Wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustalenia czy nabyte w ramach umowy ATA Chronione Prawa Projektowe w części, w której stanowią know-how, podlegają zaliczeniu do kup poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 7 updop.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy nabyte w ramach Umowy ATA Chronione Prawa Projektowe w części, w której stanowią know- how, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 16b ust 1 pkt 7 UPDOP jako wartości niematerialne i prawne (przez okres nie krótszy niż 60 miesięcy)?

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 listopada 2022 r. (data wpływu 30 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca :

Opis stanu faktycznego

A sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka Projektowa”) jest spółką kapitałową z siedzibą w (…), prowadzącą działalność gospodarczą w sektorze energii odnawialnej, polegającą na realizacji projektów parków wiatrowych na terenie (…), od fazy deweloperskiej poprzez ich budowę, uruchomienie i eksploatację.

B ”B1” sp. z o.o. sp. k. (dalej: Sprzedający) jest polską spółką celową, której przedmiot działalności skupia się na realizacji projektów w zakresie odnawialnych źródeł energii, między innymi na realizacji projektu farmy wiatrowej zlokalizowanej w miejscowości (…), gmina (…), województwo (…), o łącznej mocy 13,05 MW, składającej się z trzech turbin wiatrowych (dalej: Projekt), które mają być przyłączone na poziomie średniego napięcia do stacji elektroenergetycznej "…" należącej do operatora sieci dystrybucyjnej (…) S.A. Na podstawie zwycięskiej oferty złożonej przez Sprzedającego w aukcji przeprowadzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Projektowi przyznano prawo do rozliczenia ujemnego/dodatniego salda wynikającego ze sprzedaży energii elektrycznej w kwocie 525 000 MWh dla 15-letniego okres wsparcia, pod warunkiem, że Projekt będzie rozwijany, uzyska koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej a pierwsza sprzedaż energii elektrycznej w ramach systemu wsparcia nastąpi najpóźniej do 5 sierpnia 2021 roku.

Sprzedający podjął decyzję o sprzedaży Projektu do zewnętrznego inwestora (dalej: Inwestor). Sprzedaż miała się odbyć dwuetapowo - w pierwszym etapie Sprzedający przenosiłby na Spółkę Projektową wszystkie prawa związane z Projektem. Kolejnym etapem miała być sprzedaż udziałów Spółki projektowej do Inwestora.

W ramach umowy sprzedaży praw projektowych elektrowni wiatrowej zlokalizowanej w miejscowości (…), zawartej w dniu 18 marca 2020 r. (dalej: Umowa ATA) Sprzedający przeniósł na Spółkę Projektową wszelkie prawa projektowe związane z inwestycją, na które składały się chronione prawa projektowe oraz pozostałe prawa projektowe (dalej: Chronione Prawa Projektowe oraz Pozostałe Prawa Projektowe).

Pozostałe Prawa Projektowe obejmują zgodnie z Umową ATA prawa, które na dzień zawarcia Umowy ATA miały być uzyskane dla rozpoczęcia i prowadzenia robót budowlanych, a następnie dla długotrwałej eksploatacji Projektu, które Sprzedający i Spółka Projektowa mieli uzyskać w ramach działań rozwojowych Projektu wskazane w załączniku nr 3 do Umowy ATA (głównie dokumenty dotyczące umów najmu).

Chronione Prawa Projektowe, które Wnioskodawca nabył w ramach Umowy ATA, stanowią wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust 1 pkt 4 i pkt 7 UPDOP. Chronione Prawa Projektowe do ww. farmy wiatrowej nabyte na podstawie Umowy ATA zostały enumeratywnie wymienione w załączniku nr 2 do Umowy ATA, według którego należą do nich następujące elementy:

1. wybrana nazwa projektu;
2. wybrana nazwa spółki;
3. planowana moc instalacyjna;
4. projektowany typ turbin wiatrowych;
5. zidentyfikowana lokalizacja;
6. uzyskanie projektowanych technicznych warunków przyłączenia;
7. zawarcie negocjowanej umowy o przyłączenie;
8. zmieniony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia;
9. inne uzyskane decyzje inwestycyjne na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia;
10. uzyskana decyzja konserwatora zabytków na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia;
11. uzyskana decyzja o wyłączenie z produkcji rolnej na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia;
12. uzgodnienia z władzami lotniczymi na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia;
13. uzyskane decyzje o zjazdach drogowych na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia;
14. uzyskane decyzje o lokalizacji infrastruktury na drogach publicznych na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia;
15. uzyskana decyzja środowiskowa na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia, tj. karta informacyjna projektu i raport środowiskowy,
16. uzyskane pozwolenie wodnoprawne na wniosek inwestora z opisem przedsięwzięcia;
17. uzyskane pozwolenia na budowę na podstawie projektu budowlanego;
18. dziennik budowy z odpowiednimi wpisami;
19. projekty budowlane opracowane na podstawie koncepcji inwestora;
20. pozostałe prawa autorskie związane z koncepcjami, raportami itp.;
21. projektowanie i zawarcie umowy najmu/dzierżawy;
22. opracowane pomiary wiatru na podstawie koncepcji inwestora;
23. pomiary trasy i ocena terenu na podstawie koncepcji inwestora

(„Chronione Prawa Projektowe").Spółka Projektowa nabywając zbiór Chronionych Praw Projektowych uzyskała możliwość realizacji i rozwoju farmy wiatrowej oraz możliwość czerpania wiedzy i doświadczeń z Chronionych Praw Projektowych w celu realizacji inwestycji. Należy również wskazać, że Projekt oraz wynikające z niego prawa są kompletne i wolne od obciążeń i roszczeń osób trzecich oraz Sprzedający przekazał Spółce Projektowej kompletną dokumentację projektu (wszelkie urzędowe decyzje, postanowienia, wypisy związane z projektem).

Część wymienionych Chronionych Praw Projektowych stanowi autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, o których mowa w art. 1 ust. 2 oraz art. 61 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz know-how w związku z art. 16b ust. 1 pkt 4 UPDOP - w ich zakresie Wnioskodawca już wystąpił z wnioskiem o otrzymanie interpretacji podatkowej i takową otrzymał.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 UPAP w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2.plastyczne;

3.fotograficzne;

4.lutnicze;

5.wzornictwa przemysłowego;

6.architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbranistyczne;

7.muzyczne i słowno-muzyczne;

8.sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9.audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie natomiast z art. 61 UPAP, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, nabycie od twórcy egzemplarza projektu architektonicznego lub architektoniczno-urbanistycznego obejmuje prawo zastosowania go do jednej budowy.

Mając na uwadze powyższe, przy analizie art. 61 UPAP należy wskazać, że jeżeli umowa nie stanowi inaczej, nabycie egzemplarza projektu architektonicznego od jego twórcy obejmuje prawo zastosowania tego egzemplarza tylko do jednej budowy - chroni w swym założeniu, z jednej strony, interesy nabywcy egzemplarza projektu architektonicznego, przez to, że nabywca egzemplarza projektu architektonicznego w następstwie samego nabycia tego egzemplarza uzyskuje wskazane prawo, choćby w umowie z twórcą nie zastrzegł nabycia praw autorskich (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2019 r. sygn. akt I CSK 104/18).

Należy mieć na uwadze, iż powyższy wyrok opowiedział się za szeroką interpretacją zakresu przedmiotowego art. 61, bowiem Sąd wskazał, iż budowa jest na ogół przedsięwzięciem na tyle złożonym, że w przypadku stosowania węższej interpretacji, inwestorzy mieliby bezwartościową dokumentację. Idąc w myśl za tym twierdzeniem, Chronione Prawa Projektowe, w ocenie Wnioskodawcy stanowią prawa autorskie, o których mowa w UPAP.

W odniesieniu do projektów farm wiatrowych mamy również do czynienia z know-how, o którym mowa w art. 16b ust 1 pkt 7 UPDOP.

Możliwe jest wyróżnienie know-how technicznego i nietechnicznego, który obejmuje wiedzę organizacyjną lub handlową przydatną w procesie realizacji inwestycji w zakresie farmy wiatrowej. Know-how składa się z wiadomości i doświadczeń o charakterze technicznym, administracyjnym, finansowym albo innego rodzaju, nadających się do stosowania w pracy przedsiębiorstwa lub do wykonywania zawodu. Pojęcie know-how obejmuje doświadczenia o charakterze technicznym i techniczno-organizacyjnym oraz doświadczenia o charakterze organizacyjnym, finansowym i handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa, jakie występują w ramach tego rodzaju inwestycji.

Przedmiotem know-how nietechnicznego są informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym lub handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa (np. projekty, informacje usprawniające organizację itp.). Chronione Prawa Projektowe stanowią szereg praw, informacji i danych wynikających z wiedzy i doświadczeń nabywanych i rozwijanych na przestrzeni lat w związku z opisaną inwestycją. Dotyczą one nie tylko elementów czy procedur technicznych związanych z opisaną inwestycją, ale przede wszystkim:

1. organizacji i sposobu komunikacji w ramach postępowania przed poszczególnymi organami administracyjnymi, w szczególności przy uwzględnieniu konkretnej praktyki, specyficznej dla danego organu, czego efektem są wydane decyzje i pozwolenia;
2. wiedzy i rezultatów analiz związanych z przeprowadzonymi badaniami i pomiarami konkretnej lokalizacji farmy wiatrowej, pozywających ocenić daną lokalizację pod kątem jej użyteczności dla inwestycji;
3. rozwiązań projektowych umożliwiających późniejszą efektywną eksploatację i rozwój konkretnej farmy wiatrowej; jak również
4. kompletnej i usystematyzowanej dokumentacji dotyczącej powyższego, pozwalającej na efektywne procedowanie przez Spółkę Projektową w rozwoju opisanej inwestycji, jak również innych projektów w przyszłości o podobnym charakterze, które bez uzyskanych Praw Projektowych wymagałyby od Spółki Projektowej poniesienia znaczących, dodatkowych kosztów i nakładów, w szczególności czasowych, które byłyby konieczne dla wypracowania przez nią takiego stanu wiedzy, doświadczenia i umiejętności, jaki istnieje po jej stronie w wyniku nabycia Praw Projektowych.

Chronione Prawa Projektowe całościowo stanowią wartość o charakterze niematerialnym pozwalającą na efektywne przeprowadzenie inwestycji farmy wiatrowej.

Tym samym zdaniem Wnioskodawcy, Chronione Prawa Projektowe w całości mieszczą się w zakresie praw uregulowanych w art. 16b ust. 1 UPDOP (w szczególności art. 16b ust. 1 pkt 4 oraz pkt 7 UPDOP). Chronione Prawa Projektowe faktycznie przeniesione na Spółkę Projektową w ramach Pierwszej Płatności ATA obejmowały wartości niematerialne, o których mowa powyżej i jednocześnie nie obejmowały własności jakiejkolwiek nieruchomości ani użytkowania wieczystego jakiejkolwiek nieruchomości.

Zgodnie z listem intencyjnym (Side letter z 11 grudnia 2019 r.) wynagrodzenie za przeniesienie Chronionych Praw Projektowych miało zostać określone nie wcześniej niż w momencie przeniesienia własności projektu farmy wiatrowej i jego wysokość nie mogła być niższa niż 10.025.000,00 PLN.

Spółka Projektowa w ramach Umowy ATA nabyła skutecznie wartości niematerialne i prawne, w tym między innymi wszelkie materialne prawa autorskie i prawa pochodne do jakiejkolwiek istotnej własności intelektualnej objętej prawem autorskim lub innego utworu, który jest niezbędny do opracowania, uruchomienia, obsługi i konserwacji Projektu, a tym samym jest w pełni uprawniona do korzystania i rozporządzania takimi prawami autorskimi i prawami pochodnymi, a także know-how stanowiący uporządkowany zestaw wiedzy, informacji i dokumentów, wynikający z Chronionych Praw Projektowych, umożliwiający Spółce Projektowej uzyskać wiedzę pozwalającą na kompleksowe przeprowadzenie i rozwijanie Projektu, w tym wiedzę i dokumenty dotyczące wybrania konkretnej lokalizacji, interpretowania konkretnych analizy warunków panujących w lokalizacji, jak i spersonalizowane rozwiązania projektowe i technologiczne stosowane w ramach projektu budowlanego farmy wiatrowej.

Po nabyciu Chronionych Praw Projektowych Spółka Projektowa musiała podjąć szereg czynności zarówno faktycznych, jak i prawnych, oraz ponieść liczne wydatki, które mają na celu sfinalizowanie budowy farmy wiatrowej i w dalszej kolejności produkcję energii elektrycznej. Do kontynuowania działalności gospodarczej niezbędne było i będzie zatem angażowanie składników majątku Spółki Projektowej (niebędących przedmiotem Chronionych Praw Projektowych) bądź podejmowanie dodatkowych działań przez Spółkę.

Przeniesienie Chronionych Praw Projektowych ze Sprzedającego na Spółkę Projektową nie stanowi przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przenoszone składniki nie były wyodrębnione ani finansowo (m.in. nie jest do nich przypisany żaden budżet ani jakiekolwiek źródła finansowania) ani organizacyjnie (m.in. nie stanowiły odrębnej komórki organizacyjnej wewnętrznej Sprzedającego i nie byli do tych składników przypisani pracownicy). Należy podkreślić, że Spółka Projektowa po nabyciu praw i obowiązków, które są przedmiotem sprzedaży, nie ma faktycznej możliwości kontynuowania działalności Sprzedającego. Nie jest też intencją ani Sprzedającego, ani Wnioskodawcy, zbycie przedsiębiorstwa Sprzedającego (lub jego zorganizowanej części).

Farma wiatrowa wybudowana na podstawie Chronionych Praw Projektowych będzie środkiem trwałym Spółki.

Pytanie

Czy nabyte w ramach Umowy ATA Chronione Prawa Projektowe w części, w której stanowią know-how, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 7 UPDOP jako wartości niematerialne i prawne (przez okres nie krótszy niż 60 miesięcy)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyte w ramach Umowy ATA Chronione Prawa Projektowe, w części, w której stanowią know-how, będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 7 jako wartości niematerialne i prawne, które mogą być amortyzowane w okresie nie krótszym niż 60 miesięcy.

Koszty uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP za koszty uzyskania przychodu uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 UPDOP, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z regulacjami określonymi w art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast na podstawie art. 16b UPDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1)spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2)spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3)prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4)autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5)licencje,

6)prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r.- Prawo własności przemysłowej,

7)wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know- how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika wprost z wyżej przytoczonego przepisu, podstawowym warunkiem do uznania składnika majątkowego za wartość niematerialną i prawną dla celów podatkowych jest nabycie takiego składnika przez podatnika. Mając więc na uwadze fakt, że Chronione Prawa Projektowe, w tym wartości stanowiące know-how, zostały nabyte przez Spółkę Projektową, to można wskazać, że warunek ten będzie spełniony, a zatem możliwe będzie uznanie ich jako wartości niematerialnych i prawnych w myśl przepisów UPDOP i tym samym wartości te będą mogły podlegać amortyzacji na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 4 i 7 tejże ustawy.

Co więcej, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

‒został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

‒jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

‒pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

‒poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

‒został właściwie udokumentowany,

‒nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 UPDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z powyższym, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym powyżej art. 16 ust. 1 UPDOP mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami. Odnosząc się do powyższego, wskazać należy, że należy brać tu pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego cel, zasadność) czy potencjalną możliwość przyczynienia się do danego wydatku do osiąganego przychodu.

W przedstawionym stanie faktycznym Chronione Prawa Projektowe będą wykorzystane na potrzeby działalności Spółki Projektowej poprzez wykorzystanie ich do budowy elektrowni przeznaczonej do wytwarzania energii elektrycznej.

Z kolei, aby uzasadnić, czy mamy do czynienia z wartością niematerialną i prawną, musimy zbadać, czy spełnione będą następujące warunki:

i.wartości stanowiące know-how muszą być nabyte przez podatnika;

ii.wartości stanowiące know-how muszą być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej;

iii.wartości stanowiące know-how będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą;

iv.przewidywany okres wykorzystania wartości stanowiących know-how jest dłuższy niż rok.

Nabycie i gospodarcze wykorzystanie prawa/składnika majątku

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż jak wskazano na początku w opisie stanu faktycznego, jest on w posiadaniu Chronionych Praw Projektowych, które zostały nabyte w drodze zawartej Umowy ATA. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie wytworzył zatem Chronionych Praw Projektowych samodzielnie we własnym zakresie, ale nabył je na własność jednocześnie uiszczając z tego tytułu odpowiednie wynagrodzenie. Kwestia wytworzenia tych praw we własnym zakresie warunkowałaby nieuznaniem Chronionych Praw Projektowych za wartość niematerialną i prawną w myśl przepisów UPDOP.

Co więcej, warto zwrócić tutaj uwagę na pojęcie "nadawania się do gospodarczego wykorzystania", które należy interpretować szeroko - jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 27 maja 2009 r. o sygn. I SA/WR 246/09 „zakres i sposób w jaki ze swoich praw korzystała [spółka] jest jej decyzją ekonomiczną”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, Spółka Projektowa nabyła Chronione Prawa Projektowe w oparciu o Umowę ATA, które w dniu przekazania tj. w chwili dokonania przez Spółkę Projektową zapłaty na rzecz Sprzedającego w ramach Pierwszej płatności ATA w odniesieniu do Chronionych Praw Projektowych, nadawały się do gospodarczego wykorzystania, tj. do wybudowania na podstawie tych praw farmy wiatrowej. Mając na uwadze rozwój działalności i projektów, a także specjalizację Spółki Projektowej w wytwarzaniu energii elektrycznej - Chronione Prawa Projektowe umożliwiają dalszy rozwój Spółki Projektowej, stwarzając możliwości dalszego procedowania czynności w obszarze budowy farmy wiatrowej, co tym samym przełoży się na dalsze uzyskiwanie przychodów. Mając na uwadze ten fakt, Spółka Projektowa spełniła przesłankę gospodarczego wykorzystania nabytego Projektu.

Niewątpliwie zatem, Chronione Prawa Projektowe mogą stanowić dla Wnioskodawcy wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej. Z art. 16b ust. 1 UPDOP jednoznacznie wynika, że aby dane prawo stanowiło dla podatnika wartość niematerialną i prawna, musi zostać przez niego nabyte. Zatem, ten warunek został spełniony, bowiem Chronione Prawa Projektowe zostały przez Spółkę nabyte, a nie wytworzone we własnym zakresie.

W konsekwencji, koszty nabycia Chronionych Praw Projektowych będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 1 UPDOP jako wartości niematerialne i prawne.

Okres używania praw/składników majątku

Warto mieć na uwadze, iż wartościami niematerialnymi i prawnymi są nabyte przez podatnika prawa niematerialne o okresie używania dłuższym niż rok, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przejęcia do używania. Ważny jest tutaj minimalny wymagany czas, a nie wartość nabywanego prawa niematerialnego.

Wnioskodawca nabył prawa do Projektu, a także dokonał szeregu innych czynności faktycznych oraz prawnych, które są niezbędne do sfinalizowania budowy farmy wiatrowej i dalszej produkcji energii elektrycznej. Wiadome jest to, że okres używania Chronionych Praw Projektowych będzie obejmował najbliższe lata.

Mając na uwadze powyższe, można przyjąć, że okres używania tych praw, będzie wynosił więcej niż rok, a zatem można uznać, że przesłanka druga została przez Spółkę spełniona.

Wykorzystanie praw/składników majątku przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą

Wnioskodawca chce zwrócić uwagę na fakt, że pozyskane Chronione Prawa Projektowe uprawniają do wykorzystania ich w działalności w tym m.in. do podejmowania przedsięwzięć związanych z wybudowaniem farmy wiatrowej.

Warto przy tym zwrócić uwagę na art. 16b UPDOP, który wskazuje, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania m.in. wartości stanowiące równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

W praktyce organów podatkowych stosowana jest tzw. szeroka definicja know-how wynikająca pośrednio z przepisów UPDOP. Know-how przedstawiane jest jako pojęcie obejmujące swoim zakresem zdolność, wiedzę lub umiejętność uzyskania określonego rezultatu lub prowadzenia jakiejś działalności, oparte na wiadomościach i doświadczeniach o charakterze technicznym, administracyjnym, finansowym albo innego rodzaju, nadające się do stosowania w pracy przedsiębiorstwa lub do wykonywania zawodu. Obejmuje to zarówno doświadczenia o charakterze technicznym i techniczno-organizacyjnym, jak i doświadczenia o charakterze organizacyjnym, finansowym i handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa, które nie są związane z cyklem produkcyjnym. Powyższe potwierdza m.in. pismo z dnia 25 marca 2010 r., wydane przez Izbę Skarbową w Warszawie sygn. IPPB5/423-858/09-3/PS.

W związku z powyższym można zatem wyodrębnić kategorię know-how technicznego oraz know-how nietechnicznego. Know-how nietechniczny obejmuje wiedzę organizacyjną lub handlową przydatną nie tylko w procesie produkcji, w szczególności obejmuje wszelkiego rodzaju wiadomości i doświadczenia o charakterze nietechnicznym, które nadają się do wykorzystania w działalności przedsiębiorstwa.

W celu zdefiniowania know-how oraz opisania jego cech można odwołać się do Rozporządzenia Komisji (UE) Nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień o transferze technologii (Dziennik Urzędowy UE L 93/17). W świetle regulacji międzynarodowych zdolność, wiedza lub umiejętność uzyskania określonego rezultatu oparte na określonych wiadomościach i doświadczeniach powinny spełniać następujące cechy, aby mogłyby być kwalifikowane jako know-how:

i.niejawność, tj. brak powszechnej znajomości lub łatwej dostępności;

ii.istotność, tj. użyteczność z punktu widzenia wytwarzania produktów; oraz

iii.identyfikowalność, tj. konieczność opisania w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy know-how spełnia kryteria niejawności i istotności.

Rozpatrując wskazane powyżej cechy w kontekście nabytych Chronionych Praw Projektowych przekazanych Spółce Projektowej na podstawie Umowy ATA prawa te zawierają informacje poufne, które są chronione przez Spółkę Projektową przed dostępem osób trzecich poprzez zastosowanie odpowiednich środków technicznych, organizacyjnych i prawnych. Konkretne rozwiązania projektowe zmaterializowane w projekcie budowlanym farmy wiatrowej, rezultaty analiz związanych z przeprowadzonymi badaniami i pomiarami konkretnej lokalizacji, sposób postępowania i komunikacji z właściwymi organami administracyjnymi, przy uwzględnieniu ich specyficznej praktyki, jak również warunki umów zawartych w procesie inwestycyjnym, składających się na Chronione Prawa Projektowe nie stanowią informacji dostępnych publicznie.

Należy jednak zaznaczyć, że nie wszystkie elementy know-how muszą być niejawne i poufne, aby cecha poufności została zachowana. W orzecznictwie podkreśla się, że know-how należy rozpatrywać szeroko. W orzeczeniu z 15 marca 2012 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. I FSK 973/11) wskazał, że: „termin „poufny" oznacza, że pakiet know-how jako taki lub jako ściśle określona konfiguracja i usytuowanie danych elementów nie jest powszechnie znany lub łatwo dostępny. Część jego wartości wyraża się w wyprzedzeniu konkurentów, które licencjobiorca (a w przypadku sprzedaży - kupujący) uzyskuje, gdy zostanie mu ono udostępnione. Know-how nie jest rozumiane wąsko; nie każdy jego pojedynczy element musi być całkowicie nieznany i niedostępny poza firmą licencjodawcy. W konsekwencji fakt, że niektóre elementy Praw Projektowych mogą nie być niedostępne dla podmiotów trzecich, nie przesądza jeszcze o tym, że Prawa Projektowe, rozpatrywane całościowo, nie spełniają warunku poufności." Tym samym okoliczność, że niektóre z wartości wchodzących w skład know-how mogą być znane podmiotom trzecim, nie przesądza o tym, iż Chronione Prawa Projektowe całościowo nie wykazują cechy poufności.

Jeżeli chodzi o warunek istotności uzyskanych wartości niematerialnych, należy wskazać, że Spółka Projektowa nabyła specjalistyczne dane i wiedzę umożliwiające budowę i eksploatację farmy wiatrowej, bez których zrealizowanie inwestycji byłoby niemożliwe. Chronione Prawa Projektowe, stanowiąc usystematyzowaną formę konkretnego sposobu działania, zawierają m.in. rezultaty specjalistycznych pomiarów dotyczących wyborów konkretnej lokalizacji, która została przebadana pod kątem użyteczności w działalności gospodarczej, dostosowane, indywidualne rozwiązania projektowe dla konkretnej lokalizacji, skorelowane pomiary wiatrowe z odpowiednimi turbinami wiatrowymi oraz wiedzę z zakresu efektywnego postępowania przed odpowiednimi organami administracyjnymi (wydającymi odpowiednie decyzje i zgody wchodzące w skład Chronionych Praw Projektowych), przy uwzględnieniu specyficznej praktyki każdego z takich organów. Spółka Projektowa, dzięki nabyciu Chronionych Praw Projektowych pozyskała użyteczną wiedzę pozwalającą na efektywne przeprowadzenie inwestycji w zakresie farmy wiatrowej.

Jeśli zaś chodzi o warunek identyfikacji know-how jest on spełniony, jeżeli zostało opisane lub utrwalone w taki sposób, aby możliwe było sprawdzenie, że spełnia ono kryterium poufności i istotności. Zidentyfikowanie know-how powinno mieć miejsce najpóźniej w chwili jego przekazania nabywcy. Chronione Prawa Projektowe zostały przekazane Spółce Projektowej jako kompletny i usystematyzowany zbiór dokumentacji i zapisów dotyczących procesu inwestycyjnego, utrwalony w zamkniętej oraz spójnej formie, zawierający komplet danych dotyczących przedmiotowej farmy wiatrowej, uzupełniony o szczegóły rozwiązań projektowych, decyzje i korespondencje z organami administracji publicznej, na postawie których możliwa jest ocena, że Chronione Prawa Projektowe są poufne i istotne.

W ocenie Wnioskodawcy nabyta wartość niematerialna o charakterze kompleksowym, jaką stanowią Chronione Prawa Projektowe, mająca charakter poufny, istotny i identyfikowalny może być zakwalifikowana jako know-how.

Stawka amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych

Zgodnie z art. 16m ust. 1 UPDOP okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

1)od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące;

2)od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące;

3)od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy;

4)od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.

Ponadto zgodnie z art. 16m ust. 3 UPDOP podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia wynika, że Spółka Projektowa dokonała zakupu Chronionych Praw Projektowych, które stanowią prawa niematerialne o okresie używania dłuższym niż rok, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przejęcia do używania, dla których w oparciu o art. 16m ust 1 pkt 4 UPDOP okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych nie może być krótszy niż 60 miesięcy

Odnosząc się zatem do powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nabyte Chronione Prawa Projektowe, w części w której stanowią know-how będą stanowiły wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 7 UPDOP i w związku z tym będą mogły podlegać amortyzacji. Zatem będą one podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy poprzez odpisy amortyzacyjne ustalone zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 7 UPDOP w okresie nie krótszym niż 60 miesięcy zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 1 UPDOP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”),

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, że:

Z uwagi na to, że ww. składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Art. 15 ust. 6 ustawy o CIT stanowi, że

Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 ww. ustawy,

Z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT wynika zatem, iż amortyzacji podlega m.in. know-how rozumiany jako wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej. Przy czym składnik ten powinien spełniać następujące warunki:

·być nabyty od innego podmiotu,

·nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

·przewidywany okres jego używania powinien być dłuższy niż rok,

·być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddany przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje znaczenia terminu „know-how". Wskazuje jednak pośrednio, że „know - how" dotyczy: informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ); informacji związanych ze z zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (art. 16b ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy).

Termin know-how oznacza zdolność, wiedzę lub umiejętność uzyskania określonego rezultatu lub prowadzenia jakiejś działalności. Know-how składa się z wiadomości i doświadczeń o charakterze technicznym, administracyjnym, finansowym albo innego rodzaju, nadających się do stosowania w pracy przedsiębiorstwa lub do wykonywania zawodu. Pojęcie know-how obejmuje doświadczenia o charakterze technicznym i techniczno-organizacyjnym oraz doświadczenia o charakterze organizacyjnym, finansowym i handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa, które nie są związane z cyklem produkcyjnym.

Z szerokiej definicji know-how można zatem wyodrębnić kategorię know-how technicznego oraz know-how nietechnicznego, obejmującego wiedzę organizacyjną lub handlową przydatną nie tylko w procesie produkcji.

Know- how techniczne jest pojęciem zbliżonym do projektów wynalazczych. Należą tu wszelkie kategorie rozwiązań technicznych, łącznie z wynalazkami, którym przysługuje zdolność patentowa. Za przedmiot know-how można uznawać również doświadczenia techniczno-organizacyjne dotyczące wynalazków i wzorów użytkowych, jeżeli ze względu na brak którejkolwiek przesłanki zdolności patentowej albo zdolności rejestracyjnej nie są ani wynalazkami, ani wzorami użytkowymi, ani projektami racjonalizatorskimi w rozumieniu przepisów o prawie własności przemysłowej, a przedstawiają jednak znaczną wartość ekonomiczną i użyteczną.

Przedmiotem know - how nietechnicznego są z kolei informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym lub handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa (np. projekty/ informacje usprawniające organizację i zbyt w handlu).

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym przyjmuje się, że „know-how nietechniczne obejmuje wszelkiego rodzaju wiadomości i doświadczenia o charakterze nietechnicznym, które nadają się do wykorzystania w działalności przedsiębiorstwa lub wykonywania zawodu". Zdaniem sądów administracyjnych cechy know-how technicznego odnoszą się także do know-how nietechnicznego. Według stanowiska sądów administracyjnych powyższe cechy należy rozumieć następująco:

‒cecha poufności powoduje, że know-how mogą stanowić jedynie informacje, które nie zostały ujawnione, nie są powszechnie znane, czy też łatwo dostępne. Przesłanka ta nie musi oznaczać wymogu bezwzględnej tajemnicy - wystarczy, by informacja nie była dostępna osobom zainteresowanym w sposób zwykły i dozwolony,

‒istotność know-how oznacza, iż są to informacje ważne dla całości lub zasadniczej części sposobu wytwarzania produktu lub świadczenia usług, muszą także spełniać u nabywcy określoną funkcję czyli być użyteczne,

‒identyfikowalność know-how oznacza, iż zostało ono opisane lub utrwalone - czyli zmaterializowane, i to w taki sposób, iż możliwe jest sprawdzenie posiadania przez nie pozostałych cech oraz powoduje, iż nabywca nie jest ,,nadmiernie ograniczony" w wykorzystaniu nabytych informacji.

Know- how jest zbywalne i może być udostępniane na podstawie umów upoważniających do korzystania, np. z poufnych projektów wynalazczych- umów licencji know - how oraz umów przenoszących know- how. Zaś rozumiane jako pewien zakres wiedzy i doświadczeń może być także przedmiotem umowy sprzedaży.

W takiej sytuacji nastąpi przeniesienie na nabywcę praw, które służyły wyłącznie dysponentowi know-how. Zbywca, przenosząc know-how, jest zobowiązany zapewnić prawną i faktyczną możliwość korzystania z pewnej wiedzy oraz do powstrzymywania się od jednoczesnego korzystania z tej wiedzy, jak również do nieujawniania know-how, jeżeli jest ono tajemnicą.

Podstawowym obowiązkiem przekazującego know- how jest przekazanie odbiorcy określonych w umowie poufnych informacji. Dysponent jest natomiast zobowiązany do podejmowania starań o utrzymanie przedmiotu know- how w tajemnicy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Państwa spółka (Spółka Projektowa) jest spółką kapitałową z siedzibą w (…), prowadzącą działalność gospodarczą w sektorze energii odnawialnej, polegającą na realizacji projektów parków wiatrowych na terenie (…), od fazy deweloperskiej poprzez ich budowę, uruchomienie i eksploatację. B „B1” sp. z o.o. sp. k. (Sprzedający) jest polską spółką celową, której przedmiot działalności skupia się na realizacji projektów w zakresie odnawialnych źródeł energii, między innymi na realizacji projektu farmy wiatrowej. W ramach umowy sprzedaży praw projektowych elektrowni wiatrowej (Umowa ATA) Sprzedający przeniósł na Spółkę Projektową wszelkie prawa projektowe związane z inwestycją, na które składały się chronione prawa projektowe oraz pozostałe prawa projektowe (dalej: Chronione Prawa Projektowe oraz Pozostałe Prawa Projektowe). Chronione Prawa Projektowe, które Spółka Projektowa nabyła w ramach Umowy ATA, stanowią wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust 1 pkt 4 i pkt 7 UPDOP. Chronione Prawa Projektowe do ww. farmy wiatrowej nabyte na podstawie Umowy ATA zostały enumeratywnie wymienione w załączniku nr 2 do Umowy ATA. Pozostałe Prawa Projektowe obejmują zgodnie z Umową ATA prawa, które na dzień zawarcia Umowy ATA miały być uzyskane dla rozpoczęcia i prowadzenia robót budowlanych, a następnie dla długotrwałej eksploatacji Projektu, które Sprzedający i Spółka Projektowa mieli uzyskać w ramach działań rozwojowych Projektu wskazane w załączniku nr 3 do Umowy ATA (głównie dokumenty dotyczące umów najmu). Zgodnie z listem intencyjnym wynagrodzenia za przeniesienie Chronionych Praw Projektowych miało zostać określone nie wcześniej niż w momencie przeniesienia własności projektu farmy wiatrowej i jego wysokość nie mogła być niższa niż 10.025.000,00 PLN. Spółka Projektowa w ramach Umowy ATA nabyła skutecznie wartości niematerialne i prawne, w tym między innymi wszelkie materialne prawa autorskie i prawa pochodne do jakiejkolwiek istotnej własności intelektualnej objętej prawem autorskim lub innego utworu, który jest niezbędny do opracowania, uruchomienia, obsługi i konserwacji Projektu, a tym samym jest w pełni uprawniona do korzystania i rozporządzania takimi prawami autorskimi i prawami pochodnymi, a także know-how stanowiący uporządkowany zestaw wiedzy, informacji i dokumentów, wynikający z Chronionych Praw Projektowych, umożliwiający Spółce Projektowej uzyskać wiedzę pozwalającą na kompleksowe przeprowadzenie i rozwijanie Projektu, w tym wiedzę i dokumenty dotyczące wybrania konkretnej lokalizacji, interpretowania konkretnych analizy warunków panujących w lokalizacji, jak i spersonalizowane rozwiązania projektowe i technologiczne stosowane w ramach projektu budowlanego farmy wiatrowej. Po nabyciu Chronionych Praw Projektowych Spółka Projektowa musiała podjąć szereg czynności zarówno faktycznych, jak i prawnych, oraz ponieść liczne wydatki, które mają na celu sfinalizowanie budowy farmy wiatrowej i w dalszej kolejności produkcję energii elektrycznej. Do kontynuowania działalności gospodarczej niezbędne było i będzie zatem angażowanie innych składników majątku (niebędących przedmiotem Umowy ATA) bądź podejmowanie dodatkowych działań przez Spółkę.

Państwa wątpliwości wiążą się z ustaleniem czy nabyte w ramach Umowy ATA Chronione Prawa Projektowe w części, w której stanowią know- how, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 7, UPDOP jako wartości niematerialne i prawne (przez okres nie krótszy niż 60 miesięcy)?

W myśl art. 16m ust. 1 ustawy o CIT, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16,

Zgodnie z art. 16m ust. 2 ustawy o CIT,

Stosownie do art. 16m ust. 3 ustawy o CIT,

Wskazują Państwo, że Spółka Projektowa nabyła specjalistyczne dane i wiedzę umożliwiające budowę i eksploatację farmy wiatrowej, bez których zrealizowanie inwestycji byłoby niemożliwe. Chronione Prawa Projektowe zostały przekazane Spółce projektowej jako kompletny i usystematyzowany zbiór dokumentacji i zapisów dotyczących procesu inwestycyjnego, utrwalony w zamkniętej oraz spójnej formie, zawierający komplet danych dotyczących przedmiotowej farmy wiatrowej, uzupełniony o szczegóły rozwiązań projektowych, decyzje i korespondencje z organami administracji publicznej, na podstawie których możliwa jest ocena, że Chronione Prawa Projektowe są poufne i istotne. Nabyta wartość niematerialna o charakterze kompleksowym, jaką stanowią Chronione Prawa Projektowe, ma charakter poufny, istotny i identyfikowalny.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że nabyte przez Państwa Chronione Prawa Projektowe, w części w której stanowią know-how będą stanowiły wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 7 UPDOP i w związku z tym będą mogły podlegać amortyzacji i zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów Spółki poprzez odpisy amortyzacyjne ustalone zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 7 UPDOP w okresie nie krótszym niż 60 miesięcy zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 1 UPDOP.

W konsekwencji przedstawione we wniosku stanowisko Państwa jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).