Zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka uzyskała zgodę na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”), rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

Następnie, na mocy decyzji zmieniającej z dnia 30 kwietnia 2019 r., działalność strefowa została rozszerzona o następującą pozycję Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

Przedmiotem działalności Spółki prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, jest produkcja części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych oraz do silników pojazdów mechanicznych (dalej: „Produkty”). Spółka specjalizuje się w produkcji wysokiej jakości odlewów ciśnieniowych ze stopów aluminium oraz precyzyjnej obróbce odlewów aluminiowych, przeznaczonych dla przemysłu motoryzacyjnego (dalej: „Działalność strefowa”).

Wypełniając warunki wskazane w Zezwoleniu Spółka nabyła grunt o powierzchni łącznej 8,6432 ha (działki oznaczone numerem ewidencyjnym (…), dalej: „Grunt” lub „Grunty”), który został następnie przyjęty przez Spółkę do ewidencji środków trwałych w dniu 31 października 2017 roku. Ponadto, w roku 2018 i 2019 Spółka nabyła kolejne dwie mniejsze działki na terenie SSE (działki oznaczone nr ewid. (…)), które również zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Spółka zakończyła inwestycję dnia 31 grudnia 2020 r.

Działalność gospodarcza realizowana jest zgodnie z Zezwoleniem, jednakże część wyżej wymienionej powierzchni Gruntu jest nieużytkowana w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej

W najbliższej przyszłości Spółka zamierza dokonać sprzedaży części wskazanych Gruntów nieużytkowanej w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (nie jest na nich prowadzona produkcja ani nie są na nich wykonywane czynności „pomocnicze”, np. parkowanie pojazdów ani składowanie surowców, towarów itp.), ujętych w wydatkach inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą zgodnie z § 6 Rozporządzenia SSE. Spółka zamierza przenieść własność części Gruntów przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz przed upływem 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja została ukończona lub po upływie 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i przed upływem 5 lat od daty zakończenia inwestycji.

Po dokonaniu sprzedaży ww. części Gruntów Spółka wyłączy je z ewidencji środków trwałych oraz z ewidencji wydatków kwalifikowanych do objęcia pomocą i nie będzie brać ich pod uwagę przy ustalaniu przysługującej Spółce pomocy publicznej.

Spółka do chwili obecnej nie wykorzystała w całości przysługującego jej limitu pomocy publicznej. Po dokonaniu sprzedaży i wyłączeniu z całej wartości kosztów kwalifikowanych wydatków związanych ze zbywanymi środkami trwałymi (tu: częścią Gruntów), pozostała łączna wartość wydatków kwalifikowanych poniesionych przez Spółkę wciąż przekraczać będzie wielkość wydatków, do poniesienia których Spółka zobowiązana została w Zezwoleniu. Po sprzedaży wskazanej części Gruntu, działalność gospodarcza objęta Zezwoleniem będzie dalej prowadzona na terenie SSE.

Pytania

1. Czy przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego w całości, czy też przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, w tej części, w jakiej zwolnienie związane było z tymi środkami trwałymi, których własność została przeniesiona oraz czy w przypadku sprzedaży części Gruntu objętego specjalną strefą ekonomiczną w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami)?

2. Czy przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, oraz czy w przypadku sprzedaży części Gruntu objętego specjalną strefą ekonomiczną w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przed upływem 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane było ono z tym składnikiem majątku (tj. wynikało z rozpoznania wydatków na nabycie Gruntów jako kosztów kwalifikowanych w rozumieniu Rozporządzenia SSE), a skutki niedotrzymania warunku dotyczyć będą jedynie okresu następującego po zbyciu składnika majątkowego. Ponadto, sprzedaż części gruntu na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, przed upływem 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych tj. przed 1 listopada 2022 roku oraz przed upływem 5 lat od daty zakończenia inwestycji, w pozostałej części nie stoi na przeszkodzie spełnienia warunku utrzymania inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, umożliwiającego korzystanie z zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie prawa własności środków trwałych (tu: części Gruntów), z którymi były związane wydatki inwestycyjne po upływie 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowi przesłanki do utraty prawa do zwolnienia podatkowego. Sprzedaż części gruntu na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po upływie 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych tj. z początkiem listopada 2022 roku, lecz przed upływem 5 lat od daty zakończenia inwestycji, nie stoi na przeszkodzie spełnienia warunku utrzymania inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, umożliwiającego korzystanie z zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

Uzasadnienie:

Ad. 1

Specjalna Strefa Ekonomiczna umożliwia prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach. Podstawowym celem utworzenia specjalnej strefy ekonomicznej jest przyspieszenie rozwoju gospodarczego w tych częściach kraju, w których istnieją strefy. Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej wiąże się z jednej strony z obowiązkiem posiadania określonego prawem zezwolenia, z drugiej natomiast umożliwia czerpanie korzyści z wielu przywilejów niedostępnych dla przedsiębiorców prowadzących działalność poza wydzielonym terytorium strefy. Ustawodawca wprowadzając przepisy dotyczące zwolnienie dla działalności objętych SSE miał na celu uatrakcyjnienie terenu i uprawdopodobnienie, że na danym terenie powstanie jakaś inwestycja.

Zdaniem Spółki, za słusznością jej stanowiska przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej.

Zgodnie z art. 12 Ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „Ustawa SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Spółki, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Z kolei, stosownie do art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, przedmiotowe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy Szczegółowe warunki prowadzenia działalności na terenie Strefy określa natomiast Rozporządzenie SSE.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, jak również pod warunkiem że zostanie utrzymana inwestycja w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

W ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie własności składnika majątkowego, z którym były związane wydatki inwestycyjne przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowi przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane było ono z tym składnikiem majątku, a skutki niedotrzymania warunku dotyczyć będą jedynie okresu następującego po zbyciu składnika majątkowego.

Zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia SSE „Warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata. Spółka wskazuje więc, że sprzedaż części Gruntu na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, przed upływem 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, tj. przed 1 listopada 2022 roku, w pozostałej części, nie stoi na przeszkodzie spełnienia warunku utrzymania inwestycji na Specjalnej Strefy Ekonomicznej, umożliwiającego korzystanie z zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT. W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż części gruntu skutkować będzie utratą prawa do zwolnienia z podatku tylko w takiej części, w jakiej zwolnienie to związane było ze sprzedawaną częścią gruntu, lecz nie wpłynie na warunek korzystania z zwolnienia od podatku dochodowego w pozostałym zakresie. Tak więc, powyższa sprzedaż części gruntu nie wpłynie na warunek utrzymania inwestycji w regionie wskazany w § 5 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia SSE.

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawiony do sprzedaży środków trwałych, których koszt nabycia został uznany za wydatek kwalifikowany w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia o SSE, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do rejestru środków trwałych, bez konsekwencji w postaci utraty prawa do zwolnienia podatkowego w całości. Spółka uznaje bowiem, że przeniesienie własności składnika majątkowego, z którym związane były wydatki inwestycyjne przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz przed upływem 5 lat od zakończenia inwestycji, stanowi jedynie przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane było ono z tym składnikiem majątku.

Mając na uwadze wykładnię celowościową powyższego przepisu, należy uznać, że pomoc publiczna otrzymana w związku z nabyciem środka trwałego, który podlega późniejszej sprzedaży, może jedynie ulec obniżeniu o odpowiednią część wartości początkowej zbywanego środka trwałego. Odmienna wykładnia Rozporządzenia prowadziłaby bowiem do nieracjonalnych wyników - podatnik nie mógłby dokonać zbycia składników majątkowych, nawet jeżeli przemawiałyby za tym względy ekonomiczne (np. jeżeli składnik majątkowy stałby się z powodu utraty właściwości nieprzydatny), bezpieczeństwa (np. jeżeli składnik majątkowy stwarzałby zagrożenie), czy też wiedzy i doświadczenia (np. jeżeli składnik majątkowy stałby się na skutek postępu technologicznego bezużyteczny). Brak zgody na sprzedaż części Gruntu, która „odłoguje” (nie zostaje wykorzystywany gospodarczo), jest niezgodny z wykładnią celowościową przywołanych przepisów.

Powyższe stanowisko potwierdzone zostało wielokrotnie przez organy podatkowe, m.in. w:

  - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 września 2008 r., ILPB3/423-341/08-2/MM: „(...) Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż przeniesienie w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne - przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - stanowi przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane ono było z tym składnikiem majątku, którego własność została przeniesiona, w okresie następującym po zbyciu składnika majątkowego, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki zezwolenia”,

  - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lutego 2009 r., IPPB3/423-1613/08-4/EŹ, „Spółka działająca na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, sprzedając środek trwały przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, traci prawo do zwolnienia z podatku tylko w takiej części, w jakiej zwolnienie to związane było ze sprzedawanym środkiem trwałym”,

  - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lutego 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1599/10/AP: „Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż przeniesienie w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne - przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - stanowi przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego wyłącznie w tej części, w jakiej związane ono było z tym składnikiem majątku, którego własność została przeniesiona (w okresie następującym po zbyciu składnika majątkowego), o ile zostaną spełnione pozostałe warunki zezwolenia”,

  - interpretacja indywidualna z Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 lutego 2009 r., sygn. IPPB3/423-1613/08-4/EŻ „Spółka działająca na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, sprzedając środek trwały przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, traci prawo do zwolnienia z podatku tylko w takiej części, w jakiej zwolnienie to związane było ze sprzedawanym środkiem trwałym”, jak również w:

1) Interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 21 sierpnia 2014 r. Izby Skarbowej w Łodzi, o sygn. IPTPB3/423-181/14-2/KJ;

2) Interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2009 r. o sygn. IBPBI/2/423-419/09/AM;

3) Interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2008 r. o sygn. ILPB3/423-341/08-2/MM.

W opinii Spółki, mając na uwadze wykładnię celowościową cytowanego wyżej przepisu należy uznać, że pomoc publiczna w przypadku sprzedaży danego środka trwałego może ulec obniżeniu jedynie o wartość wydatków kwalifikowanych, związanych ze zbywanym środkiem trwałym. Dlatego też Spółka uważa, że sprzedaż części środków trwałych, nabytych w związku z udzielonym zezwoleniem, niezależnie od ich wartości, nie spowoduje utraty całości zwolnienia podatkowego. Jeśli zatem sprzedaż środków nastąpi przed upływem 5 lat od wprowadzenia do ewidencji oraz przed upływem 5 lat od zakończenia inwestycji, koniecznym będzie obniżenie wartości wydatków inwestycyjnych, kwalifikujących się do objęcia pomocą, o wydatki na nabycie tych środków, ale Spółka nie traci prawa do zwolnienia podatkowego w odniesieniu do pozostałych wydatków inwestycyjnych.

Dla wzmocnienia prezentowanej argumentacji Wnioskodawca wskazuje stanowisko, które zajął bezpośrednio Minister Finansów, który w piśmie do Ministerstwa Gospodarki i Pracy o sygn. GN-8/KK/58/2005/247/2004 stwierdził m.in., że: „przeniesienie w jakiejkolwiek formie składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne - przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji - stanowi wystarczającą przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane było ono z tym składnikiem majątku, którego własność została przeniesiona”.

Należy również przytoczyć pismo z dnia 7 czerwca 2005 r. o sygn. PB4/UD-0680-247-71/05, w którym Ministerstwo Finansów potwierdziło, iż w rozporządzeniach brak jest przepisów, określających bezpośrednie konsekwencje podatkowe w przypadku niespełnienia wskazanego (w § 5 poszczególnych rozporządzeń strefowych) warunku, np. sprzedaży składnika majątku, z którym związane było zwolnienie podatkowe, podając, że analiza tych przepisów pozwala na stwierdzenie, że przeniesienie w jakiejkolwiek formie składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne - przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji - stanowią wystarczającą przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane ono było z tym składnikiem majątku, którego własność została przeniesiona. Pisma te potwierdzają zatem interpretację przedstawioną w stanowisku Wnioskodawcy.

W tym miejscu wskazać ponadto należy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r., zgodnie z którym przepisy Rozporządzenia SSE regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z Ustawy CIT (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z ww. wyrokiem Sądu, „Artykuł 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z 1992 r. reguluje zwolnienie od podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.).”

W opinii Spółki, potwierdzeniem zajmowanego przez nią stanowiska jest także fakt, iż inna niż prezentowana przez nią wykładnia byłaby sprzeczna z racjonalnymi zasadami prowadzenia działalności gospodarczej - nie jest bowiem dopuszczalne, aby obawa przed utratą całości zwolnienia podatkowego powstrzymywała podmioty gospodarcze przed zbywaniem składników majątku, które przestały być dla nich użyteczne. Byłaby to sytuacja godząca w interes ekonomiczny przedsiębiorstw korzystających z udogodnień płynących z działalności w Specjalnych Strefach Ekonomicznych, co z pewnością nie było zamierzeniem prawodawcy.

Podsumowując, zdaniem Spółki, zbycie części gruntu nie będzie skutkowało całkowitą utratą przez Spółkę prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, Spółka będzie bowiem nadal spełniała wszystkie warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, określone w przyznanym jej Zezwoleniu. W związku ze zbywaną częścią gruntu, Spółka zobowiązana będzie wyłącznie odpowiednio zmniejszyć wartość wydatków kwalifikowanych stanowiących podstawę kalkulacji przysługującego Spółce zwolnienia w podatku CIT (o wartość środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych).

Ad. 2

W zakresie pytania drugiego przedstawiającego zdarzenie przyszłe, w ocenie Spółki, przeniesienie prawa własności środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a przed upływem 5 lat od daty zakończenia inwestycji, nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Zdaniem Spółki, przepis § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE, uzależnia zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji od utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W stosunku do wskazanych części Gruntów pięcioletni okres, o którym mowa w cytowanym przepisie, upłynie w Spółce z dniem 31 października 2022 r.

W ocenie Spółki, sprzedaż części Gruntu po upływie 5 lat od dnia wprowadzania do ewidencji środków trwałych nie wpływa na warunek utrzymania inwestycji w regionie wskazany w § 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE.

Stosownie do § 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE, Spółka wskazuje więc że sprzedaż części Gruntu na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po upływie 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych tj. z początkiem listopada 2022 roku, w pozostałej części nie stoi na przeszkodzie spełnienia warunku utrzymania inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, umożliwiającego korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT. W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż części Gruntu nie będzie skutkować utratą prawa do zwolnienia z podatku oraz nie wpłynie na warunek korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w pozostałym zakresie. Tak więc, powyższa sprzedaż części Gruntu nie wpłynie na warunek utrzymania inwestycji w regionie wskazany w § 5 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia SSE, a co za tym idzie na dalszą możliwość korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie Zezwolenia. Na powyższą ocenę w szczególności ma wpływ fakt, że Grunt stanowi aktualnie nieużytek, który nie jest wykorzystywany w działalności gospodarczej, jego sprzedaż w żaden sposób nie zakłóci funkcjonowania inwestycji, w związku z którą Spółka otrzymała pomoc.

Spółka wskazuje, że przepisy Rozporządzenia SSE nie mówią o inwestycji jako całości, lecz jedynie o poszczególnych składnikach majątkowych i momencie ich ujawnienia w księgach. Wobec powyższych uznać należy, iż w przypadku zbycia składników majątkowych w postaci części Gruntu ujętego w ewidencji środków trwałych Spółki, nie powoduje również obowiązku zwrotu przyznanej ulgi, pomimo iż nie upłynęło 5 lat od daty zakończenia inwestycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1670 ze zm., dalej: „ustawa o SSE”).

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ww. ustawy).

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o SSE,

dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE,

podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

W art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, wskazany został przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

W myśl natomiast art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”),

wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jak stanowi § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2019, poz. 121), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1509, ze zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

   -kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub

   -tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

W myśl natomiast § 5 ust. 2 rozporządzenia,

Warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

 1)utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

 2) utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Zgodnie natomiast z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia,

za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

  1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

  3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;

6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Ponadto, zgodnie z art. 19 ust. 1 i 3 ustawy o SSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wygasa lub może zostać cofnięte tylko w przypadkach enumeratywnie w nim wyliczonych, a są nimi:

  - upływ okresu, na jaki została ustanowiona strefa;

  - zaprzestanie prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie strefy;

  - rażące uchybienie warunkom określonym w zezwoleniu;

  - wystąpienia z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza dokonać sprzedaży części wskazanych Gruntów nieużytkowanej w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (nie jest na nich prowadzona produkcja ani nie są na nich wykonywane czynności „pomocnicze”, np. parkowanie pojazdów ani składowanie surowców, towarów itp.), ujętych w wydatkach inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą zgodnie z § 6 Rozporządzenia SSE. Spółka zamierza przenieść własność części Gruntów przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz przed upływem 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja została ukończona lub po upływie 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i przed upływem 5 lat od daty zakończenia inwestycji.

Po dokonaniu sprzedaży ww. części Gruntów Spółka wyłączy je z ewidencji środków trwałych oraz z ewidencji wydatków kwalifikowanych do objęcia pomocą i nie będzie brać ich pod uwagę przy ustalaniu przysługującej Spółce pomocy publicznej.

Należy wskazać, że w ww. rozporządzeniu brak jest przepisów określających bezpośrednie konsekwencje podatkowe w przypadku niespełnienia wskazanych (w § 5 ust. 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia strefowego) warunków, np. sprzedaży składnika majątku, zaliczonego do kosztów kwalifikowanych, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji lub sprzedaży składnika majątku, z którym związane było zwolnienie przed upływem 5 lat od daty zakończenia inwestycji.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż przeniesienie w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne – przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego, jednak tylko w części w jakiej przysługiwało mu ono z tytułu kosztu poniesionego na ten środek trwały, którego własność została przeniesiona, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki zezwolenia.

Natomiast, w przypadku przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czynność ta nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Również, w przypadku sprzedaży części Gruntu objętego specjalną strefą ekonomiczną w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania.

Zatem, analizując powyższe, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

  - przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, 

skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego w całości, czy też przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, w tej części, w jakiej zwolnienie związane było z tymi środkami trwałymi, których własność została przeniesiona oraz czy w przypadku sprzedaży części Gruntu objętego specjalną strefą ekonomiczną w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami), jest prawidłowe;

  - przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, oraz czy w przypadku sprzedaży części Gruntu objętego specjalną strefą ekonomiczną w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami), jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Dodatkowo zauważyć należy, że w wydanej interpretacji Organ nie odniósł się do kwestii ustalenia od jakiego momentu powstaną skutki niedotrzymania warunku o którym mowa w § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia strefowego, nie stanowiło to bowiem przedmiotu pytania Wnioskodawcy, które wyznacza zakres interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).