1) Czy w sytuacji, gdy kwota Kosztów B+R poniesionych w każdym Roku B+R była wyższa niż kwota dochodu za ten rok ustalonego zgodnie z art. 7 ustawy o CIT, Spółka nabyła prawo, o którym mowa w art. 18d ust. 8 zd. 2 ustawy o CIT - do dokonania odliczeń w ramach ulgi B+R (przy spełnieniu pozostałych wymagań określonych w tym artykule) w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia? 2) Czy w sytuacji, gdy w 2022 r. Spółka będzie miała prawo do dokonania odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT (przy spełnieniu wymagań określonych w tym artykule) Kosztów B+R poniesionych w latach poprzednich, tj. w latach 2018-2021, wskazanego odliczenia będzie mogła ona dokonać począwszy od kosztów poniesionych historycznie najwcześniej, tj. na zasadzie tzw. FIFO (firsf in, first out, „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”)?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego  stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy:

  - kwota Kosztów B+R poniesionych w każdym Roku B+R była wyższa niż kwota dochodu za ten rok ustalonego zgodnie z art. 7 ustawy o CIT, Spółka nabyła prawo, o którym mowa w art. 18d ust. 8 zd 2 ustawy o CIT - do dokonania odliczeń w ramach ulgi B+R (przy spełnieniu pozostałych wymagań określonych w tym artykule) w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia,

  - w 2022 r. Spółka będzie miała prawo do dokonania odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT (przy spełnieniu wymagań określonych w tym artykule) Kosztów B+R poniesionych w latach poprzednich, tj. w latach 2018-2021, wskazanego odliczenia będzie mogła ona dokonać począwszy od kosztów poniesionych historycznie najwcześniej, tj. na zasadzie tzw. FIFO (firsf in, first out, „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”). 

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

1.1.Uwagi ogólne.

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem posiadającym osobowość prawną, podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”) od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągania (Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Spółka jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

1.2.Działalność B+R.

Spółka jest dostawcą rozwiązań technologicznych (informacyjno-komunikacyjnych) i autorskich programów komputerowych. Ponadto, Spółka świadczy usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, w szczególności w zakresie doradztwa w tych obszarach. Dodatkowo, Spółka osiąga przychody z wynajmu nieruchomości.

W latach 2013-2021 Spółka realizowała projekt polegający na opracowaniu nowej, sprzętowo-programowej platformy zakupowej pozwalającej nie tylko na dokonywanie zakupów czy zbieranie bonów i punktów lojalnościowych, ale także na gromadzenie i analizowanie duży ilości danych (Big Data) w zakresie zachowań zakupowych Konsumentów (dalej: „Projekt”).

Na realizację Projektu Spółka otrzymała dotację - przyznane przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBR) dofinansowanie w ramach (…).

Realizując Projekt Spółka prowadziła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT (dalej: „Działalność B + R”). Wnioskodawca prosi o przyjęcie wskazanej okoliczności jako elementu opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w ramach niniejszego wniosku.

1.3.Koszty B+R

Na prowadzoną Działalność B+R (w toku realizacji Projektu) Spółka ponosiła koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty te:

- mieściły się w katalogu kosztów kwalifikowanych określonym w art. 18d ust. 2-3a ustawy o CIT:

- nie były ponoszone w ramach badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT;

- były kosztami w części, w jakiej nie zostały Spółce zwrócone - nie zostały sfinansowane z otrzymanej przez Spółkę dotacji lub w jakiejkolwiek innej formie;

- są kosztami, które nie zostały w całości lub w części odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem CIT;

(dalej, wskazane powyżej i tak scharakteryzowane koszty, łącznie jako: „Koszty B+R”).

Tak rozumiane Koszty B+R Spółka ponosiła w latach 2018-2021.

1.4.Wynik podatkowy za lata 2018, 2020 i 2021.

Przedmiotem niniejszego wniosku są lata 2018, 2020 i 2021 r. (dalej, każdy rok odrębnie z tych wymienionych lat, jako: „Rok B+R”). W każdym Roku B+R Spółka osiągnęła nadwyżkę przychodów „operacyjnych” (innych niż przychody z zysków kapitałowych - innych niż wymienione w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT) nad kosztami ich uzyskania, od której odliczyła straty poniesione w latach ubiegłych. W rezultacie Spółka nie wykazała podstawy opodatkowania w żadnym Roku B+R - nie zapłaciła podatku CIT za żaden rok B+R.

Wnioskodawca zaznacza przy tym, że kwota Kosztów B+R poniesionych w każdym Roku B+R była wyższa niż kwota dochodu za ten rok ustalonego jako „nadwyżka przychodów operacyjnych nad kosztami ich uzyskania, po odliczeniu od niej strat z lat ubiegłych”.

Natomiast, w roku 2019 Spółka poniosła stratę ze źródła przychodów operacyjnych - koszty uzyskania przychodów poniesione w tym roku przekroczyły sumę takich przychodów. W roku tym Spółka również ponosiła Koszty B+R.

Spółka nie osiągała przychodów z zysków kapitałowych w latach 2018-2022 i przyjmuje na potrzeby niniejszego wniosku, ze takich przychodów nie osiągnie również do końca roku 2022.

1.5.Pozostałe uwagi

Spółka nie prowadziła w latach 2018-2021 oraz nie prowadzi w 2022 r., działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji - Spółka nie korzystała i nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Spółka zamierza skorzystać z uregulowanego w art. 18d ustawy o CIT prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „ulga B+R”). W związku z powyższym, Wnioskodawca chciałby potwierdzić swoje rozumienie przedmiotowej regulacji.

Jednocześnie, Wnioskodawca zaznacza, że Spółka w prowadzonych przez siebie ewidencjach rachunkowych (ewidencjach, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT) wyodrębnia koszty prowadzonej Działalność B+R, tj. Koszty B+R. Przed dokonaniem odliczenia w ramach ulgi B+R koszty te zostaną wykazane we właściwych zeznaniach zgodnie z art. 18e ustawy o CIT.

W latach 2018-2021 Spółce nie przysługiwała kwota (prawo do wykazania w zeznaniu kwoty), o której (o którym) mowa w art. 18da ustawy o CIT. Wnioskodawca nie skorzysta również w 2022 r. z możliwości (pomniejszenia określonych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych) przewidzianej w art. 18db ustawy o CIT.

Pytania

1) Czy w sytuacji, gdy kwota Kosztów B+R poniesionych w każdym Roku B+R była wyższa niż kwota dochodu za ten rok ustalonego zgodnie z art. 7 ustawy o CIT, Spółka nabyła prawo, o którym mowa w art. 18d ust. 8 zd. 2 ustawy o CIT - do dokonania odliczeń w ramach ulgi B+R (przy spełnieniu pozostałych wymagań określonych w tym artykule) w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia?

2) Czy w sytuacji, gdy w 2022 r. Spółka będzie miała prawo do dokonania odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT (przy spełnieniu wymagań określonych w tym artykule) Kosztów B+R poniesionych w latach poprzednich, tj. w latach 2018-2021, wskazanego odliczenia będzie mogła ona dokonać począwszy od kosztów poniesionych historycznie najwcześniej, tj. na zasadzie tzw. FIFO (firsf in, first out, „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1) w sytuacji, gdy kwota Kosztów B+R poniesionych w każdym Roku B+R była wyższa niż kwota dochodu za ten rok ustalonego zgodnie z art. 7 ustawy o CIT, Spółka nabyła prawo, o którym mowa w art. 18d ust. 8 zd. 2 ustawy o CIT - do dokonania odliczeń w ramach ulgi B+R (przy spełnieniu pozostałych wymagań określonych w tym artykule) w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

2) w sytuacji, gdy w 2022 r. Spółka będzie miała prawo do dokonania odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT (przy spełnieniu wymagań określonych w tym artykule) Kosztów B+R poniesionych w latach poprzednich, tj. w latach 2018-2021, wskazanego odliczenia będzie mogła ona dokonać począwszy od kosztów poniesionych historycznie najwcześniej, tj. na zasadzie tzw. FIFO (first in, first out, „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”).

W art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, określono katalog kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi B+R. Natomiast w art. 18d ust. 3a-3k ustawy o CIT wskazano dodatkowe kategorie kosztów oraz warunki i zasady, na jakich wydatki należące do tych kategorii mogą zostać odliczone przez podatników posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Zgodnie z art. 18d ust. 4 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Artykuł 18d ust. 5 ustawy o CIT wskazuje z kolei, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Zasady korygowania dokonanego odliczenia w sytuacji wystąpienia okoliczności, o których mowa powyżej, określa ust. 5a.

W myśl art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, Które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów. Wskazane zwolnienia dotyczą dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

W art. 18d ust. 7 ustawy o CIT określono kwoty kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach Ulgi B+R. Zgodnie z pkt 3 tego ustępu w przypadku podatników, którzy nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego (według przywołanej ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej), jest to 100% kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3 ustawy o CIT oraz 200% kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT.

Na podstawie art. 18d ust. 8 zd. 1 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. Natomiast zgodnie ze zd. 2 wskazanego ustępu, w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Artykuł 18d ust. 8 zd. 3 ustawy o CIT wskazuje na możliwość pomniejszenia kwoty podlegającej przekazaniu przez podatnika, jako płatnika, zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskiwanych przez pracowników i współpracowników zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową podatnika o iloczyn kwoty nieodliczonej w ramach ulgi B+R, stawki obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Natomiast art. 18d ust. 9 oraz art. 18da ustawy o CIT określają szczególną możliwość skorzystania z ulgi B+R przez podatników rozpoczynających działalność i spełniających określone warunki.

4.1. W zakresie pytania nr 1.

Odliczenia w ramach ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, dokonuje się od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18. Na podstawie art. 18d ust. 8 zd. 2 ustawy o CIT, w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń podatnik może dokonać takiego odliczenia w kolejnych sześciu latach podatkowych.

Ten ostatni przepis pozwala podatnikom na skorzystanie z ulgi B+R w sytuacji, gdy w danym roku ponosili oni wprawdzie koszty uzyskania przychodów na prowadzoną działalność B+R (koszty kwalifikowane), a jednocześnie, ze względu na nieosiągnięcie dochodu w odpowiedniej wysokości, nie mogą dokonać ich (pełnego) odliczenia.

Artykuł 18 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem artykułów nieznajdujących zastosowania w odniesieniu do niniejszego wniosku, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7, po odliczeniu darowizn, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania jest, co do zasady, dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów (tzw. przychodów „operacyjnych”).

Kolejne ustępy art. 7 ustawy o CIT określają zasady ustalania tego dochodu:

  - ust. 2 wskazuje, że „dochodem ze źródła przychodów” jest (z zastrzeżeniem artykułów nieznajdujących zastosowania w odniesieniu do niniejszego wniosku) nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów;

  - ust. 3 stanowi, iż przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się wymienionych w tym ustępie przychodów, kosztów i strat;

  - ust. 4-4a określają z kolei sposób ustalania wysokości straty poniesionej w roku podatkowym;

  - natomiast ust. 5 i 6 wskazuje zasady, na jakich dochód uzyskany ze źródła przychodów może zostać obniżony o wysokość strat z tego źródła przychodów poniesionych w latach ubiegłych.

W oparciu o powyższe regulacje Spółka ustaliła dochód w każdym Roku B+R - jako nadwyżkę przychodów operacyjnych (innych niż przychody z zysków kapitałowych) nad koszami ich uzyskania (w myśl art. 7 ust. 2 i 3), od której odliczono straty poniesione w latach ubiegłych (zgodnie z art. 7 ust. 5 i 6). Spółka nie wykazała podstawy opodatkowania w żadnym Roku B+R - nie zapłaciła podatku CIT za żaden rok B+R.

Jak wskazano, dochód Spółki za każdy Rok B+R, ustalony jako nadwyżka przychodów operacyjnych nad kosztami ich uzyskania, po odliczeniu od niej strat z lat ubiegłych - a więc dochód ustalony zgodnie z art. 7 ustawy o CIT - był niższy niż kwota poniesionych w tym roku Kosztów B+R (kwota kosztów podlegających odliczeniu w ramach ulgi B+R). Należy więc uznać, że Spółka w żadnym Roku B+R nie osiągnęła (wystarczającego) dochodu, który stanowiłby podstawę opodatkowania pozwalającą na dokonanie odliczenia w oparciu o art. 18d ust. 1 ustawy o CIT (przy spełnieniu pozostałych wymagań określonych w tym artykule).

Konsekwentnie, skoro zatem Spółka w żadnym Roku B+R nie osiągnęła odpowiedniego dochodu, to należy przyjąć, że nabyła ona prawo, o którym mowa w art. 18d ust. 8 zd. 2 ustawy o CIT, do dokonania odliczeń w ramach ulgi B+R (przy spełnieniu pozostałych wymagań określonych w tym artykule) w kolejnych sześciu latach podatkowych następujących bezpośrednio po takim roku.

4.2 W zakresie pytania nr 2.

Postanowienia art. 18d ust. 8 ustawy o CIT (ani innego przepisu zawartego w ustawie o CIT), nie określają, w jakiej wysokości podatnik jest zobowiązany do dokonania przysługującego mu odliczenia w którymś lub w każdym roku z sześciu kolejno następujące po sobie lat podatkowych następujących po roku, w którym nabył on prawo do skorzystania z ulgi B+R, ale nie mógł z niego skorzystać (w całości). Przepisy nie określają również, w jakiej kolejności należy dokonywać takich odliczeń w sytuacji, gdy podatnikowi w tym samym roku podatkowym będzie przysługiwało prawo do odliczenia kosztów działalności badawczo- rozwojowej poniesionych w różnych latach podatkowych, np. w roku bieżącym i w latach wcześniejszych (które to wydatki nie zostały odliczone wcześniej ze względu nieosiągnięcie przez podatnika dochodów w wystarczającej wysokości).

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zatem przyjąć, że jeżeli w danym roku podatkowym podatnikowi przysługuje na podstawie art. 18d ust. 8 ustawy o CIT prawo do odliczenia w ramach ulgi B+R kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych w różnych latach podatkowych, to może on zdecydować w jakiej kolejności - w odniesieniu do wydatków z którego roku - dokona odliczeń (takie stanowisko przedstawiono również w publikacji „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz” pod red. K. Gila, A. Oborskiej, A. Wacławczyka i A. Walter, Warszawa 2019).

W analogiczny sposób unormowano zasady odliczania strat podatkowych w art. 7 ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT. Przepisy określają jedynie maksymalną wysokość starty z określonego źródła przychodów (50%), o jaką może zostać obniżony dochód z tego źródła uzyskany w danym roku podatkowym, oraz okres (5 lat), w jakim takiego obniżenia można dokonać. W żadnym przepisie nie wskazano natomiast, że w sytuacji, gdy podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia osiągniętego dochodu o straty poniesione w różnych latach podatkowych, to jest on zobowiązany do dokonania takiego obniżenia w określonej proporcji lub wysokości w odniesieniu do każdej ze strat bądź w określonej kolejności, począwszy od strat poniesionych najwcześniej albo najpóźniej (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.329.2018.1.AM).

Z powyższych względów wskazana w treści pytania Spółki metoda dokonywania odliczeń - począwszy od Kosztów B+R poniesionych najwcześniej (na zasadzie FIFO, first in, first out, „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”) – pozostaje, zdaniem Wnioskodawcy, zgodna z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT. Przedstawiona metoda pozwala w praktyce podatnikowi skorzystać z możliwości dokonania odliczenia w ramach ulgi B+R w sytuacji, gdy w roku poniesienia kosztów na działalność badawczo-rozwojową nie osiągnął dochodu w odpowiedniej wysokości.

Przyjęcie odmiennego podejścia, np. zgodnie z którym w pierwszej kolejności należałoby dokonywać odliczenia w odniesieniu do kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych najpóźniej, mogłoby całkowicie uniemożliwić zastosowanie art. 18d ust. 8 zd. 2 ustawy o CIT. Taka sytuacja miałby miejsce w przypadku ponoszenia takich wydatków regularnie, w kolejnych latach podatkowych, przy jednoczesnym braku osiągania dochodów w wysokości pozwalającej na dokonywanie odliczenia w ramach ulgi B+R na bieżąco, w latach ponoszenia kosztów. Trudno uzasadnić takie praktyczne ograniczenie stosowania ulgi B+R, jako instrumentu mającego zachęcać przedsiębiorców do inwestowania w prace nad innowacyjnymi i nowatorskimi rozwiązaniami, w sytuacji, gdy koszty kwalifikujące się do odliczenia w ramach tej ulgi są ponoszone regularnie i to w wysokości niepozwalającej na dokonywanie odliczeń na bieżąco.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy w 2022 r. Spółka będzie miała prawo do odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT (przy spełnieniu pozostałych wymagań określonych w tym artykule) Kosztów B+R poniesionych w latach poprzednich, tj. w latach 2018-2021, wskazanego odliczenia będzie mogła ona dokonać począwszy od kosztów poniesionych najwcześniej, tj. na zasadzie FIFO.

Prawidłowość stosowania metody FIFO przy dokonywaniu odliczeń w ramach ulgi B+R kosztów poniesionych w różnych latach podatkowych, które podlegały odliczeniu w ciągu następnych sześciu lat podatkowych na podstawie na podstawie art. 18d ust. 8 zd. 2 ustawy o CIT, potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5 lutego 2021 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.519.2020.1.APO

4.3. Podsumowanie

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy:

1) w sytuacji, gdy kwota Kosztów B+R poniesionych w każdym Roku B+R była wyższa niż kwota dochodu za ten rok ustalonego zgodnie z art. 7 ustawy o CIT, Spółka nabyła prawo, o którym mowa w art. 18d ust. 8 zd. 2 ustawy o CIT - do dokonania odliczeń w ramach ulgi B+R (przy spełnieniu pozostałych wymagań określonych w tym artykule) w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

2) w sytuacji, gdy w 2022 r. Spółka będzie miała prawo do dokonania odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT (przy spełnieniu wymagań określonych w tym artykule) Kosztów B+R poniesionych w latach poprzednich, tj. w latach 2018-2021, wskazanego odliczenia będzie mogła ona dokonać począwszy od kosztów poniesionych historycznie najwcześniej, tj. na zasadzie tzw. FIFO (first in, first out, „pierwsze weszło, pierwsze wyszło”).