- Czy realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmują... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 20 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.537.2022.2.JG

Temat interpretacji

- Czy realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT? - Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w projekty B+R można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę i czy wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w Projekty B+R stanowiących przychody z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT i z umowy zlecania lub umowy o dzieło w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, takich jak w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek? - Czy koszty amortyzacji przede wszystkim sprzętu komputerowego wykorzystywanego przez pracowników Wnioskodawcy w działalności B+R, oprogramowania niezbędnego do realizacji projektów (w tym jednorazowej, o ile Wnioskodawca będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia tych kosztów) można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 3k ustawy o CIT? - Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. czy może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane), tj. w szczególności pracowników Wnioskodawcy oraz wykorzystania sprzętu komputerowego, oprogramowania oraz innych narzędzi informatycznych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w działalności B+R?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 lipca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT;

- poniesione przez Wnioskodawcę koszty pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w projekty B+R można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę i czy wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w Projekty B+R stanowiących przychody z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT i z umowy zlecania lub umowy o dzieło w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, takich jak w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek;

- koszty amortyzacji przede wszystkim sprzętu komputerowego wykorzystywanego przez pracowników Wnioskodawcy w działalności B+R, oprogramowania niezbędnego do realizacji projektów (w tym jednorazowej, o ile Wnioskodawca będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia tych kosztów) można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 3k ustawy o CIT;

- Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. czy może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane), tj. w szczególności pracowników Wnioskodawcy oraz wykorzystania sprzętu komputerowego, oprogramowania oraz innych narzędzi informatycznych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w działalności B+R.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 października 2022 r., (data wpływu 17 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest (…) producentem elementów mocujących i montażowych, a także (…) systemu odwodniania dachów. Spółka prowadzi działalność na terenie Polski od (…) roku. Siedziba spółki mieści się (…). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i nie posiada statusu ośrodka badawczo-rozwojowego. Spółka przewiduje uzyskanie dochodu podlegającego opodatkowaniu zarówno w bieżącym roku podatkowym jak i przyszłych latach. Spółka uzyskuje dochody inne niż dochody z zysków kapitałowych i niniejszy wniosek dotyczy podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do tego źródła dochodów (tj. dochodów innych niż dochody z zysków kapitałowych). Niniejszy wniosek dotyczy kosztów za rok podatkowy 2021.

Działalność wnioskodawcy opiera się na produkcji oraz budowie (…) i narzędzi. Produkcja odbywa się na podstawie indywidualnych wymagań każdego z klientów Wnioskodawcy. Wytwarzane są prototypy, próbki początkowe, produkcja indywidualna oraz seryjna. Całość odbywa się w dwóch należących do Wnioskodawcy zakładach produkcyjnych, do których należy także wydział narzędziowni. Narzędziownia wyposażona jest w nieustannie unowocześniany park maszynowy i biuro technologiczne. W dobie automatyzacji procesów oraz potrzeby ciągłego ich doskonalenia wymaga od Spółki posiadanie działu IT.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe wykorzystując własne zasoby gospodarcze - głównie zasoby ludzkie oraz zasoby wykorzystywane do tej działalności, niezbędne do prowadzenia działalności B+R. Spółka zatrudnia wysoko wykwalifikowanych Pracowników, których wiedza i umiejętności są niezbędne przy realizacji zamówień klientów. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe koncentrują się na poszukiwaniu nowych rozwiązań lub doskonaleniu istniejących rozwiązań stosowanych przez klientów Wnioskodawcy i mają na celu zwiększenie innowacyjności i funkcjonalności tych procesów oraz zapewnienie, że klient otrzyma innowacyjne rozwiązanie, które zoptymalizuje i zwiększy efektywność jego działalności.

Prace badawczo-rozwojowe prowadzone są przy wsparciu działu IT. Dział zajmuje się projektowaniem i tworzeniem modyfikacji oprogramowania (…).

Tworzenie modyfikacji przez dział IT ma na celu znaczne rozszerzenie funkcjonalności i lepsze dostosowanie systemu do specyfiki Spółki. Wykonywane modyfikacje każdorazowo powodują powstanie całkowicie nowej funkcji, która wcześniej nie istniała w obrębie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wskazane działania nie obejmują ogólnie rozumianej naprawy błędów występujących w systemie informatycznym. Jest to zadaniem działu serwisowego, który współpracuje z twórcami sytemu informatycznego. Działalność działu IT Spółki koncentruje się na poszukiwaniu nowych rozwiązań lub doskonaleniu istniejących rozwiązań stosowanych przez klientów Wnioskodawcy i mają na celu zwiększenie innowacyjności i funkcjonalności tych procesów oraz zapewnienie, że klient otrzyma innowacyjne rozwiązanie, które zoptymalizuje i zwiększy efektywność jego działalności.

Spółka zatrudnia pracowników dla celów prowadzonej działalności na podstawie przepisów prawa pracy, ale również zawiera umowy w rozumieniu art. 13 ust. 8 pkt a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - zwanych dalej łącznie pracownikami Wnioskodawcy. Działania pracowników Wnioskodawcy obejmują wszystkie etapy prac rozwojowych, począwszy od pomysłu, określenia wymagań, projektowania rozwiązań, poprzez ich analizę, specyfikację, studium wykonalności, tworzenie oprogramowania, ich rozwój, testowanie lub ich doskonalenie po nabyciu oprogramowania przez klientów Wnioskodawcy.

Przykładem narzędzia wytworzonego przez dział IT Spółki, charakteryzującego się całkowicie nową funkcjonalnością jest (…). Jest to narzędzie wykorzystywane w koordynacji produkcji służące do dysponowania pracowników na konkretne maszyny. Główną zasadą działania jest przypisanie każdemu pracownikowi maszyny, którą po rozpoczęciu pracy na swojej zmianie ma obsługiwać w danym dniu. Przypisywanie odbywa się dnia poprzedniego (dziś na jutro) i jest realizowane przez osoby zarządzające produkcją. Pracownik produkcyjny po przyjściu do pracy i oznaczeniu swojej obecności od razu zostaje poinformowany przez system o maszynie, na którą ma się udać. Dzięki tej funkcji udało się zrezygnować z bezpośredniego dysponowania pracy każdemu pracownikowi produkcyjnemu oraz zaoszczędzono dużo czasu na początku zmiany, ponieważ pracownicy od razu mają informację, gdzie wykonywać pracę.

Z kolei przykładem oprogramowania rozszerzającego już istniejące rozwiązania może być System (…). Jest to system do zarządzania relacjami z klientami Wnioskodawcy. (…).

Spółka zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT (dalej: „Ulga B+R”). W szczególności, Spółka zamierza w odniesieniu do ponoszonych Kosztów Zatrudnienia (z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) skorzystać z odliczenia zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Na tej podstawie Spółka zamierza odliczyć Koszty Zatrudnienia poniesione na rzecz danego Specjalisty B+R za dany miesiąc w takiej części, w jakiej czas danego Specjalisty B+R przeznaczony na faktyczną realizację Działalności B+R (pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Specjalisty B+R w miesiącu, za który Spółka jest zobowiązana wypłacić wynagrodzenie zasadnicze zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy (tj. po wyłączeniu Kosztów Zatrudnienia niezwiązanych z Działalnością B+R Spółki). Przez ogólny czas pracy w danym miesiącu Spółka rozumie czas pracy zgodnie z przepisami prawa pracy.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności pracowników działu IT zaangażowanych w prace B+R, z której wynika zaangażowanie każdego z pracowników w poszczególne projekty badawczo-rozwojowe. Szczegółowa ewidencja dotyczy każdego projektu realizowanego przez Wnioskodawcę, w szczególności zawiera informacje o osobach zaangażowanych w realizację projektu, czasie przeznaczonym na wykonanie zadań w ramach projektu (czas rozpoczęcia/zakończenia) przez poszczególnych pracowników w nim uczestniczących, wykaz prac wykonanych przez poszczególnych pracowników.

Przykładowo, Wnioskodawca wskazuje sposób obliczania udziału pracownika w działalności B+R oraz w działaniach innych niż ta działalność - dalej „współczynnik B+R”.

Przykładowo, jeżeli pracownik zaangażowany w projekt przepracował łącznie 160 godzin w miesiącu, przy czym nie cały poświęcony czas dotyczy działalności B+R, zatem Wnioskodawca dokonuje następującego przypisania proporcji, pozwalającej na dokładne zaewidencjonowanie czasu poświęconego przez pracownika na działalności B+R (przykład dotyczy pracowników bezpośrednio zaangażowanych w konkretny projekt/projekty):

Udział pracowników w działaniach:

a. 100 godzin na B+R,

b. 20 godzin spotkań roboczych 75% B+R,

c. 40 godzin innych działań niezwiązanych z B+R.

W podanym przykładzie dane w lit. a odnoszą się do rzeczywistego czasu, który w danym miesiącu poświęca pracownik sensu stricte na działalność B+R.

Dane podane w punkcie b. dotyczą spotkań odbywających się u Wnioskodawcy w ramach zespołów projektowych, na których omawiane są wszystkie istotne dla danego projektu kwestie techniczne i organizacyjne. Wnioskodawca zwraca jednak uwagę, że na spotkaniach tych omawiane są również tematy niezwiązane z działalnością badawczo-rozwojową, dlatego też Wnioskodawca nie uwzględnia całkowitego czasu spędzonego przez tych pracowników na spotkaniach. W takim przypadku proporcja czasu pracownika przeznaczonego na spotkania będzie przydzielana proporcjonalnie - proporcja ta będzie wynikała z założeń organizacyjnych takich spotkań i ich agendy, a zatem szczegółowego wskazania kwestii, które będą przedmiotem takich spotkań.

W podanym przykładzie czas pracy związany ze spotkaniami wynosi 20 godzin, z czego 75% stanowią prace badawczo-rozwojowe (związane z projektami badawczo-rozwojowymi Wnioskodawcy), pozostały czas odnosi się do tej części spotkania, która nie dotyczy działań badawczo-rozwojowych.

Zatem w podanym przykładzie proporcja uwzględniona w ewidencji będzie następująca: 20h * 75% = 15h w ramach B+R.

Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów działalności opisanej we wniosku obejmują również amortyzację (w tym także w przypadku uprawnienia do jednorazowego zaliczenia w koszty uzyskania przychodów) sprzętu komputerowego, licencji na oprogramowanie niezbędne dla Wnioskodawcy w działalności B+R (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębna własnością), które wykorzystują pracownicy działu IT zaangażowani w projekty badawczo-rozwojowe, Wnioskodawca wskazuje, że wykorzystanie tych zasobów dotyczy wykonywania czynności przez pracowników zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową, której efektem końcowym jest stworzenie oprogramowania opisanego w niniejszym wniosku dla potrzeb Wnioskodawcy - tj. są to zatem niezbędne i podstawowe narzędzia pracy pracowników zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca podkreśla, że powyższe w zakresie kosztów amortyzacji odnosiłoby się do kosztów dokonywanych odpisów amortyzacyjnych (w tym jednorazowo) dotyczących roku podatkowego 2021. Wnioskodawca wskazuje, że wydatki poniesione na zakup np. komputerów dla pracowników zaangażowanych w działalność B+R mogły zostać poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy 2021, którego dotyczy wniosek, a zatem koszty kwalifikowane, wskazane powyżej, dotyczyłyby i uwzględniały koszty amortyzacji, jako koszty kwalifikowane, przypadające na rok podatkowy wskazany w niniejszym wniosku.

Przykładowo, zakup sprzętu komputerowego wprowadzonego do ewidencji i amortyzowanego jako koszt uzyskania przychodu może dotyczyć zakupu w 2019 r., w związku z czym w roku podatkowym 2021 objętym niniejszym wnioskiem, Wnioskodawca zaliczyłby koszt amortyzacji do kosztów kwalifikowanych przypadających na rok podatkowy 2021.

Z kolei w przypadku np. sprzętu komputerowego podlegającego jednorazowej amortyzacji, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczyłaby ona wydatku (kosztu) faktycznie poniesionego, stanowiącego koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej w roku podatkowym 2021 objętym niniejszym wnioskiem.

Na podstawie prowadzonej ewidencji Wnioskodawca jest zatem w stanie wyodrębnić przede wszystkim koszty o charakterze pracowniczym, na podstawie listy z wyszczególnieniem imion i nazwisk osób zaangażowanych w projekty B+R, stanowiące koszty kwalifikowane, stanowiące koszty uzyskania przychodów z działalności operacyjnej, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym przede wszystkim należności stanowiące koszty uzyskania przychodów o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, a zatem przede wszystkim należności z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, oraz składki z tytułu tych należności na ubezpieczenie społeczne, w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika.

Ewidencja pozwala również na wyodrębnienie innych niż wymienione powyżej koszty związanych z działalnością B+R, które są traktowane jako koszty kwalifikowane na podstawie ww. przepisu ustawy o CIT, jednak - jak wyjaśnił Wnioskodawca - niemniej, co wskazał Wnioskodawca przeważają tu koszty związane z zasobami ludzkimi. Zatem na podstawie tej ewidencji Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić w swojej ewidencji rachunkowej koszty kwalifikowane B+R od pozostałych kosztów.

Wnioskodawca wskazuje, że w zakresie wskazanych wydatków, wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów w roku podatkowym 2021. Jednocześnie, wydatki te nie zostały ani nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, nie zostały także odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Jednakże, gdyby w przyszłości jakiekolwiek wydatki zostały Wnioskodawcy zwrócone, Wnioskodawca w ramach ewidencji, będzie w stanie wyłączyć takie wydatki.

Pismem z 13 października 2022 r., uzupełniono opis stanu faktycznego w następujący sposób:

Opisana działalność ma charakter innowacyjny, twórczy, a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca we wrześniu 2022 r. uzyskał decyzję o wsparciu na podstawie odrębnych przepisów, niemniej jednak decyzja ta nie obejmuje działalności opisanej w przedmiotowym wniosku, a zatem dotyczy odrębnej od tej opisanej we wniosku bazy kosztowej.

W zakresie działalności B+R opisanej we wniosku nie jest to działalność objęta decyzją oraz nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust 1 pkt 34 lub 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Elementy wynagrodzeń obejmują: wynagrodzenia zasadnicze, dodatki do wynagrodzeń, dodatkowe świadczenia oraz składki od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Współczynnik B+R nie uwzględnia okresów, w których pracownicy nie wykonują czynności związanych z B+R, także w przypadku, gdy wynika to z absencji spowodowanych chorobą, czy np. urlopem.

Pytania:

1. Czy realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT?

2. Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w projekty B+R można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę i czy wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w Projekty B+R stanowiących przychody z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT i z umowy zlecania lub umowy o dzieło w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, takich jak w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek?

3. Czy koszty amortyzacji przede wszystkim sprzętu komputerowego wykorzystywanego przez pracowników Wnioskodawcy w działalności B+R, oprogramowania niezbędnego do realizacji projektów (w tym jednorazowej, o ile Wnioskodawca będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia tych kosztów) można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 3k ustawy o CIT?

4. Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. czy może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane), tj. w szczególności pracowników Wnioskodawcy oraz wykorzystania sprzętu komputerowego, oprogramowania oraz innych narzędzi informatycznych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w działalności B+R?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż realizowane przez Spółkę Prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, w szczególności definicję prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.”

Zgodnie z art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (do przepisu tego odwołuje się art. 4a pkt 28 ustawy o CIT).

Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie).

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1. obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

2. mieć twórczy charakter,

3. być podejmowana w sposób systematyczny, oraz

4. być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kategoria i cel podjętych prac.

W kwestii pierwszego oraz czwartego z powyższych warunków Wnioskodawca wskazuje, iż głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę projektów w ramach działalności B+R w ramach działu IT jest tworzenie oprogramowania, które usprawnia np. automatyzuje procesy, których efekty prac w ramach działalności B+R służą powstaniu narzędzi informatycznych lub oprogramowania do zarządzania procesem biznesowym i produkcyjnym oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów.

Środkiem do tego celu jest podejmowanie działań mających na celu, jak np. w podanych przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego przykładów; opracowywanie procesów zmierzających do planowania produkcji (wskazany przykładowo w opisie przykład (…)) czy procesów związanych z obsługą Klientów Wnioskodawcy (wskazany przykładowo w opisie (…)), a zatem nabywców/potencjalnych nabywców wytwarzanych przez Wnioskodawcę produktów.

W ocenie Wnioskodawcy niewątpliwie prowadzone przez Wnioskodawcę prace B+R przyczyniają się do zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystują istniejące zasoby wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań w zakresie planowania produkcji czy projektowania i tworzenia zmienionych procesów, jak wskazał Wnioskodawca w podanym przykładzie procesów związanych z obsługą Klientów Wnioskodawcy, a zatem powiązanych z działalnością produkcyjną Wnioskodawcy. W związku z powyższym zarówno pierwszy jak i czwarty warunek uznania działalności Spółki, podejmowanej w ramach prowadzonych projektów za działalność badawczo-rozwojową, należy uznać za wypełniony.

Twórczy charakter prac.

W zakresie drugiego warunku należy się odwołać do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pierwsza ustawa definiuje pojęcie utworu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. 1 tej ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W przypadku prac prowadzonych przez pracowników Wnioskodawcy te warunki są w oczywisty sposób spełnione, ponieważ efekty prac są rezultatem działań pracowników - osób, w wyniku których powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu czy to w postaci programów komputerowych, ulepszeń tych programów lub usprawnień procesów produkcyjnych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, prace badawczo-rozwojowe muszą się cechować twórczością w stopniu minimalnym (działanie twórcze na skale przedsiębiorstwa Wnioskodawcy). W opinii Wnioskodawcy prace B+R opisane w stanie faktycznym charakteryzują się właśnie takim stopniem twórczości, tj. są twórcze na skalę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Systematyczność.

Odnosząc się do warunku „systematyczności”, należy wskazać, że Wnioskodawca prowadzi nieprzerwalnie swoją działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością od wielu lat i zamierza prowadzić ją w przyszłości.

Wnioskodawca prowadzi zorganizowane prace, których efektem będą nowatorskie (na poziomie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy) rozwiązania i usprawnienia, które przede wszystkim zmierzają do usprawnienia produkcji w zakresie planowania, czy związane z obsługą Klientów Wnioskodawcy. Prace B+R opisane w stanie faktycznym są prowadzone przez zorganizowany, wyspecjalizowany personel- pracowników działu IT Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi opisane we wniosku prace badawczo-rozwojowe w sposób regularny i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości na rzecz obecnych i potencjalnych klientów. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania w tym zakresie niewątpliwie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

W związku z powyższym, należy uznać, że realizowane przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe w ramach projektów B+R spełniają łącznie wszystkie z czterech przesłanek. Tym samym stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Ad. 2, 3 i 4

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT Wnioskodawca może uznać za koszty kwalifikowane koszty pracy, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, którego przykładową metodologię wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, wynikającego z prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji.

Zdaniem Wnioskodawcy wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów związanych z wykorzystaniem zasobów ludzkich przez Wnioskodawcę, stanowiących przychody ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, takich jak przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Jednocześnie kwota odliczenia wskazanych wyżej kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć limitu tych kosztów, wskazanych w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, współczynnik B+R nie uwzględnia okresów, w których pracownicy nie wykonują czynności związanych z B+R, także w przypadku, gdy wynika to z absencji spowodowanych chorobą, czy np. urlopem.

Powyższa argumentacja i metodologia znajdą również odpowiednie zastosowanie do wynagrodzenia przysługującego zleceniobiorcom w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT oraz sfinansowanych przez płatnika składki z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu.

W ocenie Wnioskodawcy, przyjęta przez Wnioskodawcę metodologia obliczania współczynnika B+R oraz przyjęte wyłączenia, które wskazał Wnioskodawca, ma praktyczne zastosowanie do normatywnego określenia „w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu” zawartego w dyspozycji art. 18 ust. 2 pkt 1 oraz 1a Ustawy o CIT.

Podsumowując, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej wydatki poniesione na wypłatę świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez płatnika składek, powinny być rozliczone zależnie od faktycznego zaangażowania pracowników Wnioskodawcy w działalność badawczo-rozwojową w danym okresie rozliczeniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykorzystanie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji, a w szczególności współczynnika B+R, w wystarczający sposób dokumentuje poniesione wydatki i daje podstawę do wyodrębnienia z kosztów pracowników Wnioskodawcy tej części, która dotyczy faktycznego zaangażowania pracowników w prace badawczo-rozwojowe.

Analogicznie, również poniesione przez Wnioskodawcę koszty, uwzględniane na zasadach wskazanych w art. 18d ust. 3k ustawy o CIT, można w ocenie Wnioskodawcy uznać za koszty kwalifikowane w ramach działalności B+R. Jak już wskazał Wnioskodawca, koszty działalności opisanej we wniosku obejmują również amortyzację sprzętu komputerowego, licencji na oprogramowanie, które są niezbędne Wnioskodawcy w działalności B+R (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębna własnością), a które użytkują pracownicy Wnioskodawcy zaangażowani w projekty B+R.

Przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku tych zasobów, o których mowa wyżej, wykorzystywanych przez pracowników Wnioskodawcy, którzy wykonują czynności w ramach B+R kwalifikacja tych kosztów, do kosztów kwalifikowanych, w ocenie Wnioskodawcy dotyczyłaby 100% tych kosztów. Bez wątpienia, wykorzystanie tych narzędzi jest niezbędne do prowadzenia działań w ramach B+R - poczynając od etapu opracowania koncepcji po finalną realizację konkretnego projektu.

W przypadku sprzętu, który może być wykorzystywany także poza działalnością B+R, Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić w prowadzonej ewidencji przyporządkowanie czasu jego wykorzystania wg współczynnika B+R (np. serwery wykorzystywane globalnie w działalności Wnioskodawcy).

Co zostało już podniesione, podstawowe narzędzia wykorzystywane przez pracowników działu IT Wnioskodawcy uczestniczących w projektach w ramach działalności B+R, w ocenie Wnioskodawcy są w całości wykorzystywane w tej działalności, zatem w 100% stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3k ustawy o CIT.

Wnioskodawca podkreśla, że wskazane koszty nie zostały Wnioskodawcy w żaden sposób zwrócone. Spółka uzyskuje dochód podatkowy z innych źródeł przychodów niż przychody z zysków kapitałowych oraz występuje podstawa opodatkowania we wskazanym źródle przychodów.

Spółka przed skorzystaniem z ulgi będzie w stanie wyodrębnić koszty zasobów ludzkich, o których mowa wyżej, a także wykorzystywanych przez nich zasobów w postaci sprzętu komputerowego, oprogramowania w swojej ewidencji rachunkowej, prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami, co stanowi jeden z warunków formalnych skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

W konsekwencji, Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 updop, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem tut. Organu, realizowane przez Państwa Prace w ramach działalności Spółki, spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 updop, co daje Państwu możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2, 3 i 4

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

W myśl art. 18d ust. 3 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 updop,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Stosownie do art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej - 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3;

2. w przypadku pozostałych podatników:

a. 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1,

b. 30% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3.

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Z art. 18d ust. 7 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wynika natomiast, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop obowiązującego od 1 stycznia 2022 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przedmiotem Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania oznaczonego nr 2 jest m.in. kwestia uznania kosztów osobowych wskazanych w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, za koszty kwalifikowane na potrzeby skorzystania z ulgi B+R.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm., dalej: „updof”), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a updof, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej stanowią również wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenie i o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest także kwestia odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów wskazanych we wniosku, czyli odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją Prac B+R.

Odnosząc się do powyższego należy mieć na uwadze cytowany już art. 18d ust. 3 updop, zgodnie z którym, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 updop:

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h 16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W tym miejscu wskazać należy w pierwszej kolejności, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższych przepisów, mają Państwo prawo do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w takiej części, w jakiej są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, tj. do realizacji opisanych we wniosku Prac, w roku podatkowym w którym odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie