Obowiązek złożenia rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w pr... - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.439.2019.1.MZA

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 13.12.2019, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.439.2019.1.MZA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Obowiązek złożenia rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku gdy wszystkie dochody Wnioskodawcy przeznaczone są na statutową działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 5 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku złożenia rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku gdy wszystkie dochody Wnioskodawcy przeznaczone są na statutową działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie obowiązku złożenia rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku gdy wszystkie dochody Wnioskodawcy przeznaczone są na statutową działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (zwany dalej: Wnioskodawca lub Zakład) jest samorządowym zakładem budżetowym (w rozumieniu art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych Dz.U. z 2019 r. poz. 869 ze zm.; zwana dalej: ustawą o finansach) utworzonym przez Gminę.

Zakład jest gminną jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, który realizuje zadania własne Miasta, wskazane w art. 14 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy.

Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej w sprawie nadania Statutu Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji (zwana dalej: Statut) podstawowym celem Zakładu jest wykonywanie zadań własnych Gminy w zakresie sportu, rekreacji i turystyki, a w szczególności:

  1. administrowania, eksploatowania i konserwowania obiektów sportowych i rekreacyjnych,
  2. udostępniania obiektów oraz koordynowania imprez sportowych i rekreacyjnych,
  3. współpracy ze stowarzyszeniami kultury fizycznej oraz związkami sportowymi w zakresie organizacji powszechnej kultury fizycznej, rehabilitacji ruchowej oraz bezpieczeństwa w dziedzinie kultury fizycznej,
  4. prowadzenia działalności gospodarczej w administrowanych obiektach w ramach obowiązujących przepisów,
  5. prowadzenia informacji statystycznej.

Zakład utrzymuje się z przychodów z świadczenia usług w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz z dotacji od Gminy. Wszystkie dochody Zakładu przeznaczone są na statutową działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Zakład zobowiązany jest do składania rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (zeznanie CIT-8)?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, że dochody Zakładu są wole od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, ze zm.; zwana dalej: UPDOP) to zobowiązany jest on do złożenia rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (zeznanie CIT-8).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 UPDOP ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 14 ustawy o finansach, zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

1. gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi,

2. dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

4. lokalnego transportu zbiorowego,

5. targowisk i hal targowych,

6. zieleni gminnej i zadrzewień,

7. kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymywania terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,

7a. pomocy społecznej, reintegracji zawodowej i społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,

8. utrzymywania różnych gatunków egzotycznych i krajowych zwierząt, w tym w szczególności prowadzenia hodowli zwierząt zagrożonych wyginięciem, w celu ich ochrony poza miejscem naturalnego występowania,

9. cmentarzy

mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o finansach samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. W ust. 2 ww. przepisu zostało wskazane, że podstawą gospodarki finansowej samorządowego zakładu budżetowego jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, w tym dotacje z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, koszty i inne obciążenia, stan środków obrotowych, stan należności i zobowiązań na początek i koniec okresu oraz rozliczenia z budżetem jednostki samorządu terytorialnego.

Natomiast w ust. 7 ww. przepisu postanowiono, że samorządowy zakład budżetowy wpłaca do budżetu jednostki samorządu terytorialnego nadwyżkę środków obrotowych, ustaloną na koniec okresu sprawozdawczego, chyba że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego postanowi inaczej.

Zgodnie z komentarzem do UPDOP (M. Pogoński, Komentarz do art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wyd. Prawnicze LexisNexis 2014) jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej nie jest ani osoba fizyczna, ani osoba prawna (te bowiem mają osobowość prawną). Podmiot, o którym mowa, powinien jednak mieć zorganizowaną strukturę, skoro ma być jednostką organizacyjną. Na wymóg posiadania przez jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej pewnego stopnia zorganizowania (wyodrębnienia), umożliwiającego jej występowanie w obrocie prawnym, zwracał uwagę NSA w wyroku z 19 lutego 2013 r. (II FSK 1263/2011, LexisNexis nr 7273872).

Mając powyższe na uwadze, Zakład jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, jest podatnikiem podatku dochodowego. Samorządowy zakład budżetowy prowadzi bowiem samodzielną gospodarkę finansową na podstawie planu finansowego. Podmiot taki w szczególności ustala przychody i koszty związane ze swoją działalnością oraz wpłaca do budżetu jednostki samorządu terytorialnego nadwyżkę środków obrotowych.

Oznacza to, że samorządowy zakład budżetowy posiada możliwość samodzielnego rozliczenia podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy: podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Należy wskazać, że w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym dochody Zakładu są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 UPDOP bowiem:

  1. statutowym przedmiotem działalności Zakładu jest działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu,
  2. uzyskane dochody Zakład przeznacza na działalność statutową w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Niemniej jednak na podstawie art. 27 ust. 1 UPDOP podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Podmiotami zobowiązanymi do złożenia rocznej deklaracji podatkowej bez względu na wysokość osiągniętego dochodu (osiągniętej straty) poza wyjątkami wskazanymi w art. 27 są wszyscy podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, czyli osoby prawne, spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Podatnicy zobowiązani do składania rocznego zeznania podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (druk CIT-8) składają to zeznanie do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę podatnika.

W związku z powyższym, Wnioskodawca pomimo, że dochody Zakładu są wole od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 UPDOP to zobowiązany jest on do złożenia rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (zeznanie CIT-8).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z poźn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: updop), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 updop).

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają określenia pojęcia jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Definicja tego podmiotu nie występuje również w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.), który w przepisie art. 33 wskazuje jedynie, że osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną.

Zatem wszystkie inne jednostki, zorganizowane według pewnego schematu pozwalającego na działanie, dysponujące majątkiem oraz zasobami ludzkimi, co pozwala na uczestniczenie w obrocie gospodarczym, mimo braku osobowości prawnej, posiadają podmiotowość prawnopodatkową.

Przepis art. 331 Kodeksu cywilnego stanowi, że do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych.

W świetle przywołanych przepisów Wnioskodawca, będący Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji, jeżeli posiada określone przymioty charakteryzujące go jako jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej (takie jak m.in. wyodrębniony majątek, wykształcona struktura organizacyjna oraz wykazujące dostateczny stopień niezależności i samodzielności, zdolność do zaciągania zobowiązań) winien być uznany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Podstawę opodatkowania stanowi natomiast dochód ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 albo w art. 7a ust. 1 tej ustawy, po odliczeniu wartości wskazanych w art. 18 ust. 1.

Na podstawie art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 updop. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów (przychodów) wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

I tak, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego w części przeznaczonej na te cele.

Na podstawie art. 25 ust. 1 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W myśl art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji jest samorządowym zakładem budżetowym utworzonym przez Gminę. Wnioskodawca jest gminną jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która realizuje zadania własne Miasta, wskazane w art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy o finansach publicznych. Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej podstawowym celem Zakładu jest wykonywanie zadań własnych Gminy w zakresie sportu, rekreacji i turystyki. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że utrzymuje się z przychodów z świadczenia usług w zakresie kultury fizycznej i sportu oraz z dotacji od Gminy. Wszystkie dochody Zakładu przeznaczone są na statutową działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Kwestią budzącą wątpliwości jest to, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do składania rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. zeznania CIT-8, w przypadku gdy wszystkie jego dochody przeznaczone są na statutową działalność w zakresie kultury i sportu a więc są wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop.

Zauważyć należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ujęto dwa rodzaje zwolnień podatkowych, a mianowicie zwolnienia podmiotowe i przedmiotowe.

Zwolnienia podmiotowe uregulowano w art. 6 updop, w którym enumeratywnie wymieniono podmioty zwolnione od podatku. Zwolnienia przedmiotowe ujęto natomiast w Rozdziale 4 ww. ustawy w przepisach art. 17.

Jak wynika z powołanego wcześniej art. 27 ust. 1 updop w omawianym przepisie zostali wprost wskazani podatnicy zwolnieni z obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych. Można ich podzielić na trzy grupy:

  • podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 6 ust. 1 updop, czyli podatnicy zwolnieni od podatku podmiotowo,
  • podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, czyli kościelne osoby prawne korzystające ze zwolnienia przedmiotowo-podmiotowego,
  • podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8 updop, czyli ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. z 2017 r., poz. 2176).

W ramach analizy podatników wymienionych w pierwszej grupie, szczególną uwagę należy zwrócić na treść art. 6 ust. 1 pkt 6 updop, zgodnie z którym zwalnia się od podatku jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

Z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1530 z późn. zm.) wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o jednostkach samorządu terytorialnego rozumie się przez to gminy, powiaty i województwa.

Z kolei Ośrodek Sportu i Rekreacji (OSiR) jako samorządowy zakład budżetowy jest podmiotem zajmującym się krzewieniem kultury fizycznej, sportu i rekreacji wśród mieszkańców danej miejscowości, mający również za zadanie utrzymanie obiektów sportowych, prowadzenie sekcji sportowych oraz zawodów na szczeblach lokalnych i wyższych.

Zauważyć należy, że z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 869 z późn. zm.) wynika, że jednostki sektora finansów publicznych są tworzone w formach określonych w niniejszym rozdziale. Jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone na podstawie niniejszej ustawy albo na podstawie odrębnych ustaw (art. 8 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9 pkt 4 ww. ustawy, sektor finansów publicznych tworzą samorządowe zakłady budżetowe.

Z kolei z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe, agencje wykonawcze, instytucje gospodarki budżetowej i państwowe fundusze celowe stosują zasady gospodarki finansowej określone w niniejszej ustawie.

Stosownie do art. 14 pkt ww. ustawy, zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

1. gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi,

2. dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

4. lokalnego transportu zbiorowego,

5. targowisk i hal targowych,

6. zieleni gminnej i zadrzewień,

7. kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymywania terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,

7a. pomocy społecznej, reintegracji zawodowej i społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,

8. utrzymywania różnych gatunków egzotycznych i krajowych zwierząt, w tym w szczególności prowadzenia hodowli zwierząt zagrożonych wyginięciem, w celu ich ochrony poza miejscem naturalnego występowania,

9. cmentarzy

-mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, podstawą gospodarki finansowej samorządowego zakładu budżetowego jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, w tym dotacje z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, koszty i inne obciążenia, stan środków obrotowych, stan należności i zobowiązań na początek i koniec okresu oraz rozliczenia z budżetem jednostki samorządu terytorialnego.

Na podstawie art. 15 ust. 3 ww. ustawy, samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego:

  1. dotacje przedmiotowe;
  2. dotacje celowe na zadania bieżące finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3;
  3. dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

W odniesieniu do art. 15 ust. 4 ww. ustawy, w zakresie określonym w odrębnych ustawach samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać dotację podmiotową. Samorządowy zakład budżetowy może otrzymać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego środki finansowe wynikające z rozliczenia podatku od towarów i usług, z tym że ich wysokość nie może być wyższa niż wynikająca z rozliczenia tego podatku związanego z tym zakładem (art. 15 ust. 4a ww. ustawy).

Skoro Wnioskodawca nie został ujęty w zamkniętym katalogu zawartym w art. 6 updop, to nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego.

Wnioskodawca nie przynależy także do żadnej z pozostałych wymienionych grup podatników zwolnionych z obowiązku składania zeznania podatkowego, ponieważ nie jest ani kościelną osobą prawną, ani podatnikiem korzystającym z ulg i zwolnień od podatku dochodowego od osób prawnych przysługującym na podstawie ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych.

Podatnicy osiągający wyłącznie dochody zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych nie są zwolnieni z obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych, którzy w danym roku podatkowym uzyskują wyłącznie dochody zwolnione od podatku (z wyjątkiem kościelnych osób prawnych osiągających dochody z niegospodarczej działalności statutowej). Oznacza to, że nawet jeśli dany podatnik uzyskuje w danym roku podatkowym tylko i wyłącznie dochody korzystające ze zwolnień od podatku o charakterze przedmiotowym (lub podmiotowo-przedmiotowym), uregulowanych w przepisach art. 17 ust. 1 updop jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy to i tak jest on zobowiązany do złożenia rocznego zeznania podatkowego. Reguła ta dotyczy w szczególności m.in. podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego, uzyskujących wyłącznie dochody przeznaczane na wymienione cele statutowe.

Podsumowując, skoro Wnioskodawca nie zalicza się do pierwszej omówionej wcześniej grupy podatników zwolnionych z obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych, ponieważ nie został wymieniony jako podatnik zwolniony od podatku podmiotowo, nie jest również podatnikiem korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) czy art. 40 ust. 2 pkt 8 updop, lecz jest podatnikiem osiągającym wyłącznie dochody zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych, które to dochody zostały wymienione w zwolnieniach przedmiotowych określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, to jest on zobowiązany do złożenia rocznego zeznania podatkowego CIT-8.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, że pomimo iż jego dochody są wole od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, Wnioskodawca zobowiązany jest do złożenia rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. zeznania CIT-8, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej