W zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Sprzętu Medycznego udostępnionego na zasadach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego na rzecz Klientów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Państwo będą mieli prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Sprzętu Medycznego udostępnionego na zasadach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego na rzecz Klientów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka lub A.) jest wiodącym przedsiębiorstwem w zakresie rozwoju, produkcji i dystrybucji wysokiej jakości produktów medycznych, akcesoriów, części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych.

Spółka podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy) oraz jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca jest właścicielem urządzeń wchodzących w skład platformy (…) oraz dedykowanego oprzyrządowania (dalej: Sprzęt Medyczny), przeznaczonych do wykonywania specjalistycznych zabiegów elektrochirurgicznych. Przewidywany okres użytkowania Sprzętu Medycznego jest dłuższy niż 1 rok a wartość początkowa przekracza kwotę 10 000 zł netto.

W ramach swojej działalności Spółka w celu zwiększenia przychodów zamierza zawierać z klientami prowadzącymi placówki medyczne, w których wykonywane są zabiegi elektrochirurgiczne (dalej: Klient) umowy „(…)” (dalej: Umowa). Na podstawie Umowy, Spółka będzie udostępniać nieodpłatnie swoim Klientom do użytkowania Sprzęt Medyczny oraz oferować tym Klientom materiały eksploatacyjne (dalej: Materiały eksploatacyjne) do wyłącznego wykorzystania wraz ze Sprzętem Medycznym, takie jak:

–T. - Narzędzie do zabiegów laparoskopowych, integrujące energie bipolarna i ultradźwiękową, umożliwiające jednoczesne cięcie i zamykanie naczyń krwionośnych do 7 mm włącznie. Narzędzie sterylne, jednorazowego użytku, (...) w opakowaniu. W komplecie uchwyt mocujący do przetwornika oraz klucz dynamometryczny.

–S. (…) - Narzędzie do zabiegów otwartych, ultradźwiękowe, umożliwiające jednoczesne cięcie i zamykanie naczyń krwionośnych do 5 mm włącznie. Narzędzie sterylne, jednorazowego użytku, (...) w opakowaniu. W komplecie uchwyt mocujący do przetwornika oraz klucz dynamometryczny.

–(…) przetwornik - Wielorazowy, autoklawowalny, hybrydowy przetwornik ultradźwiękowobipolarny, kompatybilny z generatorem (…). Przetwornik współdziałający z narzędziami (…).

–Przetwornik do narzędzi S. - Przetwornik piezoelektryczny do narzędzi S. Wielorazowy i autoklawowalny przewodnik, kompatybilny z generatorem ultradźwiękowym (…). Współdziałający z narzędziami (…).

Sprzęt Medyczny będzie mógł być wykorzystywany przez Klienta tylko z Materiałami eksploatacyjnymi dostarczonymi przez Spółkę, przy czym na podstawie Umowy wykorzystanie Sprzętu Medycznego przez Klienta bez dedykowanych Materiałów eksploatacyjnych zakupionych przez Klienta w ramach Umowy będzie zabronione.

Z tytułu udostępnienia Sprzętu Medycznego, Spółka nie będzie pobierała odrębnej opłaty, jednakże Klient będzie zobowiązany do zakupu od Wnioskodawcy określonej minimalnej wartości Materiałów eksploatacyjnych po cenie określonej w Umowie.

W przypadku, gdy Klient nie wywiąże się ze swojego obowiązku w odniesieniu do minimalnej wartości zakupu Materiałów eksploatacyjnych, Spółka będzie mogła wyznaczyć Klientowi dodatkowy okres na całkowity odbiór/zakup produktów w wysokości uzgodnionego minimalnego zakupu. Po upływie dodatkowego okresu Spółka będzie uprawniona do wystawienia faktury z tytułu różnicy między minimalną kwotą zakupu a wartością Materiałów eksploatacyjnych, które zostały faktycznie zakupione. Jednocześnie zabronione będzie dokonanie przez Klienta zakupu Materiałów eksploatacyjnych od Wnioskodawcy poza omawianą Umową (np. przez dział logistyki Klienta).

W przypadku zakupu przez Klienta od Wnioskodawcy Materiałów eksploatacyjnych poza umową, cena ich zakupu zostanie odpowiednio skorygowana do cen określonych w Umowie, które co do zasady będą wyższe niż ceny wynikające ze standardowego cennika Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie udostępniał Klientom Sprzęt Medyczny w należytym stanie oraz będzie przeprowadzał coroczną konserwację Sprzętu medycznego.

Konserwacja i naprawy, w szczególności naprawy Sprzętu Medycznego będą mogły być przeprowadzane wyłącznie przez Spółkę lub firmy certyfikowane przez Spółkę do przeprowadzania takich działań i wyłącznie przy użyciu oryginalnych części zamiennych. W okresie użytkowania Klienci będą dokonywali niezbędnych konserwacji i napraw Sprzętu Medycznego na własny koszt, o ile działania te wynikają z okoliczności leżących w po stronie Klienta. Klient będzie zobowiązany starannie przechowywać Sprzęt Medyczny, w szczególności zabezpieczyć je przed kradzieżą oraz chronić przed ogniem i wpływami atmosferycznymi.

Po upływie okresu obowiązywania Umowy oraz w przypadku wcześniejszego rozwiązania Umowy, Klient będzie zobowiązany zwrócić Sprzęt Medyczny do Wnioskodawcy. Sprzęt Medyczny zostanie poddany kontroli technicznej przez firmę Spółkę na własny koszt. Wszelkie niezbędne naprawy stwierdzone podczas tej kontroli zostaną przeprowadzone przez Spółkę na koszt Klienta.

Przez okres obowiązywania umowy, Spółka pozostanie właścicielem Sprzętu Medycznego, przy czym Klienci po okresie obowiązywania Umowy będą mieć możliwość nabycia Sprzętu Medycznego za cenę uzgodnioną z Wnioskodawcą. Klient nie jest jednakże zobowiązany do nabycia Sprzętu Medycznego po zakończeniu okresu obowiązywania Umowy.

Pytania

1.Czy bezpłatne udostępnienie Sprzętu Medycznego przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów do używania na zasadach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?

2.Czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Sprzętu Medycznego udostępnionego na zasadach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego na rzecz Klientów?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 2, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie pytania nr 1 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Sprzętu Medycznego udostępnionego na zasadach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego na rzecz Klientów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT), za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są także dokonywane odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle treści art. 16a ust. 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają stanowiące własność podatnika środki trwałe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, które są przez tego podatnika wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

Z powyższej definicji środka trwałego zawartej w art. 16a ust. 1 ustawy o CIT płynie więc wniosek, że aby dany składnik majątku mógł zostać uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

–stanowić własność lub współwłasność podatnika,

–być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, tzn. środek powinien być wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem,

–przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,

–musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jednocześnie należy wskazać, że przytoczona powyżej regulacja uzależnia możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych między innymi od faktu wykorzystania określonego środka trwałego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą podatnika. Nie oznacza to jednak, że środek trwały musi być wykorzystywany w siedzibie podatnika. Zgodnie bowiem z literalnym brzemieniem normy art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, wystarczające jest aby środek trwały służył działalności gospodarczej podatnika, zaś fizyczne używanie tego środka trwałego może mieć miejsce poza siedzibą podatnika.

W tym miejscu Spółka zauważa, że bezpłatne udostępnienie Sprzętu Medycznego do używania przez Klientów będzie się przyczyniało do uzyskiwania lub co najmniej do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, bowiem celem udostępnienia Klientom Sprzętu Medycznego jest realizacja przychodów z tytułu sprzedaży Klientom Materiałów eksploatacyjnych do używania wraz ze Sprzętem Medycznym.

Jednocześnie artykuł 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o CIT wprowadza zasadę mówiącą, iż nie stanowią kosztu podatkowego odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania.

Powyższy przepis wprowadza zatem wyjątek od ogólnej zasady zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 6 i art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.

Niemniej, w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie ma podstaw do stwierdzenia, że Sprzęt Medyczny udostępniony przez Spółkę Klientom na podstawie Umowy będzie oddany do nieodpłatnego używania w rozumieniu ww. regulacji.

Z nieodpłatnym używaniem mamy bowiem do czynienia wówczas, gdy oddający nie czerpie z tego żadnych korzyści, odbywa się to kosztem jego majątku. W sytuacji zaś, gdy przekazanie Sprzętu Medycznego związane jest z dokonywaniem zakupów innych towarów, służy reklamie urządzeń lub jest wkalkulowane w cenę towarów czy usług, wówczas trudno mówić o braku odpłatności. Nawet, jeśli opłata za przekazanie nie jest ustalona jako odrębna pozycja w umowie, to ma niewątpliwie charakter cenotwórczy. Przekazanie sprzętu w ramach handlowej umowy współpracy zawsze jest związane z pewną formą „odpłatności”, może ono przybrać jednak formę żądanego zachowania biorącego sprzęt do używania.

Odnosząc niniejsze zdarzenie przyszłe do przepisów prawa podatkowego w zakresie amortyzacji środków trwałych należy stwierdzić, iż skoro Sprzęt Medyczny będzie udostępniany Klientom w celu zwiększenia przychodów Wnioskodawcy, a ponadto taka forma współpracy zapewnia zobowiązania obu stronom transakcji, to odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Wnioskodawcę powinny stanowić dla niego koszty uzyskania przychodów.

Za nieodpłatne używanie uznaje się takie świadczenie, którego spełnienie nie powoduje, po stronie otrzymującego, obowiązkowego wzajemnego świadczenia na rzecz przekazującego środek trwały.

Umowa jaką Spółka planuje zawrzeć z Klientami przewiduje natomiast m.in., że w związku z udostępnieniem Sprzętu Medycznego, Klient na podstawie Umowy będzie zobowiązany do nabycia Materiałów eksploatacyjnych o określonej minimalnej wartości.

W konsekwencji należy uznać, że Umowa będzie miała charakter dwustronnie zobowiązujący a tym samym nie można mówić, aby udostępnienie Sprzęty Medycznego nie wiązało się z żadnym świadczeniem wzajemnym po stronie Klienta a tym samym udostępnienie Sprzętu Medycznego miało charakter nieodpłatny.

Biorąc zatem pod uwagę przestawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy, zdaniem Spółki będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Sprzętu Medycznego udostępnionego na rzecz Klientów na zasadach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego.

Spółka wskazuje, że analogiczne konkluzje znajdują potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, w szczególności:

–Interpretacja indywidualna z dnia 9 września 2016 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPB6/4510-468/16-2/AG, w której zostało potwierdzone stanowisko Wnioskodawcy w zakresie: „Jednocześnie należy wskazać, że przytoczona powyżej regulacja uzależnia możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych między innymi od faktu wykorzystania określonego środka trwałego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą podatnika. Nie oznacza to jednak, że środek trwały musi być wykorzystywany w siedzibie podatnika. Zgodnie bowiem z literalnym brzemieniem normy art. 16a ust. 1 UPDoP, wystarczające jest aby środek trwały służył działalności gospodarczej podatnika, zaś fizyczne używanie tego środka trwałego może mieć miejsce poza zakładem podatnika. Mając zatem na uwadze, że:

a)udostępniane przez Spółkę Urządzenia spełniają definicję środka trwałego określoną w art. 16a ust. 1 UPODP, ponieważ: i. stanowią własność Spółki, ii. są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok, iii. są wykorzystywane przez Spółkę;

b)udostępnienie Urządzeń pozostaje w ścisłym związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym w szczególności służy uzyskaniu, zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, to nie ulega wątpliwości, że Spółka ma prawo do zaliczania odpisów.”

–Interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2015 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPB6/4510-3/15-3/AG „Skoro więc, będący własnością Wnioskodawcy środek trwały udostępniany jest kontrahentowi w celu zwiększenia zysków (działanie to związane jest więc z zachowaniem bądź zabezpieczeniem źródła dochodów Wnioskodawcy), to odpisy amortyzacyjne mogą być uznane za koszty podatkowe. Należy także wskazać, iż art. 16 ust. 1 ustawy CIT, zawierający zamknięty katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie wyłącza z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oddanych do używania na podstawie umów innych niż najem, dzierżawa czy leasing. Art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy CIT wprowadza co prawda zasadę mówiącą, iż nie stanowią kosztu podatkowego odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania. Z nieodpłatnym używaniem mamy do czynienia wówczas, gdy oddający nie czerpie z tego żadnych korzyści, odbywa się to kosztem jego majątku. W sytuacji zaś, gdy przekazanie sprzętu związane jest z dokonywaniem zakupów innych towarów, służy reklamie urządzeń lub jest wkalkulowane w cenę towarów czy usług, wówczas trudno mówić o braku odpłatności. Nawet, jeśli opłata za przekazanie nie jest ustalona jako odrębna pozycja w umowie, to ma niewątpliwie charakter cenotwórczy. Przekazanie sprzętu w ramach handlowej umowy współpracy zawsze jest związane z pewną formą „odpłatności”, przybiera ona jednak formę żądanego zachowania kontrahenta. Podsumowując uznać należy, iż w sytuacji przekazania Punktom Handlowym do używania sprzętu w oparciu o opisaną w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym umowę użyczenia, Wnioskodawca ma prawo zaliczać do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od przekazanego składniku majątkowego.”

–Interpretacja indywidualna z dnia 29 listopada 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPB5/423-999/12-2/AB „Odnosząc niniejsze zdarzenie przyszłe do przepisów prawa podatkowego w zakresie amortyzacji środków trwałych należy stwierdzić, iż skoro będące własnością Spółki środki trwałe udostępniane są szpitalom w celu zwiększenia zysków Wnioskodawcy, a ponadto – jak twierdzi Spółka - takie działanie jest uzasadnione, gdyż taka forma współpracy zapewnia zobowiązania dla obu stronom transakcji, to odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Wnioskodawcę powinny stanowić dla niego koszty uzyskania przychodów. Reasumując skoro umowa miedzy wnioskodawcą a szpitalami będzie określała czynności wzajemne tj., że w zamian za udostępnione środki trwałe, Szpital będzie przesyłał do Spółki badania do opisu, to w niniejszej sprawie nie dochodzi do nieodpłatnego udostępnienia środków trwałych przez Wnioskodawcę do używania innemu podmiotowi, tym bardziej że urządzenia będą wykorzystywane tylko i wyłącznie na realizację umowy ze spółką. Biorą powyższe pod uwagę przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c nie będzie miał zastosowania. Tym samym stanowisko Spółki w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.”

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „updop”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 updop podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

–został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

–jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

–pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

–poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

–został właściwie udokumentowany,

–nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Ponadto zgodnie z art. 15 ust. 6 updop:

Składniki majątku stanowiące środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16a-16c updop.

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 1 updop:

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 updop:

Stosownie do art. 16a ust. 1 updop:

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

–zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

–stanowią własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 updop,

–są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,

–przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,

–są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,

–nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c updop.

Z opisu sprawy wynika, że Państwo jest właścicielem urządzeń wchodzących w skład platformy (…) oraz dedykowanego oprzyrządowania (Sprzęt Medyczny), przeznaczonych do wykonywania specjalistycznych zabiegów elektrochirurgicznych. Przewidywany okres użytkowania Sprzętu Medycznego jest dłuższy niż 1 rok a wartość początkowa przekracza kwotę 10 000 zł netto. W ramach swojej działalności Spółka w celu zwiększenia przychodów zamierza zawierać z klientami prowadzącymi placówki medyczne, w których wykonywane są zabiegi elektrochirurgiczne umowy „(…)”. Na podstawie Umowy, Spółka będzie udostępniać nieodpłatnie swoim Klientom do użytkowania Sprzęt Medyczny oraz oferować tym Klientom materiały eksploatacyjne  do wyłącznego wykorzystania wraz ze Sprzętem Medycznym. Sprzęt Medyczny będzie mógł być wykorzystywany przez Klienta tylko z Materiałami eksploatacyjnymi dostarczonymi przez Spółkę, przy czym na podstawie Umowy wykorzystanie Sprzętu Medycznego przez Klienta bez dedykowanych Materiałów eksploatacyjnych zakupionych przez Klienta w ramach Umowy będzie zabronione. Z tytułu udostępnienia Sprzętu Medycznego, Spółka nie będzie pobierała odrębnej opłaty, jednakże Klient będzie zobowiązany do zakupu od Państwa określonej minimalnej wartości Materiałów eksploatacyjnych po cenie określonej w Umowie.  Przez okres obowiązywania umowy, Państwo pozostaną właścicielem Sprzętu Medycznego, przy czym Klienci po okresie obowiązywania Umowy będą mieć możliwość nabycia Sprzętu Medycznego za cenę uzgodnioną z Państwem. Klient nie jest jednakże zobowiązany do nabycia Sprzętu Medycznego po zakończeniu okresu obowiązywania Umowy.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy będą mieli Państwo prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Sprzętu Medycznego udostępnionego na zasadach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego na rzecz Klientów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a updop:

Powyższy przepis wprowadza wyjątek od ogólnej zasady zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 6 i art. 16a ust. 1 updop. Niemniej, w analizowanym przypadku nie ma podstaw do stwierdzenia, że środki trwałe (Urządzenia) udostępnione przez Spółkę Kontrahentom na podstawie umów będą oddane do nieodpłatnego używania.

Z nieodpłatnym używaniem mamy bowiem do czynienia wówczas, gdy oddający nie czerpie z tego żadnych korzyści, odbywa się to kosztem jego majątku. W sytuacji zaś, gdy przekazanie sprzętu związane jest z dokonywaniem zakupów innych towarów, służy reklamie urządzeń lub jest wkalkulowane w cenę towarów czy usług, wówczas trudno mówić o braku odpłatności. Nawet, jeśli opłata za przekazanie nie jest ustalona jako odrębna pozycja w umowie, to ma niewątpliwie charakter cenotwórczy. Przekazanie sprzętu w ramach handlowej umowy współpracy zawsze jest związane z pewną formą „odpłatności”, przybiera ona jednak formę żądanego zachowania kontrahenta.

We wniosku wskazują Państwo, że bezpłatne udostępnienie Sprzętu Medycznego do używania przez Klientów będzie się przyczyniało do uzyskiwania lub co najmniej do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, bowiem celem udostępnienia Klientom Sprzętu Medycznego jest realizacja przychodów z tytułu sprzedaży Klientom Materiałów eksploatacyjnych do używania wraz ze Sprzętem Medycznym.

Państwa zdaniem skoro Sprzęt Medyczny będzie udostępniany Klientom w celu zwiększenia Państwa przychodów, a ponadto taka forma współpracy zapewnia zobowiązania obu stronom transakcji, to odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Państwa powinny stanowić dla niego koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że będą mieli Państwo prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Sprzętu Medycznego udostępnionego na zasadach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego na rzecz Klientów.

Jednocześnie warunkiem koniecznym dla uznania odpisów amortyzacyjnych od wskazanego środka trwałego, za koszt uzyskania przychodu jest jego wykorzystywanie w ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga fakt, iż wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy eksploatacją tego środka trwałego a osiągniętym przychodem spoczywa na Państwu.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiotowa interpretacja została wydana w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).