Czy Spółka opodatkowana w formie ryczałtu od dochodów spółek (CIT estoński) zobowiązana jest od comiesięcznie należnej wpłaty na PFRON obliczać i wpłacać podatek jako od dochodu z tytułu wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą podatnika?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółka opodatkowana w formie ryczałtu od dochodów spółek (CIT estoński) zobowiązana jest od comiesięcznie należnej wpłaty na PFRON obliczać i wpłacać podatek jako od dochodu z tytułu wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą podatnika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka X sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą handlową w branży metali nieżelaznych. Od 2022 roku Spółka wybrała opodatkowanie prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od dochodów spółek tj. CIT estoński. W prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zatrudnia ponad 120 pracowników.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa zawartymi w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych art. 21 ustawy (Dz.U. z 2021 r. poz. 573), Spółka zobowiązana jest do składania comiesięcznie deklaracji, wyliczania kwoty do wpłaty i wpłacania jej na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: „PFRON”) w związku z tym że, nie zatrudnia wymaganej liczby osób legitymujących się niepełnosprawnością, tj. nie osiąga wymaganego wskaźnika w wysokości 6% zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Pytanie

Czy Spółka opodatkowana w formie ryczałtu od dochodów spółek (CIT estoński) zobowiązana jest od comiesięcznie należnej wpłaty na PFRON obliczać i wpłacać podatek jako od dochodu z tytułu wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą podatnika?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, wpłaty na PFRON uznać należy za związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a zatem nie podlegające opodatkowaniu ryczałtem od przychodów spółek jako dochodu od wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą podatnika.

W prawie polskim nie został nałożony obowiązek zatrudniania osób niepełnosprawnych. Jest jedynie zakaz dyskryminacji pracowników ze względu na ich niepełnosprawność. Wpłaty na PFRON mają podobny charakter, jak wpłaty na Fundusz Pracy, albo jak składki na ubezpieczenie wypadkowe, której wysokość zależy m.in. od ilości wypadków przy pracy u danego pracodawcy. W tym ostatnim przypadku ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w art.36 ust.1 wskazuje, że Inspektor pracy może wystąpić do jednostki organizacyjnej Zakładu właściwej ze względu na siedzibę płatnika składek z wnioskiem o podwyższenie płatnikowi składek, u którego w czasie dwóch kolejnych kontroli stwierdzono rażące naruszenie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, o 100% stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalanej na najbliższy rok składkowy.

Nie oznacza to jednak tego, że składka na ubezpieczenie wypadkowe ponoszona przez podatnika jest opłatą sankcyjną. Nie jest nią w ocenie Spółki również wpłata na PFRON, o której mowa art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Fakt, że dany wydatek został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów oznacza jedynie tyle, że Skarb Państwa nie chce uczestniczyć w finansowaniu tego wydatku.

Należy przy tym wskazać, że Ministerstwo Finansów opublikowało objaśnienia podatkowe do przepisów w zakresie ryczałtu od przychodów spółek pod adresem: (https://www.gov.pl/attachment/a6b41291-ef42-4404-9f66-4d7a4c8e7948). Na stronie 41 ww. publikacji w punkcie 6.3 w podpunkcie 64 odniesiono się do kwalifikacji dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą: „Za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawa prowadzenia działalności gospodarczej.” Odnośnie powyżej zacytowanych objaśnień, należy stwierdzić iż, aby dany wydatek był nie związany z działalnością gospodarczą powinien mieć charakter sankcyjny i nie mieć na celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów.

Biorąc zaś pod analizę wydatek na PFRON, który wynika ze struktury zatrudnienia u danego pracodawcy i jest związany z określonym % zatrudnionych osób niepełnosprawnych, to należy uznać że nie stanowi on opłaty sankcyjnej, gdyż nie istnieje prawny obowiązek zatrudniania osób niepełnosprawnych, za którego niespełnienie groziłaby jakakolwiek sankcja. Z pewnością same opłaty mają zachęcać do zatrudniania osób niepełnosprawnych, podobnie jak wyłączenie tych wydatków z kosztów uzyskania przychodów - jednak nie można uznać, że jest to wydatek o charakterze sankcyjnym w świetle obowiązującego prawa. Oznaczałoby to bowiem, że istnieje sankcja za realizowanie zatrudnienia zgodnie z konstytucją i obowiązującymi ustawami, a zatem również bez zatrudniania osób niepełnosprawnych.

Natomiast wpłaty na PFRON, czyli Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, będący funduszem celowym, którego środki przeznaczane są na rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych oraz zatrudnianie i pomoc w aktywizacji tych osób , należy uznać jako związane z działalnością gospodarczą, gdyż pracodawca zatrudniający pracowników i realizując nałożony na niego obowiązek opłacania składek na PFRON wspiera pracowników niepełnosprawnych, co przekłada się na rzecz zatrudnianych pracowników, gdyż w przypadku gdy ulegliby wypadkowi, to będą mieli możliwość uzyskania pomocy i wsparcia z PFRON.

Wobec powyżej przedstawionych argumentów należy uznać, że wpłaty na PFRON nie mają charakteru sankcyjnego i są związane z działalnością gospodarczą podatnika i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów spółek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w  stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Następnie ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT”) wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Na podstawie art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj.

Stosownie do postanowień art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT:

Z przepisów ustawy CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z powyższym podczas określania, czy dany wydatek lub koszt stanowi wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą można pomocniczo posiłkować się praktyką podmiotu, jak również bogatym orzecznictwem sądów administracyjnych, w zakresie kwalifikacji wydatków oraz kosztów do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 23 grudnia 2021 r. opracowanymi przez Ministerstwo Finansów w formie Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek „za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawa prowadzenia działalności gospodarczej.”

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT, wynikającą z praktyki podmiotu. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573), niemniej jednak wydatek ten spełnia definicję kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek. Wnioskodawca zobowiązany jest do składania comiesięcznie deklaracji, wyliczania kwoty do wpłaty i wpłacania jej na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: „PFRON”) w związku z tym że, nie zatrudnia wymaganej liczby osób legitymujących się niepełnosprawnością, tj. nie osiąga wymaganego wskaźnika w wysokości 6% zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Z powyższego wynika, że wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Zatem, zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że Spółka opodatkowana w formie ryczałtu od dochodów spółek nie jest zobowiązana od comiesięcznej należnej wpłaty na PFRON obliczać i wpłacać podatek jako od dochodu z tytułu wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą podatnika.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.