Dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie preferencji IP BOX.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie preferencji IP BOX.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 listopada 2022 r., 1 grudnia 2022 r. oraz 2 grudnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawcą jest S spółka komandytowo-akcyjna, która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o CIT”).

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z). W ramach prac wytworzona została aplikacja składająca się z komponentów (…).

Działalność prowadzona w ramach Spółki jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wyłącznie wnioskodawca jest stroną niniejszego postępowania. (…)

W 2022 roku Spółka stworzyła innowacyjny programy komputerowy na rzecz klienta, firmy (…). Nie były to jedyne programy komputerowe wytworzone przez Spółkę w roku 2022. Projekt stworzony dla (…) to oprogramowanie służące do budowania społeczności (…), ale też innych, budowania świadomości marki jak też szeregu innowacyjnych funkcjonalności i algorytmów, takich jak (…). Oprogramowanie służy też do zbierania danych o (…).

Podstawowym zadaniem Spółki i zatrudnianego przez Spółkę zespołu było tworzenie kodu źródłowego programów komputerowych zgodnie z przyjętymi standardami. Kody aplikacji składowane są w (…) lub (…) na serwerach klientów, toteż były na bieżąco przekazywane klientom. Rezultatem prac Spółki było stworzenie zupełnie nowego i innowacyjnego oprogramowania, stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca rozważa zastosowanie preferencyjnej stawki podatku CIT w wysokości 5% do (…) dochodów osiągniętych z tytułu komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. majątkowych praw autorskich do programów komputerowych opisanych w niniejszym wniosku) przez Spółkę wytworzonego w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej (IP Box), osiągniętych w roku 2022.

Wniosek dotyczy całości projektu jako komplementarnego rozwiązania dla klienta końcowego. Całość wymienionych prac wykonana była przez zespół S. Proces wytwarzania programu komputerowego zorganizowany był zgodnie z aktualnymi i typowymi standardami obowiązującymi w branży IT. Proces ten w przypadku wskazanego programu zgodnie z przyjętymi standardami. Ze strony Spółki nad oprogramowaniem pracował dedykowany zespół programistów i osoba na stanowisku Scrum Master (osoba odpowiedzialna za wspieranie i zarządzanie projektem zgodnie z metodyką Scrum - zwinną metodyką wytwarzania oprogramowania), oraz wyznaczone osoby ze strony klienta - osoby na stanowiskach Product Manager, Test Manager.

W szczególności oznacza to, że współpraca opiera się na frameworku SCRUM (zasadach współpracy), gdzie zespół w cyklicznych spotkaniach określa zakres prac na kolejny Sprint (okres prowadzenia prac), planuje terminy ich wykonania oraz wycenia te zadania i układa według priorytetów, również określanych przed startem każdego ze Sprintów. Cechą metodologii Agile i frameworka SCRUM wspierającego ją, jest zwinność, czyli możliwość budowania zakresu prac na dany Sprint tuż przed jego startem, jak też udział całego zespołu w omawianiu zadań do zrobienia, ich wycenie, jak też realizacji.

Każdy z pracowników i współpracowników (zleceniobiorców, wykonawców) Spółki, który pracuje z ramienia Spółki nad projektem jako programista i w ramach umowy łączącej go ze Spółką tworzy oprogramowanie dla klientów Spółki, przenosi na podstawie umowy łączącej go ze Spółką wszelkie majątkowe prawa autorskie do tworzonego oprogramowania na Spółkę. Następnie Spółka przenosi te majątkowe prawa autorskie na klienta na podstawie umowy o stworzenie oprogramowania lub umowy o świadczenie usług programistycznych. Osoby biorące udział w pracach zespołu po stronie klienta nie tworzą i nie nabywają autorskich elementów prac, a jedynie komunikują potrzeby, konsultują terminy i odbierają prace. W spółce wszyscy programiści współpracują na zasadzie współpracy B2B, czyli prowadzą własne jednoosobowe działalności gospodarcze i współpracują ze spółką na podstawie umowy o świadczenie usług, w której zawarte są zapisy o przeniesieniu praw majątkowych dla wytworzonej wartości intelektualnej na rzecz spółki. Podział zadań realizowany jest na podstawie listy zadań wytwórczych uzgadnianej w cyklach z klientem. Następnie zespół programistów pobiera zadania do realizacji raportując czas pracy spędzony nad zadaniami w danym projekcie. Praca zorganizowana była zgodnie z zasadami metodyki Scrum, co wyrażało się w podzieleniu całego procesu wytwarzania oprogramowania na dwutygodniowe krótkie etapy (tzw. sprinty), w ramach, których realizowane były poszczególne zadania cząstkowe, a efekt każdego ze sprintów przekazywany był klientowi w trakcie prezentacji demonstracyjnej wersji danego fragmentu oprogramowania.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programu komputerowego odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny i uporządkowany) w celu zwiększenia lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Spółka tworzy zupełnie nowe oprogramowanie, którego nie było wcześniej na rynku. Prace nie mają charakteru odtwórczego ani rutynowego. Innowacyjność oprogramowania (…) polega na stworzeniu zupełnie nowego sposobu budowania (…). Dodatkowo Spółka stworzyła nowatorską platformę infrastrukturalną oparta na (…), wykorzystującą najnowsze biblioteki i technologie automatyzacji budowania i zarządzania infrastrukturą, takie jak (…). Kolejnym nowatorskim rozwiązaniem było zaimplementowanie, w nowo budowanej aplikacji mobilnej, obsługi zdarzeń nawiązania i zakończenia połączenia (…). Dla przedmiotowego projektu, frontend (aplikacja mobilna), backend (tj. część oprogramowania niedostępna i niewidoczna dla użytkownika) jak też infrastruktura chmurowa były tworzone przez Spółkę od podstaw. Projekt zakładał bowiem zbudowanie nowego systemu osadzonego w tzw. chmurze, który pobierał dane z (…).

Jak wskazano powyżej, proces wytwarzania oprogramowania miał charakter metodyczny i uporządkowany. Oprogramowanie było bowiem wytwarzane przez zespół projektowy w ramach zorganizowanej procedury podzielonej na sprinty, w określonym celu - stworzenie innowacyjnego oprogramowania. Właściwe tworzenie poszczególnych fragmentów oprogramowania było poprzedzone procesem badawczym, który polegał na zbudowaniu w Spółce wiedzy eksperckiej i użycie tejże wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań - optymalizacji pobierania danych z (…).

Praca koncepcyjna wymagała dzielenia się wiedzą domenową z klientem, prezentowania rozwiązań, testowania ich na symulatorach, a następnie w środowisku rzeczywistym. Przedmiotowy program komputerowy został wytworzony na zamówienie polskiego klienta Spółki, firmy (…). Na wytworzenie programu została zawarta podmiotem odrębna umowa, na podstawie której Spółka (Wspólnicy działający łącznie) przeniosła całość posiadanych majątkowych praw autorskich do oprogramowania na rzecz kontrahenta. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich na rzecz kontrahenta zawierało się w wynagrodzeniu z tytułu stworzenia oprogramowania. Wynagrodzenie to nie było wyodrębniane na fakturze VAT, na której zawsze widnieje tylko jedna pozycja - usługi programistyczne, oraz wskazana jest liczba godzin, które zespół Spółki poświęcił na stworzenie konkretnego oprogramowania. Na tej podstawie wyliczane było wynagrodzenie z tytułu stworzenia oprogramowania, które płatne było po dokonaniu odbioru oprogramowania. Szczegóły wykonywanych prac przekazywane były do klienta w postaci raportów miesięcznych. Cały proces wytwarzania oprogramowania miał miejsce na terytorium Polski. Składowe wynagrodzenia to wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi, w której zawarta jest również cena za przeniesienie przez Spółkę prawa autorskiego do programu komputerowego lub jego części.

W zakresie wytwarzania, modyfikowania i uzupełniania oprogramowania Spółka wykorzystuje wiedzę i doświadczenie Wnioskodawcy. Wszystkie wytworzone i rozwijane przez Spółkę programy komputerowe stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych są finalnie przekazywane klientom na podstawie umów łączących ich ze Spółką (umowy o stworzenie oprogramowania albo umowy o świadczenie usług programistycznych). Programy komputerowe lub ich części w ramach prac przechodzą na własność spółki a następnie są przekazywane, zgodnie z umową na rzecz (…), który to ma prawo następnie do zwielokrotniania programów komputerowych, przystosowywania i rozpowszechniania. Wszelkie produkty i programy komputerowe wytworzone przez spółkę na podstawie umów z klientami spółki podlegają ochronie na podstawie wymienionego przepisu.

Na podstawie umów z pracownikami/podwykonawcami spółki, prawa autorskie transferowane są na rzecz spółki, a następnie, również zgodnie z podpisanymi umowami z klientem, przechodzą na rzecz klienta, firmy (…). Spółka wytwarza całość własności intelektualnej we własnym zakresie. Spółka jest zarówno twórcą oprogramowania, jak i zajmuje się jego istotnym i znaczącym ulepszaniem i rozwijaniem. Spółka tworzy nowe oprogramowanie. Wiąże się też tym również implementowanie nowych, istotnych funkcjonalności systemu, a poprzez to jego ulepszanie i rozwijanie, a ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej. Wszelkie prace nad zmianami do pierwotnie zaimplementowanego systemu realizowane są w ramach prowadzonych z klientem prac nad rozwojem nowych funkcjonalności systemu i podlegają tym samym mechanizmom przekazania praw własności intelektualnej do wytworzonych utworów.

Spółka tworzy, a następnie rozwija oprogramowanie, które jest rezultatem własnej pracy twórczej Spółki. Spółka nie rozwija ani nie ulepsza oprogramowania autorstwa innych osób. Spółka nabywa całość majątkowych praw autorskich do wszelkich programów komputerowych stwarzanych przez programistów pracujących dla Spółki, na podstawie umów łączących tych programistów ze Spółką (umowa o pracę, umowa o świadczenie usług, umowa o dzieło). Tak jak opisano powyżej, w spółce wszyscy programiści współpracują na zasadzie współpracy B2B, czyli prowadzą własne jednoosobowe działalności gospodarcze i współpracują ze spółką na podstawie umowy o świadczenie usług, w której zawarte są zapisy o przeniesieniu praw majątkowych dla wytworzonej wartości intelektualnej na rzecz spółki.

Prace związane z istotnym ulepszaniem oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności już zaimplementowanych funkcjonalności oprogramowania lub też wprowadzenie nowych funkcjonalności. Zmiany te nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Są to zmiany wynikające z planów rozwojowych danej platformy lub też zmiany wynikające z analizy potencjalnie pojawiających się problemów, nowych funkcjonalności, istotnych, znaczących usprawnień, a w efekcie rozwijania i/lub ulepszania przez Spółkę oprogramowania (części oprogramowania) powstaje odrębny od takiego oprogramowania program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nowe zmiany do oprogramowania stanowią osobny kod źródłowy, który jest zapisywany w repozytorium kodu i rozróżnialny bądź na poziomie osobnych branch'y w repozytorium lub też logów zmian. W związku z tworzeniem oraz ewentualnym rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Spółka odpowiada bez ograniczeń za rezultaty prac wobec kontrahenta i osób trzecich. Wykonywana praca była realizowana w miejscu i czasie przez siebie wyznaczonym i pod własnym kierownictwem.

Spółka wyodrębniła w dokumentacji księgowej poszczególne prawa własności intelektualnej i prowadziła dokumentację księgową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca posiada i prowadzi na bieżąco pełną księgowość, zgodne z wymogami ustawy o CIT, ewidencje, które umożliwiają ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w ustawie o CIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo. W skład ewidencji wchodzą raporty godzinowe pracy programistów, arkusze z przychodami i kosztami związanymi z wytworzeniem wartości intelektualnej, sumaryczne zestawienie roczne dla przychodów i kosztów. Ewidencje te zapewniają określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz monitorowanie efektów prac. Ewidencje obejmują wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencje zawierają zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca nabywał jedynie poszczególne elementy prac programistycznych. Kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanych praw autorskich do programu komputerowego, jest jedynym dochodem który spółka zamierza objąć niniejszym wnioskiem i wydanie interpretacji podatkowej i preferencją podatkową IP BOX. Spółka nie zamierza obejmować preferencją IP BOX innego rodzaju dochodów. W przypadku wytwarzania oprogramowania spółka nie pobiera od klientów innego wynagrodzenia niż za przenoszenie praw. Opodatkowanie preferencyjną stawką Wnioskodawca zamierza zastosować wyłącznie do przypadających mu kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wypłacane Spółce wynagrodzenie każdorazowo obejmuje wynagrodzenie z przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych przez Nią wytworzonych lub rozwiniętych. W każdym miesięcznym okresie rozliczeniowym są bowiem wytwarzane utwory w postaci programów komputerowych, do których prawa ulegają przenoszeniu na klienta.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca ma prawo do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w ustawie o CIT (IP Box) w stosunku do dochodów Spółki osiągniętych w roku 2022 z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich do programów komputerowych opisanych w niniejszym wniosku)?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w ustawie o CIT (IP Box) w stosunku dochodów Spółki osiągniętych w roku 2022 z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich do programów komputerowych opisanych w niniejszym wniosku).

W ocenie Wnioskodawcy spełnione są wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, poprzez fakt, iż prowadzana działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, a wytworzone programy komputerowe podlegają ochronie własności intelektualnej.

Zgodnie z ustawą o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Na wstępie należy wskazać, że w celu skorzystania z preferencji podatkowej IP Box, podatnik musi osiągnąć kwalifikowany przychód z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wytworzonego przez niego w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo- rozwojowej. Dodatkowo, podatnik musi prowadzić ewidencję odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zaś ewidencja ta powinna być prowadzona na bieżąco i musi spełniać wymogi wskazane w ustawie o CIT.

1. Działalność badawczo-rozwojowa Spółki

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzoną przez Spółkę działalność należy zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT. Zgodnie ze wskazanym przepisem działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie badań naukowych zostało zdefiniowane w ustawie o CIT - przepisy te stanowią, że badania naukowe obejmują badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie zaś z ustawą o CIT przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zgodnie zaś z Podręcznikiem Frascati z roku 2015 działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzoną przez Spółkę działalność zmierzającą do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy uznać za prace rozwojowe. Polska definicja działalności badawczo-rozwojowej nie wymaga, aby prace rozwojowe były połączone z badaniami naukowymi, na co zwraca uwagę również Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej jako „Objaśnienia”).

Działalność Spółki jest nowatorska, ponieważ jest nastawiona na tworzenie nowych koncepcji w zakresie tworzenia oprogramowania. Zgodnie z tym, co wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka wykorzystuje, kształtuje i łączy dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie tworzenia oprogramowania oraz posługiwania się narzędziami informatycznymi w celu projektowania i tworzenia nowych i/lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w postaci innowacyjnego oprogramowania służącego do ustalania (…).

Należy również podkreślić, że działalność Spółki ma charakter twórczy i uporządkowany. Jak wskazał organ w interpretacji podatkowej z dnia 26 stycznia 2021 r. (znak: 0113-KDIPT2-2.4011.854.2020.2.KR) „jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jest to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Jak Wnioskodawca wskazywał w opisie stanu faktycznego, Spółka tworzy zupełnie nowe i innowacyjne oprogramowanie. Oprogramowanie opracowywane przez Spółkę stanowi utwór w rozumieniu art. 74 i n. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka prowadzi działalność w sposób uporządkowany, w ramach metodyki agile.

2. Spółka komercjalizuje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci majątkowego prawa autorskiego do programu komputerowego, które wytworzyła w ramach prowadzonych przez siebie prac rozwojowych.

Zgodnie z ustawą o CIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, oprogramowanie tworzone przez Spółkę stanowi program komputerowy w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, zaś utwór ten został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Spółkę w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej. Należy wskazać, że na dzień złożenia niniejszego wniosku brak jest w polskim porządku prawnym legalnej definicji programu komputerowego.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych program komputerowy podlega ochronie jak utwory literackie. Oznacza to, iż dany wytwór może być zakwalifikowany jako program komputerowy w rozumieniu ustawy, o ile spełnia ogólne przesłanki uznania za utwór.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Należy wskazać, iż nie ulega wątpliwości, iż oprogramowanie tworzone przez Spółkę spełnia przesłanki uznania za utwór w rozumieniu ustawy. Elementem każdego z opisanych we wniosku programów komputerowych jest kod źródłowy tworzony przez zespół programistów zatrudnionych przez Spółkę.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych ochrona prawnoautorska przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Podobnie jak w przypadku programu komputerowego, pojęcie formy wyrażenia programu komputerowego nie zostało zdefiniowane prawnie.

Przyjmuje się, że przez formę wyrażenia należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera (tak Z. Okoń [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. D. Flisak, Warszawa 2015, art. 74. Nb 16).

Zgodnie zaś z Objaśnieniami „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu” oraz „za program komputerowy często uważany jest zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi”.

Zdaniem Wnioskodawcy dochód uzyskiwany z komercjalizacji majątkowego prawa autorskiego do programów komputerowych stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w ustawie o CIT.

3. Ewidencja prowadzona zgodnie z wymogami ustawy o CIT

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzą na bieżąco od początku działalności badawczo-rozwojowej ewidencje spełniające warunki wskazane w ustawie o CIT. Taką ewidencje prowadzimy od początku trwania projektu dla firmy (…) czyli od 01 kwietnia 2021 r. Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności, Wnioskodawca uważa, że spełnił wszystkie kryteria określone w ustawie o CIT i tym samym może on w zeznaniu rocznym za 2022 r. zastosować 5% stawkę podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”),

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP BOX zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT,

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT,

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu,

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT,

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d, zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o CIT,

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „Objaśnienia IP Box”), ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z). Działalność prowadzona w ramach Spółki jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W 2022 roku Spółka stworzyła innowacyjny programy komputerowy na rzecz klienta, firmy (…). Nie były to jedyne programy komputerowe wytworzone przez Spółkę w roku 2022. Projekt stworzony dla (…) to oprogramowanie służące do budowania (…). Oprogramowanie służy też do zbierania danych o (…). Rezultatem prac Spółki było stworzenie zupełnie nowego i innowacyjnego oprogramowania, stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programu komputerowego odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny i uporządkowany) w celu zwiększenia lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Spółka tworzy zupełnie nowe oprogramowanie, którego nie było wcześniej na rynku. Prace nie mają charakteru odtwórczego ani rutynowego. Innowacyjność oprogramowania (…) polega na stworzeniu zupełnie nowego sposobu budowania (…). Proces wytwarzania oprogramowania miał charakter metodyczny i uporządkowany. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich na rzecz kontrahenta zawierało się w wynagrodzeniu z tytułu stworzenia oprogramowania. Składowe wynagrodzenia to wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi, w której zawarta jest również cena za przeniesienie przez Spółkę prawa autorskiego do programu komputerowego lub jego części. W zakresie wytwarzania, modyfikowania i uzupełniania oprogramowania Spółka wykorzystuje wiedzę i doświadczenie Wnioskodawcy. Wszystkie wytworzone i rozwijane przez Spółkę programy komputerowe stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie produkty i programy komputerowe wytworzone przez spółkę na podstawie umów z klientami spółki podlegają ochronie na podstawie wymienionego przepisu. Spółka tworzy, a następnie rozwija oprogramowanie, które jest rezultatem własnej pracy twórczej Spółki. Spółka nie rozwija ani nie ulepsza oprogramowania autorstwa innych osób. Spółka nabywa całość majątkowych praw autorskich do wszelkich programów komputerowych stwarzanych przez programistów pracujących dla Spółki, na podstawie umów łączących tych programistów ze Spółką (umowa o pracę, umowa o świadczenie usług, umowa o dzieło).

Spółka wyodrębniła w dokumentacji księgowej poszczególne prawa własności intelektualnej i prowadziła dokumentację księgową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca posiada i prowadzi na bieżąco pełną księgowość, zgodne z wymogami ustawy o CIT, ewidencje, które umożliwiają ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w ustawie o CIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że opisane we wniosku prawa autorskie do programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

W świetle powyższego oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu sprzedaży tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Spółka może opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT.

Stwierdzić zatem należy, że skoro jak wynika z wniosku oprogramowanie zostało wytworzone (ulepszane, rozwijane) przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawca prowadzi ewidencję w sposób wskazany w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, to Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, w stosunku do dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).