Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka w 2007 r. zawarła z kontrahentem (dalej: „Wykonawca”) umowę na realizację zadania inwestycyjnego polegającego na budowie elektrociepłowni, które zakończyło się w 2008 r. Środki trwałe powstałe w wyniku realizacji zadania inwestycyjnego zostały oddane do używania i podlegają amortyzacji.

W 2015 r. Spółka zawarła kolejny aneks do umowy z Wykonawcą dotyczący m.in. skrócenia okresu gwarancyjnego oraz braku konieczności osiągnięcia parametrów gwarantowanych (dalej: „Aneks”). Strony uzgodniły obniżenie ceny kontraktowej a Wykonawca zobowiązał się do zwrotu już zapłaconych przez Spółkę kwot. Zwrot kwot będzie następował w ratach, począwszy od grudnia 2015 r. do maja 2017 r.

Mając na uwadze, że zakończenie umowy na realizację zadania inwestycyjnego miało miejsce w okresie objętym przedawnieniem Wykonawca nie wystawił faktury korygującej. W związku z powyższym, a także z uwagi na fakt, że ewentualna korekta odpisów amortyzacyjnych również obejmowałaby okres objęty przedawnieniem zobowiązań podatkowych Spółka potraktowała kwotę wynikającą z umowy jako przychód bilansowy i podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w dacie zawarcia aneksu do umowy.

Spółka jest w posiadaniu interpretacji indywidualnej z 23 lutego 2012 r. (ILPB4/423-451/11-2/MC) wydanej w odniesieniu do wcześniejszych rozliczeń z Wykonawcą polegających na obniżeniu ceny. Jednak powyższa interpretacja dotyczy sytuacji udokumentowanej fakturą korygującą i korekty odpisów amortyzacyjnych w okresie nie objętym przedawnieniem.

Pytania:

1.Czy kwota wynikająca z Aneksu nie będzie stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

2.Czy korekta rozliczeń podatkowych Spółki powinna zostać dokonana w taki sposób, że na dzień zawarcia Aneksu Spółka powinna wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tę część dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej - proporcjonalnie - pozostawać będzie kwota wynikająca z Aneksu do wysokości wartości początkowej poszczególnych środków trwałych wytworzonych w efekcie zadania inwestycyjnego, a w przyszłych okresach rozliczeniowych część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na kwotę obniżenia ceny nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota wynikająca z Aneksu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w artykule 12 ust. 4 pkt 6a wskazują, że do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Ponieważ wydatki na nabycie środków trwałych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), zwrot kwot składających się na wartość początkową środków trwałych nie będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu, bez względu na formę udokumentowania tego zwrotu (tj. bez względu na to czy będzie on udokumentowany fakturą, czy też będzie wynikał z umowy, aneksu bądź innego dokumentu).

Jak wskazują organy podatkowe (przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 marca 2009 r. znak: IPPB3/423-1692/08-2/GJ) skutki podatkowe związane ze zwrotem (...) będą generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które będą zwracane podlegały zaliczeniu do kosztów podatkowych, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Dotyczyć to będzie, np. kosztów wynagrodzeń, które podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych, a zwrot wydatków z tego tytułu będzie stanowił przychód podatkowy. Natomiast, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym, niezależnie od statusu jednostki dokonującej zwrotu i jego formy. Takie rozwiązanie wynika literalnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o PDOP.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, korekta rozliczeń podatkowych Spółki powinna zostać dokonana w taki sposób, że na dzień zawarcia Aneksu do umowy Spółka powinna wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tę część dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej - proporcjonalnie - pozostawać będzie kwota wynikająca z Aneksu do wysokości wartości początkowej poszczególnych środków trwałych wytworzonych w efekcie zadania inwestycyjnego, a w przyszłych okresach rozliczeniowych część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na kwotę obniżenia ceny nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych  wprowadzają w art. 16 ust. 1 pkt 48 stosowne ograniczenia w zakresie możliwości zaliczenia dokonywanych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Celem powyższej regulacji jest zapobiegania odpisom z tytułu zużycia środków trwałych gdy podatnik uzyskał już zwrot tych wydatków. W sytuacji uzyskania takiego zwrotu konieczne jest jednak wyłączenie odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych z kosztów uzyskania przychodów (por. wyrok NSA z 4 lutego 2016 II FSK 3462/13).

Jednak nie ulega wątpliwości, że do momentu uzyskania zwrotu Spółka prawidłowo ustalała odpisy amortyzacyjne. Brak jest zatem przesłanek do wstecznej korekty odpisów amortyzacyjnych. Zdaniem Spółki, korekta odpisów powinna w przedmiotowej sytuacji nastąpić w dacie podpisania Aneksu (z uwagi na brak faktury korygującej - Aneks jest bowiem dokumentem potwierdzającym przyczyny i kwotę korekty per analogiam do art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obowiązującego od 1 stycznia 2016 roku).

Co do braku konieczności korekty okresów, w których Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych (które co więcej obejmowałyby okresy objęte przedawnieniem zobowiązania podatkowego) jednolicie wypowiada się Naczelny Sąd Administracyjny wskazując, że podatnicy nie mogą być obciążani negatywnymi konsekwencjami podatkowymi jeśli ich działaniom nie można zarzucić naruszenia prawa. Stanowisko takie zostało wyrażone m.in. w wyrokach z dnia 7 sierpnia 2014 roku (II FSK 1978/12), z 25 lutego 2015 r. (II FSK 221/13, z 24 września 2015 roku (II FSK 854/13), a pośrednio płynie też z uzasadnienia uchwały siedmiu sędziów NSA z 14 grudnia 2015 roku (II FPS 4/15) – w szczególności z punktu 7.9 uzasadnienia. NSA w tym punkcie uchwały jasno wskazał, że nieuzasadnione jest różnicowanie skutków podatkowych związanych z jednorazowym zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów wydatków refinansowanych następnie środkami pomocowymi od sytuacji w której koszty uwzględniane są poprzez odpisy amortyzacyjne. A zatem podejmując uchwałę w sprawie bieżącej korekty wydatków refinansowanych ze środków pomocowych, NSA wyraził tożsame stanowisko odnośnie do korekty odpisów amortyzacyjnych.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 1 grudnia 2016 r. wydałem interpretację indywidualną znak 2461-IBPB-1-3.4510.877.2016.1.WLK, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

-czy kwota wynikająca z aneksu nie będzie stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych,

-czy korekta rozliczeń podatkowych Spółki powinna zostać dokonana w taki sposób, że na dzień zawarcia Aneksu Spółka powinna wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tę część dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej - proporcjonalnie - pozostawać będzie kwota wynikająca z Aneksu do wysokości wartości początkowej poszczególnych środków trwałych wytworzonych w efekcie zadania inwestycyjnego, a w przyszłych okresach rozliczeniowych część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na kwotę obniżenia ceny nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów,

- za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Państwu 5 grudnia 2016 r.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wysłali Państwo 19 grudnia 2016 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.). W odpowiedzi na ww. wezwanie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, wydał 2 lutego 2017 r. interpretację indywidualną znak: 2461-IBPB-1-3.4510.877.2016.2.PC, która została skutecznie doręczona 6 lutego 2017 r.

W interpretacji tej, stanowisko Państwa w zakresie:

-ustalenia, czy kwota wynikająca z aneksu nie będzie stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – uznano za prawidłowe,

-zastosowania w niniejszej sprawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – uznano za nieprawidłowe,

-ustalenia, czy korekta rozliczeń podatkowych Spółki powinna zostać dokonana w taki sposób, że na dzień zawarcia Aneksu Spółka powinna wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tę część dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej - proporcjonalnie - pozostawać będzie kwota wynikająca z Aneksu do wysokości wartości początkowej poszczególnych środków trwałych wytworzonych w efekcie zadania inwestycyjnego, a w przyszłych okresach rozliczeniowych część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na kwotę obniżenia ceny nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów – uznano za nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wysłali Państwo 16 lutego 2017 r. (data wpływu 17 lutego 2017 r.). Zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z 14 marca 2017 r. znak: 2461-IBPB-1-3.4510.877.2016.3.PC (skuteczne doręczenie 21 marca 2017 r.).

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 18 kwietnia 2017 r. wnieśli Państwo skargę na powyższą interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 10 sierpnia 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 519/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 9 stycznia 2020 r. sygn. akt II FSK 165/18, uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił skarżoną interpretację wyrokiem z 30 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 275/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 12 sierpnia 2021 r. sygn. akt II FSK 2890/20 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok z 30 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 275/20, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 12 sierpnia 2021 r. Akta sprawy wpłynęły 7 marca 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

·uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „updop”), nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 updop, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa jedynie zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 updop, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 updop).

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego. Przychodami należnymi są zatem przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 updop pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę pożytków – stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu, czy też zawężeniu – które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

I tak, do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów (art. 12 ust. 4 pkt 6a updop).

Należy przy tym podkreślić, że aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, konieczne jest, aby wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w 2007 r. zawarła z kontrahentem (dalej: „Wykonawca”) umowę na realizację zadania inwestycyjnego polegającego na budowie elektrociepłowni, które zakończyło się w 2008 r. Środki trwałe powstałe w wyniku realizacji zadania inwestycyjnego zostały oddane do używania i podlegają amortyzacji. W 2015 r. Spółka zawarła kolejny aneks do umowy z Wykonawcą dotyczący m.in. skrócenia okresu gwarancyjnego oraz braku konieczności osiągnięcia parametrów gwarantowanych (dalej: „Aneks”). Strony uzgodniły obniżenie ceny kontraktowej a Wykonawca zobowiązał się do zwrotu już zapłaconych przez Spółkę kwot. Zwrot kwot będzie następował w ratach, począwszy od grudnia 2015 r. do maja 2017 r.

Cytowany powyżej przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, nie odnosi się w żaden sposób do zdarzenia prawnego ani formy udokumentowania, na podstawie którego należny jest zwrot. Analizowany przepis określa jedynie, że do przychodów nie zlicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca nie definiuje (ani enumeratywnego ani taksatywnego) katalogu zwróconych wydatków niebędących kosztami uzyskania przychodu, których zwrot nie jest przychodem, zatem uznać należy, że mieszczą się w nim różnego rodzaju świadczenia. Ponadto, zarówno poniesiony wydatek jak i zwrócona kwota związane są z wynagrodzeniem z tego samego zadania inwestycyjnego.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że kwota wynikająca z Aneksu otrzymana przez Wnioskodawcę nie będzie stanowiła dla niego przychodu podatkowego, a zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Przechodząc natomiast do pytania oznaczonego we wniosku nr 2 tj. do kwestii kosztów uzyskania przychodów stwierdzić należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.

Na podstawie art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Pojęcie środków trwałych określone zostało w art. 16a updop.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

a)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

b)maszyny, urządzenia i środki transportu,

c)inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Natomiast, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przytoczonego przepisu wynika, że zwrot wydatków na nabycie bądź wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych powoduje, że odpisy amortyzacyjne od części ich wartości odpowiadającej wydatkom zwróconym (bądź odliczonym od podstawy opodatkowania) nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. Celem tej regulacji jest zapobieżenie odpisom amortyzacyjnym, gdy podatnik uzyskał już zwrot wydatków.

W ocenie Organu, nie ulega zatem wątpliwości, że w przypadku obniżenia (w jakiejkolwiek formie) nakładów na środki trwałe, po ich przyjęciu do używania i rozpoczęciu amortyzacji, konieczne jest wyłączenie odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych z kosztów uzyskania przychodów. Podkreślić przy tym należy, że przepisy updop nie rozstrzygają jednoznacznie, w jaki sposób dokonać tego rozliczenia, tj. czy wystarczy jednorazowa korekta odpisów na bieżąco – w momencie otrzymania zwrotu wydatków lub jak w spornej sprawie – zawarcia Aneksu gwarantującego taki zwrot, czy też konieczna jest wsteczna korekta rozliczeń od miesiąca/okresu, w którym rozpoczęto amortyzację.

Przenosząc zdarzenie opisane we wniosku na grunt analizowanych przepisów stwierdzić należy, że korekta rozliczeń podatkowych Spółki może zostać dokonana w taki sposób, że na dzień zawarcia Aneksu do umowy Spółka powinna wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tę część dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej - proporcjonalnie - pozostawać będzie kwota wynikająca z Aneksu do wysokości wartości początkowej poszczególnych środków trwałych wytworzonych w efekcie zadania inwestycyjnego, a w przyszłych okresach rozliczeniowych część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na kwotę obniżenia ceny nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-kwota wynikająca z Aneksu nie będzie stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych;

-korekta rozliczeń podatkowych Spółki powinna zostać dokonana w taki sposób, że na dzień zawarcia Aneksu Spółka powinna wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tę część dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych , w jakiej - proporcjonalnie - pozostawać będzie kwota wynikająca z Aneksu do wysokości wartości początkowej poszczególnych środków trwałych wytworzonych w efekcie zadania inwestycyjnego, a w przyszłych okresach rozliczeniowych część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na kwotę obniżenia ceny nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów,

należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwo sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujcie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).