Dotyczy ustalenia, czy kwotę Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu Spółka powinna uznać za przychód podatkowy, podlegający wykazaniu w deklaracji CI... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 2 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.370.2022.1.MF

Temat interpretacji

Dotyczy ustalenia, czy kwotę Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu Spółka powinna uznać za przychód podatkowy, podlegający wykazaniu w deklaracji CIT-8 za 2021 r.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 czerwca 2022 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwotę Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu Spółka powinna uznać za przychód podatkowy, podlegający wykazaniu w deklaracji CIT-8 za 2021 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (zwana dalej: „Spółką” lub „Wnioskodawcą”), prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…). Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

Spółka w 2021 r. odnotowała stratę podatkową, która była wynikiem obostrzeń oraz zmian tendencji rynkowych, dotyczących (…), do których doszło w związku z pandemią COVID-19.

Spółka, po złożeniu sformalizowanego wniosku w ramach tzw. tarczy antykryzysowej do spółki akcyjnej prowadzącej działalność pod firmą: Polski Fundusz Rozwoju Spółka Akcyjna z siedzibą w W., KRS: (…) (zwana dalej: „PFR”), zawarła umowę pt. „Umowa subwencji finansowej numer (…)” (dalej: „Umowa”). W ramach Umowy Spółka otrzymała na rachunek bankowy w dniu (…) od PFR subwencję finansową w kwocie (…), zwaną dalej: „Subwencją”. Kwotę Subwencji Spółka przeznaczyła na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej, tj. m.in. na zapłatę odsetek od kredytów i wynagrodzeń pracowników.

Z Umowy wynika, iż Spółka jest zobowiązana do spłaty Subwencji w 24 równych ratach, przy czym może się zwrócić do PFR o umorzenie części otrzymanej Subwencji.

PFR w dniu (…) doręczyła Spółce decyzję, z której wynika, że zwolni Spółkę z obowiązku zwrotu Subwencji w kwocie (…) zwanej dalej: „Subwencją zwolnioną z obowiązku zwrotu”.

Natomiast, pozostałą kwotę otrzymanej Subwencji w kwocie (…) Spółka jest zobowiązana zwrócić w 24 miesięcznych ratach.

Pytanie

Czy kwotę Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu Spółka powinna uznać za przychód podatkowy, podlegający wykazaniu w deklaracji CIT-8 za 2021 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu nie stanowi przychodu podatkowego Spółki, a tym samym nie powinna być wykazana jako przychód w deklaracji CIT-8 za 2021 r.

W związku z brakiem ujęcia kwoty Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu jako przychodu w deklaracji CIT-8 za 2021 r., kwota ta nie wpłynie na zmniejszenie straty podatkowej Spółki za ten rok. Inaczej mówiąc, na wysokość straty za 2021 r. złożą się przychody i koszty podatkowe Spółki, z wyłączeniem kwoty Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1-3 Ustawy CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

3. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

a) zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,

b) środków na rachunkach bankowych - w bankach.

Z powyższego wynika, że co do zasady umorzenie Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu powinno być rozpoznane, jako przychód zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy CIT – w momencie wydania przez PFR decyzji o umorzeniu, tj. w czerwcu 2021 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 Ustawy CIT przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem spółek przekształconych w inne spółki.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Zdaniem Spółki w oparciu o art. 7 ust. 4 w zw. z ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT Subwencja zwolniona z obowiązku zwrotu nie powinna być przez Spółkę uwzględniana w kalkulacji straty podatkowej za 2021 rok, bowiem dochód (przychód) z tytułu umorzenia Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wskazać należy, że na podstawie § 1 Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1316, dalej zwane: „Rozporządzeniem w sprawie zaniechania poboru podatku”), został zaniechany pobór podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej udzielonej przez PFR w ramach rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1010).

Rządowy program wsparcia finansowego przedsiębiorstw „Tarcza finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm” - przyjęty uchwałą Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2020 r. - jest programem, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju, znowelizowanej ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o systemie instytucji rozwoju, zgodnie z którym Rada Ministrów, m.in. w związku ze skutkami COVID-19, może powierzyć Polskiemu Funduszowi Rozwoju realizację rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, w tym w formie bezzwrotnej.

Na stronie Polskiego Funduszu Rozwoju znajdują się informacje, zgodnie z którymi „Instrumentem finansowym przewidzianym przez Program w celu udzielenia wsparcia przedsiębiorcom jest subwencja finansowa PFR. Subwencja finansowa udzielana będzie na podstawie umowy o udzielenie subwencji finansowej, której zawarcie przez przedsiębiorcę jest konieczne i niezbędne dla otrzymania subwencji finansowej. Subwencja finansowa będzie miała w znacznej mierze charakter bezzwrotny, uzależniony jednak od spełnienia przez przedsiębiorcę dodatkowych warunków. Po spełnieniu warunków określonych w Programie, aż do 75% otrzymanej subwencji może nie podlegać zwrotowi”.

W myśl § 2 Rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku, zaniechanie, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro Wnioskodawca decyzją z (…). został zwolniony z obowiązku zwrotu części Subwencji udzielonej przez PFR, to zwolnienie ze zwrotu Subwencji stanowi umorzenie subwencji finansowej, o której mowa w § 1 i 2 Rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku.

Skoro więc dochód (przychód) ze źródła jakim jest umorzenie części subwencji finansowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, to w świetle art. 7 ust. 4 w zw. z ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT, przy ustalaniu straty Spółka nie powinna uwzględniać przychodu z tego źródła. W efekcie, kwota Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu nie stanowi przychodu podatkowego Spółki, który powinien być ujęty w składanej przez nią deklaracji CIT-8.

Inne podejście, tj. obowiązek ujęcia przez Spółkę Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu jako przychodu w 2021 r., skutkowałoby obniżeniem straty podatkowej Spółki za 2021 r., którą Spółka będzie mogła rozliczyć w latach kolejnych. W efekcie przełożyłoby się to na zwiększenie obciążenia Spółki podatkiem CIT w kolejnych latach o podatek od kwoty Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu (która zmniejszyłaby stratę do rozliczenia). Byłoby to sprzeczne z intencją wyrażoną w Rozporządzeniu w sprawie zaniechania poboru podatku, którą jest neutralność podatkowa tej kwoty, i wprowadzałoby nierówność pomiędzy podatnikami, którzy wykazują dochód w roku umorzenia subwencji (u nich brak byłoby wpływu umorzenia subwencji na zobowiązanie podatkowe z uwagi na zaniechanie poboru podatku), a tymi którzy wykazują stratę (podatnik taki nie skorzystałby z zaniechania poboru podatku, bowiem nie wykaże podatku do zapłaty, natomiast w kolejnych latach zapłaciłby podatek dochodowy od kwoty równej umorzonej subwencji, bowiem kwota ta zmniejszyłaby jego stratę podatkową).

Powyższe stanowisko jest zgodne ze stanowiskiem organów podatkowych w wydanych interpretacjach indywidualnych m.in.:

- w interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.266.2021.1.AT Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że: „uzyskanie przez wnioskodawcę na podstawie decyzji spółki akcyjnej z dnia 14 czerwca 2021 r. zwolnienie ze zwrotu Subwencji Spółka ma obowiązek uznać za przychód miesiąca czerwca 2021 r. podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.” Dyrektor KIS wskazał, że: „skoro Wnioskodawca decyzją z 14 czerwca 2021 r. został zwolniony z obowiązku zwrotu części Subwencji udzielonej przez Spółkę Akcyjną, to zwolnienie ze zwrotu Subwencji stanowi umorzenie subwencji finansowej, o której mowa w § 1 i 2 ww. rozporządzenia. Zatem, zwolnienie z obowiązku zwrotu części Subwencji będzie przychodem Wnioskodawcy do którego zastosowanie znajdzie ww. rozporządzenie Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju. W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy uzyskanie przez Wnioskodawcę na podstawie decyzji spółki akcyjnej z 14 czerwca 2021 r. zwolnienie ze zwrotu Subwencji, Spółka ma obowiązek uznać za przychód miesiąca czerwca 2021 r. podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, należy uznać za nieprawidłowe”.

