w zakresie ustalenia: - czy Spółka może objąć zwolnieniem dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując najpierw limit dostępnej p... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 09.04.2020, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.34.2020.1.SG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie ustalenia: - czy Spółka może objąć zwolnieniem dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 20 lipca 2011 r., (tj. wydanego najwcześniej), a po jego wyczerpaniu wykorzystywane będą kolejno limity dostępne w ramach zezwolenia wydanego później, tj. z 12 lutego 2014 r., w ramach których pomoc rozliczana jest z przyjęciem wskaźnika intensywności pomocy do zastosowania jakiego Spółka nabyła prawo w dniu wydawania ww. zezwoleń oraz w okresie realizacji inwestycji i wypełniania warunków zezwoleń, tj. 60%, a następnie po jego wyczerpaniu limit pomocy dostępny w zezwoleniu z 12 września 2018 r. przyjmując wskaźnik intensywności pomocy do zastosowanie jakiego Spółka ma prawo jako duży przedsiębiorca, tj. 50% oraz - czy prowadzenie na terenie SSE działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w oparciu o trzy zezwolenia, tj. zezwolenie z 20 lipca 2011 r., z 12 lutego 2014 r. oraz z 12 września 2018 r., powoduje powstanie po stronie Spółki obowiązku prowadzenia ewidencji rachunkowej, pozwalającej ustalić dochód odrębnie dla działalności opodatkowanej i odrębnie dla działalności zwolnionej bez konieczności prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej bądź to dla każdej z lokalizacji na terenie tej samej strefy bądź to odrębnej ewidencji rachunkowej dla zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozlicznych intensywnością pomocy dla statusu średniego przedsiębiorcy (60%) oraz zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozlicznych intensywnością pomocy dla statusu dużego przedsiębiorcy (50%) (dotyczy pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy Spółka może objąć zwolnieniem dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 20 lipca 2011 r., (tj. wydanego najwcześniej), a po jego wyczerpaniu wykorzystywane będą kolejno limity dostępne w ramach zezwolenia wydanego później, tj. z 12 lutego 2014 r., w ramach których pomoc rozliczana jest z przyjęciem wskaźnika intensywności pomocy do zastosowania jakiego Spółka nabyła prawo w dniu wydawania ww. zezwoleń oraz w okresie realizacji inwestycji i wypełniania warunków zezwoleń, tj. 60%, a następnie po jego wyczerpaniu limit pomocy dostępny w zezwoleniu z 12 września 2018 r. przyjmując wskaźnik intensywności pomocy do zastosowanie jakiego Spółka ma prawo jako duży przedsiębiorca, tj. 50% oraz
czy prowadzenie na terenie SSE działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w oparciu o trzy zezwolenia, tj. zezwolenie z 20 lipca 2011 r., z 12 lutego 2014 r. oraz z 12 września 2018 r., powoduje powstanie po stronie Spółki obowiązku prowadzenia ewidencji rachunkowej, pozwalającej ustalić dochód odrębnie dla działalności opodatkowanej i odrębnie dla działalności zwolnionej bez konieczności prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej bądź to dla każdej z lokalizacji na terenie tej samej strefy bądź to odrębnej ewidencji rachunkowej dla zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozlicznych intensywnością pomocy dla statusu średniego przedsiębiorcy (60%) oraz zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozlicznych intensywnością pomocy dla statusu dużego przedsiębiorcy (50%) (dotyczy pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2)

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2020 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia:

czy Spółka może objąć zwolnieniem dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 20 lipca 2011 r., (tj. wydanego najwcześniej), a po jego wyczerpaniu wykorzystywane będą kolejno limity dostępne w ramach zezwolenia wydanego później, tj. z 12 lutego 2014 r., w ramach których pomoc rozliczana jest z przyjęciem wskaźnika intensywności pomocy do zastosowanie jakiego Spółka nabyła prawo w dniu wydawania ww. zezwoleń oraz w okresie realizacji inwestycji i wypełniania warunków zezwoleń, tj. 60%, a następnie po jego wyczerpaniu limit pomocy dostępny w zezwoleniu z 12 września 2018 r. przyjmując wskaźnik intensywności pomocy do zastosowanie jakiego Spółka ma prawo jako duży przedsiębiorca, tj. 50% oraz
czy prowadzenie na terenie SSE działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w oparciu o trzy zezwolenia, tj. zezwolenie z 20 lipca 2011 r., z 12 lutego 2014 r. oraz z 12 września 2018 r., powoduje powstanie po stronie Spółki obowiązku prowadzenia ewidencji rachunkowej, pozwalającej ustalić dochód odrębnie dla działalności opodatkowanej i odrębnie dla działalności zwolnionej bez konieczności prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej bądź to dla każdej z lokalizacji na terenie tej samej strefy bądź to odrębnej ewidencji rachunkowej dla zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozlicznych intensywnością pomocy dla statusu średniego przedsiębiorcy (60%) oraz zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozlicznych intensywnością pomocy dla statusu dużego przedsiębiorcy (50%)

(dotyczy pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z o.o., która została utworzona na podstawie prawa polskiego, posiadającą zarówno siedzibę jak i miejsca prowadzenia działalności jedynie w Polsce i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka prowadzi działalność produkcyjną jedynie na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej X w () (do 31 grudnia 2019 r., przed zmianą administracyjną miejscowość była określona jako R. ()).

Na chwilę obecną Wnioskodawca korzysta z dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy: pierwsze udzielone 20 lipca 2011 r. nr () oraz drugie udzielone 12 lutego 2014 r. nr (), obydwa dotyczą prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej X (zwaną dalej: SSE) w zakresie tej samej aktywności określonej w PKWiU jako płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych, niewzmocnionych, nielaminowanych ani niepołączonych z innymi materiałami - sekcja C, kategoria 22.21.3.. Działalność dotycząca tych zwolnień, polegająca w szczególności na produkcji folii (), odbywa się w całości na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej X w zakładzie produkcyjnym zlokalizowanym w G. M. przy ul. (). Wszystkie warunki wynikające z ww. zezwoleń w zakresie poniesienia nakładów inwestycyjnych oraz zwiększenia zatrudnienia zostały przez Spółką spełnione i od roku 2012 korzysta ona z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego dochodu osiągniętego na terenie strefy z ww. działalności gospodarczej, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych. Uzyskując wyżej wymienione zezwolenia, firma posiadała status średniego przedsiębiorcy, tj. biorąc pod uwagę status Spółki i intensywności pomocy dla regionu w którym realizowana była inwestycja, Spółka nabyła prawo do skorzystania z intensywności pomocy publicznej na poziomie 60%. Wszystkie warunki wynikające z ww. zezwoleń zostały spełnione przed 1 stycznia 2016 r., tj. w okresie, kiedy Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy. Od dnia 1 stycznia 2016 r. status firmy uległ zmianie na dużego przedsiębiorcę. W dniu 28 września 2017 r. Wnioskodawca uzyskał informację z Ministerstwa Rozwoju Departamentu Inwestycji i Rozwoju, iż (...) zasady korzystania z zezwolenia strefowego, w tym w szczególności poziom dopuszczonej pomocy w formie zwolnienia podatkowego, ustalane są na moment wydania zezwolenia. Status przedsiębiorcy badany jest zatem na dzień wydania zezwolenia i zgodnie z tym statusem określany jest maksymalny poziom intensywności pomocy przysługującej przedsiębiorcy strefowemu w całym okresie korzystania ze zwolnienia podatkowego. Tym samym zmiana wielkości przedsiębiorcy, będąca konsekwencją jego rozwoju w trakcie korzystania ze zwolnienia, nie będzie miała wpływu na intensywności pomocy regionalnej przysługującej w kolejnych latach.

Ze względu na charakter produkcji - Spółka zaopatruje się w surowce, tj. granulat L. niezbędny do produkcji folii () poza granicami kraju (zarówno WNT jak i zakupy poza unijne), a jej produkty sprzedawane są praktycznie do wszystkich krajów UE oraz w mniejszej ilości poza UE - swoją siedzibę Wnioskodawca zlokalizował w () rozpoznawalnym również poza granicami kraju. W siedzibie odbywają się m.in. spotkania z dostawcami i odbiorcami. Ponadto Spółka posiada obecnie zarejestrowane dwa oddziały:

w G. M. (dawniej w R.) na terenie SSE - zlokalizowany jest tu zakład produkcyjny wraz z zapleczem magazynowym oraz administracją - z lokalizacji tej odbywa się sprzedaż folii, działy zaopatrzenia, produkcji, sprzedaży, logistyki znajdują się pod tym samym adresem w tym samym budynku produkcyjno-magazynowo-administracyjnym,
w R. T., skąd prowadzona jest działalność opodatkowana na zasadach ogólnych inna niż określona w ww. zezwoleniach na prowadzenie działalności na terenie SSE, czyli inna niż produkcja folii ().

Ww. Oddziały nie są samobilansującymi się jednostkami, a jedynie organizacyjnie wydzielonymi strukturami wewnątrz Spółki.

W dniu 12 września 2018 r. Wnioskodawca uzyskał kolejne zezwolenie nr () na prowadzenie działalności gospodarczej dotyczącej również aktywności określonej jako płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych, niewzmocnionych, nielaminowanych ani niepołączonych z innymi materiałami - sekcja C, kategoria 22.21.3, czyli na produkcję folii () na terenie SSE. Zezwolenie to Spółka uzyskała posiadając status dużego przedsiębiorcy, a więc z dopuszczalną intensywnością pomocy na poziomie 50%. Działalność prowadzona będzie na terenie tej samej co obecnie Specjalnej Strefy Ekonomicznej X jednak w innej lokalizacji, tj. na terenie Parku Naukowowo-Technologicznego R. przy ul. (). Obecnie Spółka jest na etapie realizacji inwestycji określonej w ww. zezwoleniu w zakresie poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 41 000 tys. zł oraz zwiększenia zatrudniania o 20 osób. Zakończenie inwestycji, zgodnie z uzyskanym zezwoleniem, planowane jest na 30 czerwca 2020 r.

Nowy zakład produkcyjny zwiększy moce produkcyjne Wnioskodawcy oraz pozwoli na poszerzenie oferty produktowej w zakresie asortymentu folii () (dodatkowe grubości, rozciągliwości, gabaryty, nowe rodzaje itd.), co jest odpowiedzią na zapotrzebowanie zgłaszane przez rynek, jak również zwiększy powierzchnię magazynowania wyrobów gotowych, półproduktów i surowców, które magazynowe są jedynie na terenie strefy. Na chwilę obecną w nowej lokalizacji, tj. w R. przy ul. () planuje się postawienie 1 kompletnej linii produkcyjnej i zatrudnienie nowych pracowników produkcyjnych, magazynierów, logistyków. W nowej lokalizacji zostanie zarejestrowany kolejny Oddział Spółki: R. K. (oddział produkcyjny, wydzielony organizacyjnie, nie samobilansujący się), natomiast: zaopatrzenie, planowanie produkcji, sprzedaż, obsługa administracyjna kadrowo-księgowa, prowadzona będzie cały czas w dotychczasowej lokalizacji, tj. w G. M. przy ul. () na terenie SSE.

Ze względu na fakt, iż ww. inwestycja ma na celu rozbudowę mocy produkcyjnych zakładu w zakresie tego samego rodzaju działalności, tj. produkcji folii (), zakłada się iż poza wspólnymi ww. działami pracującymi dla obydwu lokalizacji (działami zaopatrzenia, planowania produkcji, sprzedaży, obsługi administracyjnej kadrowo-księgowej) odbywać się będą również:

przesunięcia międzymagazynowe dotyczące: wspólnego zaopatrzenia w surowce - przesunięcia surowców między lokalizacjami G. M. R. K., pokrywającej się oferty produktowej tj. przesuwanie półproduktów/wyrobów gotowych między lokalizacjami G. M. R. K. w celu ich wspólnego załadunku do odbiorcy końcowego, magazynowania na dostępnej wolnej powierzchni bądź dalszego przerobienia,
czasowe oddelegowania pracowników w miarę potrzeb między lokalizacjami G. M. R. K.,
narzędzi pracy/wyposażania np. wózków widłowych itp. Ww. przesunięcia będą miały miejsce jedynie w ramach ww. lokalizacji tj. G. M. R. K., w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej wymienionej w ww. trzech zezwoleniach (), tj. w bezpośrednim związku z produkcją folii (), na terenie tej samej SSE i tego samego województwa.

Ponadto planuje się, iż odpady nienadające się do dalszej przeróbki i wykorzystania przy produkcji folii (), tj. palety po surowcach, worki PE po surowcach, uszkodzone tuleje, kartony, zezłomowane środki trwałe, ze względu na:

ograniczoną powierzchnię magazynową na terenie SSE w obydwu lokalizacjach (G. M. oraz R. K.) oraz
ze względu na fakt, iż nie są one objęte zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie SSE, a więc są sprzedażą podlegającą na zasadach ogólnych obowiązkowi CIT, będą przejściowo, tj. do czasu zebrania ilości nadającej się do dalszej odsprzedaży, składowane w Oddziale R. T. (poza terenem SSE), skąd będą wywożone/sprzedawane do odbiorcy końcowego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy ze względu na fakt, iż nowy zakład produkcyjny, pomimo iż będzie znajdował się w innej lokalizacji, pod innym adresem (), to uwzględniając okoliczność, iż prowadzona w nim działalność produkcyjna odbywać się będzie na terenie tej samej strefy ekonomicznej co obecnego Oddziału Produkcyjnego tj. na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej X oraz terenie tego samego województwa, udzielona pomoc strefowa w zakresie zwolnienia podatkowego z 12 września 2018 r. również powinna być rozliczana - jak w przypadku dotychczasowych dwóch zezwoleń z 20 lipca 2011 r. oraz z 12 lutego 2014 r. - na zasadach określonych w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, tj. istnieje możliwość połączenia limitu pomocy publicznej udzielonej na podstawie wszystkich ww. zezwoleń (w sposób chronologiczny) poprzez wykorzystanie najpierw limitu dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, a po jego wyczerpaniu lub wygaśnięciu, limitu wynikającego z kolejnych zezwoleń, pomimo iż maksymalny limit pomocy dostępnej w ramach dwóch pierwszych zezwoleń rozliczany jest wskaźnikiem intensywności pomocy przynależnym średniemu przedsiębiorcy dla województwa (), tj. 60%, natomiast ostatnie zezwolenie Spółka będzie rozliczać wskaźnikiem przynależnym dużemu przedsiębiorcy, tj. 50% bez zwiększenia wynikającego z § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych?
Czy właściwym jest podejście, iż prowadzona ewidencja rachunkowa w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE oraz poza obszarem strefy ma na celu, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zapewnić określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku, tj.: dochodu podlegającego opodatkowaniu oraz dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. Spółka zobowiązana jest prowadzić ewidencje w rozbiciu na dwie kluczowe aktywności, tj.: I aktywność - działalność opodatkowana, tj.: przychody, podstawa opodatkowania oraz należny podatek dla działalności opodatkowanej. II aktywność - działalność tzw. strefowa, tj.: przychody, podstawa opodatkowania oraz wielkość udzielonej pomocy dla działalności strefowej określonej w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie SSE, bez konieczności prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej bądź to dla każdej z lokalizacji na terenie tej samej strefy bądź to odrębnej ewidencji rachunkowej dla zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozlicznych intensywnością pomocy dla statusu średniego przedsiębiorcy (60%) oraz zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozlicznych intensywnością pomocy dla statusu dużego przedsiębiorcy (50%)?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, połączenie limitu pomocy publicznej udzielonej w ramach trzech uzyskanych zezwoleń na prowadzanie tego samego rodzaju działalności gospodarczej (produkcji folii ()) na terenie tej samej strefy ekonomicznej, a następnie chronologiczne rozliczanie tej pomocy znajduje bezpośrednie uregulowanie w obowiązujących przepisach, tj. art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych. W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1 przyjmuje się, ze rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń oraz w aktualnych interpretacjach organów skarbowych i wyrokach sądów, np.:

w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 maja 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.107.2019.1.JKT, w której to za słuszne uznano prezentowane we wniosku przez podatnika stanowisko, iż w przypadku posiadania przez Spółkę więcej niż jednego zezwolenia strefowego, za prawidłowe należy uznać podejście zgodnie z którym zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, tj. Zezwolenia 1, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia nie jest wystraczający do objęcia całości dochodu strefowego zwolnieniem podatkowym (lub gdy zezwolenie utraci ważność) otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczania z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń (które nie utraciły ważności) - w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania,
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 listopada 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.467.2019.1.MBD: (...) w przypadku posiadania przez Spółkę więcej niż jednego zezwolenia strefowego, za prawidłowe należy uznać objęcie zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego wcześniej Zezwolenia 2014, a po jego wyczerpaniu - limit dostępny w ramach zezwolenia wydanego później Zezwolenia 2015,
w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 listopada 2018 r., sygn. akt II FSK 3078/16, w którym Sąd stwierdził, że Reasumując powyższe rozważania należy stwierdzić, że zwolnieniem z podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach, na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e. Poglądy zaprezentowane w cytowanym powyżej wyroku podzieliły również składy NSA w sprawach rozstrzygniętych wyrokami z dnia 20 czerwca 2018 r., o sygn. akt II FSK 1613/16; z dnia 20 marca 2018 r., o sygn. akt II FSK 696/16 i z dnia 27 września 2018 r., o sygn. akt II FSK 2712/16,
w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 14 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Rz 1210/18: (...) maksymalna wielkość pomocy określona dla danego regionu nie może być naruszana, a łączenie limitów nie może prowadzić do przenoszenia pomocy między regionami,
w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 10 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Gl 1229/15: Zmiana statusu powoduje że dotyczą go przepisy rozporządzenia w warunkach zgodnych ze zmienionym statusem i to od dnia zaistnienia takiej zmiany. Skutkiem takiej zmiany będzie m.in. zmiana wskaźnika intensywności pomocy, jednakże tylko w tej części inwestycji, która jest dokonywana po dniu utraty statusu średniego przedsiębiorcy, zaś cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej pozostaje nadal do wykorzystania. Zmiana tego wskaźnika dotyczy wyłącznie równowartości inwestycji dokonywanych po dacie zmiany statusu. Sąd ponownie podkreśla, że w przypadku takiej zmiany nie doszło do zmiany prawa lecz zmiany sytuacji faktycznej (Spółki) mającej wpływ na jej uprawnienia i obowiązki wynikające z powołanych wyżej rozporządzeń, skoro ich przepisy uzależniające wielkość pomocy publicznej od statusu przedsiębiorcy pozostały niezmienne,
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 czerwca 2015 r., Znak: IBPBI/2/4510-379/15/MS, w której wskazano, że (...) Zmiana wskaźnika pomocy obowiązuje od momentu utraty statusu średniego przedsiębiorcy. Zmiana wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie tej części inwestycji, która jest dokonywana po dniu utraty statusu średniego przedsiębiorcy. Prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 65% nabyte przed datą zmiany statusu jest nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania. Oznacza to, że cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej, do której prawo nabył Wnioskodawca przed zmianą statusu pozostaje nadal do wykorzystania. Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie równowartości inwestycji dokonywanej po dacie zmiany statusu i podlega rozliczeniu wg wskaźnika właściwego dla dużego podmiotu, tj. 50%.

Zdaniem Wnioskodawcy, dotychczasowe podejście stosowane przez nią w korzystaniu z pomocy publicznej w ramach zwolnień z 20 lipca 2011 r. oraz z 12 lutego 2014 r. dotyczące działalności prowadzonej w obecnym Oddziale produkcyjnym w G. M. polegające na tym, iż w pierwszej kolejności wykorzystany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego wcześniej, a po jego wyczerpaniu limit dostępny w ramach zezwolenia wydanego później pod warunkiem, iż nie utraciło ono ważności, może zostać rozciągnięte na kolejne zezwolenie otrzymane przez Spółkę, tj. zezwolenie z 12 września 2018 r. dotyczące nowego Oddziału w nowej lokalizacji, na terenie tej samej SSE. Sam fakt, iż pierwsze dwa zezwolenia Spółka uzyskała oraz zrealizowała inwestycję i wypełniła wszystkie warunki wynikające z ww. zezwoleń podsiadając status średniego przedsiębiorcy, mogąc dzięki temu zwiększyć wskaźnik intensywności pomocy zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, nie ma zdaniem Spółki wpływu na możliwość chronologicznego rozliczania pomocy publicznej, a jedynie na możliwość bądź nie podwyższenia wskaźnika intensywności pomocy regionalnej przynależnej małym lub średnim przedsiębiorcom. Tak więc, w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego wcześniej - zezwolenia z 20 lipca 2011 r., a po jego wyczerpaniu limit dostępny w ramach zezwolenia wydanego później, tj. z 12 lutego 2014 r., w ramach których pomoc rozliczana jest z przyjęciem wskaźnika intensywności pomocy do zastosowanie jakiego Spółka nabyła prawo w dniu wydawania ww. zezwoleń oraz w okresie realizacji inwestycji i wypełniania warunków zezwoleń, tj. 60%, a następnie po jego wyczerpaniu limit pomocy dostępny w zezwoleniu z 12 września 2018 r. przyjmując wskaźnik intensywności pomocy do zastosowanie jakiego Spółka ma prawo jako duży przedsiębiorca, tj. 50%.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona ewidencja ma na celu zapewnić określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku, tj. dochodu podlegającego opodatkowaniu oraz dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz z zapisów § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych oraz znajduje potwierdzenie w aktualnych interpretacjach organów skarbowych i wyrokach sądów, np.:

w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.248.2018.1.IZ, w której to interpretacji indywidualnej organ skarbowy jako prawidłowe przyjął stanowisko, iż podmiot zobowiązany jest do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz działalności zwolnionej z PDOP, w sposób pozwalający na ustalenie wyniku z działalności opodatkowanej zgodnie z ogólnymi zasadami przewidzianymi w przepisach ustawy o PDOP oraz wyniku z działalności strefowej zwolnionej z opodatkowania PDOP, w przypadku kiedy prowadzi działalność zarówno na terenie SSE, jak również poza nim. (...) Za prawidłową należy zatem uznać metodologię, zgodnie z którą Spółka będzie prowadzić: odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o otrzymane Zezwolenia, przy czym ewidencja ta będzie prowadzona wspólnie dla wskazanych Zezwoleń,
w wyroku Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 19 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 49/19: (...) Należy przy tym zaznaczyć, że brak jest jakiejkolwiek podstawy prawnej, która nakładałaby na przedsiębiorców strefowych obowiązek wydzielania organizacyjnego działalności prowadzonej na podstawie różnych zezwoleń strefowych, jak również wyodrębniania wyniku podatkowego osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych objętych różnymi zezwoleniami. Skoro przedmiotowy obowiązek nie został bezpośrednio sformułowany przez ustawodawcę, nie można go domniemywać i wymagać jego wypełnienia przez przedsiębiorców. Za prawidłową należy zatem uznać metodologię, zgodnie z którą Spółka będzie prowadzić: odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych, oraz odrębną ewidencję rachunkową dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o otrzymane Zezwolenia, przy czym ewidencja ta będzie prowadzona wspólnie dla wskazanych Zezwoleń. (...) Podkreślić należy, że żadne z przepisów (obowiązujących w dniu wydania Zezwolenia I, Zezwolenia II oraz Zezwolenia III), nie przewidują i nie przewidywały obowiązku prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych dla potrzeb rozliczeń związanych z poszczególnymi zezwoleniami strefowymi. W związku z tym, nie ma podstaw do twierdzenia, że zmiana zasad korzystania ze zwolnienia z PDOP w odniesieniu do Zezwolenia II i Zezwolenia III w porównaniu z zasadami mającymi zastosowanie dla Zezwolenia I, stwarza dla Spółki obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej umożliwiającej ustalanie osiągniętego dochodu lub poniesionej straty odrębnie w odniesieniu do Zezwolenia I i dla Zezwoleń II i III.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przytoczonych powyżej przepisów i opinii/wyroków, w obecnym stanie rzeczywistym Spółka jest uprawniona do prowadzenia dwóch ewidencji:

odrębnej ewidencji rachunkowej dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz
odrębnej łącznej ewidencji rachunkowej dla celów określenia wysokości dochodu (straty) zwolnionego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o wszystkie trzy otrzymane zezwolenia, tj. z 20 lipca 2011 r., z 12 lutego 2014 r. oraz z 12 września 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, zgodnie z zadanymi pytaniami oznaczonymi we wniosku Nr 1 i 2 wyznaczającymi jej zakres nie jest ocena, czy Wnioskodawca uprawniony jest do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o zezwolenia, o których mowa we wniosku, wskazanie w tym zakresie przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z o.o., która została utworzona na podstawie prawa polskiego, posiadającą zarówno siedzibę jak i miejsca prowadzenia działalności jedynie w Polsce i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka prowadzi działalność produkcyjną jedynie na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej X w () (do 31 grudnia 2019 r., przed zmianą administracyjną miejscowość była określona jako R. ()).

w G. M. (dawniej w R.) na terenie SSE - zlokalizowany jest tu zakład produkcyjny wraz z zapleczem magazynowym oraz administracją - z lokalizacji tej odbywa się sprzedaż folii, działy zaopatrzenia, produkcji, sprzedaży, logistyki znajdują się pod tym samym adresem w tym samym budynku produkcyjno-magazynowo-administracyjnym,
w R. T., skąd prowadzona jest działalność opodatkowana na zasadach ogólnych inna niż określona w ww. zezwoleniach na prowadzenie działalności na terenie SSE, czyli inna niż produkcja folii ().

Ww. Oddziały nie są samobilansującymi się jednostkami, a jedynie organizacyjnie wydzielonymi strukturami wewnątrz Spółki.

Nowy zakład produkcyjny zwiększy moce produkcyjne Wnioskodawcy oraz pozwoli na poszerzenie oferty produktowej w zakresie asortymentu folii () (dodatkowe grubości, rozciągliwości, gabaryty, nowe rodzaje itd.), co jest odpowiedzią na zapotrzebowanie zgłaszane przez rynek, jak również zwiększy powierzchnię magazynowania wyrobów gotowych, półproduktów i surowców, które magazynowane są jedynie na terenie strefy. Na chwilę obecną w nowej lokalizacji, tj. w R. przy ul. () planuje się postawienie 1 kompletnej linii produkcyjnej i zatrudnienie nowych pracowników produkcyjnych, magazynierów, logistyków. W nowej lokalizacji zostanie zarejestrowany kolejny Oddział Spółki: R. K. (oddział produkcyjny, wydzielony organizacyjnie, nie samobilansujący się), natomiast: zaopatrzenie, planowanie produkcji, sprzedaż, obsługa administracyjna kadrowo-księgowa, prowadzona będzie cały czas w dotychczasowej lokalizacji, tj. w G. M. przy ul. () na terenie SSE.

przesunięcia międzymagazynowe dotyczące: wspólnego zaopatrzenia w surowce - przesunięcia surowców między lokalizacjami G. M. R. K., pokrywającej się oferty produktowej tj. przesuwanie półproduktów/wyrobów gotowych między lokalizacjami G. M. R. K. w celu ich wspólnego załadunku do odbiorcy końcowego, magazynowania na dostępnej wolnej powierzchni bądź dalszego przerobienia,
czasowe oddelegowania pracowników w miarę potrzeb między lokalizacjami G. M. R. K.,
narzędzi pracy/wyposażania np. wózków widłowych itp. Ww. przesunięcia będą miały miejsce jedynie w ramach ww. lokalizacji tj. G. M. R. K., w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej wymienionej w ww. trzech zezwoleniach () tj. w bezpośrednim związku z produkcją folii (), na terenie tej samej SSE i tego samego województwa.

ograniczoną powierzchnię magazynową na terenie SSE w obydwu lokalizacjach (G. M. oraz R. K.) oraz
ze względu na fakt, iż nie są one objęte zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie SSE, a więc są sprzedażą podlegającą na zasadach ogólnych obowiązkowi CIT, będą przejściowo, tj. do czasu zebrania ilości nadającej się do dalszej odsprzedaży, składowane w Oddziale R. T. (poza terenem SSE), skąd będą wywożone/sprzedawane do odbiorcy końcowego.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. 2019 r. poz. 482, z późn. zm., dalej: ustawa o SSE), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do art. 12 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej zezwoleniem.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego Zezwolenia.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy ().

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 updop wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 121), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz 6, wynosi:

50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego;
35% - na obszarach należących do województw: kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, opolskiego, pomorskiego, świętokrzyskiego, zachodniopomorskiego oraz na obszarach należących do podregionów ciechanowsko-płockiego, ostrołęcko-siedleckiego, radomskiego i warszawskiego wschodniego;
25% - na obszarach należących do województw: dolnośląskiego, wielkopolskiego i śląskiego;
20% - na obszarze należącym do podregionu warszawskiego zachodniego;
15% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy do dnia 31 grudnia 2017 r.;
10% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy od dnia 1 stycznia 2018 r.

Maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów. Podwyższenia nie stosuje się w przypadku dużych projektów inwestycyjnych (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zmiana wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie tej części inwestycji, która jest dokonywana po dniu utraty statusu średniego przedsiębiorcy.

W związku z powyższym, prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 60% nabyte przed datą zmiany statusu jest nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania. Oznacza to, że cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej, do której prawo nabyła Spółka przed zmianą statusu pozostaje nadal do wykorzystania.

Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie równowartości inwestycji dokonywanej po dacie zmiany statusu i podlega rozliczeniu wg wskaźnika właściwego dla dużego podmiotu.

Tym samym w związku z uzyskaniem przez Wnioskodawcę statusu dużego przedsiębiorcy od 2016 r. kwota pomocy publicznej będzie podlegała rozliczeniu według wskaźnika 50%. Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy więc wyłącznie wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę po dniu uzyskania statusu dużego podmiotu strefowego i nie ma wpływu na wysokość zwolnienia podatkowego, uzyskanego na gruncie updop w przeszłości (na moment posiadania statusu średniego przedsiębiorstwa).

Natomiast w myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy (§ 5 ust. 5 ww. rozporządzenia).

Jednocześnie, treść § 7 ww. rozporządzenia, przewiduje zastosowanie w toku określania wartości poniesionych wydatków inwestycyjnych, jak również otrzymanej pomocy publicznej mechanizmu dyskonta, czego celem jest uwzględnienie w tym procesie zjawiska utraty wartości pieniądza w czasie.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, dla każdej z działalności wydawane jest odrębne zezwolenie na podstawie którego:

przedsiębiorca może prowadzić określoną działalność na terenie tej strefy;
dochody uzyskiwane przez niego z tej ściśle określonej działalności mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym;
ustalony jest limit intensywności pomocy publicznej, tj. np. limit zwolnienia dochodów z opodatkowania dopuszczalny na terenie danego województwa, z którego korzystać może podatnik.

Powołane przepisy wprost zatem wskazują, że zwolnieniem podatkowym objęty jest dochód będący wynikiem działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. Zwolnienie nie przysługuje w stosunku do dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej wykonywanej poza strefą. Co istotne, dochód z działalności na terenie SSE, ażeby mógł korzystać ze zwolnienia podatkowego, to działalność ta musi być prowadzona na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Przy czym art. 12 ustawy o SSE, wprost stanowi o dochodach uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Spółka, jako przedsiębiorca strefowy, posiada trzy zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie, aby korzystać ze zwolnienia podatkowego, winna określić maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej wygenerowany przez wszystkie swoje wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą oraz porównać go z wielkością pomocy już otrzymanej w jakiejkolwiek formie.

Obowiązek ustalania odrębnego wyniku podatkowego odnosi się tylko do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza nią lub prowadzi działalność niewymienioną w zezwoleniu, albo prowadzi działalność na terenie różnych stref ekonomicznych.

W związku z tym, Spółka korzystająca z trzech zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie tej samej strefy ekonomicznej uprawniona jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą trzech limitów pomocy publicznej. Ani przepisy strefowe, ani updop, nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna - tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu.

Podsumowując powyższe rozważania Spółka będzie uprawniona do objęcia zwolnieniem dochodu z całej działalności gospodarczej prowadzonej w jej zakładach (oddziałach) zlokalizowanych na terenie SSE, na podstawie ważnych Zezwoleń, tj. zezwolenia z 20 lipca 2011 r., z 12 lutego 2014 r. oraz z 12 września 2018 r. wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia, na podstawie którego Spółka nabyła prawo do korzystania ze zwolnienia najwcześniej, tj. zezwolenia z 20 lipca 2011 r., a po jego wyczerpaniu lub po jego wygaśnięciu w oparciu o limit dostępny w ramach zezwolenia, na podstawie którego Spółka chronologicznie później nabyła prawo do zwolnienia, tj. zezwolenia z 12 lutego 2014 r., a następnie zezwolenia z 12 września 2018 r.

Dodatkowo należy stwierdzić, że zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej po dniu uzyskania statusu dużego podmiotu strefowego nie ma wpływu na wysokość zwolnienia podatkowego, uzyskanego na gruncie updop w przeszłości (na moment posiadania statusu średniego przedsiębiorstwa).

W konsekwencji, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki zgodnie z którym w pierwszej kolejności wykorzystany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego wcześniej, a po jego wyczerpaniu limit dostępny w ramach zezwolenia wydanego później pod warunkiem, iż nie utraciło ono ważności, może zostać rozciągnięte na kolejne zezwolenie otrzymane przez Spółkę, tj. zezwolenie z 12 września 2018 r. dotyczące nowego Oddziału w nowej lokalizacji, na terenie tej samej SSE. Sam fakt, iż pierwsze dwa zezwolenia Spółka uzyskała oraz zrealizowała inwestycję i wypełniła wszystkie warunki wynikające z ww. zezwoleń podsiadając status średniego przedsiębiorcy, mogąc dzięki temu zwiększyć wskaźnik intensywności pomocy zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, nie ma wpływu na możliwość chronologicznego rozliczania pomocy publicznej, a jedynie na możliwość bądź nie podwyższenia wskaźnika intensywności pomocy regionalnej przynależnej małym lub średnim przedsiębiorcom. Tak więc, w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego wcześniej - zezwolenia z 20 lipca 2011 r., a po jego wyczerpaniu limit dostępny w ramach zezwolenia wydanego później, tj. z 12 lutego 2014 r., w ramach których pomoc rozliczana jest z przyjęciem wskaźnika intensywności pomocy do zastosowanie jakiego Spółka nabyła prawo w dniu wydawania ww. zezwoleń oraz w okresie realizacji inwestycji i wypełniania warunków zezwoleń, tj. 60%, a następnie po jego wyczerpaniu limit pomocy dostępny w zezwoleniu z 12 września 2018 r. przyjmując wskaźnik intensywności pomocy do zastosowanie jakiego Spółka ma prawo jako duży przedsiębiorca, tj. 50%.

Odnosząc się natomiast do pytania Nr 2 i stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie wskazać należy, że Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych, w sposób pozwalający na ustalenie wyniku z działalności opodatkowanej zgodnie z ogólnymi zasadami przewidzianymi w przepisach ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych oraz wyniku z działalności strefowej zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowego od osób prawnych, w przypadku kiedy prowadzi działalność zarówno na terenie SSE, jak i poza nią, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych na prowadzenie działalności na terenie SSE.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym jest ona zobowiązana do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi z art. 9 ust. 1 updop, czyli w sposób pozwalający m.in. na określenie kwoty dochodu (wyniku podatkowego) zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych (osiąganego na terenie SSE (tej samej Strefy)) oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych na prowadzenie działalności na terenie SSE, bez konieczności prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej, bądź to dla każdej z lokalizacji na terenie tej samej strefy, bądź to odrębnej ewidencji rachunkowej dla zwolnień na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE w sytuacji posiadania statusu średniego przedsiębiorcy (60%) czy dużego przedsiębiorcy (50%).

Zatem za prawidłową należy uznać metodologię, zgodnie z którą Spółka będzie uprawniona do prowadzenia dwóch ewidencji:

odrębnej ewidencji rachunkowej dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych oraz
odrębnej łącznej ewidencji rachunkowej dla celów określenia wysokości dochodu (straty) zwolnionego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o wszystkie trzy otrzymane zezwolenia, tj. z 20 lipca 2011 r., z 12 lutego 2014 r. oraz z 12 września 2018 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określonym pytaniami Nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie