Temat interpretacji

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, może dokonać odliczenia Kosztów kwalifikowanych ponoszonych w ramach Pierwszej partii produkcyjnej?

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 września 2020 r. (data wpływu 21 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może dokonać odliczenia Kosztów kwalifikowanych ponoszonych w ramach Pierwszej partii produkcyjnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może dokonać odliczenia Kosztów kwalifikowanych ponoszonych w ramach Pierwszej partii produkcyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Sp. z o. o. (dalej: Spółka, ,,Wnioskodawca) jest podmiotem działającym w branży chemicznej. Spółka produkuje najwyższej jakości wyroby chemiczne, w tym szczególnie: żywice alkidowe, żywice akrylowe oraz dyspersje wodne polimerów, które mają zastosowanie w przemyśle farbiarskim m.in. jako baza do farb, klejów czy uszczelniaczy.

Wnioskodawca w celu wzmocnienia swoich przewag rynkowych oraz w odpowiedzi na zapotrzebowanie konsumentów, nieustannie tworzy i wprowadza na rynek nowe produkty oraz rozwija te dotychczasowe poprzez znaczące ulepszanie ich parametrów. Ponadto, Wnioskodawca rozwija swoje wewnętrzne procesy dokonując ich usprawnienia i/lub optymalizacji. W związku z powyższym, Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1405 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT, dalej: Działalność B+R).

W rezultacie wykonywanej przez Wnioskodawcę Działalności B+R powstają nowe lub znacząco ulepszone produkty oraz procesy. Proces badawczo-rozwojowy, a tym samym prace o charakterze B+R przeprowadzane są, co do zasady, w laboratorium badawczo-rozwojowym Spółki (dalej: Dział B+R) i tam też powstają pierwsze próbki nowych lub ulepszonych produktów, które są stosowane na potrzeby uzyskania finalnych produktów o docelowych parametrach i właściwościach. Na tym etapie, za zakończone sukcesem prace B+R uznaje się w Spółce opracowane próbki laboratoryjne spełniające początkowo pożądane parametry lub gwarantujące zbliżone właściwości do pierwotnych założeń Spółki w zakresie produktu. Niemniej, omawiany etap nie pozwala Spółce stwierdzić, czy w skali produkcji przemysłowej, prowadzonej już poza laboratorium (w zakładzie fabrycznym Spółki), możliwe będzie wyprodukowanie produktów o identycznych parametrach oraz właściwościach jak uzyskane w laboratorium. Niepewność Spółki wynika m.in. ze względu na skalę prac i procesów, zaangażowanie pracowników fizycznych, ilość zastosowanych surowców czy wykorzystanie maszyn produkcyjnych niewystępujących w laboratoriach Spółki.

W związku z powyższym, po pozytywnej weryfikacji próbki w ramach końcowego etapu realizowanej w laboratorium syntezy (a wybranych przypadkach również po akceptacji klienta), Spółka przygotowuje tzw. pierwszą partię produkcyjną (dalej: Pierwsza partia produkcyjna), która polega na wyprodukowaniu w skali przemysłowej, serii nowego lub ulepszonego produktu. Pierwsza partia produkcyjna stanowi sfinalizowanie całościowego procesu B+R realizowanego w Spółce, ukierunkowanego na stworzenie innowacyjnego produktu.

Celem Pierwszej partii produkcyjnej jest walidacja rezultatów otrzymywanych w ramach produkcji seryjnej poszczególnych produktów, która prowadzona jest pod kątem: m.in. zastosowanych surowców czy proporcji wykorzystanych w nowych lub udoskonalonych produktach, a także zgodności co do uzyskanych założeń w odniesieniu do parametrów otrzymanych wcześniej w laboratorium. Z tego względu Pierwsza partia produkcyjna odbywa się pod ścisłym nadzorem pracowników Spółki z Działu B+R, którzy na tym etapie zajmują się m.in. nadzorem procesu pod kątem spełnienia założeń przez nowy i/lub ulepszony produkt, realizacją prób referencyjnych oraz badaniem jakości, właściwości oraz standardów w ramach prac laboratoryjnych nad próbkami pobieranymi z Pierwszej partii produkcyjnej.

Bazując na informacjach uzyskanych dzięki zrealizowanym testom w zakresie próbek z Pierwszej partii produkcyjnej, Spółka podejmuje ewentualną decyzję o:

• wdrożeniu produkcji seryjnej nowego lub ulepszonego produktu,
• konieczności kontynuowania prac w laboratorium nad nowym lub ulepszonym produktem,
• wdrożeniu zmian w technologii produkcji w celu uzyskania w skali przemysłowej produktu o założonych i uzyskanych w laboratorium parametrach.

Dodatkowo, Wnioskodawca realizuje kontrolę jakości produktów powstałych w efekcie Pierwszej partii produkcyjnej pod kątem spełniania koniecznych norm rynkowych oraz konkretnych wymagań wewnętrznych obowiązujących w Spółce odnośnie do poszczególnego produktu.

Produkty powstałe w wyniku Pierwszej partii produkcyjnej, pod warunkiem posiadania założonych pierwotnie parametrów oraz pozytywnej weryfikacji jakości w laboratorium, mogą trafić do sprzedaży. Z kolei liczba produktów tworzonych przez Spółkę w ramach Pierwszej partii produkcyjnej zależna jest każdorazowo od opłacalności uruchomienia linii technologicznych oraz zasadności ekonomicznej takiego działania Spółki.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że Pierwsza partia produkcyjna nie dotyczy produktów wdrożonych przez Spółkę do produkcji przemysłowej (seryjnej), tj. takich, w odniesieniu do których Spółka ma wiedzę, że pożądane warunki techniczne będą co do zasady osiągnięte w wyniku prowadzonej produkcji, a weryfikacja ich spełnienia sprowadza się jedynie do rutynowej kontroli jakości (efekty są mierzalne).

Na koszty Pierwszej partii produkcyjnej składają się koszty uzyskania przychodów wymienione w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT (Koszty kwalifikowane), w tym m.in. koszty pracownicze pracowników zaangażowanych w testy oraz walidacje Pierwszej partii produkcyjnej, koszty materiałów i surowców wykorzystanych do Pierwszej partii produkcyjnej, amortyzacji środków trwałych, energii, a także ewentualne koszty nabycia sprzętu specjalistycznego.

W tym kontekście Spółka zamierza skorzystać w przyszłości z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT (Ulga B+R), tj. dokonać odliczenia Kosztów kwalifikowanych poniesionych na Pierwszą partię produkcyjną w oparciu o definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28, a także wykazać odliczenie poprzez korekty zeznań podatkowych począwszy od 2016 r. (za rok 2019 Spółka skorzystała z odliczenia).

Spółka dokonała odliczenia oraz zamierza dokonać odliczenia w przyszłości zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o CIT, a w szczególności zaznacza, że:

• prowadzona Działalność B+R nie stanowiła, nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT,
• w ewidencji rachunkowej Spółka wyodrębniła w latach poprzednich i wyodrębni koszty kwalifikowane związane z realizacją Działalności B+R oraz zostaną one wykazane w zeznaniach podatkowych za lata podatkowe, w których Działalność B+R jest i będzie realizowana,
• jeśli Spółka będzie uzyskiwać przychody z zysków kapitałowych, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Spółka zamierza dokonywać tak, iż kwota odliczenia w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty dochodu uzyskanego przez Spółkę z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych,
• Spółka zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 5 i 5a ustawy o CIT,
• Spółka zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT,
• Spółka nie posiadała i nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego,
• Spółka nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu,
• Spółka nie odliczyła i nie zamierza odliczać Ulgi B+R od dochodu, o którym mowa w art. 24d ustawy o CIT.

Wniosek ma na celu potwierdzenie działalności prowadzonej od 2016 r., tj. w świetle art. 4a pkt 26 w odniesieniu do pkt 27 i 28 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 30 września 2018 r. i w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r.

Jednocześnie, celem wniosku jest potwierdzenie możliwości odliczenia Kosztów kwalifikowanych ponoszonych w okresie od 2016 roku dotychczas oraz w przyszłości, w związku z Pierwszą partią produkcyjną realizowaną od 2016 roku w ramach prowadzenia kontroli jakości. Spółka wyłącza koszty kontroli jakości z Ulgi B+R jako dotyczące prac rutynowych, nie zaliczających się do działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, może dokonać odliczenia Kosztów kwalifikowanych ponoszonych w ramach Pierwszej partii produkcyjnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, może dokonać odliczenia Kosztów kwalifikowanych ponoszonych w ramach Pierwszej partii produkcyjnej.

Uzasadnienie stanowiska

Przepisy dot. Ulgi B+R.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe w rozumieniu art. 4a pkt 27 ustawy o CIT oznaczają badania podstawowe i badania aplikacyjne. Należy je rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 poz. 1668, dalej: Prawo o SWiN), tj.:

1. badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej w iedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast na gruncie przepisów obowiązujących do 30 września 2018 r., badania naukowe w rozumieniu art. 4a pkt 27 ustawy o CIT oznaczały:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Z kolei w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., prace rozwojowe definiowane były jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbył kosztowna.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o C1T, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi.

Z kolei zgodnie z art. 18d. ust. 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
2. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawce umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
3. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
4. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
5. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87), a także nabycie od takiej jednostki wyników prowadzonych przez nią badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo- rozwojowej:
6. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;
7. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;
8. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
   
   1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
   2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
   3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
   4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego;
9. w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wy mienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2;
10. dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
    
    

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prowadzona przez Spółkę Działalność B+R stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Natomiast koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią Koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, a pod pewnymi warunkami możliwe jest ich odliczenie na gruncie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Co istotne, Spółka spełnia wymogi wskazane w art. 18d ust. 4-8 oraz 18e ustawy o CIT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest i będzie uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania Kosztów kwalifikowanych, o ile dotyczą one działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, kosztów stanowiących koszty uzyskania przychodów wskazanych w art. 18d ust. 2- 3 ustawy o CIT (w przypadku Spółki Kosztów kwalifikowanych) poniesionych w ramach prac rozwojowych. Na gruncie przepisów obowiązujących do 30 września 2018 r. wskazane było, aby koszty kwalifikowane dotyczyły m.in. kosztów niezbędnych do wytworzenia prototypu lub projektu pilotażowego, co stanowi zdaniem Wnioskodawcy, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, a tym samym działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT zarówno na gruncie art. 4a pkt 28 w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r., jak i od 1 października 2018 r.

Zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym przez ustawodawcę, nowelizacja art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT, miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 poz. 1668. dalej: Prawo o SWiN). Z kolei, zgodnie z uzasadnieniem, wprowadzenie nowych definicji związane było z koniecznością rozgraniczenia działalności artystycznej od naukowej i prac rozwojowych: Jednocześnie projekt przesądza, że badania naukowe i prace rozwojowe prowadzi się w dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych, a twórczość artystyczną - w dziedzinie sztuki i dyscyplinach artystycznych (str. 11 Uzasadnienia). Jednocześnie ustawodawca wskazał, że dokonując tego rozgraniczenia odwołał się do: systematyki dziedzin i dyscyplin przyjętej przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), co przesądza o merytorycznym powiązaniu dziedzin i dyscyplin z tym międzynarodowym wzorcem, a także do bezpieczeństwa państwa, konieczności dochowania zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz celów, których realizacji służy klasyfikacja (str. 11 Uzasadnienia).

Z tego względu, w opinii Wnioskodawcy, dokonana modyfikacja treści art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT, miała charakter wyłącznie doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje, a ich zakres nie uległ zmianie. Nadrzędnym celem wprowadzenia nowych definicji było jasne rozróżnienie działalności naukowej i prac rozwojowych od działalności artystycznej.

Dla zilustrowania, w znowelizowanej definicji prac rozwojowych wskazane jest, że na cele Ulgi B+R odliczalne są m.in. koszty prac rozwojowych również w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Przy czym koszty takie kwalifikowane dla celów Ulgi B+R były również na gruncie poprzednich definicji, co zostało wielokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe:

• por. np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.285.2018.2JS,
• czy interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.282.2018.2.JF.

Kolejna zmiana, która została wprowadzona wskutek nowelizacji obejmuje skrócenie definicji prac rozwojowych wskazanej w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT o przykłady prac rozwojowych w zakresie prototypów. Pod tym względem wprowadzona modyfikacja również miała na celu uproszczenie definicji, co potwierdza fakt, że prace rozwojowe w zakresie prototypów są działalnością badawczo-rozwojową w klasyfikacji OECD, na którą powołuje się w nowelizacji ustawodawca. Z kolei w poprzednim brzmieniu definicji, prace rozwojowe w zakresie prototypów występowały jedynie w ramach przykładów działalności B+R (zostały wymienione po zwrocie: w szczególności).

Doprecyzowujący oraz ujednolicający charakter nowelizacji ustawy został potwierdzony również tym, że zmian definicji dokonano od 1 października 2018 r., a w efekcie zdaniem ustawodawcy, nowelizacja nie wpłynęła na zakres obowiązku podatkowego (w tym kontekście Ulgi B+R). Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, również na gruncie znowelizowanych przepisów pomocne w; zakresie klasyfikacji badań naukowych i prac rozwojowych będą dokumenty opracowane przez OECD.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, definicja prac rozwojowych wskazana w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. może być jednocześnie stosowana w charakterze pomocniczym również w odniesieniu do prototypów.

Tym samym, powyższe w opinii Wnioskodawcy, istotne jest w przypadku Pierwszej partii produkcyjnej, tj. Pierwsza partia produkcyjna spełnia przesłanki wskazane w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT. W rezultacie Pierwszej partii produkcyjnej powstają bowiem prototypy/próbki nowych lub ulepszonych produktów, które poddawane są walidacji realizowanej przez pracowników Spółki z Działu B+R zaangażowanych w prace laboratoryjne. W oparciu o wyniki testów Wnioskodawca uzyskuje wiedzę w zakresie finalnych właściwości i parametrów produktu lub odstępstw od cech pożądanych, wymagających kontynuowania Działalności B+R w celu ich osiągnięcia, w warunkach produkcji przemysłowej. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do odliczenia Kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, ponoszonych na stworzenie nowych lub ulepszonych produktów w ramach Pierwszej partii produkcyjnej.

Biorąc pod uwagę branżę, w której funkcjonuje Wnioskodawca, powyższe działanie stanowi integralny i nierozłączny element Działalności B+R, a tym samym wchodzi w skład całościowego procesu produkcyjnego nowych lub ulepszonych produktów. Pierwsza partia produkcyjna stanowi bowiem kluczowy element procesu Spółki, umożliwiającego prawidłowe przygotowanie się do produkcji seryjnej. Dopiero po przeprowadzeniu testów próbek powstałych w ramach Pierwszej partii produkcyjnej Spółka uzyskują wiedzę o ostatecznym kształcie produktu, w tym jego parametrach w skali produkcji przemysłowej i właściwościach surowca w skali produkcji przemysłowej.

Ewentualna sprzedaż produktów powstałych w wyniku Pierwszej partii produkcyjnej, w ocenie Wnioskodawcy, pozostaje z uwagi na powyższe okoliczności bez znaczenia dla możliwości rozliczenia tego rodzaju kosztów w ramach Ulgi B+R, gdyż sprzedaż tych produktów stanowi jedynie skutek pośredni (uboczny) zrealizowanej w Spółce Działalności B+R. Należy zauważyć, że otrzymanie wynagrodzenia za prototypy czy projekt pilotażowy nie wyklucza wypełnienia definicji wskazanej w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, która wprost wskazuje na możliwość ich komercyjnego wykorzystania.

Końcowo Wnioskodawca zauważa, że możliwość skorzystania z Ulgi B+R w odniesieniu do kosztów wytworzenia prototypów oraz serii pilotażowych została wielokrotnie potwierdzona przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 15 czerwca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.231.2018.1.MO) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko spółki o możliwości: zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów i surowców, które są kosztami uzyskania przychodów, niezbędnych w procesie produkcji prototypów i procesie udoskonalania produktów.

Brak ograniczenia definicji działalności badawczo-rozwojowej w kontekście opracowania prototypów i serii pilotażowych (co w ocenie Wnioskodawcy ma miejsce również w przypadku Spółki) na gruncie definicji obowiązujących od 1 października 2018 r. został potwierdzony przez Dyrektora KIS w interpretacji z a 4 lutego 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.540.2018.3.MBD).

Z kolei w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2017 r. (sygn. 2461- IBPB-1-3.4510.112.2017.1.MST) zostało potwierdzone stanowisko podatnika, zgodnie z którym: Okoliczność, czy prototypy lub seria pilotażowa zostaną następnie sprzedane, w ocenie Wnioskodawcy nie ma znaczenia dla możliwości rozliczenia tego rodzaju kosztów w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Podobne stanowisko zajął Dyrektor KIS m.in. również w interpretacji z 11 stycznia 2019 r. (sygn. 0111-KD1B1-3.4010.536.2018.2.JKT).

Analogiczne stanowisko zostało zajęte w szeregu innych interpretacji, m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 grudnia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.452.2019.1.IZ).

Zgodnie z powyższym, zdaniem Spółki, przedstawiona w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego działalność w zakresie Pierwszej partii produkcyjnej, stanowi działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT, w odniesieniu do Kosztów kwalifikowanych na nią poniesionych.

Warto również podkreślić, że zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka nie zalicza do Kosztów kwalifikowanych ponoszonych w związku z Pierwszą partią produkcyjną kosztów prowadzenia kontroli jakości produktów powstałych w wyniku Pierwszej partii produkcyjnej. Spółka wyłącza koszty kontroli jakości z Ulgi B+R jako dotyczące prac rutynowych, nie zaliczających się do działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o CIT.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może dokonać odliczenia Kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach Pierwszej partii produkcyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej