne zgromadzenie akcjonariuszy (w S.A., P.S.A. oraz S.K.A.). W uchwale o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto spółki powinny się znaleźć zapisy o sposobie podziału zysku wraz z kwotami i ich przeznaczeniem, a w przypadku powstania straty – wskazanie źródła jej pokrycia. Po podjęciu uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto w księgach rachunkowych następuje przeksięgowanie wyniku finansowego netto z konta „Rozliczenie wyniku finansowego” na odpowiednie konta zgodnie z rodzajem dystrybucji wyniku finansowego netto wynikającym z ww. uchwały.
Decyzje o podziale zysku lub pokryciu strat w spółce, podjęte na zwyczajnym zgromadzeniu wspólników albo zwyczajnym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy muszą być jednoznaczne w sposobie podziału zysku lub pokrycia strat.
Przy zarządzaniu wynikiem finansowym najczęściej podejmuje się jedną z czterech decyzji:
‒wypłacenie dywidend,
‒zwiększenie kapitału zakładowego,
‒przeznaczenie zysku na kapitał rezerwowy i zapasowy,
‒pokrycie straty z lat poprzednich.
Zgodnie z art. 28n ust. 2 ustawy o CIT podział lub pokrycie wyniku finansowego netto podatnika są dokonywane do końca szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe.
Jeżeli uchwała o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto podjęta zostanie w terminie późniejszym, przyjmuje się, że uchwała ta została podjęta ostatniego dnia tego szóstego miesiąca. Oznacza to, że jeśli dojdzie do podziału wyniku finansowego netto (zysku netto) podstawa opodatkowania w ryczałcie, stanowiąca zysk przeznaczony do wypłaty udziałowcom albo akcjonariuszom, powstanie nie później niż ostatniego dnia szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe.
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:
‒do wypłaty wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub
‒na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat).
W dochodzie tym chodzi zatem o zysk, który w następstwie uchwały o podziale lub pokryciu zysku finansowego netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem, w oparciu o zatwierdzone roczne sprawozdanie finansowe jednostki, jest przeznaczony do podziału między wspólników (stanowiąc dochód z tytułu podzielonego zysku), bądź na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym opodatkowanie ryczałtem (stanowiąc dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat).
Przepis ten znajduje odpowiednie zastosowanie również w przypadku dochodu z tytułu wypłaty zaliczek na poczet przewidywanej dywidendy (art. 28m ust. 2 ustawy o CIT).
Zasadniczą podstawą opodatkowania w ryczałcie od dochodów spółek jest suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto (dochód ustalony przy uwzględnieniu regulacji art. 28m ust. 1 pkt 1 lit a i b ustawy o CIT). Dochód ten powstaje w związku z podziałem wypracowanego zysku, który został przeznaczony do wypłaty wspólnikom lub na pokrycie strat z lat ubiegłych, tj. powstałych sprzed stosowania ryczałtu. Dochód nie powstaje, jeżeli zysk zostaje przeznaczony na pokrycie straty osiągniętej za rok, w którym podatnik stosował ryczałt od dochodów spółek. Dla celów Ryczałtu wypłacone zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy uważa się za dochód z tytułu podzielonego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1.
Termin powstania zobowiązania podatkowego z tytułu przedmiotowych dochodów związany jest z datą (miesiącem) podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto, która co do zasady powinna zostać podjęta do końca szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe. Jeżeli uchwała o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto podjęta zostanie w terminie późniejszym, przyjmuje się, że uchwała ta została podjęta ostatniego dnia tego szóstego miesiąca.
Zgodnie bowiem z art. 28n ust. 2 ustawy o CIT:
‒uchwała o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto podatnika powinna zostać podjęta do końca szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego za który sporządzone jest roczne sprawozdanie finansowe, ale
‒w przypadku podjęcia uchwały w terminie późniejszym przyjmuje się, że nastąpiło to ostatniego dnia tego szóstego miesiąca, a obowiązek zapłaty podatku powstanie do 20 dnia siódmego miesiąca roku podatkowego.
Analogiczne skutki podatkowe zostaną przyjęte również w przypadku zmiany uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto, zarówno w zakresie podwyższenia jak i pomniejszenia kwoty zysku do podziału lub pokryciu straty, dokonanej po terminie przyjętym dla powstania obowiązku podatkowego. W tym przypadku obowiązek zapłaty podatku powstanie również do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego.
Ryczałt od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat należy wpłacić do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego.
Podkreślić należy, że stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
Z kolei art. 28o ustawy o CIT wskazuje, że ryczałt wynosi 10% albo 20% podstawy opodatkowania, która jest określona w art. 28n ustawy o CIT.
Natomiast art. 28t ust. 1 pkt ustawy o CIT wskazuje jedynie na termin zapłaty tego podatku, natomiast nie kreuje on podstawy opodatkowania, bo ta jest ustalana zgodnie z art. 28n ustawy o CIT.
Zatem podstawę opodatkowania stanowi dochód z tytułu podzielonego zysku ustalony w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku. Ustawodawca odnosi się do daty (miesiąca ) podjęcia uchwały o podziale zysku, nie zaś do daty wypłaty dywidendy.
Mając na powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że wypłacając dywidendę (zysk z danego roku) istotna dla ustalenia właściwej stawki podatku jest data (miesiąc) podjęcia uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto. Nie jest istotna data faktycznej wypłaty tego zysku, ani rok za który jest wypłacany.
Przy czym należy pamiętać, że zgodnie z art. 28n ust. 2 ustawy o CIT, podział wyniku finansowego, a zatem uchwała dot. przeznaczenia wypracowanego zysku musi zostać podjęta do końca szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe. Czyli przykładowo dla zysku wypracowanego w 2022 r. musi zostać podjęta stosowna uchwała w 2023 r. (do końca szóstego miesiąca), tym samym właściwa podstawa opodatkowania (10% lub 20%) jest uzależniona od stawki, która jest stosowana w roku podjęcia uchwały o podziale zysku, czyli w 2023 r.
Przy czym należy jeszcze zwrócić uwagę, że w przypadku późniejszego podjęcia uchwały o podziale wyniku finansowego przyjmuje się, że uchwała została podjęta ostatniego dnia tego szóstego miesiąca.
Analogicznie należy traktować zmianę uchwały o podziale wyniku finansowego – również w tym przypadku należy przyjąć, że uchwała została podjęta ostatniego dnia szóstego miesiąca następującego po ostatnim dniu roku podatkowego.
Zatem obowiązek podatkowy z tytułu podzielonego zysku, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zawsze powstaje w momencie podjęcia, w odpowiednim terminie, uchwały o podziale wyniku finansowego za dany rok, nawet w przypadku, gdy zostanie podjęta po wyznaczonym terminie lub zostanie dokonana zmiana tej uchwały. Natomiast art. 28t ust. 1 ustawy o CIT wyznacza jedynie termin zapłaty ryczałtu.
W związku z czym właściwą wysokość ryczałtu wyznacza rok, w którym podejmowana jest uchwała o podziale zysku, nie ma natomiast znaczenia faktyczny moment wypłaty zysku, czy też rok za który dokonywana jest wypłata.
Zatem nie można się z Państwem zgodzić, że w przypadku dokonania wypłaty zysku, powstałego w okresie opodatkowania Ryczałtem, ale starszego niż osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, istotne w takim przypadku jest to, za jaki okres jest dokonywana wypłata zysku.
Reasumując, wypłacony zysk za pierwszy rok opodatkowania Ryczałtem będzie ustalony na podstawie stawki ryczałtu obowiązującej w drugim roku opodatkowania ryczałtem, bowiem to w nim będzie podejmowana uchwała o podziale wyniku finansowego. Natomiast faktyczna wypłata tego zysku lub rok za który jest wypłacany pozostaje bez wpływu na stosowaną stawkę ryczałtu.
Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zastrzec również należy, iż ocena okoliczności wpływu powiązań pomiędzy podmiotami na zasadność i racjonalność zawartych transakcji, w tym zasad rynkowych przy ich zawieraniu, nie może być dokonywana w postępowaniu interpretacyjnym. Dokładne zbadanie okoliczności zawartych transakcji pomiędzy spółką a podmiotem powiązanym pod kątem spełnienia/niespełnienia przesłanek do uznania/nieuznania dokonanych transakcji za ukryte zyski zdefiniowane w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT możliwe jest w postępowaniu podatkowym, w wyniku analizy i oceny dowodów.
Jeżeli w wyniku takiego postępowanie okazałoby się, że wynagrodzenie należy uznać za ukryty zysk podmiotu powiązanego wówczas interpretacja nie będzie pełniła funkcji ochronnej w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy :
‒stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).