Czy Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 września 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 listopada 2022 r. (wpływ 28 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podmiotem działającym w branży rekrutacyjnej. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka specjalizuje się w wyszukiwaniu pracowników dla branży IT. Wspomaga klientów zewnętrznych w procesie rekrutacji i pozyskiwania pracowników/współpracowników na określone stanowisko.

Oferta Spółki obejmuje również:

1) wsparcie procesu rekrutacyjnego działaniami marketingowymi, co ma na celu zwiększenie widoczności marki klienta oraz ofert pracy na rynku kandydatów;

2) szkolenia dla zespołów rekruterów pracujących u klienta (szkolenia ze skutecznej rekrutacji).

Ze względu na złożony charakter świadczonych usług Spółka prowadzi działalność korzystając zarówno z pracy pracowników (osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę) jak i z pracy podwykonawców - osób fizycznych wykonujących ją na podstawie umowy współpracy, tzw. b2b (dalej: „Współpracownicy”). Współpracownicy prowadzą własną działalność gospodarczą, są jednak stałym elementem całego zespołu Spółki, uczestnicząc w pracach i projektach przez nią realizowanych na podobnej zasadzie jak Pracownicy. Jednocześnie, Współpracownicy nie stanowią klientów Spółki.

Spółka współpracuje ze Współpracownikami na podstawie stałej umowy o świadczenie usług, która określa zasady współpracy.

Zespoły, w ramach których wykonywane są projekty dla klientów Spółki, składają się z osób pracujących w jednym biurze oraz z osób pracujących w ramach działalności gospodarczych m.in. poza biurem Spółki (dalej: „Zespoły”). Co do zasady zatem, nad danymi projektami pracują wspólnie zarówno pracownicy jak i Współpracownicy.

Z uwagi na powyższy model organizacji pracy osoby te nie mają czasami możliwości poznać się osobiście i zintegrować lub mają rzadki kontakt osobisty. Sprawne wykonywanie projektów wymaga zaś by osoby je wykonujące dobrze ze sobą współpracowały, co w praktyce sprowadza się do konieczności nawiązania koleżeńskiej relacji osobiście.

W związku z powyższą koniecznością Spółka organizuje spotkania integracyjne mające na celu integrację zatrudnionych osób, pracujących w Zespołach pracowników oraz Współpracowników (dalej: „Spotkania integracyjne”). Spotkania integracyjne mają wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji pracowników/Współpracowników, jak również zwiększać ich identyfikację z Wnioskodawcą, motywację do wydajnej pracy i lojalność wobec Wnioskodawcy (a przez to zapewnić/utrzymać współpracę z najlepszymi pracownikami/Współpracownikami).

Wszystkie powyższe elementy przekładają się na podniesienie efektywności pracy i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a to z kolei w konsekwencji wpływa na polepszenie wyników finansowych Spółki.

Dotychczas Wnioskodawca organizował raz/dwa razy w roku spotkanie integracyjne dla wszystkich Pracowników i Współpracowników. Spotkania miały/mają na celu:

1. prezentację wyników finansowych Spółki;

2. integrację pracowników i Współpracowników;

3. wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami i Współpracownikami a Spółką jako pracodawcą/zleceniodawcą i w efekcie poprawę efektywności pracy;

4. wymianę wiedzy i doświadczeń.

Wnioskodawca nie wyklucza że w przyszłości wprowadzi także formy integracji w samych Zespołach - wyjścia integracyjne będą odbywać się w ramach konkretnego Zespołu i będą miały na celu wymianę wiedzy, dzielenie się doświadczeniami a także integrację Zespołu, wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami i Współpracownikami a Spółką jako pracodawcą/zleceniodawcą i w efekcie poprawę efektywności pracy.

Powyższe Spotkania integracyjne organizowane są/będą bądź przy pomocy podmiotu zewnętrznego (wówczas Spółka otrzymuje fakturę za organizację danego Spotkania integracyjnego od tego podmiotu) bądź samodzielnie przez Spółkę (w takim przypadku Spółka otrzymuje faktury za poszczególne świadczenia w ramach danego Spotkania integracyjnego, np. faktury za usługi hotelowe, za koszty dojazdu, obsługę techniczną, gastronomię, catering, faktury od ekspertów zewnętrznych, faktury za upominki/gadżety, ubezpieczenie NNW itp.).

Jak wskazywano, celem Spotkań integracyjnych jest wzajemna integracja pracowników/Współpracowników, wymiana wiedzy oraz budowanie lojalności pracowników/Współpracowników wobec Spółki. Tak określonych oczekiwanych korzyści wynikających ze zgranego Zespołu oraz dobrej i sprawnej komunikacji, nie przyniesie Spółce organizowanie Spotkań integracyjnych wyłącznie dla pracowników z pominięciem Współpracowników. Istotne dla Spółki jest, by osoby pracujące w Zespołach (zarówno pracownicy jak i Współpracownicy) spotykali się, żeby zacieśnić więzi i nawiązać koleżeńską relację. Płynna realizacja projektów wymaga dobrego kontaktu (relacji) pomiędzy osobami wykonującymi pracę na rzecz Spółki.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 23 listopada 2022 r. wskazali Państwo, że:

1. Czy udział we wskazanych we wniosku spotkaniach integracyjnych stanowi dla Współpracowników Wnioskodawcy na podstawie umów o współpracy (b2b) element należnego im wynagrodzenia za świadczone przez nich usługi?

Nie, udział w spotkaniach integracyjnych nie stanowi elementu wynagrodzenia Współpracowników.

2. Czy w ramach organizacji spotkań, o których mowa we wniosku Spółka ponosi koszty zakupu alkoholu?

Zależy od spotkania - w niektórych przypadkach na spotkaniach integracyjnych podawany jest alkohol, są (będą w przyszłości) także spotkania które nie będą wiązać się ze spożyciem alkoholu.

W kontekście ponoszenia kosztów zakupu alkoholu w Spółce będą zatem dwojakiego rodzaju przypadki.

Jednocześnie, w ramach przypadku w którym alkohol jest spożywany Spółka otrzymuje zbiorczą fakturę za organizację spotkania integracyjnego, na której nie jest wyodrębniony koszt alkoholu.

3. Czy zakup towarów i usług związanych z organizacją Spotkań integracyjnych opisanych we wniosku, związany jest wyłącznie z wykonywaniem przez Państwa czynności opodatkowanych, czy też innych (jakich - zwolnionych, niepodlegających opodatkowaniu)?

Zakup towarów i usług związanych z organizacją Spotkań integracyjnych opisanych we wniosku, związany jest wyłącznie z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych - spotkania integracyjne powiązane są z działalnością Spółki. Działalność Spółki z kolei polega na świadczeniu usług doradczych i usług pozyskiwania pracowników, które podlegają opodatkowaniu VAT.

4. Czy wydatki ponoszone w celu organizacji Spotkań integracyjnych jest wykorzystywany przez Państwa wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, ze zm.), czy również do celów innych niż działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Przedmiotowe wydatki są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

5. W sytuacji, gdy wydatki ponoszone w celu organizacji Spotkań integracyjnych jest wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jaki i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Nie dotyczy.

6. W przypadku, gdy wydatki ponoszone w celu organizacji Spotkań integracyjnych są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to czy mają Państwo obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?

Nie dotyczy.

7. Czy i w jaki sposób organizowane przez Państwa Spotkania integracyjne przyczyniają się do zwiększenia Państwa sprzedaży opodatkowanej?

