Czy Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR należne z tytułu świadczonych usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R? - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14.05.2020, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.58.2020.2.MMU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR należne z tytułu świadczonych usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R?

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lutego 2020 r. (data wpływu 12 lutego 2020 r.), uzupełnionym 16 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR należne z tytułu świadczonych usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R w części dotyczącej:

faz I-III prowadzonej działalności - jest prawidłowe,
fazy IV prowadzonej działalności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odnośnie nabytych usług dotyczących wsparcia przy prowadzeniu projektów badawczo- rozwojowych, Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR należne z tytułu świadczonych usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 26 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.58.2020.1.MMU wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 16 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność na terytorium Polski w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na tym terytorium. Spółka została utworzona w 2015 r. i wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: KRS) pod nazwą D Sp. z o.o. jako podmiot zależny spółki D S.A., posiadającej 100% jej udziałów. W wyniku zmian w strukturze udziałowców Spółka zmieniła nazwę na M Sp. z o.o. Obecnie wyłącznym udziałowcem Spółki jest M Holding GmbH z siedzibą na terytorium Niemiec. W roku 2017 w strukturach grupy kapitałowej M, której członkiem jest Wnioskodawca, doszło do działań restrukturyzacyjnych, w wyniku których Spółka została połączona ze spółką M Sp. z o.o. Sp.k. W wyniku dokonanej restrukturyzacji dotychczasowa działalność M Sp. z o.o. Sp. k. została przeniesiona do struktur Spółki, skutkiem czego wszelkie aktywa, pełnione funkcje, ale też ryzyka związane z działalnością prowadzoną uprzednio przez M Sp. z o.o. Sp. k. zostały przeniesione do Spółki. Grupa kapitałowa M (dalej: Grupa) jest jednym z największych na świecie dostawców komponentów i produktów dla branży motoryzacyjnej. Działalność Grupy opiera się na czterech liniach biznesowych i w ramach poszczególnych działów obejmuje:

produkcję systemów i komponentów silnikowych,
produkcję filtrów i peryferyjnych urządzeń silnikowych,
produkcję systemów zarządzania termicznego,
afłermarket tj. produkcję i handel oryginalnymi częściami zamiennymi.

1. Działalność gospodarcza Spółki W ramach Grupy Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem elementów, których odbiorcami są zarówno producenci samochodów, jak i klienci działający w branży przemysłowej. Działalność Spółki określona na podstawie kodów Polskiej Klasyfikacji Działalności (dalej: PKD) obejmuje:

produkcję pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli,
produkcję pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych,
produkcję pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowanych,
produkcję pozostałych narzędzi mechanicznych,
produkcję wyposażenia elektrycznego i elektronicznego do pojazdów silnikowych,
produkcję pozostałych wyrobów, gdzie indziej niesklasyfikowanych,
magazynowanie i przechowywanie towarów,
działalność w zakresie inżynierii, a także związane z nią doradztwo techniczne,
pozostałe badania i analizy techniczne,
badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.

Spółka swoją działalność gospodarczą prowadzi w ramach wyodrębnionych w strukturze organizacyjnej dwóch głównych działów: działu produkcyjnego oraz Parku Technologicznego, który uprzednio funkcjonował w ramach spółki M Sp. z o.o. Sp. k. Dział produkcji zajmuje się wytwarzaniem sztandarowych produktów Spółki, przede wszystkim części służących utrzymywaniu właściwej temperatury silnika, takich jak: wymienniki ciepła, skraplacze, chłodnice czy grzejniki. W zakresie Parku Technologicznego, którego powstanie miało na celu utworzenie ośrodka wdrażającego innowacyjne technologie i produkty, prowadzone są prace o charakterze badawczo-rozwojowym. Prace te dotyczą opracowania nowych oraz rozwoju istniejących produktów Wnioskodawcy, prowadzone są przez wykwalifikowany personel zatrudniony w działach:

narzędziowni,
prototypowni,
konstruktorów,
laboratorium,
inżynierów.

Działalność prowadzona w Parku Technologicznym ujęta została w danych rejestrowych Wnioskodawcy pod kodem PKD 72.19.Z - Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.

Wskazany kod PKD obejmuje:

badania podstawowe - badania obejmujące działalność badawczą, eksperymentalną lub teoretyczną podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy o zjawiskach i faktach, nieukierunkowaną na bezpośrednie zastosowanie w praktyce,
badania stosowane - badania obejmujące działalność badawczą podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy, ukierunkowaną na zastosowanie w praktyce,
prace rozwojowe - prace wykorzystujące dotychczasową wiedzę, prowadzone w celu wytworzenia nowych lub udoskonalenia istniejących materiałów, wyrobów, urządzeń, usług, procesów, systemów lub metod,

-z wyłączeniem:

badania rynku, sklasyfikowanego w 73.20.Z.

Jak wskazano powyżej, prace prowadzone w Parku Technologicznym mają na celu opracowanie nowych produktów i procesów Spółki, jak również rozwój produktów i procesów istniejących. Efekty tych prac, co do zasady wykorzystywane są w dziale produkcji Spółki. Prowadzone prace badawczo-rozwojowe obejmują szerokie spektrum działań, od weryfikacji nowych surowców, przez usprawnienie technologii produkcji, aż po stworzenie zupełnie nowego produktu/procesu. Ponadto, na sukces prowadzonych prac składa się również monitorowanie rynku, dostarczanie informacji o występujących tendencjach rynkowych oraz aktualnych potrzebach klientów. W ramach realizowanych projektów badawczo-rozwojowych pracownicy Spółki stają przed zagadnieniami badawczymi, których rozwiązanie pozwala na opracowanie czy to zupełnie nowych funkcjonalności, które można zaimplementować w istniejących produktach, czy też na połączenie istniejących funkcjonalności w innowacyjny sposób, umożliwiający uzyskanie produktu o ulepszonych cechach i sprawniejszym działaniu. Należy podkreślić, że rezultat prac podejmowanych w ramach projektów wykonywanych w Parku Technologicznym nie zawsze jest pewny, prowadzone prace mogą nie spełniać przyjętych założeń. Dodatkowo, nawet gdy nowa funkcjonalność lub proces zostały przekazane do produkcji, nie można wykluczyć pojawienia się problemów technicznych, których rozwiązanie wymaga niekiedy dalszych prac badawczo-rozwojowych. Z uwagi na fakt, że obecnie ewidencja czasu pracy umożliwia określenie rzeczywistego czasu pracy poświęconego na prace badawczo-rozwojowe jedynie w dziale inżynierów działającym w ramach Parku Technologicznego, (co zostanie opisane w dalszej części wniosku), niniejszy wniosek koncentruje się na zadaniach prowadzonych w tym dziale. Niemniej jednak Spółka planuje wprowadzić analogiczną ewidencję czasu pracy w pozostałych działach, co pozwoli na rozszerzenie katalogu kosztów właściwych dla prac badawczo-rozwojowych w przyszłości.

Standardowemu projektowi o charakterze badawczo-rozwojowym odpowiadają poniższe fazy:

Faza I - Etap przygotowania koncepcji wyrobu:

Początkowy etap projektu obejmuje w szczególności modelowanie 3D oraz symulację wydajności, mające na celu opracowanie koncepcji produktu. Rezultat tych prac ma charakter wstępny i obrazuje produkt teoretycznie możliwy do uzyskania. Na tym etapie dochodzi również do sondowania i badania rynku zbytu dla wykreowanego rozwiązania.

Faza II - Etap rozwoju produktu i procesu produkcyjnego:

W fazie II działania Spółki skupiają się wokół prac związanych m.in. z:

projektowaniem produktu,
projektowaniem procesu technologicznego,
budową prototypu,
przeprowadzaniem testów konstrukcji.

Faza ta obejmuje zarówno prace związane z rozwojem produktu, jak również prace nad rozwojem procesu produkcyjnego. W zakresie rozwoju produktu zadania obejmują, w szczególności:

przygotowanie rysunków technicznych,
modelowanie 3D na wysokim poziomie szczegółowości,
planowanie i przygotowanie materiałów do prototypów,
symulacje wytrzymałościowe dla różnych rodzajów obciążeń,
wprowadzenie poprawek w modelach i rysunkach na podstawie wyników przeprowadzonych symulacji,
budowę prototypów,
przeprowadzanie testów prototypów,
dokonywanie korekty konstrukcji 2D i 3D na podstawie wyników przeprowadzonych testów.

Natomiast w zakresie rozwoju procesu produkcyjnego prace obejmują np.:

przygotowanie projektów w zakresie przeprowadzenia procesu produkcyjnego
bazujących na rysunkach i modelach przygotowanych w ramach prac nad rozwojem produktu,
przedstawienie specyfikacji maszyn i urządzeń dla dostawców,
sprawdzanie koncepcji procesów,
budowę prototypów we współpracy z konstruktorami.

Faza III - Etap przygotowania produkcji:

Faza III następuje po zakończeniu testów fazy II. W tym etapie prace wykonywane w dziale inżynierów dotyczą m.in.

instalacji urządzeń produkcyjnych,
budowy produktów w docelowych procesach produkcyjnych,
dokonywania odbiorów maszyn i urządzeń,
przeprowadzania prób technologicznych, z których pobierane są próbki,
testowania próbek zgodnie z planem ustalonym z klientem,
w razie takiej konieczności, przeprowadzania analizy przyczyn niepowodzenia testów,
wdrażania zmian w procesie lub w konstrukcji na podstawie wyników analizy,
zatwierdzenia procesu produkcyjnego,
rozpoczęcia produkcji (serii próbnych).

Faza IV - Etap rozwoju produkcji:

W fazie IV prace Spółki dotyczą w szczególności działań w zakresie:

rozwoju produktu,
adaptacji rozwiązania w procesie produkcyjnym, poprzez próbną produkcję rosnącego wolumenu,
dokonywania niezbędnych korekt w procesie lub w konstrukcji, aż do uzyskania planowanych wskaźników produkcji w zakresie jakości, ilości, produktywności.

Faza V - Etap produkcji. Prace w ramach fazy V są przeprowadzane poza strukturami Parku Technologicznego, tj. w dziale produkcji. W tym etapie Spółka wykorzystuje efekty prac badawczo rozwojowych i przeprowadza proces produkcji seryjnej.

Opisane wyżej prace rozwojowe prowadzone są samodzielnie w ramach działu inżynierów Parku Technologicznego. Dodatkowo, Spółka współpracuje również z działem Advanced Development scentralizowanym w spółce działającej w grupie kapitałowej M, z siedzibą w () tj. M GmbH & Co. z siedzibą w Niemczech (dalej: dział Advanced Development). Działalność tego działu polega na realizowaniu oryginalnych prac badawczych, eksperymentalnych lub czysto teoretycznych mających na celu zdobywanie nowej wiedzy. Opisane wyżej prace rozwojowe prowadzone są samodzielnie w ramach działu inżynierów Parku Technologicznego. Dodatkowo, Spółka współpracuje również z działem Advanced Development scentralizowanym w spółce działającej w grupie kapitałowej M, z siedzibą w () tj. M GmbH & Co. z siedzibą w Niemczech (dalej: dział Advanced Development). Działalność tego działu polega na realizowaniu oryginalnych prac badawczych, eksperymentalnych lub czysto teoretycznych mających na celu zdobywanie nowej wiedzy.

Działalność Spółki w tym zakresie polega w głównej mierze na przeprowadzaniu zleconych badań oraz testów. W ramach struktury Spółki zatrudnieni są również pracownicy świadczący prace na rzecz działu Advanced Development. W związku z powyższym, Spółka ponosi koszty zatrudnienia tych pracowników, jak również inne koszty dotyczące wykonania zleconych przez dział Advanced Development prac. Następnie Spółka obciąża poniesionymi kosztami ten dział, wystawiając fakturę dokumentującą wykonanie usług. W konsekwencji powyższego, działalność Spółki opisana we wniosku nakierowana jest na opracowywanie nowych produktów i procesów na podstawie poszukiwań i badań, a także wprowadzanie istotnych i innowacyjnych ulepszeń dla obecnych produktów i stosowanych procesów technologicznych. W swojej działalności Spółka wykorzystuje zarówno dostępną aktualnie wiedzę oraz umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej, jak i podejmuje badania w celu zdobycia nowej wiedzy oraz umiejętności. Spółka wskazuje, że prowadzona przez nią w Parku Technologicznym działalność w ramach fazy I-IV projektów spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 uCIT, zarówno na gruncie przepisów obowiązujących do dnia 30 września 2018 r., jak i przepisów obowiązujących od dnia 1 października 2018 r. Powyższe stanowisko w zakresie faz I-III zostało potwierdzone przez Organ w otrzymanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2019 r. znak 0111-KDIB1- 3.4010.409.2019.1.PC dalej: Interpretacja). Natomiast odnośnie fazy IV, w związku z tym, że Organ uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe, Wnioskodawca złożył w tym zakresie skargę na Interpretację do WSA w Poznaniu. Sąd wyrokiem z dnia 5 marca 2020 r. sygn. I SA/Po 51/20 uwzględnił skargę Spółki i uchylił Interpretację w skarżonym zakresie.

2. Personel zatrudniony w parku technologicznym Spółki

Realizacja prac badawczo-rozwojowych możliwa jest dzięki zasobom personalnym, jakimi dysponuje Spółka. Są to dedykowane zespoły pracowników. Większość pracowników zatrudnionych w zespołach zajmujących się pracami badawczo-rozwojowymi to osoby z wyższym wykształceniem kierunkowym, a największą grupą osób zatrudnionych w ramach Parku Technologicznego są inżynierowie. Pracownicy Parku Technologicznego zajmują się głównie pracami prowadzonymi w ramach projektów badawczo-rozwojowych. Może się jednak zdarzyć, że pracownicy ci podejmują czynności niestanowiące prac badawczo-rozwojowych zgodnie z wewnętrznymi procedurami Spółki, lecz np. działania związane z wynikami tych prac już po opuszczeniu fazy badawczej lub wypuszczeniu produktu na rynek (np. uczestnictwo w procesach wsparcia dla klienta końcowego). W konsekwencji w ramach zespołów pracowników zatrudnionych w Parku Technologicznym, pracownicy zaangażowani są w działalność badawczo-rozwojową w różnym zakresie, część z nich wspiera bowiem okresowo procesy produkcji seryjnej. Z drugiej strony pracownicy działów produkcyjnych okresowo wspierają działalność badawczo-rozwojową. Ponadto w ramach Parku Technologicznego zatrudnione są osoby na stanowisku tzw. koordynatora, których praca nie jest związana ani z działalnością badawczo- rozwojową, ani produkcyjną. Osoby pełniące taką funkcję są zatrudnione m.in. w ramach Działu Inżynierów, gdzie odpowiedzialne są za wykonywanie szeroko rozumianych prac administracyjnych na rzecz całego działu np. koordynują obieg dokumentów, przepływ materiałów i informacji, jak również kontrolują postęp prac oraz wprowadzanie zmian organizacyjnych w ramach projektów. Ponadto, poza osobami, które wykonują prace badawczo-rozwojowe na podstawie umowy o pracę, w niewielkim zakresie nawiązywana jest współpraca z osobami, które świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi na podstawie umowy zlecenia.

3. Rodzaje kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową

Celem prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, Spółka angażuje środki finansowe na pokrycie kosztów dotyczących:

zatrudnienia personelu zaangażowanego w wykonywanie prac badawczo-rozwojowych,
nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową,
nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,
nabycia usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej,
kosztów nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby prac badawczo-rozwojowych.

3.1. Koszty zatrudnienia

W zakresie kosztów zatrudnienia Spółka ponosi przede wszystkim koszty związane z wydatkami na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę, stanowiących zdecydowaną większość zatrudnionych w Parku Technologicznym. Ponadto, Spółka ponosi wydatki na usługi świadczone na rzecz Spółki przez osoby współpracujące na podstawie umów zlecenia. Zasady wypłacania świadczeń na rzecz pracowników uregulowane są zarówno przepisami prawa pracy, jak i Regulaminem Pracy oraz Regulaminem Wynagradzania funkcjonującymi w strukturze Spółki oraz okólnikami i zarządzeniami wewnętrznymi obowiązującymi w Spółce. Natomiast ponoszone przez Wnioskodawcę koszty współpracy z osobami, które świadczą na rzecz Spółki na podstawie umów cywilnoprawnych są regulowane indywidualnie w umowach zawartych z tymi osobami.

Koszty zatrudnienia pracowników zaangażowanych w wykonywanie prac badawczo rozwojowych, które ponoszone są przez Wnioskodawcę obejmują przede wszystkim następujące wydatki:

wynagrodzenie zasadnicze, wypłacane na podstawie art. 80 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j.: Dz.U. z 2018 r. poz. 917 z późn. zm., dalej: k,p.),
dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, przyznawane na podstawie art. 151* k.p. w przypadku, gdy pracownik nie zgłosił wniosku o udzielenie mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy,
ekwiwalent za urlop - ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop, przyznawany na podstawie art. 171 § 1 k.p. w przypadku niewykorzystania przez pracownika przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,
wynagrodzenie za czas urlopu, składające się z wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za urlop, które pracownik otrzymuje na podstawie art. 172 k.p., zgodnie z którym za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował,
wchodzący w skład wynagrodzenia za czas urlopu - dodatek urlopowy zgodnie z art. 172 zdanie pierwsze k.p., za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Oznacza to, że na podstawę wymiaru wynagrodzenia za czas urlopu wpływają zmienne i stałe składniki wynagrodzenia, w tym m.in. wynagrodzenie za nadgodziny czy sprawowane dyżury. Jako dodatek urlopowy Spółka rozumie nadwyżkę tak kalkulowanego wynagrodzenia za czas urlopu nad wynagrodzeniem zasadniczym danego pracownika wynikającym z zawartej umowy o pracę,
dodatek za pracę w godzinach nocnych - zgodnie z art. 1518 k.p., Spółka jako pracodawca ma obowiązek wypłacania pracownikom wykonującym pracę w porze nocnej dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy pracownika w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z osobistego wynagrodzenia zasadniczego danego pracownika w bieżącym miesiącu,
wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy - zgodnie z regulacją art. 92 k.p., Spółka jako pracodawca ma obowiązek wypłacania pracownikom wynagrodzenia za czas niezdolności pracownika do pracy - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego - wskutek: choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną (w wysokości 80% wynagrodzenia), lub też wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży, jak również poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów (w wysokości 100% wynagrodzenia). Za okres niezdolności pracownika do pracy przekraczający wskazane powyżej terminy, pracownikowi przysługuje prawo do zasiłku chorobowego finansowanego przez ZUS. Zasiłek ten faktycznie jest wypłacany przez Spółkę, a następnie potrącany z zobowiązaniem Spółki z tytułu składek na ZUS. Zasiłek chorobowy finansowany przez ZUS, w przeciwieństwie do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy finansowanego przez Wnioskodawcę, nie jest jednak przez Spółkę traktowany jako przychody pracowników ze stosunku pracy i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku,
odprawy emerytalne i rentowe, przyznawane na podstawie art. 92 k.p.,
nagrody, bonusy i premie, które mogą mieć charakter uznaniowy lub regulaminowy,
składki, których podstawą wymiaru są przychody podatkowe pracowników (za wyjątkiem tych przychodów, w przypadku których regulacje z zakresu ubezpieczeń społecznych przewidują zwolnienie z oskładkowania) określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j.: Dz.U. r. z 2017 poz. 1778 z późn. zm.; dalej: ustawa o US). Spółka ponosi koszty m.in. składek ZUS kalkulowanych od statystycznej wartości ryczałtu za używanie samochodu służbowego do celów prywatnych oraz składek ZUS kalkulowanych od innych świadczeń bezpośrednio dedykowanych pracownikowi (np. pakietu medycznego).

Wszystkie opisane powyżej wydatki pracownicze stanowią po stronie pracowników przychody ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz.U. z 2018 r. poz. 509; dalej ustawa o PIT). Zarówno wydatki pracownicze, jak i składki ZUS, są zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15 ust. 4g, art. 15 ust. 4h, art. 16 ust. 1 pkt 57 i art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o C1T.

Ponadto, do kosztów zatrudnienia i w konsekwencji do kosztów uzyskania przychodu Spółka zalicza również wynagrodzenie wypłacane na rzecz osób, które są zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych, stanowiące należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez Spółkę, jako płatnika, składki z tytułu tych należności określone w ustawie o US.

Dla uproszczenia, w dalszej części niniejszego wniosku wszystkie ww. wydatki związane zatrudnieniem personelu w Parku Technologicznym, którego praca jest związana z projektami badawczo-rozwojowymi będą zwane Kosztami zatrudnienia, natomiast pracownicy zatrudnieni w Parku Technologicznym zarówno na podstawie umów o pracę, jak i umów cywilnoprawnych będą zwani dalej łącznie Pracownikami lub Personelem.

Jak wskazano wcześniej, system wypłaty wskazanych wyżej należności regulują bądź przepisy prawne, bądź akty obowiązujące u Wnioskodawcy, jak również treść indywidualnych umów zawieranych z Personelem Parku Technologicznego. Ponadto, wypłacanie tych należności wspomaga prowadzona dla celów kontrolingowych ewidencja czasu pracy wypełniana przez Pracowników Spółki, która co do zasady prowadzona jest w miesięcznych okresach rozliczeniowych.

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku, do prowadzenia ewidencji czasu pracy, zobowiązani są Pracownicy Działu Inżynierów działającego w strukturze Parku Technologicznego, prowadzący działalność zarówno badawczo-rozwojową, jak i wspierającą produkcję seryjną, poza osobami sprawującymi funkcje kierownicze. Z tego względu wniosek koncentruje się na Kosztach Zatrudnienia pracowników tego działu. Wnioskodawca planuje implementację procesu ewidencjonowania czasu pracy w pozostałych działach Parku Technologicznego.

Obowiązek ewidencjonowania czasu pracy nie dotyczy pracowników Działu Produkcji i w konsekwencji, koszty związane z wynagrodzeniem pracowników tego działu nie stanowią przedmiotu niniejszego wniosku.

W zakresie projektów badawczo-rozwojowych, na podstawie ewidencji można określić:

identyfikację projektu;
czas rozpoczęcia i zakończenia projektu;
wykaz osób zaangażowanych w prace na danym projekcie;
zaangażowanie czasowe Pracowników w prace nad konkretnymi projektami badawczo- rozwojowymi z podziałem na fazy projektu.

Wskazane wyżej informacje, dotyczące projektów badawczo-rozwojowych i osób zaangażowanych w ich realizację, ewidencjonowane są na pomocą oznaczeń (numerów) przyporządkowanych do każdego z projektów.

Prowadzona indywidulanie ewidencja zawiera informacje o zaangażowaniu czasowym konkretnych Pracowników w prace nad poszczególnymi projektami badawczo-rozwojowymi z oznaczeniem ich Fazy. Pozostały czas pracy, rozumiany jako różnica pomiędzy wymiarem czasu pracy w danym miesiącu a sumą godzin poświęconych na prace badawczo-rozwojowe, Wnioskodawca uznaje za czas poświęcony na działalność inną od badawczo-rozwojowej (przykładowo wsparcie produkcji, prace administracyjne) oraz wszelkiego rodzaju nieobecności. Biorąc pod uwagę powyższe, po zsumowaniu rzeczywistych godzin pracy wykazanych w ewidencji odzwierciedlających zaangażowanie czasowe w prace badawczo-rozwojowe poszczególnych pracowników, Spółka jest w stanie określić wskaźnik, z którego wynika, w jakiej części czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy Pracowników.

W związku z ponoszonymi przez Wnioskodawcę Kosztami zatrudnienia związanymi z Personelem Działu Inżynierów Parku Technologicznym Spółka korzysta z ulgi w rozumieniu art. 18d ust. 1 uCIT (dalej: Ulga B+R) w zakresie kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i la w zw. z art. 18d ust. 1 uCIT.

Na potrzeby skorzystania z Ulgi B+R, Spółka oblicza wysokość kosztów kwalifikowanych w następujący sposób: koszty kwalifikowane równają się sumie poniesionych w poszczególnych miesiącach danego roku podatkowego Kosztów zatrudnienia, pomnożonych przez wskaźnik wynikający z prowadzonej przez Spółkę ewidencji, stanowiący stosunek czasu przeznaczonego przez danego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej do ogólnego czasu pracy w danym miesiącu. Ustalenie, jaka część Kosztów zatrudnienia ponoszonych przez Spółkę, stanowi koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a uCIT odbywa się z wykorzystaniem prowadzonej przez Spółkę ewidencji czasu pracy. W tym celu Wnioskodawca w stosunku do każdego Pracownika na podstawie informacji z ewidencji określi sumę wszystkich Kosztów zatrudnienia poniesionych przez Spółkę w okresie jednego miesiąca, jako sumę wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia chorobowego, wynagrodzenia urlopowego, bonusów premii, nagród, jak również dodatków do wynagrodzenia wymienionych we wcześniejszej części wniosku, ekwiwalentu za urlop, odpraw emerytalno-rentowych oraz wartość składek, których podstawą wymiaru są przychody podatkowe pracowników. Następnie otrzymana wartość zostanie przemnożona przez proporcję, w jakiej czas poświęcony na realizację prac badawczo-rozwojowych przez danego Pracownika pozostaje w danym miesiącu do ogólnego czasu pracy.

Jak wskazano powyżej, przedstawiony sposób kalkulacji Spółka stosuje obecnie wyłącznie dla działu Inżynierów tj. pracowników, w stosunku do których prowadzona ewidencja umożliwia określenie liczby godzin spędzonych przez danego Pracownika na projektach badawczo-rozwojowych. Spółka za koszty kwalifikowane nie uznaje wydatków związanych z zatrudnieniem zarówno w Dziale Produkcji, gdzie ewidencja czasu pracy nie jest prowadzona, jak również w pozostałych działach Parku Technologicznego w związku z tym, że Spółka nie ma możliwości określenia rzeczywistej liczby godzin spędzonych przez Pracowników tych działów na projektach badawczo-rozwojowych. Ponadto, do kalkulacji Spółka nie wprowadza kosztów związanych z zatrudnieniem osób, które co prawda wykonują prace w Dziale Inżynierii, jednak wykonują prace administracyjne tj. koordynatorów. Podobnie w zakresie Kosztów zatrudnienia odnoszących się do okresów rozliczeniowych, które przekraczają standardowy okres jednego miesiąca, tj. w sytuacji, gdy ewidencja czasu pracy nie jest uzupełniana na bieżąco w przyjętych okresach jednomiesięcznych.

Jednocześnie Spółka oświadcza, że obecnie pracuje nad wprowadzeniem we wszystkich działach jednolitej ewidencji, która umożliwi Spółce, podobnie jak w przypadku inżynierów, określenie rzeczywistej liczby godzin spędzonych przez Pracowników działów na projektach badawczo rozwojowych i tym samym skorzystanie w kolejnych latach z ulgi B+R również w zakresie tych Pracowników.

Koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową

W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Spółka ponosi koszty związane z nabyciem materiałów oraz surowców, które następnie są wykorzystywane przy prowadzeniu projektów badawczo- rozwojowych.

W tej kategorii Spółka ponosi następujące koszty:

materiałów i surowców w stanie nieprzetworzonym nabytych od podmiotów zewnętrznych, w tym m.in. stopy aluminium (blachy, pręty, cienkościenne profile wyciskane), stopy miedzi, stal, tworzywa sztuczne, oleje, mieszaniny glikolu, odczynniki chemiczne, sole, kwasy;
komponentów (półproduktów) nabytych od podmiotów zewnętrznych, które w stanie nieprzetworzonym wykorzystywane są w działalności badawczo-rozwojowej Spółki, są to m.in. silniki elektryczne, zbiorniki z tworzyw sztucznych lub aluminium, czujniki temperatury, przetworniki ciśnienia, śmigła wentylatorów, obudowy z tworzyw sztucznych;
komponentów (półproduktów) wytworzonych przez Wnioskodawcę we własnym zakresie w Dziale Narzędziowni, Prototypowni lub na obszarze produkcyjnym, które następnie wykorzystywane są w działalności badawczo-rozwojowej, do których należą m.in. rurki czynnika, taśmy chłodzące, rdzenie wymienników ciepła, aluminiowe bloki przyłączeniowe.

Wszystkie wymienione wyżej stanowią składniki niezbędne do prowadzenia działalności badawczo- rozwojowej, w tym przeprowadzania analiz, testów, projektowania, przeprowadzania badań w laboratoriach, jak również konstruowania prototypów. Zatem, zarówno nabywane materiały i surowce, jak i nabywane bądź wytwarzane przez Wnioskodawcę komponenty są bezpośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową. Spółka oświadcza, że wymienione koszty stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki zgodnie z ogólnymi zasadami, wynikającymi z art. 15 ust. 4d i 15 ust. 4e uCIT. Koszty nabycia poszczególnych materiałów i surowców księgowane są w oparciu o numer odpowiedniego zamówienia dotyczącego danego projektu, w ramach którego są one wykorzystywane. Koszty te księgowane są dla celów bilansowych oraz podatkowych przez Spółkę na odpowiednich kontach według wartości ich nabycia, a w przypadku kosztów komponentów (półproduktów) wytworzonych przez Wnioskodawcę we własnym zakresie w Dziale Narzędziowni, Prototypowni lub na obszarze produkcyjnym według wartości kosztu ich wytworzenia.

Na koszt wytworzenia składają się:

koszt produkcji, odpowiadający iloczynowi liczby godzin przeznaczonych na wyprodukowanie danej części lub podzespołu, wg standardowej stawki godzinowej dla wydziału Spółki produkującego daną część lub podzespół. Standardowa stawka godzinowa wydziału produkcyjnego wyliczana jest, jako iloraz rzeczywistego kosztu produkcji na danym wydziale, (obejmującego koszt wynagrodzeń pracowników produkcyjnych z narzutami, koszty wydziałowe amortyzacji, energii, materiałów i usług pośrednich) i całkowitej liczby godzin produkcji przepracowanych na wydziale;
koszty zużytych surowców i materiałów wg ich kosztu rzeczywistego (średnioważonego kosztu nabycia).

Zgodnie z wyżej przedstawioną listą składników kosztów wytworzenia danej części lub podzespołu, do kosztów wytworzenia danej części lub podzespołu nie jest doliczany żaden narzut (tj. marża Spółki), ponieważ są to wewnętrzne wyroby Spółki.

Koszty nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółka dla celów działalności badawczo-rozwojowej korzysta również ze sprzętu specjalistycznego nabywanego od podmiotów niepowiązanych, do którego Spółka zalicza zużywalne narzędzia oraz konstruowane przyrządy, które są wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Nabycie sprzętu specjalistycznego jest dokonywane przez Spółkę na podstawie złożenia zamówienia na standardowym szablonie do dostawcy, z określeniem bazowych parametrów i warunków zakupu, warunków dostawy, opakowania, ceny etc. Sprzęt specjalistyczny nie jest wprowadzany do ewidencji środków trwałych Spółki i Spółka nie dokonuje w związku z zakupem tego sprzętu odpisów amortyzacyjnych. Wartość zakupionego sprzętu specjalistycznego jest zaliczana przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów.

Sprzęt specjalistyczny tzw. miękki tooling stanowią m.in.:

tłoczniki dla detali prototypowych (np. wsporników, kolektorów rurowych);
rolki do formowania obejm konstrukcyjnych, rurek czynnika;
urządzenia montażowe do składania rdzeni wymienników ciepła;
urządzenia montażowe do budowy modułów chłodzących;
formy wtryskowe do detali prototypowych (np. zbiorniki).

Nabycie sprzętu specjalistycznego jest niezbędne do prowadzenia przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych, w tym m.in. do prowadzenia badań, analiz czy konstrukcji prototypów.

Koszty nabycia usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca realizuje część projektów badawczo-rozwojowych we współpracy z podmiotami zewnętrznymi nabywając m.in. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usług równorzędne, które są wykonywane/świadczone na podstawie zawartych z tymi podmiotami umów. Możliwe jest również nabywanie wyników prowadzonych przez takie podmioty badań naukowych na potrzeby prowadzonych przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych. W powyższym zakresie Wnioskodawca współpracuje m.in. z uczelniami wyższymi, jak również z innymi podmiotami, w tym przede wszystkim spółkami prawa handlowego. Istotna część usług w tym zakresie jest zlecana przez Spółkę B Sp. z o. o. z siedzibą w B (dalej: CBR). Podmiot ten na mocy Decyzji Ministra Gospodarki otrzymał status Centrum Badawczo-Rozwojowego w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j.: Dz.U. z 2018 r. poz. 141). Dodatkowo podmiot ten widnieje w bazie jednostek naukowych systemu POL-on, który jest zintegrowanym systemem informacji o nauce i szkolnictwie wyższym, który wspiera pracę Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a także Głównego Urzędu Statystycznego oraz Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów.

Od powyższych podmiotów Wnioskodawca nabywa badania, analizy, opinie i ekspertyzy w różnych dziedzinach i o różnym stopniu zaawansowania, które wpływają na skuteczność pozyskiwania i obsługę nowych projektów badawczo-rozwojowych. Wszystkie prace wykonywane przez te jednostki dotyczą wsparcia Spółki w zakresie I-IV fazy realizacji projektów. Poza usługami nabywanymi w powyższym zakresie od uczelni wyższych i CBR Spółka nabywa również w celu wsparcia prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej szereg usług od innych podmiotów, które nie są uczelniami i nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Spółka wskazuje, że zarówno uczelnie wyższe, jak i CBR są podmiotami, o których mowa w przepisie w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT, w brzmieniu obowiązującym zarówno:

od 1 stycznia 2018 r. do 30 września 2018 r., jak również
od 1 października 2018 r.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: ustawa o szkolnictwie), a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo- rozwojowej.

Wskazać należy, że z dniem 1 października 2018 r. przemodelowano brzmienie przepisu - istotnego dla Wnioskodawcy i stosowanej przez niego Ulgi B+R - dotyczącego nabycia usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2018 r. do 30 września 2018 r.

Brzmienie art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT obowiązujące od 1 stycznia 2018 r. jednoznacznie wskazuje, że za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87; dalej: ustawa o ZFN), a także nabycie od takiej jednostki wyników prowadzonych przez nią badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej. Od roku 2018 za koszty kwalifikowane uznać należy wyłącznie usługi świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową. Kalkulacja kwoty obniżającej podstawę opodatkowania z tytułu ulgi na prace B+R wymaga zatem weryfikacji dostawców usług pod kątem możliwości zakwalifikowania ich do jednostek naukowych.

Zgodnie z definicją ustawy o ZFN przez jednostki naukowe rozumie się prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2017 r. poz. 1869 i 2201),
instytuty badawcze w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1158, 1452 i 2201),
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów,
działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
Polską Akademię Umiejętności,
inne jednostki organizacyjne niewymienione w lit. a-e, posiadające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.6.2014, str. 1; dalej: Rozporządzenie Komisji).

Powyższa definicja posługuje się odesłaniem do Rozporządzenia Komisji. Organizacją prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 83 Rozporządzenia Komisji jest podmiot (jak np. uniwersytet lub instytut badawczy, agencja zajmująca się transferem technologii, pośrednik w dziedzinie innowacji, fizyczny lub wirtualny podmiot prowadzący współpracę w dziedzinie badań i rozwoju) niezależnie od jego statusu prawnego (ustanowionego na mocy prawa publicznego lub prywatnego) lub sposobu finansowania, którego podstawowym celem jest samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych lub rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy. W przypadku, gdy tego rodzaju jednostka prowadzi również działalność gospodarczą finansowanie, koszty i dochody związane z tą działalnością gospodarczą należy rozliczać oddzielnie. Przedsiębiorstwa mogące wywierać decydujący wpływ na taki podmiot w charakterze, na przykład, jego udziałowców/akcjonariuszy czy członków mogą nie mieć preferencyjnego dostępu do uzyskanych przez niego wyników.

Nadmienić w tym miejscu należy, że art. 2 pkt 9 lit. f ustawy o ZFN, został zmieniony ustawą o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 249), która weszła w życie 25 maja 2015 r.

Przed nowelizacją przepis ten definiował jednostki naukowe jako m.in. prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

f) inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473; dalej: UoLNN ).

Zatem przed nowelizacją ustawodawca wprost wymieniał centrum badawczo-rozwojowe jako jeden z typów jednostek naukowych. Po nowelizacji odesłano do definicji organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę. Analiza tej definicji wskazuje, że nowelizacja rozszerzyła zakres podmiotów, które można uznać za jednostki naukowe, nie ulega więc wątpliwości, że także po zmianie przepisu, jest nią podmiot posiadający status centrum badawczo-rozwojowego.

Stan prawny obowiązujący od dnia 1 października 2018 r.

Z dniem 1 października 2018 r. przepis art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT wskazuje, iż za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone łub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4- 8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo- rozwojowej.

Tym samym, od 1 października ustawa o CIT referuje już wyłącznie do usług eksperckich nabywanych do podmiotu wskazanego w nowych przepisach, tj. art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy o szkolnictwie i nauce, zatem podmiotów tj.:

uczelnie,
federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki,
instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3,
instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. instytutach badawczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 736; dalej: ustawa o instytutach),
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
Polska Akademia Umiejętności,
inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

W konsekwencji powyższego Spółka wskazuje, że zarówno uczelnie wyższe, jak i CBR są podmiotami, o których mowa w przepisie w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT w brzmieniu obowiązującym zarówno:

od 1 stycznia 2018 r. do 30 września 2018 r., jak również
od 1 października 2018 r.

Spółka podkreśla, że pierwsze z wymienionych z podmiotów są wprost wskazane w przepisach ustawowych tj. w art. 18d ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o szkolnictwie (w brzmieniu tej ustawy obowiązującym od 1 października 2018 r.). Z kolei przed nowelizacją przepisów CIT oraz wejściem w życie ustawy o szkolnictwie przepis art. 18d ust. 2 pkt 3 odsyłał do ustawy o ZFN, która wymieniała m.in. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni jako jednostki naukowe. Ponadto do 30 września 2018 r. przepis art. 18d ust. 2 pkt 3 odsyłał również do art. 83 pkt 2 Rozporządzenia Komisji, który definiując organizację prowadzącą badania i upowszechniają wiedzę wskazuje przykładowo, że taką organizacją jest uniwersytet.

Zatem koszty nabycia usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej od uczelni wyższych (ich jednostek), jako wprost wymienionych w ww. przepisach, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT.

Z kolei, CBR to jednostka, której przeważającym przedmiotem działalności zgodnie z informacjami z KRS jest kod:

PKD 72.19.Z - Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.

Wskazany kod PKD obejmuje:

badania podstawowe - badania obejmujące działalność badawczą, eksperymentalną lub teoretyczną podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy o zjawiskach i faktach, nieukierunkowaną na bezpośrednie zastosowanie w praktyce,
badania stosowane - badania obejmujące działalność badawczą podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy, ukierunkowaną na zastosowanie w praktyce,
prace rozwojowe - prace wykorzystujące dotychczasową wiedzę, prowadzone w celu wytworzenia nowych lub udoskonalenia istniejących materiałów, wyrobów, urządzeń, usług, procesów, systemów lub metod,

-z wyłączeniem:

badania rynku, sklasyfikowanego w 73.20.Z.

Na gruncie przepisów CIT w związku z przepisami ustawy o ZFN, obowiązujących do 30 września 2018 r. za koszty kwalifikowane można było uznać wydatki na nabycie usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej m.in. od organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 Rozporządzenia Komisji tj. od podmiotu (jak np. uniwersytet lub instytut badawczy, agencja zajmująca się transferem technologii, pośrednik w dziedzinie innowacji, fizyczny lub wirtualny podmiot prowadzący współpracę w dziedzinie badań i rozwoju) niezależnie od jego statusu prawnego (ustanowionego na mocy prawa publicznego lub prywatnego) lub sposobu finansowania, którego podstawowym celem jest samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych lub rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy.

Natomiast zgodnie z ustawą o CIT w zw. z przepisami ustawy o szkolnictwie w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się wydatki na nabycie usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej m.in. od podmiotów prowadzących głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

W tym miejscu wskazać należy, że warunki uzyskania statusu centrum badawczo-rozwojowego zostały określone w ustawie o UoINN. W myśl art. 17 ust. 1 tej ustawy, przedsiębiorca niebędący instytutem badawczym w rozumieniu ustawy o instytutach, prowadzący badania lub prace rozwojowe, może uzyskać status centrum badawczo-rozwojowego, przy spełnieniu warunków wynikających z ust. 2.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy o UoINN, przez przedsiębiorcę należy rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji nr 651/2014. W myśl tego odesłania, za przedsiębiorstwo uważa się podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na jego formę prawną. Zalicza się tu w szczególności osoby prowadzące działalność na własny rachunek oraz firmy rodzinne zajmujące się rzemiosłem lub inną działalnością, a także spółki lub stowarzyszenia prowadzące regularną działalność gospodarczą.

Definicję przedsiębiorcy można odnaleźć również w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1025). Zgodnie z przepisem art. 43 KC przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Analiza powyższych regulacji prawnopodatkowych prowadzi do wniosku, że warunek posiadania statusu przedsiębiorcy w rozumieniu UoINN spełnia przedsiębiorstwo na gruncie przepisów KC.

Zgodnie z wcześniejszym brzmieniem art. 2 pkt 9 lit. f ustawy o ZFN (t.j.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1620), za jednostkę naukową uznawane były: inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorcy posiadający status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 226).

Natomiast, w uzasadnieniu do ustawy, które zmieniło fragment: w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, zastępując go fragmentem: będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE.L 187 z 26.6.2014, str. 1), wskazuje się, że Celem zmiany jest wprowadzenie przepisów zbliżających definicję jednostki naukowej w zakresie innych jednostek organizacyjnych, niewymienionych enumeratywnie w definicji jednostki naukowej, do definicji organizacji badawczej w rozumieniu stosowanym w Unii Europejskiej, w przepisach dotyczących zgodności niektórych rodzajów pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem. Zmiana spowoduje rozszerzenie katalogu podmiotów spełniających definicję jednostki naukowej, co umożliwi tym podmiotom ubieganie się o środki finansowe w ramach konkursów ogłaszanych przez Narodowe Centrum Nauki i Narodowe Centrum Badań i Rozwoju oraz w ramach programów i przedsięwzięć ustanawianych przez ministra właściwego do spraw nauki.

Na gruncie przeprowadzonej powyżej analizy, CBR jest organizacją prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę w świetle art. 2 pkt 83 Rozporządzenia. Jak już wskazano przepis ten wymienia jedynie przykładowe podmioty będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę, tj. uniwersytet lub instytut badawczy, agencja zajmująca się transferem technologii, pośrednik w dziedzinie innowacji, fizyczny lub wirtualny podmiot prowadzący współpracę w dziedzinie badań i rozwoju, a użyty w ww. artykule zwrot jak np. wskazuje na katalog otwarty wyliczenia.

Zatem, analiza regulacji prawnych, w tym prześledzenie procesu zmian stanu prawnego, prowadzi do wniosku, że niewskazanie wprost w art. 2 pkt 9 lit. f centrum badawczo-rozwojowego jako jednostki naukowej (jak miało to miejsce we wcześniejszym brzmieniu tego przepisu) nie wyklucza CBR z możliwości spełnienia przesłanek uznania za organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę.

W konsekwencji, skoro zmiana treści art. 2 pkt 9 lit. f ustawy o ZFN, miała na celu rozszerzenie katalogu podmiotów spełniających definicję jednostki naukowej, który to status nadawany jest na podstawie UoINN, to centrum badawczo-rozwojowe uznaje się za jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o ZNF.

Natomiast, na gruncie przepisu art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT w zw. z przepisami ustawy o szkolnictwie w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się wydatki na nabycie usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej m.in. od podmiotów prowadzących głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Wskazana ustawa definiuje pojęcie działalności naukowej. Zgodnie z art. 4 tej ustawy: Działalność naukowa obejmuje badania naukowe, prace rozwojowe oraz twórczość artystyczną. Z kolei: badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, jak wskazuje ustawa o szkolnictwie: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z posiadający status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 226).

Natomiast, w uzasadnieniu do ustawy, które zmieniło fragment: w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, zastępując go fragmentem: będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE.L 187 z 26.6.2014, str. 1) , wskazuje się, że Celem zmiany jest wprowadzenie przepisów zbliżających definicję jednostki naukowej w zakresie innych jednostek organizacyjnych, niewymienionych enumeratywnie w definicji jednostki naukowej, do definicji organizacji badawczej w rozumieniu stosowanym w Unii Europejskiej, w przepisach dotyczących zgodności niektórych rodzajów pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem. Zmiana wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Uwzględniając ww. definicję działalności naukowej i mając na uwadze, że przeważającym przedmiotem działalności CBR jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych i działalność ta jest wykonywana w sposób samodzielny i ciągły, wskazać należy, że CBR to podmiot, o którym mowa w przepisie art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT. Jak wskazano w odpowiedzi na interpelację nr 25326 w sprawie obecnej sytuacji firm posiadających status centrum badawczo-rozwojowego podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Piotr Dardziński:

Wątpliwości związane z centrami badawczo-rozwojowymi, na gruncie przepisów o systemie szkolnictwa wyższego i nauki, powinny zniknąć w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668). Od 1 października, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 nowej ustawy, system szkolnictwa wyższego i nauki tworzą m. in. podmioty inne niż wymienione w pkt 1-7, prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły. Definicja działalności naukowej zawarta jest w art. 4 ustawy. Zgodnie z nim działalność naukowa obejmuje badania naukowe, prace rozwojowe oraz twórczość artystyczną. Badania naukowe są działalnością obejmującą badania podstawowe (rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne) oraz badania aplikacyjne (rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy i umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń). Prace rozwojowe są z kolei działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zgodnie z powyższym, jeżeli przedsiębiorca, posiadający status CBR, może udokumentować, że w sposób samodzielny i ciągły, prowadzi głównie działalność naukową, rozumianą jak wskazano powyżej - wówczas będzie współtworzył system nauki i szkolnictwa wyższego.

Podsumowując, Spółka wskazuje, że zarówno uczelnie wyższe, jak i CBR są podmiotami, o których mowa w przepisie w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT w brzmieniu obowiązującym zarówno:

od 1 stycznia 2018 r. do 30 września 2018 r., jak również
od 1 października 2018 r.

Spółka oświadcza, że nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W celu korzystania z Ulgi B+R Spółka wyodrębnia w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 uCIT, koszty działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 9 ust. 1b uCIT. Ponadto Spółka oświadcza, że koszty będące przedmiotem pytań postawionych we wniosku nie zostały i nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Jednocześnie Spółka oświadcza, że nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a uCIT.

Spółka poniżej przedstawiła dane identyfikujące podmiot powiązany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odnośnie nabytych usług dotyczących wsparcia przy prowadzeniu projektów badawczo- rozwojowych, Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR należne z tytułu świadczonych usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie nabytych usług zewnętrznych dotyczących wsparcia przy prowadzeniu projektów badawczo-rozwojowych, Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR należne z tytułu świadczenia usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R.

Argumentację w powyższym zakresie Spółka przedstawia poniżej.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT, podatnik uzyskujący przychody - inne niż przychody z zysków kapitałowych - odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 uCIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.11.2017.2.IZ: ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, kluczowe jest przesądzenie wystąpienia przesłanek z art. 15 ust. 1 uCIT. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 uCIT.

Oznacza to, że w celu określenia wydatków, jakie mogą zostać ujęte w Uldze B+R mają zastosowanie przepisy ogólne uCIT w zakresie klasyfikacji kosztów uzyskania przychodu.

Z kolei w art. 18d ust. 5 uCIT, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Natomiast zgodnie z przepisem art. 18d ust. 8 uCIT odliczenia dokonuje się co do zasady w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesione koszty kwalifikowane.

Biorąc pod uwagę brzmienie ww. art. 18d ust. 5 uCIT Spółka wskazuje, ze koszty kwalifikowane nie były i nie będą zwracane Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie, w tym przykładowo w formie dotacji. Ponadto, koszty te nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka obciąża kosztami poniesionymi w ramach wykonania prac zleconych, dział na rzecz którego są one wykonywane tj. Advanced Development. Zatem, w modelu stosowanym przez Spółkę nie dochodzi do zwrotu kosztów w rozumieniu art. 18d ust. 5 uCIT (kosztów kwalifikowanych zgodnie z art. 18d uCIT), a jedynie do zapłaty należnego Spółce wynagrodzenia za prowadzenie prac badawczo - rozwojowych na rzecz tego działu.

W przedstawionych okolicznościach nie dochodzi również do refakturowania ponoszonych przez Spółkę kosztów działalności badawczo - rozwojowej, ponieważ Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu świadczonych usług, a koszty prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ponosi z środków własnych.

W konsekwencji, Spółka nie otrzymuje od działu Advanced Development zwrotu w jakiejkolwiek formie, o którym mowa w art. 18d ust. 5 uCIT. Spółka podkreśla, że w przedmiotowym stanie faktycznym i przyszłym nie dochodzi również do refakturowania ponoszonych kosztów na rzecz klienta.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.212.2018.2.MBD oraz
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 lipca 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.209.2018.2.AN.

Dodatkowo, zgodnie z art. 18e uCIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Natomiast jak stanowi art. 9 ust. 1b uCIT podatnicy prowadzący działalność badawczo- rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej. W zakresie kosztów kwalifikowanych, ustawa o CIT zawiera zamknięty katalog wydatków, które mogą stanowić podstawę do kalkulacji Ulgi B+R. Zgodnie z art. 18d ust. 2 uCIT za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo- rozwojowej.

Jak wskazano na wstępie uzasadnienia, w zakresie kosztów kwalifikowanych ustawa o CIT zamknięty katalog wydatków, które mogą stanowić podstawę do kalkulacji Ulgi B+R. Za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy o szkolnictwie, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2018 r. do 30 września 2018 r.

Od roku 2018 za koszty kwalifikowane uznać należy wyłącznie usługi świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową. Kalkulacja kwoty obniżającej podstawę opodatkowania z tytułu ulgi na prace B+R wymaga zatem weryfikacji dostawców usług pod kątem możliwości zakwalifikowania ich do jednostek naukowych.

Zgodnie z definicją ustawy o ZFN przez jednostki naukowe rozumie się prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2017 r. poz. 1869 i 2201),
instytuty badawcze w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1158, 1452 i 2201),
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
Polską Akademię Umiejętności,
inne jednostki organizacyjne niewymienione w lit. a-e, posiadające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 Rozporządzenia Komisji.

Stan prawny obowiązujący od dnia 1 października 2018 r.

Z dniem 1 października 2018 r. przepis art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT wskazuje, iż za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo- rozwojowej.

uczelnie,
federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki,
instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3,
instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy o instytutach,
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
Polska Akademia Umiejętności,
inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Jak wskazano wyżej, podatnik prowadzący działalność badawczo - rozwojową na cele skorzystania z Ulgi B+R może odliczyć od podstawy opodatkowania koszty nabycia usług zewnętrznych, przy spełnieniu następujących warunków:

usługi zostały nabyte na potrzeby działalności badawczo - rozwojowej oraz
usługi są świadczone/wykonywane na podstawie umowy przez podmiot wskazany w ustawie tj.:
- przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o ZFN (w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.),
- przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy o szkolnictwie (w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.).

Zatem dopiero w przypadku kumulatywnego spełnienia ww. przesłanek, podmiot prowadzący działalność badawczo - rozwojową, który chce skorzystać z Ulgi B+R może odliczyć od podstawy opodatkowania koszty poniesione na nabycie usług zewnętrznych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca realizuje część projektów badawczo-rozwojowych we współpracy z podmiotami zewnętrznymi nabywając m.in. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usług równorzędne, które są wykonywane/świadczone na podstawie zawartych z tymi podmiotami umów. Możliwe jest również nabywanie wyników prowadzonych przez takie podmioty badań naukowych na potrzeby prowadzonych przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych.

W powyższym zakresie Wnioskodawca współpracuje m.in. z uczelniami wyższymi, jak również z innymi podmiotami, w tym przede wszystkim spółkami prawa handlowego. Istotna część usług w tym zakresie jest zlecana przez Spółkę CBR, który na mocy Decyzji Ministra Gospodarki otrzymał status Centrum Badawczo-Rozwojowego w rozumieniu ustawy o UoINN.

W ocenie Spółki, nabywane przez nią usługi od podmiotów trzecich, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełniają wskazane wyżej przesłanki, czego uzasadnienie Spółka przedstawia poniżej.

Ad. 1.

Wnioskodawca wskazuje, że zarówno usługi zewnętrzne nabywane od uczelni wyższych, jak i CBR wpływają na skuteczność pozyskiwania i obsługę nowych projektów badawczo-rozwojowych.

Wszystkie prace wykonywane przez te jednostki dotyczą wsparcia Spółki w zakresie I-IV fazy realizacji projektów badawczo-rozwojowych. Zatem, ww. usługi eksperckie nabywane są bezpośrednio na cele działalności badawczo-rozwojowych i są niezbędne do przeprowadzenia projektów w Parku Technologicznym Spółki, a konsekwencji koszty poniesione na ich zakup spełniają wskazany wyżej warunek nabycia na potrzeby działalności badawczo - rozwojowej.

Ad. 2.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka nabywa usługi eksperckie na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej zarówno od uczelni wyższych, jak i od CBR tj. od podmiotów, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT w brzmieniu obowiązującym zarówno:

od 1 stycznia 2018 r. do 30 września 2018 r., jak również
od 1 października 2018 r.

Spółka podkreśla, że pierwsze z wymienionych z podmiotów są wprost wymienione w przepisach ustawowych tj. w art. 18d ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o szkolnictwie (w brzmieniu tej ustawy obowiązującym od 1 października 2018 r.). Z kolei przed nowelizacją przepisów CIT oraz wejściem w życie ustawy o szkolnictwie przepis art. 18d ust. 2 pkt 3 odsyłał do ustawy o ZFN, która wymieniała m.in. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni jako jednostki naukowe. Ponadto do 30 września 2018 r. przepis art. 18d ust. 2 pkt 3 odsyłał również do art. 83 pkt 2 Rozporządzenia Komisji, który definiując organizację prowadzącą badania i upowszechniają wiedzę wskazuje przykładowo, że taką organizacją jest uniwersytet.

Zatem koszty nabycia usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo - rozwojowej od uczelni wyższych (ich jednostek), jako wprost wymienionych w ww. przepisach, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT.

Z kolei, jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, CBR to jednostka, której przeważającym przedmiotem działalności zgodnie z informacjami z KRS jest kod:

PKD 72.19.Z - Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.

Wskazany kod PKD obejmuje:

badania podstawowe - badania obejmujące działalność badawczą, eksperymentalną lub teoretyczną podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy o zjawiskach i faktach, nieukierunkowaną na bezpośrednie zastosowanie w praktyce, badania stosowane - badania obejmujące działalność badawczą podejmowaną w celu zdobycia nowej wiedzy, ukierunkowaną na zastosowanie w praktyce,
prace rozwojowe - prace wykorzystujące dotychczasową wiedzę, prowadzone w celu wytworzenia nowych lub udoskonalenia istniejących materiałów, wyrobów, urządzeń, usług, procesów, systemów lub metod,

-z wyłączeniem:

badania rynku, sklasyfikowanego w 73.20.Z.

Spółka wskazuje, że CBR z uwagi na prowadzoną działalność jest podmiotem, o którym mowa w przepisie art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT zarówno na gruncie przepisów obowiązujących do 30 września 2018 r., jak i tych obowiązujących po tym dniu. Zgodnie bowiem z przepisami uCIT za koszty kwalifikowane do 30 września 2018 r. można było uznać wydatki na nabycie usług zewnętrznych na potrzeby działalności badawczo - rozwojowej m.in. od organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 Rozporządzenia Komisji, którą jest CBR. Odnosząc się natomiast do przepisów obowiązujących od I października 2018 r. zgodnie z ustawą o CIT w zw. z przepisami ustawy o szkolnictwie, CBR stanowi wymieniony w tych przepisach podmiot prowadzący głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Podsumowując, Spółka wskazuje, że w związku z kumulatywnym spełnieniem ww. przesłanek w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów nabycia usług zewnętrznych, w jej ocenie, Spółka, jako podmiot prowadzący działalność badawczo-rozwojową, może odliczyć od podstawy opodatkowania koszty poniesione na nabycie usług zewnętrznych.

Jak wskazano bowiem wyżej:

usługi kupowane przez Spółkę od uczelni wyższych i CBR są nabywane przez Wnioskodawcę na potrzeby działalności badawczo - rozwojowej, a jednocześnie
zarówno uczelnie wyższe, jak i CBR, które świadczą/wykonują oraz będą świadczyć/wykonywać prace na rzecz Spółki na podstawie umowy, są podmiotami, o których mowa w przepisie art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy odnośnie nabywanych usług zewnętrznych dotyczących wsparcia przy prowadzeniu projektów badawczo-rozwojowych, Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR należne z tytułu świadczenia usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie możliwości uznania wynagrodzenia CBR należnego z tytułu świadczenia usług za koszty, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT znajduje potwierdzenie m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 marca 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.41.2018.1.IZ, gdzie organ wskazał, że Wnioskodawca Jest uprawniony do skorzystania z ulgi z tytułu działalności badawczo-rozwojowej w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków kwalifikowanych poniesionych na ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez CBR, służących wykorzystaniu w działalności badawczo-rozwojowej, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 18d u.p.d.o.p. oraz
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 kwietnia 2017 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.25.2017.1.MR, gdzie organ wskazał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na Usługi w związku z prowadzoną działalnością B+R, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez CBR, mogą zostać zaliczone do Kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

Reasumując, odnośnie usług zewnętrznych dotyczących wsparcia przy prowadzeniu projektów badawczo-rozwojowych, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR z tytułu nabytych od tych podmiotów usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: uCIT), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo- rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. ustawodawca w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są m.in. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r., poz. 1620 oraz z 2015 r., poz. 249 i 1268) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc pod uwagę powyższe, podkreślić należy, że ustawodawca w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT, wyraźnie wskazał, że za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2016 r., poz. 2045, z późn. zm.) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy o zasadach finansowania nauki, za użyte w ustawie określenie jednostki naukowe należy rozumieć jednostki prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni;
jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. z 2016 r., poz. 572 i 1311);
instytuty badawcze w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. z 2016 r., poz. 371, 1079 i 1311);
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
Polską Akademię Umiejętności;
inne jednostki organizacyjne niewymienione w lit. a-e, posiadające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz. UE L 187 z 26.6.2014, str. 1).

Przytoczony powyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT wskazuje, że za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:

na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki oraz
na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Od 1 października 2018 r. ustawodawca zmienił brzmienie art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT, wskazując, że za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, system szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:

uczelnie;
federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej federacjami;
Polska Akademia Nauk, działająca na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2019 r. poz. 1183, 1655 i 2227), zwana dalej PAN;
instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej instytutami PAN;
instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1350 i 2227);
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej instytutami międzynarodowymi;
6a. Centrum Łukasiewicz, działające na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz (Dz. U. poz. 534 i 2227);
6b.instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, zwane dalej instytutami Sieci Łukasiewicz;
Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej PAU;
inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Przytoczony powyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT, wskazuje, że za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:

na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 uCIT).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 uCIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 uCIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3. Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 uCIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 18d ust. 8 uCIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18e uCIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

W myśl art. 9 ust. 1b uCIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 uCIT,
ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu uCIT, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
jeżeli w roku podatkowym korzystał ze zwolnienia na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Zatem, aby poniesione przez podatnika wydatki stanowiły koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2-3 uCIT, musza zostać poniesione w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 września 2018 r., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to: a. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, b. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce, c. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 września 2018 r., ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669, dalej: Ustawa wprowadzająca), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o CIT.

Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie z dniem 1 października 2018 r.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r. ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy przeprowadzić analizę nakierowaną na:

zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 4a pkt 26-28 uCIT);
określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej (poprzez zidentyfikowanie kosztów spełniających definicję kosztów kwalifikowanych o jakich mowa w art. 18d uCIT);
zidentyfikowanie dokumentacji uzasadniającej prawo do skorzystania z ulgi oraz wypełnienie obowiązków formalnych (przede wszystkim w celu realizacji obowiązku wskazanego w art. 9 ust. 1b uCIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

W brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. badania naukowe (zdefiniowane w art. 4a pkt 27 uCIT) oraz prace rozwojowe (zdefiniowane w art. 4a pkt 28 uCIT).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 uCIT oraz art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Ponadto, w przypadku prac rozwojowych w uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., wymieniono ich przykładowe przejawy, poprzez wskazanie, iż stanowią je w szczególności:

opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

W objaśnieniach dotyczących ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zawartych na stronach internetowych Ministerstwa Finansów wskazano, że każda ulga w podatku dochodowym ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania. Ulgi podatkowe z jednej strony zmniejszają obciążenia fiskalne podatnika, z drugiej zaś dochody sektora finansów publicznych. W konsekwencji, wszelkie przepisy prawa podatkowego, które dotyczą szeroko rozumianych preferencji podatkowych, należy wykładać ściśle.

dotyczą szeroko rozumianych preferencji podatkowych, należy wykładać ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 uCIT.

Analizując przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że wskazane przez Wnioskodawcę działania w ramach których są podejmowane czynności dotyczące Fazy IV - etapu rozwoju produkcji, nie obejmują działań, które stanowiłyby badania naukowe bądź prace rozwojowe zdefiniowane w treści art. 4a pkt 26-28 uCIT. Ww. czynnościom polegającym na:

rozwoju produktu,
adaptacji rozwiązania w procesie produkcyjnym, poprzez próbną produkcję rosnącego wolumenu,
dokonywania niezbędnych korekt w procesie lub w konstrukcji, aż do uzyskania planowanych wskaźników produkcji w zakresie jakości, ilości, produktywności trudno bowiem przypisać charakter twórczy oraz mający na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, podkreślić należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle, a zatem tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26-28 uCIT.

W rozpatrywanej sprawie, realizowane przez Wnioskodawcę czynności które wiążą się z Fazą IV - etapem rozwoju produkcji, nie stanowią działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 4a pkt 26 uCIT, tym samym Wnioskodawca nie jest/nie będzie uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 uCIT, w tym zakresie.

Zatem, również kosztów kwalifikowanych nie stanowią koszty poniesione z tytułu nabywania usług zewnętrznych od uczelni wyższych i CBR w części dotyczącej IV Fazy realizacji projektów badawczo-rozwojowych.

Natomiast, w zakresie nabywanych usług ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych nabywanych od uczelni wyższych i CBR, wykorzystywanych w Fazach I-III opisanej działalności badawczo-rozwojowej, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jak wskazuje Wnioskodawca w przedstawionym opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zarówno uczelnie wyższe, jak i CBR są podmiotami, o których mowa w przepisie w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT, w brzmieniu obowiązującym zarówno:

od 1 stycznia 2018 r. do 30 września 2018 r., jak również
od 1 października 2018 r.

Zatem, wydatki z tytułu nabycia usług dotyczących wsparcia przy prowadzeniu projektów badawczo-rozwojowych od uczelni wyższych i CBR związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową w zakresie Faz I-III, Spółka może uznać za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy Spółka może uznać wynagrodzenie uczelni oraz CBR należne z tytułu świadczonych usług za koszty kwalifikowane w celu skorzystania z Ulgi B+R w części dotyczącej:

Faz I-III prowadzonej działalności jest prawidłowe,
Fazy IV prowadzonej działalności jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie