Temat interpretacji

wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie: - ustalenia czy, w stosunku do nabywanych przez Wnioskodawcę usług znajdzie zastosowanie limit wynikający z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na brak powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a Świadczącym; - określenia, w którym momencie należy dokonać oceny powiązania Wnioskodawcy ze Świadczącym dla zaliczenia wydatków na nabywane usługi do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 20 grudnia 2019 r.) uzupełnionym 12 lutego 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia czy, w stosunku do nabywanych przez Wnioskodawcę usług znajdzie zastosowanie limit wynikający z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na brak powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a Świadczącym jest prawidłowe;
• określenia, w którym momencie należy dokonać oceny powiązania Wnioskodawcy ze Świadczącym dla zaliczenia wydatków na nabywane usługi do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia czy, w stosunku do nabywanych przez Wnioskodawcę usług znajdzie zastosowanie limit wynikający z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na brak powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a Świadczącym;
• określenia, w którym momencie należy dokonać oceny powiązania Wnioskodawcy ze Świadczącym dla zaliczenia wydatków na nabywane usługi do kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 24 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.520.2019.2.DP; 0111-KDIB1-1.4010.587.2019.2.MF wezwano do jego uzupełnienia. Wnioskodawca dokonał uzupełnienia w dniu 12 lutego 2020 r. (data wpływu do Organu).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki A Sp. z o.o. Spółka komandytowa z siedzibą w Warszawie (dalej: Spółka). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z posiadaniem ok. 99,9% udziału w zysku Spółki, przychody i koszty wynikające z działalności prowadzonej przez Spółkę podlegają łączeniu z przychodami i kosztami Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego udziału stosownie do art. 5 ustawy o CIT.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zrealizowała na terytorium Polski przedsięwzięcie komercyjne polegające na budowie kompleksu biurowego w Krakowie z budynkami biurowymi przeznaczonymi na sprzedaż.

Wnioskodawca jest spółką wchodzącą w skład Grupy Kapitałowej. Grupa Kapitałowa nie jest podatkową grupą kapitałową w rozumieniu art. la ust. 1 ustawy o CIT. Podmioty tworzące Grupę Kapitałową są podmiotami powiązanymi w znaczeniu art. 11a ust. 1 pkt 4) ustawy o CIT (zagadnienie to nie jest przedmiotem analizy w ramach wniosku, a zamieszczona wzmianka nt. struktury Grupy Kapitałowej ma charakter informacyjny). Struktura Grupy Kapitałowej obejmuje podmiot dominujący - Spółkę giełdową B S.A. mającą bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25% udziału w kapitale zakładowym lub w prawie do udziału w zyskach w spółkach kapitałowych (w tym Wnioskodawcy) lub spółkach osobowych (spółki komandytowe i spółki komandytowo-akcyjne) wchodzących w skład Grupy Kapitałowej. Ponadto, członkami zarządu spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, w tym działających jako komplementariusze spółek komandytowych lub komandytowo-akcyjnych, są te same osoby które stanowią całość lub część składu zarządu w Spółce B S.A. W przypadku niektórych spółek z Grupy Kapitałowej w składzie zarządu może być jedna osoba, która nie jest już w składzie zarządu Spółki B S.A.

Głównym akcjonariuszem Spółki B S.A. jest spółka L Sp. z o.o. (dalej Spółka L) (na moment złożenia wniosku posiada ona ok. 56% udziału w kapitale zakładowym Spółki B S.A.).

Bezpośrednim udziałowcem Spółki L - do dnia 13 grudnia 2019 r. - była spółka holenderska, a udziałowcem tej spółki jest konsorcjum podmiotów: P. (rezydent amerykański), O. (rezydent amerykański) i Spółka G. (spółka osobowa z siedzibą w Polsce - z akcjonariatem zagranicznym). Natomiast od dnia 13 grudnia 2019 r. bezpośrednim udziałowcem Spółki L jest spółka W. z siedzibą w Budapeszcie.

Dla potrzeb prowadzonej działalności Spółka nabywa od podmiotów wchodzących w skład Grupy Kapitałowej usługi wskazane w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. W odniesieniu do świadczeń wchodzących w zakres art. 15e ust. 1 ustawy o CIT nabywanych od ww. podmiotów Wnioskodawca stosuje regulacje art. 15e ustawy o CIT i zagadnienie to nie jest przedmiotem wniosku.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonała zakupu usług, przedmiotem których były świadczenia wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 1) - 2) ustawy o CIT od podmiotu nie wchodzącego w skład Grupy Kapitałowej określanego dalej jako Świadczący.

Świadczący wchodzi w skład Grupy Kapitałowej E., w której podmiotem dominującym jest Spółka E. z siedzibą w Holandii, notowana na giełdzie w Luksemburgu i Johannesburgu. Wnioskodawca ustalił, że pomiędzy podmiotami wchodzącymi w skład Grupy Kapitałowej, a podmiotami wchodzącymi w skład Grupy Kapitałowej E. nie występują powiązania, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4) lit. a), lit. b) tiret drugie, lit. c) ani lit. d) ustawy o CIT. Wnioskodawca stwierdza, że w zaistniałym stanie faktycznym nie występują okoliczności wskazane w art. 11a ust. 2 pkt 2 i pkt 3 ustawy o CIT.

W skład Rady Nadzorczej Spółki B S.A. wchodzą m.in. Panowie N. S. i M. D. (dalej: NS i MD), którzy zostali powołani przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki B S.A. - po raz pierwszy w czerwcu 2016 r. i nieprzerwanie zasiadający w składzie Rady Nadzorczej w latach 2017-2019.

Rada Nadzorcza od momentu powołania Panów NS i MD do 16 października 2017 r. liczyła 7 członków. W okresie od 16 października 2017 do 20 grudnia 2017 r. Rada Nadzorcza składała się z 8 osób. Natomiast od 21 grudnia 2017 do 13 grudnia 2019 r., Rada Nadzorcza liczyła 7 osób. Panowie MD i NS mieli w związku z powyższym w okresie objętym wnioskiem 28,57% praw głosu w Radzie Nadzorczej (2/7). W dniu 13 grudnia 2019 r. Spółka B S.A. otrzymała pisemną rezygnację 3 członków Rady Nadzorczej w związku z czym skład Rady Nadzorczej zmniejszył się do 4 osób - Panowie MD i NS pozostali członkami Rady Nadzorczej. W ocenie wnioskodawcy nie powinno dojść do żadnych dalszych zmian w składzie Rady Nadzorczej do końca 2019 r. - nowy skład Rady Nadzorczej zostanie ustalony na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy w dniu 9 stycznia 2020 r.

Spółka G. w okresie od 1 stycznia do 10 czerwca 2019 r. delegowała Panów NS i MD by reprezentowali interesy Spółki G. do Rady Dyrektorów Spółki E. z siedzibą w Holandii, tj. spółki będącej podmiotem dominującym w Grupie Kapitałowej E. w skład której wchodzi Świadczący.

Rada Dyrektorów (Board of Directors) jest organem zarządzającym Spółką E. z siedzibą w Holandii. Rada Dyrektorów aktualnie składa się 2 Dyrektorów Wykonawczych (Executive Directors CEO i CFO) oraz 9 Dyrektorów Niewykonawczych (Non-Executive Directors). Dyrektorzy Wykonawczy są odpowiedzialni za bieżące zarządzanie spółką (odpowiednik polskiego Zarządu), Dyrektorzy Niewykonawczy są odpowiedzialni za nadzór na działalnością spółki (odpowiednik polskiej Rady Nadzorczej).

11 czerwca 2019 r. Pan NS został odwołany z Rady Dyrektorów Spółki E. z siedzibą w Holandii, na jego miejsce został powołany nowy członek, z tym że nie była to osoba która reprezentuje Spółkę G.

Według ustaleń Wnioskodawcy, w okresie od 1 stycznia do 10 czerwca 2019 r. prawo głosu reprezentantów Spółki G. w Radzie Dyrektorów wynosiło 18,18% (2/11), natomiast w okresie od 11 czerwca 2019 r. do chwili obecnej - 9% (1/11).

Przedmiotem zapytania jest stan opisany we wniosku obejmujący strukturę właścicielską oraz odnoszący się do składu Rady Nadzorczej od dnia 1 stycznia 2019 r. do czasu jej zmiany w wyniku nabycia przez nowego inwestora udziałów w Spółce L. - tj. do dnia 13 grudnia 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku nabycia przez Spółkę od Świadczącego usług, których przedmiotem są świadczenia wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 1) - 2) ustawy o CIT Wnioskodawca może uznać, że do kosztu zakupu takich świadczeń nie ma zastosowania limit wynikający z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, z uwagi na brak powiązań w znaczeniu art. 11a ust. 1 pkt 4) tiret pierwsze (winno być: art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. b tiret pierwsze) ustawy o CIT pomiędzy Świadczącym a Wnioskodawcą?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad pytanie 1:

W przypadku nabycia przez Spółkę od Świadczącego usług, przedmiotem których są świadczenia wskazane w art. 15e ust. i pkt 1) - 2) ustawy o CIT, ze względu na brak powiązań o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4) tiret pierwsze (winno być: art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. b tiret pierwsze) ustawy o CIT, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do stosowania wobec kosztów ich zakupów limitu wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Ad pytanie 2:

W związku ze zmianą struktury udziałowej w Grupie Kapitałowej oceny powiązania Wnioskodawcy (Spółki) ze Świadczącym należy dokonać na moment ujęcia kosztu usługi Świadczącego do kosztów uzyskania przychodu.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 1:

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu do projektu nowelizacji ustawy o CIT, na podstawie którego ustawodawca wprowadził do polskiego podatku dochodowego od osób prawnych regulacje art. 15e ustawy o CIT: Ograniczenie powyższe dotyczy zatem, co do zasady, jedynie kosztów poniesionych bezpośrednio, na rzecz podmiotów powiązanych z podatnikiem. A contrario nie dotyczy kosztów usług, licencji i opłat ponoszonych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Koszty te, poza wymogiem ich faktycznego poniesienia (niefikcyjny charakter) i w związku z prowadzoną działalnością (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT), mogą być - na zasadach dotychczasowych - odliczane w pełnej wysokości. Wyjątek zawarty w ust. 8 jest szczególną (ukierunkowaną) klauzulą przeciwdziałania unikaniu opodatkowania (TAAR), która dotyczyć ma sytuacji celowego wprowadzania pośrednika pomiędzy podatnika a jego podmiot powiązany, celem obejścia regulacji o bezpośrednim powiązaniu między świadczeniodawcą i świadczeniobiorcą. Powyższe nie pozostawia wątpliwości co do tego, że w zakresie w jakim regulacje takie nie odnoszą się do świadczeń, za które płatności są dokonywane do tzw. rajów podatkowych, co nie jest przedmiotem wniosku, o zastosowaniu ograniczeń ukonstytuowanych w art. 15e ustawy o CIT należy mówić wyłącznie wówczas gdy koszty są ponoszone w sposób bezpośredni lub pośredni wyłącznie na rzecz podmiotów powiązanych.

Co istotne, w przepisie takim prawodawca expressis verbis wskazał, iż regulacje art. 15e ustawy o CIT odnoszą się wyłącznie do przypadków, w których występuje powiązanie, o którym mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4) ustawy o CIT. Według takiego, pojęcie podmiotów powiązanych oznacza:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Zgodnie z założeniem przyjętym w części wniosku Opis stanu faktycznego (stanów faktycznych), zdarzenia przyszłego (zdarzeń przyszłych) w zaistniałym stanie faktycznym, którego dotyczy wniosek nie występują powiązania, o których mowa w:

• art. 11a ust. 1 pkt 4) lit. a) ustawy o CIT - Wnioskodawca i Świadczący nie pozostają w żadnej wzajemnej relacji podrzędności;
• art. 11a ust. 1 pkt 4) lit. b) tiret drugie ustawy o CIT - nie występują relacje małżeńskie, pokrewieństwa ani powinowactwa, do drugiego stopnia;
• art. 11a ust. 1 pkt 4) lit. c) ustawy o CIT - Wnioskodawca i Świadczący nie pozostają w relacji spółka osobowa - jej wspólnik;
• art. 11a ust. 1 pkt 4) lit. d) ustawy o CIT - nie występuje podatkowa grupa kapitałowa, żaden z podmiotów nie jest zagranicznym zakładem.

Powyższe powiązania nie są spełnione także w relacji Spółka - Świadczący. Z tego powodu dalsza część uzasadnienia dotyczy analizy powiązań, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4) lit. b) tiret pierwsze ustawy o CIT tj. przesłanki wywierania znaczącego wpływu przez ten sam inny podmiot.

W art. 11a ust. 2 ustawy o CIT prawodawca doprecyzował, że przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4) lit. a) i b), rozumie się:

1. posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
   • udziałów w kapitale lub
   • praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
   • udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
2. faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
3. pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.
   
   

Ze względu na brak powiązań kapitałowych oraz rodzinnych pomiędzy Wnioskodawcą a Świadczącym (o czym już było wcześniej), przepisy art. 11a ust. 2 pkt 1) lit. a) oraz c), a także ust. 2 pkt 3) ustawy o CIT nie mają zastosowania.

Pan MD i Pan NS, jako członkowie Rady Nadzorczej Spółki B. S.A. oraz członkowie Rady Nadzorczej Spółki E. z siedzibą w Holandii mogą wywierać (łącznie i każdy z osobna) pośredni wpływ na funkcjonowanie Wnioskodawcy oraz Świadczącego. Z uwagi jednak na to, że w obu przypadkach Rady Nadzorcze są organami kolegialnymi, a zgodnie z tym co zostało wskazane w części wniosku Opis stanu faktycznego (stanów faktycznych), zdarzenia przyszłego (zdarzeń przyszłych) w zaistniałym stanie faktycznym Pan MD i Pan NS posiadają łącznie ponad 25% praw głosu w Radzie Nadzorczej Spółki B. S.A., ale nie posiadają 25% ani więcej praw głosu w Radzie Nadzorczej Spółki E. z siedzibą w Holandii (ani osobno, ani łącznie).& 

W związku z powyższym brak jest podstaw do stwierdzenia, iż występuje powiązanie, o którym mowa w art. 11a ust. 1) pkt 4 lit. b) tiret pierwsze ustawy o CIT w związku z art. 11a ust. 2 pkt 1) lit. b) ustawy o CIT.

Jeżeli chodzi o faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej w uzasadnieniu do projektu nowelizacji ustawy o CIT, na podstawie którego ustawodawca wprowadził do polskiego podatku dochodowego od osób prawnych regulację art. 15e ustawy o CIT zostało wskazane, iż: Uwzględnienie tego aspektu ma na celu rozszerzenie katalogu powiązań o sytuację, w której istnieje osoba fizyczna, mogąca w istotny sposób wpływać na kluczowe decyzje gospodarcze podejmowane przez podmiot, pomimo braku formalnego umocowania w organach stanowiących lub kontrolnych. Decyzje te mogą obejmować np. wskazywanie przez osobę fizyczną członków organów zarządzających lub nadzorujących u podatnika, podejmowanie decyzji o rezygnacji z części działalności, wprowadzeniu na rynek nowego produktu lub przejęciu pewnego zakresu działalności od podmiotu powiązanego. Decyzje te mogą być powodowane innymi czynnikami niż czysto ekonomiczne i mogą nie odzwierciedlać zachowania podmiotów niepowiązanych w porównywalnych okolicznościach.

W przedmiotowej sytuacji trudno dopatrzeć się spełnienia przesłanki wpływania w sposób faktyczny przez osobę fizyczną na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez Grupę Kapitałową Wnioskodawcy i Grupę Kapitałową E. Decyzje Rad Nadzorczych ww. grup kapitałowych są podejmowane kolegialnie i zachowany jest tryb formalnego podejmowania tych decyzji. W przypadku Spółki B. S.A. należy mieć także na uwadze, że funkcjonuje w niej w pełni samodzielny Zarząd podejmujący decyzje dotyczące tak Spółki B. S.A., jak i Grupy Kapitałowej. Wyłącznie w przypadku czynności które stosownie do dokumentów korporacyjnych Spółki B. S.A. - Statutu i regulaminów Zarządu i Rady Nadzorczej Spółki B. S.A. mogłyby skutkować zaciągnięciem zobowiązań przekraczających 10% kapitałów własnych Spółki B. S.A. przy czynnościach w zakresie spraw wykraczających poza bieżącą działalność Spółki i 20% kapitałów własnych Spółki B. S.A. w zakresie czynności objętych bieżącą działalnością Spółki Zarząd zwraca się do Rady Nadzorczej z wnioskiem o wyrażenie zgody na podjęcie czynności wskazanych w takim wniosku.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przypadku nabycia przez Spółkę od Świadczącego usług, przedmiotem których są świadczenia wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 1) - 2) ustawy o CIT, ze względu na brak powiązań o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4) tiret pierwsze (winno być: art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. b tiret pierwsze) ustawy o CIT (a wobec przyjętego założenia, że nie występują inne powiązania, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT), Wnioskodawca nie jest zobowiązany do stosowania wobec kosztów ich zakupów limitu wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2:

Z perspektywy CIT - o ile wydatki z tytułu usług pozostają w związku z przychodem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, nie mieszczą się w katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodu o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT i jednocześnie usługi te nie mieszczą się w dyspozycji art. 15e ust. 11 i ust. 15 ustawy o CIT (co w niniejszej sprawie nie jest przedmiotem oceny merytorycznej) - moment ujęcia wydatku jako kosztu uzyskania przychodu jest najbardziej adekwatny dla oceny czy strony transakcji ewentualnie są podmiotami powiązanymi i w konsekwencji czy do przedmiotowych wydatków znajduje zastosowanie limit określony w art. 15e ustawy o CIT.

Moment ujęcia danego wydatku w kosztach uzyskania przychodu jest precyzyjnie określony w art. 15, w szczególności ust. 4, 4a-4e ustawy o CIT.

Podatnik dokonując wydatku musi dokonać kilkustopniowej weryfikacji aspektów jego poniesienia, zanim końcowo i prawidłowo ujmie go w wyniku podatkowym i tym samym zmniejszy dochód, zobowiązanie podatkowe lub powiększy stratę podatkową. W pierwszej kolejności należy ocenić, czy z punktu widzenia przepisów podatkowych, dany wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów. Kolejnym etapem jest ustalenie, czy wydatek spełniający powyższe warunki jest kosztem uzyskania przychodów bezpośrednio związanym z przychodami, czy też powiązanym z nimi w sposób pośredni. Kwalifikacja ta konstytuuje moment ujęcia kosztów w wyniku podatkowym. W przypadku kosztów bezpośrednich jest to moment uzyskania odpowiadających im przychodów, a w przypadku pośrednich - data ich poniesienia.

Następnym etapem weryfikacji jest praktyczne określenie daty ujęcia w wyniku podatkowym w kontekście wykładni pojęć momentu uzyskania odpowiadających im przychodów bądź dnia, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano ten koszt).

Data ujęcia kosztu w wyniku podatkowym jest miarodajna w ocenie Wnioskodawcy z perspektywy oceny czy strony transakcji są na ten moment podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów podatkowych - w konsekwencji czy do świadczonych pomiędzy tymi podmiotami usług wskazanych w art. 15e ustawy o CIT znajduje zastosowanie limit określony tym przepisem.

Momentem tym nie powinien być w ocenie Wnioskodawcy termin zapłaty za usługę z uwagi na swobodę kontraktową stron co do ustalenia przez nie terminu zapłaty, który może różnić się od okresu w którym dana operacja gospodarcza jest ujmowana w wyniku podatkowym.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie:

• ustalenia, czy w stosunku do nabywanych przez Wnioskodawcę usług znajdzie zastosowanie limit wynikający z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na brak powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a Świadczącym jest prawidłowe;
• określenia, w którym momencie należy dokonać oceny powiązania Wnioskodawcy ze Świadczącym dla zaliczenia wydatków na nabywane usługi do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej