Możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu Parafii z tytułu otrzymania odszkodowania. - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.183.2022.1.DP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 17 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.183.2022.1.DP

Temat interpretacji

Możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu Parafii z tytułu otrzymania odszkodowania.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 marca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu Parafii z tytułu otrzymania odszkodowania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Parafia (dalej także: „Wnioskodawca”) wystąpiła do Sądu Rejonowego (…) z pozwem przeciwko Skarbowi Państwa – (…) o zasądzenie na jej rzecz odszkodowania w związku z utratą wartości rynkowej nieruchomości położonej w (…) składającej się z działki nr (…) o powierzchni (…) ha (Kw nr (…)) i działki nr (…) o powierzchni (…) ha (Kw nr (…)) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienie powództwa do dnia zapłaty.

Jako uzasadnienie wskazano art. 129 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 Nr 25 poz. 150 ze zm.). Art. 129-136 ww. ustawy określa zasady odpowiedzialności odszkodowawczej związanej z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości w związku z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania. Szkodą jest w tym wypadku zmniejszenie wartości nieruchomości.

Uchwałą nr (…) z dnia (…) 2016 r. Sejmik Województwa (…) ustanowił obszar ograniczonego użytkowania obejmującego między innymi teren na którym znajduje się Parafia. Działki należące do ww. Parafii nr (…) i (…) znajdują się w podobszarze B. Uchwała nr (…) Sejmiku Województwa (…) przewiduje (…).

Dnia (…) 2021 r. Sąd Rejonowy w (…) zasądził od pozwanego Skarbu Państwa - (…) na rzecz Parafii kwotę (…) zł oraz ustawowe odsetki za opóźnienie. Kwota ta stanowi utratę wartości rynkowej nieruchomości tj. działki nr (…) zabudowanej budynkiem mieszkalnym -plebanią i budynkiem gospodarczym - garażem w wyniku wejścia w życie ww. Uchwały Sejmiku Województwa (…) w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania (…).

Z uzasadnienia ww. prawomocnego wyroku wynika, że skutkiem wejścia w życie Uchwały Sejmiku Województwa (…) z dnia (…) 2016 r. była nie tylko konieczność poddania się przewidzianym w nim wprost ograniczeń, ale także konieczność znoszenia emisji przekraczających standard jakości środowiska, którym w braku uchwały Sejmiku - właściciel zabudowanej plebanią oraz garażem działki nr (…) mógłby się przeciwstawić jako działaniom bezprawnym w świetle art. 174 ust. 1 Ustawy Prawo ochrony środowiska. Sąd zasądził kwotę (…) zł tytułem odszkodowania. Kwota ta, zdaniem Sądu, jest adekwatna do naprawienia szkody, ponieważ wyrównuje ubytek majątku i nie prowadzi do wzbogacenia. Powyższa kwota wraz z należnymi odsetkami za zwłokę została wypłacona Parafii.

Natomiast jeśli chodzi o powództwo dotyczące odszkodowania za utratę wartości działki nr (…) zabudowanej budynkiem Kościoła, Sąd powództwo to oddalił, gdyż Kościół jest budynkiem użyteczności publicznej. By móc mówić o spadku wartości nieruchomości, przedmiotowa nieruchomość w pierwszej kolejności musi posiadać wartość, a takiej wartości Kościół nie posiada gdyż nie jest dostępny na rynku.

Pytanie

Czy otrzymane odszkodowanie wraz z odsetkami za zmniejszenie wartości nieruchomości działki nr (…) zabudowanej plebanią i garażem może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jeżeli kwota ta zostanie wydatkowana na cele statutowe Parafii - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ppk b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie

Otrzymane odszkodowanie oraz ustawowe odsetki za opóźnienie wypłaty korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych tylko wówczas, gdy kwoty te zostaną wykorzystane na własne cele statutowe zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4a ppk b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten określa, że zwolnione są dochody kościelnych osób prawnych:

b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno- opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2019 r., poz. 1347 ze zm.), osobami prawnymi są m.in. parafie.

Na podstawie przepisu art. 55 ust. 1 ww. ustawy,

majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6.

Kościelne osoby prawne, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „updop”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 updop jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W rezultacie podmioty te podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem Parafia, jako terytorialna jednostka organizacyjna Kościoła posiadająca osobowość prawną, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop,

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 updop,

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Nie każdy dochód w rozumieniu art. 7 ust. 1 updop podlega opodatkowaniu. Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 updop.

I tak, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a updop,

wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,

b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Należy podkreślić, że zwolnienie przedmiotowe o jakim mowa w powołanych przepisach, jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania. Z tego względu musi być interpretowane ściśle, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, z którego ono wynika.

Art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop reguluje zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Wynika z tego, że cel, na jaki zostaną przeznaczone i wydatkowane środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia. Co więcej, w odniesieniu do tego rodzaju wydatków, podatnicy nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop ma charakter warunkowy, co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa będą wolne od podatku tylko w części przeznaczonej i wydatkowanej na cele wymienione w tym przepisie.

Należy wskazać, że ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia „niegospodarcza działalność statutowa”. W celu określenia zakresu tego pojęcia należy zdefiniować znaczenie poszczególnych słów.

I tak, działalnością jest „zespół czynności, działań, podejmowanych w jakimś celu lub w jakimś zakresie, czynny udział w czymś; działanie, praca” (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN). Przez pojęcie „działalność gospodarcza” – w myśl art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) –

rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Zgodnie natomiast z art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r., poz. 162 ze zm.),

działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Działalność, która nie spełnia kryteriów przedstawionych wyżej nie może stanowić działalności gospodarczej. Natomiast działalność statutowa to każda działalność, która została określona, dopuszczona, przewidziana w statucie.

Pojęcie „niegospodarcza działalność statutowa” należy więc rozumieć jako przeciwieństwo działalności gospodarczej w rozumieniu Ordynacji podatkowej, zaś dodanie przymiotnika „statutowa” oznacza ograniczenie zwolnienia dochodów kościelnej osoby prawnej tylko do dochodów z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego Kościoła, czy związku wyznaniowego. Nie jest więc przykładowo działalnością gospodarczą w rozumieniu powołanych wyżej przepisów prowadzona przez kościelne osoby prawne działalność opiekuńczo-wychowawcza, oświatowo-wychowawcza, opiekuńczo-lecznicza oraz w zakresie pomocy społecznej w formie prowadzenia przedszkoli, placówek opieki nad dzieckiem, internatów, burs, szkół, zakładów opiekuńczo-leczniczych, domów pomocy, itp., jeżeli działalność ta wynika z prawa wewnętrznego Kościoła.

Na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz lit. b updop należy rozróżnić wyłącznie „niegospodarczą działalność statutową” oraz „inną działalność”. Opodatkowanie dochodów kościelnych osób prawnych uzależnione jest od sposobu uzyskania, a także celu przeznaczenia tych dochodów. Kościelne osoby prawne oprócz niegospodarczej działalności statutowej mogą również prowadzić działalność gospodarczą uregulowaną przepisami ustawy Prawo przedsiębiorców.

Niegospodarczą działalność statutową kościelnej osoby prawnej stanowi każda działalność, niebędąca działalnością gospodarczą i będąca działalnością wynikającą z samej istoty Kościoła i specyfiki jego działalności. Dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności statutowej są wolne od podatku, bez względu na cel ich przeznaczenia i ostatecznego wydatkowania. Natomiast dochody z pozostałej działalności są zwolnione z podatku dochodowego tylko jeżeli zostaną przeznaczone, a następnie wydatkowe na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Parafia wystąpiła do Sądu Rejonowego z pozwem przeciwko Skarbowi Państwa o zasądzenie na jej rzecz odszkodowania w związku z utratą wartości rynkowej nieruchomości wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienie powództwa do dnia zapłaty. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego Skarbu Państwa na rzecz Parafii kwotę (…) zł oraz ustawowe odsetki za opóźnienie. Kwota ta stanowi utratę wartości rynkowej nieruchomości tj. działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym - plebanią i budynkiem gospodarczym – garażem. Powyższa kwota wraz z należnymi odsetkami za zwłokę została wypłacona Parafii.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy otrzymane odszkodowanie wraz z odsetkami za zmniejszenie wartości nieruchomości działki zabudowanej plebanią i garażem może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jeżeli kwota ta zostanie wydatkowana na cele statutowe Parafii - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz powołane wcześniej przepisy prawne należy stwierdzić, że dochód uzyskany z odszkodowania oraz ustawowych odsetek należy uznać jako dochód kościelnej osoby prawnej z pozostałej działalności. Jak już wcześniej wspomniano, dochody z pozostałej działalności są zwolnione z podatku dochodowego tylko, jeżeli zostaną przeznaczone, a następnie wydatkowane na cele wymienione w pkt 4a lit. b cytowanego wcześniej przepisu art. 17.

Jeżeli więc Wnioskodawca przeznaczy a w przyszłości także wydatkuje dochód otrzymany z odszkodowania oraz ustawowych odsetek na cele statutowe Parafii, które pokrywać się będą z celami określonymi w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT to dochód ten będzie podlegać zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w tym przepisie.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).