Korekta cen transferowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

14 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 10 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekt cen transferowych. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – w dniu 21 marca 2022 r. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…)

     2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”) oraz Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „WCI”) - łącznie jako „Spółki” lub „Wnioskodawcy”- są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającymi na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.; dalej: „Ustawa CIT”). Wnioskodawca jest jedynym udziałowcem WCI.

Zarówno Wnioskodawca, jak i WCI działają w tzw. branży nowych technologii online. Swoje usługi oferują prawie całkowicie wirtualnie za pośrednictwem stron internetowych/portali/aplikacji, w których klient weryfikuje usługę, ofertę oraz dokonuje zakupu.

Działalność Wnioskodawcy obejmuje w szczególności sprzedaż  (…) oraz usług towarzyszących (pakiet usług dodatkowych, (…) Online etc. dalej łącznie jako „...”) poprzez platformę Online (dalej: „Platforma internetowa Wnioskodawcy”).

WCI jest agentem ubezpieczeniowym, który swoje usługi świadczy m.in. poprzez Platformę internetową Wnioskodawcy. Podstawowym modelem osiągania przychodów przez WCI jest sprzedaż usług ubezpieczeniowych, w przeważającej mierze związanych z podróżą, którą to podróż klient ostateczny kupuje od Wnioskodawcy. Zakup jest dokonywany przez Platformę internetową Wnioskodawcy, tj. platformę podmiotu oferującego usługę związaną z podróżą, a sprzedającymi są Wnioskodawca - w zakresie usługi związanej z podróżą, WCI - w zakresie ubezpieczenia, przy czym WCI pełni jedynie rolę agenta ubezpieczeniowego, a usługa ubezpieczeniowa jest świadczona przez stronę trzecią - ubezpieczyciela. Stąd WCI otrzymuje jedynie prowizję agenta ubezpieczeniowego od ubezpieczyciela. Płatność procesowana jest od klienta łącznie za całość transakcji (np.  (…) i ubezpieczenie).

Dla porządku Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że niezależnie od powyższego, podstawowego modelu, możliwym jest także zakup ubezpieczenia od WCI za pośrednictwem Platformy internetowej Wnioskodawcy bez powiązania z usługą związaną z podróżą oferowaną przez Wnioskodawcę. Wówczas płatność za ubezpieczenie również procesowana jest przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano, Kwota uzyskana tytułem ubezpieczenia jest przekazywana ubezpieczycielowi, który jest usługodawcą w zakresie świadczenia usługi ubezpieczenia. WCI uzyskuje od ubezpieczyciela prowizję za sprzedane w jego imieniu ubezpieczenia.

Świadczenie usług przez WCI w ramach Platformy internetowej Wnioskodawcy wiąże się z koniecznością nabycia przez WCI szeregu usług niezbędnych dla prowadzenia przedmiotowej działalności związanych z wspólną sprzedażą produktu przez Wnioskodawcę i WCI na rzecz klienta ostatecznego, jak i samodzielną sprzedażą ubezpieczenia przez WCI. Przedmiotowe usługi WCI nabywa od Wnioskodawcy (dalej z osobna jako: „Usługi” oraz łącznie jako „Usługa świadczona przez Wnioskodawcę” lub „Usługa”). To Wnioskodawca posiada bowiem infrastrukturę w szczególności informatyczną (np. w ramach wytworzonych samodzielnie informatycznych systemów rezerwacyjnych, informatycznych systemów skojarzeń zapytań klienta i ofert dostawcy i innych). Stąd Wnioskodawca osiąga korzyści ze współpracy w postaci przychodów ze świadczonych usług.

Usługi obejmują:

1.obsługę finansowo-księgową (w tym opłata za korzystanie z systemu finansowo-księgowego),

2.obsługę prawną,

3.obsługę dotyczącą marketingu,

4.obsługę dotyczącą zarządzania,

5.możliwości użytkowania systemów IT opracowanych przez Wnioskodawcę, tj. (…), zapewniających kompleksową obsługę procesu sprzedaży ubezpieczeń za pośrednictwem Platformy internetowej Wnioskodawcy,

6.usługi w zakresie udostępnienia przestrzeni w chmurze (…) nabywanej przez Wnioskodawcę na rzecz WCI od podmiotu zewnętrznego, umożliwiającą techniczną realizację sprzedaży usług ubezpieczenia przez WCI (dalej: „Usługa chmurowa”),

7.usługi w zakresie pozycjonowania (akwizycji) nabywanej przez Wnioskodawcę na rzecz WCI od podmiotu zewnętrznego, której istotą jest pozyskanie ruchu na stronach internetowych, reklam Online, z pominięciem usług przypisanych do kanału metasearch (dalej: „Usługa w zakresie akwizycji”),

8.świadczenie usług procesowania płatności od klientów.

Z tytułu świadczenia Usług WCI jest obowiązana do uiszczania wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy. Wynagrodzenie ustalane jest odrębnie dla:

a)Usługi wymienione w punktach 1-4 - wynagrodzeniem jest suma kosztów własnych poniesionych przez Wnioskodawcę (w szczególności kosztów pracowników lub kontraktorów Wnioskodawcy i koszty stanowiska pracy) przypisanych do WCI podwyższona o marżę oraz miesięczna opłata stała za korzystanie z systemu finansowo-księgowego, zawarta w obsłudze finansowo-księgowej.

b)Wymienione w pkt 5 - w oparciu o wartość stałą roczną-ETS/miesięczną-BMS (dalej odpowiednio jako: „Opłata stała za System ETS” i „Opłata stała za System BMS”) oraz dodatkowo w przypadku Systemu ETS za opłatę od każdej dokonanej rezerwacji (dalej: „Opłata od rezerwacji w Systemie ETS”).

c)W zakresie pkt 6 - w wysokości kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę na zakup ww. usług od podmiotów zewnętrznych, w części proporcjonalnie przypadającej na WCI.

d)W zakresie pkt 7 - w wysokości kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę na zakup ww. usług od podmiotów zewnętrznych, w części proporcjonalnie przypadającej na WCI.

e)W zakresie pkt 8 - w wysokości kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę na zakup ww. usług od podmiotów zewnętrznych, w części proporcjonalnie przypadającej na WCI.

Wynagrodzenie to łącznie określane jest dalej jako „Wynagrodzenie Całkowite”.

Mając na uwadze profil funkcjonalny WCI ustalono, iż wysokość Wynagrodzenia Całkowitego nie może przekroczyć kwoty, której poniesienie doprowadzi do spadku rentowności WCI poniżej rynkowego poziomu (tzw. Minimalna Rentowność lub Wymagalna Rentowność – w dalszej części wniosku oba te pojęcia są rozumiane tożsamo).

Przez Minimalną Rentowność (Wymagalną Rentowność) rozumie się rentowność na poziomie rynkowym wynikającą z aktualnej analizy porównawczej (benchmarkingowej) oraz sytuacji rynkowej.

W przypadku gdyby wartość Wynagrodzenia Całkowitego doprowadziła do spadku rentowności WCI poniżej Minimalnej (Wymaganej) Rentowności, Wynagrodzenie Całkowite ulega proporcjonalnemu obniżeniu.

Do ustalonego dnia terminu po zakończeniu danego roku kalendarzowego, Wnioskodawca wystawi na rzecz WCI fakturę rozliczeniową (dalej „Korekta Końcoworoczna”) z uwzględnieniem zasad dotyczących Minimalnej Rentowności.

Rozliczenia Wnioskodawcy i WCI z tytułu nabycia Usług były odmienne w roku 2019 (dalej „Model Pierwotny”) niż od roku 2020 włącznie (dalej „Nowy Model”).

Model Pierwotny

W Modelu Pierwotnym funkcjonującym w 2019 r. Wnioskodawca co miesiąc wystawiał na rzecz WCI faktury za świadczenie Usług w kwocie 50% przychodu WCI z tytułu sprzedaży ubezpieczenia na rzecz klientów w danym miesiącu. Kwoty wskazane w przedmiotowych fakturach były zatem oderwane od wartości Usług za ten rok (kwoty ryczałtowe). Związane było to z początkowym okresem działalności i brakiem możliwości określenia rzeczywistego wykorzystania stosownych usług przez WCI, czy należnego za nie wynagrodzenia w modelu opisanym powyżej. Wyjątkiem była faktura za świadczenie usług procesowania płatności która została wystawiona jednorazowo za cały rok 2019.

W związku z przyjętym modelem i na warunkach opisanych powyżej, po zakończeniu danego roku, kiedy była znana całkowita wartość przychodów WCI za dany rok Wnioskodawca wystawił Korektę Końcoworoczną zwiększającą wynagrodzenie należne Wnioskodawcy – na kwotę różnicy pomiędzy kwotą wystawionych faktur, a kwotą należną Wnioskodawcy.

Nowy Model

Od 2020 r. Wnioskodawca wystawia na rzecz WCI faktury z tytułu Usługi w trakcie roku (w okresach miesięcznych, przy czym za usługi w zakresie procesowania płatności początkowo w okresach kwartalnych, a począwszy od drugiego kwartału 2020 r., w okresach miesięcznych).

W trakcie roku faktury wystawiane są w wartościach na podstawie średniego kosztu przypadającego na pojedynczą rezerwację ubezpieczeniową per dany typ usługi za rok poprzedni (przy czym średni koszt przypadający na rezerwację jest korygowany o udział dodatkowych prowizji rozliczanych raz w roku w całości przychodów WCI z tyt. ubezpieczeń), z uwzględnieniem wskaźnika odchylenia średniej wartości polisy za dany okres rozliczeniowy względem średniej z roku poprzedniego oraz ilości nieanulowanych rezerwacji ubezpieczeniowych dokonanych w danym okresie. Do momentu ostatecznego rozliczenia za dany rok fakturowanie w kolejnym roku odbywa się przy wykorzystaniu tych samych zasad (czyli w roku 2021 do momentu ostatecznego rozliczenia za rok 2020 stosowane będą kwoty z roku 2019), przy czym po ich ustaleniu Wnioskodawca dokonuje stosownych korekt faktur.

Nie dotyczy to wyłącznie opłaty stałej za udostępnienie systemu ETS i systemu BMS, dla których przewidziano kwoty stałe. Opłata stała z tytułu udostępnienia BMS naliczana jest za każdy miesiąc, natomiast opłata stała za korzystanie z systemu ETS naliczana jest w pierwszym miesiącu danego roku kalendarzowego którego dotyczy.

Do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych za dany rok, po weryfikacji finalnych kosztów związanych ze świadczeniem usług, przychodów (w tym dodatkowych prowizji rozliczanych rocznie) oraz rentowności WCI, strony dokonują weryfikacji kwoty należnego wynagrodzenia za rok obrotowy, z uwzględnieniem zapisów dotyczących Minimalnej Rentowności oraz wartości wystawianych faktur miesięcznych. W przypadku gdy należne wynagrodzenie będzie różne od wartości wynagrodzenia zafakturowanego na podstawie faktur miesięcznych, Wnioskodawca wystawi Korektę Końcoworoczną, na zasadach opisanych w poprzedniej części wniosku.

Za 2020 r. wystawiono Korektę końcoworoczną (w zależności od rodzaju usługi zarówno zmniejszającą jak i zwiększającą). Związane to było z szeregiem czynników w tym zmianą modelu działalności WCI (które stało się multiagentem), załamaniem na rynku przewozów (…) wywołanym pandemią COVID i drastyczną zmianą sprzedaży i obrotów ale z drugiej strony dużo częstszym zakupie przez podróżnych ubezpieczeń wraz z zakupem ... oraz nowymi produktami ubezpieczeniowymi związanymi z COVID.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym korekta przychodów Wnioskodawcy wynikająca z Korekty Końcoworocznej za 2019 rok nie stanowi korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT i tym samym powinna zostać dokonana przez Wnioskodawcę poprzez zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym Korekta końcoworoczna za 2019 rok została wystawiona, tj. w roku 2020?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym korekta kosztów uzyskania przychodów WCI wynikająca z Korekty Końcoworocznej za 2019 rok nie stanowi korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT i tym samym powinna zostać ujęta przez WCI poprzez zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym WCI otrzymała Korektę końcoworoczną za 2019 rok, tj. w roku 2020?

3.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym korekty przychodów Wnioskodawcy jak i korekty kosztów uzyskania przychodów WCI wynikające z Korekt Końcoworocznych za 2020 rok będą stanowić korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT i tym samym powinny zostać ujęte przez Wnioskodawcę (jako korekta przychodów) oraz WCI (jako korekta kosztów uzyskania przychodów) w rozliczeniach podatku CIT w okresie, którego dotyczą tj. 2020 roku - po spełnieniu warunków formalnych z art. 11e Ustawy CIT, z zastrzeżeniem braku obowiązku posiadania stosownego oświadczenia w okresie, o którym mowa w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020, poz. 1842, dalej: „Ustawa COVID”)?

4.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym korekty przychodów Wnioskodawcy jak i korekty kosztów uzyskania przychodów WCI wynikające z przyszłych Korekt Końcoworocznych za 2021 rok i lata kolejne będą stanowić korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT i tym samym powinny zostać ujęte przez Wnioskodawcę (jako korekta przychodów) i WCI (jako korekta kosztów uzyskania przychodów) w rozliczeniach podatku CIT w okresie, którego będą dotyczyć - po spełnieniu warunków formalnych z art. 11e Ustawy CIT, z zastrzeżeniem braku obowiązku posiadania stosownego oświadczenia w okresie, o którym mowa w Ustawie COVID?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym korekty przychodów Wnioskodawcy wynikające z Korekty Końcoworocznej za 2019 rok nie stanowią korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT i tym samym powinny zostać dokonane przez Wnioskodawcę poprzez zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym Korekta Końcoworoczna za rok 2019 została wystawiona, tj. w roku 2020.

2.Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym korekty kosztów uzyskania przychodów WCI wynikające z Korekty Końcoworocznej za 2019 rok nie stanowią korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT i tym samym powinny zostać ujęte przez WCI poprzez zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym WCI otrzymała Korektę Końcoworoczną za rok 2019, tj. w roku 2020.

3.Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym korekty przychodów Wnioskodawcy jak i korekty kosztów uzyskania przychodów WCI wynikające z Korekt Końcoworocznych za 2020 rok stanowią korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT i tym samym powinny zostać ujęte przez Wnioskodawcę (jako korekty przychodów) jak i WCI (jako korekty kosztów uzyskania przychodów) w rozliczeniach podatku CIT w okresie, którego dotyczą, tj. 2020 roku - po spełnieniu warunków formalnych z art. 11e Ustawy CIT, z zastrzeżeniem braku obowiązku posiadania stosownego oświadczenia w okresie, o którym mowa w Ustawie COVID.

4.Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym korekty przychodów Wnioskodawcy jak i korekty kosztów uzyskania przychodów WCI wynikające z przyszłych Korekt Końcoworocznych za 2021 rok i lata kolejne będą stanowić korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT i tym samym powinny zostać ujęte przez Wnioskodawcę (jako korekta przychodów) i WCI jako korekta kosztów uzyskania przychodów) w rozliczeniach podatku CIT w okresie, którego będą dotyczyć - po spełnieniu warunków formalnych z art. 11e Ustawy CIT, z zastrzeżeniem braku obowiązku posiadania stosownego oświadczenia w okresie, o którym mowa w Ustawie COVID.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Uwagi ogólne

W Ustawie CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. istnieją różne regulacje co do momentu uwzględniania w rozliczeniach podatkowych korekt przychodów i kosztów uzyskania przychodów:

·Art. 12 ust. 3j i art. 15 ust. 4i Ustawy CIT, przewidujące konieczność uwzględnienia korekty „na bieżąco”, jeżeli nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub „inną oczywistą omyłką” (w takiej sytuacji bowiem podlega ona ujęciu w okresie którego dotyczy). Wskazanych regulacji nie stosuje się, jeżeli korekta stanowi korektę, o której mowa w art. 11e Ustawy CIT (zob. art. 12 ust. 3I pkt 2 i art. 15 ust. 4k pkt 2 Ustawy CIT).

·Art. 11e Ustawy CIT - dotyczący korekty cen transferowych, wskazujący na konieczność uwzględnienia takiej korekty w okresie, którego dotyczy.

Mając na uwadze powyższe, w celu ustalenia momentu uwzględnienia danej korekty w rozliczeniu podatkowym w pierwszej kolejności koniecznym jest ustalenie czy stanowi ona korektę cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT (dalej: „KCT11e”). Jeżeli dana korekta nie stanowi korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e Ustawy CIT, moment jej ujęcia w rozliczeniu podatkowym należy ustalać w oparciu o ww. art. 12 ust. 3j i art. 15 ust. 4i Ustawy CIT.

KCT11e

Art. 11e Ustawy CIT dotyczący korekty cen transferowych został wprowadzony do Ustawy CIT z dniem 1 stycznia 2019 r. na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 r. poz. 2193 z późn. zm., dalej: „Ustawa nowelizująca”) i ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. (zob. art. 44 ust. 1 Ustawy nowelizującej) oraz do transakcji lub innych zdarzeń rozpoczętych i niezakończonych przed dniem 1 stycznia 2019 r. w zakresie tej części transakcji lub innych zdarzeń, które są realizowane w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. (zob. art. 26 Ustawy nowelizującej).

Zgodnie z art. 11e Ustawy CIT, podatnik może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1.w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane;

2.nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych,

3.w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokonał korekty cen transferowych w tej samej wysokości co podatnik,

4.podmiot powiązany, o którym mowa w ww. pkt 3 ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie lub na terytorium, z którym Rzeczypospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z tym państwem,

5.podatnik potwierdzi dokonanie korekty cen transferowych w rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, którego dotyczy ta korekta.

Należy zwrócić uwagę, że podatnicy dokonujący KCT11e są zwolnieni z wymogu, o którym mowa w ww. pkt 3, tj. posiadania stosowanego oświadczenia podmiotu powiązanego, jeżeli korekta ta dokonywana jest za rok podatkowy lub w momencie w którym na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązywał stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii ogłoszone w związku z COVID-19, dalej: „Okres COVID” (por. art. 31z¹ ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020, poz. 1842, dalej: „Ustawa COVID”).

Wnioskodawcy pragną zwrócić uwagę, iż brzmienie art. 11e Ustawy CIT nie jest precyzyjne i tym samym nie pozwala na jednoznaczne przesądzenie jakie dokładnie korekty stanowią KCT11e, a jakie „zwykłe” korekty. Również Objaśnienia podatkowe w zakresie cen transferowych z 31 marca 2021 r. (dalej: „Objaśnienia TP”) nie dają jasnej odpowiedzi w przedmiotowym zakresie. Ponadto, w zakresie art. 11e Ustawy CIT nie ukształtowała się jednolita praktyka interpretacyjna ani orzecznicza. Niemniej, zdaniem Wnioskodawców, w celu określenia czy dana korekta stanowi korektę cen transferowych kluczowa jest weryfikacja czy spełnia ona materialne warunki do uznania jej za KCT11e, tj. warunki wskazane w art. 11e pkt 1-2 Ustawy CIT. Aby zatem uznać, że dana korekta stanowi KCT11e (obok wymienionych już powyżej warunków formalnych) muszą zatem zostać w pierwszej kolejności spełnione następujące materialne warunki, tj.:

·w transakcjach realizowanych w trakcie roku podatkowego, których dotyczy korekta ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane (wymóg dot. rynkowości warunków transakcji realizowanych w trakcie roku, których dotyczy korekta),

·następuje zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych (wymóg dot. tzw. istotnej zmiany okoliczności).

Wytyczne, w szczególności w zakresie sposobu interpretacji powyższych, materialnych wymogów do uznania danej korekty za KCT11e zawarto w Objaśnieniach podatkowych w zakresie cen transferowych z 31 marca 2021 r. (dalej: „Objaśnienia TP”). Fragmenty Objaśnień TP mające zastosowanie do korekt będących przedmiotem wniosku wskazano poniżej, w szczegółowym uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytań ich dotyczących.

„Zwykła” korekta

Jak wskazano powyżej, jeżeli którykolwiek z powyższych, materialnych warunków do uznania za KCT11e nie zostanie spełniony, danej korekty nie można uznać za KCT11e i w takiej sytuacji stanowi ona „zwykłą” korektę, o której mowa w art. art. 12 ust. 3j i art. 15 ust. 4i Ustawy CIT, rozliczaną na zasadach wskazanych w przedmiotowych artykułach (o ile spełni inne warunki określone w ustawie o CIT).

I tak zgodnie z art. 12 ust. 3j Ustawy CIT, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, lub w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Odpowiednio, w myśl art. 15 ust. 4i Ustawy CIT, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca, lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

W interpretacjach indywidualnych organy podatkowe podają, że za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy przychód (lub koszt) został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń (zob. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9.11.2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.463.2018.1.JG; z dnia 18.09.2017 r., sygn. 0115-KDIT2-3.4010.138.2017.1.MK; z dnia 12.06.2017 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.108.2017.1.MS).

Ponadto, organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wskazują także, co należy rozumieć pod pojęciem „innej oczywistej omyłki” (zob. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z; z dnia 18.09.2017 r., 0115-KDIT2-3.4010.138.2017.1.MK; z dnia 12.06.2017 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.108.2017.1.MS). Organy podają, iż za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Ponadto zaznaczenia wymaga, iż organy podatkowe w licznych interpretacjach indywidualnych podkreślają, iż „omyłka” musi być „oczywista” podając jednocześnie, iż oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, co do charakteru przyczyn korekty, korekta winna być dokonywana w okresie wystawienia (otrzymania) faktury korygującej, bądź innego dokumentu potwierdzającego stosowną korektę (zob. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9.11.2018 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.463.2018.1.JG; z 12.04.2018 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.73.2018.1.AG, z 23.03.2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.11.2018.2.APO).

Należy również zwrócić uwagę, że moment ujęcia faktury korygującej, powinien być uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura. Jeżeli pierwotnie sporządzona faktura błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu (zawierała pomyłki np. w ilości, cenie lub kwocie podatku), wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, wynikającego z faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia (stan faktyczny), a faktura korygująca (dokument korygujący) została wystawiona przez sprzedawcę z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę przychodów/kosztów powstałych już po wystawieniu faktury pierwotnej, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu, zwrot towaru czy gwarancja lub rękojmia, fakturę korygującą (dokument korygujący) należy rozliczyć w bieżącym okresie rozliczeniowym, tj. w dacie wystawienia/otrzymania dokumentu korygującego (zob. np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 23.03.2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.11.2018.2.APO; z 10.01.2018 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.509.2017.1.MBD, z 18.09.2017 r. nr 0115-KDIT2-3.4010.138.2017.1.MK, z 2.06.2017 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.81.2017.1.IZ.).

Korekty Końcoworoczne

Jak wskazano powyżej, aby dana korekta została uznana za KCT11e muszą być spełnione w pierwszej kolejności łącznie materialne warunki wskazane w art. 11e pkt 1-2 Ustawy CIT tj. tzw. wymóg dot. rynkowości warunków transakcji realizowanych w trakcie roku, których dotyczy korekta oraz wymóg dot. tzw. istotnej zmiany okoliczności (jak i pozostałe, formalne warunki wskazane w pozostałych punktach przedmiotowego przepisu).

W odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) dotyczącego ujęcia Korekty Końcoworocznej za 2019 rok (pytanie nr 1 i 2) oraz Korekt Końcoworocznych za 2020 rok i  lata kolejne (pytania nr 3 i 4) kluczowe wskazówki jak interpretować ww. materialne wymogi do uznania korekty za KCT11e zawarto w Objaśnieniach TP. Określono w nich m.in., iż:

·„(...) podatnik dokonuje KCT11e w sytuacji, gdy pomimo tego, że przy zawieraniu transakcji działał racjonalnie i rzetelnie, by dochować zasady ceny rynkowej (ex-ante; arm's length price setting approach), zastosowana przez podatnika cena transferowa ex post nie jest rynkowa. Ujmując inaczej, istota KCT11e polega na urynkowieniu transakcji, dla której ustalone zostały warunki rynkowe (przy ocenie ex ante), a które następczo (przy ocenie ex post) stały się nierynkowe” (str. 10 pkt 7 Objaśnień TP).

·„Następcza niezgodność z ALP ma być skutkiem zmian istotnych okoliczności lub wynikać ze sposobu ustalania ceny transferowej w oparciu o budżety (plany, kosztorysy), w których do ustalania cen transferowych wykorzystane zostały np. informacje o kosztach historycznych (zob. uzasadnienie do Ustawy zmieniającej), a następnie korygowanej w oparciu o informacje o rzeczywiście poniesionych przychodach i kosztach” (str. 10 pkt 8 Objaśnień TP).

Odnosząc te uwagi do przedstawionego przez Wnioskodawców stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego)  należy wskazać, iż:

1)w odniesieniu do Korekty Końcoworocznej począwszy od 2020 roku wymogi materialne, o których mowa w art. 11e pkt 1-2 Ustawy CIT interpretowane zgodnie z ww. wytycznymi wskazanymi w Objaśnieniach TP są spełnione.

W transakcjach, których dotyczą analizowane korekty cena transferowa wskazana w fakturach wystawianych w ciągu roku określana jest w oparciu o stosowne dane związane ze świadczeniem Usług za rok poprzedni.

Jak wskazano, w trakcie roku cena jest rozliczana na podstawie średniego kosztu przypadającego na pojedynczą rezerwację ubezpieczeniową per dany typ usługi za rok poprzedni (przy czym średni koszt przypadający na rezerwację jest korygowany o udział dodatkowych prowizji rozliczanych raz w roku w całości przychodów WCI z tyt. ubezpieczeń), z uwzględnieniem wskaźnika odchylenia średniej wartości polisy za dany okres rozliczeniowy względem średniej z roku poprzedniego oraz ilości nieanulowanych rezerwacji ubezpieczeniowych dokonanych w danym okresie. Do momentu ostatecznego rozliczenia za dany rok fakturowanie w kolejnym roku odbywa się przy wykorzystaniu tych samych zasad (czyli w roku 2021 do momentu ostatecznego rozliczenia za rok 2020 stosowane będą kwoty z roku 2019), przy czym po ich ustaleniu Wnioskodawca dokona stosownych korekt faktur.

Jednocześnie po zakończeniu roku jest ona korygowana w oparciu o informacje o rzeczywiście ponoszonych kosztach/przychodach. W szczególności po zakończeniu danego roku kalendarzowego, kiedy znana jest już całkowita wartość przychodów WCI za dany rok (w tym dodatkowe prowizje rozliczane rocznie), następuje urealnienie średniego kosztu pojedynczej rezerwacji. Jednocześnie corocznie, zgodnie z regulacjami z zakresu cen transferowych, ustalana jest wymagana rentowność na sprzedaży, którą powinna osiągnąć WCI.

Stąd, zdaniem Wnioskodawców Korekty Końcoworoczne dotyczące okresów od 2020 r. są korektami cen transferowych, o których mowa w art. 11e Ustawy CIT.

Wnioskodawcy pragną jednocześnie zaznaczyć, że prawidłowość powyższego stanowiska Wnioskodawców potwierdzają konkluzje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) wyrażone w znanych Wnioskodawcom interpretacjach indywidualnych wydanych w stanach faktycznych zbliżonych do analizowanego. W przedmiotowych interpretacjach DKIS zaprezentował stanowisko, zgodnie z którym korekty, których celem jest dopasowanie kosztów planowanych do rzeczywistych, mające jednak związek z zapewnieniem określonego poziomu rentowności stanowią KCT11e, jeżeli w trakcie roku transakcje, których dotyczą wskazane korekty były przeprowadzone na warunkach rynkowych, tj. spełniony został warunek z art. 11e pkt 1 Ustawy CIT (por. interpretacja indywidualna DKIS z 06.11.2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.143.2020.2.AM, z 03.12.2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.316.2020.2.MK, i 17.12.2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.372.2020.3.BS).

Jednocześnie, Wnioskodawcy pragną wskazać, że w ich ocenie w odniesieniu do Korekt Końcoworocznych począwszy od 2020 roku:

·Spełniony jest materialny warunek do ich uznania za KCT11e, tj. wymóg dot. rynkowości warunków transakcji realizowanych w trakcie roku, których dotyczy korekta (por. art. 11e pkt 1 Ustawy CIT).

W transakcjach, których dotyczą wskazane korekty cena transferowa określona jest w oparciu o stosowne dane z tytułu nabycia Usług za rok poprzedni. W ten sposób wynagrodzenie płatne „na bieżąco” w najpełniejszy możliwy sposób uwzględnia, w ocenie Wnioskodawców, zarówno stopień korzystania z Usług przez WCI, jak i możliwą do zafakturowania wartość ze względu na wymagalną od WCI rentowność. Zdaniem Spółek, taki sposób kalkulacji cen transferowych, których dotyczy korekta odpowiada warunkom, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane.

·Spełniony jest materialny warunek do ich uznania za KCT11e, tj. wymóg dot. tzw. istotnej zmiany okoliczności (por. art. 11e pkt 2 w Ustawy CIT).

Zdaniem Spółek, ww. warunek dotyczący dokonania korekty z powodu istotnej zmiany okoliczności jest spełniony. Analizowane korekty są bowiem dokonywane wskutek następczego wystąpienia istotnej okoliczności mającej wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki nabycia Usług. Taką następczą, istotną okolicznością jest weryfikacja i ustalenie rzeczywistej wartości Usług za dany rok jak i minimalnej rentowności WCI, która jest możliwa do dokonania dopiero po zakończeniu roku.

Jako, że Spółki mają siedzibę na terytorium Polski warunek formalny z art. 11e pkt 4 Ustawy CIT należy uznać za spełniony.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawców, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytań nr 3 i 4 zgodnie z którym:

­Korekty Końcoworoczne za 2020 rok stanowią KCT11e i tym samym podlegają ujęciu w rozliczeniach podatku CIT Spółek (jako zmiana przychodów w przypadku Wnioskodawcy i jako zmiana kosztów uzyskania przychodów przez WCI) w okresie, którego dotyczą, tj. w 2020 roku i muszą zostać potwierdzone przez Spółki w rocznym zeznaniu podatkowym za ten rok (warunek z art. 11e pkt 5 Ustawy CIT). Z uwagi na to, że korekty te wystawiono w Okresie COVID, nie jest koniecznym posiadanie przez Spółki w ich stosunku oświadczenia, o którym mowa w art. 11e pkt 3 Ustawy CIT.

­Przyszłe Korekty Końcoworoczne za 2021 rok i lata kolejne stanowią KCT11e i tym samym będą podlegać ujęciu przez Spółki w rozliczeniach podatku CIT (jako korekta przychodów Wnioskodawcy i korekta kosztów uzyskania przychodów WCI) w okresie którego dotyczą i będą musiały zostać potwierdzone przez Spółki w rocznym zeznaniu podatkowym za ten rok (warunek z art. 11e pkt 5 Ustawy CIT), pod warunkiem, że Spółki będą posiadały oświadczenia, o których mowa w art. 11e pkt 3 Ustawy CIT – z zastrzeżeniem braku obowiązku ich posiadania w Okresie COVID.

2)W odniesieniu do Korekty Końcoworocznej dotyczącej 2019 r. i wystawionej w 2020 r. - w ocenie Wnioskodawców warunek materialny, o którym mowa w art. 11e pkt 1 Ustawy CIT dot. „rynkowości transakcji w trakcie roku”, których to transakcji dotyczy korekta, interpretowany zgodnie z ww. wytycznymi wskazanymi w Objaśnieniach TP nie jest spełniony.

W ciągu roku 2019, Wnioskodawca wystawiał z tytułu nabycia przez WCI Usług faktury na kwoty oderwane od prognozowanej wartości Usług za wskazany rok. Jak wskazano w Modelu Pierwotnym funkcjonującym w 2019 r. Wnioskodawca co miesiąc wystawiał na rzecz WCI faktury w kwocie 50% przychodu WCI z tytułu sprzedaży ubezpieczenia na rzecz klientów w roku poprzedzającym. Kwoty wskazane w przedmiotowych fakturach były zatem oderwane od wartości Usług za ten rok (kwoty ryczałtowe). Związane było to z początkowym modelem działalności i brakiem możliwości określenie rzeczywistego wykorzystania stosownych usług przez WCI. Wyjątkiem była faktura za świadczenie usług procesowania płatności która została wystawiona jednorazowo za cały rok 2019.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawców, Korekty Końcoworoczne za 2019 r. nie są korektą cen transferowych o której mowa w art. 11e Ustawy CIT.

W efekcie, zdaniem Wnioskodawców, prawidłowym jest ujęcie analizowanych korekt za rok 2019 na zasadach dotyczących tzw. „zwykłych korekt”, które opisano w Uwagach ogólnych powyżej. Odnosząc przedmiotowe zasady do Korekty Końcoworocznej za 2019 r. wskazać należy, że już z istoty przedmiotowej korekty wynika, że nie jest ona spowodowana błędem w toku wykonywania obliczeń czy też inną oczywistą omyłką. Ponadto faktury wystawiane w trakcie roku w istocie prawidłowo dokumentowały zdarzenia gospodarcze, które miały miejsce w dacie ich wystawienia (stan faktyczny), a analizowane korekty wystawiane są z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę przychodów/kosztów powstałych już po wystawieniu przedmiotowych faktur. W konsekwencji, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 i 2, zgodnie z którym Korekty końcoworoczne za 2019 rok, jako że nie są one spowodowane błędem rachunkowym lub Inną oczywistą omyłką oraz wynikają ze zdarzeń powstałych już po wystawieniu faktur kwartalnych, powinny zostać ujęte przez Wnioskodawcę i WCI „na bieżąco”, tj.:

­w przypadku Wnioskodawcy - poprzez zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym Korekty Końcoworoczne zostały wystawione, tj. 2020 roku.

­w przypadku WCI - poprzez zwiększenie kosztów uzyskania przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym w którym Korekty Końcoworoczne zostały otrzymane, tj. w 2020 roku.

Ocena stanowiska

Państwa stanowisko jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W związku z dokonaną oceną stanowiska Zainteresowanych co do zdarzenia przyszłego należy odnotować, że z dniem 1 stycznia 2022 r. mający w sprawie zastosowanie przepis art.  11e Ustawy CIT został znowelizowany. W brzmieniu aktualnie obowiązującym przepis ten stanowi:

Powyższa okoliczność pozostaje jednak bez wpływu na ocenę stanowiska zaprezentowaną w  niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego którego Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Spółka Akcyjna (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze  zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.