Temat interpretacji

Powstanie przychodu dla Spółki w wyniku planowanego wyposażenia oddziału w Polsce w środki pieniężne i inne aktywa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2020 r. (data nadania 24 czerwca 2020 r., data wpływu 26 czerwca 2020 r.) uzupełnionego pismem z dnia 9 września 2020 r. (data nadania 7 września 2020 r., data wpływu 11 września 2020 r.) oraz pismem z dnia 15 września 2020 r. (data nadania 16 września 2020 r., data wpływu 22 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 26 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.212.2020.1.SP (data nadania 27 sierpnia 2020 r., data doręczenia 31 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie powstania przychodu dla Spółki w wyniku planowanego wyposażenia oddziału w Polsce w środki pieniężne i inne aktywa jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie powstania przychodu dla Spółki w wyniku planowanego wyposażenia oddziału w Polsce w środki pieniężne i inne aktywa.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa cypryjskiego z siedzibą w miejscowości A. Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym na Cyprze. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą o charakterze inwestycyjnym. Inwestycje dokonywane są głównie w udziały i akcje spółek, inne papiery wartościowe oraz nieruchomości. Aktywa Wnioskodawcy położone są na terenie różnych krajów. Część aktywów Wnioskodawcy stanowią udziały i akcje w spółkach polskich, w tym akcje spółek notowanych na giełdzie papierów wartościowych w ().

Wnioskodawca planuje utworzenie oddziału w Polsce zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Przedmiotem działalności oddziału będzie działalność inwestycyjna polegająca na inwestowaniu w akcje i udziały spółek polskich. Dla oddziału zostanie najęty lokal biurowy w Polsce, w oddziale zostanie zatrudniony pracownik lub pracownicy. Dla oddziału zostaną założone osobne rachunki bankowy i maklerski. Decyzje dotyczące działalności gospodarczej prowadzonej przez oddział będą podejmowane w Polsce przez dyrektora oddziału - ustanowioną osobę upoważnioną do reprezentacji Wnioskodawcy.

Oddział będzie prowadził osobną rachunkowość zgodnie z prawem polskim oraz stanowił zakład podatkowy wnioskodawcy w Polsce w rozumieniu art. 5 ust. 1 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z którym zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Tym samym, w ramach działalności oddziału wnioskodawca będzie w Polsce podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej też: ustawa o podatku CIT).

W sensie funkcjonalnym oddział stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku CIT będzie to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Wnioskodawca zamierza w ramach wyodrębnienia kapitałowego dokonać wyposażenia oddziału w środki pieniężne oraz inne aktywa (część posiadanych przez siebie udziałów i akcji polskich spółek kapitałowych) przeznaczone do prowadzenia działalności przez oddział na terytorium Polski, zarówno przed rozpoczęciem faktycznej działalności oddziału, jak i w okresie późniejszym (doposażenie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zdarzenie przyszłe, tj. wyposażenie oddziału przez wnioskodawcę w ramach wyodrębnionego kapitału w środki pieniężne i inne aktywa (udziały oraz akcje w polskich spółkach kapitałowych) przeznaczone do prowadzenia przez oddział działalności na terytorium Polski, dokonane zarówno przed rozpoczęciem działania oddziału, jak i w okresie późniejszym nie prowadzi do powstania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, zdarzenie przyszłe opisane w poz. 74 nie spowoduje po jego stronie powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. wyposażenie przez Wnioskodawcę, w ramach wyodrębnionego kapitału, oddziału w środki pieniężne oraz inne aktywa (udziały i akcje w polskich spółkach kapitałowych) nie będzie stanowić przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyposażenie oddziału w środki pieniężne i inne aktywa przeznaczone do prowadzenia przez oddział jest warunkiem niezbędnym do prawidłowego działania na terytorium Polski i powinno być neutralne pod względem podatkowym. Oddział jest jedynie wyodrębnioną jednostką organizacyjną spółki i nie posiada odrębnej od spółki osobowości prawnej. zatem przesunięcie majątkowe między jednostką macierzystą (centralą) a oddziałem jest czynnością w ramach jednego podmiotu nie może powodować powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie powstania przychodu dla Spółki w wyniku planowanego wyposażenia oddziału w Polsce w środki pieniężne i inne aktywa za prawidłowe.

Zasady prowadzenia w Polsce działalności przez przedsiębiorców zagranicznych określa ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2020 r., poz. 1252, dalej ustawa).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy, reguluje ona podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej przez osoby zagraniczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czasowe oferowanie lub świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby zagraniczne będące przedsiębiorcami oraz określa zasady tworzenia przez osoby zagraniczne będące przedsiębiorcami oddziałów i przedstawicielstw w Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy, osoby zagraniczne będące przedsiębiorcami mogą tworzyć w Rzeczypospolitej Polskiej oddziały, przedstawicielstwa lub czasowo oferować lub świadczyć usługę, na zasadach określonych w ustawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 15 ustawy, przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą.

Z kolei zgodnie z art. 1 oraz 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej updop), przedmiotowa ustawa reguluje opodatkowanie:

1. Osób prawnych
2. Spółek kapitałowych w organizacji
3. Spółek komandytowo-akcyjnych posiadających na terytorium Polski siedzibę lub zarząd
4. Jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, innych niż przedsiębiorstwa w spadku oraz spółki nieposiadające osobowości prawnej
5. Spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
6. Podatkowych grup kapitałowych.

Na podstawie art. 3 ust. 2 updop, Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że przedsiębiorca zagraniczny, nieposiadający siedziby ani zarządu na terytorium Polski, powinien co do zasady podlegać jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ponadto, w przypadku gdy zagraniczny przedsiębiorca działa w Polsce w formie oddziału, wówczas dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, oddział ten kreuje zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 updop oraz właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (w tym przypadku Umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (dalej UPO), zmienionej Protokołem podpisanym w Nikozji dnia 22 marca 2012 r., zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Cypr dnia 7 czerwca 2017 r.).

W rozumieniu art. 5 ust. 1 UPO określenie zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 7 ust. 1 UPO, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W myśl art. 7 ust. 2 UPO, Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako odrębne i samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 UPO, Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się potrącenie wydatków, ponoszonych dla tego zakładu przez przedsiębiorstwo, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej.

Na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że Oddział stanowić będzie zagraniczny zakład Wnioskodawcy w rozumieniu art. 5 ust. 1 UPO. Oznacza to również, iż to Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od zysków uzyskanych z działalności gospodarczej polskiego oddziału. Wszelkie składniki majątkowe alokowane do Oddziału będą stanowić własność Wnioskodawcy. Wszystkie transfery majątkowe dokonywane pomiędzy Wnioskodawcą a Oddziałem dotyczą prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce i maja charakter wewnętrzny, zatem stanowią one wyłącznie przypisanie części majątku do określonej działalności, lecz w ramach tej samej osoby prawnej.

Zgodnie z pkt 28 Komentarza do art. 7 Modelowej konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (wersja od 15 lipca 2014 r., dalej: Komentarz) fikcja odrębnego i niezależnego przedsiębiorstwa przewidziana w ustępie 2 jest ograniczona do określenia zysków, które można przypisać zakładowi. Nie rozciąga się ona na stworzenie hipotetycznego dochodu przedsiębiorstwa, który umawiające się państwo może opodatkować jako taki na podstawie swojego prawa wewnętrznego ().

Komentarz nakazuje traktować transakcje pomiędzy spółką a jej zakładem jako transakcje wewnętrzne (por. pkt 28 i pkt 30 Komentarza do art. 7).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym. Zaliczenie danego przysporzenia majątkowego do przychodów podatnika uwarunkowane jest definitywnym charakterem takiego przysporzenia, czyli faktycznym i ostatecznym powiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika w wyniku uzyskania takiego przysporzenia.

Podsumowując, wyposażenie Oddziału przez Wnioskodawcę w ramach wyodrębnionego kapitału w środki pieniężne i inne aktywa, przeznaczone do prowadzenia przez Oddział działalności na terytorium Polski, dokonane przed rozpoczęciem działania oddziału oraz w okresie późniejszym nie doprowadzi do powstania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ wskazane przepływy stanowią jedynie czynność techniczną i odbywają się w ramach działalności tego samego podatnika, jakim jest Wnioskodawca. Przedmiotowe przepływy nie doprowadzą tym samym do powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy, ponieważ z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są dokonywane w ramach tego samego podmiotu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej