Temat interpretacji
W zakresie braku powstania przychodu z tytułu niespłaconych przez Spółkę pożyczek w przypadku likwidacji i wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego
Na
podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor
Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki
przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2020 r. (data wpływu 28
października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa
podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie
braku powstania przychodu z tytułu niespłaconych przez Spółkę pożyczek
w przypadku likwidacji i wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru
Sądowego jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu z tytułu niespłaconych przez Spółkę pożyczek w przypadku likwidacji i wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
() Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: Wnioskodawca, Podatnik). Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku Spółka nie prowadzi działalności operacyjnej. Podatnik posiada majątek, który zamierza zbyć w najbliższym czasie. W dalszej kolejności planowane jest przeprowadzenie procedury likwidacyjnej. Z przeprowadzonej analizy poszczególnych pozycji bilansowych wynika, że wartość aktywów posiadanych przez Spółkę nie przekroczy wysokości zobowiązań Wnioskodawcy wobec wspólników z tytułu pożyczek. Pożyczkodawcy, będący jednocześnie wspólnikami, nie wyrażają woli umorzenia Spółce zobowiązań z tytułu udzielonych pożyczek i zwolnienia jej z długu. Zobowiązania z pożyczek nie uległy przedawnieniu i nie jest przewidywane przedawnienie na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego. Pomimo istnienia zobowiązań Spółka, po przeprowadzeniu wszystkich przewidzianych prawem czynności likwidacyjnych, zostanie wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego. Powyższe wynika m.in. z orzeczenia Sądu Najwyższego, który w postanowieniu z dnia 20 września 2007 r. sygn. akt II CSK 240/07 orzekł, że istnieje możliwość wykreślenia z KRS spółki, która zakończyła proces likwidacji, nawet jeżeli posiada ona nieuregulowane i niezabezpieczone zobowiązania.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy wartość niespłaconych zobowiązań Spółki, pozostałych na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego będzie w jakimkolwiek momencie stanowić dla niej przychód podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych?
Stanowisko Wnioskodawcy.
Zdaniem Wnioskodawcy, wartość niespłaconych pożyczek w zakresie kwoty głównej oraz odsetek należnych na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie stanowiła dla Spółki przychodu podatkowego. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.; dalej: Ustawa) przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów).
Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 Ustawy, do przychodów podatkowych nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, jeżeli ich umorzenie jest związane z bankowym postępowaniem ugodowym, postępowaniem restrukturyzacyjnym, upadłościowym, realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji. W związku z powyższym w przypadku wystąpienia umorzenia lub przedawnienia zobowiązania powstanie u dłużnika przychód w rozumieniu przepisów Ustawy. Jednakże w przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpi żadna z powyższych okoliczności, w szczególności nie dochodzi do umorzenia zobowiązania. W takiej sytuacji nie mamy do czynienia z potrąceniem, odnowieniem, czy też zwolnieniem z długu w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W przypadku wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, wygaśnięcie zobowiązań nastąpi automatycznie. Nie będzie do tego konieczne zawarcie umowy z wierzycielami, ani jakakolwiek czynności wymagająca ich akceptacji. Nie wystąpią zatem okoliczności, które uzasadniałyby potraktowanie tej sytuacji jako zwolnienie z długu w rozumieniu kodeksu cywilnego. Wobec powyższego wygaśnięcie zobowiązań Spółki na skutek wykreślenia jej z KRS nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego. Nadto, w Spółce nie nastąpi przysporzenie majątkowe, ponieważ w momencie wygaśnięcia zobowiązania spółka nie będzie już istnieć.
Podsumowując, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska, zgodnie z którym wartość niespłaconych zobowiązań Spółki, pozostałych na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie stanowić dla niej przychodu podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Podobne stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych w analogicznych stanach faktycznych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 5 grudnia 2018 r., nr 0114-KDIP2-3.4010.262.2018.1.MC, z dn. 1 lipca 2019 r., nr 0114- KDIP2-3.4010.78.2019.1.MC, z dn. 1 lipca 2019 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej