Czy opisana w stanie faktycznym działalność Spółki w zakresie projektów w Obszarze I-II realizowanych w 2020 r. spełnia definicję działalności badawcz... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.381.2022.2.JG

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 1 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.381.2022.2.JG

Temat interpretacji

Czy opisana w stanie faktycznym działalność Spółki w zakresie projektów w Obszarze I-II realizowanych w 2020 r. spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe,

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy opisana w stanie faktycznym działalność Spółki w zakresie projektów w Obszarze I-II realizowanych w 2020 r. spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lipca 2022 r., (data wpływu 18 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A.

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…) jest Spółką utworzoną na podstawie prawa polskiego, posiadającą siedzibę działalności w Polsce.

Spółka została założona w 2012 r., jest podatnikiem CIT i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest podmiotem świadczącym kompleksowe usługi (projektowanie, produkcja i montaż) w zakresie konstrukcji stalowych stanowiących elementy ciągów technologicznych na potrzeby różnych branż przemysłu. Spółka specjalizuje się w obsłudze kontraktów na zaprojektowanie, wytworzenie i montaż konstrukcji stalowych ciągów technologicznych do transportowych systemów produkcyjnych. Spółka świadczy usługi projektowo-produkcyjno-montażowe przede wszystkim na terenie Europy i obsługuje głównie takie branże jak motoryzacyjna, przemysł budowlany oraz przemysł konstrukcji stalowych. Wnioskodawca dysponuje własną bazą produkcyjną, w tym halami wytwórczymi z adekwatnym zapleczem technicznym gwarantującym realizację każdego zlecenia w profesjonalny sposób. Oprócz zaplecza technicznego Spółka posiada w pełni wykwalifikowaną kadrę projektantów i kadrę produkcyjną o wieloletnim doświadczeniu w branży konstrukcji stalowych. Zdobyte doświadczenie oraz zastosowanie nowoczesnych technologii spawania i łączenia w oparciu o kompilację cyfrowych projektów i gabarytowe procesy produkcyjne gwarantują uzyskanie jakości opisanej normami konstrukcyjnymi i powtarzalności wytwarzanych elementów konstrukcyjnych. Pozwalają również na całkowitą elastyczność dla wymogów produkcji jednostkowej, przy optymalnym wykorzystaniu surowców i materiałów. Wnioskodawca prowadzi działalność w ramach trzech głównych obszarów.

Obszar Usług Projektowania dotyczy konstrukcji budowlanych (stalowych i żelbetowych). W zależności od potrzeb, zakres prac projektowych może obejmować:

- Wykonanie projektu konstrukcyjnego,

- Wykonanie projektu wykonawczego,

- Wykonanie projektu warsztatowego,

- Adaptację dokumentacji technicznej otrzymanej od klienta ze wszystkimi danymi niezbędnymi do wykonawstwa,

- Projektowanie uzupełniające elementów konstrukcji do dokumentacji klienta,

- Kompleksowe projektowanie według danych od klienta i uzgodnień.

Prace projektowe realizowane są z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania, m.in. dla statyki konstrukcji, dla statyki połączeń, dla modeli pracy urządzeń ich oddziaływań na konstrukcje stalowe, dla dokumentacji wykonawczej. Dokumentacja odbiorowa przygotowywana jest w wielu formatach min. PDF, dwg, dgn, xlsx, docx. Ponadto, pozostałe obszary działalności Spółki obejmują: Obszar Konstrukcji Stalowych oraz Obszar Montażu Technologicznego. Dalsze opisy działalności, a także pytanie będące przedmiotem niniejszego wniosku, dotyczą działalności Spółki realizowanej tylko łącznie w ramach Obszaru Usług Projektowania, Obszaru Konstrukcji Stalowych oraz Obszaru Montażu Technologicznego.

B.

Działalność innowacyjna Spółki:

Od początku swojej działalności Spółka realizuje w zakresie konstrukcji stalowych innowacyjne projekty, których wyniki implementowane są w projektach konstrukcyjnych. Potencjał innowacyjny i kompetencje Spółki w tym zakresie opierają się o doświadczony, zbudowany na przestrzeni lat zespół inżynierów konstruktorów, monterów, spawaczy, operatorów maszyn produkcyjnych (łącznie ok. kilkadziesiąt osób). Do prac nad każdym projektem innowacyjnym angażowane są osoby posiadające odpowiednie wykształcenie, wiedzę i wymagane doświadczenie pozwalające na efektywną realizację projektu - pracownicy różnych działów, a także współpracownicy, w zależności od potrzeb.

W szczególności, w działalność innowacyjną Spółki zaangażowani są pracownicy następujących działów:

  - Pracownia Projektowa Konstrukcji - na której spoczywa główny ciężar prac innowacyjnych (dokonuje analizy zlecenia; opracowuje wstępne modele 3D i wykonuje obliczenia statyczne elementów konstrukcyjnych - powstają wtedy główne innowacje konstrukcyjne; opracowuje listę kompletacji surowców, materiałów, elementów, uszczegóławia projekty konstrukcyjne 3D do optimum projektowego i możliwości wykonania projektów wykonawczych; wykonuje dokumentację warsztatową (produkcyjną) i montażową, waliduje projekty),

  - Dział Produkcji,

  - Dział Ofertowania, Sprzedaży i Zarzadzania Projektami,

  - Dział Zaopatrzenia i Gospodarki Materiałowej,

  - Główny Inżynier Spawania,

  - Dział Przygotowania Procesu Produkcji,

  - Dział Zarządzania Jakością.

Działalność innowacyjna Spółki koncentruje się na wprowadzaniu nowych rozwiązań konstrukcyjno-technologicznych, czyli na projektowaniu i wytwarzaniu i montażu konstrukcji stalowych do specjalistycznych zastosowań w technologicznych systemach wytwórczych fabryk (ciągach technologicznych) klientów. Projektowane i wytwarzane spersonalizowane konstrukcje stalowe (o różnych funkcjach, np. transportu wewnętrznego), do przeważnie już istniejących ciągów technologicznych, są następnie instalowane na miejscu w fabryce zamawiającego, czyli wdrażane i integrowane z systemami maszyn produkcyjnych. Taki zakres usług pozwala na wypracowanie optymalizacji procesu produkcyjnego zleceniodawcy, aby w konsekwencji poprawić wydajność i opłacalność produkcji, często też bezpieczeństwo samego procesu produkcji. Realizowane prace wynikają z zapotrzebowania klientów na nowe konstrukcje stalowe i są z reguły inicjowane przez nich samych, tj. inicjatywa modernizacyjna wypływa wprost od klienta, którego celem jest ciągłe dążenie do optymalizacji procesów produkcyjnych. Potrzeba wdrażania nowych stalowych konstrukcji technologicznych wynika z reguł konkurencyjności i świadomości technologicznej branż przemysłowych (wiodąca jest tu branża motoryzacyjna). Cechą permanentną wymagań stawianych przez klientów jest to, że napotykają oni na problemy techniczne związane z ograniczeniami wytrzymałościowymi materiałów, stosowanymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi. W takich sytuacjach specjaliści w Spółce opracowują nowe rozwiązania konstrukcji dla linii technologicznych oraz dostosowują je do konkretnych ograniczeń wynikających z procesów technologicznych realizowanych u klienta, tworząc tym samym nowe komponenty oraz innowacyjne konstrukcje. Każda opracowana przez Spółkę nowa konstrukcja/ciąg technologiczny jest unikatowa - różni się pod względem specyfikacji technicznej, funkcjonalności, czy też zastosowanych rozwiązań inżynieryjnych.

Opracowując każdą konstrukcję, Spółka musi zastosować kompleksowe podejście, na które składa się m.in. analiza specyfiki procesu produkcyjnego u danego klienta, a następnie dobór indywidualnie dopasowanych:

- materiałów konstrukcyjnych,

- urządzeń,

- wyposażenia,

- oprzyrządowania,

- mostów transmisji mediów technologicznych (BOK) itp.

Wszystko to powoduje konieczność horyzontalnego podejścia do planowania procesów wytwórczych i projektowania konstrukcji stalowych oraz skrupulatnej kontroli jakości. Proces twórczy w Spółce obejmuje prace od stworzenia koncepcji (projektu) konstrukcji odpowiadającej na indywidualne potrzeby klienta (w tym uwzględniającej specyfikę funkcjonowania linii produkcyjnej klienta), poprzez wytworzenie kompletnej zadanej konstrukcji stalowej, a następnie systemu wytwórczego (mającego na celu usprawnienie lub zwiększenie i przyspieszenie produkcji), aż po jego montaż u klienta. Celem prac jest opracowanie i wytworzenie pojedynczego, zindywidualizowanego ciągu technologiczno-produkcyjnego lub konstrukcji o zadanej funkcji wytwórczej lub procesowej. Każde nowe zlecenie klienta jest oddzielnym projektem inżynieryjnym i wymaga przeprowadzenia pełnej procedury analityczno-projektowej. Inżynierowie już na etapie przygotowywania oferty z wyceną kontraktu dla klienta muszą wykonać wstępną analizę przedmiotu zapytania wraz z kompletacją materiałową do zlecenia i rozwiązaniami dotyczącymi zasygnalizowanych zagadnień konstrukcyjnych. Niezgodności oraz nieścisłości, które często występują, wymagają dopracowania dokumentacji technicznej na etapie dalszych prac. Prace projektowe na każdym etapie wiążą się z poziomem niepewności. Nawet jeszcze w trakcie prac montażowych konstrukcji na linii technologicznej często powstają niezgodności integracyjne z procesami technologicznymi, które bezpośrednio wymagają korekt montażowych konstrukcji na miejscu u klienta. Wymaga to wnikliwej wiedzy, badań i kontroli wewnętrznej poprzez weryfikację zastosowanych rozwiązań przez innych projektantów, w celu minimalizacji zagrożeń wykonawczych na etapie projektowania, produkcji i montażu. Efektem prac są konstrukcje do systemów technologicznych, będące rozwiązaniami pionierskimi, tworzonymi od podstaw i stanowiącymi odpowiedź na specyficzne wymagania i układy systemów technologicznych klientów. Rocznie w Spółce co najmniej kilkanaście projektów konstrukcyjno-wykonawczych jest podejmowanych po raz pierwszy, a zatem stanowią one innowacje co najmniej na skalę przedsiębiorstwa. Podejmowane działania nie są rutynowe.

Proces realizacji projektów innowacyjnych w Spółce:

Każdy nowy projekt jest unikalny pod względem zadanych funkcji, przyjętych założeń, konstrukcji i rozwiązań technicznych oraz użyteczności i estetyki. Jednocześnie jednak do realizacji każdego projektu Spółka stosuje jednolitą wypracowaną metodologię i określone procedury projektowe, w tym podejście opisane schematami blokowymi. Każde nowe zlecenie klienta wymaga zebrania szeregu danych i zrealizowania prac projektowych, których dotyczy największy obszar generowanych w działalności Spółki szeroko rozumianych innowacji.

Obejmują one w szczególności:

1. Opracowanie dokumentacji projektowej oraz wykonawczej i powykonawczej,

2. Przygotowanie ekspertyz i analizy technicznej oraz kosztorysów prac,

3. Projektowanie systemów i urządzeń,

4. Projektowanie ciągów technologicznych oraz systemów powiązanych,

5. Modernizacje i serwis linii produkcyjnych oraz powiązanych instalacji związanych z głównym przedmiotem projektu.

Realizacja prac innowacyjnych co do zasady obejmuje kilka następujących po sobie etapów:

1. Oferta. Proces realizacji prac innowacyjnych rozpoczyna się od udziału Spółki w ramach zamkniętych przetargów organizowanych przez klientów (zwykle międzynarodowych koncernów), gdzie na podstawie wytycznych o konstrukcjach technologicznych, wymaganiach funkcjonalnych i informacjach o istniejącym parku technologicznym (tzw. Specyfikacji) na terenie zakładu produkcyjnego klienta opracowywana jest Oferta. Jest to bardzo ważny dokument, ponieważ zawiera zobowiązanie Spółki do zrealizowania zakresu prac projektowo-produkcyjno-montażowych w określonym czasie i nieprzekraczalnym budżecie. Aby wyeliminować szacunki i nieścisłości, przygotowanie Oferty musi być w związku z tym poprzedzone wykonaniem Studium Wykonalności Projektu/Ekspertyzy Technicznej przez Spółkę, co z kolei wymaga zebrania i uzgodnienia różnorodnej dokumentacji. A zatem już przygotowanie Oferty w praktyce poprzedzone jest zaawansowanymi pracami projektowo-kosztorysowymi.

Proces przygotowania Oferty przebiega następująco:

a)Zapytanie od Klienta trafia do Działu Ofertowania, Sprzedaży i Zarządzania Projektami. Niestandardowe zapytania kwalifikowane wymagające zastosowania nowych rozwiązań przekierowywane są do Działu Projektowego w Pracowni Projektowania Konstrukcji (łatwe, standardowe zapytania kierowane są do Działu Handlowego, który przygotowuje Ofertę).

b)Złożone zapytanie wymagające opracowania rozwiązań i przygotowania wstępnych założeń i planów projektowych realizowane jest przez Dział Projektowy. W ramach prac realizowana jest również wstępna kompletacja konstrukcji.

c)Pion Techniczny - po otrzymaniu projektów konstrukcyjnych opracowuje projekty technologiczno-wdrożeniowe w ramach propozycji rozwiązania procesu produkcji wraz ze sposobem montażu konstrukcji na miejscu u klienta i wykorzystaniem niezbędnych dodatkowych narzędzi.

d)Dział Ofertowania, Sprzedaży i Zarządzania Projektami - przygotowuje i zamyka ofertę uwzględniając opracowane projekty i kosztorysy oraz dokonuje ostatecznych uzgodnień i interakcji z klientem.

Po uzyskaniu informacji nt. projektu klienta i podpisaniu kontraktu realizowany jest właściwy proces projektowy. Poszczególne etapy tego procesu są zobrazowane w formie schematów blokowych. Z uwagi na wymogi formularza wniosku zostały one poniżej zaprezentowane w formie opisowej.

2. Proces Projektowania.

W celu uruchomienia procesu wymagane są następujące dokumenty:

- oferta,

- umowa,

- lista kontrolna,

- layout z przebiegiem linii technologicznej, przekroje, schematy procesów,

- model 3D/2D,

- obrysy pomostów,

- rysunki urządzeń,

- wytyczne podparcia lub podwieszenia urządzeń,

- wytyczne projektowania,

- informacja o istniejących konstrukcjach,

- opis standardów stosowanych u klienta,

- zestawienie norm i przepisów,

- wytyczne dotyczące: krat pomostowych, blach pokrycia, barierek, schodów, drabin i innych,

- zestawie obciążeń i danych dotyczących: ciężaru urządzeń, ładunków, obciążenia użytkowego,

- danych dotyczą maksymalnych ugięć i przemieszczeń.

Proces ten rozpoczyna się od przejęcia danych wejściowych, na podstawie których sporządzany jest Protokół danych wejściowych projektu. Następnie, po akceptacji Protokołu, na podstawie listy kontrolnej z wytycznymi klienta, tworzony jest wstępny model 3D i obliczenia statyczne prętów, a następnie właściwy model 3D. (W przypadku braku akceptacji Protokołu tworzona jest lista kontrolna z określeniem danych niezbędnych do uzupełnienia, mogą być również przeprowadzone pomiary istniejącego stanu na budowie). Podczas tych prac weryfikowane są parametry konstrukcji oraz spełnienie kryteriów tolerancji technologicznych, wizualnej estetyki, ergonomii montażu, trwałości i funkcji (w tym warunków rozwiązań konstrukcyjnych w obszarze bezpieczeństwa). Model 3D, który zostanie zaakceptowany, jest uszczegóławiany o węzły w oparciu o statykę węzłów, a następnie stanowi podstawę do przygotowania dokumentacji technicznej i listy materiałowej, która jest przekazywana do działu zakupów. (W przypadku braku akceptacji, model jest korygowany.) Następnie, uszczegółowiony model 3D przekazywany jest do akceptacji klienta. (W przypadku braku akceptacji, model jest korygowany.) Po uzyskaniu akceptacji wykonywana jest dokumentacja warsztatowa (listy elementów, rysunki warsztatowe), która przekazywana jest do działu przygotowania produkcji (przygotowuje listy wysyłkowe, dokumentację wykonawczą). Kolejnym krokiem jest wykonanie dokumentacji montażowej (rysunki montażowe), a następnie przekazanie jej wraz z dokumentacją warsztatową do kierownika montażu. Kompletną dokumentację (model 3D, obliczenia statyczne, rysunki montażowe, dokumentację warsztatową) do klienta przekazuje kierownik projektu technicznego. Ostatni element procesu stanowi walidacja projektu.

3. Proces przygotowania produkcji wraz z przyjęciem dokumentacji następuje inicjacja procesu przygotowania produkcji.

Po potwierdzeniu dokumentacji następuje analiza wykonania.

Na tej podstawie możliwe są trzy warianty postępowania:

  - wykonanie zestawienia materiałowego, a następnie przekazanie do zaopatrzenia,

  - w przypadku zlecenia do kooperacji zewnętrznej: następuje opracowanie dokumentacji (lista materiałów, wytyczanie) i przekazanie jej do kooperacji,

  - jeżeli zlecenie nie jest do kooperacji: na podstawie dokumentów wykonania przeprowadzana jest kompletacja i tworzona jest lista elementów, następnie opracowuje się czas na wykonanie i końcowo przekazuje się dokumentację do produkcji.

4. Proces kompletacji i zakupów.

Pierwszym krokiem tego etapu jest analiza zapotrzebowania (określane są wymagania, zapotrzebowanie, powstaje LKD - Lista Kwalifikowanych Dostawców), po której następuje wysłanie zapytania ofertowego, a następnie analiza ofert. Po złożeniu zamówienia, jest ono rejestrowane w systemie, a po jego dostawie następuje kontrola jakości. Cały proces jest potwierdzany dokumentami WZ. Jeżeli odbiór jest pozytywny, następuje przyjęcie, kończące cały etap (jest wystawiany dokument PZ). Jeśli natomiast kiedy odbiór jest negatywny, następuje określenie niezgodności. W przypadku niezgodności materiałowej dokonywana jest reklamacja, natomiast w przypadku niezgodności dokumentacyjnej następuje przyjęcie materiału do depozytu, przygotowanie raportu KJ i zgłoszenie braków do dostawcy. Poszczególne działy Spółki - Dział Ofertowania Sprzedaży i Zarządzania oraz Pracownia Projektowania Konstrukcji - czynnie i twórczo uczestniczą w poszczególnych etapach opracowywania założeń i realizacji projektów w ramach kompetencji, którymi dysponują. Wykorzystując własne wieloletnie doświadczenie, sprawdzoną metodykę projektowania konstrukcji technicznych i oprogramowanie do projektowania konstrukcji - inżynierowie, technolodzy i specjaliści Spółki opracowują niepowtarzalne lub bezprecedensowe rozwiązania dedykowane tworzonym konstrukcjom, nowe rozwiązania konstrukcyjne. Prace projektowo-eksperckie realizowane w Spółce są kompleksowo zgodne z normami oraz ogólną wiedzą inżynierską. Spółka w sposób systematyczny i dedykowany podchodzi do procesów badawczych (materiałowych, konstrukcyjnych, projektowania).

Metody realizacji prac projektowych.

W działalności twórczej Spółki wykorzystywana jest metoda projektowania oparta na sprawdzeniu stanów granicznych nośności (SGN) oraz stanów granicznych użytkowalności (SGU) i jest ona zgodna z zalecaniami do stosowania przez współczesne normy do projektowania konstrukcji. Stan graniczny określa taką fazę wytężenia konstrukcji, po osiągnięciu której zagraża ona bezpieczeństwu lub przestaje ona spełniać wymagane funkcje użytkowe. Przekroczenie stanów granicznych oznacza więc naruszenie założeń projektu.

Projektując konstrukcję budowlaną należy wykazać, że dla wszystkich możliwych do przewidzenia schematów obciążeń (w fazie realizacji, użytkowania, rozbiórki) spełnia ona warunki:

- stanu granicznego nośności - SGN (wyczerpania wytrzymałości, utraty stateczności, zniszczenia, itp.),

- stanu granicznego użytkowania - SGU (niedostatecznej sztywności i przekroczenie granicznych wartości ugięć, przemieszczeń, drgań).

Wymiarowanie ma na celu przede wszystkim ustalenie - na podstawie odpowiednich obliczeń - wymiarów poprzecznych, przekrojów elementów konstrukcyjnych bądź sprawdzenie, czy obliczone siły wewnętrzne nie są większe od nośności tych elementów wynikających z założonych wstępnie wymiarów ich przekrojów oraz cech wytrzymałościowych przyjętych materiałów. Jest to wytrzymałościowa ocena bezpieczeństwa konstrukcji - sprawdzenie stanu granicznego nośności (SGN). Wymiarowanie zawiera także sprawdzenie, czy ugięcia, przemieszczenia, drgania spowodowane oddziaływaniami nie są większe od granicznych określonych w normach (lub uzgodnionymi z inwestorem). Są to warunki stanu użytkowalności (sprawdzenie warunku sztywności i nie przekroczenia granicznych ugięć lub deformacji). W analizie wytężenia konstrukcji wyróżnia się elementy krytyczne (sprawcze). Są to takie części składowe ustroju nośnego, w których wskutek przyrostu obciążeń dochodzi do wyczerpania ich nośności, prowadzącego do zmiany systemu konstrukcyjnego w ustrój geometrycznie zmienny (łańcuch kinematyczny). Mogą nimi być przekroje elementów, pręty (belki, słupy - elementy) oraz węzły (połączenia, styki). Są one przedmiotem wymiarowania i normowego sprawdzania ich bezpieczeństwa w stanie granicznym nośności.

Kryteria bezpieczeństwa obejmują kontrolę m.in. następujących podstawowych form zniszczenia:

- zniszczenie materiałowe (uplastycznienie w wyniku osiągnięcia granicy plastyczności stali rozerwanie w stanie wyczerpania wytrzymałości stali na rozciąganie),

- utratę stateczności ogólnej elementu (wyboczenia prętów ściskanych, zwichrzenia prętów zginanych),

- utratę stateczności konstrukcji (jako całości),

- zniszczenie na skutek nadmiernego odkształcenia

- przekształcenie się konstrukcji w mechanizm.

Wymiarowanie jest jednym z ważniejszych etapów projektowania konstrukcji i jej elementów. Poprzedzają je etapy kształtowania ustroju nośnego i obliczenia statyczne. Do jego wykonania konieczna jest znajomość sił wewnętrznych ( MEd , VEd , NEd ). Wyniki wymiarowania umożliwiają wykonanie rysunków konstrukcyjnych projektowanego obiektu.

Dokumentowanie przebiegu prac.

Wszystkie czynności procesów innowacyjnych w Spółce są dokumentowane, co pozwala na zachowanie systematyczności prac i dokonywanie transferu wiedzy. Ponadto, każdy projekt konstrukcji technologicznej zrealizowany w wyniku prac skutkuje pozyskaniem nowej wiedzy, znaczącej ilości nowego doświadczenia i opracowaniem nowych elementów rozwiązania technicznego.

Dokumentacja, jaka powstaje w trakcie prac, obejmuje w szczególności:

  - Dokumentację technologiczną (w tym ekspertyzy i analizy techniczne),

  - Karty czynności technologicznych,

  - Kompletacja materiałowa (BOM, Bill of Materials, zestawienie niezbędnych materiałów, surowców, podzespołów, części etc. oraz ilości każdego z nich) – wykaz skosztorysowanych materiałów,

  - Procedurę ewaluacyjną konstrukcji.

C

Projekty innowacyjne realizowane w 2020 r.

W 2020 r. Spółka zrealizowała 20 projektów innowacyjnych zgodnie z przyjętym, opisanym powyżej podejściem.

Projekty realizowane w 2020 r. można podzielić na:

  - Obszar I - projekty dla klientów (na podstawie zamówień) - realizowane na indywidualne zamówienia klientów,

  - Obszar II - wyspecjalizowane narzędzia montażowo-konstrukcyjne - specyficzne, dedykowane do pojedynczego montażu narzędzia umożliwiające realizację projektu konstrukcji.

Efektem projektów opracowanych w 2020 r. w ramach Obszaru I były nowo zaprojektowane konstrukcje przemysłowe (głownie transportu wewnętrznego) dla linii produkcyjnych i do obiektów architektonicznych, opracowane według indywidulanych wytycznych w zamówieniu klienta (SIWZ). Dla tych projektów zrealizowano procedury postępowania opisane punktach 1-4 powyżej, opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej z wykorzystaniem m.in. dokumentacji ruchu maszyn i urządzeń 2D/3D, opracowanie kompletacji materiałowo-surowcowej, czyli przygotowanie listy BOM, zweryfikowanie założeń projektowych z ograniczeniami i możliwościami integracyjnymi z systemami produkcyjnymi klienta oraz wirtualne zasymulowanie flow’ów produkcyjnych na konstrukcji.

Każda nowa konstrukcja obarczona była ryzykiem:

- błędu pomiarów,

- niedopasowania do systemu produkcyjnego,

- niemożliwym do osiągnięcia w założeniach tonażem i wytrzymałością,

- nierozwiązywalnymi problemami technologiczno-konstrukcyjnymi.

Dlatego każde rozwiązanie konstrukcyjne było projektowane z uwzględnieniem wszystkich wymaganych aspektów funkcjonowania.

Obszar II obejmuje wyspecjalizowane narzędzia montażowo-konstrukcyjne, czyli opracowanie specyficznych, dedykowanych do pojedynczego montażu narzędzia umożliwiających montaż i integrację z systemami wytwórczymi. Narzędzia opracowywane, wykonywane i wykorzystywane w Spółce nie mają swojego odpowiednika na rynku, ponieważ ich założenia funkcjonalne są przygotowywane na potrzeby montażu unikatowej konstrukcji stalowej, a ich funkcje są uwzględnione w czynnościach produkcyjno-montażowych związanych z pojedynczymi, wybranymi projektami. Opracowywane są również narzędzia optymalizujące procesy technologiczne w samej Spółce i umożliwiające zwiększenie wydajności montażu lub samej produkcji konstrukcji.

Problemami podejmowanymi w ramach prac są:

- opracowanie narzędzi w celu montażu nieinwazyjnego konstrukcji stalowych,

- opracowanie narzędzi, które pozwolą na wykonanie detali lub montaż detali o bardzo specyficznych parametrach i przewidywanej funkcjonalności.

Prace realizowane w ramach Obszaru II były realizowane na potrzeby i w związku z realizacją projektów w ramach Obszaru I. Każde opracowane rozwiązanie nosi cechy prototypu i nie może być obciążone żadnymi wadami. Wytworzenie nowej, o cechach prototypu konstrukcji wiąże się z opracowaniem indywidualnego procesu produkcji oraz weryfikacji konstrukcji z wymaganiami klienta i modyfikacjami w trakcie produkcji i montażu. Wykorzystując „know-how” i doświadczenie projektowo-produkcyjne, konstruktorzy i technolodzy zatrudnieni w Spółce opracowują rozwiązania adekwatnie do danej specyfikacji zamówienia. Spółka prowadziła powyższe prace projektowe w 2020 r. Ponadto, Spółka kontynuowała prowadzenie analogicznych (według tej samej metodologii) prac od początku 2021 r. i zamierza w dalszym ciągu prowadzić takie prace w kolejnych latach podatkowych.

Przykład rozwojowego dla Spółki projektu o charakterze innowacyjnym realizowanym w 2020 roku.

Istotnym dla działalności Spółki w kontekście możliwości podejmowania złożonych projektów inżynieryjnych i dla potwierdzenia możliwości realizacyjnych Spółki był jeden z innowacyjnych projektów zrealizowanych przez Spółkę w 2020 roku - projekt oznaczony symbolem (…) i wykonany na rzecz jednego z zakładów produkcyjnych koncernu (…) w Niemczech. Dobre i profesjonalne przygotowanie w oczekiwanym zakresie modelu konstrukcji technologicznej pozwoliło w dalszym etapie na podjęcie zlecenia wykonawczego. Poniżej Spółka przedstawia wyciąg z opisu tego projektu, tak aby na tym przykładzie wskazać, jak w praktyce przebiegają prace projektowe. Celem projektu (…) było przygotowanie koncepcji i opracowanie modelu konstrukcji wsporczej dla transportu saniowego w ramach przygotowania przebudowy linii technologicznej na hali (…) w zakładach (…) w Niemczech oraz w kolejnych pracach zweryfikowanie projektu technicznego obliczeniami statycznymi dla konstrukcji. Specyfika zagadnienia konstrukcji wsporczych polega (dla tego projektu i ogólnie dla podobnych) na przystosowaniu ich pod względem wytrzymałości mechanicznej i instalacyjnej do realizowania funkcji technologicznych linii. Konstrukcje wsporcze dla linii technologicznych to obiekty konstrukcyjne do podtrzymywania lub do umocowania napowietrznych instalacji, w tym wypadku instalacji transportu saniowego. Projektant konstrukcji wsporczych musi brać pod uwagę naprężenia wynikające z ciężaru własnego konstrukcji, ciężaru pokrycia, barierek, instalacji, zamontowanych urządzeń systemu transportu technologicznego, pracy sań transportujących elementy produkcyjne, obciążeń użytkowych.

W ramach Projektu wykonano model wstępny konstrukcji, a następnie potwierdzono obliczeniami statyczno-wytrzymałościowymi opracowany projekt konstrukcji w celu:

  - wyliczenia orientacyjnych wartości obciążeń nowo projektowanej konstrukcji na istniejące elementy konstrukcji hali (posadzka, słupy) i zweryfikowania czy istniejące posadzki i filary wymagają wzmocnień pod kątem instalowania nowych elementów (np. fundamenty w przypadku przekroczenia nośności posadzki),

  - oszacowania tonażu istniejących konstrukcji do demontażu,

  - oszacowania ciężaru własnego nowej konstrukcji.

W ramach twórczego procesu projektowego odtworzono w Spółce bryłę hali (…), istniejące konstrukcje, a następnie wykonano wstępny projekt konstrukcji wsporczej transportu saniowego, która została wkomponowana w istniejącą konstrukcję bryłę hali. Ze względu na konieczność inwentaryzacji i weryfikacji istniejących elementów konstrukcji hali, tj. dźwigarów dachowych hali oraz ram (układów słupowo-ryglowych) obciążanych istniejącą i nowo projektowaną konstrukcją, Spółka opracowała plan obciążeń konstrukcji, w którym podano wartości sił i punkty ich przyłożenia do istniejącej konstrukcji. Z uwagi na zakres projektu, tj. przebudowę linii technologicznych, siatek dolnych i bocznych oraz konstrukcji, przy opracowywaniu projektu wstępnego korzystano z trójwymiarowego skanu hali, za pomocą którego można było określić układ istniejących elementów (wirtualne pomiary pomiędzy dźwigarami, belkami i w odniesieniu do głównego układu konstrukcyjnego hali). Skan 3D hali stanowił bazę do opracowanego modelu konstrukcji pozwalającej na weryfikację poprawności opracowania konstrukcji i wyeliminowania potencjalnych kolizji ciągów produkcyjnych. Uzyskanie projektu technicznego konstrukcji brutto (nowa konstrukcja i istniejąca konstrukcja) pozwoliło na jej zweryfikowanie poprzez pryzmat nośności konstrukcji hali i dopuszczalnej nośności posadzki. W kolejnym działaniu potwierdzono proponowany projekt nowej konstrukcji wsporczej dla transportu saniowego poprzez wykonanie obliczeń statyczno-wytrzymałościowych zarówno nowej jak i istniejącej konstrukcji po zmianach.

Faza zaprojektowania konstrukcji i doboru profili wykonana została dla danych wejściowych, tj.:

1. schematu linii technologicznej (jako wytycznej do zaprojektowania konstrukcji),

2. skanu 3D wykonanego dla istniejącego przed wykonaniem zlecenia stanu hali,

3. maksymalnego dopuszczalnego ugięcia konstrukcji na poziomie L/300,

4. różnych norm, jakie powinna spełniać konstrukcja.

Efektem podjętych prac było przygotowanie i opracowanie dokumentacji do klienta, która obejmowała:

- kompletne obliczenia statyczne elementów i węzłów dla konstrukcji wsporczej,

- zmapowane plany obciążeń na istniejące konstrukcje, konstrukcję hali i posadzkę,

- model 3D konstrukcji,

- oszacowane ilości konstrukcji przeznaczonej do demontażu i nowo projektowanej.

Powyższa procedura projektowa i podjęte działania wiązały się z wieloma wyzwaniami organizacyjno-technologicznymi, m.in. poprzez:

  - konieczność wirtualnego zmapowania planu kolizji nowo projektowanej konstrukcji z instalacjami, istniejącą konstrukcją co wymusiło zmodyfikowanie układu nowo projektowanej konstrukcji w przypadku zaistnienia takiej kolizji;

  - uwzględnienie ugięć i różnic poziomów istniejącej konstrukcji hali, tj. rygli ram na których opierano belki nowo projektowanej konstrukcji. W tym celu odczytano wirtualne poziomy konstrukcji ze skanu hali, a następnie zweryfikowano je na budowie poprzez niwelację dźwigarów, co bardzo zindywidualizowało zastosowane rozwiązania konstrukcyjne;

  - uwzględnienie w projekcie konstrukcji funkcji specyficznych operacji technologicznych transportu zepsutych sań do transportu zderzaków przez otwór w podsiatkowaniu, które po awarii powinny być transportowane z miejsca ich pracy do drogi transportowej na poziomie posadzki hali, przy pomocy wciągnika łańcuchowego przemieszczającego się po szynie podwieszonej do konstrukcji wsporczej i konieczność zachowania pracy ciągu technologicznego (konstrukcja wsporcza i podczepione sanie nie mogły ingerować w pracę linii);

  - uwzględnienie m.in. istniejących konstrukcji stalowych oraz pomiary usytuowania istniejących instalacji elektrycznych, przeciwpożarowych i wentylacyjnych.

Niepewność co do uzyskanych wyników prac:

Nie było gwarancji i pewności co do prawidłowego dopasowania nowo projektowanej konstrukcji do konstrukcji istniejącej ze względu na jej imperfekcje wykonawcze i montażowe oraz wynikające z użytkowania konstrukcji. Dodatkowo należało upewnić się, że projektowana konstrukcja zostanie prawidłowo dopasowana względem siatki ortogonalnej osi hali (…). Dodatkowe ograniczenia związane były z koniecznością minimalizacji wagi konstrukcji (a wiec optymalizacją i minimalizacją nowo projektowanych elementów konstrukcji, tj. belek, słupów, stołków, wieszaków, połączeń i wzmocnień) i zachowaniem maksymalnych ugięć konstrukcji na poziomie L/300. Wielokrotność kombinacji projektowych pozwoliła na opracowanie najoptymalniejszego projektu. Było to działanie projektowe o charakterze prototypowym.

Innowacyjne działania i prace w ramach projektu dotyczyły również wykonania funkcjonalnego projektu techniczno-wykonawczego, gdzie niezbędne i konieczne było opracowanie, wykonanie oraz uwzględnienie wniosków z dodatkowych analiz związanych z:

- istniejącymi konstrukcjami stalowymi na terenie hali,

- konstrukcją budowlaną hali (…),

- flowem produkcyjnym, czyli pracą parku maszynowego, zasięgiem kolizyjnym pracujących na linii urządzeń oraz częstotliwości wykonywanych operacji na stanowiskach.

Do prac wykorzystano oprogramowanie Autodesk Recap do skanowania 3D i przekształcania „świata fizycznego” w zasób cyfrowy. Wygenerowane obrazy foto-realistyczne pozwoliły lepiej zrozumieć i zweryfikować istniejące oraz rzeczywiste warunki produkcji na linii technologicznej, przeanalizować sytuację architektoniczną hali, wytypować miejsca podporowe hali nadające się do wspierania projektowanej konstrukcji oraz optymalizować decyzje i rozwiązania konstrukcyjne. Przydatna funkcjonalność skanowania na siatkę, czyli przekształcania chmury punktów w teksturowaną siatkę 3D w celu optymalizacji rozkładu belek konstrukcji wsporczej istniejącej i nowo projektowanej, pozwoliła na obrazowe zbadanie podparć urządzeń oraz potwierdzenie optymalnego biegu toru saniowego. Funkcje nawigacji w projekcie pozwoliły na porównanie obok siebie widok skanu (RealView) i widoku mapy z zadanej perspektywy. Praca na programowaniu Autodesk Recap pozwoliła na wyeliminowanie żmudnego procesu pomiarów linii na miejscu u klienta i obniżyło koszty samego projektu. W ramach przeprowadzonych prac rozwojowych dla projektu technicznego przetestowano kilkadziesiąt wersji konstrukcji. Napotkane problemy projektowo-technologiczne wynikały z ograniczeń związanych z zastosowanym materiałem konstrukcyjnym, tj. stalą S235JR - stalą aktywnie wykorzystywaną m.in. do wdrażania typowych rozwiązań w zakresie m.in. inżynierii lądowej do konstrukcji stalowych do obiektów przemysłowych. Ograniczeniem i wyzwaniem związanym z tym gatunkiem stali był jej ciężar właściwy, który implikował ogólny tonaż konstrukcji. W przypadku omawianego projektu zakres prac nie obejmował badania zastosowania nowych stali, ale obejmował zastosowanie nowych technik projektowych i nowej technologii montażu konstrukcji z jak największych elementów, celem obniżenia kosztów montażu na hali w warunkach produkcji ciągłej. Projekt realizowany był w cyklach obejmujących fazę analiz, fazę koncepcyjno-projektową, a w później też fazę wykonawczo-prototypową. W ramach poszczególnych faz cyklu wykonywane były prace twórcze, a także wykorzystywana była dostępna wiedza i umiejętności z dziedziny projektowania konstrukcji stalowych dla przemysłu, technologii montażu modułowego oraz tworzenia i projektowania nowych ciągów komunikacji technologicznej. Powtarzalny, benchmarkowy projekt techniczny konstrukcji stalowej (nie uwzględniający niuansów konstrukcji hali (…) i ograniczeń wynikających z istniejącej linii technologicznej) przekraczał dopuszczalny tonaż konstrukcji zdefiniowanych w wymaganiach o <0-10%>. Podejmowane w ramach prac innowacyjnych czynności nie miały charakteru rutynowego i były podyktowane warunkami zastanymi u zleceniodawcy, a ze względu na zastaną technologię w zakładach (…) wymagały bardzo indywidualnego i rygorystycznego podejścia projektowego. Specyfika konstrukcyjna każdego detalu nie pozwalała na ich okresowe lub standardowe ulepszanie, a wymagała podejścia pod kątem wykorzystania do konstrukcji o obniżonym tonażu. Konieczne było podjęcie wysiłku twórczego i zindywidualizowanych prac w celu osiągnięcia unikalnych detali konstrukcyjnych projektu technologicznego. Istotą prac było opracowanie rozwiązania, które pozwoliło na osiągnięcie optymalnych i pożądanych cech konstrukcji przy zastosowaniu określonego gatunku stali. W efekcie prac koncepcyjno-projektowych powstał finalny projekt konstrukcji i został on zamodelowany.

Zadaniem konstruktorów Spółki było m.in. opracowanie finalnych parametrów konstrukcji i sposobu jej montażu oraz zaprojektowanie odpowiedniej liczby etapów montażu w warunkach pracy linii technologicznej.

Ad. D.

Dodatkowe informacje:

Koszty ponoszone przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności innowacyjnej, w tym w szczególności opisanych projektów realizowanych w 2020 r., stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT i są rejestrowane na wydzielonych kontach zespołu 5.

Spółka nie prowadzi i nie prowadziła działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani działalności na podstawie decyzji o wsparciu. Spółka korzystała w 2020 r. z różnych form dofinansowania działalności, jednak dofinansowanie to nie dotyczyło prac objętych niniejszym wnioskiem/w przypadku korzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, do ulgi uwzględnione zostaną wyłącznie koszty działalności nie zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, ponadto Spółka nie prowadzi i nie prowadziła badań podstawowych.

W piśmie uzupełniającym z 15 lipca 2022 r., wskazaliście Państwo dodatkowo, że:

Ad 1.

Spółka potwierdza, że prowadzona przez nią działalność jest działalnością o charakterze twórczym, a jej celem jest zwiększanie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do nowych zastosowań.

Ad 2.

Spółka potwierdza, że prowadzona przez nią działalność jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Pytanie: (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 lipca 2022 r.)

Czy opisana w stanie faktycznym działalność Spółki w zakresie projektów w Obszarze I-II realizowanych w 2020 r. spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 lipca 2022 r.)

W związku ze wskazanym stanem faktycznym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisana w stanie faktycznym działalność Spółki w zakresie projektów w Obszarze I-II realizowanych w 2020 r. spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo- rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

A zatem zgodnie z definicją zawartą w przepisach podatkowych, jednym z elementów składowych działalności badawczo-rozwojowej są prace rozwojowe. Przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „Prawo o SWiN”). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W rozumieniu ww. przepisów określona działalność spełnia definicję prac badawczo-rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

- działalność ma charakter twórczy,

- działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

- działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wyżej wymienione kryteria zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z Objaśnieniami MF, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Trzeci ze wskazanych warunków, czyli zwiększenie zasobów wiedzy i wykorzystanie ich do tworzenia nowych zastosowań dotyczy rezultatu prowadzenie tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W kontekście powyższych elementów stanowiących o definicji prac badawczo-rozwojowych, poniżej znajduje się uzasadnienie odnoszące się do poszczególnych prac Spółki w kontekście ich uznania za prace badawczo-rozwojowe zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Działalność Spółki w zakresie Obszarów: I (projekty dla klientów - realizowane na indywidualne zamówienia klientów) i II (wyspecjalizowane narzędzia montażowo-konstrukcyjne-specyficzne, dedykowane do pojedynczego montażu narzędzia umożliwiające realizację projektu konstrukcji.)

Spółka zajmuje się tworzeniem i modyfikowaniem konstrukcji systemów technologicznych, w tym systemów transportu wewnętrznego i innych konstrukcji ze stelażami metalowymi. Przy produkcji kolejnych modeli wykorzystywane są rozwiązania, które wcześniej nie występowały w działalności gospodarczej Spółki. Przy ich wykorzystaniu, w toku prac projektowych i produkcyjnych powstają zupełnie nowe modele konstrukcji systemów technologicznych, co oznacza, że działalność Spółki ma w pełni twórczy charakter.

Opracowywane konstrukcje do systemów technologicznych stanowią rozwiązania pionierskie, tworzone od podstaw i adresowane w odpowiedzi na specyficzne wymagania i układy systemów technologicznych klientów.

Prace podejmowane w Spółce prowadzone są zgodnie ze standardowym cyklem projektowym, w oparciu o dedykowany proces opracowany i dostosowany do własnych potrzeb Spółki. Zatem prace te są prowadzone w sposób uporządkowany, według określonego planu oraz przez intencjonalnie wybrane osoby, posiadające właściwe kompetencje i wykształcenie. Tym samym prace te można uznać za działalność podejmowaną w sposób systematyczny.

Co więcej, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, działalność Spółki obejmuje pozyskiwanie nowej wiedzy poprzez analizy dostępnych rozwiązań. Proces tworzenia danych rozwiązań technicznych, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych uprzednio w praktyce Spółki. W konsekwencji należy uznać, że prace realizowane przez Wnioskodawcę mają za cel wykorzystanie posiadanej aktualnie wiedzy do stworzenia nowego rozwiązania.

Należy zatem stwierdzić, że Spółka w ramach działalności operacyjnej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia niepowtarzanych i nowych konstrukcji z wykorzystaniem zasobów wiedzy.

Konstrukcją prototypową jest oryginalny wytworzony i zamontowany, a następnie zweryfikowany projekt konstrukcji opracowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich założeń użytkowych i danych technicznych. Według Podręcznika Frascati, projektowanie takich prototypów konstrukcji, a także wytwarzanie i testowanie ich funkcji stanowi prace o charakterze badawczo-rozwojowym. Biorąc pod uwagę stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności Spółki za działalność badawczo-rozwojową, działalność Spółki spełnia następujące cechy:

  - Nowatorskość i twórczość: Spółka zajmuje się tworzeniem i modyfikowaniem konstrukcji stalowych dla systemów technologicznych, m.in. systemów transportu wewnętrznego; przy produkcji kolejnych konstrukcji opracowywane są rozwiązania, które wcześniej nie występowały w działalności projektowo-montażowej. Przy ich wykorzystaniu, w toku prac projektowych i produkcyjnych, powstają zupełnie nowe indywidualne konstrukcje dla systemów technologicznych;

  - Nieprzewidywalność: Skutek prowadzonych prac co do zasady jest zaplanowany, natomiast proces dochodzenia do rozwiązań technicznych, pomimo korzystania z istniejących metodyk i dostępnej wiedzy, powoduje konieczność wytworzenia całkowicie nowych rozwiązań konstrukcyjnych lub znaczną modyfikację istniejących/zastanych rozwiązań. Na wstępnych etapach prac nie jest możliwe do przewidzenia, jak zostanie finalnie opracowana konstrukcja i jak zostanie zaimplementowana do systemu wytwórczego klienta. W przypadku wykrycia kolizji i błędów konstrukcyjnych wprowadzane są zmiany, które mają duży wpływ na ostateczny efekt prowadzonych prac;

  - Systematyczność: Pracownicy zatrudnieni przez Spółkę realizują projekty w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Spółka posiada zorganizowaną strukturę z komórkami odpowiedzialnymi za wykonywanie określonych zadań, które wpisują się w zdefiniowaną w ustawie o CIT działalność badawczo-rozwojową;

  - Możliwość przeniesienia lub odtworzenia: Celem Spółki, w ramach wykonywanej przez nią działalności, jest tworzenie rozwiązań, które będzie mogła odtworzyć i wykorzystać bądź dalej udoskonalać. Prace są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Należy bowiem wskazać, że we wszystkich wskazanych obszarach (Obszar I-II), prowadzona działalność realizowana przez Spółkę spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej określone w art. 4a pkt. 26 ustawy CIT. W szczególności prace te:

  - mają charakter twórczy - tzn. są podejmowane w kierunku tworzenia nowych rozwiązań i prowadzą do powstania nowych wytworów intelektu; są one odpowiednio ustalone, o indywidualnym i oryginalnym charakterze; efektem prac są unikatowe wnętrza komercyjne;

  - są prowadzone w sposób systematyczny - tzn. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany; prace realizowane są w trybie projektowym, gdzie w szczególności każdy projekt posiada jasno sprecyzowany cel prac, a do jego realizacji przypisane są osoby posiadające odpowiednie kompetencje i wykształcenie; określany jest termin prac oraz ewentualnie budżet;

  - prowadzą do wykorzystania istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - w wyniku prowadzonych prac powstają zupełnie nowe produkty: systemy technologiczne spełniające indywidualne potrzeby klienta, o dedykowanych walorach i funkcjonalnościach; co więcej, prace te jednocześnie zwiększają zasób wiedzy, co przekłada się na możliwość dalszego jej wykorzystania do tworzenia kolejnych unikatowych realizacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zatem uznać, że prowadzona przez Spółkę działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z definicją wskazaną w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

W tym świetle wskazać należy, że zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi", przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

A zatem prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia mają wszyscy podatnicy, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową (faktyczna możliwość skorzystania z ulgi warunkowana jest ponoszeniem kosztów, które mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych).

W tym zakresie, Spółka stoi na stanowisku, że jest uprawniona do stosowania ulgi na działalność badawczo - rozwojową w zakresie w jakim ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością B+R. Jednocześnie jednak, niezależnie od potencjalnego wykorzystania ulgi B+R, Spółka jest świadoma swoich obowiązków podatkowych jako podatnika CIT.

Podsumowując, działalność realizowana przez Spółkę spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, zdaniem Wnioskodawcy Spółka jest w konsekwencji uprawniona do odpowiedniego skorzystania z tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”)

przez działalność badawczo rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

 a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”),

 b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

 a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

 b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy oraz wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku opisu, przedstawione wyżej okoliczności sprawy pozwalają na stwierdzenie, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność w zakresie Obszarów: I (projekty dla klientów - realizowane na indywidualne zamówienia klientów) i II (wyspecjalizowane narzędzia montażowo-konstrukcyjne-specyficzne, dedykowane do pojedynczego montażu narzędzia umożliwiające realizację projektu konstrukcji) ma charakter twórczy, systematyczny oraz nakierowana jest na zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Zatem, tego typu działania Spółki spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 updop.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy opisana w stanie faktycznym działalność Spółki w zakresie projektów w Obszarze I-II realizowanych w 2020 r. spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).