Temat interpretacji

brak zastosowania art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku jednokrotnego złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wskazującego numer rachunku bankowego faktora, w odniesieniu do wszystkich płatności dokonywanych na ten rachunek

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.), uzupełnionym w dniu 21 maja 2020 r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 6 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP2-2.4010.59.2020.3.AG, 0114-KDIP1-1.4012.243.2020.3.AKA (data nadania 6 maja 2020 r., data odbioru 8 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku jednokrotnego złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wskazującego numer rachunku bankowego faktora, w odniesieniu do wszystkich płatności dokonywanych na ten rachunek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku jednokrotnego złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wskazującego numer rachunku bankowego faktora, w odniesieniu do wszystkich płatności dokonywanych na ten rachunek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

() Sp. z o.o. (dalej: Spółka) zamierza wprowadzić model płatności dla przewoźników swoich podwykonawców z wykorzystaniem zagranicznego faktora, który nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce, nie ma polskiej rezydencji podatkowej ani nie posiada rachunku bankowego w polskim banku. W ramach tego modelu rozliczeń Spółka będzie dokonywała płatności za usługi świadczone przez przewoźników na rachunek bankowy faktora, prowadzony w banku zagranicznym, który nie będzie ujawniony w wykazie podatników VAT, o którym mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: Wykaz).

Ponadto, Wnioskodawca uzupełnił wniosek o dane identyfikacyjne zagranicznego faktora:

().

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jednokrotne złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wskazującego numer rachunku bankowego faktora, będzie skuteczne w odniesieniu do wszystkich płatności dokonywanych na ten rachunek w opisanym stanie faktycznym i w konsekwencji spowoduje, że Spółka nie poniesie negatywnych konsekwencji określonych w art. 117ba § 1 ustawy Ordynacja podatkowa oraz w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części odnoszącej się do ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku stosowania ograniczeń dotyczących kosztów uzyskania przychodów (art. 15d). W części dotyczącej solidarnej odpowiedzialności, o której mowa w art. 117ba § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z aktualnym stanem prawnym, uregulowanie należności za dostawę towarów lub świadczenie usług o wartości przekraczającej 15.000 zł, potwierdzonych fakturą wystawioną przez podatnika VAT czynnego, na inny rachunek niż zawarty w Wykazie powoduje:

• brak możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych (art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych);

• odpowiedzialność solidarną podatnika całym majątkiem za zobowiązania dostawcy w podatku od towarów i usług (art. 117ba § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Zgodnie z art. 117ba § 3 i 4 ustawy Ordynacja podatkowa, negatywne skutki dla podatnika związane z zapłatą należności przelewem na rachunek inny niż zawarty w Wykazie są wyłączone w przypadku, gdy podatnik złożył zawiadomienie o zapłacie należności na ten rachunek do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu (dalej: Zawiadomienie). Zawiadomienie powinno zawierać:

1. numer identyfikacyjny, firmę (nazwę) oraz adres siedziby albo, w przypadku podatnika będącego osobą fizyczną, imię i nazwisko oraz adres stałego miejsca prowadzenia działalności, a w przypadku nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności adres miejsca zamieszkania, podatnika dokonującego zapłaty należności;
2. dane wystawcy faktury wskazane na fakturze (numer identyfikacyjny, nazwę albo imię i nazwisko oraz adres);
3. numer rachunku, na który dokonano zapłaty należności;
4. wysokość należności zapłaconej przelewem na rachunek, o którym mowa w pkt 3, i dzień zlecenia przelewu na ten rachunek.

Zgodnie z treścią Objaśnień podatkowych z dnia 20 grudnia 2019 r. Wykaz podatników VAT (opublikowanych na stronie www Ministerstwa Finansów pod adresem https://www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-z-dnia-20-grudnia-2019-r-wykaz-podatnikow-vat): w przypadku wysłania zawiadomienia o dokonaniu zapłaty na rachunek spoza Wykazu podatnik nie będzie obowiązany dokonywać ponownie takiego zawiadomienia w sytuacji, gdyby kolejna wpłata została dokonana na ten sam rachunek spoza Wykazu, o którym podatnik już raz poinformował organy składając stosowne zawiadomienie. Wystarczające będzie dokonanie jednorazowego zgłoszenia takiego rachunku do właściwego naczelnika urzędu skarbowego (str. 15 Objaśnień).

Opierając się na powyższym objaśnieniu należy przyjąć, że jeżeli w opisanym stanie faktycznym Spółka złoży zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba ustawy Ordynacja podatkowa po dokonaniu pierwszej płatności należności o wartości przekraczającej 15.000 zł na rachunek bankowy faktora nie znajdujący się w Wykazie dalsze płatności realizowane na ten rachunek, dotyczące rozliczeń z różnymi usługodawcami Spółki, nie będą wymagały składania kolejnych zawiadomień, aby uniknąć po stronie Spółki negatywnych konsekwencji określonych w 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 117ba § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zawiadomienie składane przez Spółkę zawierałoby dane określone w art. 117ba § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, dotyczące pierwszej płatności dotyczącej transakcji o wartości przekraczającej 15.000 zł, realizowanej za pośrednictwem faktora, tj.:

1. numer identyfikacyjny, firmę (nazwę) oraz adres siedziby dostawcy usług (przewoźnika);
2. dane wystawcy faktury wskazane na fakturze (numer identyfikacyjny, nazwę albo imię i nazwisko oraz adres przewoźnika);
3. numer rachunku, na który dokonano zapłaty należności (będzie to numer rachunku faktora);
4. wysokość należności zapłaconej przelewem na rachunek faktora i dzień zlecenia przelewu na ten rachunek.

Należy wskazać, że dokonywanie przez Spółkę każdorazowo zawiadomienia o realizacji płatności dotyczącej transakcji o wartości przekraczającej 15.000 zł na konto faktora stanowiłoby ogromne obciążenie natury administracyjnej, z uwagi na znaczną ilość kontrahentów Spółki, wobec których rozliczenia będą prowadzone w planowanym systemie faktoringu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 15d ust. 1 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r., podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców:

1. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2. została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub
3. pomimo zawarcia na fakturze wyrazów mechanizm podzielonej płatności zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

Stosownie do art. 15d ust. 2 updop, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów zwiększają przychody

- w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

W myśl natomiast art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw z dnia 12 marca 2019 r. (Druk Sejmowy nr 3301): Odrębną regulację wprowadzono dla zlecenia przelewu związanego z tzw. factoringiem i umów podobnych. Na mocy tego rodzaju umów następuje przekazywanie praw do dokonania zlecenia przelewu związanych z fakturami wystawianymi przez dostawcę towarów lub usług innemu podmiotowi (np. faktorowi) będącego wierzycielem innego stosunku prawnego. Potrzeba takiej regulacji wynika z faktu, że w takiej sytuacji zlecenie przelewu jest dokonywane na rachunek innego podmiotu niż dostawca usługi lub towaru, co nie powinno powodować negatywnych skutków dla dłużnika, o ile przelew jest przekazywany na rachunek tego innego podmiotu, który jest uwidoczniony w wykazie.

Zgodnie z art. 15d ust. 4 updop, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.

Zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm., dalej jako: ustawa o VAT) w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r. Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:

1. w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;
2. zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.

Wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot znajduje się w wykazie na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia (art. 96b ust. 2 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza wprowadzić model płatności dla przewoźników swoich podwykonawców z wykorzystaniem zagranicznego faktora, który nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce, nie ma polskiej rezydencji podatkowej ani nie posiada rachunku bankowego w polskim banku. W ramach tego modelu rozliczeń Spółka będzie dokonywała płatności za usługi świadczone przez przewoźników na rachunek bankowy faktora, prowadzony w banku zagranicznym, który nie będzie ujawniony w wykazie podatników VAT, o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT (Wykaz).

Wątpliwość Wnioskodawcy w zakresie konsekwencji w podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy tego, czy jednokrotne złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wskazującego numer rachunku bankowego faktora, będzie skuteczne w odniesieniu do wszystkich płatności dokonywanych na ten rachunek i w konsekwencji spowoduje, że Spółka nie poniesie negatywnych konsekwencji określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 updop.

W świetle powyższego, zauważyć należy, że w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług potwierdzonych fakturą i dokonanych przez podatników VAT czynnych, aby móc zaliczyć płatność (przekraczającą 15.000 zł) do kosztów uzyskania przychodów niezbędnym jest jej dokonanie na rachunek zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku dokonania przelewu na rachunek, który na dzień zlecenia przelewu nie znajduje się w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca przewidział możliwość zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 15d ust. 4 updop, tj. złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.

W myśl art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie o zapłacie należności na ten rachunek do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.

W konsekwencji, jeżeli w istocie Wnioskodawca będzie dokonywał zgłoszeń, o których mowa w art. 15d ust. 4 updop z zachowaniem ustawowej formy oraz ustawowego trzydniowego terminu, to w przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 15d ust. 1 pkt 2 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r.

Nadmienić przy tym należy, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 20 grudnia 2019 r. Wykaz podatników VAT, w przypadku wysłania zawiadomienia o dokonaniu zapłaty na rachunek spoza Wykazu podatnik nie będzie obowiązany dokonywać ponownie takiego zawiadomienia w sytuacji, gdyby kolejna wpłata została dokonana na ten sam rachunek spoza Wykazu, o którym podatnik już raz poinformował organ składając stosowne zawiadomienie. Wystarczające będzie dokonanie jednorazowego zgłoszenia takiego rachunku do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jeżeli Spółka złoży zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba ustawy Ordynacja podatkowa po dokonaniu pierwszej płatności należności o wartości przekraczającej 15.000 zł na rachunek bankowy faktora nie znajdujący się w Wykazie dalsze płatności realizowane na ten rachunek, dotyczące rozliczeń z różnymi usługodawcami Spółki, nie będą wymagały składania kolejnych zawiadomień, aby uniknąć po stronie Spółki negatywnych konsekwencji określonych w 15d ust. 1 pkt 2 updop, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej