Temat interpretacji
Ustalenie, czy powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Spółka A – Wnioskodawca jest podmiotem utworzonym i działającym zgodnie z prawem Wielkiej Brytanii, gdzie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Wielkiej Brytanii (brytyjski rezydent podatkowy). A dokonał rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce (A jest także zarejestrowany dla celów podatku VAT m.in. w Rumunii, na Węgrzech, w Grecji, Włoszech, Hiszpanii i na Litwie).
Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy przedsiębiorstw, których ostateczną spółką matką jest X Inc., spółka z siedzibą w USA. Grupa (…), z dniem (…) 2020 r., w wyniku połączenia, stała się częścią grupy (…), w skład której wchodzą cztery marki (…) o międzynarodowym zasięgu, tj. (…), (…), (…), (…) (dalej łącznie: „Grupa A”). Grupa A zajmuje się (…). (…).
W marcu 2016 r. Grupa A dokonała sprzedaży większości udziałów w biznesie prowadzonym w Ameryce Północnej, i w rezultacie nie prowadzi już działalności handlowej w USA.
W związku z istotnymi wyzwaniami na rynku w postaci agresywnej polityki cenowej nowych konkurentów i digitalizacji, w celu pozostania konkurencyjnym na rynku, a także w związku ze sprzedażą biznesu handlowego w USA, Grupa A z dniem (…) 2018 r., wprowadziła znaczące zmiany w modelu biznesowym, w tym, stosowanym modelu dystrybucji Produktów, jak również wynikających z tego faktu zasad współpracy pomiędzy podmiotami z Grupy. Zmiany te wprowadzono, aby zapewnić wzrost efektywności, redukcję kosztów oraz umożliwić Grupie lepsze radzenie sobie z nowymi wyzwaniami rynkowymi poprzez wprowadzenie bardziej scentralizowanego modelu zarządzania biznesem.
Jednocześnie, Grupa A zdecydowała, że ze względu na panujące warunki rynkowe osiągnie korzyści z przeniesienia centrum operacyjnego bliżej swoich głównych rynków w regionie EMEA (Europa, Bliski Wschód, Afryka) i jako optymalną z biznesowego punktu widzenia lokalizację dla nowej siedziby operacyjnej wybrała Wielką Brytanię (wybór lokalizacji nastąpił jeszcze przed wystąpieniem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej). W wyniku tej decyzji Wnioskodawca, przejął znaczące funkcje gospodarcze jak również ryzyka biznesowe związane z działalnością A w regionie EMEA.
Wnioskodawca pełni rolę spółki dominującej w regionie EMEA.
Wnioskodawca jako spółka dominująca sprawuje następujące funkcje, które są wykonywane w Wielkiej Brytanii:
- Globalne funkcje w zakresie rozwoju nowych produktów,
- Planowanie sprzedażowe i operacyjne na terenie EMEA,
- Globalne funkcje w zakresie oceny zaopatrzenia,
- Funkcje dotyczące produkcji produktów tzn. m.in. planowanie produkcji w oparciu o prognozy popytu, zdolności produkcyjnej itd. oraz dotyczące specyfikacji nowych produktów i nadzór nad lokalnymi producentami,
- Globalne funkcje marketingowe, m.in. sformułowanie globalnych planów marketingowych oraz strategii zarządzania marką na poziomie Grupy.
Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi działalność dystrybucyjną na terenie Wielkiej Brytanii.
Działalność spółek z Grupy A z siedzibą na terytorium Polski
1. W aktualnym modelu biznesowym, działalność A w Polsce jest prowadzona przez następujące podmioty:
a) B Sp. z o.o. („B”), zajmująca się produkcją i sprzedażą Produktów do Wnioskodawcy. Produkty te są wytwarzane w fabryce B zlokalizowanej w Polsce, bądź nabywane od innych podmiotów krajowych i zagranicznych (niepowiązanych z A w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800, ze zm.) oraz art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.));
b) C Sp. z o.o. („C”), odpowiedzialna za dystrybucję (sprzedaż) na terytorium Polski Produktów na rzecz konsultantek i konsultantów (dalej łącznie jako: „konsultantki”) oraz relacje z konsultantkami. W uproszczeniu, C przyjmuje zamówienia od konsultantek, nabywa Produkty od Wnioskodawcy oraz dystrybuuje (sprzedaje) Produkty do konsultantek, jak również odpowiada za relacje z konsultantkami.
c) D Sp. z o.o. („D”), która zajmuje się profesjonalnym wsparciem w przygotowaniu Produktów do wysyłki – w szczególności, ich kompletowaniem i pakowaniem do paczek zgodnie z zamówieniami składanymi przez konsultantki do spółek dystrybucyjnych (w tym C), jak również organizacją transportu paczek do konsultantek.
B, C oraz D są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (spółki są polskimi rezydentami podatkowymi).
Działalność Wnioskodawcy na terytorium Polski
Wnioskodawca jest jednostką nabywającą od B własność Produktów, które do czasu ich dalszej dystrybucji są składowane w magazynie w Polsce należącym do B („Magazyn”). Produkty są nabywane przez Wnioskodawcę natychmiast po ich wyprodukowaniu przez Wnioskodawcę. Z tytułu sprzedaży Produktów, B wystawia na rzecz Wnioskodawcy faktury sprzedaży. W konsekwencji, Produkty znajdujące się w Magazynie stanowią własność Wnioskodawcy. Ponadto, mogą też występować sytuacje, iż część towarów jest kupowana przez B od dostawców krajowych lub zagranicznych (podmiotów spoza Grupy A), po czym towary te są niezwłocznie po ich dostarczeniu do magazynu B na terytorium Polski, sprzedawane do Wnioskodawcy. Do Magazynu są również wprowadzane towary zakupione bezpośrednio przez Wnioskodawcę od podmiotów trzecich (podmioty spoza Grupy A) z kraju i zagranicy (głównie produkty (…)).
Produkty z Magazynu są dystrybuowane (sprzedawane) przez Wnioskodawcę do spółek dystrybucyjnych z Grupy A w Unii Europejskiej, w tym między innymi do Wnioskodawcy, jak również poza Unię Europejską.
Wnioskodawca dokonuje również przemieszczenia Produktów z Magazynu do magazynów Wnioskodawcy zlokalizowanych w innych krajach, gdzie mieszczą się centra dystrybucyjne Grupy A, skąd produkty i towary są następnie dystrybuowane (sprzedawane) przez Wnioskodawcę do spółek dystrybucyjnych z Grupy na terytorium Unii Europejskiej, jak też poza nią.
Wnioskodawca co do zasady nie zatrudnia w Polsce pracowników ani nie posiada i nie korzysta z nieruchomości położonych na terytorium Polski (na podstawie tytułu własności, najmu, dzierżawy itd.). Pracownicy Wnioskodawcy – co do zasady – nie przebywają na terytorium Polski. Wnioskodawca nie posiada także środków trwałych ani innych zasobów technicznych na terytorium Polski.
Na podstawie zawartych umów, Wnioskodawca korzysta z usług B i D świadczących usługi magazynowe i logistyczne dla Produktów przed ich sprzedażą. W szczególności, w Polsce B przechowuje produkty stanowiące własność Wnioskodawcy, w magazynach zarówno własnych B jak również wynajmowanych od innych podmiotów niepowiązanych i świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi logistyczne w tym dotyczące formalności celnych (i innych). Usługi te obejmują działania dotyczące udostępniania i obsługi magazynów oraz przechowywanych tam produktów, przygotowanie i organizację wysyłek produktów do centrów dystrybucyjnych Grupy A w innych krajach, jak również na eksport i zostały szczegółowo opisane poniżej. D natomiast świadczy usługi pakowania produktów do paczek (...).
Mając powyższe na uwadze, podmioty z Grupy działające na terytorium Polski świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi na podstawie następujących umów:
- Interkompanijnej umowy świadczenia usług magazynowo-logistycznych z dnia (…) 2018 r. pomiędzy B a Wnioskodawcą (dalej: „umowa świadczenia usług magazynowo-logistycznych”),
- Umowy składu z dnia (…) 2017 r. pomiędzy B a Wnioskodawcą (dalej: „umowa składu”),
- Umowy dystrybucyjnej z dnia (…) 2018 r. pomiędzy C a Wnioskodawcą (dalej: „umowa dystrybucyjna”),
- Umowy na dostawę produktów z dnia (…) 2018 r. pomiędzy C a Wnioskodawcą (dalej: „umowa na dostawę produktów”) oraz
- Interkompanijnej umowy świadczenia usług branchu i logistycznych z dnia (…) 2018 r. pomiędzy D a Wnioskodawcą (dalej: „umowa świadczenia usług branchu i logistycznych”).
Oprócz ww. umów, Wnioskodawca zawarł także umowę dotyczącą druku broszur wykorzystywanych przez podmioty z Grupy z polskim podmiotem trzecim (spoza Grupy).
W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opisaną powyżej, zgodnie z ustawą z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca planuje zarejestrować w Polsce oddział z siedzibą w (…). W wyniku rejestracji Oddziału Wnioskodawcy w Polsce, Wnioskodawca ustanowi osobę, która będzie reprezentowała Oddział na terytorium RP. Wnioskodawca planuje powołać na tę funkcję rezydenta Wielkiej Brytanii, jednakże może się też zdarzyć, iż w razie potrzeby może zostać powołana osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce (może to być pracownik którejś ze spółek z Grupy A z siedzibą w Polsce). Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, iż rola Wnioskodawcy w łańcuchu dostaw nie ulegnie zmianie. W szczególności, Wnioskodawca nadal będzie podmiotem dokonującym sprzedaży produktów do spółek dystrybucyjnych z Grupy, w tym na terytorium Polski – do C, w ramach Unii Europejskiej – do A Czechy i A Niemcy, jak również w ramach eksportu poza Unię Europejską do zlokalizowanych tam spółek dystrybucyjnych z Grupy A. Ponadto, Wnioskodawca będzie nadal przemieszczać produkty z Magazynu do magazynów Wnioskodawcy zlokalizowanych w innych krajach w UE, aby tam następnie dokonać ich sprzedaży.
Poniżej, Wnioskodawca opisuje usługi świadczone na jego rzecz przez polskie podmioty z Grupy.
Usługi świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy
B świadczy na rzecz Wnioskodawcy na podstawie zawartych umów:
a) usługi magazynowo-logistyczne,
b) usługi składu.
Zakres świadczonych usług został opisany poniżej.
a) Usługi magazynowo-logistyczne
Zgodnie z umową świadczenia usług magazynowo-logistycznych, B świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi magazynowe, przetwarzania i raportowania danych, transportowe, usługi logistyczne w tym dotyczące formalności celnych i inne (dalej łącznie jako: „usługi magazynowo-logistyczne”).
Usługi magazynowe świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy obejmują działania dotyczące magazynowania produktów, w tym m.in. rozładunek i załadunek produktów, pakowanie produktów na palety, przepakowywanie produktów (do innych opakowań transportowych, jak np. kartony czy palety), rozpakowywanie produktów, obsługę, przechowywanie i przenoszenie produktów, zarządzanie zapasami (inwentaryzacja i zgłaszanie strat w zapasach), kontrolę jakości i ilości produktów, obsługę zwrotów produktów i zarządzanie usługami niszczenia zwróconych produktów, zarządzanie produktami po upływie ich terminu ważności, w razie konieczności naklejanie etykiet na opakowania produktów, przygotowywanie zestawów produktów lub wykonywanie innych czynności dotyczących pakowania i przygotowywania produktów do wysyłki, jeżeli to konieczne. B świadczy także na rzecz Wnioskodawcy usługi przetwarzania i raportowania danych, w których zakres wchodzą działania wspierające proces precyzyjnego planowania dostaw w oparciu o prognozowany popyt na produkty, zarządzanie produktami, które nie zostały sprzedane w kampanii, tzw. obsolete products oraz zarządzanie procesami kontroli wewnętrznej zgodnie z procedurami tzw. Sarbanes-Oxley. Dodatkowo, zgodnie z umową świadczenia usług magazynowo-logistycznych, B świadczy na rzecz Wnioskodawcy czynności dotyczące m.in. uzgadniania terminów transportu oraz ilości produktów, organizowania transportu produktów do innych podmiotów lub lokalizacji A w innych krajach oraz wystawiania i drukowania dokumentów dotyczących takich transportów oraz inne usługi logistyczne i związane z formalnościami celnymi obejmujące czynności związane z importem i eksportem towarów, w tym kontakty z miejscowymi urzędami i agencjami celnymi, przygotowywanie dokumentów do odprawy celnej związanej z transportem Produktów oraz transportem międzynarodowym, a także inne czynności wymagane przepisami prawa celnego i innego prawa związanego ściśle z międzynarodowym obrotem towarowym.
Pozostałe usługi świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy w ramach umowy świadczenia usług magazynowo-logistycznych obejmują administracyjną i logistyczną obsługę procesów, w tym m.in. sporządzanie raportów, rejestrów produktów, w tym wsparcie z obsługą umów ze stronami trzecimi świadczącymi usługi transportowe (logistyczne), pozostałe usługi (np. drukowanie przez zewnętrznych dostawców materiałów wspomagających sprzedaż produktów, tzw. flyerów i podobnych materiałów), sporządzanie niezbędnych raportów i obliczeń na potrzeby sprawozdawczości podatku VAT, zarządzanie ryzykiem i bezpieczeństwo, zarządzanie środowiskowe, w tym kontakty z przedsiębiorcami wywozu odpadów w zakresie odbioru odpadów niebezpiecznych i bezpiecznej utylizacji produktów oraz raportowanie środowiskowe.
Zgodnie z umową świadczenia usług magazynowo-logistycznych, Wnioskodawca (jego pracownicy) ma prawo wejścia na teren B (ale tylko w standardowych godzinach pracy na danym terenie i tylko za odpowiednim powiadomieniem oraz pod nadzorem) w celu przeprowadzenia kontroli obiektów i urządzeń stosowanych przez B na potrzeby świadczenia usług magazynowo-logistycznych, kontroli zapasów produktów i opakowań oraz kontroli wszelkich innych uzasadnionych informacji na potrzeby zweryfikowania przestrzegania przez B warunków umowy świadczenia usług magazynowo-logistycznych.
b) Usługi składu
B prowadzi publiczny skład celny na terenie magazynu położonego w (…), co umożliwia B składowanie zarówno własnych towarów, jak i towarów należących do podmiotów trzecich. Do składu wprowadzane są towary będące własnością m.in. Wnioskodawcy. Co do zasady, usługi w składzie związane z towarami Wnioskodawcy, wykonywane są przez B. Składowanie towarów Wnioskodawcy, jak również wykonywanie usług w składzie, odbywa się w oparciu o umowę zawartą pomiędzy Wnioskodawcą i B.
W umowie składu B zobowiązało się do przechowywania za wynagrodzeniem określonym w tej umowie produktów będących własnością Wnioskodawcy, objętych procedurą składowania celnego, jak również towarów unijnych w rozumieniu Unijnego Kodeksu Celnego, w Publicznym Składzie Celnym, na którego prowadzenie pozwolenie posiada B. Ponadto B zobowiązało się do świadczenia na rzecz Wnioskodawcy usług w zakresie obsługi celnej w zakresie przedmiotowym wskazanym w odrębnie udzielonym B przez Wnioskodawcę pełnomocnictwie (upoważnienie do działania w formie przedstawicielstwa pośredniego) oraz na podstawie posiadanych przez B pozwoleń na uproszczenia celne, wynikające z przepisów prawa, przy czym decyzja co do stosowania takich uproszczeń celnych należy do B (dalej łącznie jako: „usługi składu”).
Zarówno w odniesieniu do usług magazynowo-logistycznych, jak i usług składu, Wnioskodawca nie sprawuje bezpośredniego nadzoru nad czynnościami wykonywanymi przez B w ramach świadczenia powyższych usług, B jest jednak zobowiązane do przestrzegania polityk grupowych które mają zastosowanie do wszystkich podmiotów z Grupy. Wnioskodawca może także dokonywać incydentalnych kontroli jakości usług świadczonych przez B na jej rzecz. Pracownicy B nie raportują do pracowników Wnioskodawcy. Pracownicy B, którzy wykonują wskazane powyżej funkcje, dokonują raportowania do swoich zwierzchników w B, zgodnie ze strukturą organizacyjną B. Pracownicy przestrzegają procedur określonych na poziomie Grupy, jednakże nie otrzymują bieżących wytycznych od Wnioskodawcy.
Personel B posiada następujące pełnomocnictwa do działania w imieniu Wnioskodawcy:
1. Pełnomocnictwo do składania deklaracji VAT i informacji Intrastat do polskich urzędów skarbowych i statystycznych;
2. Pełnomocnictwa do wypełniania obowiązków, w tym raportowych, wynikających z odpowiednich przepisów podatkowych oraz w zakresie ochrony środowiska i innych;
3. Pełnomocnictwo do świadczenia na rzecz Wnioskodawcy usług w zakresie obsługi celnej w zakresie przedmiotowym wskazanym w odrębnie udzielonym B przez Wnioskodawcę pełnomocnictwie (upoważnienie do działania w formie przedstawicielstwa pośredniego).
Powyższe pełnomocnictwa nie dotyczą zawierania czy negocjowania umów. B nie realizuje żadnych funkcji w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy – w tym, w szczególności B nie posiada i nie wykonuje pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy. Innymi słowy, pracownicy B nie posiadają pełnomocnictw do zawierania w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy umów handlowych, w rozumieniu zarówno formalnym jak i faktycznym, ani realizowania w jej imieniu jakichkolwiek czynności.
Usługi świadczone przez D na rzecz Wnioskodawcy
Zgodnie z umową świadczenia usług branchu i logistycznych Wnioskodawca korzysta z wiedzy oraz usług D w obszarze pakowania produktów i obsługi ich wysyłek w ramach wsparcia w skuteczniejszym prowadzeniu działalności Wnioskodawcy. Zgodnie z tą umową, D świadczy na rzecz Wnioskodawcy m.in. usługi pakowana i obsługi wysyłek obejmujące m.in. następujące czynności: usługi pakowania produktów i obsługi wysyłek do konsultantek na terytorium Polski, Czech i Niemiec, kontrolę jakości produktów oraz postępowanie ze zwrotami produktów (dalej: „usługi branchu i logistyczne”). Usługi obsługi wysyłek i pakowania obejmują czynności operacyjne, w tym przeniesienie produktów z miejsc składowania i zapakowanie ich do indywidulanych przesyłek zgodnie z zamówieniami od konsultantek zebranymi przez Wnioskodawcę, A Czechy i A Niemcy. Te usługi obejmują także etykietowanie przesyłek dla konsultantek właściwymi adresami dostawy, opartymi na manifestach dostaw od dystrybutorów Wnioskodawcy. Inne usługi obejmują kontrole jakości przesyłek dla konsultantek, sortowanie i ładowanie przesyłek na pojazdy, do kraju przeznaczenia, czyli odpowiednio do Polski, Niemiec i Czech.
Ww. usługi są świadczone przez personel zatrudniony przez D. W zakresie powyższych czynności personel D nie posiada i nie wykonuje zwyczajowo pełnomocnictw udzielonych przez Wnioskodawcę.
Zgodnie z umową świadczenia usług branchu i logistycznych, Wnioskodawca (jego pracownicy) ma prawo wejścia na teren D (ale tylko w standardowych godzinach pracy na danym terenie i tylko za odpowiednim powiadomieniem oraz pod nadzorem) w celu przeprowadzenia kontroli obiektów i urządzeń stosowanych przez D na potrzeby świadczenia usług branchu i logistycznych, kontroli zapasów produktów i opakowań oraz kontroli wszelkich innych uzasadnionych informacji na potrzeby zweryfikowania przestrzegania przez B warunków umowy świadczenia usług branchu i logistycznych.
Wnioskodawca nie sprawuje bezpośredniego nadzoru nad czynnościami wykonywanymi przez D w ramach świadczenia usług branchu i logistycznych, D jest jednak zobowiązana do przestrzegania polityk grupowych które mają zastosowanie do wszystkich podmiotów z Grupy. Wnioskodawca może także dokonywać incydentalnych kontroli jakości usług świadczonych przez D na jej rzecz. Pracownicy D nie raportują do pracowników Wnioskodawcy.
Czynności świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy
Na mocy umowy na dostawę produktów, C zbywa na rzecz Wnioskodawcy takie ilości i typ produktów, jakie zamawia Wnioskodawca i na jakie zgadza się C, zgodnie z postanowieniami umowy na dostawę towarów (dalej: „dostawa produktów”).
Zgodnie z umową na dostawę produktów, C wystawia fakturę Wnioskodawcy za produkty dostarczone C na kwoty uzgodnione pomiędzy C a Wnioskodawcą. Wynagrodzenie określone w ww. fakturach jest ustalane za zasadach rynkowych.
Na mocy umowy dystrybucyjnej, Wnioskodawca sprzedaje a C nabywa takie ilości produktów, jakie są zamawiane przez C. C może kupować produkty jedynie od Wnioskodawcy lub podmiotów trzecich albo podmiotów powiązanych wskazanych przez Wnioskodawcę i nie może, w trakcie trwania tej umowy, dystrybuować ani produkować towarów konkurencyjnych. C jest także odpowiedzialna za rutynowe działania sprzedażowe i marketingowe produktów na terytorium Polski a także dokłada starań, aby promować sprzedaż produktów na terytorium Polski zgodnie z wytycznymi, politykami i materiałami marketingowymi dostarczonymi przez Wnioskodawcę. Przed dostarczeniem produktów do C, Wnioskodawca lub jego podwykonawca opakowuje produkty w odpowiednie opakowania. Tytuł do produktów i ryzyko ich utraty przechodzi z Wnioskodawcy na C w momencie ich załadowania. Transport jest wykonywany przez podmioty trzecie. D organizuje i zamawia transport w imieniu C.
Wynagrodzenie C jako dystrybutora produktów Wnioskodawcy jest ustalane za zasadach rynkowych.
W odniesieniu do ww. działań marketingowych, reprezentacyjnych oraz dystrybucyjnych C wykonuje rutynowe czynności przypisane mu w ramach modelu obowiązującego w Grupie i nie posiada oraz nie wykonuje żadnych pełnomocnictw udzielonych przez Wnioskodawcę.
Dodatkowo, czynności wykonywane przez C w ramach umowy na dostawę produktów i umowy dystrybucyjnej są realizowane wyłącznie przez personel zatrudniony przez C. Wnioskodawca nie sprawuje nadzoru nad tymi czynnościami, w tym w szczególności nie ma dostępu do pomieszczeń wykorzystywanych przez C w jej działalności.
Dla kompletności, C oraz B zatrudniają także osoby, które sprawują funkcje globalne w Grupie. Ich koszty w całości obciążają Wnioskodawcę na podstawie odrębnych umów. Ich zakres pracy nie jest związany z działalnością Wnioskodawcy w Polsce.
Wnioskodawca wskazuje, że najważniejsze funkcje biznesowe Wnioskodawcy takie jak funkcje strategiczne obejmujące kluczowe, kierunkowe podejmowanie decyzji oraz funkcje taktyczne takie jak decyzje krytyczne dla biznesu definiujące funkcjonowanie Wnioskodawcy są co do zasady wykonywane w Wielkiej Brytanii. Funkcje usługowe i produkcyjne wykonywane na rzecz Wnioskodawcy wynikają z globalnego modelu operacyjnego przyjętego na poziomie Grupy i są zbieżne z globalną strategią tworzoną przez Wnioskodawcę, natomiast poszczególne decyzje biznesowe są podejmowane niezależnie od Wnioskodawcy przez poszczególne polskie spółki z Grupy. Za usługi wykonywane na rzecz Wnioskodawcę, polskie spółki z Grupy są wynagradzane na zasadach rynkowych.
Dodatkowo, jak wskazano powyżej Wnioskodawca dla celów celnych planuje założyć w Polsce oddział. W wyniku rejestracji Oddziału Wnioskodawcy w Polsce, Wnioskodawca ustanowi osobę, która będzie reprezentowała Oddział na terytorium RP. Niewykluczone jest także, że Wnioskodawca zatrudni albo oddeleguje personel, który będzie przebywał na terytorium Polski lub będzie dysponować w Polsce powierzchnią wykorzystywaną na te cele. Wnioskodawca wskazuje jednak, że ewentualne działania w tym zakresie będą miały charakter pomocniczy i będą się wiązać jedynie z koniecznością spełnienia wymogów wynikających z przepisów celnych. Ewentualne przyszłe założenie powyższego oddziału nie będzie miało wypływu na stan faktyczny opisany powyżej, w szczególności na zakres poszczególnych umów i funkcji pełnionych przez polskie podmioty z Grupy.
Pytanie
Czy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.) (dalej: „ustawa o CIT”) ani zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (dalej: „UPO PL-GB”).
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest podmiotem utworzonym i działającym zgodnie z prawem Wielkiej Brytanii, gdzie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (brytyjski rezydent podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W świetle art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2 (nierezydentów), uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
Zgodnie z art. 4a ust. 11 lit. a) - c) ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie – oznacza to:
- stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
- plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
- osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
– chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO PL-GB, zyski przedsiębiorstwa umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.
W rozumieniu art. 5 ust. 1 UPO PL-GB, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 5 ust. 2 UPO PL-GB, określenie „zakład" obejmuje w szczególności:
a) siedzibę zarządu,
b) filię,
c) biuro,
d) fabrykę,
e) warsztat,
f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
Zgodnie z art. 5 ust. 4 UPO PL-GB bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład" nie obejmuje:
a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;
c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którychkolwiek rodzajów działalności, o których mowa w punktach od a) do e) niniejszego ustępu, pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
Ponadto, zgodnie art. 5 ust. 5 UPO PL-GB, bez względu na postanowienia art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL-GB, jeżeli osoba – z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, o którym mowa w art. 5 ust. 6 UPO PL-GB – działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa w Umawiającym się Państwie, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada w tym Państwie zakład w zakresie każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO PL-GB, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.
Zgodnie z powyższym, przepis art. 5 UPO PL-GB wskazuje, że zakład przedsiębiorstwa w rozumieniu stałej placówki powstanie, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:
a) działalność prowadzona jest w konkretnym miejscu (placówce)
b) działalność we wskazanym w powyższym punkcie miejscu ma charakter stały, oraz
c) działalność prowadzona w placówce nie może być ograniczona do czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.
Interpretując pojęcie zakładu i stałej placówki, należy wziąć pod uwagę treść Komentarza do Modelowej Konwencji OECD (dalej: „Komentarz”).
Zgodnie z treścią Komentarza, dla powstania zakładu (w rozumieniu stałej placówki) istotne są następujące przesłanki:
- istnienie „miejsca prowadzenia działalności" tzn. obiekty, takie jak lokal lub w niektórych przypadkach maszyny lub sprzęt;
- stałość miejsca prowadzenia działalności, co oznacza, że musi być ustanowione w odrębnym miejscu o pewnym stopniu trwałości;
- prowadzenie działalności przedsiębiorstwa następuje za pośrednictwem tej stałej placówki. Oznacza to zazwyczaj, że osoby, które w taki czy inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa (personel), prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności.
Komentarz precyzuje także, że termin „miejsce prowadzenia działalności” obejmuje wszelkie lokale, obiekty lub instalacje wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, bez względu na to, czy są one wykorzystywane wyłącznie do tego celu. Miejsce prowadzenia działalności może również istnieć w przypadku, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub żadne pomieszczenia nie są wymagane do prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo, a przedsiębiorstwo ma jedynie pewne miejsce do swojej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy lokale, urządzenia lub instalacje są własnością przedsiębiorstwa, są przez nie wynajmowane lub w inny sposób zostały pozostawione do jego dyspozycji.
Komentarz wskazuje także szerzej, że stałe miejsce prowadzenia działalności, za pośrednictwem którego przedsiębiorstwo prowadzi wyłącznie działalność, która ma dla niego charakter przygotowawczy lub pomocniczy, nie jest uznawane za zakład.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, krajem siedziby Wnioskodawcy jest Wielka Brytania. Wnioskodawca pełni rolę spółki dominującej w regionie EMEA.
Wnioskodawca jako spółka dominująca sprawuje następujące funkcje, które są wykonywane w Wielkiej Brytanii:
- Globalne funkcje w zakresie rozwoju nowych produktów;
- Planowanie sprzedażowe i operacyjne na terenie EMEA;
- Globalne funkcje w zakresie oceny zaopatrzenia;
- Funkcje dotyczące produkcji produktów tzn. m.in. planowanie produkcji w oparciu o prognozy popytu, zdolności produkcyjnej itd. oraz dotyczące specyfikacji nowych produktów i nadzór nad lokalnymi producentami;
- Globalne funkcje marketingowe, m.in. sformułowanie globalnych planów marketingowych oraz strategii zarządzania marką na poziomie Grupy.
Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi działalność dystrybucyjną na terenie Wielkiej Brytanii.
W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie zatrudnia w Polsce pracowników ani nie posiada i nie korzysta z żadnych nieruchomości (na podstawie tytułu własności, najmu, dzierżawy itd.). Pracownicy Wnioskodawcy – co do zasady – nie przebywają na terytorium Polski. Wnioskodawca nie posiada także żadnych środków trwałych ani innych zasobów technicznych na terytorium Polski.
Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca dla celów celnych planuje założyć w Polsce oddział. W wyniku rejestracji Oddziału Wnioskodawca w Polsce, Wnioskodawca ustanowi osobę, która będzie reprezentowała Oddział na terytorium RP. Niewykluczone jest także, że Wnioskodawca zatrudni albo oddeleguje personel, który będzie przebywał na terytorium Polski lub będzie dysponować w Polsce powierzchnią wykorzystywaną na te cele. Wnioskodawca wskazuje jednak, że ewentualne działania w tym zakresie będą miały charakter pomocniczy i będą się wiązać jedynie z koniecznością spełnienia wymogów wynikających z przepisów celnych. Ewentualne przyszłe założenie powyższego oddziału nie będzie miało wypływu na stan faktyczny opisany powyżej, w szczególności na zakres poszczególnych umów i funkcji pełnionych przez polskie podmioty z Grupy.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, spółki z Grupy A z siedzibą na terytorium Polski świadczą na rzecz Wnioskodawcy określone usługi. W opinii Wnioskodawcy, świadczenia tych usług na rzecz Wnioskodawcy nie można uznać za prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej na terytorium Polski za wykorzystaniem zasobów tych spółek, ponieważ usługi te mają jedynie charakter pomocniczy w stosunku do głównej działalności Wnioskodawcy. Ponadto, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w opinii Wnioskodawcy nie występuje na terytorium Polski zakład w rozumieniu agenta zależnego (zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL-GB), ponieważ poszczególne spółki z Grupy A z siedzibą na terytorium Polski (ani osoby w nich zatrudnione) nie działają w imieniu Wnioskodawcy i nie posiadają ani zwyczajowo nie wykonują pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy w Polsce.
Poniżej, Wnioskodawca omawia poszczególne usługi świadczone przez spółki z Grupy A z siedzibą na terytorium Polski na rzecz Wnioskodawcy oraz rolę i charakter tych usług w działalności Wnioskodawcy.
Usługi magazynowo-logistyczne świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy
Jak szczegółowo opisano powyżej, B świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi magazynowo-logistyczne zdefiniowane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie ww. usług magazynowo-logistycznych przez B na rzecz Wnioskodawcy powinno zostać uznawane za czynności przygotowawcze i pomocnicze w stosunku do głównej działalności Wnioskodawcy, ponieważ ich celem jest usprawnienie procesów sprzedaży, a magazynowanie produktów i ich logistyka nie jest głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy. Innymi słowy, usługi te przyczyniają się jedynie do możliwości sprzedaży produktów przez Wnioskodawcę, a nie – wchodzą w zakres jej głównej działalności.
Wnioskodawca podkreśla, że działalność o charakterze pomocniczym i przygotowawczym, w tym składowanie lub utrzymywanie dóbr i towarów – nawet jeśli jest prowadzona jest za pośrednictwem stałej placówki na terytorium Polski – to na podstawie art. 5 ust. 4 UPO PL-GB stanowi wyjątek od ogólnej zasady dotyczącej powstania zakładu.
Traktowanie usług magazynowo-logistycznych świadczonych na rzecz spółki zagranicznej przez polską spółkę jako usług pomocniczych zostało potwierdzone m.in. w następujących w interpretacjach indywidualnych:
- z dnia 11 maja 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.68.2018.2.PW,
- z dnia 9 sierpnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.213.2018.3.AJ,
- z dnia 29 marca 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.61.2019.3.JS,
- z dnia 24 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.89.2019.1.BG.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie sprawuje bezpośredniego nadzoru nad czynnościami wykonywanymi przez B w ramach świadczenia usług magazynowo-logistycznych, B jest jednak zobowiązana do przestrzegania polityk grupowych które mają zastosowanie do wszystkich podmiotów z Grupy. Wnioskodawca może także dokonywać incydentalnych kontroli jakości usług świadczonych przez B na jej rzecz. Pracownicy B nie raportują do pracowników Wnioskodawcy. Pracownicy, którzy wykonują wskazane powyżej funkcje, dokonują raportowania do swoich zwierzchników w B, zgodnie ze strukturą organizacyjną B. Pracownicy podążają w swoich działaniach za procedurami/ instrukcjami określonymi na poziomie Grupy, jednakże nie otrzymują bieżących wytycznych z Wnioskodawcą.
Zgodnie z umową świadczenia usług magazynowo-logistycznych, Wnioskodawca (jego pracownicy) ma prawo wejścia na teren B (ale tylko w standardowych godzinach pracy na danym terenie i tylko za odpowiednim powiadomieniem oraz pod nadzorem) w celu przeprowadzenia kontroli obiektów i urządzeń stosowanych przez B na potrzeby świadczenia usług magazynowo-logistycznych, kontroli zapasów produktów i opakowań oraz kontroli wszelkich innych uzasadnionych informacji na potrzeby zweryfikowania przestrzegania przez B warunków umowy świadczenia usług magazynowo-logistycznych.
Wnioskodawca podkreśla zatem, że przy wykonywaniu pracy, pracownicy B nie podlegają nadzorowi pracowników Wnioskodawcy i nie otrzymują bieżących wytycznych od Wnioskodawcy, a pracownicy Wnioskodawcy nie mają stałego dostępu do magazynu B.
B nie jest także zależna ekonomicznie ani prawnie od Wnioskodawcy ani nie posiada pełnomocnictwa do działania w imieniu Wnioskodawcy, nie będzie także całkowicie kontrolowana przez Wnioskodawcę. B ponosi odpowiedzialność za właściwe i terminowe wykonanie usług na rzecz Wnioskodawcy i wykonuje swoją działalność wyłącznie na własny rachunek.
W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, usługi magazynowo-logistyczne świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT ani zakładu w rozumieniu art. 5 UPO PL-GB.
W szczególności, usługi magazynowo-logistyczne świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu stałej placówki (zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO PL-GB), ponieważ nie można uznać, że B prowadzi w całości lub części działalność Wnioskodawcy (usługi wykonywane na rzecz Wnioskodawcy mają jedynie charakter pomocniczy). Usługi świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą również do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu agenta zależnego (zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL-GB), ponieważ B nie działa w imieniu Wnioskodawcy i nie posiada ani zwyczajowo nie wykonuje pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy w Polsce.
Usługi składu świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy
Jak szczegółowo opisano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, B prowadzi publiczny skład celny na terenie magazynu położonego w Polsce, co umożliwia B składowanie zarówno własnych towarów, jak i towarów należących do podmiotów trzecich. Do składu wprowadzane są towary będące własnością m.in. Wnioskodawcy. Co do zasady, usługi w składzie związane z towarami Wnioskodawcy, wykonywane są przez B. Składowanie towarów Wnioskodawcy, jak również wykonywanie usług w składzie, odbywa się w oparciu o umowę zawartą pomiędzy Wnioskodawcą i B.
Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie zdefiniowanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego usług składu przez B na rzecz Wnioskodawcy powinno zostać uznane za czynności przygotowawcze i pomocnicze w stosunku do głównej działalności Wnioskodawcy ponieważ ich celem jest wyłącznie sprostanie wymogom prawa celnego. Wnioskodawca podkreśla, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi składu przyczyniają się jedynie pośrednio do możliwości sprzedaży produktów Wnioskodawcy, a nie wchodzą w zakres głównej działalności Wnioskodawcy.
Wnioskodawca podkreśla, że działalność o charakterze pomocniczym i przygotowawczym, w tym składowanie towarów (tutaj: w składzie celnym), nawet jeśli prowadzona jest za pośrednictwem stałej placówki na terytorium Polski, to na podstawie art. 5 ust. 4 UPO PL-GB stanowi wyjątek od ogólnej zasady dotyczącej powstania zakładu.
Wnioskodawca wskazuje również, że Wnioskodawca nie sprawuje bezpośredniego nadzoru nad czynnościami wykonywanymi przez B w ramach świadczenia usług składu, B jest jednak zobowiązane do przestrzegania polityk grupowych które mają zastosowanie do wszystkich podmiotów z Grupy. Wnioskodawca może także dokonywać incydentalnych kontroli jakości usług świadczonych przez B na jej rzecz. Pracownicy B nie raportują do pracowników Wnioskodawcy. Pracownicy, którzy wykonują wskazane powyżej funkcje, dokonują raportowania do swoich zwierzchników w B, zgodnie ze strukturą organizacyjną B. Pracownicy podążają w swoich działaniach za procedurami/instrukcjami określonymi na poziomie Grupy, jednakże nie otrzymują bieżących wytycznych z Wnioskodawcą.
Wnioskodawca podkreśla zatem, że przy wykonywaniu pracy pracownicy B nie podlegają nadzorowi pracowników Wnioskodawcy i nie otrzymują bieżących wytycznych od Wnioskodawcy, a pracownicy Wnioskodawcy nie mają stałego dostępu do składu położonego na terytorium magazynu B.
B nie jest także zależna ekonomicznie ani prawnie od Wnioskodawcy, nie będzie także całkowicie kontrolowana przez Wnioskodawcę. B ponosi odpowiedzialność za właściwe i terminowe wykonanie usług na rzecz Wnioskodawcy i wykonuje swoją działalność wyłącznie na własny rachunek.
Wnioskodawca wskazuje równocześnie, że personel B posiada następujące pełnomocnictwa do działania w imieniu Wnioskodawcy:
1. Pełnomocnictwo do składania deklaracji VAT i informacji Intrastat do polskich urzędów skarbowych i statystycznych;
2. Pełnomocnictwa do wypełniania obowiązków, w tym raportowych, wynikających z odpowiednich przepisów podatkowych oraz w zakresie ochrony środowiska i innych;
3. Pełnomocnictwo do świadczenia na rzecz Wnioskodawcy usług w zakresie obsługi celnej w zakresie przedmiotowym wskazanym w odrębnie udzielonym B przez Wnioskodawcę pełnomocnictwie (upoważnienie do działania w formie przedstawicielstwa pośredniego).
Wnioskodawca podkreśla, że powyższe pełnomocnictwa nie dotyczą zawierania czy negocjowania umów na rzecz czy w imieniu Wnioskodawcy. B nie realizuje żadnych funkcji w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy – w tym, w szczególności B nie posiada i nie wykonuje pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy. Innymi słowy, pracownicy B nie posiadają pełnomocnictw do zawierania w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy umów handlowych, w rozumieniu zarówno formalnym jak i faktycznym ani realizowania w jej imieniu jakichkolwiek czynności. Poza działaniami administracyjnymi oraz wymaganymi przez prawo, pracownicy B nie wykonują czynności na podstawie innych pełnomocnictw.
W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, usługi składu świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT ani zakładu w rozumieniu art. 5 UPO PL-GB.
W szczególności, usługi składu świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu stałej placówki (zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO PL-GB), ponieważ nie można uznać, że B prowadzi w całości lub części działalność Wnioskodawcy (usługi wykonywane na rzecz Wnioskodawcy mają jedynie charakter pomocniczy). Usługi świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą również do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu agenta zależnego (zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL-GB), ponieważ B nie działa w imieniu Wnioskodawcy i nie posiada ani zwyczajowo nie wykonuje pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy w Polsce.
Usługi branchu i logistyczne świadczone przez D na rzecz Wnioskodawcy
Zgodnie z umową świadczenia usług branchu i logistycznych Wnioskodawca korzysta z wiedzy oraz usług D w obszarze pakowania produktów i obsługi ich wysyłek. Zgodnie z tą umową, D świadczy na rzeczy Wnioskodawcy m.in. usługi pakowalnicze i obsługi wysyłek.
Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie ww. usług branchu i logistycznych przez D na rzecz Wnioskodawcy powinno zostać uznawane za czynności przygotowawcze i pomocnicze w stosunku do głównej działalności Wnioskodawcy, ponieważ ich celem jest usprawnienie procesów sprzedaży, a pakowanie produktów i obsługa ich wysyłek nie jest głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy. Innymi słowy, usługi te przyczyniają się jedynie do możliwości sprzedaży produktów Wnioskodawcy a nie – wchodzą w zakres głównej działalności Wnioskodawcy.
Wnioskodawca podkreśla, że działalność o charakterze pomocniczym i przygotowawczym, nawet jeśli prowadzona jest za pośrednictwem stałej placówki na terytorium Polski, to na podstawie art. 5 ust. 4 UPO PL-GB stanowi wyjątek od ogólnej zasady dotyczącej powstania zakładu.
W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2018, Znak: 0114-KDIP2- 1.4010.5.2018.2.PW organ zgodził się z wnioskodawcą, że przy zakupie przez spółkę zagraniczną od polskiej spółki m.in. usług pakowania nie dojdzie do powstania zakładu na terytorium Polski. W ww. interpretacji wskazano, że przekazywanie towarów w celu ich opakowania i dalszej dystrybucji do podmiotu zewnętrznego należy uznać co najwyżej za utrzymanie zapasów towarów wyłącznie dla składowania/wydawania (tj. dalszej sprzedaży), oraz utrzymywanie zapasów towarów wyłącznie w celu przerobu (opakowanie jako przerób towarów) przez inne przedsiębiorstwo - co powinno być uznane za działalność pomocniczą, która nie konstytuuje zakładu na gruncie UPO.
Podobne stanowisko wyrażone zostało m.in. w następujących w interpretacjach indywidualnych:
- z dnia 20 listopada 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.399.2020.1.AT;
- z dnia 15 kwietnia 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.30.2020.4.OK;
- z dnia 29 marca 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.61.2019.3.JS.
Wnioskodawca pragnie także zaznaczyć, że ww. usługi są świadczone przez personel zatrudniony przez D. W zakresie powyższych czynności personel D nie posiada i nie wykonuje zwyczajowo pełnomocnictw udzielonych przez Wnioskodawcę.
Zgodnie z umową świadczenia usług branchu i logistycznych, Wnioskodawca (jego pracownicy) ma prawo wejścia na teren D (ale tylko w standardowych godzinach pracy na danym terenie i tylko za odpowiednim powiadomieniem oraz pod nadzorem) w celu przeprowadzenia kontroli obiektów i urządzeń stosowanych przez D na potrzeby świadczenia usług branchu i logistycznych, kontroli zapasów produktów i opakowań oraz kontroli wszelkich innych uzasadnionych informacji na potrzeby zweryfikowania przestrzegania przez B warunków umowy świadczenia usług branchu i logistycznych.
Wnioskodawca nie sprawuje bezpośredniego nadzoru nad czynnościami wykonywanymi przez D w ramach świadczenia usług branchu i logistycznych, D jest jednak zobowiązana do przestrzegania polityk grupowych które mają zastosowanie do wszystkich podmiotów z Grupy. Wnioskodawca może także dokonywać incydentalnych kontroli jakości usług świadczonych przez D na jej rzecz. Pracownicy D nie raportują do pracowników Wnioskodawca.
Wnioskodawca podkreśla zatem, że przy wykonywaniu pracy pracownicy D nie podlegają nadzorowi pracowników Wnioskodawcy i nie otrzymują bieżących wytycznych od Wnioskodawcy.
W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, usługi branchu i logistyczne świadczone przez D na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT ani zakładu w rozumieniu art. 5 UPO PL-GB.
W szczególności, usługi branchu i logistyczne świadczone przez D na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu stałej placówki (zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO PL-GB), ponieważ nie można uznać, że D prowadzi w całości lub części działalność Wnioskodawcy (usługi wykonywane na rzecz Wnioskodawcy mają jedynie charakter pomocniczy). Usługi świadczone przez D na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą również do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu agenta zależnego (zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL-GB), ponieważ D nie działa w imieniu Wnioskodawcy i nie posiada ani zwyczajowo nie wykonuje pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy w Polsce.
Czynności świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy na dostawę towarów oraz na podstawie umowy dystrybucyjnej
Jak opisano szczegółowo w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w ogólności C przyjmuje zamówienia od konsultantek, nabywa Produkty od Wnioskodawcy oraz dystrybuuje (sprzedaje) Produkty do konsultantek, jak również odpowiada za relacje z konsultantkami.
W odniesieniu do opisanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego działań, C wykonuje rutynowe czynności przypisane mu w ramach modelu obowiązującego w Grupie i nie posiada oraz nie wykonuje żadnych pełnomocnictw udzielonych przez Wnioskodawcę.
Dodatkowo, czynności wykonywane przez C w ramach umowy na dostawę produktów i umowy dystrybucyjnej są realizowane wyłącznie przez personel zatrudniony przez C. Wnioskodawca nie sprawuje nadzoru nad tymi czynnościami, w tym w szczególności nie ma dostępu do pomieszczeń wykorzystywanych przez C w jej działalności.
Zgodnie z Komentarzem do art. 5 Modelowej Konwencji OECD „Gdy na przykład firma działa jako dystrybutor produktów na określonym rynku i w związku z tym, sprzedaje klientom produkty, które kupuje od przedsiębiorstwa (w tym przedsiębiorstwa powiązanego), nie działa w imieniu tego przedsiębiorstwa ani nie sprzedaje majątku będącego jego własnością, ponieważ majątek sprzedawany klientom jest własnością dystrybutora. Byłoby tak nadal, gdyby ten dystrybutor działał jako tzw. „dystrybutor niskiego ryzyka” (ang. „low-risk distributor”) (a nie np. jako agent), ale tylko wtedy, gdy przeniesienie tytułu do produktu sprzedanego przez tego „dystrybutora niskiego ryzyka” nastąpiłoby z przedsiębiorstwa na dystrybutora i z dystrybutora na klienta (niezależnie od tego, jak długo dystrybutor posiadałby tytuł do sprzedanego produktu), tak aby dystrybutor osiągnął zysk ze sprzedaży w przeciwieństwie do wynagrodzenia w formie np. prowizji.”
W świetle powyższego, Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawca nie udzielił C pełnomocnictw do działania w imieniu Wnioskodawcy, C nie zawiera ani nie negocjuje faktycznie jakichkolwiek kontraktów w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, a także nie podejmuje żadnych innych czynności związanych z zasadniczą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy ani nie ma prawa reprezentowania lub zaciągania zobowiązań w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy. C świadczy natomiast usługi we własnym imieniu i na swoją rzecz (tj. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej). Wynagrodzenie C jako dystrybutora produktów Wnioskodawcy jest ustalane na zasadach rynkowych.
C nie powinno zostać w związku z tym uznane za agenta zależnego Wnioskodawcy w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO PL-GB.
Podobne stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2019 r., sygn.: 0114-KDIP2-1.4010.61.2019.3.JS.
W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, czynności świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy na dostawę towarów oraz na podstawie umowy dystrybucyjnej nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT ani zakładu w rozumieniu art. 5 UPO PL-GB.
W szczególności, czynności świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy na dostawę towarów oraz na podstawie umowy dystrybucyjnej nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu stałej placówki (zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO PL-GB), ponieważ nie można uznać, że C prowadzi w całości lub części działalność Wnioskodawcy. Czynności świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą również do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu agenta zależnego (zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL-GB), ponieważ C jako dystrybutor nie działa w imieniu Wnioskodawcy i nie posiada ani zwyczajowo nie wykonuje pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy w Polsce.
Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy
W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT ani zakład w rozumieniu art. 5 UPO PL-GB.
W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy następujące usługi i czynności, tj.:
- usługi magazynowo-logistyczne świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy,
- usługi składu świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy,
- usługi branchu i logistyczne świadczone przez D na rzecz Wnioskodawcy,
- czynności dostawy produktów świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy oraz
- czynności świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy, na podstawie umowy dystrybucyjnej
- nie prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu stałej placówki (zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO PL-GB), ponieważ nie można uznać, że B, D lub C prowadzi w całości lub części działalność Wnioskodawcy.
Usługi świadczone przez B, D oraz C na rzecz Wnioskodawcy nie prowadzą również do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski zakładu w rozumieniu agenta zależnego (zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL-GB), ponieważ B, D ani C nie działa w imieniu Wnioskodawcy i nie posiada ani zwyczajowo nie wykonuje pełnomocnictw do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
Jak wynika z ww. ustawy, uzyskiwanie dochodów w Polsce za pośrednictwem zakładu zagranicznego przedsiębiorcy prowadzi do powstania źródła przychodów w Polsce, które powinny być opodatkowane na terytorium Rzeczypospolitej.
Zgodnie z definicją zagranicznego zakładu zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT pojęcie to oznacza:
a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.
Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej. Siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Wielkiej Brytanii, dlatego też analiza czy Wnioskodawca posiada zakład w Polsce powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840 dalej zwanej: „UPO”) zmodyfikowane Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1369, dalej zwaną: „Konwencją MLI”).
Stosownie do art. 5 ust. 1 UPO,
W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
W myśl art. 5 ust. 2 UPO,
Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:
a) miejsce zarządu,
b) filię,
c) biuro,
d) fabrykę,
e) warsztat,
f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
W świetle art. 5 ust. 4 UPO:
Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:
a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;
c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którychkolwiek rodzajów działalności, o których mowa w punktach od a) do e) niniejszego ustępu, pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
Reasumując, z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 UPO wynika, że dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki:
- istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),
- stały charakter takiej placówki,
- wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.
Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem. Działalność placówki nie musi mieć charakteru produkcyjnego.
Zgodnie z definicją placówka musi być „stała”; musi zatem istnieć więź między placówką a określonym punktem geograficznym. Ponieważ placówka musi być stała, zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, tzn. nie ma charakteru tymczasowego. Placówka może stanowić zakład nawet wówczas, gdy w rzeczywistości istnieje przez krótki okres, jeśli ze względu na szczególny rodzaj działalności jest prowadzona tylko przez bardzo krótki okres. Nawet jeżeli praktyka państw członkowskich nie jest jednolita, jeżeli chodzi o kryterium czasu, to jednak doświadczenie wskazuje, że zwykle nie uważa się, że zakład istnieje, jeżeli działalność była wykonywana w państwie za pośrednictwem stałej placówki utrzymywanej krócej niż sześć miesięcy.
Jednym z wyjątków od tej reguły jest sytuacja, gdy działalność ma charakter powtarzalny, w takim przypadku każdy okres, w którym placówka była użytkowana, powinien być brany pod uwagę w połączeniu z ilością wszystkich okresów, w których była użytkowana (okres może się rozciągnąć na wiele lat).
Dokonując interpretacji postanowień UPO należy także zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.
Z Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji wynika, że często trudno jest odróżnić działalność mającą charakter przygotowawczy lub pomocniczy od działalności, która takiego charakteru nie ma. Wskazuje się w tym zakresie m.in., że działalność placówki nie posiada charakteru przygotowawczego lub pomocniczego, gdy stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości, gdy istnieje znaczący związek między prowadzoną przez tę placówkę działalnością a uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo dochodami. Ponadto, działalność przygotowawcza lub pomocnicza zagranicznego przedsiębiorstwa prowadzona za pośrednictwem stałej placówki, aby nie była uznana za zakład, musi być wykonywana wyłącznie dla przedsiębiorstwa macierzystego, a także nie ma charakteru przygotowawczego lub pomocniczego. Jakakolwiek działalność zagranicznego przedsiębiorstwa prowadzona w drugim państwie za pośrednictwem stałej placówki, której cel jest identyczny z celem przedsiębiorstwa jako całości może zostać uznana za zakład.
Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD w przypadku, gdy stała placówka jest wykorzystywana zarówno dla działalności w ramach wyłączeń, jak i dla innej działalności, uznaje się ją za zakład, który podlega opodatkowaniu z tytułu obu rodzajów działalności (np. gdy magazyn jest utrzymywany w celu wydawania towarów oraz zajmuje się sprzedażą).
Innymi słowy, zakład powstanie, jeżeli oprócz czynności przygotowawczych lub pomocniczych wykonywana jest działalność zasadnicza, nawet w relatywnie niewielkim zakresie.
Obok opisanej powyżej zasadniczej formy zakładu, UPO przewiduje także alternatywny sposób ustalania istnienia zakładu, na podstawie którego można uznać, że zagraniczne przedsiębiorstwo posiada zakład, nawet jeśli nie dysponuje stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w drugim państwie.
W oparciu o art. 5 ust. 5 UPO,
Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, jeżeli osoba - z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, o którym mowa w ustępie 6 niniejszego artykułu - działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa w Umawiającym się Państwie, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada w tym Państwie zakład w zakresie każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 niniejszego artykułu, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.
Jak wynika z powyższego, zakład może powstać także w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem tzw. zależnego przedstawiciela (tj. podmiotu działającego w drugim Państwie w imieniu zagranicznego przedsiębiorstwa). Cytowane postanowienie umowne znajduje zastosowanie „bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2”, co oznacza, że wobec braku zakładu w sensie przedmiotowym (stałej placówki) należy badać ustanowienie zakładu pod kątem działalności przedstawiciela przedsiębiorstwa. Użyte w treści ust. 5 pojęcie „osoba” oznacza w myśl art. 3 ust. 1 pkt d UPO osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób i nie obejmuje spółek osobowych.
Warunkiem zastosowania art. 5 ust. 5 UPO jest, aby osoba działała „w imieniu przedsiębiorstwa”, czyli występowała w roli przedstawiciela, a także posiadała i zwyczajowo wykonywała pełnomocnictwo do zawierania umów w umawiającym się państwie. Z taką sytuacją mamy do czynienia, jeżeli oświadczenie woli tej osoby wywołuje dla reprezentowanego przedsiębiorstwa stan związania. Wystarczające jest, że reprezentowany godzi się na dokonanie czynności cywilnoprawnych przez przedstawiciela. Dla oceny, czy osoba ma pełnomocnictwo do zawierania umów, bardziej miarodajny jest całokształt okoliczności i zachowań osób uczestniczących w dokonywaniu czynności prawnych, niż umocowanie cywilnoprawne.
Zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, która stanowiła podstawę dla postanowień UPO zgodnie z powszechnie przyjętą zasadą przedsiębiorstwo powinno być traktowane jako posiadające zakład w danym państwie, jeżeli w tym państwie, w ramach określonych warunków, działa na jego rzecz osoba, nawet gdy przedsiębiorstwo to nie ma stałej placówki w rozumieniu ustępów 1 i 2. Celem tego przepisu jest przyznanie państwu prawa do opodatkowania w takich przypadkach. Tak więc postanowienia ustępu 5 ustalają warunki niezbędne do stwierdzenia, że przedsiębiorstwo posiada zakład w danym państwie, i to niezależnie od rodzaju działalności wykonywanej dla niego przez wyżej wymienioną osobę.
Zgodnie z ust. 32 komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD, osoby, których działalność może stanowić zakład przedsiębiorstwa, nazywa się zależnymi przedstawicielami, to jest „osobami”, bez względu na to, czy są zatrudnione, czy nie; nie są one niezależnymi przedstawicielami.
Podmiot działający w imieniu przedsiębiorcy musi być odrębnym bytem prawnym. Zależnym przedstawicielem może być zarówno osoba prawna, jak i osoba fizyczna, którą przedsiębiorca umocował do działania w jego imieniu. Zależny przedstawiciel nie musi mieć miejsca zamieszkania lub siedziby ani utrzymywać stałej placówki w państwie, w którym prowadzi działalność na rzecz przedsiębiorstwa. Osoba działająca w imieniu przedsiębiorcy może mieć dowolną rezydencję (tj. może być rezydentem państwa, w którym podejmuje działania, może być rezydentem tego samego państwa co przedsiębiorca albo rezydentem państwa trzeciego). Dla przyznania danej osobie zdolności do bycia zakładem przesądzające jest posiadanie przez taką osobę podmiotowości na gruncie podatku dochodowego.
Według Komentarza OECD posiadanie statusu rezydenta oraz miejsce zamieszkania z reguły stanowią wystarczające przesłanki dla ustalenia związku pomiędzy terytorium państwa źródła a przedstawicielem.
Stosownie do treści ust. 32.1 komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD, również określenie „pełnomocnictwo do zawierania kontraktów w imieniu przedsiębiorstwa” nie ogranicza stosowania tego ustępu do przedstawiciela zawierającego kontrakty wiążące dosłownie dane przedsiębiorstwo. Ustęp ten ma również zastosowanie do przedstawiciela zawierającego kontrakty, które wiążą przedsiębiorstwo, mimo iż takie kontrakty w rzeczywistości nie są zawierane w imieniu danego przedsiębiorstwa. Fakt, że przedsiębiorstwo nie bierze czynnego udziału w transakcjach, może oznaczać, że przekazało takie uprawnienia przedstawicielowi. Na przykład można uważać, że przedstawiciel posiada rzeczywiste uprawnienie do zawierania kontraktów, jeżeli ubiega się i zbiera zamówienia (lecz ich nie realizuje w sposób formalny), które następnie są przesyłane bezpośrednio do składów, skąd towary są dostarczane, podczas gdy przedsiębiorstwo zagraniczne jedynie aprobuje transakcje w sposób rutynowy.
Tym samym osoby, które nie posiadają pełnomocnictwa w rozumieniu cywilnoprawnym, ale mają umocowanie do negocjowania wszystkich elementów umowy w sposób wiążący przedsiębiorstwo, posiadają pełnomocnictwo do zawierania umów w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO. W tym przypadku bez znaczenia jest, kto ostatecznie podpisuje umowę: osoba działająca w imieniu przedsiębiorstwa czy przedsiębiorstwo (zob. pkt 33 Komentarza OECD do art. 5). Kryterium decydującym jest prawne związanie przedsiębiorstwa działaniem przedstawiciela.
Uprawnienie do podejmowania czynności prowadzących do zawarcia umowy może wynikać z formalnie udzielonego pełnomocnictwa. Możliwe jest również umocowanie osoby w sposób dorozumiany, bez zbędnych formalności. Dla uzyskania statusu zależnego przedstawiciela forma udzielenia pełnomocnictwa nie ma znaczenia. Ważne jest aby strony były zgodne co do uprawnień udzielonych przez przedsiębiorcę.
Komentarz wyznaczył kierunek interpretacji, zgodnie z którym również pełnomocnictwo w znaczeniu gospodarczym spełnia kryterium pełnomocnictwa do zawierania umów w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO.
W przypadku ustalenia przesłanek istnienia pełnomocnictwa zakład przedsiębiorstwa istnieje w takim zakresie, w jakim dana osoba posiadająca pełnomocnictwo działa na rzecz przedsiębiorstwa, a nie tylko w zakresie uprawnień do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa (zob. Komentarz OECD do art. 5 nr 34). Dodatkowo należy zauważyć, że jeżeli pełnomocnictwo dotyczy tylko części działalności przedsiębiorstwa, to wówczas zakładowi zostaną przypisane tylko te umowy, które zostały zawarte w ramach tych pełnomocnictw.
Jednakże w myśl art. 5 ust. 6 UPO:
Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że podejmuje ono w tym Państwie czynności za pośrednictwem maklera, generalnego komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem, że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.
Jeżeli osoba, która działa w imieniu przedsiębiorstwa, pozostaje w stosunku zależności od tego przedsiębiorstwa (organizacyjnej, prawnej lub ekonomicznej) lub czynności (niezależnego) przedstawiciela wykraczają poza przedmiot jego zwykłej działalności, to może - z zastrzeżeniem pozostałych warunków ust. 5 - powstać zakład. W celu ustalenia, jaki ma charakter działalność przedstawiciela zagranicznego przedsiębiorcy konieczne jest uwzględnienie całości łączących go z przedsiębiorcą relacji umownych, jak również faktycznego sposobu ich wykonywania, który nie musi pokrywać się z treścią zawartych umów, a które jednak mają decydujące znaczenie dla oceny istnienia zakładu.
Niezależność przedstawiciela powinna wyrażać się zarówno w aspekcie prawnym, jak i ekonomicznym. Niezależności prawna osoby w stosunku do przedsiębiorstwa, które ona reprezentuje, zależy od zakresu jej zobowiązań wobec przedsiębiorstwa. Jeżeli prowadzona przez nią działalność handlowa jest poddana szczegółowym instrukcjom oraz kontroli to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa.
Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa. Generalne upoważnienie do zajmowania się sprawami mocodawcy bez ingerencji z jego strony świadczy o niezależności. Podleganie wskazówkom i poleceniom służbowym nie powinno przekraczać stopnia dopuszczalnego w danych stosunkach gospodarczych. Informacje o intensywności kontroli może dostarczać rodzaj i częstość kontaktów przedstawiciela z przedsiębiorstwem. Szeroka kontrola jawi się jako kontrola dotycząca środków, za pomocą których wykonywana jest działalność na rzecz przedsiębiorstwa. Umieścić można tutaj sytuację, w której przedstawicielowi zwracane są wszystkie jego wydatki oraz kieruje się jego działaniami – taki podmiot nie jest niezależnym.
Ponadto istotne znaczenie z punktu widzenia oceny istnienia zakładu ma również niezależność ekonomiczna przejawiająca się w ponoszeniu odpowiedzialności za podejmowane działania. Tym samym powyższe kryterium sprowadza się do tego, czy ryzyko związane z prowadzeniem działalności ponosi ta osoba czy przedsiębiorstwo, które ona reprezentuje (pkt 38 Komentarza do art. 5 Konwencji Modelowej OECD). Kto podlega szczegółowym instrukcjom oraz kontroli, nie może ponosić ryzyka gospodarczego za czynności, na które nie ma wpływu. Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa.
Za zależnego przedstawiciela powinna być traktowana osoba, której uprawnienia lub charakter jej czynności angażują przedsiębiorstwo w działalność gospodarczą w określonym zakresie na obszarze danego państwa.
Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Spółka posiada i będzie posiadać na terenie Polski zakład podatkowy w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT i art. 5 UPO.
W tym miejscu wyjaśnić należy, że zasada tzw. zależnego przedstawiciela stanowi alternatywę w stosunku do zasad ogólnych wyrażonych w ust. 1-4 art. 5 UPO. Oznacza to, że w pierwszej kolejności należy badać istnienie zakładu w oparciu o zasady ogólne zapisane w art. 5 ust. 1-4 UPO. Jeśli w wyniku zastosowania ust. 1-4 powstaje zakład, to nie ma konieczności badania, czy osoby działające w zakładzie są zależne, czy niezależne od reprezentowanego przedsiębiorstwa oraz jakimi dysponują pełnomocnictwami. W przeciwnym wypadku powstaje konieczność oceny stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) w oparciu o art. 5 ust. 5 UPO.
Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Spółka posiada i będzie posiadać na terenie Polski zakład podatkowy w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT i art. 5 UPO.
Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż produktów i towarów konsumenckich. Dystrybucja tych produktów prowadzona jest w ramach tzw. sprzedaży bezpośredniej, za pośrednictwem konsultantek. Wnioskodawca jako spółka dominująca zajmuje się m.in. planowaniem sprzedażowym i operacyjnym, globalnymi funkcjami w zakresie zaopatrzenia, produkcją produktów, planowanie produkcji w oparciu o prognozy popytu, zdolności produkcyjnej i nadzór nad lokalnymi producentami, globalnymi funkcjami marketingowymi oraz strategią zarządzania marką na poziomie Grupy. Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi działalność dystrybucyjną na terenie Wielkiej Brytanii.
Wnioskodawca korzysta z usług Spółek B , C i D które świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi:
- magazynowo-logistyczne świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy,
- składu świadczone przez B na rzecz Wnioskodawcy,
- dystrybucyjne świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy,
- branchu i logistyczne świadczone przez D na rzecz Wnioskodawcy.
Działalność Grupy w Polsce jest prowadzona m.in. przez B Sp. z o.o. zajmującej się produkcją i sprzedażą Produktów do Wnioskodawcy. Ponadto Spółka B świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi magazynowo-logistyczne i usługi składu. Produkty Wnioskodawcy są składowane w magazynie w Polsce należącym do Spółki B. Oprócz czynności typowo magazynowych Spółka świadczy czynności zarządzania zapasami (inwentaryzacja i zgłaszanie strat w zapasach), kontrolę jakości i ilości produktów, obsługę zwrotów produktów i zarządzanie usługami niszczenia zwróconych produktów, zarządzanie produktami po upływie ich terminu ważności, w razie konieczności naklejanie etykiet na opakowania produktów, przygotowywanie zestawów produktów lub wykonywanie innych czynności dotyczących pakowania i przygotowywania produktów do wysyłki. B świadczy także na rzecz Wnioskodawcy usługi przetwarzania i raportowania danych, w których zakres wchodzą działania wspierające proces precyzyjnego planowania dostaw w oparciu o prognozowany popyt na produkty, zarządzanie produktami, które nie zostały sprzedane w kampanii oraz zarządzanie procesami kontroli wewnętrznej. B świadczy ponadto na rzecz Wnioskodawcy szereg innych czynności dotyczących m.in. uzgadniania terminów transportu oraz ilości produktów, organizowania transportu produktów do innych podmiotów lub lokalizacji Grupy w innych krajach oraz wystawiania i drukowania dokumentów dotyczących takich transportów oraz wystawiania dokumentów związanych z eksportem i importem towarów. Personel Spółki B posiada pełnomocnictwa do składania deklaracji VAT i informacji do polskich urzędów skarbowych i statystycznych, oraz obsługi celnej. Tym samym, zważywszy na zakres świadczonych usług przez Spółkę B na rzecz Wnioskodawcy nie można uznać tych usług za usługi o charakterze przygotowawczym i pomocniczym.
Z kolei Spółka C świadczy usługi dystrybucyjne. Spółka C jest odpowiedzialna za rutynowe działania sprzedażowe i marketingowe produktów na terenie Polski, zgodnie z wytycznymi dostarczonymi przez Wnioskodawcę. Opis świadczonych usług przez C pokrywa się w części z przedmiotem działalności Wnioskodawcy zarówno Spółka C i Wnioskodawca prowadzą sprzedaż i dystrybucję towarów. Zatem, czynności świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy na dostawę towarów oraz na podstawie umowy dystrybucyjnej prowadzą do powstania dla Wnioskodawcy na terytorium Polski stałej placówki (zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO). Spółka C prowadzi w części działalność Wnioskodawcy.
Zwrócić uwagę należy również na to, że Spółka D, zgodnie z zawartą z Wnioskodawcą umową świadczenia usług branchu i logistycznych, świadczy na rzeczy Wnioskodawcy m.in. usługi pakowania i obsługi wysyłek obejmujące m.in. następujące czynności: usługi pakowania produktów i obsługi wysyłek do konsultantek na terytorium Polski, Czech i Niemiec, kontrolę jakości produktów oraz postępowanie ze zwrotami produktów. Inne usługi obejmują kontrolę jakości przesyłek dla konsultantek, sortowanie i ładowanie przesyłek na pojazdy, do kraju przeznaczenia, czyli odpowiednio do Polski, Niemiec i Czech. Tym samym, działalność Spółki D – poprzez czynności świadczone przez D na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy świadczenia usług branchu i logistycznych – również pokrywa się w części z działalnością Wnioskodawcy co skutkuje powstaniem w rozumieniu art. 5 ust. 1 UPO dla Wnioskodawcy na terytorium Polski stałej placówki.
Czynności świadczone przez Spółki B, C i D świadczą w istocie o stałości placówki na terytorium Polski. Działalność Wnioskodawcy w Polsce jest prowadzona za pośrednictwem tych Spółek ma walor stałości a działalność jest zbieżna z częścią działalności Wnioskodawcy w tym m.in. sprzedaż, dystrybucja. Mimo, że Wnioskodawca nie sprawuje bezpośredniego nadzoru nad czynnościami wykonywanymi przez Spółki to jednak Wnioskodawca może dokonywać incydentalnych kontroli jakości usług świadczonych przez te Spółki. W istocie przesłanki stałości zostały spełnione a działalności tych Spółek nie można uznać za działalność pomocniczą i przygotowawczą w stosunku do działalności Wnioskodawcy.
Z dalszej części opisu wniosku wynika, także że Wnioskodawca planuje zarejestrować w Polsce Oddział z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca, opisując czynności świadczone przez C na rzecz Wnioskodawcy, wskazał, że: „(…) W wyniku rejestracji Oddziału Wnioskodawcy w Polsce, Wnioskodawca ustanowi osobę, która będzie reprezentowała Oddział na terytorium RP. Niewykluczone jest także, że Wnioskodawca zatrudni albo oddeleguje personel, który będzie przebywał na terytorium Polski lub będzie dysponować w Polsce powierzchnią wykorzystywaną na te cele.”
Należy zauważyć, że jak wcześniej wskazano nie jest zwykle zależnym przedstawicielem inny przedsiębiorca, chyba że jest podporządkowany pod względem gospodarczym (np. gdy jego działalność oparta jest wyłącznie o zlecenia od tego przedsiębiorstwa). Przedstawiciel w takiej sytuacji zdany jest ekonomicznie tylko na jednego przedsiębiorcę. W rezultacie działalność na rzecz tylko jednego przedsiębiorcy przez cały okres działalności lub w długim czasie determinuje status zależnego przedstawiciela. Również ta przesłanka warunkująca uznanie, że Wnioskodawca może zostać uznany za zakład jest spełniona.
W świetle powyższego, po analizie przedstawionego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zakresu usług świadczonych przez Spółki B, C, D na rzecz Wnioskodawcy oraz możliwości założenia Oddziału, wraz z osobą go reprezentującą stanowią przesłanki warunkujące powstanie zakładu w Polsce.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).