Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. czy jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową w przypadku podpisania umowy sponsoringu tytularnego

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 października 2022 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. czy jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową w przypadku podpisania umowy sponsoringu tytularnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

„R.” spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji produktów od (…). Ponadto Spółka świadczy także usługi wsparcia realizacji projektów, przeprowadzania specjalistycznych szkoleń oraz testów (…).

Jako osoba prawna mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca jest spółką dominującą w Grupie Kapitałowej R.

Podstawowy przedmiot działalności Spółki to:

-  produkcja wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych (PKD 22.23.Z),

-  sprzedaż materiałów budowlanych (PKD 46.73. Z).

Działalność Spółki polega na projektowaniu, wytwarzaniu oraz sprzedaży głównie przez kanały dystrybucji następujących grup asortymentowych: (…).

Dzięki spółkom z Grupy, które zlokalizowane są na całym świecie oraz partnerskim sieciom dystrybutorskim, Spółka eksportuje swoje produkty do (...)(...) krajów świata na (...) kontynentach, natomiast to Europa Zachodnia oraz Europa Środkowo-Wschodnia stanowią główny obszar eksportowy produktów Spółki.

Na obszarze działania Spółki występują konkurencyjne podmioty oferujące towary tego samego rodzaju.

Wnioskodawca od wielu lat realizuje strategię i działania w obszarze zrównoważonego rozwoju i społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR - Corporate Social Responsibility), w tym poprzez wspieranie lokalnych inicjatyw. Spółka jest przekonana, że prosperowanie firmy w przyszłości jest naturalnie związane z siłą lokalnych społeczności oraz satysfakcją ludzi, którzy z nią pracują. Spółka działa lepiej i skuteczniej, gdy jej pracownicy, klienci i partnerzy biznesowi mogą połączyć swoje zawodowe zainteresowania z osobistymi pasjami. Spółka chce pracować na zaufanie lokalnych społeczności budując z nimi relacje poprzez inwestowanie w ich rozwój, zaangażowanie w projekty edukacyjne i szeroko rozumiane okazywanie zrozumienia dla wyzwań, jakie podejmują.

Wnioskodawca pragnie zintensyfikować działania w zakresie sponsoringu i marketingu, i promocji własnej marki poprzez zostanie sponsorem strategicznym obiektu sportowego - hali sportowej (dalej: „Hala”). W tym celu, Wnioskodawca planuje podpisanie umowy sponsoringu tytularnego (dalej: „Umowa”) z W. - stowarzyszeniem kultury fizycznej (KRS: (…), NIP (…), REGON: (…), dalej: „Klub”) - klubem sportowym, działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2022 r., poz. 1599 ze zm., dalej „ustawa o sporcie”), który nie działa w celu osiągnięcia zysku. Klub jest największym klubem (…) szkolącym adeptów (…) w Polsce.

Zawarcie Umowy z Klubem ma na celu przede wszystkim wpłynąć na potencjalny wzrost przychodów Spółki z tytułu sprzedaży towarów. W założeniu ponoszone przez Spółkę wydatki na promocję (reklamę) w ramach umowy sponsoringu tytularnego mają przyczyniać się m.in. do:

-  wzrostu rozpoznawalność marki,

-  utrwalenia rynkowej pozycji Spółki w branży,

-  dotarcia Spółki do nowych odbiorców i partnerów biznesowych,

-  tworzenia unikatowych więzi z klientami i kontrahentami,

-  umożliwienia nowych możliwości strategii marketingowych,

-  uzyskania preferencyjnych warunków korzystania z obiektu,

-  realizacji idei społecznej odpowiedzialności biznesu.

Realizacja tych celów może mieć bowiem wpływ na wzrost sprzedaży oferowanych przez Spółkę towarów i w konsekwencji uzyskiwanych przez nią przychodów. Z drugiej strony wsparcie na rzecz Klubu pozwoli realizację jego długoterminowych celów, jakimi są:

-  szkolenie i wychowanie młodzieży w innowacyjnym procesie szkolenia, którego efektem są medale Mistrzostw Polski oraz młodzieżowi reprezentanci Polski,

-  zaspokajanie potrzeb uzdolnionej młodzieży szukającej odpowiedniego miejsca do rozpoczęcia profesjonalnej kariery sportowej,

-  budując silny klub, wzmacnianie pozycji w kraju i w Europie oraz umacnianie jego wizerunku, by najbardziej utalentowana młodzież trafiała do Klubu.

Klub, inwestując w trenerów fachowców, ludzi odpowiedzialnych za obsługę obiektu, specjalistyczny sprzęt sportowy, szkolenia oraz podejmując nowe wyzwania, pragnie podnosić jakość i rozwijać Klub. Całość realizowanych działań pozwoli dać szansę i pomoże odnieść sukces utalentowanej młodzieży.

Właścicielem Hali jest A. spółka z ograniczona odpowiedzialnością (NIP: (…), dalej: „Operator”), w której Klub prowadzi na co dzień działalność sportową. Operator, prowadząc działalność hotelową bezpośrednio przyległą do Hali, zainteresowany jest jak największym rozwojem sportowym i organizacyjnym Klubu, który to pośrednio przyczyni się do zintensyfikowania działalności hotelowej prowadzonej przez Operatora. W związku z tym, Operator przystąpi do Umowy sponsoringu tytularnego, wyrażając zgodę na zawarcie przez Klub Umowy, w szczególności nie sprzeciwi się zmianie nazwy Hali, a także wyrazi zgodę na umiejscowienie na zewnątrz i wewnątrz hali logo Wnioskodawcy oraz na komercyjne posługiwanie się nową nazwą we wszelkich materiałach reklamowych i promocyjnych. W efekcie Klub będzie posiadał tytuł prawny do zawarcia stosownej umowy sponsoringu tytularnego.

Umowa będzie miała zastosowania do działalności Klubu związanej bezpośrednio wyłącznie z halą sportową.

Przewidywany okres trwania ww. umowy sponsoringowej będzie wynosił minimum 5 lat.

W ramach Umowy Klub zobowiązuje się do realizacji na rzecz Spółki świadczeń zmierzających do popularyzowania jej marki, o których mowa w Umowie, a także do posługiwania się nazwą hali we wszelkich materiałach reklamowych Klubu, stronie internetowej Klubu, biletach itp.

Środki pieniężne przeznaczone przez Spółkę na rzecz Klubu w ramach ww. umowy sponsoringowej zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów działalności klubu sportowego, a zatem m.in. w celu:

-  realizacji programów szkolenia sportowego,

-  zakupu sprzętu sportowego,

-  pokrycia kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

-  pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

-  sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

Środki pieniężne przeznaczone przez Spółkę na rzecz Klubu wpłyną na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków Klubu, a także zwiększą dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez Klub.

Spółka podkreśla, iż wydatki z tytuły przedmiotowej Umowy będą pozostawać w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, a także będą pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i będą poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wyżej wymienione wydatki zostaną poniesione ostatecznie przez Spółkę oraz nie zostaną jej w jakikolwiek sposób zwrócone, a także nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca powziął wątpliwości czy w stosunku do środków przekazanych w ramach umowy sponsoringu tytularnego na rzecz Klubu, może skorzystać z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. czy jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową w przypadku podpisania umowy sponsoringu tytularnego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), tj. jest on uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową w przypadku podpisania umowy sponsoringu tytularnego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT:

1.  Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2.  Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na źródła:

•          z zysków kapitałowych oraz

•          z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Wydzielając na gruncie ustawy o CIT odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych – ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają natomiast przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

-    został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-    jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-    pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-    poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-    został właściwie udokumentowany,

-    nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie Spółki ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności. Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 2022, poz. 1360 ze zm., dalej: „kc”), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów. Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych. W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo-skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W przedstawionym stanie faktycznym (winno być: „zdarzeniu przyszłym”) występuje pełna ekwiwalentność świadczeń, ponieważ Spółka za określoną sumę pieniędzy otrzyma świadczenia w postaci usług reklamowych od Klubu, których wartość będzie w pełni tej sumie odpowiadała.

Natomiast, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

W myśl art. 3 ustawy o sporcie:

1.Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

2.Klub sportowy działa jako osoba prawna.

Na mocy art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18ee.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

1)sportową,

2)kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

3)wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę

-przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się z kolei koszty poniesione na finansowanie:

1)klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

2)stypendium sportowego;

3)imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2171).

Przez stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, rozumie się finansowane przez podatnika jednostronne, bezzwrotne świadczenie pieniężne, które jest przyznawane przez jednostki samorządu terytorialnego, ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, organizacje pożytku publicznego lub kluby sportowe, za osiągnięcie określonego wyniku sportowego lub umożliwiające przygotowanie się do imprezy sportowej (ust. 3).

Ponadto, koszty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty. Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu. W przypadku skorzystania z odliczenia kosztów, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się (ust. 8-10).

Jak wynika z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, do którego odwołuje się art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, finansowanie klubu sportowego musi zostać przeznaczone na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

-jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Powyższy katalog ma charakter otwarty, co oznacza, iż odliczeniu powinno podlegać także finansowanie innych przedsięwzięć z zakresu działalności sportowej. Głównym warunkiem jest jednakże, aby przedmiotowy wydatek wpłynął na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub. Tym samym ustawa nie ogranicza wydatków przeznaczonych bezpośrednio na wyżej wskazane cele. Konsekwencją jest fakt, iż sponsoring może zostać uznany za finansowanie przedsięwzięć z zakresu działalności sportowej Klubu. Stanowisko takie zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 28 czerwca 2022 r. (Znak: 0111-KDIB1-1.4010.177.2022.2.SG).

W interpretacji tej wskazano, że ulga sponsoringowa na CSR: ang. Corporate Social Responsibility, społeczna odpowiedzialność biznesu ma przynieść korzyści podmiotom działającym w określonym obszarze CSR – społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek, ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że z uzasadnienia do wprowadzanych od 1 stycznia 2022 r. zmian wynika, że wprowadzenie ulgi dla podatników wspierających działalność sportową jest propozycją nowej zachęty podatkowej, mającej na celu wsparcie określonych dziedzin życia społeczno-gospodarczego. W poprzednim stanie prawnym, w podatku dochodowym w ogóle nie było takiego rozwiązania. Wsparcie dedykowane jest podmiotom prowadzących działalność sportową, kulturalną oraz wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę.

W ocenie Spółki, z uwagi na fakt, że:

-    Spółka zawrze umowę sponsoringu tytularnego z Klubem, który to będzie posiadał stosowny tytuł prawny do zawarcia umowy;

-    W wyniku realizacji Umowy obiekt sportowy będzie nosił nazwę Spółki, a jednocześnie klub zobowiązuje się do realizacji na rzecz Spółki świadczeń zmierzających do popularyzowania jej marki, o których mowa w Umowie, a także do posługiwania się nazwą hali we wszelkich materiałach reklamowych Klubu, stronie internetowej Klubu, biletach itp.

-    Środki pieniężne przeznaczone przez Spółkę na rzecz Klubu w ramach ww. umowy sponsoringowej zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów działalności klubu sportowego, a zatem m.in. w celu realizacji programów szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

-   Spółka jest uprawniona do zastosowania ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy, należy zatem wskazać, że w wyniku nabycia usługi sponsoringu tytularnego od Klubu, Spółka będzie uprawniona do skorzystanie z ulgi dla wspierających sport, kulturę i edukację, o której mowa w przepisie art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. będzie uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).    

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym:

interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.