Temat interpretacji

W zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do skutecznej zmiany roku podatkowego w taki sposób, że obecny rok podatkowy Spółki będzie trwał od 1 października 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 j.t.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do skutecznej zmiany roku podatkowego w taki sposób, że obecny rok podatkowy Spółki będzie trwał od 1 października 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do skutecznej zmiany roku podatkowego w taki sposób, że obecny rok podatkowy Spółki będzie trwał od 1 października 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Rokiem podatkowym A. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest okres 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych trwający od 1 października do 30 września. Uchwałą zgromadzenia wspólników sporządzoną w formie aktu notarialnego z 30 września 2020 roku, dokonano zmiany roku podatkowego. Zgodnie z brzmieniem zmienionego Statutu, rok podatkowy Wnioskodawcy ma być rokiem kalendarzowym. Pierwszy rok podatkowy po zmianie rozpocznie się 1 października 2020 r. a zakończy 31 grudnia 2021 roku.

Wniosek o zmianę wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: KRS) został złożony przez Wnioskodawcę w dniu 8 października 2020 roku. Wnioskodawca zakłada, że sąd rejestrowy wyda postanowienie o zmianie wpisu w KRS dotyczącego roku podatkowego Spółki do 31 grudnia 2020 roku (przed upływem terminu do złożenia deklaracji CIT-8 za ostatni rok podatkowy).

W składanej deklaracji CIT-8 za rok podatkowy trwający od 1 października 2019 roku do 30 września 2020 roku, Spółka w punkcie 300 deklaracji CIT-8 (wersja 29) zaznaczy pole Nie, informując tym samym organ podatkowy o zmianie uprzednio stosowanego roku podatkowego innego niż kalendarzowy na rok podatkowy kalendarzowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu dojdzie do skutecznej zmiany roku podatkowego w taki sposób, że obecny rok podatkowy Spółki będzie trwał od 1 października 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, dojdzie do skutecznej zmiany roku podatkowego w taki sposób, że obecny rok podatkowy Spółki będzie trwał od 1 października 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT) stanowi, że rokiem podatkowym co do zasady jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy o CIT w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Przepis art. 8 ust. 4 ustawy o CIT zastrzega zaś, że o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu rocznym CIT składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

We wskazanych przepisach sformułowano co do zasady dwa obowiązki ciążące na podmiocie, który zamierza zmienić rok podatkowy. Aby zmiana była skuteczna dla rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych po pierwsze podatnik musi określić rok podatkowy w odpowiednim dokumencie regulującym jego ustrój. Treść przepisów ustawy o CIT jako warunek zmiany wskazuje zatem podjęcie stosownej uchwały o zmianie umowy lub statucie spółki lub innym dokumencie, który reguluje zasady ustrojowe podatnika.

W tym miejscu wymaga podkreślenia, że przepis ustawy o CIT nie formułuje dodatkowego warunku rejestracji takiej zmiany w odpowiednim terminie. Kluczowe jest jedynie, aby zmiana ta została przeprowadzona przed rozpoczęciem roku podatkowego którego dotyczy.

Powyższe potwierdza przykładowo interpretacja Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z 22 sierpnia 2019 roku o sygn. DPP13.8221.9.2019.CPIJ, zgodnie z którą: Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy o CIT w części dotyczącej omawianego warunku, dotyczy on bowiem faktu dokonania zmian w akcie regulującym ustrój podatnika. To ustawa o CIT wskazuje termin na przeprowadzenie zmian w zakresie roku podatkowego. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 ustawy o CIT dotyczącego wskazania pierwszego roku po zmianie, początkiem pierwszego roku podatkowego po zmianie będzie pierwszy dzień miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego. Powyższy przepis wskazuje, że skutki prawne zmiany dokonanej w dokumencie regulującym ustrój podatnika nastąpią dopiero po zakończeniu trwającego roku podatkowego. Aby więc skutecznie przeprowadzić zmiany w statucie w tej materii, muszą być one dokonane (uchwalone) przed rozpoczęciem roku podatkowego którego dotyczą.

Od 1 stycznia 2019 roku znowelizowany został obowiązek spoczywający na podatniku w zakresie poinformowania organ podatkowego o zmianie roku podatkowego. Do 31 grudnia 2018 roku, podatnik miał obowiązek zawiadomienia naczelnika o dokonanej zmianie roku podatkowego, w terminie zawitym 30 dni licząc od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego.

Zgodnie z wydawanymi interpretacjami w zakresie skuteczności dokonania zawiadomienia (np. powołana powyżej interpretacja): W tym przypadku ustawodawca wskazał określony termin na zawiadomienie o dokonanej zmianie. Należy zauważyć, że okres ten ma na celu ukonstytuowanie przeprowadzonych zmian. Jest to czas niezbędny na przeprowadzenie procesu rejestracji zmiany roku podatkowego, zgodnie z odpowiednimi przepisami. Stąd aby powyższe zawiadomienie odniosło skutek, na dzień jego przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego, okoliczność której dotyczy powinna być już prawnie skuteczna, w tym przypadku ujawniona poprzez wpis w rejestrze.

Zatem w poprzednim stanie prawnym, ustawodawca wskazał zatem, że dla skuteczności zmiany następnego roku podatkowego, musi być ona podjęta w odpowiednim akcie regulującym ustrój prawny podatnika do końca bieżącego roku podatkowego, natomiast na dzień poinformowania o takiej zmianie musi być ona skuteczna prawnie (czyli musi być wpisana przez KRS).

Takie stanowisko zaprezentował również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2019 r. 0111-KDIB1-2.4010.30.2019.1.MM zgodnie z którą: Biorąc pod uwagę wskazane przepisy prawa oraz opisany we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Spółka dokonała skutecznej zmiany roku podatkowego. Uchwałę o zmianie umowy Spółki w zakresie roku podatkowego podjęto bowiem 25 czerwca 2018 r., a więc przed upływem ostatniego przed zmianą roku podatkowego. Właściwego naczelnika urzędu skarbowego zawiadomiono natomiast o zmianie 13 lipca 2018 r. zatem przed upływem 30 dni licząc od dnia zakończenia ostatniego przed zmianą roku podatkowego. Jednocześnie na dzień zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego, tj. na dzień 13 lipca 2018 r. dokonana zmiana była już prawnie skuteczna bowiem odpowiedniego wpisu w KRS dokonano 11 lipca 2018 r.

Obecnie obowiązujący art. 8 ust. 4 ustawy o CIT nie przewiduje już obowiązku informowania organu podatkowego w ciągu 30 dni od dnia zakończenia ostatniego przed zmianą roku podatkowego wskazując jedynie, że o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

Zatem informacja o powzięciu uchwały u zmianie roku podatkowego co do zasady wykazywana jest dopiero 3 miesiące po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego (a więc już w trakcie nowoprzyjętego roku podatkowego). Mimo iż treść powyższego przepisu wskazuje, że informacja ta ma dotyczyć wyłącznie sytuacji gdy podatnik wybiera rok podatkowy inny niż kalendarzowy, w ocenie Wnioskodawcy biorąc pod uwagę treść deklaracji CIT-8, również informacja o wyborze jak w przypadku Spółki roku kalendarzowego jako roku podatkowego, będzie ujawniona w CIT-8. W części L deklaracji CIT-8 (wersja 29) w poz. 300 wskazane bowiem zostało: Podatnik wybrał rok podatkowy inny niż rok kalendarzowy (zaznaczyć właściwy kwadrat): Tak/Nie. Zaznaczenie przez Wnioskodawcę pola Nie skutkować będzie de facto poinformowaniem organu podatkowego o zmianie roku podatkowego w ten sposób, że Spółka od 1 października 2020 roku za rok podatkowy uznaje rok kalendarzowy, który zgodnie z przepisami (art. 8 ust. 3 ustawy o CIT) jako rok przejściowy będzie trwał ponad 12 miesięcy tj. do ostatniego dnia nowoprzyjętego roku czyli 31 grudnia 2021 roku.

Biorąc pod uwagę powyższe, w sytuacji gdy:

• Wnioskodawca podjął ważną uchwałę w zakresie zmiany roku podatkowego na kalendarzowy przed zakończeniem ostatniego roku podatkowego tj. przed 1 października 2020 roku,

• przed dniem złożenia deklaracji CIT-8 za ostatni rok podatkowy przed zmianą, zmiana w zakresie nowego roku obrachunkowego wynikająca z powyższej uchwały została wpisana do KRS,

• Wnioskodawca wskazał w składanym CIT-8 za ostatni rok przed zmianą, że w zakresie aktualnie trwającego roku podatkowego nie wybrał on roku podatkowego innego niż kalendarzowy

to skutecznie doszło do zmiany roku podatkowego i aktualnie trwający rok podatkowy, który zaczął się 1 października 2020 roku, zakończy się 31 grudnia 2021 roku. Każdy zaś kolejny rok podatkowy będzie rokiem kalendarzowym tj. trwającym 12 miesięcy od 1 stycznia do 31 grudnia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do skutecznej zmiany roku podatkowego w taki sposób, że obecny rok podatkowy Spółki będzie trwał od 1 października 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku - jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351 z późn. zm.), przez rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

Z powyższego przepisu wynika, że rok obrotowy stosowany jest również dla celów podatkowych. Ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), który stanowi, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Zasady określania roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, dalej: ustawa o CIT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o CIT, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Z kolei art. 8 ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Z art. 8 ust. 4 ustawy o CIT wynika natomiast, że o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

W świetle powołanych powyżej przepisów rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych określony w umowie spółki, który nie musi pokrywać się z rokiem kalendarzowym. Możliwe jest dokonywanie zmian roku podatkowego. Za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Jednak okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe. Podatnik ma obowiązek zawiadomienia o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym składanym za ostatni rok podatkowy przed zmianą roku podatkowego.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:

• Wnioskodawca podjął ważną uchwałę w zakresie zmiany roku podatkowego na kalendarzowy przed zakończeniem ostatniego roku podatkowego tj. przed 1 października 2020 roku,

• przed dniem złożenia deklaracji CIT-8 za ostatni rok podatkowy przed zmianą, zmiana w zakresie nowego roku obrachunkowego wynikająca z powyższej uchwały zostanie wpisana do KRS,

• Wnioskodawca wskaże w składanym CIT-8 za ostatni rok przed zmianą, że w zakresie aktualnie trwającego roku podatkowego nie wybrał on roku podatkowego innego niż kalendarzowy.

Odnosząc powołane powyżej przepisy do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca dopełnił ciążących na nim obowiązków związanych ze zmianą roku podatkowego bowiem podjął uchwałę o zmianie roku podatkowego przed końcem roku podatkowego, tj. przed 1 października 2020 r. (ostatni rok przez zmianą roku podatkowego) oraz złożył wniosek do KRS o zmianę umowy spółki oraz zawiadomi o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym CIT-8 za rok podatkowy trwający od 1 października 2019 roku do 30 września 2020 roku.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym doszło skutecznie do zmiany roku podatkowego i aktualnie trwający rok podatkowy, który zaczął się 1 października 2020 roku, zakończy się 31 grudnia 2021 roku oraz, że każdy kolejny rok podatkowy będzie rokiem kalendarzowym tj. trwającym 12 miesięcy od 1 stycznia do 31 grudnia, należy uznać za prawidłowe, pod warunkiem, że wpis dotyczący zmiany roku obrotowego ( podatkowego) zostanie dokonany w KRS do dnia złożenia zeznania za rok podatkowy trwający od 1 października 2019 roku do 30 września 2020 roku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 3/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej