Temat interpretacji
Czy w związku ze złożonymi w marcu 2021 r. i wrześniu 2021 r. korektami zeznań o wysokości osiągniętego dochodu w 2019 r. Spółka powinna zmienić kwotę zaliczek płaconych w formie uproszczonej odpowiednio w kwietniu 2021 r. (zaliczka należna za marzec) oraz w październiku 2021 r. (zaliczka należna za wrzesień) odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w związku ze złożonymi w marcu 2021 r. i wrześniu 2021 r. korektami zeznań o wysokości osiągniętego dochodu w 2019 r. Spółka powinna zmienić kwotę zaliczek płaconych w formie uproszczonej odpowiednio w kwietniu 2021 r. (zaliczka należna za marzec) oraz w październiku 2021 r. (zaliczka należna za wrzesień) odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 17 listopada 2022 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest podmiotem podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (zwana dalej: „ustawa CIT”). Rokiem podatkowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy.
Wnioskodawca, w roku 2021 dokonywał rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych z wykorzystaniem uproszczonej metody płatności zaliczek na podatek w ciągu roku podatkowego na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy CIT. Do obliczenia wysokości zobowiązania uwzględnił dochody wykazane w zeznaniu rocznym złożonym w roku poprzedzającym rok, w którym miał zamiar korzystać z uproszczenia, co oznacza, że w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wziął pod uwagę dochody wykazane w zeznaniu za 2019 r., które złożone zostało w 2020 r.
W marcu 2021 r. Wnioskodawca złożył korektę zeznania podatkowego za 2019 r. powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek wpłacanych w uproszczonej formie. W wyniku korekty kwota podatku uległa zwiększeniu.
Następnie we wrześniu 2021 r. złożona została przez Wnioskodawcę korekta zeznania podatkowego za 2019 r., w wyniku której kwota podatku uległa zmniejszeniu.
Pytanie
Czy w związku ze złożonymi w marcu 2021 r. i we wrześniu 2021 r. korektami zeznań o wysokości osiągniętego dochodu w 2019 r. Spółka powinna zmienić kwotę zaliczek płaconych w formie uproszczonej płatnych odpowiednio w miesiącu kwietniu 2021 r. (zaliczka należna za marzec) oraz w październiku 2021 r. (zaliczka należna za wrzesień) odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z przepisem art. 25 ust. 9 ustawy CIT, jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku podatkowym, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej.
Mając na względzie brzmienie przepisu, uznać należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca wybrał zaliczki uproszczone na 2021 r., a korekta zeznania za 2019 r. została złożona w marcu 2021 r. – wysokość zaliczki uproszczonej płaconej w 2021 r., ulegnie zmianie od kwietnia 2021 r. (należnej za marzec 2021 r.). Jeżeli chodzi o drugą korektę, która złożona została we wrześniu 2021 r. – wysokość zaliczki uproszczonej ulegnie zmianie od października 2021 r. (należnej za wrzesień 2021 r.).
Do obliczenia zaliczek w formie uproszczonej przyjmuje się dochód z korekty zeznania za 2019 r.
W przedstawionym stanie faktycznym prawidłowym będzie zatem ustalenie zaliczki uproszczonej w nowej wysokości płaconej w terminie do 20-tego dnia miesiąca – odpowiednio w miesiącu kwietniu 2021 r. (zaliczka należna za marzec) oraz w październiku 2021 r. (zaliczka należna za wrzesień).
W związku z tym, że przepis ten odnosi się bezpośrednio do sposobu płacenia zaliczek to Spółka uważa, że prawidłowym jest uwzględnienie zmiany wysokości podstawy miesięcznej zaliczki płaconej począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa CIT”):
Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
W świetle art. 25 ust. 6 ustawy CIT:
Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
W myśl art. 25 ust. 9 ustawy CIT:
Jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:
1) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej;
2) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku podatkowym, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej;
3) nie zmienia się - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2.
Według art. 27 ust. 1 ustawy CIT:
Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca, w roku 2021 dokonywał rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych z wykorzystaniem uproszczonej metody płatności zaliczek na podatek w ciągu roku podatkowego na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy CIT. Do obliczenia wysokości zobowiązania uwzględnił dochody wykazane w zeznaniu rocznym złożonym w roku poprzedzającym rok, w którym miał zamiar korzystać z uproszczenia, co oznacza, że w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wziął pod uwagę dochody wykazane w zeznaniu za 2019 r., które złożone zostało w 2020 r.
W marcu 2021 r. Wnioskodawca złożył korektę zeznania podatkowego za 2019 r. powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek wpłacanych w uproszczonej formie. W wyniku korekty kwota podatku uległa zwiększeniu.
Następnie we wrześniu 2021 r. złożona została przez Wnioskodawcę korekta zeznania podatkowego za 2019 r., w wyniku której kwota podatku uległa zmniejszeniu.
Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy w związku ze złożonymi w marcu 2021 r. i wrześniu 2021 r. korektami zeznań o wysokości osiągniętego dochodu w 2019 r. Spółka powinna zmienić kwotę zaliczek płaconych w formie uproszczonej płatnych odpowiednio w kwietniu 2021 r. (zaliczka należna za marzec) oraz w październiku 2021 r. (zaliczka należna za wrzesień) odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia.
Analiza przywołanych przepisów w kontekście przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że, jeżeli w ramach systemu uproszczonego zaliczek w wyniku złożenia korekty zeznania za 2019 r. (będącego podstawą obliczania zaliczek w systemie uproszczonym) nastąpiło podwyższenie lub obniżenie kwoty podatku należnego, podatnik powinien podwyższyć lub obniżyć wysokość wpłacanych zaliczek na podatek w danym roku, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona została korekta.
W przedstawionym stanie faktycznym, wobec złożenia w marcu 2021 r. korekty za 2019 r. zwiększającej kwotę podatku, prawidłowym będzie zatem ustalenie zaliczki uproszczonej w wyższej wysokości za marzec 2021 r. (płatnej w kwietniu 2021 r.). Natomiast wobec złożenia we wrześniu 2021 r. korekty za 2019 r. zmniejszającej kwotę podatku, prawidłowym będzie ustalenie zaliczki uproszczonej w niższej wysokości za wrzesień 2021 r. (płatnej w październiku 2021 r.).
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).