Czy Spółka, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, może uznać za koszt kwalifikowany koszty związane z dzierżawą gruntu od podmiotu powiązanego pr... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.687.2022.1.JKU

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 2 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.687.2022.1.JKU

Temat interpretacji

Czy Spółka, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, może uznać za koszt kwalifikowany koszty związane z dzierżawą gruntu od podmiotu powiązanego przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, może uznać za koszt kwalifikowany koszty związane z dzierżawą gruntu od podmiotu powiązanego przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwana „Wnioskodawcą”, „Spółką”) uzyskała decyzję o wsparciu nr (…) z 14 grudnia 2021 r. na realizację nowej inwestycji (dalej: „Inwestycja”), na terenie Y Specjalnej Strefy Ekonomicznej Sp. z o.o. (dalej: „Decyzja”, „DoW”).

W związku z uzyskaniem DoW Spółka planuje rozpocząć korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie DoW, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej „Ustawa o CIT”) oraz przepisach Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (dalej: „Ustawa PSI”) wraz z przepisami wykonawczymi do tej ustawy, tj. przede wszystkim Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713; dalej: „Rozporządzenie”).

Spółka, zgodnie z przepisami tych aktów prawnych, zamierza korzystać z limitu zwolnienia podatkowego kalkulowanego jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą (jak wskazano w § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia).

W związku z planowaną Inwestycją Spółka zobowiązała się do poniesienia kosztów kwalifikowalnych inwestycji w rozumieniu:

-§ 8 ust. 1 pkt 1) - 4) Rozporządzenia na poziomie co najmniej 1 175 000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r.

-§ 8 ust. 1 pkt 5) - 6) Rozporządzenia o łącznej wartości do najmniej 324 000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2027 r.

Zgodnie z treścią DoW, termin zakończenia realizacji Inwestycji, po upływie którego koszty inwestycji nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, z wyjątkiem kosztów określonych w § 8 ust. 1 pkt 5) - 6) Rozporządzenia, określony został na dzień 31 grudnia 2024 r.

Zgodnie z treścią Decyzji, inwestycja realizowana będzie w (…), na nieruchomości stanowiącej działkę nr (…) o powierzchni 0,9036 ha (…).

W ramach kosztów kwalifikowanych, planowanych do poniesienia zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5) Rozporządzenia, Spółka planuje kwalifikować koszt związany z dzierżawą gruntu, którego właścicielem na mocy Aktu Notarialnego z (…) jest wspólnik Spółki, posiadający 70% udziałów Spółki.

Wnioskodawca będzie dysponował działką na cele Inwestycji na podstawie Umowy dzierżawy, w świetle której przewidziany okres dzierżawy gruntu wykracza poza termin 1 stycznia 2028 r. (3 lata od zakończenia Inwestycji). Z tytułu dzierżawy nieruchomości Wnioskodawca uiszczać będzie czynsz na rzecz Wydzierżawiającego.

Spółka jest mikro, małym lub średnim przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 2 ust. 1 Załącznika 1 do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.

W zakresie działalności objętej niniejszym Wnioskiem o interpretację, Spółka nie uzyskiwała, nie uzyskuje i nie zamierza uzyskiwać przychodów z zysków kapitałowych.

W kontekście obowiązujących przepisów należy zaznaczyć, że Spółka, nie posiadała i nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Spółka prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca nie korzysta jeszcze ze zwolnień określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy o CIT.

Koszty kwalifikowane, z tytułu dzierżawy gruntu, o których mowa we Wniosku nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie.

Pytanie

Czy Spółka, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, może uznać za koszt kwalifikowany koszty związane z dzierżawą gruntu od podmiotu powiązanego przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszone z tytułu dzierżawy gruntu od podmiotu powiązanego można uznać za kwalifikowane zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5) Rozporządzenia przy założeniu spełnienia zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Natomiast na mocy art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Limit wspomnianego zwolnienia podatkowego oblicza się zgodnie z § 5 Rozporządzenia, który stanowi, że maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1.kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub

2.zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników – z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

W świetle powyższego, kategorie kosztów, które mogą być zaliczane do wydatków kwalifikowanych nowej inwestycji zostały wymienione w § 8 ust. 1 Rozporządzenia. Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5) Rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Zatem, na mocy przywołanej regulacji, przedsiębiorcy realizujący inwestycje w ramach Decyzji mają, co do zasady, prawo rozpoznawania kosztów dzierżawy gruntu w puli wydatków kwalifikowanych budujących limit dostępnej pomocy publicznej. Dodatkowo, warunkiem uznania kosztu za kwalifikowany jest jego poniesienie w okresie ważności Decyzji oraz w objętej nią lokalizacji.

Tym samym, aby koszty dzierżawy gruntu mogły zostać przez Spółkę rozpoznane jako koszty kwalifikowane Inwestycji o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 5) Rozporządzenia, muszą spełniać łącznie następujące warunki:

-muszą być to koszty inwestycji, a zatem muszą wykazywać związek z Inwestycją będącą podstawą wydania Decyzji,

-muszą być poniesione w trakcie obowiązywania Decyzji, a więc od momentu jej wydania do dnia zakończenia inwestycji określonej w DoW,

-okres dzierżawy gruntów, których koszty uznawane są za wydatki kwalifikowane, musi trwać, w przypadku mikro, małych i średnich przedsiębiorców przez co najmniej 3 lata od przewidywanego terminu zakończenia inwestycji.

Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy dzierżawy będą spełniać wszystkie powyżej wymienione warunki, bowiem:

-na terenie dzierżawionej nieruchomości będzie prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza związana z Inwestycją objętą Decyzją, z której dochody podlegać będą zwolnieniu z opodatkowania na podstawie DoW, a zatem koszt dzierżawy nieruchomości stanowią koszty Inwestycji, której przeprowadzenie było niezbędne dla możliwości prowadzenia działalności na podstawie Decyzji (koszty są bezpośrednio związane z planowaną Inwestycją);

-koszty dzierżawy gruntu, mające stanowić koszty kwalifikowane ponoszone będą po dacie uzyskania Decyzji do daty zakończenia inwestycji w niej wskazanej tj. po 14 grudnia 2021 r.,

-okres dzierżawy budynku na podstawie umowy dzierżawy trwał będzie co najmniej 3 lata od przewidywanego terminu zakończenia inwestycji (31 grudnia 2024 r.).

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, żaden z przepisów, mających zastosowanie do pomocy publicznej przyznawanej w postaci zwolnienia z CIT na podstawie decyzji o wsparciu, nie przewiduje ograniczenia rozpoznania jako kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje tylko do kosztów związanym z dzierżawą czy nabyciem gruntów od podmiotu niepowiązanego. Ograniczeń takich nie przewiduje zarówno Rozporządzenie, jak również inne przepisy regulujące kwestie udzielania pomocy przedsiębiorcom: Ustawa PSI, Ustawa o CIT czy Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż stosowne zastrzeżenie w tym zakresie zostało przewidziane w przypadku zakupu wartości niematerialnych i prawnych. W świetle § 8 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia wskazane zostało, że muszą być one „nabyte na warunkach rynkowych od osoby trzeciej niepowiązanej z nabywcą”. Podobne zapisy znajdują się także w regulacjach unijnych.

W tym miejscu podkreślić trzeba, że odpowiednie ograniczenie nie zostało natomiast przewidziane dla innych rodzajów kosztów kwalifikowanych, w tym związanych z dzierżawą gruntów. W związku z tym, dokonując wykładni a contrario przepisów, należy uznać, że skoro takowe ograniczenie zostało przewidziane tylko dla wartości niematerialnych i prawnych, a nie zostało wskazane dla kosztów związanych z dzierżawą gruntów, to nie dotyczy ono kosztów w tym zakresie.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, jest ona uprawniona do rozpoznania kosztów dzierżawy gruntu od podmiotu powiązanego jako wydatku kwalifikowanego, co przykładowo znajduje potwierdzenie także w opinii organów skarbowych.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, iż dzierżawa gruntu, na którym prowadzona będzie działalność na podstawie decyzji o wsparciu nr (…)  z 14 grudnia 2021 r. obejmie okres trwający co najmniej 3 lat od terminu zakończenia inwestycji, co będą regulować odpowiednie zapisy umowy dzierżawy. Co więcej, jak wcześniej zostało wykazane, również wszelkie inne warunki, których spełnienie jest wymagane dla uznania danego wydatku za koszt kwalifikowany, zostaną przez uiszczane koszty dzierżawy spełniane. Spółka będzie zatem uprawniona do rozpoznania kosztów dzierżawy gruntu, na którym prowadzona będzie działalność gospodarczą na podstawie Decyzji, poniesionych w okresie od dnia uzyskania DoW do dnia 31 grudnia 2027 r. jako kosztów kwalifikowanych inwestycji w rozumieniu § 8 ust. 1 pkt 5) Rozporządzenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1752 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”, „updop”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.;

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, w brzmieniu od 1 stycznia 2022 r.,

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop, w brzmieniu do 31 grudnia 2021 r.,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu

Stosownie do art. 17 ust. 4 updop,  w brzmieniu od 1 stycznia 2022 r.,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI,

przez nową inwestycję należy rozumieć:

a)inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b)nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, zgodnie z art. 4 tej ustawy:

zwolnienie od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w Decyzji o wsparciu i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm.).

Jak wynika z tego przepisu, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1)kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja służy innym celom niż właściwy proces produkcji nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.

Również kosztem kwalifikowanym nie są wydatki związane z nabyciem posiadanych, przed wydaniem decyzji o wsparciu, aktywów, jeżeli nowa inwestycja realizowana jest z uwzględnieniem posiadanych przez podatnika aktywów w zakresie istnienia ścisłych powiązań istniejącej inwestycji i nowej inwestycji.

Zatem, prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

Natomiast, uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na proces produkcji (usług) przedsiębiorstwa, w sposób konkretyzujący nową inwestycję.

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że określają one następujące warunki, aby dany wydatek będący kosztem związanym z nabyciem środków trwałych zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek ten musi:

-stanowić koszty inwestycji,

-zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

-być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,

-środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek lub wartość, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z treści wniosku wynika, że w związku z uzyskaniem DoW Spółka planuje rozpocząć korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie DoW, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop. Wnioskodawca będzie dysponował działką na cele Inwestycji na podstawie Umowy dzierżawy, w świetle której przewidziany okres dzierżawy gruntu wykracza poza termin 1 stycznia 2028 r. (3 lata od zakończenia Inwestycji). Z tytułu dzierżawy nieruchomości Wnioskodawca uiszczać będzie czynsz na rzecz Wydzierżawiającego. Spółka jest mikro, małym lub średnim przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 2 ust. 1 Załącznika 1 do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.

Zatem, wydatki poniesione na czynsz dzierżawy gruntu mogą stanowić koszty kwalifikowane w przypadku, gdy okres dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy Spółka, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, może uznać za koszt kwalifikowany koszty związane z dzierżawą gruntu od podmiotu powiązanego przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z  powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).