Czy Spółka będzie uprawniona do stosowania 9% stawki podatku CIT. - Interpretacja - 0111-KDIB2-1.4010.334.2022.1.ES

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 24 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.334.2022.1.ES

Temat interpretacji

Czy Spółka będzie uprawniona do stosowania 9% stawki podatku CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 maja 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

1.Czy Spółka jest uprawniona do stosowania w roku podatkowym, który rozpoczął się 1 maja i trwał do 31 grudnia 2021 r. 9% stawki w podatku CIT, przy czym Spółka:

- spełniła kryterium małego podatnika, w przypadku gdy w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r., nie został przekroczony próg przychodów wskazany w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, przy czym okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r., należy traktować jako rok poprzedni do którego należy odnosić wskazany w powołanym przepisie limit przychodów, oraz

- spełni warunek limitu przychodów w roku podatkowym o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przy czym rokiem podatkowym w przypadku Spółki będzie okres od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.,

2.Czy Spółka będzie uprawniona do stosowania 9% stawki podatku CIT w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., przy czym Spółka:

- spełni kryterium małego podatnika, w przypadku gdy w okresie od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., nie zostanie przekroczony próg przychodów wskazany w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,

- spełni warunek limitu przychodów w roku podatkowym, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2  ustawy o CIT, a zatem w roku podatkowym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca ( także dalej „Spółka”) jest spółką komandytową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągnięcia.

Na mocy przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 2123; dalej: Ustawa zmieniająca), spółki komandytowe jako samodzielni podatnicy, zostały objęte opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych, tym samym podlegają przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2020.)1406 dalej jako „ustawa o CIT”). Status ten nabyły 1 stycznia, lub na podstawie przepisów przejściowych, po decyzji niektórych spółek, 1 maja 2021 r., zatem obecnie Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy zmieniającej: „W przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2”.

Co do zasady zatem spółki komandytowe nabyły status podatnika podatku dochodowego z dniem 1 stycznia 2021 r. Ustawodawca wprowadził jednak możliwość przesunięcia terminu uzyskania tego statusu, gdyż zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu: „Spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r.” W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.”

Wnioskodawca skorzystał z tej możliwości i uzyskał status podatnika podatku dochodowego z dniem 1 maja 2021 r. Jednocześnie Spółka podkreśla, że nie skorzystała z możliwości przedłużenia roku obrotowego, na mocy art. 12 ust 4 Ustawy zmieniającej. Rok podatkowy Spółki, który był jej pierwszym rokiem podatkowym po zmianie jej status podatkowego i trwał od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., natomiast rok obrotowy trwał:

1.od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r. - poprzedni rok obrotowy,

2.od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r. - obecny rok obrotowy.

Wnioskodawca zaznacza, że rok obrotowy trwający od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., jest jednocześnie pierwszym pełnym rokiem podatkowym Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości stosowania przez Spółkę 9% stawki podatku CIT w roku podatkowym, który trwał od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., oraz spełnienia kryteriów do jej stosowania, tj. statusu małego podatnika oraz poziomu przychodów w roku podatkowym.

Analogicznie, Wnioskodawca powziął wątpliwości co do ustalenia statusu Spółki na potrzeby spełnienia warunków do stosowania 9% stawki CIT w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., a zatem obecnego roku podatkowego Spółki.

Wnioskodawca osiąga przychody inne niż przychody ze źródła zyski kapitałowe.

Ze względu na to, że w roku od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r. Spółka nie była podatnikiem podatku dochodowego - a był to okres, który poprzedzał jej rok podatkowy - w roku obrotowym 2020 r. Spółka nie przekroczyła limitu przychodów do ustalenia statusu małego podatnika. Natomiast w roku podatkowym trwającym od 1 maja do 31 grudnia 2021 r. Spółka nie przekroczyła limitu przychodów, jako drugiego warunku uprawniającego do stosowania 9% stawki CIT.

W odniesieniu natomiast do bieżącego roku podatkowego, który dla Spółki jest pierwszym pełnym rokiem podatkowym a zatem trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., Spółka w odniesieniu do poprzedniego roku podatkowego trwającego od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., nie przekroczyła limitu przychodów do ustalenia statusu małego podatnika. W odniesieniu do bieżącego roku podatkowego, Spółka przewiduje, że nie zostanie przekroczony limit przychodów, a zatem drugi warunek do stosowania 9% stawki CIT.

Pytania

1.Czy Spółka jest uprawniona do stosowania w roku podatkowym, który rozpoczął się 1 maja i trwał do 31 grudnia 2021 r. 9% stawki w podatku CIT, przy czym Spółka:

·spełniła kryterium małego podatnika, w przypadku gdy w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r., nie został przekroczony próg przychodów wskazany w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, przy czym okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r., należy traktować jako rok poprzedni do którego należy odnosić wskazany w powołanym przepisie limit przychodów, oraz

·spełni warunek limitu przychodów w roku podatkowym, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przy czym rokiem podatkowym, w przypadku Spółki będzie okres od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.?

2.Czy Spółka będzie uprawniona do stosowania 9% stawki podatku CIT w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., przy czym Spółka:

·spełni kryterium małego podatnika, w przypadku gdy w okresie od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., nie zostanie przekroczony próg przychodów wskazany w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT,

·spełni warunek limitu przychodów w roku podatkowym, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2  ustawy o CIT, a zatem w roku podatkowym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r.

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania 9% stawki podatku CIT, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, ust. 1d oraz 1e w zw. z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT oraz art. 12 ust. 1, 2, oraz 4 Ustawy zmieniającej, spełniając wskazane tych przepisach warunki do zastosowania obniżonej stawki:

·Posiada status małego podatnika, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, przy czym za poprzedni rok należy uznać okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r. - zatem jeżeli w tym okresie nie został przekroczony limit przychodów, Spółka posiada status małego podatnika;

·Nie przekroczyła w swoim pierwszym po zmianie statusu roku podatkowym, rozumianym zgodnie z art. 12 ust. 3 i 4 Ustawy zmieniającej, w zw. z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wskazanego progu przychodów; - a zatem w okresie od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.

Spółka będzie uprawniona do stosowania 9% stawki podatku CIT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja.

W pierwszej kolejności w ocenie Wnioskodawcy, należy odnieść się do zasad ustalenia roku podatkowego spółki oraz kwestii związanych z rokiem obrotowym po uzyskaniu przez Spółkę statusu podatnika uregulowanych w przepisach Ustawy zmieniającej jako przepisów szczególnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 i 4 Ustawy zmieniającej, spółki komandytowe otrzymały możliwość zamknięcia ksiąg w dwojaki sposób:

·Z dniem poprzedzającym dzień uzyskania przez spółkę komandytową i spółkę jawną statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych spółka ta jest obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych, przy czym przepis art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się odpowiednio.

·Jeżeli ostatni dzień roku obrotowego spółki komandytowej, o której mowa w ust. 2, przypada w okresie od dnia 31 grudnia 2020 r. do dnia 31 marca 2021 r., spółka ta może nie zamykać ksiąg rachunkowych na ten dzień i kontynuować rok obrotowy do dnia 30 kwietnia 2021 r.

Co do zasady zatem, spółki komandytowe były zobowiązane do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający uzyskanie statusu podatnika podatku dochodowego (ust. 3 powołanego przepisu), co do zasady zatem na dzień 31 grudnia 2020 r., przy czym ustawodawca przewidział możliwość fakultatywnego terminu uzyskania statusu podatnika na 1 maja 2021 r. (art. 12 ust. 2 Ustawy zmieniającej). Ustawodawca wprowadził jednak możliwość zamknięcia ksiąg tylko na potrzeby podatkowe lub poprzez fakultatywną możliwość wydłużenia roku obrotowego i wówczas zamknięcia ksiąg zarówno na potrzeby bilansowe jak i podatkowe. Spółka, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, zamknęła księgi rachunkowe na 31 grudnia 2020 r. (za rok obrotowy od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r.) oraz zamknęła księgi na 31 grudnia 2021 r. (rok obrotowy od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r.), a zatem nie skorzystała z możliwości przedłużenia roku obrotowego na podstawie art. 12 ust. 4 Ustawy zmieniającej. Rok podatkowy Spółki trwający od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., nie był zatem zbieżny z rokiem obrotowym 2021 .

Wnioskodawca zwraca uwagą, że powyższe stanowisko oraz prawidłowość przyjętych przez Spółkę zasad ustalania roku obrotowego Spółki, która uzyskała status podatnika CIT od 1 maja 2021 r., zostało potwierdzone przez Ministra Finansów w wyjaśnieniach z 21 stycznia 2021 r. ().

Do zamknięcia ksiąg na podstawie powołanych wyżej przepisów Ustawy zmieniającej, ustawodawca nakazuje odpowiednie stosowanie art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, zgodnie z tym przepisem: Jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Co do zasady zatem, rok podatkowy spółki uzyskującej status podatnika podatku dochodowego rozpoczyna się z dniem, w którym zgodnie z wolą ustawodawcy (potwierdzoną w powołanych wyjaśnieniach Ministra Finansów) Spółka została zobowiązana do zamknięcia ksiąg na potrzeby podatkowe - w ocenie Wnioskodawcy zamknięcie bilansowe w świetle przepisów art. 12 ust. 3 lub 4 Ustawy zmieniającej nie ma tu większego znaczenia - ustawodawca kładzie nacisk na zamknięcie dla celów podatkowych, z jednoczesnym odesłaniem do odpowiedniego stosowania przepisu art. 8 ust. 6 ustawy o CIT. Odpowiednie stosowanie tego przepisu, oznacza, że rok podatkowy spółki komandytowej, która jak Wnioskodawca uzyskała status podatkowy z dniem 1 maja 2021 r., trwa od tego dnia do 31 grudnia 2021 r.

Przepisy Ustawy zmieniającej stanowią lex specialis zarówno względem z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 217), ale także względem art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, który na potrzeby tych przepisów stosowany jest odpowiednio.

Niejako skrócenie roku, który na potrzeby przepisów przejściowych należy uznać za podatkowy, z obligatoryjnym zamknięciem ksiąg na potrzeby podatkowe w przypadku spółek komandytowych uzyskujących status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., bez skorzystania przez Spółkę z możliwości jego przedłużenia na podstawie art. 12 ust. 4 Ustawy zmieniającej (tj. do 30 kwietnia 2021 r.) oznacza, że poprzedni rok (z odpowiednim stosowaniem art. 8 ust. 6 ustawy o CIT) należy odnosić do okresu od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r., a zatem do poprzedniego roku obrotowego Spółki.

Zatem kluczowe jest tu uznanie, że Spółka zamyka księgi, co powoduje zakończenie jej niejako „fikcyjnego” roku podatkowego bez obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych, na co wskazuje także Minister Finansów, przy czym odpowiednio stosując art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jej rok podatkowy (po zamknięciu ksiąg) rozpoczął się 1 maja, natomiast rok obrotowy trwał od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r. Zatem za poprzedni rok, należy uznać wskazany przez Wnioskodawcę okres - 1 stycznia do 31 grudnia 2020 r.

Powyższe zasady znajdują potwierdzenie m.in. w odpowiedzi Ministra Finansów w odpowiedzi z 30.07.2021 r. na interpelację poselską nr 20382 (…).

Jak wynika ze stanowiska MF - w zakresie odnoszącym się do stanu faktycznego przedłożonego przez Spółkę: W przypadku gdy spółka komandytowa nie skorzysta z możliwości wskazanej w art. 12 ust. 4 ustawy zmieniającej, jej rok obrotowy rozpocznie się 1 stycznia 2021 r., będzie trwał do 31 grudnia 2021 r.

Należy przy tym zaznaczyć, że treść art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej wskazuje na odpowiednie stosowanie art. 8 ust. 6 ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego. Przepis ten za poprzednie okresy rozliczeniowe (przed 1 maja 2021 r.) odwołuje się do roku podatkowego, którego spółka nie miała. Zatem w takiej sytuacji określa on wyłącznie, że pierwszym rokiem podatkowym spółki komandytowej jako podatnika CIT, będzie okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. (…).

W związku z powyższym należy uznać, że stosowanie przez spółkę komandytową powyższych okresów roku obrotowego, wskazuje że systemowo należy odnieść te okresy do określenia roku podatkowego dla potrzeb stosowania w art. 19 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4a ust. 10 ustawy CIT. Stąd też wartość przychodu ze sprzedaży (obliczana dla limitów dla małego podatnika) powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki. (…).

Zatem spółka komandytowa, która z 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy nie ulegnie zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym), przy ustalaniu statusu „małego podatnika” uwzględniła wartość sprzedaży brutto za poprzedni rok obrotowy, tj. za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Odnosząc powyższe do przepisów regulujących warunki stosowania 9% stawki CIT, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT: Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi: 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości  

2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Biorąc pod uwagę brzmienia powołanego powyżej przepisu oraz powołanych w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy przepisów przejściowych, wspartych stanowiskiem Ministra Finansów, w przypadku Wnioskodawcy spełnienie warunku nieprzekroczenia limitu 2 mln EUR przychodów w roku podatkowym, należy ten warunek odnosić do roku podatkowego, który w przypadku Wnioskodawcy trwał od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.

Natomiast jak wskazuje ust. 1d art. 19 ustawy o CIT: Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika. Przesłankę statusu małego podatnika wskazuje art. 4a pkt 10 ustawy CIT, zawierający definicję legalną takich podmiotów, zgodnie z tym przepisem: Ilekroć w ustawie jest mowa: małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jak już zostało podniesione przez Wnioskodawcę za poprzedni rok podatkowy należy uznać okres odnoszony do poprzedniego roku obrotowego Wnioskodawcy oraz uwzględniając, że Wnioskodawca nie skorzystał z możliwości wydłużenia tego roku obrotowego zgodnie z art.12 ust 4 Ustawy zmieniającej, a zatem będzie to okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2020  r.

W tym miejscu należy podkreślić, że w odniesieniu do Spółki w jej roku podatkowym od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., nie znajdzie zastosowania przesłanka wyłączająca stosowanie obniżonej stawiki podatku CIT, o której mowa w ust. 1e art. 19 ustawy o CIT, zgodnie z którym: Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności. – o czym w dalszej części uzasadnienia.

Uzyskanie statusu podatnika CIT przez Wnioskodawcę w maju 2021 r., nie implikowało uznania, że Spółka rozpoczyna działalność Takie stanowisko potwierdza Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską, wskazując: Odnosząc się z kolei do kwestii uznawania spółki komandytowej za „małego podatnika” wskazać należy, iż uzyskanie z 1 stycznia 2021 r. (lub 1 maja 2021 r.) przez ten podmiot statusu podatnika CIT nie jest równoznaczne z rozpoczęciem z tą datą prowadzenia przez taka spółkę działalności gospodarczej. W konsekwencji można przyjąć, że jeżeli jej przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za poprzedni rok nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro (art. 4a pkt 10 ustawy CIT), to może ona w roku uzyskania takiego statusu stosować obniżoną stawkę podatkową, wynikającą z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT (…).

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 sierpnia 2021 r znak 0111-KDIB1-2.4010.98.2021.2.SK i 16 sierpnia 2021 r. znak 0111-KDIB2-1.4010.175.2021.1.AR.

Końcowo, w ocenie Spółki w odniesieniu do możliwości stosowania obniżonej, 9% stawki podatku CIT w roku podatkowym od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., ocena statusu małego podatnika winna zatem nastąpić w oparciu o rok, który rozpoczął się 1 stycznia a zakończył 31 grudnia 2020 r. na mocy przepisów Ustawy zmieniającej, z uwzględnieniem wykładni wskazanej w wyjaśnieniach.

Jeżeli zatem Spółka w tym okresie nie przekroczyła progu, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, posiad status małego podatnika.

Spełnienie warunków wskazanych w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, uprawnia Spółkę do stosowania 9% stawki podatku w roku podatkowym, który rozpoczął się 1 maja a zakończył 31 grudnia 2021 r.

Z ostrożności Spółka podkreśla, że uzyskanie przez Wnioskodawcę statusu podatnika z dniem 1 maja 2021 r., zgodnie ze stanowiskiem powołanej odpowiedzi na interpelację: nie jest równoznaczne z rozpoczęciem z tą datą prowadzenia przez taką spółkę działalności gospodarczej.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy w celu ustalenia czy Spółka będzie uprawniona do stosowania 9% stawki podatku CIT w roku podatkowym od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., spełnienie warunków, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 1d w zw. z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, należy odnosić:

1.Ustalając status małego podatnika należy odnosić się do poprzedniego roku podatkowego Spółki, a zatem do okresu od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.

2.Ustalając spełnienie warunku nieprzekroczenia limitu 2 mln EUR przychodów, zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 1 pkt 2, należy odnosić się do okresu od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., a zatem bieżącego roku podatkowego Spółki.

Wnioskodawca podkreśla, że powyżej wyrażone stanowisko implikują zarówno konkluzje poczynione w uzasadnieniu do stanowiska pierwszego, a w szczególności odniesienie do powołanych objaśnień oraz stanowiska Ministra Finansów, ale przede wszystkim jasność co do kryterium poprzedniego roku podatkowego, który obecnie jest dla Spółki rokiem bieżącym. Nie ulega wątpliwości, że poprzednim rokiem podatkowym Spółki był okres od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., co w świetle brzmienia art. 19 ust. 1d w zw. z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT jednoznacznie wskazuje, że status małego podatnika winien być odnoszony do wskazanego powyżej okresu, a zatem poprzedniego roku podatkowego Spółki trwającego od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.

W kwestii warunku drugiego a zatem limitu przychodów w bieżącym roku podatkowym, w ocenie Wnioskodawcy również nie budzi wątpliwości, że należy ten limit odnosić do roku podatkowego od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znalazło potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 sierpnia 2021 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.58.2021.2.SK.

Końcowo w ocenie Wnioskodawcy Spółka będzie uprawniona do stosowania 9% stawki podatku CIT w roku podatkowym od 1 styczna do 31 grudnia 2022 r. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w poprzednim roku podatkowym tj. od 1 maja do 31 grudnia 2021 r., Spółka nie przekroczyła limitu przychodów, a zatem posiada status małego podatnika, jednocześnie Spółka przewiduje, że w bieżącym roku podatkowym tj. od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r., nie zostanie przekroczony limit przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1, art. 14r § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.