- Czy w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego, za okres od początku roku podatkowego Spółek Przejmowanych do dnia połączenia, Spółka Przejmująca będzie obowiązana, jako następca prawny Spółek Przejmowanych, do złożenia w imieniu tych ostatnich zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty); - Czy Spółka Przejmująca jest obowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. przychodów i kosztów wygenerowanych przez Spółki Przejmowane od początku ich roku podatkowego do dnia połączenia; - Czy Spółka Przejmująca jest zobowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. zaliczek wpłacanych w formie uproszczonej przez B S.A.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2022 r., za pośrednictwem systemu ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 20 września 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w m.in. zakresie ustalenia, czy:

-w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego, za okres od początku roku podatkowego Spółek Przejmowanych do dnia połączenia, Spółka Przejmująca będzie obowiązana, jako następca prawny Spółek Przejmowanych, do złożenia w imieniu tych ostatnich zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty);

-Spółka Przejmująca jest obowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. przychodów i kosztów wygenerowanych przez Spółki Przejmowane od początku ich roku podatkowego do dnia połączenia;

-Spółka Przejmująca jest zobowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. zaliczek wpłacanych w formie uproszczonej przez B S.A.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 28 grudnia 2022 r., które wpłynęło do tut. Organu 3 stycznia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej również: „Spółka” lub „Spółka Przejmująca”), jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Dnia 29 grudnia 2020 r. (data wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego) Spółka dokonała połączenia z innymi spółkami kapitałowymi, B S.A. oraz z P Spółka z o.o. (dalej: „Spółki Przejmowane”), w trybie wskazanym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1467 ze zm., dalej: „KSH”), to jest przez przeniesienie całego majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę Przejmującą (połączenie przez przejęcie).

W wyniku połączenia doszło do przeniesienia na Spółkę Przejmującą całego majątku Spółek Przejmowanych, w zamian za udziały, które Spółka Przejmująca wydała wspólnikom Spółek Przejmowanych. Akcjonariusze Spółki akcyjnej oraz udziałowcy przejmowanej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością otrzymali więc, w zamian udziały w Spółce Przejmującej o wartości odpowiadającej rynkowej wartości przejmowanego majątku poszczególnych spółek.

W konsekwencji, na skutek połączenia został podwyższony kapitał zakładowy Spółki Przejmującej i w związku z tym nastąpiło wydanie wspólnikom Spółek Przejmowanych udziałów w kapitale zakładowym Spółki przejmującej.

Połączenie spółek zostało dokonane metodą łączenia udziałów, o której mowa w art. 44c ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „UoR”). W wyniku połączenia nie powstał nowy podmiot, a zatem zastosowanie znalazł art. 12 ust. 3 pkt 2 UoR, zgodnie z którym nie istnieje obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych. W związku z tym, w ramach transakcji będącej przedmiotem niniejszego wniosku dokonano połączenia bez zamknięcia ksiąg rachunkowych spółek przejmowanych.

Celem konsolidacji było zredukowanie kosztów związanych z utrzymywaniem dwóch koncesji MSWiA oraz systemu ISO/WSK, jak również oszczędnościami wynikającymi z braku podwójnych audytów i certyfikacji ISO/ WSK oraz prowadzenia wspólnej dokumentacji z tym związanej. Wiązało się to również z oczekiwaniami pod kątem poprawienia poziomu zarządzania, w tym szybkości i spójności oraz odformalizowania procesu podejmowania decyzji. Pozwoli to w przyszłości przeznaczyć uzyskaną nadwyżkę czasu na potrzeby zarządzania całością prowadzonej działalności.

Decyzja o dokonaniu połączenia została podjęta z przyczyn biznesowych i ekonomicznych w szczególności z uwagi na:

-obniżenie kosztów działalności;

-efektywniejsze wykorzystanie majątku i potencjału połączonych spółek;

-lepszą alokację środków pieniężnych;

-zracjonalizowane przepływy finansowe;

-zapobieżenie negatywnym czynnikom wpływającym na płynność finansową, podczas realizacji większych kontraktów;

-możliwość realizacji większych kontraktów w dużym podmiocie.

Zarówno Spółka Przejmująca, jak i Spółki Przejmowane są polskimi rezydentami podatkowymi tj. podlegają w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Rok podatkowy wszystkich omawianych spółek nie pokrywał się. Pierwszym rokiem podatkowym Spółki Przejmującej był okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. Rok podatkowy Spółek Przejmowanych obejmował rok kalendarzowy. B S.A. w roku 2020 r. wpłacał zaliczki miesięczne w formie uproszczonej. Wpłat dokonywano od stycznia 2020 r. do grudnia 2020 r.

Wnioskodawca powziął wątpliwości interpretacyjne w zakresie rozliczeń CIT, ponieważ w wyniku połączenia z Wnioskodawcą można by było przyjąć, iż rok podatkowy B S.A. (spółki przejmowanej), trwałby dłużej niż 23 miesiące (tj. 24 miesiące). W konsekwencji, Wnioskodawca występuje z wnioskiem o wydanie niniejszej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego po to żeby potwierdzić prawidłowość swoich działań.

Pytania

1.Czy w świetle przedstawionego powyżej opisu stanu faktycznego, za okres od początku roku podatkowego Spółek Przejmowanych do dnia połączenia, Spółka Przejmująca będzie obowiązana, jako następca prawny Spółek Przejmowanych, do złożenia w imieniu tych ostatnich zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty)?

2.Czy Spółka Przejmująca jest obowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. przychodów i kosztów wygenerowanych przez Spółki Przejmowane od początku ich roku podatkowego do dnia połączenia?

3.Czy Spółka Przejmująca jest zobowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. zaliczek wpłacanych w formie uproszczonej przez B S.A.? (część pytania oznaczona we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka Przejmująca nie będzie obowiązana, jako następca prawny, do złożenia w imieniu Spółek Przejmowanych zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za okres od początku roku do dnia połączenia, gdyż wskutek połączenia rok podatkowy w zakresie obu Spółek Przejmowanych nie zakończy się.

Ad 2.

Spółka Przejmująca jest obowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r., przychodów i kosztów wygenerowanych przez Spółki Przejmowane, od początku ich roku podatkowego do dnia połączenia.

Ad. 3

Spółka Przejmująca jest obowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. zaliczek wpłacanych w formie uproszczonej przez B S.A.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1 i 2

Zgodnie z art. 491 § 1 KSH, spółki kapitałowe mogą łączyć się między sobą. W myśl art. 492 § 1 pkt 1 KSH, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca przyznaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Na podstawie art. 493 § 2 KSH, połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Z kolei, na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa            (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej: „OP”), występuje zasada sukcesji podatkowej. Na mocy art. 93 § 1 pkt 1 OP, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Stosownie natomiast do treści art. 93 § 2 pkt 1 OP, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), rokiem podatkowym (z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6) jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Wobec tego, w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe (art. 8 ust. 3 ustawy o CIT).

Należy zaznaczyć, że stosownie do regulacji art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. Odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym artykule są w tym wypadku przepisy UoR.

Odnosząc się więc w tym zakresie do przepisów UoR, na podstawie art. 12 ust. 2 tejże ustawy, księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3-3d:

1)na dzień kończący rok obrotowy,

2)na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie,

3)na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej,

4)w jednostce przejmowanej na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, to jest na dzień wpisu do rejestru tego połączenia,

5)na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, to jest na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału,

6)na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości,

7)na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami

-nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Jednakże, zgodnie z art. 12 ust. 3 UoR, można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych m.in. w razie połączenia jednostek rozliczonego metodą łączenia udziałów, w wyniku którego nie powstaje nowa jednostka.

W konsekwencji, mając na uwadze ww. regulacje ustawy o CIT należy stwierdzić, że rok podatkowy podatnika kończy się jedynie w dwóch przypadkach tj.:

-w sytuacji upływu okresu trwania roku podatkowego lub

-w sytuacji, gdy z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu).

Ani ustawa o CIT ani UoR, wprost nie regulują długości roku podatkowego podmiotów podlegających połączeniu. W konsekwencji - jak wskazano w opisie stanu faktycznego - wnioskodawca powziął wątpliwości interpretacyjne w zakresie rozliczeń CIT, ponieważ w wyniku połączenia ze Spółką Przejmującą można by było przyjąć, iż rok podatkowy B S.A. (spółki przejmowanej) trwałby dłużej niż 23 miesiące (tj. 24 miesiące).

Jednakże, na podstawie wskazanych wyżej przepisów należy dojść do konkluzji, iż w związku z połączeniem, Spółki Przejmowane nie miały obowiązku zamykania ksiąg rachunkowych, co skutkowało brakiem zakończenia roku podatkowego tychże spółek. Wobec tego, Spółka Przejmująca nie była obowiązana, jako następca prawny, do złożenia w imieniu Spółek Przejmowanych zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za okres od początku roku podatkowego Spółek Przejmowanych do dnia połączenia, gdyż wskutek połączenia rok podatkowy w zakresie obu Spółek Przejmowanych nie zakończył się.

Konsekwencją powyższego stanowiska jest także fakt, że Spółka Przejmująca obowiązana była uwzględnić w swoim zeznaniu podatkowym (CIT-8) przychody i koszty wygenerowane przez Spółki Przejmowane od początku ich roku podatkowego do dnia połączenia, zgodnie z zasadą sukcesji podatkowej wynikającą z OP. Skoro bowiem Spółki Przejmowane nie miały obowiązku złożenia zeznania podatkowego (CIT-8), to ich wynik podatkowy powinien być uwzględniony w wyniku Spółki Przejmującej.

Takie konkluzje przedstawia linia interpretacyjna organów podatkowych, a także orzecznictwo sądowo-administracyjne. Przykładowo:

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z  12 maja 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.146.2022.1.MKU, w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe w pełni - stosownie do art. 14c § 1 OP: „Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, będzie on zobowiązany i uprawniony do uwzględnienia w sporządzonym przez siebie zeznaniu rocznym (CIT-8), o którym mowa w art. 27 ustawy o CIT za rok podatkowy, w którym dojdzie do połączenia, osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów podatkowych przez Spółkę Przejmowaną, od początku jej roku podatkowego w którym nastąpiło połączenie do dnia połączenia. Osiągnięte przychody i poniesione koszty podatkowe Podmiotu Przejmowanego Wnioskodawca połączy ze swoimi przychodami i kosztami podatkowymi w zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy w którym nastąpi połączenie”;

-interpretacja indywidualna DKIS z dnia 27 lipca 2021 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.222.2021.1.AR: „(...) w przypadku, gdy połączenie Spółki Przejmującej i Spółki Przejmowanej zostanie rachunkowo przeprowadzone metodą łączenia udziałów, Spółka Przejmowana nie będzie miała obowiązku zamknięcia roku podatkowego i tym samym w związku z jego niezamknięciem Spółka Przejmująca będzie zobowiązana do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym nastąpi połączenie, przychodów i kosztów uzyskanych lub poniesionych przez Spółkę Przejmowaną od początku jej roku podatkowego do dnia połączenia, a także ewentualnych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych zapłaconych przez Spółkę Przejmowaną w roku połączenia”;

-interpretacja indywidualna DKIS z dnia 12 kwietnia 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-2.4010.75.2018.2.AM, w której organ podatkowy również odstąpił od uzasadnienia prawnego: „Spółka przejmowana i Wnioskodawca nie będą więc zobowiązani do zamknięcia ksiąg rachunkowych. W związku z tym nie dojdzie na dzień połączenia do zakończenia roku podatkowego Spółki przejmowanej. W związku z powyższym, Wnioskodawca jako sukcesor podatkowy Spółki przejmowanej, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o CIT w związku 93 § 2 Ordynacji podatkowej, będzie zobowiązany wykazać w swoim rocznym zeznaniu podatkowym przychody i koszty Spółki przejmowanej jej bieżącego roku podatkowego, tj. osiągnięte i poniesione w roku podatkowym Spółki przejmowanej, który rozpoczął się od pierwszego dnia po zakończeniu jej ostatniego roku podatkowego”;

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 marca 2017 r. sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.63.2017.1.MST: „Mając zatem na uwadze, że księgi rachunkowe Spółki przejmowanej nie zostaną zamknięte w związku z połączeniem, rok podatkowy Spółki przejmowanej nie zostanie zakończony. W konsekwencji, Spółka przejmująca nie będzie obowiązana, jako następca prawny, do złożenia w imieniu Spółki przejmowanej zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) obejmującego okres od początku roku podatkowego, w którym nastąpi połączenie do dnia połączenia, gdyż wskutek połączenia rok podatkowy Spółki przejmowanej nie zakończy się. Z uwagi na fakt, że rok podatkowy Spółki przejmowanej nie zakończy się w związku z połączeniem, przychody i koszty Spółki przejmowanej osiągnięte lub poniesione od początku roku podatkowego, w którym nastąpi połączenie do dnia połączenia nie będą wykazane w odrębnym zeznaniu podatkowym, Spółka przejmująca, jako następca prawny Spółki przejmowanej, będzie zobowiązana do uwzględnienia tych przychodów i kosztów przy obliczeniu swojego dochodu (straty)”.

Argumentacja wnioskodawcy znalazła także potwierdzenie w wyroku (wydanym w analogicznym stanie faktycznym, jak sytuacja Spółki) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 lipca 2013 r. sygn. I SA/Rz 411/13, w którym sąd wskazał (opierając się na orzecznictwie innych sądów), że:

„Minister Finansów tymczasem, w dokonanej przez siebie interpretacji przepisów ustawy o rachunkowości, zawęził zastosowanie art. 12 ust. 3 pkt 2, jeżeli chodzi o możliwość odstąpienia od obowiązku zamykania ksiąg rachunkowych, jedynie do spółki przejmującej, odmawiając tym samym skarżącej spółce prawa do rozliczenia w jej zeznaniu podatkowym przychodów i kosztów spółki przejmowanej. Stanowisko takie, jak zaprezentowane w zaskarżonej interpretacji nie zasługuje jednak na aprobatę, ponieważ podstaw do zastosowania zawężającej interpretacji art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy o rachunkowości, nie dostarcza zarówno wykładnia gramatyczna, jak również celowościowa oraz systemowa przywołanego przepisu”.

Podobny pogląd, odnośnie możliwości niezamykania ksiąg rachunkowych spółki przejmowanej w sytuacji, w której przejęcie zostanie przeprowadzone metodą łączenia udziałów jest reprezentowany w orzecznictwie sądów administracyjnych. Jako przykłady należy przywołać między innymi wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2009 r. sygn. I SA/Po 1405/08, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 czerwca 2007 r. sygn. I SA/OI 194/07 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 sierpnia 2019 r. sygn. I SA/Gd 722/19.

Podobne wnioski płyną z piśmiennictwa - zob. Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, red. dr Krzysztof Gil, Aleksandra Obońska, Adam Wacławczyk, Agnieszka Walter, wyd. C.H. Beck, Kraków-Katowice, 2019 r.: „Warto zwrócić uwagę, iż interpretacja potwierdzająca brak konieczności zamykania ksiąg spółki przejmowanej w przypadku rozliczenia połączenia metodą łączenia udziałów, w konsekwencji obowiązek uwzględnienia przychodów i kosztów spółki przejmowanej za dany rok podatkowy, w którym dokonano połączenia w zeznaniu podatkowym spółki przejmującej, znajdowała dotychczas powszechne i jednolite odzwierciedlenie w stanowiskach organów podatkowych oraz doktryny (...)”.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w odpowiedzi Ministra Finansów sygn. DD5.054.7.2018.KSM na zapytanie poselskie z dnia 28 maja 2018 r. wystosowane przez posła Stanisława Piętę: „W konsekwencji powyższego może dojść do sytuacji w której spółka przejmowana nie dokona zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień przejęcia, zaś spółka przejmująca uwzględni przychody i koszty uzyskania przychodów spółki przejmowanej, uzyskane (poniesione) przez tę spółkę w jej ostatnim wydłużonym roku podatkowym. Rok podatkowy spółki przejmującej nie ulegnie jednak zmianie (wydłużeniu), podobnie jak rok podatkowy spółki przejmowanej, a jedynie dokonując swoich rozliczeń podatkowych za rok podatkowy w którym nastąpiło połączenie, spółka przejmująca uwzględniać będzie przychody i koszty spółki przejmowanej, uzyskane lub poniesione przez ten podmiot jeszcze przed rozpoczęciem roku podatkowego spółki przejmującej”.

Ad. 3

Spółka stoi na stanowisku, iż obowiązana jest do uwzględnienia w swoim zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy obejmujący okres od 21 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. zaliczek wpłacanych w formie uproszczonej przez B S.A.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia pranego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Nadmieniamy, że w zakresie części pytania nr 3 zastanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

- Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.