Kwestia ta była już opisana we wniosku - celem Spotkań integracyjnych jest wzajemna integracja pracowników/Współpracowników, wymiana wiedzy oraz budowanie lojalności pracowników/Współpracowników wobec Spółki. Efektywne współdziałanie Współpracowników i pracowników jest konieczne dla ukończenia danego zadania i w efekcie do uzyskania przychodu z działalności opodatkowanej. Imprezy/spotkania integracyjne są zaś niekiedy jedyną możliwością na kontakt osobisty pomiędzy pracownikami/Współpracownikami gdyż Spółka w dużej mierze działa na zasadzie pracy zdalnej (tzw. home Office).

Jednocześnie, imprezy/spotkania integracyjne, poprzez budowanie więzi z danym podmiotem, mają także wpływ na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów - posiadanie kompetentnego zespołu pracowników/współpracowników jest kluczowe dla sprawnego działania każdego przedsiębiorcy.

Dzięki posiadaniu zintegrowanego, kompetentnego zespołu Spółka jest w stanie realizować zadania na rzecz klientów, którzy będąc zadowoleni z usługi będą zlecać Spółce wykonanie kolejnych projektów. To z kolei będzie budować markę Spółki jako podmiotu kompetentnego i będzie przyczyniać się także do pozyskania nowych klientów i zwiększenia sprzedaży opodatkowanej.

8. Czy opisane we wniosku Spotkania integracyjne przyczyniają się do wzrostu Państwa konkurencyjności bądź pozyskania przez Państwa nowych klientów? Jeśli tak, to w jaki sposób?

Tak - jak Spółka wskazywała dzięki posiadaniu zintegrowanego, kompetentnego zespołu Spółka jest w stanie realizować zadania na rzecz klientów, którzy będąc zadowoleni z usługi będą zlecać Spółce wykonanie kolejnych projektów. To z kolei będzie budować markę Spółki jako podmiotu kompetentnego i będzie przyczyniać się także do pozyskania nowych klientów i zwiększenia sprzedaży opodatkowanej.

9. Na kogo zostały wystawione faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z organizowanymi przez Państwa Spotkaniami integracyjnymi?

Faktury zostały wystawione na Spółkę.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Treść przywołanej regulacji implikuje wniosek, iż dla możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych na gruncie u.p.d.o.p. konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1) istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła;

2) właściwe udokumentowanie wydatku;

3) wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów;

4) wydatek został poniesiony przez podatnika i ma charakter definitywny.

W praktyce, w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na spotkania/imprezy integracyjne istotne są dwie kwestie:

1) możliwość uznania, iż spotkania/imprezy integracyjne związane są z osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła;

2) nie kwalifikowanie wydatków jako kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

Ad. 1. Związek imprez/spotkań integracyjnych z osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła

Art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje co do zasady na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, pod warunkiem, iż wydatki te nie zostały wyłączone z kosztów na mocy art. 16 u.p.d.o.p.

Przy określaniu czy dany wydatek może być uznany za koszt istotna jest jego celowość tzn. konieczne jest aby jego poniesienie było ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. Drugorzędne znaczenie ma przy tym fakt, czy wydatek ostatecznie doprowadzi do powstania przychodu - ustawodawca formułując powyższą regulację położył nacisk na możliwość przypisania działaniom podatnika przymiotu celowości i zasadności, poprzez przyjęcie, iż przychód na którego osiągnięcie (zachowanie, zabezpieczenie) ukierunkowane są te działania ma jedynie potencjalny charakter. Ponadto, powszechnie akceptowany jest pogląd, iż nie jest konieczne, aby poniesiony wydatek można było powiązać z określonym przychodem w sposób bezpośredni - istnieją wydatki, które jako koszty ponoszone na działalność ogólną danego podmiotu przyczyniają się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Istnienie związku przyczynowo-skutkowego jest kluczowym elementem dla możliwości rozpoznania kosztu podatkowego u danego podatnika. Zdaniem Spółki wydatek na Spotkania integracyjne (zarówno w części dotyczącej pracowników i jak i Współpracowników) można uznać za celowy, racjonalny i związany z osiągnięciem, zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów.

Słownik Języka Polskiego wskazuje, że przez pojęcie „osiągnąć” należy rozumieć „uzyskać coś”, przez „zachować” zaś należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Termin „zabezpieczyć” oznacza z kolei „uczynić bezpiecznym, dać ochronę, ochronić”. Przyjmuje się, iż koszty związane z osiągnięciem przychodu oznaczają koszty związane (chociażby potencjalne) z jego wygenerowaniem. Koszty związane z zachowaniem źródła przychodów oznaczają z kolei wydatki poniesione, aby przychody z danego źródła występowały w stanie nienaruszonym (niezmienionym) oraz aby źródło to w dalszym ciągu istniało. Koszty związane z zabezpieczeniem źródła przychodów określane są zaś jako koszty, które podatnik poniósł w związku z ochroną istniejącego źródła przychodów, tak aby zapewnić mu bezpieczne funkcjonowanie.

Bez wątpienia imprezy/spotkania integracyjne, jako zawierające element integracyjny, których głównym celem jest budowanie pozytywnych relacji pomiędzy pracownikami/współpracownikami oraz więzi z pracodawcą/zleceniodawcą, mogą być sklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów. Efektywne współdziałanie współpracowników i pracowników jest konieczne dla ukończenia danego zadania i w efekcie do uzyskania przychodu. Jednocześnie, imprezy/spotkania integracyjne, poprzez budowanie więzi z danym podmiotem, mają także wpływ na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów - posiadanie kompetentnego zespołu pracowników/współpracowników jest kluczowe dla sprawnego działania każdego przedsiębiorcy. To praca pracowników/współpracowników bowiem i jej efekty pozwalają de facto na funkcjonowanie tego podmiotu i prowadzenie przez niego działalności gospodarczej; takie imprezy, poprzez m.in. poprawę atmosfery, stanowią, obok wynagrodzenia, także czynnik który może wpływać na decyzję danego pracownika/współpracownika o kontynuowaniu współpracy z danym podmiotem. M.in. organizowanie tego typu imprez może więc mieć wpływ na możliwość zawarcia/kontynuowania współpracy z najlepszymi specjalistami w danej dziedzinie.

Pogląd o związku spotkań/imprez integracyjnych z osiągnięciem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 maja 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.104.2018.2.MS1, w której stwierdzono: „W każdej sytuacji jednakże należy sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego, którego celem była integracja pracowników, budowanie zespołu, poprawa atmosfery pracy, ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, zwiększenie ich zaangażowania w działalność Spółki oraz wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami a Spółką jako pracodawcą i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę - to wówczas spełniają one warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych”.

Podobne stanowisko wyrażono w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 stycznia 2017 r., Znak: 0461-ITPB3.4510.653.2016.1.AW: „(...) jak wynika z opisu zdarzenia, dominującym celem organizacji imprezy jest integracja całego zespołu, wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywacja zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki.

(...) Tym samym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki na organizację Imprezy integracyjnej w opisanym we wniosku zakresie stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”.

Uwzględniając powyższe bez wątpienia należy uznać, iż imprezy/spotkania integracyjne, których celem jest integracja zespołu, budowanie więzi pomiędzy członkami zespołu oraz pomiędzy członkami zespołu a danym przedsiębiorcą stanowią wydatki ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie jego źródła.

Ad. 2. Wydatki na spotkania/imprezy integracyjne jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym

Kolejnym elementem niezbędnym dla uznania, iż wydatek na spotkanie/imprezę integracyjną stanowi koszt podatkowy jest brak możliwości zakwalifikowania tego wydatku do tzw. kosztów reprezentacji.

Na gruncie powyższego pojęcia organy podatkowe wskazują, iż celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia również przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.72.2019.1.NL).

Dodatkowo, z uwagi na brak definicji pojęcia „reprezentacja”, organy podatkowe oraz sądy administracyjne podejmowały próby nadania właściwego sensu terminowi „reprezentacja” w odniesieniu do konkretnych sytuacji występujących w praktyce gospodarczej.

Opierając się na treści wyroku składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 w interpretacjach organów podatkowych przyjmuje się, że skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia „reprezentacja”, należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Zatem „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Jednocześnie, kwalifikacja danego wydatku jako reprezentacji nie może być uzależniona od przypisywania mu cechy „wystawności”, „przepychu” czy też „okazałości”.

Oznacza to odejście od uznawania za koszty reprezentacji wydatków ponoszonych na wykreowanie lub umocnienie pozytywnego wizerunku, tylko w przypadkach, gdy kreacja ta ma charakter ponadstandardowy.

Podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 maja 2019     r., Znak: 0111-KDIB1.2.4010.170.2019.2.ANK).

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, w ocenie Spółki należy uznać, iż wydatki na Spotkania integracyjne w części dotyczącej Współpracowników nie stanowią kosztów o charakterze reprezentacyjnym.

Jak wskazywano, Współpracownicy są częścią Zespołów wykonujących w Spółce pracę na rzecz kontrahentów zewnętrznych. Współpracownicy nie są zaliczani do grona potencjalnych klientów nabywających te usługi lecz działają w interesie Spółki. Ich głównym zadaniem jest wykonanie powierzonych zadań, co ukierunkowane jest na realizację projektów dla kontrahentów zewnętrznych i maksymalizację sprzedaży usług Wnioskodawcy.

Nie są to podmioty, na których Spółka chce wywrzeć pozytywne wrażenie w celu sprzedaży swoich usług (ta cecha zdaniem Spółki ma kluczową wartość - reprezentacja ma ostatecznie na celu zwiększenie sprzedaży) - Współpracownicy nie są bowiem co do zasady podmiotami nabywający te usługi.

Biorąc pod uwagę wskazany całokształt okoliczności, w odniesieniu do Współpracowników nie może być mowy o uznaniu, że wydatki na Spotkania integracyjne w części dotyczącej Współpracowników noszą znamiona reprezentacji. Głównym celem tych wydatków jest bowiem integracja Współpracowników i pracowników w celu efektywnej realizacji zadań, a także wytworzenie więzi pomiędzy Współpracownikami i pracownikami a Spółką, co ma zapewnić ich lojalność i jest istotne w aspekcie prawidłowego wykonywania powierzanych zadań (ukierunkowanych na wykonywanie zleceń dla klientów zewnętrznych).

Jednocześnie, na gruncie przepisów u.p.d.o.p. bezzasadnym byłoby pozbawienie Spółki możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na Spotkania integracyjne tylko ze względu na to, że osoba wykonująca zlecenie na rzecz Spółki i uczestnicząca w takich spotkaniach nie jest z nią związana stosunkiem pracy lecz umową cywilnoprawną. Jak Spółka już wskazywała, korzyści wynikających ze zgranego Zespołu oraz dobrej i sprawnej komunikacji w postaci poprawy efektywności pracy i realizacji zadań nie przyniesie Spółce organizowanie Spotkań integracyjnych wyłącznie dla pracowników z pominięciem Współpracowników. Istotne jest, aby w integracji brały udział wszystkie osoby wykonujące pracę/usługi na rzecz Spółki.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na:

 1) możliwość uznania, iż Spotkania integracyjne, których celem jest integracja Zespołów, budowanie więzi pomiędzy członkami Zespołów oraz pomiędzy członkami Zespołów a Spółką stanowią wydatki ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie jego źródła;

 2) brak możliwości uznania, iż wydatki na Spotkania integracyjne w części dotyczącej Współpracowników stanowią tzw. wydatki reprezentacyjne

- przedmiotowe wydatki Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych

Pogląd, zgodnie z którym wydatki na imprezy/spotkania integracyjne w części dotyczącej podwykonawców/osób współpracujących stanowią koszt podatkowy wyrażono przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1050.2016.1.KB: „W odniesieniu do uczestnictwa w imprezach integracyjnych podwykonawców Spółki (osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą pozostających ze Spółką w stosunku cywilno-prawnym), należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że dzięki integracji podwykonawców z pracownikami zwiększa się efektywność ich działania. Zaproszenie podwykonawców na imprezy, w których uczestniczą pracownicy Spółki sprzyja poprawie komunikacji między nimi oraz umożliwia integrację zespołu, co ma na celu podniesienie efektywności pracy, poprawę jakości świadczonych usług oraz przywiązanie podwykonawców do Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca wykazał, że możliwość uczestnictwa podwykonawców Spółki w wydarzeniach przez nią organizowanych jest elementem motywującym oraz sprawiającym, że podwykonawcy czują więź ze Spółką i pozostają jej lojalni, a przez to Spółka utrzymuje współpracę z najlepszymi podwykonawcami.

Wydatki na organizację imprez integracyjnych w zakresie dotyczącym podwykonawców są ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów/zabezpieczenia ich źródła, bowiem ich głównym celem jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy zarówno pomiędzy pracownikami, jak i podwykonawcami.

Dodatkowo należy podkreślić, że podwykonawcy nie stanowią klientów Spółki. Spółka nie oferuje im sprzedaży swoich produktów. Podwykonawcy pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu. Podwykonawcy wykonując swoje zadania działają dla dobra i w interesie Spółki, czyli w celu zwiększania jej przychodów. Ich zaangażowanie w realizowane zadania oraz wykonywanie usług na najwyższym poziomie wpływa na postrzeganie Spółki przez klientów, a tym samym umożliwia generowanie zysków przez Spółkę. Wobec tego wydatki dokonane w związku ze współpracą z tą grupą podmiotów nie mogą mieć, reprezentacyjnego charakteru.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprezy integracyjnej w części przypadającej dla jej podwykonawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Reasumując, stanowisko Spółki zgodnie, z którym poniesione wydatki w zakresie, w jakim dotyczą podwykonawców mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów w związku z organizacją imprez integracyjnych, należy uznać za prawidłowe”.

Tożsame stanowisko zaprezentowano w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 stycznia 2017 r., Znak: 0461-ITPB3.4510.653.2016.1.AW: „(...) Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu. Co więcej, głównym celem organizacji imprez jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy zarówno pomiędzy Pracownikami, jak i Podwykonawcami. Dodatkowo Spółka podkreśla, że Podwykonawcy nie stanowią klientów Spółki. Spółka nie oferuje im sprzedaży swoich produktów. Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu.

W związku z organizacją Imprez integracyjnych Spółka ponosi szereg wydatków takich, jak: wynajem miejsca wraz z usługami gastronomicznymi, hotelowymi, transportowymi, szkolenia motywujące oraz team-building oraz ponosi koszty dodatkowych atrakcji w zależności od charakteru i miejsca Imprezy integracyjnej.

(...) prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki na organizację Imprezy integracyjnej w opisanym we wniosku zakresie stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”.

Pogląd o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na imprezy/spotkania integracyjne w zakresie przypadającym na podwykonawców/osoby współpracujące wyrażono także m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 sierpnia 2016 r., Znak: IPPB5/4510-627/16-2/BC oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 listopada 2015 r., Znak: ILPB3/4510-1-417/15-2/AO.

Podobne stanowisko można znaleźć również w wyrokach sądów administracyjnych. Dla przykładu można wskazać na jeden z najnowszych wyroków w tym temacie tj. na wyrok WSA w Rzeszowie z 29 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Rz 741/18: „W niniejszym przypadku, w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji opisie stanu faktycznego skarżąca wyraźnie zaakcentowała charakter i cel organizowanych przez siebie imprez integracyjnych, udział w których wziąć mieli nie tylko jej pracownicy, ale także, wspólnie z nimi, również współpracownicy skarżącej, tj. osoby współtworzące z pracownikami zespoły, realizujące powierzone im zadania.

Pytanie skarżącej o zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez nią, w związku z udziałem współpracowników w imprezach integracyjnych, postawione zostało nie w kontekście tworzenia bezpośrednich warunków współpracy z nimi przez spółkę, ale udziału tychże osób w realizacji obowiązków przez poszczególne zespoły skarżącej, tworzone przez pracowników i współpracowników. W przedmiotowym pytaniu skarżąca zapytała o tego rodzaju wydatki, jako ponoszone na podniesienie efektywności pracy całych zespołów, poprawę uzyskiwanych przez nie efektów. W tej więc sytuacji stwierdzić należy, że wątpliwości skarżącej dotyczyły oddziaływania i efektów uzyskiwanych przez nią, w związku z ponoszeniem omawianych wydatków, nie w relacji pomiędzy spółką a nimi, ale w kontekście wpływu tego rodzaju działalności na ogólne efekty uzyskiwane przez skarżącą, w ramach jej działalności operacyjnej.

Wobec powyższego organ nieuzasadnienie zakwalifikował wydatki ponoszone na koszty integracji, w części dotyczącej współpracowników, jako koszty reprezentacji, wyłączone z mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. z kosztów uzyskania przychodów spółki. Z tego więc względu podniesiony przez skarżącą zarzut uznać należy za zasadny, co przesądza konieczność uchylenia wydanej dla spółki interpretacji, w zaskarżonej części”.

Podobne stanowisko wyrażono w wyroku WSA w Rzeszowie z 23 października 2018 r., sygn. akt I SA/Rz 741/18: „Przy analizie wskazanych przepisów, pomijając już wykazane błędy interpretacyjne wskazanych w skardze przepisów prawa materialnego, w procesie ich stosowania organ pominął całkowicie okoliczności wskazane we wniosku, takie jak specyficzny charakter organizowania współpracy pomiędzy wskazanymi tam podmiotami to jest pracowników i współpracowników, w tym wypadku tworzenie zespołów mieszanych dla realizacji poszczególnych zadań, organizowanie spotkań wspólnych dla obu tych podmiotów oraz charakteru i rodzaju tych spotkań, które dość szeroko we wniosku inicjującym zostały przedstawione.

(...) tylko wydatek na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., co wymaga rozważenia wszystkich wskazanych we wniosku okoliczności modalnych spotkań integracyjnych z udziałem osób współpracujących. Jako błędny należy odrzucić taki wynik wykładni, który zdaje się afirmować organ, że działania spółki (wydatki gastronomiczne) na rzecz kontrahentów czy osób trzecich, a więc niejako w sferze zewnętrznej, implikują przypisanie im przymiotu reprezentacji, a więc odnoszących się do wydatków determinowanych wyłącznie celem kreowania swojego wizerunku”.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

   - wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

   - jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

   - pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

   - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

   - został właściwie udokumentowany,

   - nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. 

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. 

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy  z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.  Jednocześnie należy zauważyć, że w złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym – dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich szkoleń czy spotkań integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy, a tym samym wpłynie pozytywnie na przychody, czy też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił  m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT,

Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r., Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na Spotkania integracyjne na rzecz Współpracowników, tj. osób wykonujących pracę na podstawie umowy współpracy (tzw. B2B), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki ponieważ zostały wyłączone z kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, jako koszty reprezentacji. W ocenie tut. Organu wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy.  Umowa współpracy zakłada bowiem równorzędność i niezależność podmiotów i stwarza warunki do przyjęcia założenia, że jeden podmiot chce wykreować swój pozytywny wizerunek względem drugiego, w celu ułatwienia wzajemnej współpracy.

Stwierdzić zatem należy, że przedstawionym stanie faktycznym Spółka nie będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników, tj. osób wykonujących pracę na podstawie umowy współpracy (tzw. B2B), ponieważ wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, a ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Zatem ww. wydatki zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięciu

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).