Temat interpretacji

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na świadczenie usług concierge, o których mowa we wniosku, mogą zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy na podstawie przepisów ustawy o PDOP

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 listopada 2019 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę wydatki na świadczenie usług concierge, o których mowa we wniosku, mogą zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy na podstawie przepisów ustawy o PDOP jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę wydatki na świadczenie usług concierge, o których mowa we wniosku, mogą zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy na podstawie przepisów ustawy o PDOP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) ma zamiar rozpocząć świadczenie usług typu concierge.

Głównymi odbiorcami usług świadczonych przez Spółkę będą luksusowe apartamentowce i ich mieszkańcy. Może się także zdarzyć, iż klientami/zleceniodawcami Wnioskodawcy będą zamożne osoby fizyczne lub inne podmioty zainteresowane nabyciem tego rodzaju usług dla swoich pracowników/klientów/mieszkańców.

Usługi concierge w praktyce zbliżone są do usług prywatnego asystenta, na którego można zdelegować realizację określonych (prawie wszystkich zgodnych z prawem) zadań. Przykładowo, usługi concierge mogą obejmować, aczkolwiek w żaden sposób nie są ograniczone do działań:

1. administracyjnych (np. organizacji dorabiania kluczy, konserwacji i naprawy sprzętów domowych, realizacji/organizacji zakupów spożywczych - włączając w to napoje alkoholowe itp.),
2. organizacyjnych (np. przejazdów osób wskazanych przez klientów, koszty biletów lotniczych, noclegów hotelowych, diet, ale także organizacji dla klientów ekip budowlanych, itp.),
3. doradczych (np. wybór i zakup najlepszych dla klientów telewizorów, ubrań, prezentów dla rodziny/klientów itp.),
4. integracji oraz organizacji konferencji (np. organizacji spotkań i wyjazdów integracyjnych, nabycia usług gastronomicznych, najmu sal konferencyjnych, organizacji seminariów/konferencji dla klientów).

W praktyce więc, realizując dla swoich klientów usługi concierge. Spółka może otrzymać m.in. następujące zlecenia:

1. Zawiezienie dzieci do szkoły (w tym zakresie np. pracownicy Spółki będą mogli zrealizować to zadanie samodzielnie, lub Spółka będzie musiała zorganizować taki transport dla swojego klienta - w tym przypadku odpowiednio wydatkiem Spółki będzie faktura wystawiona przez podwykonawcę).
2. Organizacji zakupów spożywczych (w tym zakresie ponownie, Spółka może wykorzystać swoich pracowników lub zewnętrznych podwykonawców do realizacji tego zadania - w tym przypadku wydatkiem Wnioskodawcy będzie koszt zewnętrznego podwykonawcy oraz koszt zakupów).
3. Organizacji bankietu (w tym zakresie, w zależności od poziomu skomplikowania, działania Spółki będą dotyczyć organizacji sali, cateringu, kelnerów itp. - wydatkiem poniesionym przez Spółkę będzie wówczas koszt sali, cateringu, kelnerów itp.).
4. Organizacja prezentów gwiazdkowych lub innych okolicznościowych (w tym zakresie ponownie, w zależności od poziomu skomplikowania, usługa ta może obejmować po prostu zakup wskazanych przez klienta prezentów np. drogie whisky, klocki lego dla dzieci, gadżety lub może zostać rozszerzona do znalezienia i zakupów odpowiednich prezentów przez pracowników Spółki, w oparciu o wywiad przeprowadzony z klientem.
5. Organizacja wakacji dla klienta (w tym zakresie, do zadań Spółki może wchodzić m.in. wyszukanie odpowiedniej lokalizacji, organizacja przelotów, hoteli, atrakcji na miejscu, transportu na miejscu itp. - w tym zakresie Spółka poniesie wydatki związane z nabyciem dla klienta: biletów lotniczych, rezerwacji hoteli, wydatków na atrakcję, transport na miejscu itp.).

Wydatki na realizację usług concierge będą ponoszone przez Wnioskodawcę na podstawie umów zawieranych z klientami (będą wynikały z realizacji postanowień zawartej umowy/będą stanowiły konsekwencję wykonywania zleceń składanych Spółce przez klienta na podstawie zawartej umowy). Należy zatem podkreślić, że to klient będzie odbiorcą towarów i usług nabywanych przez Spółkę zaś Spółka będzie ponosiła ww. wydatki w ramach usługi świadczonej na rzecz zleceniodawcy. W tym miejscu Spółka chciałaby podkreślić, że nie jest w stanie dokładnie określić czy skatalogować wydatków, które może ponosić w związku z realizowaniem usługi concierge na rzecz swoich klientów, gdyż te w zależności od zlecenia mogą się diametralnie różnić.

Zgodnie z umowami, które będzie zawierała Spółka, w zamian za świadczenie przedmiotowych usług concierge (z wyłączeniem usług pakietowych, za które Wnioskodawca nie będzie pobierał dodatkowych opłat, o ile zmieszczą się w limicie miesięcznego abonamentu) Wnioskodawcy będzie przysługiwało, jako zleceniobiorcy, wynagrodzenie kalkulowane wg formuły koszt plus - tj. jako suma wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z wykonywaniem przedmiotowych usług powiększona o ustaloną marżę. Innymi słowy, cena za którą klient będzie nabywał od Spółki świadczenie usług concierge kalkulowana będzie tak, by zapewnić Spółce pokrycie wynikających stąd kosztów, a także zapewnić uzyskanie marży na przedmiotowych świadczeniach. Wydatki ponoszone przez Spółkę będą odpowiednio udokumentowane i akceptowane przez klienta.

Wskazany sposób kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce w związku ze świadczeniem usług na rzecz klienta oznacza, że, co do zasady, całość wydatków ponoszonych przez Spółkę w celu wykonania tych usług będzie Spółce efektywnie zwracana przez zleceniodawcę w formie wynagrodzenia (z uwzględnieniem dodatkowego elementu jakim jest ustalona między stronami marża).

Spółka zainteresowana jest potwierdzeniem, że całość wydatków ponoszonych na realizację usług concierge na rzecz swoich klientów będzie mogła zostać zaliczona jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na świadczenie usług concierge, o których mowa w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, mogą zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy na podstawie przepisów ustawy o PDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na świadczenie usług concierge, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, ponoszone przez Spółkę na podstawie Umowy, mogą zostać przez nią w całości rozliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o PDOP.

Zdaniem Spółki, w przypadku uzyskania przez Spółkę negatywnej odpowiedzi na Pytanie nr 1 powyżej (tj. uznania, że Spółka nie ma prawa do zaliczenia w ciężar swoich kosztów podatkowych wydatków związanych z realizacją dla swoich klientów usług concierge, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego), wynagrodzenie Spółki w kwocie odpowiadającej tym wydatkom jako elementowi efektywnie zwracanemu Spółce przez zleceniodawcę w ramach wynagrodzenia kalkulowanego w oparciu o formułę koszt plus nie powinno stanowić przychodu podatkowego Spółki - na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o PDOP.

Uzasadnienie w odniesieniu do pytania 1.

Ramy prawno-materialne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 865; dalej; ustawa o PDOP), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Biorąc pod uwagę treść powyższej normy oraz stanowiska prezentowane dotychczas przez sądy administracyjne oraz organy podatkowe w tym zakresie, aby dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany przez podatnika do kosztów podatkowych powinien on:

1. być poniesiony przez podatnika i mieć definitywny (rzeczywisty) charakter,
2. być właściwie udokumentowany,
3. być związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą generującą przychody podatkowe dla tego podatnika i powinien zostać poniesiony w celu uzyskania tych przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła,
4. nie podlegać zaliczeniu do wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, które z mocy prawa nie mogą być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów (tzw. negatywny katalog kosztów).

W tym miejscu można zwrócić uwagę, że sposób kalkulacji wynagrodzenia przyjęty pomiędzy stronami (np. w oparciu o formułę koszt plus) sam w sobie nie może czynnikiem decydującym o tym, czy dany wydatek może zostać rozpoznany jako koszt uzyskania przychodów. W każdym przypadku bowiem, podatnik powinien zbadać zasadniczo związek poniesionego wydatku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, uzyskiwanymi stąd przychodami, względnie zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła oraz przeanalizować czy wydatek tego nie kwalifikuje się do którejś z pozycji wymienionej w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, ale z punktu widzenia jego własnej działalności (a nie jakiejkolwiek perspektywy - np. z punktu widzenia swojego kontrahenta).

Indywidualna sytuacja Wnioskodawcy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że podstawą wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę będzie baza kosztowa (wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na realizację usług concierge dla klienta) powiększona o marżę uzgodnioną z klientem.

Oznacza to, że warunki określone odpowiednio w punktach 1) - 3) powyżej będą spełnione w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Spółkę, ponieważ:

1. będą miały one charakter definitywny (muszą zostać rzeczywiście poniesione przez Spółkę, aby mogły stać się podstawą wyliczenia należnego jej wynagrodzenia),
2. będą odpowiednio udokumentowane (będą podlegały szczegółowej rejestracji przez Spółkę oraz - w dalszej kolejności - przedstawieniu/akceptacji ze strony zleceniodawcy; jednym z warunków otrzymania wynagrodzenia jest przedstawienie szczegółowego zestawienia i opisu prac wykonanych na rzecz zleceniodawcy w danym okresie) oraz
3. Niewątpliwe będzie można wykazać ich związek zarówno z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (umowy z klientami będą zawierane w ramach działalności gospodarczej Spółki) jak i z uzyskiwanymi, konkretnie identyfikowalnymi przychodami (przyjęta przez strony umowy będzie formuła koszt plus, gdzie odpowiedni wydatek poniesiony przez Spółkę niejako przekształca się w przychód powiększony o stosowną marżę). Im większe wydatki ponosi Spółka z tytułu świadczenia usług, tym większe generuje przychody, a tym samym większy dochód do opodatkowania. Wynika to z faktu, że wynagrodzenie za świadczone usługi będzie obejmowało koszty ponoszone przez Spółkę w celu świadczenia usług na podstawie umów zawieranych z klientami oraz marżę. A zatem, wydatki te w sposób oczywisty będą wykazywały bezpośredni związek z działalnością gospodarczą Spółki, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Ponadto, w ocenie Spółki nie znajdzie zastosowania w omawianym opisie zdarzenia przyszłego żaden z przepisów wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, także art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając na względzie pozycje wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP (tj. zważając na negatywny katalog kosztów jako całość), należy generalnie podkreślić, że wszystkie wydatki, które będą ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją dla klientów usług concierge będą ponoszone wyłącznie/bezpośrednio w celu wykonania umowy na rzecz klienta. Innymi słowy, gdyby nie było umowy zawartej pomiędzy stronami, wydatki te w ogóle nie byłyby ponoszone przez Wnioskodawcę.

Kluczowe znaczenie ma tutaj zatem okoliczność działania Spółki na rzecz klienta (to on jest ostatecznym beneficjentem ponoszonych kosztów i nie można ich łączyć z własną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy).

Z kolei specyficznie w odniesieniu do kwestii reprezentacji (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP), należy zauważyć, że w ww. ustawie brakuje definicji legalnej terminu koszty reprezentacji. Niemniej jednak zgodnie z wyrokiem siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2013 r. (sygn. II FSK 702/11) reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej, w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności czy profesjonalizmu. Dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, w tym przede wszystkim celu, który przyświecał poniesieniu danego kosztu. Tym samym tylko takie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, które mogą wpłynąć na stworzenie oczekiwanego, pozytywnego wizerunku Spółki w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia należałoby zakwalifikować do kosztów reprezentacji.

Z kolei ponoszone przez Spółkę ww. wydatki - także te wymienione w kategoriach artykuły spożywcze oraz reprezentacja i reklama - nie spełniają przedstawionej definicji reprezentacji. Jak wykazano powyżej, dotyczą one bowiem tylko i wyłącznie działalności klienta (ponosząc poszczególne koszty Wnioskodawca jedynie wykonuje obowiązki, które zgodnie z umową nakłada na niego klient/zleceniodawca), zasadniczo nie wpływają one w żaden sposób na promocję samej Spółki a Wnioskodawca nie oczekuje, że w wyniku ich poniesienia zostaną stworzone korzystne warunki do zawarcia umowy handlowej pomiędzy nim a podmiotem innym niż zleceniodawca. Wobec tego, w tym stanie rzeczy będą one wyłączone z hipotezy normy prawnej określonej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP.

Na koniec, zdaniem Wnioskodawcy, charakter towarów i usług nabywanych przez Spółkę w ramach usług świadczonych na rzecz klienta nie ma znaczenia i nie powinien być analizowany z punktu widzenia Spółki. Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego. Spółka będzie ponosiła ww. wydatki na wyraźne zlecenie swojego klienta-zleceniodawcy, który będzie odbiorcą takich towarów i usług oraz będzie wykorzystywał je w ramach swojej działalności gospodarczej w zakresie w jakim uzna to za stosowne.

Przedmiotem działalności Spółki będzie świadczenie usług concierge. W konsekwencji, towary i usługi nabywane przez Spółkę w ww. zakresie będą służyły zatem prawidłowemu wykonaniu instrukcji klienta-zleceniodawcy i będą stanowiły warunek konieczny (i) utrzymania współpracy ze zleceniodawcą oraz (ii) otrzymania przez Spółkę ustalonego wynagrodzenia.

W związku z powyższym, nie powinien budzić wątpliwości fakt, że ponoszenie przez Spółkę analizowanych wydatków będzie warunkowało uzyskanie przez Spółkę przychodów podatkowych (w formie wynagrodzenia ustalonego na zasadzie koszt plus) oraz zabezpieczenie źródła przychodów Spółki (poprzez utrzymanie relacji biznesowych z klientem).

A zatem podsumowując, w analizowanym opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotowym wydatkom ponoszonym w związku z realizowaniem przez Wnioskodawcę usług concierge, w ocenie Spółki, nie będzie można odmówić bezpośredniego związku z działalnością Spółki oraz z generowanymi przez nią przychodami. Spółka w celu wywiązania się z postanowień umów będzie ponosiła na rzecz klientów ww. koszty wchodzące usługi concierge.

Ze względu na sposób kalkulacji wynagrodzenia, przełożenie poniesienia wydatków na przychody Spółki będzie miało charakter bezpośredni. Wartość wydatków będzie stanowić bowiem podstawę kalkulacji wynagrodzenia otrzymywanego przez Spółkę z tytułu świadczenia opisanych usług. W konsekwencji, wydatki te będą w rzeczywistości pokrywane przez usługobiorcę. Oznacza to w uproszczeniu, że wydatek poniesiony przez Spółkę będzie stanowił następnie przychód Spółki z tytułu usług świadczonych na rzecz zleceniodawcy. Co więcej, gdyby Spółka nie poniosła danego wydatku (np. gdyby Spółka nie kupiła danej usługi gastronomicznej, czy nie poniosła innych wydatków związanych z realizacją zlecenia na rzecz klienta) to Spółka nie tylko nie odzyskałaby od zleceniodawcy tego (nieponiesionego) wydatku, ale też nie uzyskałaby zarobku w postaci marży od tego wydatku.

Spółka będzie posiadała także stosowną dokumentację potwierdzającą fakt poniesienia tych wydatków, tym samym spełni warunek udokumentowania, o którym była mowa uprzednio.

Spółka stoi ponadto na stanowisku, że wydatki opisane w opisie zdarzenia przyszłego nie zaliczają się do jakiejkolwiek kategorii wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Wobec powyższego. Spółka będzie mogła całość wydatków związanych z realizacją na rzecz swoich klientów usług concierge zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o PDOP.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie Pytania nr 2.

Ramy prawno-materialne.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o PDOP, do przychodów podatnika nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższy przepis oznacza, że w sytuacji, gdy określone wydatki poniesione przez podatnika (i) nie zostaną zaliczone w ciężar kosztów podatkowych tego podatnika oraz jednocześnie (ii) zostaną temu podatnikowi zwrócone, kwota takich zwróconych wydatków nie powinna stanowić, w myśl wskazanej regulacji, przychodów podatkowych tego podatnika.

Powyższy przepis nie precyzuje jednak, jakie inne wydatki objęte są wskazaną regulacją - co w szczególności oznacza, że spełnienie przedstawionych powyżej przesłanek uprawnia podatnika do zastosowania analizowanego przepisu niezależnie od charakteru takich innych wydatków. Co więcej, brak jest również w analizowanym przepisie wskazania jakichkolwiek ograniczeń w jego stosowaniu wynikających chociażby ze sposobu otrzymania przez podatnika zwrotu tych innych wydatków.

Powyższe z kolei oznacza, że wskazany przepis powinien mieć również zastosowanie w sytuacji dokonania na rzecz podatnika zwrotu takich innych (niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów) wydatków w formie wynagrodzenia kalkulowanego w oparciu o formułę koszt plus.

Indywidualna sytuacja Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz zważywszy, że w sytuacji zakwestionowania przez organ podatkowy możliwości zaliczania w ciężar kosztów podatkowych Spółki wydatków związanych z realizacją na rzecz swoich klientów usług concierge:

1. Spółka uznawałaby ww. wydatki za koszty niestanowiące kosztów podatkowych,
2. ww. wydatki byłyby efektywnie zwracane Spółce przez zleceniodawcę w ramach wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu świadczenia przez nią usług - kalkulowanego w oparciu o formułę koszt plus, kwota wynagrodzenia należnego Spółce, odpowiadająca wydatkom ujętym przez Spółkę jako koszty niestanowiące kosztów podatkowych Spółki, nie powinna stanowić dla Spółki jej przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W związku z powyższym ocena stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej