Temat interpretacji

możliwość skorzystania przez Spółkę z ulgi badawczo-rozwojowej w przypadku: - zakupu separatora elektromagnetycznego wraz ze składowymi zestawu, w części która nie została dofinansowana w ramach otrzymanej dotacji jest prawidłowe; - nabycia usługi wykwalifikowanego elektryka, który dokona podłączenia ww. urządzenia jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 marca 2020 r. (data wpływu 17 marca 2020 r.), uzupełnionego 19 maja 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania przez Spółkę z ulgi badawczo-rozwojowej w przypadku:

• zakupu separatora elektromagnetycznego wraz ze składowymi zestawu, w części która nie została dofinansowana w ramach otrzymanej dotacji jest prawidłowe;
• nabycia usługi wykwalifikowanego elektryka, który dokona podłączenia ww. urządzenia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania przez Spółkę z ulgi badawczo-rozwojowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 30 kwietnia 2020 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.119.2020.1.DP wezwano do jego uzupełnienia. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w dniu 19 maja 2020 r. (data wpływu do Organu).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca działa w obecnej formie prawnej od 2018 roku i zalicza się do sektora małych i średnich firm (MŚP). W ramach spółki prowadzona jest produkcja produktów w proszku z owoców, warzyw i ziół oraz przetwarzanie surowców ekologicznych i konwencjonalnych (oczyszczanie produktów w postaci np. proszków).

Firma posiada w swojej ofercie produkty, które mają dobroczynny wpływ na zdrowie, samopoczucie i urodę. Produkty te, wytwarzane są z surowców, które są bogate w witaminy, polifenole, antyoksydanty i inne wartości odżywcze. Dzięki nowoczesnej technologii i delikatnemu procesowi obróbki termicznej, produkty Wnioskodawcy zachowują pełnię smaku, koloru, witamin i wartości odżywczych. Wszystkie produkty wykonane są bez wypełniaczy, konserwantów i innych dodatków do żywności spożywczej.

Spółka prowadzi handel nie tylko na terenie Polski, ale również za granicą. Kontrahenci są z państw Unii Europejskiej oraz krajów azjatyckich takich jak Korea Południowa czy Japonia. Oferta obejmuje produkty przede wszystkim dla klientów hurtowych. Cały proces produkcji produktów suszonych oraz proszków gotowych do wysyłki odbywa się w Spółce.

W związku z powyższym, jak również uwzględniając stałe poszukiwania nowych rynków zbytu i doskonalenia oferowanego towaru, Spółka prowadzi prace i poszukiwania innowacyjnych rozwiązań, które nie są oferowane przez innych producentów suszy, proszków oraz suplementów diety.

Prace badawczo-rozwojowe w Spółce dotyczyły głównie utworzenia nowego sposobu oczyszczania proszków np. z młodego jęczmienia. Prace prowadzone przez Spółkę w 2018 oraz 2019 roku ukierunkowane były na zwiększenie możliwości oferowanych produktów oraz poprawienie ich jakości w kontekście wymagań rynku i oczekiwań klientów, przede wszystkim z Korei Południowej oraz Japonii. Nie miały charakteru rutynowego. Nie były to również okresowe zmiany wprowadzane w technologii.

Opracowana innowacyjna linia przetwarzania proszków z surowców wraz z separatorem elektromagnetycznym służy do oczyszczania produktów w proszku z pozostałości metalicznych powstałych przy mieleniu surowca, bądź też obecnych w surowcu jeszcze przed mieleniem, w formie bardzo małych metalicznych cząsteczek. Separator jest urządzeniem innowacyjnym nie tylko w skali przedsiębiorstwa lecz również w skali światowej i pozwala na spełnienie najbardziej rygorystycznych norm pozostałości metalicznych między innymi w Korei Południowej czy Japonii.

Zapotrzebowanie na takie urządzenie wiąże się z konkretnymi regulacjami, o których można przeczytać pod adresem ().

Są to uwarunkowania wyznaczone przez Ministerstwo Żywności i Leków w Korei. Jednym z nich jest bardzo restrykcyjne podejście do metalicznych pozostałości w proszku z młodego jęczmienia oraz regulacje dotyczące obowiązku badania proszku na granicy jeszcze przed odprawą. Spółce, udało się osiągnąć pozostałości metaliczne poniżej 10 mg/kg (jako potwierdzenie, Wnioskodawca dołącza przykładowe wyniki badań, obowiązkowe przy odprawie importowej w Korei).

Przy tworzeniu koncepcji separatora wykorzystano doświadczenie zebrane przy korzystaniu z innych urządzeń magnetycznych, dzięki którym można wyeliminować z produktu cząstki magnetyczne metali o większej wadze bądź też w przypadku kilku albo kilkunastokrotnego przesypania produktu przez takie magnesy - także mikrocząstek metalu. Następnie zakupiono małe urządzenie z elektromagnesem które przystosowano do potrzeb produkcyjnych Spółki i metodą prób zachowania metalu w środowisku magnetycznym odnaleziono odpowiedni stop metalu, z którego wykonano próbne sita separacyjne. Po wielu testach i modyfikacjach elektromagnesu, opracowano prototyp urządzenia małej skali, w którym udało się oczyszczać produkty z pozostałości metalicznych do wymaganego poziomu. Jest to jednak urządzenie o bardzo małej mocy magnetycznej oraz o bardzo małej wydajności i generujące dość dużo strat na produkcie ze względu na niską moc (chociaż nadal mniejsze niż w przypadku metody wykorzystującej separatory prętowe albo bębnowe). Przy opracowywaniu tego urządzenia wykorzystano tylko i wyłącznie własną wiedzę techniczną oraz wiedzę firmy, która separator rozbudowuje, po to, aby rozwiązanie Spółki nie było przez nikogo kopiowane. Jest to rozwiązanie autorskie, unikatowe i z pełną odpowiedzialnością można uznać, że żadna inna firma w Polsce takiego urządzenia nie posiada.

Dodatkowo zaprojektowane urządzenie wykazuje bardzo dużą elastyczność i pozwala bardzo szybko zmienić asortyment produktu który jest na tym urządzeniu oczyszczony. Dzięki dość kompaktowym kształtom oraz pionowej strukturze ogranicza się bardzo mocno ilość surowca, która pozostaje w maszynie po zakończonym procesie oczyszczania i która przy czyszczeniu układu i przygotowanie do kolejnej produkcji, staje się tak zwanym odpadem produkcyjnym.

Należy również zaznaczyć, że zdecydowana większość firm skupia się na oczyszczaniu samego surowca jeszcze przed procesem mielenia i nie jest w stanie usunąć pozostałości metalicznych wygenerowanych przez Młyn, którego elementy ścierają się podczas procesu mielenia, w związku z tym takie firmy mogą oczyścić produkt pozostałości metalicznych, ale tylko w przypadku kiedy uda im się idealnie wyczyścić surowiec a nie zawsze jest to możliwe. Wykorzystanie takiego urządzenia będzie pozwalało oczyszczać zarówno produkty będące we frakcji pociętej odpowiedniej do mielenia, jak i gotowe produkty w proszku.

Spółka próbowała odnaleźć na rynku europejskim i amerykańskim firmę, która potrafiłaby oczyścić produkty do poziomu poniżej 10 mg na kilogram z pozostałości metalicznych, jednakże nie udało się zlokalizować przedsiębiorstwa, które wykorzystuje podobną metodę, a więc może oczyszczać już gotowych produktów w proszku. Z wewnętrznych badań rynku azjatyckiego Spółki, wynika jednak że zapotrzebowanie na produkty spełniające tak wyśrubowane normy jakościowe jest ogromne, stąd też koncepcja budowy unikatowego bardzo dużego separatora elektromagnetycznego dzięki któremu Spółka będzie mogła osiągnąć niskie koszty produkcji, a jednocześnie dość wysoką wydajność i niskie straty.

Kompletna linia przetwarzania proszków z surowców, składa się z dwóch podajników ślimakowych, separatora elektromagnetycznego, systemu chłodzenia oraz wykonanych ze specjalnego metalu sit wycinanych metodą waterjet (cięcie strumieniem wody pod ogromnym ciśnieniem) według autorskiego projektu Wnioskodawcy.

Przewagą linii wyposażonej w separator elektromagnetyczny jest automatyzacja procesu (separator automatycznie odrzuca do worka z odpadami pozostałości metaliczne przez co nie ma ryzyka wtórnego zanieczyszczenia produktu metalem, jakie występuje w przypadku powszechnie używanych separatorów magnetycznych prętowych), redukcja kosztów oczyszczania (jednokrotne przesypanie produktu przez separator elektromagnetyczny niejednokrotnie oczyszcza produkt do poziomu możliwego do osiągnięcia po kilkunastokrotnym przesypaniu tego samego produktu przez ruszt magnetyczny z magnesami prętowymi) oraz redukcja strat surowca na etapie oczyszczania.

Urządzenie wykonane jest na zamówienie i nie jest to urządzenie powszechnie stosowane, a wręcz nie udało się zlokalizować żadnego producenta który mógłby wykonać takie urządzenie w Europie, bądź też w Stanach Zjednoczonych. Urządzenie jest unikatowe i wykonane na konkretne zamówienie Spółki z uwzględnieniem konkretnych parametrów opracowanych w Spółce. Aby powstrzymać producenta przed kopiowaniem tego rozwiązania i sprzedaży go do konkurencji część elementów produkowana jest w różnych fabrykach, i dopiero finalnie może być składana w Spółce.

W związku z powyższym, Spółka będzie ponosić poniższe koszty w ramach prac badawczo-rozwojowych:

1. zakup separatora elektromagnetycznego wraz ze składowymi zestawu: sita w kilku rozmiarach do różnych produktów, chłodnice i zbiorniki chłodziwa, pojemniki ślimakowe do separatora, pompy chłodziwa oraz urządzenia odpylające zapewniające komfort pracy operatorowi;
2. usługa wykwalifikowanego elektryka, który dokona podłączenia urządzenia.

W razie potrzeby Wnioskodawca będzie miał możliwość wygenerowania pełnej listy Kosztów B+R wraz z kwotami, z podziałem na poszczególne konta dedykowane dla B+R oraz na poszczególne okresy/lata.

W piśmie z 6 maja 2020 r. będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

• Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.).
• Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.
• Prowadzona działalność Wnioskodawcy nie leży na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Ponadto, Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
• Zgodnie z umową o dofinansowanie w ramach poddziałania 4.1. Wsparcie inwestycji w przetwarzanie produktów rolnych, obrót nimi lub ich rozwój w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, koszt księgowy, to koszt netto pomniejszony o kwotę otrzymanej dotacji.
• Wnioskodawca jest mikro przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy prawo przedsiębiorców.
• Za usługę podłączenia i uruchomienia separatora elektromagnetycznego zostanie wystawiona FV VAT zawierająca specyfikację wykonanych prac.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, zwolnieniu podatkowemu, podlegają środki które stanowią dotację otrzymaną na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, poziom dofinansowania projektu, w ramach którego Beneficjent otrzymał dotację, stanowi 50% wysokości kosztów kwalifikowalnych, w postaci dotacji bezzwrotnej. Oznacza to, że koszty zakupu, montażu i uruchomienia separatora elektromagnetycznego zostaną pokryte z dotacji w 50%, natomiast pozostała część stanowić będzie koszt księgowy podlegający amortyzacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w ramach:

1. zakupu separatora elektromagnetycznego wraz ze składowymi zestawu: sita w kilku rozmiarach do różnych produktów, chłodnice i zbiorniki chłodziwa, pojemniki ślimakowe do separatora, pompy chłodziwa oraz urządzenia odpylające zapewniające komfort pracy operatorowi
2. usługi wykwalifikowanego elektryka, który dokona podłączenia urządzenia,

może skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, projekt polegający na opracowaniu i wdrożeniu separatora elektromagnetycznego do oczyszczania produktów z pozostałości metalicznych jest przedsięwzięciem spełniającym wszelkie kryteria innowacyjności.

Samo urządzenie jest unikatowe i w pełni innowacyjne, niespotykane na skalę zarówno polską, europejską jak i światową. Opracowana przez naszą firmę konstrukcja łączy w sobie wiedzę zarówno z zakresu pola magnetycznego, właściwości ferrytycznych szczególnych stopów metali, jak również innowacyjne podejście do użytych materiałów. Superferrytyczna stal użyta do konstrukcji sit jest praktycznie niedostępna w Polsce, i jest ona wykorzystywana do innych celów w przemyśle. Za każdym razem gdy próbowaliśmy ją kupić była sprowadzana z zagranicy, ze względu na jej specyficzne właściwości. Nasze podejście do separacji pozostałości metalicznych jest również unikatowe i innowacyjne gdyż przy użyciu opracowanego przez nas separatora jesteśmy w stanie oczyścić bez konieczności modyfikacji linii produkcyjnej zarówno produkty w formie granulatu, w formie sproszkowanej, czy też w formie grysu - przy zachowaniu bardzo niskiego współczynnika strat w procesowanym materiale. Urządzenie nie jest seryjnie produkowane a wręcz w tej konfiguracji jest ono wykonane tylko w jednym egzemplarzu i tylko na zlecenie naszej firmy. Na całym świecie udało nam się zlokalizować jedynie dwóch producentów, którzy są w stanie wykonać urządzenia tej technologii. Należy jednak zaznaczyć że samo Urządzenie bez odpowiednich modyfikacji które są wprowadzane częściowo na etapie produkcji urządzenia a częściowo dopiero w naszej firmie, nie może odpowiednio spełniać swojej funkcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe to:

• badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
• badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy przeprowadzić analizę nakierowaną na:

• zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT);
• określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej (poprzez zidentyfikowanie kosztów spełniających definicję kosztów kwalifikowanych o jakich mowa w art. 18d ustawy o CIT);
• zidentyfikowanie dokumentacji uzasadniającej prawo do skorzystania z ulgi oraz wypełnienie obowiązków formalnych (przede wszystkim w celu realizacji obowiązku wskazanego w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT).

Jak wskazał Wnioskodawca, przy opracowywaniu separatora elektromagnetycznego wykorzystano tylko i wyłącznie własną wiedzę techniczną oraz wiedzę firmy, która separator rozbudowuje, po to, aby rozwiązanie Spółki nie było przez nikogo kopiowane. Jest to rozwiązanie autorskie i unikatowe, wykonane na konkretne zamówienie Spółki z uwzględnieniem konkretnych parametrów opracowanych przez Wnioskodawcę. Aby powstrzymać producenta przed kopiowaniem tego rozwiązania i sprzedaży go do konkurencji część elementów produkowana jest w różnych fabrykach, i dopiero finalnie może być składana w Spółce. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że prace prowadzone przez Spółkę w 2018 oraz 2019 roku ukierunkowane były na zwiększenie możliwości oferowanych produktów oraz poprawienie ich jakości. Nie miały charakteru rutynowego. Nie były to również okresowe zmiany wprowadzane w technologii.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż prace Wnioskodawcy, które dotyczyły opracowania innowacyjnej linii przetwarzania proszków z surowców wraz z separatorem elektromagnetycznym spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, uprawniającą do skorzystania z ulgi B+R, mają charakter twórczy oraz mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

W zakresie możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy odnieść się do art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
   1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
   2a. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 i 4;
   4a. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 i 4;
5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
   
   1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
   2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione do momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
   3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
   4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 18d ust. 2a ustawy o CIT, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (art. 18d ust. 3 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponadto, w myśl art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 18e ustawy o CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

• podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
• koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,
• koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT,
• podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
• w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
• podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
• kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy o CIT,
• koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odnosząc się do wątpliwości związanych z możliwością zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, kosztów poniesionych na zakup separatora elektromagnetycznego wraz ze składowymi zestawu: sita w kilku rozmiarach do różnych produktów, chłodnice i zbiorniki chłodziwa, pojemniki ślimakowe do separatora, pompy chłodziwa oraz urządzenia odpylające zapewniające komfort pracy operatorowi, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami materiały oraz surowce, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie surowce, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia surowce funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie surowce to materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia materiały, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 351, dalej: uor).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp. (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów i wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Ponadto, art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym, jak już wcześniej wskazano, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

A zatem, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że poniesione przez Wnioskodawcę koszty na zakup separatora elektromagnetycznego wraz ze składowymi zestawu: sita w kilku rozmiarach do różnych produktów, chłodnice i zbiorniki chłodziwa, pojemniki ślimakowe do separatora, pompy chłodziwa oraz urządzenia odpylające zapewniające komfort pracy operatorowi, stanowią koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w części która nie została dofinansowana w ramach otrzymanej dotacji.

Jednak, za koszty takie nie można uznać wydatków wskazanych we wniosku poniesionych na usługę wykwalifikowanego elektryka, który dokona podłączenia ww. urządzenia. Wydatek ten nie spełnia kryteriów do zaliczenia go do wydatków kwalifikowanych. Za koszty kwalifikowane ustawodawca uznaje bowiem tylko koszty enumeratywnie wymienione w art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT. Wśród kosztów, w przepisie tym wymienionych, brak jest zakupionych usług o jakich mowa we wniosku.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle. Treść art. 18d ust. 2 jednoznacznie wskazuje, jakie wydatki uznaje się za koszt kwalifikowany. Ww. przepis prawa nie obejmuje w swoim zakresie kosztów nabycia usług polegających na podłączeniu i uruchomieniu materiałów i surowców (separator elektromagnetyczny), nawet jeśli są one bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka może skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej w przypadku:

• zakupu separatora elektromagnetycznego wraz ze składowymi zestawu, w części która nie została dofinansowana w ramach otrzymanej dotacji jest prawidłowe;
• nabycia usługi wykwalifikowanego elektryka, który dokona podłączenia ww. urządzenia jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej