W zakresie ustalenia, czy: - prowadzona przez Spółkę działalność tworzenia innowacyjnego programu obsługi klienta przedstawiona w opisie stanu faktycz... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.57.2022.1.MBD

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 13 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.57.2022.1.MBD

Temat interpretacji

W zakresie ustalenia, czy: - prowadzona przez Spółkę działalność tworzenia innowacyjnego programu obsługi klienta przedstawiona w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, - koszty związane z wprowadzaniem innowacyjnego programu obsługi klienta stanowią koszty kwalifikowane rozliczane w ramach ulgi B+R, - w związku z wprowadzeniem innowacyjnego programu obsługi klienta podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi B+R.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-prowadzona przez Spółkę działalność tworzenia innowacyjnego programu obsługi klienta przedstawiona w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT,

-koszty związane z wprowadzaniem innowacyjnego programu obsługi klienta stanowią koszty kwalifikowane rozliczane w ramach ulgi B+R,

-w związku z wprowadzeniem innowacyjnego programu obsługi klienta podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi B+R.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 marca 2022 r. (wpływ do Organu 28 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka w ramach swojej statusowej działalności specjalizuje się w obsłudze podmiotów w zakresie:

-rachunkowości i finansów (księgowość, doradztwo finansowe, obliczanie progu rentowności, pricing, pomoc przy załatwianiu finansowania, biznes plany, controlling);

-podatkowym (bieżąca obsługa podatkowa podmiotów polskich jak i zagranicznych);

-rozliczania kadr i płac;

-zakładania i prowadzenia spółek;

-doradztwa gospodarczego (diagnoza stanu przedsiębiorstwa, programy naprawcze, wsparcie systemów zarządzania, pomoc przy wyborze oraz wdrażanie systemów erp, optymalizowanie procesów przedsiębiorstwa, tworzenie oraz wdrażanie procedur itp.).

Spółka obsługuje podmioty gospodarcze z Polski jak i z zagranicy. Tym samym spółka obsługuje firmy z całego świata. Dynamiczny rozwój spółki, a także zakres usług oraz różnorodność klientów (różne branże, podmioty z różnych krajów) powoduje konieczność wprowadzenie innowacyjnego sposobu obsługi klienta. Spółka działa na rozwijającym się rynku, charakteryzującym się wysoką dynamiką zmian upodobań konsumentów. Fakt ten, jak również silna konkurencja rynkowa powodują konieczność wprowadzania nowego systemu obsługi klienta. W związku z tym, Wnioskodawca systematycznie prowadzi prace badawczo-rozwojowe (dalej: „B+R”), ukierunkowane na tworzenie nowego sposobu obsługi klienta. Prace B+R Spółka prowadzi przy wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w odniesieniu do nowej usługi (obsługa kompleksowa klienta). Nowy lub ulepszony sposób obsługi klienta zawsze przed wprowadzeniem jest testowany. Prace każdorazowo prowadzone są w formie projektu w oparciu o wewnętrzną procedurę wprowadzoną w firmie (dalej: „Projekt B+R”). Spółka inwestuje i wdraża innowacyjny sposób obsługi, który będzie z jednej strony zrozumiały dla klienta, a z drugiej strony powoduje, że wiele procesów będzie zautomatyzowanych. System ten jest kompleksowy, zaczyna się od strony internetowej, 2 sposobu i szybkości odpowiedzi na pytania klientów (nowoczesny sposób komunikacji), automatyzacji procesów księgowych, sposobu komunikacji z klientem po wykonaniu usług. Cały system jest oparty o internet. System ma kilka celów i składa się z autorskich opracowań. Powyższy system pozwala na szybką komunikację z klientami z Polski. Ponadto, dzięki automatyzacji i specjalnych konwerterów jak i integratorów Spółka ma możliwość sprawnej obsługi podmiotów z Polski jak i poza Polski, które mają tysiące i dziesiątki tysięcy transakcji. Te procesy pozwalają na wyróżnienie usług Spółki na rynku. Tym samym, Wnioskodawca w ramach projektu B+R wprowadza system (kompleksowy model obsługi klienta), który jest niespotykany na rynku. Co ważne, podatnik ma procedurę wprowadzenia systemu obsługi. Powyższa procedura jest podzielona na etapy, ponieważ jest ona autorska. Wprowadzony model obsługi jest niespotykany na rynku. Tym samym, Spółka nie dokonuje jedynie zakupu gotowego systemu obsługi, a wdraża system autorski kupując część usług poza firmą a cześć usług wykonując sama. W ramach procesu Spółka poniosła poniższe wydatki:

-zakup usługi internetowej programu obsługi klienta IK+,

-dostosowanie oferty na stronie internetowej dla różnych klientów i różnych branż,

-wdrożenie i optymalizacja standardów obsługi rejestracji do VAT dla podmiotów spoza Polski i zgłoszeń deklaracji vat dla masowych zgłoszeń i rozliczeń głównie w branży e-commerce,

-zakup stosownych konwenterów, integratorów oraz innych narzędzi informatycznych pozwalających na szybką i bezbłędną pracę z dużymi bazami danych dla branż takich jak, Uber, bolt, free now, e-commerce,

-stworzenie i optymalizacja strony internetowej, dzięki której Klienci mogą w łatwy sposób komunikować się z biurem,

-standaryzacja obejmująca dodanie do CMS możliwość dodawania ofert pracy i ofert handlowych na jednym szablonie graficznym dzięki czemu spadły koszty publikacji ofert jak i procesu rekrutacyjnego,

-działania optymalizacyjne mające na celu poprawę widoczności w internecie,

-tłumaczenie strony internetowej na różne języki,

-3 zmiany w zakresie UX poprawiające skuteczność docierania do potrzeb klientów (mailing, grafiki udostępnianie, uploader zdjęć, mapa google, folder, grafiki blog,

-rozszerzenie ofert o nowe usługi połączone z możliwością szybkiej obsługi.

Wszystkie te usługi były tworzone zgodnie z projektem. Usługi były zamawiane u podmiotów zajmujących się informatyką - programowaniem oraz copywritingiem. Samodzielnie Spółka, także wykonała szereg prac, aby móc obsługiwać w nowoczesny szybki i innowacyjny sposób Klientów. Spółka samodzielnie wykonała:

-standaryzację procesu obsługi konfiguratora programu IK + oraz e-teczek w IK+, Standaryzacja onboardingu i offboardingu, Standaryzacja w zakresie konfiguracji poczty do obsługi w Gmailu oraz dodanie konta na Dpoczta, standaryzacja w zakresie windykacji,

-inne procesy standaryzowania procesów, które powodują lepszą obsługę Klienta,

-analizę i wdrożenie współpracy kooperacyjnej z innymi biurami w Europie w zakresie rozliczania i zgłoszeń VAT w obrębie całej Europy dzięki czemu oferta Spółki jest bardziej konkurencyjna i kompleksowa,

-wdrożenie i optymalizacja standardów obsługi Klientów Polskich wraz ze standaryzacją obiegu dokumentów, procesów księgowych, procesów sprzedażowych dokumentów jak i procesów sprawozdawczych.

Analiza powyższych wydatków wskazuje, że są one kosztami kwalifikowanymi. Co ważne, wszystkie koszty stanowią w Spółce koszt uzyskania przychodu. Działalność B+R Spółki realizowana jest głównie przez Dział B+R. Dział B+R to osoby o największym doświadczeniu w Spółce. Zleceniobiorcy i pracownicy zleceniodawcy, którzy zajmują się działalnością B+R pracują także dla Spółki podczas jej bieżącego funkcjonowania. Ponadto, z działem B+R współpracują także specjaliści na zasadzie B2B. Koszty współpracy B2B nie są rozliczane w ramach ulgi B+R. Tym samym, w Spółce osoby te odpowiadają za realizację projektów związanych z opracowywaniem nowego systemu obsługi.

Podsumowując, stopień zaangażowania poszczególnych pracowników i zleceniobiorców w działalność B+R wynika m.in. z zakresu ich obowiązków, zdobytej 4 wiedzy i doświadczenia w tematach dotyczących prowadzonej działalności innowacyjnej oraz aktualnego zapotrzebowania. Tym samym, w ramach przedmiotowych działań Spółka realizuje projekty polegające na wprowadzeniu znaczących zmian obsługi klienta zgodnie życzeniami klientów. Rezultatem prowadzonej przez Spółkę działalności B+R są nowe bądź znacząco ulepszone usługi (obsługa klienta niespotykana na rynku). Działalność rozwojowa Spółki jest realizowana w sposób systematyczny, ma charakter twórczy oraz prowadzi do powstawania nowej wiedzy w obszarze techniki (spółka tworzy nowy innowacyjny sposób obsługi) która jest implementowana na sposób wykonania usług. W związku z prowadzoną działalnością B+R, Spółka zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT, poprzez odliczenie na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, kosztów wymienionych w art. 19d (winno być: „18d”) ust. 2-3 oraz innych kosztów poniesionych na czynności podejmowane w ramach Projektu B+R. Przypomnijmy, że prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT, oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Tym samym, bez wątpienia prace dokonywane przez Wnioskodawcę traktować jako prace rozwojowe. W ramach tych prac rozwojowych ulepsza ona proces obsługi klienta. Nowy innowacyjny proces jest autorski i dostosowany do potrzeb klientów. W ocenie Wnioskodawcy, w powyższym kontekście należy stwierdzić, że działalność B+R prowadzona przez Spółkę wpisuje się we wszystkie te kryteria takiej działalności na potrzeby podatku CIT. Ma bowiem charakter:

-nowatorski (Spółka prowadzi eksperymentalny proces badawczy, w ramach którego pozyskuje i wykorzystuje nową wiedzę w celu stworzenia całkowicie nowego produktu jakim jest innowacyjna obsługa klienta),

-twórczy (jest oparta na oryginalnych hipotezach oraz koncepcjach dla nowego sposobu obsługi, posiada unikatowy charakter, działalność ta opiera się na oryginalnych koncepcjach, każdorazowo poprzedzona jest procesem testowania),

-realizowana jest w warunkach niepewności technologicznej (Spółka nie ma pewności co do ostatecznego wyniku Projektów B+R - w procesie badawczym Spółka identyfikuje i rozwiązuje problemy badawcze/wyzwania natury technicznej i technologicznej, które rozwiązuje z wykorzystaniem metod testowania,

-systematyczny - jest prowadzona w sposób zaplanowany i ciągły, posiada swój budżet i zaalokowane zasoby (Spółka prowadzi dokumentację projektową, która określa ściśle zdefiniowane cele oraz niezbędne czynności i zasoby; Spółka posiada dedykowany dział B+R odpowiedzialny za realizację Projektów B+R),

-powtarzalny - jej rezultaty są możliwe do odtworzenia oraz zastosowania (pozwala na to dokumentacja projektowa prowadzona przez Spółkę).

Podsumowując, Spółka zamierza dokonać odliczenia zgodnie z art. 18d oraz z art. 18e ustawy o CIT, a w szczególności zaznacza, że:

-prowadzona Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit a ustawy o CIT,

-prowadzona Działalność B+R stanowi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o CIT,

-w ewidencji rachunkowej Spółka wyodrębnia koszty kwalifikowane związane z realizacją Działalności B+R,

-w przypadku, gdy Spółka będzie uzyskiwać przychody z zysków kapitałowych, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Spółka zamierza dokonywać tak, że kwota odliczenia w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty dochodu uzyskanego przez Spółkę z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych,

-Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu,

-Spółka zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R tylko wyżej wymienione koszty, które zdaniem Spółki są kosztami kwalifikowanymi zgodnie z art. 18d ustawy o CIT,

-Spółka zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 19d (winno być: „18d”) ust. 7 ustawy o CIT,

-Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

W uzupełnieniu wniosku z 28 marca 2022 r., Wnioskodawca wskazał, że:

Odpowiedź pytanie 1

1.System dla Klienta - Panel klienta IK+ jest to zakup systemu ERP,

2.Zakup od firmy informatycznej strony WWW prezentująca najnowszą ofertę (możliwość składania zapytań ofertowych),

3.Zakup konwertera Free-Now - nowe oprogramowanie do programu optima - usprawnienie nowej usługi,

4.Zakup usług związanych z Panelem klienta IK+ - wybranie systemu z panelem klienta i dostępem do digitalizacji oraz nadzór nad jego wdrożeniem, w celu poszerzenia zakresu obsługi o zdalne kanały komunikacji,

5.Zakup filmu promocyjnego prezentującego nowy innowacyjny panel klienta - przygotowanie wizji filmiku promocyjnego, zebranie materiałów promocyjnych opisujących i obrazujących nową usługę przez portal klienta oraz nadzór i odbiór dzieła,

6.Zakup usługi merytorycznej przy standaryzacji procesów księgowych. Przygotowanie i wdrożenie: wzorcowego planu kont, bilansu i rachunku zysków i strat, schematów księgowych, schematów CIT, konfiguracji zaawansowanych schematów księgowań, standaryzacji procesów księgowych, przygotowaniu zestawień na potrzeby sprawozdawcze, standaryzacji procesu obiegu dokumentów, automatyzacji rozliczeń kompensat i różnic kursowych itp., prowadzenie procesu wdrożenia schematów oraz analizy błędów oraz szereg innych prac optymalizacyjnych związanych z księgowaniem i prowadzeniem spraw księgowych,

7.Zakup usługi informatycznej dot. przygotowania koncepcji rejestracji i obsługi klientów zagranicznych w zakresie rejestracji do VAT jak i obsługi zintegrowanych systemów sprzedażowych platformy ecommerce wraz z uczestniczeniem w przygotowaniu konwertera w celach masowego importu plików do naszego systemu księgowego,

8.Usługa przygotowania, wdrożenia i optymalizacji standardów obsługi rejestracji do VAT i zgłoszeń deklaracji vat dla masowych zgłoszeń i rozliczeń. Praca nad optymalizacją w zakresie podziału obowiązków przy obsłudze firm zagranicznych, optymalizacja procesu komunikacji z kluczowymi partnerami handlowymi w zakresie zgłoszeń vat,

9.Stworzenie i standaryzacja kompletu dokumentów związanych z wypowiedzeniem umów handlowych w związku z brakiem płatności - cześć procesu windykacyjnego, Standaryzacja procesu wprowadzania dokumentów księgowych do rejestru VAT,

10.Zakup usługi graficznej od informatyka,

11.Zakup usług informatycznych mające na celu poprawę widoczności w internecie,

12.Usługi tłumaczenia oferty ze strony na różne języki.

Odpowiedź na pytanie 2

W skład wynagrodzenia wchodzi wynagrodzenie stałe plus ewentualne premie. Pracownicy są zatrudnieni na etat. Podatnik prowadzi ewidencje czasu pracy przy powyższym innowacyjnym systemie obsługi. Tym samym, wiadomo ile czasu pracownicy poświęcają na innowacyjne prace badawczo-rozwojowe. Są to należności z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Odpowiedź pytanie 3

Tak, w przypadku umów są to przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Odpowiedź pytanie 4

Koszty prac badawczo-rozwojowych są pokrywane ze środków własnych i są zwracane w żaden sposób. Spółka sama finansuje swój innowacyjny projekt.

Pytania

1.Czy prowadzona przez Spółkę działalność tworzenia innowacyjnego programu obsługi klienta przedstawiona w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT?

2.Czy koszty związane z wprowadzaniem innowacyjnego programu obsługi klienta stanowią koszty kwalifikowane rozliczane w ramach ulgi B+R?

3.Czy w związku z wprowadzeniem innowacyjnego programu obsługi klienta podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi B+R?

Państwa stanowisko w sprawie:

Ad. 1

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.). Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28a (winno być: „pkt 28”) ustawy o CIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych. Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym). Prace rozwojowe mogą obejmować opracowanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Prace rozwojowe mogą obejmować również opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka realizuje projekty o charakterze badawczo-rozwojowym, które dotyczą innowacji organizacyjnych oraz procesowych. W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca stworzył nowoczesny sposób obsługi, który będzie z jednej strony zrozumiały dla klienta, a z drugiej strony powoduje, że wiele procesów będzie zautomatyzowanych. System pozwala na automatyzację procesów księgowych oraz sposobu komunikacji z klientem po wykonaniu usług. Cały system jest oparty o przede wszystkim o internet. System ma kilka celów i składa się z autorskich opracowań. Jak to opisano w stanie faktycznym system ma pozwalać na szybką komunikację z klientami z Polski. Ponadto, dzięki automatyzacji i specjalnych konwerterów jak i integratorów Spółka ma możliwość sprawnej obsługi podmiotów z Polski jak i poza Polski, które mają tysiące i dziesiątki tysięcy transakcji. Te procesy pozwalają na wyróżnienie usług Spółki na rynku. Czyli system (kompleksowy model obsługi klienta), który jest wprowadzany jest niespotykany na rynku. Co ważne podatnik ma procedurę wprowadzenia systemu obsługi. Powyższa procedura jest podzielona na etapy ponieważ jest ona autorska. Co ważne, prace są prowadzone w sposób systematyczny, systematyczny - jest prowadzona w sposób zaplanowany i ciągły, posiada swój budżet i zaalokowane zasoby (Spółka prowadzi dokumentację projektową, która określa ściśle zdefiniowane cele oraz niezbędne czynności i zasoby; Spółka posiada dedykowany dział B+R odpowiedzialny za realizację Projektów B+R). Tym samym, prace nad systemem są na pewno działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Prace mają innowacyjny i twórczy charakter są systematyczne, są możliwe do odtworzenia czyli są działalnością badawczo rozwojową.

Ad. 2

Jak to opisano powyżej, Wnioskodawca ponosi znaczne koszty związane z wdrożeniem autorskiego systemu obsługi klienta. Powyższe koszty to:

-zakup usługi internetowej programu obsługi klienta IK+ (licencja),

-dostosowanie oferty na stronie internetowej dla różnych klientów i różnych branż (przeniesienie praw),

-wdrożenie i optymalizacja standardów obsługi rejestracji do VAT dla podmiotów spoza Polski i zgłoszeń deklaracji vat dla masowych zgłoszeń i rozliczeń głównie w branży e-commerce,

-zakup stosownych konwenterów, integratorów oraz innych narzędzi informatycznych pozwalających na szybką i bezbłędną pracę z dużymi bazami danych dla branż takich jak, Uber, bolt, freenow, e-commerce,

-stworzenie i optymalizacja strony internetowej, dzięki której Klienci mogą w łatwy sposób komunikować się z biurem,

-standaryzacja obejmująca dodanie do CMS możliwość dodawania ofert pracy i ofert handlowych na jednym szablonie graficznym dzięki czemu spadły koszty publikacji ofert jak i procesu rekrutacyjnego,

-działania optymalizacyjne mające na celu poprawę widoczności w internecie,

-tłumaczenie strony internetowej na różne języki,

-zmiany w zakresie UX poprawiające skuteczność docierania do potrzeb klientów (mailing, grafiki udostępnianie, uploader zdjęć, mapa google, folder, grafiki blog,

-rozszerzenie ofert o nowe usługi połączone z możliwością szybkiej obsługi.

Wszystkie te usługi były tworzone zgodnie z projektem. Usługi były zamawiane u podmiotów zajmujących się informatyką - programowaniem oraz copywritingiem.

Czyli, w tym przypadku podatnik ma możliwości odliczenia w ramach ulgi badawczo- rozwojowej kosztów związanych z nabyciem materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego oraz licencji, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. Ponadto, podatnik dokonuje nabycia i wytworzenia WNIP. W tym miejscu należy odwołać się do treści art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową. Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pl). Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „uor”).W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek- Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016). Odnosząc wskazane rodzaje kosztów do przedstawionych powyżej przepisów stwierdzić należy, że koszty:

-opłat licencyjnych;

-zakupu komputerów wraz z urządzeniami peryferyjnymi;

-przeniesienia praw autorskich

stanowią wydatki kwalifikowane mieszczące się w przepisie art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. Zdaniem wnioskodawcy, za koszty takie nie można uznać wskazanych we wniosku usług programistycznych oraz usług informatycznych, z uwagi na fakt, że nie spełniają kryteriów do zaliczenia ich do wydatków kwalifikowanych. Nie można ich bowiem uznać za materiały i surowce, stanowią bowiem nabycie usług, które nie są wymienione wart. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. Jednak, podatnik nabywał w większości prawo do utworów. Tym samym nie nabywał usług a prawo, które można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych. Koszty usług informatycznych będą wyłączone z kosztów kwalifikowanych. Ponadto, podatnik ponosi koszty pracowników jak i osób zatrudnionych na umowę cywilnoprawną (umowa zlecenie). W tym miejscu należy stwierdzić, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Podatnik prowadzi ewidencję, w której wykazuje ile dany pracownik lub współpracownik poświęca czasu na prace badawczo-rozwojowe. Czyli, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej. W tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel. Tym samym, postępowanie podatnika jest zgodnie z regulacjami prawnymi i podatnik słusznie wynagrodzenie pracownika uznaje jako koszt kwalifikowany. Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm. dalej: „u.p.d.o.f.”), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za nadgodziny, zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. Zatem, wypłacane pracownikom Wnioskodawcy realizującym prace badawczo-rozwojowe, wynagrodzenia zasadnicze oraz wynagrodzenia za nadgodziny, premie, bonusy i nagrody, diety i inne należności za czas podróży służbowej mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe. W tym miejscu przypomnijmy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.). Stosownie do art. 13 pkt 8 lit a u.p.d.o.p., za przychody  z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. Tym samym, Wnioskodawca słusznie uważa, że wydatki na umowy cywilno-prawne dotyczące realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Co istotne, słusznie podatnik nie zalicza do kosztów kwalifikowanych kontraktów B2B czyli umów pomiędzy firmami. Ponadto, słusznie Wnioskodawca koszty związane z zatrudnieniem pracowników, które ponosi składki ZUS poniesione z tytułu tych wynagrodzeń (w części finansowanej przez pracodawcę) dotyczą pracowników i współpracowników Spółki realizujących prace badawczo-rozwojowe zalicza do kosztów kwalifikowanych. Podsumowując ustawy o PIT, definiujących „przychody ze stosunku pracy” w sposób generalny, bez żadnych wyłączeń, to tym samym należy przyjąć, że brak jest podstaw do tego, aby odmówić prawa do odliczenia w uldze B+R wynagrodzenia i składek ZUS. Ponadto, podatnik może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na umowy zlecenia.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wprowadzeniem innowacyjnego programu obsługi klienta podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi B+R. Jak to wyżej już wykazano podatnik prowadzi prace badawczo-rozwojowe i ponosi koszty kwalifikowane. Co istotne podatnik w prowadzonej ewidencji księgowej koszty działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej. Na podstawie art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość odliczania od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, nazywanych kosztami kwalifikowanymi. Projekt realizowany przez Wnioskodawcę na pewno jest innowacyjny i twórczy, podatnik spełnia wszelkie warunki, aby móc skorzystać z ulgi B+R. Podsumowując, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest twórcza obejmuje prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, koszty kwalifikowane są kosztami uzyskania przychodów i są odpowiednio wyodrębnione w ewidencji. Co ważne koszty te nie są podatnikowi w żaden sposób zwracane. Tym samym, wszystkie warunki aby rozliczyć ulgę B+R zostały spełnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „uCIT”):

działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

(Dz.U. z 2021 r., poz. 478, ze zm.):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.  badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.  badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in:

1.  poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2.  nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 uCIT).

Ponadto, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 uCIT:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18d ust. 7 uCIT:

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Natomiast, stosownie do art. 18d ust. 8 uCIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 18e uCIT:

podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b uCIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1 uCIT:

podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 uCIT,

-podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania nr 1 wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 uCIT).  Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności – badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 uCIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, stwierdzić należy, że prowadzona przez Spółkę działalność wpisuje się w definicję działalności badawczo-rozwojowej. Opisane we wniosku prace polegające na ulepszaniu procesu obsługi klienta, są działalnością twórczą Wnioskodawcy. Tym samym, ww. działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 uCIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy prowadzona przez Spółkę działalność tworzenia innowacyjnego programu obsługi klienta przedstawiona w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 uCIT, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

Ponadto, ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

W przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R.

Powyższe wynika z faktu, że choć ww. wynagrodzenia stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”), to jeśli będą obejmowały okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, będąc np.: na urlopie, zwolnieniu lekarskim, itp. nie mogą podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi, o której mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm., dalej: „updof”):

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (…) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w «projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej». Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Zatem, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, wynagrodzenia pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe, zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a uCIT).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a updof:

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w przypadku umów cywilnoprawnych są to przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

W związku z powyższym, nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że wynagrodzenia osób realizujących prace badawczo-rozwojowe, na podstawie umowy zlecenia i o dzieło, wykonywanych przez ww. podmioty mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1a uCIT.

Z wyżej cytowanych przepisów wynika bowiem, że koszty kwalifikowane mogą stanowić wyłącznie należności wypłacane na rzecz osób fizycznych wykonujących prace badawczo-rozwojowe na podstawie umów zlecenia i o dzieło nie prowadzących działalności gospodarczej.

Art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Stosownie do art. 18d ust. 2 pkt 2a uCIT:

za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Zatem, przyjmuje się, że nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania go do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W ocenie tut. organu, wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia surowców i materiałów oraz sprzętu specjalistycznego, wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej, należy stwierdzić, że wydatki te, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT.

Natomiast, wydatki w części dotyczącej usług opisanych we wniosku, które Spółka zakupuje poza firmą tj. usług programistycznych i informatycznych, nie stanowią kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 uCIT.

Ad. 3

W zakresie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalenia, czy w związku z wprowadzeniem innowacyjnego programu obsługi klienta podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi B+R, należy stwierdzić, że w związku z tym, że opisane we wniosku prace polegające na ulepszaniu procesu obsługi klienta, stanowią działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy oraz Spółka spełnia następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 uCIT,

-podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym,

to tym samym, ma prawo do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w związku z wprowadzeniem innowacyjnego programu obsługi klienta podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi B+R, należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-prowadzona przez Spółkę działalność tworzenia innowacyjnego programu obsługi klienta przedstawiona w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 uCIT, należy uznać za prawidłowe;

-ponoszone przez Spółkę koszty związane z wprowadzaniem innowacyjnego programu obsługi klienta stanowią koszty kwalifikowane rozliczane w ramach ulgi B+R, w zakresie:

·wynagrodzenia pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe:

- zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych w części dotyczącej nabywanych usług od osób na podstawie umowy zlecenia i o dzieło, wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej należy uznać za nieprawidłowe;

- w pozostałej części należy uznać za prawidłowe;

·zakupu materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej, należy uznać za prawidłowe;

·w części dotyczącej usług opisanych we wniosku, które Spółka zakupuje poza firmą, tj. usług informatycznych i programistycznych należy uznać za prawidłowe;

-w związku z wprowadzeniem innowacyjnego programu obsługi klienta podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi B+R, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym,                 w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).