Temat interpretacji
Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, że jest zwolniony z opodatkowania podatkiem od spółek zwanym dalej minimalnym, o którym mowa w art. 24ca ust. 1, w oparciu o art. 24ca ust. 14 pkt 4 ustawy?
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 maja 2022 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji ogólnej.
27 maja 2022 r. wpłynęło pismo zawierające Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący ustalenia, czy Wnioskodawca prawidłowo interpretuje przepis art. 24ca ust. 14, iż w oparciu o jego strukturę właścicielską jest wyłączony z opodatkowania podatkiem minimalnym, o którym mowa w art. 24ca i powiązanym z poziomem minimalnej rentowności, poprzednio złożony na niewłaściwym formularzu (ORD-OG).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 sierpnia 2022 r. (wpływ tego samego dnia).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X Sp. z o. o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest osobą prawną, podatnikiem CIT. Wnioskodawca prowadzi działalność od roku 2006, przedmiotem działalności jest zgodnie z PKWiU:
- 46.36.Z - sprzedaż hurtowa cukru, czekolady, wyrobów cukierniczych i piekarskich,
- 46.33.Z - sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych,
- 46.34.B - sprzedaż hurtowa napojów bezalkoholowych.
Spółka jest własnością krajowych osób fizycznych, w trzech przypadkach wspólników spółek jawnych, w pięciu osób fizycznych. Każdy z udziałowców posiada tę samą ilość udziałów, a co za tym idzie, zgodnie z umową spółki oraz kodeksem spółek handlowych - wspólnicy mają prawo do równego udziału w zyskach spółki.
W branży spożywczej, lub ogólnie handlu, zgodnie z powołanymi do uzasadnienia do ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, opracowaniami GUS (https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/podmioty-gospodarcze-wyniki-finansowe/przedsiebiorstwa-niefinansowe/wvniki-finansowe-przedsiebiorstw-niefinansowych-w-2020-roku,12,42.html) - rentowność netto dochodzi do 2%, niemniej Spółka funkcjonuje w tzw. rynku tradycyjnym, opiera się agresywnym działaniom zagranicznych sieci handlowych poprzez realizację strategii wysokich obrotów, ale kosztem niskich marż. Spółka konsoliduje krajowych lokalnych hurtowników w relacjach i negocjacjach z producentami, tym samym między innymi dzięki działaniom Wnioskodawcy polski rynek spożywczy nie został zdominowany przez zagraniczny kapitał.
W uzasadnieniu do ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, wprowadzającej podatek minimalny i dotyczącej luki w podatku CIT ustawodawca zamieścił odniesienie do wskaźników rentowności obrotu netto wg GUS, obrazujące wyniki średnie dla branż, a handel jest tą branżą, której niska rentowność wydaje się być znana ustawodawcy, i generalnie w badanym okresie 2015-2020 nigdy nie osiągnęła średniej rentowności 4%.
Rentowność Wnioskodawcy również odzwierciedla rynkowe tendencje, wynosi od lat około 2%, co oznacza, że Spółka kwalifikowałaby się na opodatkowanie podatkiem minimalnym. Potencjalne ryzyko opodatkowania dodatkowym podatkiem minimalnym stawia pod znakiem zapytania dalsze funkcjonowanie spółki, tym samym oddając rynek tzw. tradycyjnego kanału dystrybucji obsługującego małe lokalne sklepy prywatne – dużym sieciom handlowym, zwykle z kapitałem zagranicznym.
Spółka ma wątpliwości odnośnie interpretacji artykułu 24ca ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności ust. 14 ustalającego wyłączenie z opodatkowania podatkiem minimalnym, których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki (...).
Wnioskodawca nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki.
Tytułem uzupełnienia, pismem z 18 sierpnia 2022 r., w ramach odpowiedzi na zadane pytania wskazali Państwo, że:
Wnioskodawca nie posiada także udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.
Wspólnikami Wnioskodawcy są również wspólnicy - spółki jawne. Struktura udziałowców widoczna jest w dziale 7 w odpisie z rejestru KRS, dokument w załączeniu (8 udziałowców w sumie, w tym 4 osób fizycznych oraz 4 udziałowców w formie spółek jawnych). Żadna ze spółek jawnych nie podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych, w każdym przypadku wspólnicy spółek są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych.
Pytanie
Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, że jest zwolniony z opodatkowania podatkiem od spółek zwanym dalej minimalnym, o którym mowa w art. 24ca ust. 1, w oparciu o art. 24ca ust. 14 pkt 4 ustawy? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 sierpnia 2022 r.)
Państwa stanowisko w sprawie (stanowisko ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 sierpnia 2022 r.)
Wnioskodawca uważa, że ustęp 14 pkt 4 artykułu 24ca ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wymienia wprost podatników, do których nie stosuje się podatku od spółek, zwanym minimalnym, o którym mowa w art. 24ca ust. 1. Ustęp 14 pkt 4 art. 24ca pozwala nie stosować podatku od spółek w stosunku do podatników „których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym”.
Udziałowcami Wnioskodawcy są wprost osoby fizyczne (4 osoby) oraz osoby fizyczne - spółki jawne (4 spółki), których udziałowcy (a nie spółka) podlegają podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, niemniej to element udziałowców - spółek jawnych budził wątpliwość Wnioskodawcy odnośnie braku obowiązku opodatkowania podatkiem od dochodów spółek.
Pozostała część cytowanego powyżej ustępu nie dotyczy bowiem Wnioskodawcy, bowiem nie posiada ani udziałów, ani akcji, ani innych tytułów, praw w innych podmiotach.
Podnosząc kwestię pierwszego fragmentu cytowanego ustępu 14 art. 24ca u.p.d.o.p. Wnioskodawca uważa, że w sytuacji, kiedy istnieje ugruntowana linia interpretacyjna odnośnie spółek jawnych, czyli faktu, że płatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, ale wspólnicy - osoby fizyczne, na poparcie czego odwoływał się we wniosku do choćby interpretacji znak: 0113-KDIPT2-3.4011.422.2021.2.AK z 14 lipca 2021 r., czy znak: IBPB-1-1/4511-157/16/EN z 28 kwietnia 2016 r., Wnioskodawca ekstrapoluje, że ustawodawca wymieniając w artykule 24ca ust. 14 u.p.d.o.p. osoby fizyczne - uznaje za takie dla celów podatku dochodowego również te osoby, które poprzez działalność w formie spółek jawnych uzyskują przychody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w identyczny sposób jak osoby fizyczne prowadzące działalność w formie jednoosobowych działalności gospodarczych lub uzyskujących dochody z pracy.
Dodatkowo Wnioskodawca opiera się na intencji ustawodawcy zawartej w uzasadnieniu do ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, wprowadzającej podatek minimalny i dotyczącej luki w podatku CIT „...transferowanie zysków za granicę sprawia bowiem nie tylko, że pieniądze nie trafiają do budżetu, ale także powoduje, że nie ma ich w krajowym obiegu gospodarczym”. Wydaje się, że ustawodawca nie zamierzał wymierzać dodatkowych obciążeń podatkowych w krajowe podmioty. Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca w ust. 14 pkt 4 art. 24ca u.p.d.o.p. oraz komentarzu do ustawy zmieniającej dąży do zatrzymania podatków wypracowanych w Polsce w polskim obiegu podatkowym. W przypadku struktury udziałowców Wnioskodawcy - to również będzie miało miejsce, z uwagi na fakt, że ostateczne korzyści uzyskane w Spółce przez udziałowców - spółki jawne - podlegają opodatkowaniu jako osoby fizyczne (będącymi wspólnikami spółek jawnych) w miejscu zamieszkania, a więc w Polsce.
Spółka stoi zatem na stanowisku, że w oparciu o wspomnianą powyżej strukturę udziałowców i art. 24ca ust. 14 pkt. 4 u.p.d.o.p., nie będzie podlegać podatkowi od spółek, zwanym podatkiem minimalnym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej zgodnie z zadanym pytaniem wyznaczającym jej zakres jest wyłącznie kwestia spełnienia warunku wskazanego w art. 24ca ust. 14 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT”). Pozostałe warunki uprawniające do zwolnienia z opodatkowania podatkiem minimalnym nie były przedmiotem interpretacji.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Art. 7 ust. 2 ustawy CIT stanowi, że:
Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Od 1 stycznia 2022 r. art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) do ustawy CIT wprowadzono przepisy dotyczące minimalnego podatku dochodowego od osob prawnych tj. art. 24ca.
Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy CIT:
Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:
1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 1%
- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).
Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy CIT, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest, co do zasady, do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik dochodowości (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 1% (1% lub niższej).
Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy CIT dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 1% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna).
Z uzasadniania do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1532, str. 73-74) wynika, że „ponieważ celem wprowadzanego rozwiązania jest ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji mogących skutkować zmniejszaniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego, niektóre kategorie podmiotów zostały wyłączone spod jurysdykcji tego opodatkowania. Należą do nich: podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności (start-up’y w pierwszych 3 latach), przedsiębiorstwa finansowe (enumeratywny katalog podmiotów określony w art. 15c ust. 16), podatnicy, którzy wykazali określony (30%) spadek przychodów w stosunku do przychodów roku poprzedniego, a także podmioty funkcjonujące w prostej strukturze organizacyjnej, bez powiązań mogących skutkować działaniami optymalizacyjnymi (np. w przypadku, gdy osoba fizyczna jest jedynym udziałowcem/akcjonariuszem/wspólnikiem spółki).
Przewidziane wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym, poza instytucjami finansowymi podlegającymi tzw. podatkowi bankowemu, oznaczają swego rodzaju wsparcie dla tych podatników, którzy podejmują decyzję o prowadzeniu działalności gospodarczej, nie mając na celu unikania opodatkowania. Zgodnie z realiami gospodarczymi można przewidywać, że szczególnie w początkowej fazie funkcjonowania w obrocie (pierwsze 3 lata) podmioty gospodarcze będą ponosić stratę lub osiągać dochody na tyle niskie, że nie wygenerują dochodu do opodatkowania. Uwzględniono ponadto sytuację podatników, którzy w kolejnych latach (począwszy od 4 roku podatkowego prowadzenia działalności) będą wykazywać określony spadek przychodów w porównaniu do poprzedzającego roku podatkowego (co najmniej o 30%), a także podmiotów funkcjonujących w prostej strukturze organizacyjnoprawnej, bez skomplikowanych powiązań (w których w szczególności udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne). Wydaje się, że w odniesieniu do wymienionych przypadków prawdopodobieństwo wystąpienia straty na działalności, czy niskiej rentowności jest możliwe i nie powinno świadczyć o działaniach ukierunkowanych na unikanie opodatkowania”.
W myśl art. 24ca ust. 14 ustawy CIT,
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników:
1) w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w kolejno następujących po sobiedwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym;
2) będących przedsiębiorstwami finansowymi w rozumieniu art. 15c ust. 16;
3) jeżeli w roku podatkowym uzyskali przychody niższe o co najmniej 30% w stosunku do przychodów uzyskanych w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym ten rok podatkowy;
4) których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
5) jeżeli w roku podatkowym większość uzyskanych przez nich przychodów innych niż z zysków kapitałowych zostało osiągniętych w związku z:
a) eksploatacją w transporcie międzynarodowym statków morskich lub statków powietrznych,
b) wydobywaniem kopalin wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2021 r. poz. 1420), których ceny zależą bezpośrednio lub pośrednio od notowań na światowych rynkach;
6) wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:
a) rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz
b) obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 1%
- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wyłącznie spółki będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.
Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii prawidłowości przyjęcia, że Wnioskodawca jest zwolniony z opodatkowania podatkiem od spółek zwanym dalej minimalnym, o którym mowa w art. 24ca ust. 1, w oparciu o art. 24ca ust. 14 pkt 4 ustawy CIT.
Kluczowym dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest więc ustalenie struktury właścicielskiej spółki kapitałowej, która uprawnia lub pozbawia możliwości do zwolnienia z podatku minimalnego, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy CIT w zw. z art. 24ca ust. 14 pkt 4 tej ustawy.
W tym miejscu należy zwrócić uwagę na okoliczność opisu sprawy zawartą w uzupełnieniu wniosku z 18 sierpnia 2022 r., w którym wskazali Państwo, że Wspólnikami Wnioskodawcy są również wspólnicy - spółki jawne.
Należy zauważyć, że z literalnego brzmienia art. 24ca ust. 14 pkt 4 ustawy CIT wynika, że podatkowi minimalnemu nie podlegają m.in. spółki, których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne. Posiadanie choć jednego udziałowca będącego spółką jawną, jak ma to miejsce w sytuacji Wnioskodawcy, wyklucza skorzystanie z powyższego wyłączenia. Przeciwne podejście nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa materialnego.
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego teksu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm.
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., sygn. akt III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).
Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz informacje wynikające z jego uzupełnienia, będącego odpowiedzią na wezwanie Organu, przedstawiona we wniosku struktura właścicielska nie uprawnia Państwa do wyłączenia od opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy CIT, na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 4 tej ustawy.
Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, jak chciałby tego Wnioskodawca, że w oparciu o wspomnianą powyżej strukturę udziałowców i art. 24ca ust. 14 pkt. 4 ww. ustawy, nie będzie podlegać podatkowi od spółek, zwanym podatkiem minimalnym.
Reasumując, Państwa stanowisko uznano za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Końcowo należy dodać, że tut. Organ w niniejszej interpretacji nie odniósł się do dokumentu załączonego w uzupełnieniu (odpisu z rejestru KRS). Weryfikacja dokumentów może mieć miejsce wyłącznie w toku postępowania podatkowego, w którym możliwa jest analiza dokumentów i weryfikacja ustalonej przez Państwa wysokości podstawy opodatkowania.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).