Czy: • w świetle art. 28c pkt 3 i 4 ustawy o CIT - Spółka może nadal korzystać z uproszczeń wynikających z art. 6 ust. 3 (winno być: art. 3 ust. 6 – przypis Organu) i art. 32 ust. 7 ustawy o rachunkowości, a zatem dla potrzeb bilansowych, a tym samym obecnie i podatkowych - dokonywać amortyzacji według ogólnych zasad wynikających z ustawy o CIT, jak również nadal kwalifikować umowy leasingu według ogólnych zasad wynikających z ustawy o CIT; • w świetle art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT - w przedstawionym stanie faktycznym - wydatki na samochód wykorzystywany przez pracownika Spółki m.in. do celów prywatnych mogą zostać zakwalifikowane jako ukryte zyski lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od zysków spółek kapitałowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2022 r., wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący ustalenia, czy:

- w świetle art. 28c pkt 3 i 4 ustawy o CIT - Spółka może nadal korzystać z uproszczeń wynikających z art. 6 ust. 3 (winno być: art. 3 ust. 6 – przypis Organu) i art. 32 ust. 7 ustawy o rachunkowości, a zatem dla potrzeb bilansowych, a tym samym obecnie i podatkowych - dokonywać amortyzacji według ogólnych zasad wynikających z ustawy o CIT, jak również nadal kwalifikować umowy leasingu według ogólnych zasad wynikających z ustawy o CIT;

- w świetle art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT - w przedstawionym stanie faktycznym - wydatki na samochód marki (…) wykorzystywany przez pracownika Spółki m.in. do celów prywatnych mogą zostać zakwalifikowane jako ukryte zyski lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od zysków spółek kapitałowych.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni, zwana dalej „Spółką”, jest polskim rezydentem podatkowym. Od 2022 r. Spółka jest opodatkowana zryczałtowanym podatkiem od dochodów spółek kapitałowych, zwanym potocznie „estońskim CIT-em”.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie najmu maszyn (…). Park maszynowy Spółki w stanowczej większości finansowany jest umowami leasingu operacyjnego lub finansowego. Zobowiązania z tego tytułu są najwyższym kosztem w działalności Spółki.

Spółka w rozumieniu ustawy o rachunkowości jest małą jednostką, w związku z czym korzysta ona z licznych uproszczeń na gruncie bilansowym. Przede wszystkim Spółka korzysta z:

- uproszczenia wskazanego w art. 6 ust. 3 (winno być: art. 3 ust. 6 – przypis Organu) ustawy o rachunkowości, tzn. na potrzeby bilansowe Spółka kwalifikuje umowy leasingu według przepisów podatkowych (tzn. oceny czy dana umowa pozostaje umową leasingu finansowego Spółka dokonuje przez pryzmat przepisów podatkowych),

- uproszczenia wskazanego w art. 32 ust. 7 ustawy o rachunkowości, tzn. na potrzeby bilansowe Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych według zasad określonych w przepisach podatkowych.

Spółka - tak jak we wcześniejszych latach - korzysta z tychże uproszczeń również w roku 2022.

Co więcej, Spółka leasinguje samochód osobowy marki (…). Wspomniany samochód - zaraz po zakupie został powierzony pracownikowi Spółki, zatrudnionemu na stanowisku przedstawiciela/operatora i jest przez niego wykorzystywany do celów służbowych, a za pozwoleniem Spółki również prywatnych (ta ostatnia możliwość stanowi dla tegoż pracownika bonus pracowniczy, od którego jest odprowadzany podatek dochodowy od osób fizycznych). Pracownik ten nie jest w żaden sposób powiązany z osobą wspólnika Spółki. Samochód cały czas znajduje się w wyłącznej dyspozycji pracownika i w świetle przepisów Kodeksu pracy jest on odpowiedzialny za niego materialnie (co potwierdza umowa powierzenia zawarta z pracownikiem). W miejscu tym należy wspomnieć, że wspólnik Spółki pełni w niej funkcję Prezesa Zarządu. W Spółce pozostaje również zatrudniona na podstawie umowy o pracę żona wspólnika. Nigdy nie korzystali oni jednak z ww. samochodu - ani do celów prywatnych, ani służbowych. Dla samochodu tego nie jest prowadzona żadna ewidencja.

W tych okolicznościach Spółka powzięła dwie wątpliwości, po pierwsze, co do dalszej możliwości korzystania z uproszczeń wynikających z ustawy o rachunkowości oraz, po drugie, co do kwalifikacji tzw. wydatków samochodowych na gruncie zryczałtowanego podatku dochodowego.

Pytania:

1)Czy w świetle art. 28c pkt 3 i 4 ustawy o CIT - Spółka może nadal korzystać z uproszczeń wynikających z art. 6 ust. 3 (winno być: art. 3 ust. 6 – przypis Organu) i art. 32 ust. 7 ustawy o rachunkowości, a zatem dla potrzeb bilansowych, a tym samym obecnie i podatkowych - dokonywać amortyzacji według ogólnych zasad wynikających z ustawy o CIT, jak również nadal kwalifikować umowy leasingu według ogólnych zasad wynikających z ustawy o CIT?

2)Czy w świetle art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT - w przedstawionym stanie faktycznym - wydatki na samochód marki (…) wykorzystywany przez pracownika Spółki m.in. do celów prywatnych mogą zostać zakwalifikowane jako ukryte zyski lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od zysków spółek kapitałowych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Spółki nie ma żadnych przeszkód, aby nadal korzystała ona z uproszczeń wskazanych w ustawie o rachunkowości. Przejście przez Spółkę na tzw. estoński CIT nie zmienia ww. stanowiska.

Okoliczność, iż przepisy ustawy o rachunkowość odwołuję się w tym względzie do ogólnych przepisów o CIT, rozumianych przez Spółkę jako takich, które znajduję zastosowanie w przypadku podatników, którzy korzystają z podstawowej formy opodatkowania - w ocenie Spółki również nie stanowi przesłanki do zaprzestania stosowania uproszczeń. Skoro ustawodawca nie poczynił w tym względzie żadnych zastrzeżeń - decyzja o stosowaniu bądź też zaprzestaniu stosowania uproszczeń pozostaje w wyłącznej gestii podatnika, a wynik i zysk Spółki ustalany z ich zastosowaniem pozostaje prawidłowo ustalony tak w rozumieniu ustawy o rachunkowości, jak i art. 28c pkt 3 i 4 ustawy o CIT.

Ad 2.

W ocenie Spółki w przedstawionym stanie faktycznym tzw. wydatki samochodowe ponoszone przez Spółkę na samochód marki (…) nie stanowię ani ukrytych zysków ani wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Skoro z samochodu tego nie korzysta ani wspólnik ani inna osoba, która byłaby powiązana z nim w rozumieniu regulacji podatkowych - wykorzystywanie ww. samochodu do celów prywatnych przez pracownika nie stanowi podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Jak już wskazywano możliwość korzystania z ww. samochodu do celów prywatnych stanowi dla tego pracownika bonus pracowniczy, a zatem składnik wynagrodzenia ze stosunku pracy. W tych okolicznościach wydatek pozostaje w związku z działalnością prowadzoną przez Spółkę. Powyższego stanowiska zdaniem Spółki nie zmienia również to, że dla samochodu tego nie jest prowadzona żadna ewidencja. Udowodnienie faktu, że samochód nie jest wykorzystywany przez wspólnika i jego małżonkę do celów prywatnych, może nastąpić przy pomocy dowolnych środków dowodowych, w tym poprzez okazanie umowy powierzenia, z której wynika, że samochód znajduje się w wyłącznej dyspozycji pracownika.

W tych okolicznościach Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2122, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w  stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Następnie ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Jak wynika z opisu sprawy wnioskodawca od 2022 r. opodatkowany jest w formie ryczałtu od dochodów spółek.

W przypadku podatników, którzy wybrali opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek, nowy sposób opodatkowania oznacza odejście od dotychczasowych zasad znanych z ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28h ust. 1 ustawy o CIT:

Przepis ten wskazuje, że dla ustalenia podstawy opodatkowania w ryczałcie nie stosuje się innych przepisów ustawy o CIT regulujących analogiczne kwestie, tj. w zakresie ustalenia dochodu, podstawy opodatkowania, stawki podatkowej, a także podatku od przychodów z budynków czy podatku minimalnego, których rozliczenie jest bezpośrednio związane z podstawowymi (klasycznymi) zasadami rozliczania podatku CIT.

Ten sposób opodatkowania wiąże podstawę opodatkowania z kategoriami prawa bilansowego.

Jak stanowi art. 28c pkt 3 i pkt 4 ustawy o CIT ilekroć w rozdziale 6b jest mowa o:

Ministerstwo Finansów w Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r. wskazało, że przy ocenie prawidłowości kwalifikacji przychodów, kosztów, zysków, strat i innych kategorii rachunkowych uwzględnianych w wyniku finansowym netto, znaczenie mają przyjęte w spółce zasady (polityka) rachunkowości, treść ekonomiczna zdarzeń oraz nadrzędne zasady rachunkowości (m.in. wiarygodności, przewagi treści nad formą, memoriału, współmierności przychodów i kosztów, ostrożności, istotności, ciągłości, kontynuacji działalności oraz indywidualnej wyceny). Podatnik obowiązany jest rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki, stosując przyjęte zasady (politykę) rachunkowości zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości.

Z kolei jak wynika z art. 28n ust. 3 ustawy o CIT:

Następuje zatem kontynuacja przyjętych przez podatnika zasad rachunkowości, np. stawki amortyzacyjne, rozliczanie międzyokresowe kosztów, etc.

Kontynuacja operacji gospodarczych następuje według zasad przyjętych w księgach rachunkowych i nie wymaga modyfikacji w okresie opodatkowania ryczałtem, w związku ze zmienioną formą opodatkowania podatkiem dochodowym (Rozdział 5.4 Przewodnika).

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 Wnioskodawca powziął w wątpliwość, czy w świetle art. 28c pkt 3 i 4 ustawy o CIT - Spółka może nadal korzystać z uproszczeń wynikających z art. 6 ust. 3 (winno być: art. 3 ust. 6 – przypis Organu) i art. 32 ust. 7 ustawy o rachunkowości, a zatem dla potrzeb bilansowych, a tym samym obecnie i podatkowych - dokonywać amortyzacji według ogólnych zasad wynikających z ustawy o CIT, jak również nadal kwalifikować umowy leasingu według ogólnych zasad wynikających z ustawy o CIT.

Jak stanowi art. 32 ust. 7 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r., poz. 217 ze zm., dalej: „UoR”):

Zgodnie z art. 3 ust. 6 UoR:

Biorąc pod uwagę powołane powyżej wyjaśnienia wskazać należy, że skoro UoR odsyła w pewnych kwestiach (dotyczących kwalifikacji umów leasingu czy dokonywania odpisów amortyzacyjnych) do przepisów podatkowych decyzja podatnika o stosowaniu bądź też zaprzestaniu stosowania tych uproszczeń należy do podatnika. Natomiast przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym przepisy dotyczące Ryczałtu od dochodów spółek nie wprowadzają ograniczeń w tym zakresie. Tym samym wybór dalszego stosowania uproszczeń z art. 3 ust. 6 oraz art. 32 ust. 7 UoR, bądź ich zaprzestanie stosowania nie wypływa na prawidłowość zastosowania art. 28c pkt 3 i 4 ustawy o CIT i ustalenia wyniku finansowego netto oraz zysku (straty) netto.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie wskazać należy, że ustalenie czy wynik i zysk pozostaje prawidłowo ustalony w rozumieniu ustawy o rachunkowości nie może być przedmiotem interpretacji.

Przechodząc do odpowiedzi na pytanie nr 2 wskazać należy, że zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy CIT:

Stosownie do postanowień art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT:

W myśl art. 28m ust. 3 ustawy CIT:

W świetle art. 28m ust. 4 pkt 2 ustawy CIT:

Stosownie do postanowień art. 28o ust. 1 ustawy CIT:

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza/wspólnika, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy albo wspólników lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z  podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami/wspólnikami, (tzw.  ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

-wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

-inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy CIT),

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza/wspólnika lub podmiotu powiązanego,

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem/wspólnikiem.

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 wymienił również dochód z  tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z  działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z powyższym podczas określania czy dany wydatek lub koszt stanowi wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą można pomocniczo posiłkować się praktyką podmiotu jak również bogatym orzecznictwem sądów administracyjnych, w zakresie kwalifikacji wydatków oraz kosztów do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy CIT jedną z podstaw opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Ponadto zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy CIT,

Powyższe przepisy świadczą o wysokim stopniu podobieństwa obu przedmiotów opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Potwierdza to również treść Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r. str. 41 poz. 63, w którym znajduje się informacja, że: Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Przykłady mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą dochodów z tytułu ukrytych zysków (…). Jednak w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Powyższy fragment Przewodnika wskazuje, że ustawodawca wprowadzając przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zakładał, że niektóre kategorie wydatków i kosztów mogą być rozpatrywane zarówno z perspektywy ukrytych zysków jak i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Sposób kwalifikacji dochodu z ukrytych zysków uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W  ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą rozpoznawany jest dla celów opodatkowania ryczałtem niezależnie od tego czy podatnik dokona już zapłaty za usługę czy towar. Wszystkie dochody wymienione w art. 28m ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy CIT związane są bezpośrednio z zasadami sporządzania wyniku finansowego. W związku z  powyższym, nawet jeśli podatnik nie dokona zapłaty za towar czy usługę, ale zaksięguje daną operację gospodarczą obciążającą wynik finansowy netto (m.in. zapisy księgowe na kontach zespołu 4, 5 i 7), to w takiej sytuacji dojdzie do powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochód z tego tytułu, zgodnie z art.  28n ust. 1 pkt 2 ustawy CIT ustala się w miesiącu wykonania danego świadczenia lub dokonania wypłaty lub wydatku. Indywidualny stan faktyczny i cechy określonego świadczenia i zachowania podatnika przesądzać będą o terminie powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka ponosi wydatki na leasingowany samochód, który wykorzystywany jest wyłącznie przez pracownika, który nie jest w żaden sposób powiązany z osobą wspólnika spółki, przy czym samochód ten jest wykorzystywany przez tego pracownika również do celów prywatnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwalifikacji ww. wydatków na gruncie zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zatem ustalenia wymaga, czy samochód osobowy wykorzystywane przez pracownika (nie udziałowca/wspólnika oraz osobę niepowiązaną w żaden sposób z osobą wspólnika) do celów mieszanych w działalności gospodarczej bez prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu powinny zostać przez spółkę zaliczone do ukrytych zysków czy do kosztów niezwiązanych z działalnością.

Z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT jednoznacznie wynika, że ukryte zyski to świadczenia których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem. Powyższej definicji nie spełniają pracownicy (nie udziałowcy), którzy wykorzystują samochody osobowe do celów mieszanych w działalności gospodarczej bez prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu.

Powyższe wydatki nie spełniają definicji ukrytych zysków, która znajduje się w art. 28m ust. 3 ustawy CIT. Wydatki związane z używaniem przez pracowników samochodów osobowych dla celów mieszanych podlegają opodatkowaniu jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT.

Kwestia w jakiej wysokości opodatkowaniu ryczałtem podlegają te wydatki została precyzyjnie określona w odniesieniu do ukrytych zysków. Zgodnie z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy CIT do ukrytych zysków należy zaliczyć 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku, które nie są  wykorzystywane wyłącznie dla celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze treść art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy CIT, podobieństwo jakie cechuje ukryte zyski oraz wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą i brak szczegółowych przepisów odnośnie sposobu ustalania w jakiej wysokości należy zaliczyć do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą wydatki związane z użytkowaniem samochodów osobowych dla celów mieszanych przez pracowników Spółki, nie będących udziałowcami należy per analogiam zaliczyć do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w wysokości 50%.

W świetle powyższego, wydatki na użytkowanie samochodów osobowych przez pracowników Spółki (nie będących udziałowcami) do celów mieszanych należy zaliczyć do dochodów niezwiązanych z działalnością gospodarczą w wysokości 50% tych wydatków i opodatkować ryczałtem.

Mając powyższe wyjaśnienia na uwadze, stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym wydatki związane z leasingowaniem samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany przez pracownika spółki (nie będącym w żaden sposób powiązanym z wspólnikami spółki), a który to samochód jest wykorzystywany przez tego pracownika również do celów prywatnych nie będą stanowiły ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, natomiast będą kwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe w części dotyczącej uznania wydatków na samochód używany do celów prywatnych przez pracownika jako ukryte zyski za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej kwalifikacji tych wydatków jako wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).