Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, uregulowane Odsetki od pożyczek zaciągniętych przez Spółkę w celu nabycia akcji Spółki 1 i Spółki 2 w świetle przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2018 r. stanowią i będą stanowić koszt podatkowy inny niż bezpośrednio związany z przychodem oraz powinny zostać alokowane ‒ przez Wnioskodawcę przy zastosowaniu, tzw. klucza przychodowego określonego w art. 15 ust. 2 w zw. z ust. 2b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) odpowiednio do dwóch źródeł przychodów, tj. zysków kapitałowych i innych źródeł przychodów, co będzie również odzwierciedlone przy obliczaniu wyniku podatkowego PGK.

Źródła przychodów w ustawie o CIT w brzmieniu od 1 stycznia 2018 r.

Zgodnie z art. 1a ustawy o CIT, PGK jest traktowana jako podatnik CIT. Dochód/stratę PGK ustala się, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym „W podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3”.

Tym samym, aby ustalić dochód/stratę PGK z danego źródła należy zsumować dochody/straty przypadające na każdą spółkę będącą członkiem PGK w ramach danego źródła, które ustalone zostały na podstawie art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT, w myśl którego: „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód” ‒ art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.

„Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów” ‒ art. 7 ust. 2 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, aby obliczyć dochód lub stratę Spółki do uwzględnienia w wyniku podatkowym PGK (dochód/strata), w pierwszej kolejności należy ustalić dochód lub stratę Spółki z danego źródła przychodów. W celu ustalenia tego dochodu należy wziąć pod uwagę, że na mocy aktualnie obowiązujących przepisów ustawy o CIT przychody są odpowiednio dzielone na wynikające z (1) zysków kapitałowych oraz (2) innych źródeł przychodów (działalność operacyjna).

Przesłanki uznania wydatku na uregulowanie odsetek za koszt podatkowy w rachunku CIT

W pierwszej kolejności, należy wskazać, iż aby koszt w postaci Odsetek mógł spełnić warunki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów, spełnione muszą być warunki wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj.:

• wydatek ten został poniesiony i jest definitywny, przez co należy rozumieć, że w ostatecznym rozrachunku musi on być pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
• wydatek ten, bezpośrednio lub pośrednio, musi wpływać na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu podatnika;
• wydatek musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą ‒ w szczególności Spółka świadczy na rzecz ww. Spółek Zależnych odpłatnie usługi wsparcia, a także zaopatruje te Spółki Zależne w węgiel, paliwo gazowe i energię elektryczną;
• wydatek nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Spółki, w odniesieniu do Odsetek, wszystkie powyższe przesłanki zostały spełnione.

Wydatki na uregulowanie Odsetek ponoszone są i będą przez Spółkę i ekonomicznie obciążały i będą dalej obciążać jej majątek.

Spółka ponosiła i będzie ponosić wydatki na Odsetki w sposób definitywny, bowiem nie podlegały i nie będą podlegać one zwrotowi na jej rzecz.

Wydatki te pozostawały i będą dalej pozostawać również w związku z działalnością gospodarczą Spółki. Nabycie akcji w Spółce 1 i Spółce 2 pozwoliło i będzie dalej pozwalać Spółce, m.in. czerpać przychody ze sprzedaży towarów/usług na rzecz Spółek Zależnych, co wpłynie na rozwój działalności Spółki. Natomiast, wydatki na regulowanie Odsetek są konsekwencją zaciągnięcia Pożyczek, z tytułu których pozyskane środki finansowe pozwoliły na nabycie akcji w Spółce 1 i Spółce 2.

Nie powinno budzić wątpliwości, że nabycie akcji spółki kapitałowej nie jest celem samym w sobie, lecz służyć ma osiąganiu dalszych przychodów. Aby zostały uznane za związane z przychodami, nie muszą one skutkować uzyskaniem konkretnego identyfikowalnego przychodu dla Spółki. Głównym celem nabycia akcji w Spółkach Zależnych były korzyści wynikające z rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę. Konsekwentnie, podobnie jak nabycie towaru służącego działalności gospodarczej, także nabycie akcji nie jest celem samym w sobie, lecz jedynie środkiem prowadzącym do kolejnego celu. Spółka pozyskuje spółkę zależną (tak jak pozyskuje środki trwałe, materiały, towary handlowe itd.) nie po to, by ją po prostu mieć, lecz w celu rozszerzenia zakresu działalności gospodarczej. Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, pozyskanie Spółki 1 i Spółki 2 w portfolio inwestycji doprowadziło i dalej prowadzi do rozszerzenia bazy przychodów podatkowych Spółki o sprzedaż do tych spółek usług wsparcia/towarów, co z kolei przekłada się, m.in. na zwiększenia dynamiki przychodów Spółki. Z tego też względu nie ulega wątpliwości, iż wydatki na uregulowanie Odsetek powinny być uznane za zmierzające do zabezpieczenia/zachowania źródła przychodów Spółki.

Dodatkowo w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 10-11 ustawy o CIT za koszty uzyskania przychodu

w związku ze spłacaną pożyczką powinny być uznane wyłącznie zapłacone/skapitalizowane odsetki (a nie kwota główna pożyczki/naliczone odsetki), o ile przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT są spełnione i nie zachodzą ograniczenia w uwzględnianiu odsetek w kosztach uzyskania przychodów (np. przesłanki z art. 15c, 15ca ustawy o CIT).

Dodatkowo należy wskazać również zapisy art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 uzyskanego w celu nabycia udziałów (akcji) spółki – w części, w jakiej pomniejszałyby one podstawę opodatkowania, w której uwzględniane są przychody związane z kontynuacją działalności gospodarczej tej spółki, w szczególności w związku z połączeniem, wniesieniem wkładu niepieniężnego, przekształceniem formy prawnej lub utworzeniem podatkowej grupy kapitałowej. Jak wspomniano wcześniej w skład PGK nie wchodzą spółki, na zakup akcji których Spółka uzyskała wspomniane finansowanie. W konsekwencji, podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych Spółki 1 i Spółki 2 nie jest uwzględniana przy kalkulacji zobowiązania podatkowego PGK i przedmiotowe ograniczenie nie będzie miało zastosowania.

Tym samym, odsetki stanowią koszt uzyskania przychodów, jeśli są skapitalizowane/zapłacone, zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i nie zachodzą względem nich ograniczenia, wskazane powyżej. Zatem Odsetki stanowią i będą stanowić dla Spółki, a przez to również dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Odsetki jako wydatek na nabycie akcji w Spółce 1/Spółce 2

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Użycie przez ustawodawcę w powyższym przepisie określenia „wydatki na nabycie” oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów – ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe. Takimi wydatkami są: cena zakupu udziałów (akcji), opłaty notarialne, prowizja biura maklerskiego, podatek od czynności cywilnoprawnych. Zatem, zasada ta nie odnosi się do innych wydatków, które nie były wydatkami na nabycie udziałów/akcji.

Natomiast wydatki na Odsetki nie są i nie będą wydatkami na nabycie akcji w Spółce 1/Spółce 2 w rozumieniu tego przepisu.

Powyższe potwierdza orzecznictwo podatkowe:

• i tak, przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 7 września 2004 r., (sygn. akt FSK 324/04) stwierdził, że: „Przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654), należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Do wydatków tych nie mogą być zaliczone odsetki od kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie akcji, gdyż nie pozostają one w bezpośrednim związku z ich nabyciem”,
• podobnie Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się w wyroku z dnia 13 stycznia 2006 r. (sygn. akt II FSK 229/05) oraz w wyroku z dnia 7 kwietnia 2006 r. (sygn. akt II FSK 508/05), gdzie skonkludowano, że: „W wypadku zaciągnięcia przez podatnika kredytu bądź pożyczki na wydatki związane z objęciem lub nabyciem udziałów, wkładów, akcji i innych papierów wartościowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetki od kredytu bądź pożyczki oraz inne opłaty z tym związane nie są wydatkami na objęcie lub nabycie w rozumieniu powołanego przepisu i stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia”.

Stanowisko wyłączające z grupy „wydatków na objęcie lub nabycie udziałów (akcji)” kosztów niepozostających w bezpośrednim związku z nabyciem udziałów należy więc uznać za ugruntowane i prezentowane jednolicie w orzeczeniach sądów administracyjnych, jak również w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów podatkowych. Naczelny Sąd Administracyjny podkreśla przy tym, że o bezpośredniości kosztów kwalifikowanych jako wydatki na nabycie akcji świadczy fakt, iż podatnik, nabywając akcje (udziały), nie może ich uniknąć. Co oczywiste, możliwe jest nabycie akcji (udziałów) bez konieczności ponoszenia kosztu w postaci odsetek. Wydatki związane z pożyczką nie warunkują bowiem skutecznego nabycia udziałów czy akcji, a zatem nie mogą być one uznane za „wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo akcji”.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również uzasadnienie w szeregu interpretacji organów podatkowych, przykładowo:

• sygn. 0114-KDIP2-3-4010.121.2017.1.JBB z dnia 10 lipca 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
• sygn. IPPB6/4510-227/16-2/AM z dnia 14 czerwca 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;
• sygn. ILPB3/4510-1-529/15-2/JG z dnia 22 lutego 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W konsekwencji wydatki na uregulowanie Odsetek nie znajdują się w grupie wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT (ani też, jak wskazano powyżej, w żadnej innej grupie kosztów z katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT).

Odsetki jako koszt pośredni

Następnie kluczowym jest określenie, czy dany wydatek należy traktować jako pośredni czy bezpośredni koszt uzyskania przychodu.

Ustawodawca nie zdefiniował wprost pojęcia kosztów bezpośrednich związanych z przychodami, czy też pojęcia „koszty pośrednie uzyskania przychodu”, co pomogłoby określić czy Odsetki zapłacone przez Spółkę powinny być uznane za koszt bezpośredni czy pośredni uzyskania przychodu z danego źródła przychodów. W związku z tym, podział na koszty bezpośrednie i pośrednie powinien być każdorazowo dokonany przez podatnika (Wnioskodawcę), z uwzględnieniem specyfiki i charakteru danego kosztu.

Przepisy ustawy o CIT, w oparciu o kryterium stopnia powiązania kosztu podatkowego z przychodami, zakładają zatem rozróżnienie kosztów na koszty:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód), ujmowane w dacie osiągnięcia odpowiadających im przychodów, z pewnymi włączeniami,
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie), ujmowane w dacie ich poniesienia.

W braku definicji obu kategorii kosztów w przepisach ustawy o CIT, można odwołać się do znaczenia słownikowego wyrażeń „bezpośredni”, „bezpośrednio związany”, co oznacza „niemający ogniw pośrednich, dotyczący kogoś lub czegoś wprost" („Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN”, pod red. S. Dubisza, Warszawa 2006). Zgodnie z przywołaną definicją, kosztem bezpośrednio związanym z przychodami byłby koszt dotyczący wprost konkretnych przychodów. Można z tego wnioskować, że przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te rodzaje kosztów, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu, tj. istnieje bezpośrednia łączność, bez etapów pośrednich, pomiędzy danym przychodem i poniesionym kosztem. Tego rodzaju związek można utożsamiać także ze stanowiskiem, iż poniesienie określonego kosztu powinno stanowić warunek konieczny uzyskania konkretnego przychodu.

Mimo braku definicji i formalnych zasad podziału kosztów bezpośrednich oraz innych niż bezpośrednie w ustawie o CIT, zarówno doktryna, jak i orzecznictwo sądów i organów podatkowych wypracowało pewne reguły ogólne, pozwalające na przyporządkowanie ponoszonych wydatków do dwóch kategorii kosztów. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny, do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zaliczać należy koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a do kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodem wszystkie wydatki, które są ponoszone w celu zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów (na gruncie CIT tak m.in. S. Babiarz, L. Błystak, B. Dauter, A. Gomułowicz, R. Pęk, K. Winiarski, w: „Podatek dochodowy od osób prawnych 2009”, Wrocław 2009, s. 507).

Z kolei zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, za koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem należy uznać:

• wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie;
• wydatki ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy w związku z charakterem prowadzonej działalności;
• koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów (w odróżnieniu od kosztów poniesionych w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów);
• wydatki których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych jak również w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 marca 2014 r., sygn. II FSK 739/12). Należy zauważyć, że wydatki bezpośrednio powiązane z przychodem warunkują jego wystąpienie. Takiego charakteru nie powinny mieć  wydatki na uregulowanie Odsetek. Zaciągnięcie Pożyczek nie było bowiem jedyną możliwą opcją sfinansowania nabycia akcji w Spółce 1/Spółce 2.

Mając powyższe na względzie i biorąc pod uwagę, że pozostałe przesłanki uznania zapłaconych Odsetek za koszt uzyskania przychodu są spełnione, należy uznać, że Odsetki, powinny być uznane przez Wnioskodawcę za pośredni koszt uzyskania przychodu ponieważ przedmiotowe odsetki jako koszt, nie wykazują bezpośredniego związku z przychodami. Należy więc traktować je jako zapłatę za pożyczkę (za finansowanie), pozostającą w związku z działalnością Spółki generującą przychody opodatkowane.

Traktowanie Odsetek jako kosztu pośredniego znajduje także uzasadnienie w długoterminowym charakterze inwestycji w akcje Spółki 1 i Spółki 2.

Argumenty potwierdzające prawidłowość powyższego wniosku znajdują się we wskazanym powyżej orzecznictwie sądowoadministracyjnym, a tym zapadłym na gruncie postępowań dotyczących kwestii kwalifikacji kosztów w związku z brakiem definicji „wydatków na nabycie akcji”, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT.

Alokacja kosztów podatkowych z tytułu Odsetek do źródeł przychodów

W świetle przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r., oprócz przeprowadzenia analizy czy dany wydatek spełnia przesłanki uznania go za koszt uzyskania przychodów oraz czy jest to koszt bezpośredni czy pośredni uzyskania przychodów, podatnicy są również obowiązani określić do którego ze źródeł przychodów należy alokować dany koszt.

Podatkowe koszty bezpośrednio związane z przychodem są alokowane do odpowiedniego przychodu, a zatem wpływają na wynik podatkowy z danego źródła. Koszty pośrednie uzyskania przychodu mogą być natomiast alokowane do jednego z dwóch źródeł przychodów, tj. (1) zysków kapitałowych albo (2) innych źródeł przychodów (działalność operacyjna), albo do obydwu źródeł przychodów w oparciu o art. 15 ust. 2 w zw. z ust. 2b ustawy o CIT.

Uznając, że Odsetki nie stanowią wydatku na nabycie akcji w Spółce 1/Spółce 2, koszt ten powinien być rozliczany w rachunku CIT Spółki na zasadzie kasowej i odpowiednio alokowany do źródła przychodów: zyski kapitałowe albo inne źródła przychodów albo do obydwu źródeł jednocześnie.

W celu ustalenia czy Odsetki powinny pomniejszać przychody ze źródła zyski kapitałowe czy ze źródła pozostałe przychody należy w pierwszej kolejności ustalić jakie kategorie przychodów generuje i będzie mogła generować Spółka z tytułu posiadania akcji w Spółce 1/Spółce 2. Zatem określenie jakie przychody może generować Spółka z tytułu trzymania akcji w Spółkach Zależnych powinno determinować zasady alokacji kosztów podatkowych z tytułu płatności Odsetek do źródła/źródeł przychodów.

Jak wskazano powyżej, Spółka nie ogranicza swojej działalności względem Spółki 1/Spółki 2 do czynności właścicielskich i zarządzania majątkiem (funkcji czysto holdingowych) tylko rozszerzyła i będzie kontynuować rozszerzenie swojej działalność jako właściciela Spółek Zależnych (holding) o czerpanie innych przychodów za pośrednictwem Spółki 1/Spółki 2.

Z instytucją holdingu mamy do czynienia w przypadku grupy podmiotów samodzielnych pod względem prawno-gospodarczym w sytuacji, gdy jeden z nich ma pozycję dominującą względem pozostałych.

Co do zasady, wyróżnia się holding finansowy (administracyjny) oraz holding zarządzający. Możliwe jest również wyodrębnienie typu wynikającego z połączenia funkcji dwóch powyższych (holding mieszany). Pierwszy opiera się o sprawowanie funkcji właścicielskich wynikających z posiadanych udziałów (akcji). W przypadku drugiego, spółka dominująca aktywnie bierze udział w zarządzaniu spółkami zależnymi poprzez świadczenie na ich rzecz usług administracyjnych (np. zarządczych w zakresie strategii/polityki czy marketingu). Trzeci typ jest połączeniem dwóch poprzednich.

Spółka nie ogranicza swoich funkcji względem Spółek Zależnych do wykonywania funkcji właścicielskich i uzyskiwania dywidendy od Spółek (przychód ze źródła zyski kapitałowe ‒ art. 7b ust. 1 lit. a) ustawy o CIT). Spółka rozszerzyła swoje funkcje o aktywne Świadczenie usług/sprzedaż towarów na rzecz Spółek Zależnych i czerpanie z tego tytułu przychodów (ze źródła pozostałe przychody).

Spółka pełni zatem względem Spółek funkcję holdingu zarządzającego. Wynika to z faktu nabycia przez Spółkę akcji w Spółkach nakierowanego na czerpanie potencjalnych zysków z dystrybucji dywidendy (przychody kapitałowe) i podjęcia innej działalności biznesowej względem Spółek oraz uzyskiwanie przychodów z tego tytułu (ze źródła pozostałe przychody).

Podsumowując, rozszerzenie działalności Spółki o świadczenie usług/sprzedaż towarów do Spółek Zależnych i czerpanie z tego tytułu przychodów ze źródła pozostałe przychody determinuje, że Odsetki od Pożyczki powinny być związane zarówno z przychodami ze źródła przychody kapitałowe, jak i pozostałymi przychodami operacyjnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy koszt podatkowy z tytułu Odsetek, jako ogólny koszt działalności Spółki, którego nie można przypisać do konkretnego przychodu Spółki (nie stanowi kosztu bezpośredniego przychodów ze źródła zyski kapitałowe i/lub pozostałych przychodów) powinien stanowić koszt wspólny dla obydwu źródeł przychodów.

Koszty wspólne podlegają alokacji i w odpowiedniej części pomniejszają dochód na danym źródle przychodów wg ustawowego klucza alokacji. Podstawę dla takiej alokacji daje art. 15 ust. 2b ustawy o CIT zgodnie, z którym: „W przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami”.

Natomiast, jak stanowi art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT: „Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio”.

Zatem w sytuacji, w której podatnik ponosi koszty wspólne, których nie jest w stanie przypisać do jednego źródła przychodów, to takie koszty należy przyporządkować do obydwu źródeł przychodów wg tzw. klucza przychodowego.

Oznacza to, że Odsetki, które mają efektywnie związek ze wszystkimi przychodami Spółki, w tym z przychodami generowanymi za pośrednictwem Spółki 1/Spółki 2, tj. przychodami ze źródła pozostałe przychody (w tym z przychodami ze świadczenia usług wsparcia, przychodami ze sprzedaży na rzecz spółek węgla i gazu oraz energii elektrycznej) oraz przychodami kapitałowymi (przychodami z dywidend oraz ewentualnymi potencjalnymi przychodami z wynagrodzeń za umorzone czy też sprzedane akcje) należałoby powiązać odpowiednio ze źródłami przychodów: „zyski kapitałowe” i „inne źródła”. Konsekwentnie, koszty uregulowanych Odsetek powinny być na podstawie art. 15 ust. 2, 2a i 2b ustawy o CIT alokowane do obydwu źródeł przychodów odpowiednio – według klucza przychodowego (wyliczonego jako stosunek odpowiednio łącznych przychodów ze źródła zysków kapitałowych osiągniętych przez Spółkę w ogólnej kwocie przychodów uzyskanych przez Spółkę oraz łącznych przychodów z „innych źródeł” osiągniętych przez Spółkę w ogólnej kwocie przychodów uzyskanych przez Spółkę).

Odpowiednia alokacja kosztów Odsetek będzie jednym z warunków prawidłowego ustalenia dochodu/straty z danego źródła przychodów Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 21 listopada 2018 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP2-3.4010.236.2018.2.MC, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie uznania:

• czy odsetki od pożyczek zaciągniętych przez Spółkę w celu nabycia akcji innych spółek będą kosztem innym niż bezpośrednio związany z przychodem ‒ za prawidłowe,
• czy odsetki jako koszty podatkowe powinny być alokowane do dwóch źródeł przychodów, tj. zysków kapitałowych  i innych źródeł przychodów ‒ za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 26 listopada 2018 r.

Skarga na interpretację indywidualną