Temat interpretacji
- w związku z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę udziałów wspólników celem ich umorzenia, po stronie Spółki powstaje przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeśli do umorzenia dojdzie z tzw. „czystego zysku”, tj. bez obniżenia kapitału zakładowego Spółki - konsekwencje podatkowe będą takie same dla Spółki, jeśli do umorzenia dojdzie poprzez obniżenie kapitału zakładowego Spółki.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 marca 2022 r. za pośrednictwem operatora Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:
-w związku z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę udziałów wspólników celem ich umorzenia, po stronie Spółki powstaje przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeśli do umorzenia dojdzie z tzw. „czystego zysku”, tj. bez obniżenia kapitału zakładowego Spółki,
-konsekwencje podatkowe będą takie same dla Spółki, jeśli do umorzenia dojdzie poprzez obniżenie kapitału zakładowego Spółki.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest Spółką (…) z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (…), wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przez Sąd Rejonowy (…). Spółka jest spółką z ograniczona odpowiedzialnością, której przeważającym przedmiotem działalności jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Władze Wnioskodawcy rozważają podjęcie czynności restrukturyzacyjnych w celu uproszczenia i uporządkowania struktury kapitałowej Spółki. W związku z tym, w ramach jednego z etapów powołanej restrukturyzacji, Spółka zamierza nabyć od dwóch swoich udziałowców, będącymi osobami fizycznymi własne udziały, w celu ich dobrowolnego umorzenia, bez wynagrodzenia za zgodą wspólników, których udziały zostaną umorzone.
Umorzenie udziału jest złożoną czynnością korporacyjną, polegająca na unicestwieniu prawa podmiotowego ucieleśnionego w udziale – wygaśnięciu wszelkie praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym związanych z tymi udziałami. Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek handlowych (Dz. U. nr 94 poz. 1037), może nastąpić na trzy sposoby:
·w formie umorzenia dobrowolnego (za zgoda wspólnika),
·w formie umorzenia przymusowego (dokonanego bez zgody wspólnika, którego udziały podlegają umorzeniu) oraz
·w formie, tzw. umorzenia automatycznego (mającego miejsce w przypadku ziszczenia się określonego zdarzenia, które zostało przewidziane wcześniej w umowie spółki).
W tym przypadku, umorzenie udziałów w kapitale zakładowym spółki zostanie przeprowadzone w formie umorzenia dobrowolnego. Możliwość przeprowadzenia takiego umorzenia wynika z umowy Spółki. W pierwszej kolejności Spółka uzyska zgodę wspólników na umorzenie udziałów. Art. 199 § 2 Kodeks spółek handlowych wskazuje na zasadę, iż w przypadku umorzenia udziału wspólnikowi Spółki przysługuje z tego tytułu wynagrodzenie. Jako wyjątek od tej zasady art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych dopuszcza jednak możliwość, że za zgodą tego wspólnika umorzenie udziału nastąpić może bez należytego mu wynagrodzenia. Taka sytuacja nastąpi również w tym przypadku; w odniesieniu do umorzonych udziałów – będzie to zatem umorzenie nieodpłatne. Następnie zgromadzenie wspólników podejmie uchwały w sprawie umorzenie, w której zostaną wskazane w szczególności: podstawa prawna umorzenia oraz to, że umorzenie udziałów odbędzie się bez wynagrodzenia. W dalszej kolejności sporządzone zostaną umowy nabycia udziałów przez Spółkę celu ich umorzenia.
Spółka przewiduje dwa tryby umorzenia, po pierwsze: umorzenie nabytych udziałów zostanie dokonane bez obniżenia kapitału zakładowego, a zatem z tzw. „czystego zysku” (zysku netto) spółki. Umorzenie takie polega na zmniejszeniu liczby udziałów, przy zachowaniu niezmienionej wartości kapitału zakładowego i nie wymaga przeprowadzenia tzw. postępowania konwokacyjnego.
W drugim przypadku, do umorzenia dojdzie poprzez obniżenie kapitału zakładowego Spółki. W związku z tym, dojdzie do podjęcia przez zgromadzenie wspólników uchwał o obniżeniu kapitału zakładowego Spółki oraz o zmianie umowy Spółki. Uchwały te zostaną zaprotokołowane przez notariusza. Następnie, przeprowadzone zostanie tzw. postępowanie konwokacyjne. Ma ono na celu ochronę wierzycieli Spółki. Polega ono na tym, że Spółka ma obowiązek ogłosić o obniżeniu kapitału zakładowego i wezwać wierzycieli do wniesienia sprzeciwu, jeżeli nie zgadzają się na obniżenie, w terminie trzech miesięcy od dnia publikacji ogłoszenia. Wierzyciele, którzy w tym terminie zgłoszą sprzeciw, zostaną przez spółkę zaspokojeni lub zabezpieczeni.
Po upływie terminu do zgłoszenia ewentualnego sprzeciwu, w krajowym rejestrze sądowym zostanie złożony wniosek o rejestrację obniżenia kapitału zakładowego.
Przeprowadzenie transakcji w opisany powyżej sposób ma na celu osiągnięcie opisanych powyżej celów prawnych (umożliwienie przeprowadzenia transakcji w sposób zgodny z regulacjami kodeksu spółek handlowych oraz uporządkowanie stanu właścicielskiego pomiędzy przedsiębiorcami) i ekonomicznych (synergia działalności każdego z przedsiębiorców celem efektywnego wykorzystania wiedzy oraz doświadczenia poszczególnych przedsiębiorców). Tym samym, nie można uznać, że głównym lub jednym z głównych celów przeprowadzanej transakcji jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Innymi słowy, uwarunkowania gospodarcze i prawne uzasadniają przeprowadzenie w sposób opisany we wniosku i skorzystanie z określonych regulacji ustaw podatkowych. Przedmiotem niniejszego wniosku są konsekwencje podatkowe umorzenia udziałów Wnioskodawcy bez wynagrodzenia posiadanych przez wspólników Wnioskodawcy.
Pytania
1.Czy w związku z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę udziałów wspólnika będącego osobą fizyczna lub osobą prawną celem ich umorzenia, po stronie Spółki powstaje przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeśli do umorzenia dojdzie z tzw. „czystego zysku”, tj. bez obniżenia kapitału zakładowego Spółki?
2.Czy konsekwencje podatkowe umorzenia będą takie same dla Spółki, jeśli do umorzenia dojdzie poprzez obniżenie kapitału zakładowego Spółki?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę udziałów wspólników będących osobami fizycznymi celem ich umorzenia, zarówno w sytuacji, gdy do umorzenia dojdzie z tzw. „czystego zysku”, jak i wtedy, gdy nastąpi to poprzez obniżenie kapitału zakładowego, po stronie Spółki nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 nr 21 poz. 86, „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Łączna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z ustawą o CIT stanowią odpowiednio dochód albo przychód. Zatem, jeśli określonej kategorii nie można, zgodnie z ustawą podatkową uznać ani za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera natomiast definicji przychodu; precyzuje jednak poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1 -3 i 3c i ust. 4b, kategorie, zaliczane do przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4). W katalogu tym nie wskazano, iż przychodem Spółki jest wartość nabytych nieodpłatnie przez spółkę własnych akcji w celu ich umorzenia, czyli wartość, o którą ulegnie obniżeniu kapitał zakładowy Spółki. Niezależnie jednak od faktu, iż określony w art. 12 tej ustawy katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest enumeratywny, należy stwierdzić, że w sytuacji opisanej w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) Spółka nie uzyskuje żadnego realnego przysporzenia, które podlegałoby opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W szczególności, nie otrzymuje ona żadnych świadczeń, które mogłyby podlegać opodatkowaniu oraz nie są umarzane jej zobowiązania. Innymi słowy, w wyniku nieodpłatnego nabycia własnych udziałów, majątek Spółki nie wzrośnie. Dojdzie jedynie do przesunięć w ramach kapitałów (z podstawowego na zapasowy), a aktywa Spółki pozostaną na niezmiennym poziomie.
Tym samym nie ma podstaw do przyjęcia, iż mamy w tej sytuacji do czynienia z powstaniem przychodu, a w konsekwencji dochodu. Dobrowolne umorzenie udziałów bez wynagrodzenia będzie więc dla Wnioskodawcy czynnością neutralną na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie można uznać, że w rozpatrywanej sytuacji dochodzi do powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Przyjmuje się, że pojęcie nieodpłatnych świadczeń obejmuje zarówno te wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, jak i zdarzenia prawne bądź gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, a zatem niezwiązane z kosztami bądź inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie (uchwała składu 7 sędziów NSA z 18 listopada 2002 r., FPS 9/02). Za świadczenia nieodpłatne w rozumieniu przepisów ustawy o CIT należy zatem uznać te świadczenia, które przynoszą wymierną korzyść finansową dla podatnika (korzyść ta nie powinna być dostępna w sposób powszechny dla innych podmiotów) i jednocześnie nie wiąże się z koniecznością poniesienia świadczenia wzajemnego. Nabycie własnych udziałów w celu ich umorzenia, nawet jeżeli następuje bez wynagrodzenia, nie prowadzi do uzyskania realnego przysporzenia, w wyniku którego następuje powiększenie majątku Spółki. Co zostało potwierdzone licznymi w interpretacjach indywidulanych: Znak IPBPB-1-1/4510-174/16-1/WRZ lub Znak: ILBP3/4510-1-210/16-2/JG.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dobrowolne umorzenie własnych udziałów bez wynagrodzenia nie skutkuje również powstaniem przychodu w postaci wartości umorzonych zobowiązań (art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT). Objęcie udziałów przez wspólnika nie wiąże się z zaistnieniem po stronie spółki zobowiązania finansowego, które następnie miałoby ulec umorzeniu. Jak czytamy w interpretacji izby skarbowej w Bydgoszczy z 1 kwietnia 2016 r (Znak: ITPB3/4510-22/16-2/JG): „należy podkreślić, że umorzenie udziałów bez wynagrodzenia wprost dopuszczono w art. 199 § 3 kodeksu spółek handlowych, dlatego też nie można uznać za umorzenie zobowiązania spółki do zapłaty wynagrodzenia za umarzane udziały. Nie nastąpiło bowiem umorzenie jej zobowiązań wobec wspólników, gdyż nabycie lub objęcie przez wspólnika udziału w spółce kapitałowej nie powoduje powstania po stronie spółki żadnego zobowiązania finansowego wobec tego wspólnika. Tym samym, umorzenia udziałów nie można utożsamiać ze stanowiącym przychód umorzeniem zobowiązań”.
Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia pogląd wyrażony w piśmie Ministerstwa Finansów, będącym odpowiedzią na zapytanie poselskie (pismo z dnia 23 lutego 2004 r.). w piśmie tym czytamy, że „oceniając skutki podatkowe będące następstwem nabycia przez spółkę własnych udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia, stwierdzić należy, że wśród określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zdarzeń powodujących powitanie przychodu, sytuacja taka wprost nie jest wskazana. Niezależnie jednak od faktu, iż określony w art. 12 tej ustawy katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest enumeratywny, zdaniem Ministra Finansów, nabycie przez spółkę kapitałową własnych udziałów celem ich umorzenia nawet bez wynagrodzenia - nie spowoduje powstania przychodu w tej spółce”.
Analogiczny podgląd wyrażony został w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 28 października 2005 r. (Znak: PD-1/1/4218-27/05). Czytamy w nim, że „organ odwoławczy podziela stanowisko spółki, że nabycie udziałów bez wynagrodzenia w celu ich umorzenia jest dla niej obojętne podatkowo. Z ww. przepisów nie wynika bowiem, aby w przedstawionym stanie faktycznym po stronie spółki powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych. Należy mieć na uwadze, że w opisanej wyżej sytuacji spółka nie otrzyma dochodu. Zatem zbycie udziałów bez wynagrodzenia wspólników w celu ich umorzenia jest dla spółki podatkowo obojętne, gdyż nie uzyskała ona z tego tytułu przychodu”.
Należy zwrócić uwagę, że okoliczność, iż do umorzenia dojdzie z tzw. „czystego zysku”, bądź poprzez obniżenie kapitału zakładowego, nie wpływa na to, że w związku z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę udziałów wspólnika będącego osobą fizyczna lub osobą prawną celem ich umorzenia, po stronie Spółki nie powstanie przychód.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 updop:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Łączna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z cytowaną ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią odpowiednio dochód albo przychód. Zatem, jeśli określonej kategorii nie można, zgodnie z ustawą podatkową, uznać ani za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:
1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;
3) wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:
a) zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,
b) środków na rachunkach bankowych - w bankach;
Należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ogólnej definicji przychodu podatkowego. Na podstawie art. 12 ust. 1 updop, można stwierdzić, co do zasady, że przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Skutek w postaci powstania przychodów w rozumieniu ww. ustawy może być również następstwem zdarzeń prawnych, których skutkiem jest zmniejszenie pasywów podatnika, czyli jego zobowiązań.
Treść art. 12 ust. 1 updop, wskazuje, że zostały wskazane jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do kategorii przychodów. Natomiast, art. 12 ust. 4 updop, określa w sposób enumeratywny, które zdarzenia nie stanowią przychodu. Generalnie należy wskazać, że przychód powstaje w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść. Ponadto, przychodem jest takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny).
Umorzenie udziału w spółce stanowi unicestwienie praw udziałowych przysługujących wspólnikowi, związanych z posiadaniem przez niego udziałów. Umorzenie jest więc sposobem zakończenia bytu prawnego udziału i skutkuje definitywnym unicestwieniem praw i obowiązków majątkowych oraz korporacyjnych przysługujących wspólnikowi z tytułu uczestnictwa w spółce. Bezpośrednim skutkiem umorzenia jest zmniejszenie łącznej wartości nominalnej posiadanych przez wspólników udziałów.
Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526, ze zm. dalej: „k.s.h.”), nie definiuje pojęcia umorzenia; jego regulacje skupiają się na warunkach, sposobie i trybie umorzenia.
Zgodnie z ww. ustawą, wyróżnić można trzy jego rodzaje:
·dobrowolne – za zgodą udziałowca,
·przymusowe – bez zgody udziałowca na podstawie uchwały wspólników, zgodniez przesłankami i trybem określonym w umowie spółki,
·tzw. automatyczne (warunkowe) – dochodzi ono do skutku w razie ziszczenia się określonych w umowie spółki zdarzeń bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników.
Zgodnie z art. 199 § 1 k.s.h.:
Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.
W myśl § 2 ww. artykułu:
Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.
Stosownie natomiast do art. 199 § 3 k.s.h.:
Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.
Z kolei zgodnie z art. 199 § 4 k.s.h.:
Umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.
Zgodnie z art. 199 § 5 k.s.h.:
W przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie udziału następuje z czystego zysku.
W myśl art. 199 § 6 k.s.h.:
Umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego.
Natomiast w myśl. art. 199 § 7 k.s.h.:
W razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego.
Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że władze Wnioskodawcy rozważają podjęcie czynności restrukturyzacyjnych w celu uproszczenia i uporządkowania struktury kapitałowej Spółki. W związku z tym, w ramach jednego z etapów powołanej restrukturyzacji, Spółka zamierza nabyć od dwóch swoich udziałowców, będącymi osobami fizycznymi własne udziału, w celu ich dobrowolnego umorzenia, bez wynagrodzenia za zgodą wspólników, których udziały zostaną umorzone. Umorzenie udziałów w kapitale zakładowym Spółki zostanie przeprowadzone w formie umorzenia dobrowolnego. Możliwość przeprowadzenia takiego umorzenia wynika z umowy Spółki. Spółka przewiduje dwa tryby umorzenia, po pierwsze: umorzenie nabytych udziałów zostanie dokonane bez obniżenia kapitału zakładowego, a zatem z tzw. „czystego zysku” (zysku netto) Spółki. Umorzenie takie polega na zmniejszeniu liczby udziałów, przy zachowaniu niezmienionej wartości kapitału zakładowego i nie wymaga przeprowadzenia tzw. postępowania konwokacyjnego. W drugim przypadku, do umorzenia dojdzie poprzez obniżenie kapitału zakładowego Spółki. W związku z tym, dojdzie do podjęcia przez zgromadzenie wspólników uchwał o obniżeniu kapitału zakładowego Spółki oraz o zmianie umowy Spółki.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy:
-w związku z nieodpłatnym nabycie przez Spółkę udziałów wspólnika będącego osobą fizyczną lub prawną celem ich umorzenia, po stronie Spółki powstaje przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeśli do umorzenia dojdzie z tzw. „czystego zysku”, tj. bez obniżenia kapitału zakładowego Spółki,
-konsekwencje podatkowe będą takie same dla Spółki, jeśli do umorzenia dojdzie poprzez obniżenie kapitału zakładowego Spółki.
Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że w przypadku nieodpłatnego nabycia przez Spółkę udziałów własnych bez wynagrodzenia w celu ich umorzenia, Spółka, w której udziały są umarzane, nie otrzymuje żadnego świadczenia od wspólników, a jej stan majątkowy nie ulega zmianie. Spółka bowiem, w sensie ekonomicznym, nic nie uzyska i nie nastąpi po jej stronie żadne przysporzenie majątkowe.
Tym samym, jeśli do umorzenia udziałów dojdzie z tzw. „czystego zysku”, tj. bez obniżenia kapitału zakładowego Spółki, jak i wtedy, gdy nastąpi to poprzez obniżenie kapitału zakładowego to powinno się przyjąć, że dla Wnioskodawcy będzie to transakcja obojętna podatkowo. Istotą będzie bowiem przesunięcie (przeksięgowanie) części środków Wnioskodawcy w ramach jego kapitału własnego.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w związku z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę udziałów wspólników celem ich umorzenia, zarówno w sytuacji, gdy dojdzie do umorzenia z tzw. „czystego zysku”, jak i wtedy, gdy nastąpi to poprzez obniżenie kapitału zakładowego, po stronie Spółki nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji transakcja ta pozostanie bez wpływu na dochód podlegający opodatkowaniu tym podatkiem.
Zatem, stanowisko Wnioskodawcy zakresie ustalenia, czy:
-w związku z nieodpłatnym nabycie przez Spółkę udziałów wspólników celem ich umorzenia, po stronie Spółki powstaje przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób pranych, jeśli do umorzenia dojdzie z tzw. „czystego zysku”, tj. bez obniżenia kapitału zakładowego Spółki,
-konsekwencje podatkowe będą takie same dla Spółki, jeśli do umorzenia dojdzie poprzez obniżenie kapitału zakładowego Spółki
-jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).