- w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2021 r., Znak: 0114-KDIP3- 1.4011.760.2021.1.MK1 Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „Wskazać jednakże także należy, iż na podstawie § 1

rozporządzenia został zaniechany pobór ww. podatku z tytułu umorzenia subwencji. Dlatego też reasumując powyższe należy uznać, iż uzyskanie przez wnioskodawcę na podstawie decyzji spółki akcyjnej z dnia 1 września 2021 r. zwolnienie ze zwrotu Subwencji wnioskodawca nie ma obowiązku uznać za przychód z miesiąca września 2021 r. podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”),

1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

3. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

2) przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu;

2a) straty poniesionej ze źródła przychodów;

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;

4) strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę;

5) strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji;

6) strat instytucji kredytowej związanych z działalnością oddziału tej instytucji, którego składniki majątkowe zostały wniesione do spółki tytułem wkładu niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2020 r. poz. 1896, z późn. zm.);

7) strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego:

a) przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem, lub

b) co najmniej 25% udziałów (akcji) podatnika posiada podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym podatnik poniósł taką stratę, praw takich nie posiadały.

W myśl art. 7 ust. 5 updop,

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updop,

Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1-3 updop,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

3. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

a) zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,

b) środków na rachunkach bankowych - w bankach.

W myśl natomiast, art. 12 ust. 4 pkt 1 updop, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Ponadto, należy w tym miejscu wyraźnie podkreślić, że nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania.

W art. 17 updop, wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wolne od podatku są m.in. – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 updop – dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 21 updop, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Zakres art. 17 ust. 1 pkt 21 updop, dotyczy dochodów podatników, otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków dotyczących środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, pochodzących z dotacji uzyskanych z innych źródeł niż budżet państwa lub budżety jednostek samorządowych, takich jak środki publiczne, będących w dyspozycji niektórych funduszy celowych czy agencji rządowych, które zgodnie z kreującymi je ustawami mają także prawo udzielania dotacji.

Zwolnienie przedmiotowe obejmuje także subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, pochodzące zarówno z budżetu państwa, jak i budżetów jednostek samorządowych, jeśli nie będą mogły zostać zaliczone do dotacji, jak i otrzymane od innych podmiotów zajmujących się rozdysponowaniem środków publicznych.

Zgodne z art. 27 ust. 1 updop,

podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…). Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. Spółka w 2021 r. odnotowała stratę podatkową, która była wynikiem obostrzeń oraz zmian tendencji rynkowych, dotyczących (…), do których doszło w związku z pandemią COVID-19. Spółka, po złożeniu sformalizowanego wniosku w ramach tzw. tarczy antykryzysowej do spółki akcyjnej prowadzącej działalność pod firmą: Polski Fundusz Rozwoju Spółka Akcyjna z siedzibą w W., KRS: (…) (zwana dalej: „PFR”), zawarła umowę pt. „Umowa subwencji finansowej numer (…)” (dalej: „Umowa”). W ramach Umowy Spółka otrzymała na rachunek bankowy w dniu (…) od PFR subwencję finansową w kwocie (…) zwaną dalej: „Subwencją”. Kwotę Subwencji Spółka przeznaczyła na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej, tj. m.in. na zapłatę odsetek od kredytów i wynagrodzeń pracowników. Z Umowy wynika, iż Spółka jest zobowiązana do spłaty Subwencji w 24 równych ratach, przy czym może się zwrócić do PFR o umorzenie części otrzymanej Subwencji. PFR w dniu (…) doręczyła Spółce decyzję, z której wynika, że zwolni Spółkę z obowiązku zwrotu Subwencji w kwocie (…) zwanej dalej: „Subwencją zwolnioną z obowiązku zwrotu”. Natomiast, pozostałą kwotę otrzymanej Subwencji w kwocie (…) Spółka jest zobowiązana zwrócić w 24 miesięcznych ratach.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy kwotę Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu Spółka powinna uznać za przychód podatkowy, podlegający wykazaniu w deklaracji CIT-8 za 2021 r.

W związku z powyższym wskazać należy, iż Rządowy program wsparcia finansowego przedsiębiorstw „Tarcza finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm – przyjęty uchwałą Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2020 r. – jest programem, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju, znowelizowanej ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. poz. 569), zgodnie z którym Rada Ministrów, w związku ze skutkami COVID-19, może powierzyć Polskiemu Funduszowi Rozwoju realizację rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, w tym w formie bezzwrotnej.

Natomiast, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju (Dz.U. 2021 poz. 1316), zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów (przychodów) osiągniętych odpowiednio przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i podatników podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. w ramach rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1010).

W myśl § 2 ww. rozporządzenia, zaniechanie, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Zgodnie z art. 22 § 1 oraz § 1a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.),

§ 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników:

1. zaniechać w całości lub w części poboru podatków, określając rodzaj podatku, okres, w którym następuje zaniechanie, i grupy podatników, których dotyczy zaniechanie;

2. zwolnić niektóre grupy płatników z obowiązku pobierania podatków lub zaliczek na podatki oraz określić termin wpłacenia podatku i wynikające z tego zwolnienia obowiązki informacyjne podatników, chyba że podatnik jest obowiązany do dokonania rocznego lub innego okresowego rozliczenia tego podatku.

§ 1a. Rozporządzenie, o którym mowa w § 1 pkt 1, dotyczące zaniechania poboru podatku od podatników prowadzących działalność gospodarczą, którzy w wyniku zaniechania poboru podatku staną się beneficjentami pomocy w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, stanowiące pomoc publiczną, zawiera program pomocowy, określający przeznaczenie i warunki dopuszczalności pomocy publicznej.

Jednocześnie wskazać należy, iż z komentarza do art. 22 Ordynacji podatkowej - Zaniechanie poboru podatku przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, pod red. Mariański 2021, wyd. 1/Mariański, (źródło: Legalis) wynika iż „Minister właściwy do spraw finansów publicznych dokonuje zaniechania lub zwolnienia w drodze rozporządzenia. Taki akt wykonawczy nie może być adresowany do konkretnych podatników. Ustawodawca wyraźnie wskazuje, że dokonując zaniechania w całości lub w części poboru podatków, rozporządzenie określa rodzaj podatku, okres, w którym następuje zaniechanie, i grupy podatników, których dotyczy zaniechanie. Z kolei zwalniając z obowiązku pobierania podatków lub zaliczek na podatki, rozporządzenie wskazuje grupy płatników, których to dotyczy.

Rozporządzenie może obejmować grupy podatników czy też rodzaj dochodu, ale w praktyce niejednokrotnie będzie dotyczyć konkretnych podatników. (…)

Zaniechanie poboru oznacza, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie zrealizowane. Podatek dotyczący określonych zdarzeń nie zostanie zapłacony. Zaniechanie poboru podatku tym różni się od umorzenia zaległości podatkowej, że następuje przed upływem terminu płatności zobowiązania podatkowego. Po jego upływie, organ podatkowy może tylko wydać decyzję o umorzeniu zaległości podatkowej (zob. komentarz do art. 67a OrdPU).

W przypadku gdy zaniechanie dotyczy poboru podatku od podatników prowadzących działalność gospodarczą, którzy w wyniku zaniechania poboru podatku staną się beneficjentami pomocy w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, stanowiące pomoc publiczną, rozporządzenie zawiera program pomocowy, określający przeznaczenie i warunki dopuszczalności pomocy publicznej (§ 1a komentowanego przepisu). Przez pomoc publiczną należy rozumieć pomoc spełniającą przesłanki określone w art. 107 TFUE. Przez program pomocowy natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 7 PostPomPubU, należy rozumieć akt normatywny spełniający przesłanki, o których mowa w art. 1 lit. d rozp. Nr 2015/1589. Opracowanie takiego programu pomocy jest konieczne w przypadku pomocy udzielanej bez wydawania decyzji skierowanej do konkretnego przedsiębiorcy, czyli w wyniku wydanego rozporządzenia.

Wydanie rozporządzenia powinno być uzasadnione interesem publicznym lub ważnym interesem publicznym. Zaniechanie poboru podatku nie powinno także prowadzić do uprzywilejowania określonej grupy podatników, bowiem mogłoby naruszać konstytucyjne zasady powszechności i równości opodatkowania.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może odraczać także inne terminy (zob. komentarz do art. 50 OrdPU). W niektórych sytuacjach może to przypominać zaniechanie poboru, zwłaszcza gdy odracza termin wpłaty podatku pod warunkiem, który nigdy może się nie ziścić”.

Biorąc pod uwagę powyższe, wyjaśnić, w tym miejscu należy, że skoro Wnioskodawca decyzją z (…) został zwolniony z obowiązku zwrotu części Subwencji udzielonej przez Spółkę Akcyjną, to zwolnienie ze zwrotu Subwencji stanowi umorzenie subwencji finansowej, o której mowa w § 1 i 2 ww. rozporządzenia.

Zatem, zwolnienie z obowiązku zwrotu części Subwencji będzie przychodem Wnioskodawcy do którego zastosowanie znajdzie ww. rozporządzenie Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju.

W związku z powyższym umorzenie części subwencji z PFR stanowi przychód w podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem jest to przychód podatkowy, który należy wykazać w zeznaniu CIT-8 (wersja 31) w sumie przychodów w poz. 53. Jednakże w związku z zaniechaniem poboru podatku, przy obliczaniu należnego podatku (zaliczki) należy ten podatek (zaliczkę) pomniejszyć o kwotę podatku dotyczącego dochodu, od którego zaniechany został jego pobór. Następnie zaniechanie poboru należy wykazać w załączniku CIT-8/O w części E (ZWOLNIENIA, ZANIECHANIA, OBNIŻKI I ODLICZENIA OD PODATKU).

W sytuacji kiedy podatnik ponosi stratę umorzona część subwencji również jest wykazywana w przychodach podatkowych w poz. 53 zeznania CIT-8 (31), więc może wpływać na pomniejszenie straty. W rezultacie podatnik nie dołącza CIT-8/O i nie wykazuje tego pomniejszenia (odliczenia od podatku).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że w związku ze zwolnieniem Spółki z obowiązku zwrotu części Subwencji powstaje dla Spółki przychód, od którego na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju zaniechano poboru podatku dochodowego od osób prawnych. Powstały z tego tytułu przychód należy wykazać w zeznaniu CIT-8 za 2021 r. niezależnie od tego czy Spółka poniosła stratę w roku podatkowym. Jednocześnie ze względu na fakt, że Spółka w 2021 r. poniosła stratę, wykazana w zeznaniu kwota przychodu z tyt. umorzenia części Subwencji wpłynie na pomniejszenie tej straty. W rezultacie nie należy dołączać do zeznania CIT-8 załącznika CIT-8/0, w którym należałoby wykazać kwotę zaniechanego podatku gdyby taki wystąpił.

Innymi słowy, skoro Wnioskodawca poniósł stratę podatkową za rok 2021 to nie skorzysta z zaniechania poboru podatku z ww. tytułu, ponieważ nie powstał podatek do zapłaty za ten rok podatkowy.

Reasumując, umorzenie części subwencji z PFR stanowi przychód w podatku dochodowym od osób prawnych, który należy wykazać w zeznaniu CIT-8.

W świetle powyższego, Państwo stanowisko w zakresie ustalenia, czy kwotę Subwencji zwolnionej z obowiązku zwrotu Spółka powinna uznać za przychód podatkowy, podlegający wykazaniu w deklaracji CIT-8 za 2021 r., należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie