Temat interpretacji

- Czy Spółka A. Sp. z o.o. (będąca komandytariuszem Spółki), która otrzyma w wyniku rozwiązania Spółki i podziału Spółki komandytowej rekompensaty gotówkowe, proporcjonalne do udziałów w zyskach, nie osiągnie z tego tytułu przychodu?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2020 r. (data wpływu 21 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 15 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z rozwiązaniem spółki komandytowej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2020 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych związanych z rozwiązaniem spółki komandytowej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 lipca 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.164.2020.1.AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 15 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca), jest wspólnikiem B. Sp. z o.o. Sp.k. (dalej: Spółka), która jest spółką osobową, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży używanych naczep w Polsce oraz posiada wieloletnie doświadczenie w branży. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ponadto Spółka świadczy następujące usługi:

• konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,
• naprawa i konserwacja maszyn,
• naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu transportowe
• konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,
• naprawa i konserwacja maszyn,
• naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu transportowego,
• obróbka metali i nakładanie powłok na metale,
• pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami,
• sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,
• sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,
• sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,
• sprzedaż hurtowa pozostałych maszyn i urządzeń
• transport drogowy towarów.

Jedynym komplementariuszem Spółki jest C. Sp. z o.o. będący polską spółką prawa handlowego, czynnym podatnikiem VAT, polskim rezydentem podatkowym. C. Sp. z o.o. wniosła wkład do Spółki w wysokości 1.000,00 zł i ma udział procentowy w Spółce w wysokości 1%.

Komandytariuszami Spółki są:

A. Sp. z o.o. - suma komandytowa 1.000,00 zł, udział procentowy 33%;
Pani D. - suma komandytowa 1.000,00 zł, udział procentowy 33%;
Pani E. - suma komandytowa 1.000,00 zł, udział procentowy 33%.
A. Sp. z o.o. wniosła do spółki aport całego przedsiębiorstwa w tym ruchomości i nieruchomości, pozostali wspólnicy wnieśli do spółki wkłady gotówkowe. Wspólnicy planują likwidację Spółki, wśród planowanych sposobów zakończenia działalności Spółki wiodącą koncepcją jest jej rozwiązanie bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego w drodze porozumienia wspólników, z podziałem majątku na wspólników według ich udziału w zyskach. W wyniku rozwiązania Spółki aktywa (nieruchomości i/lub ruchomości) wniesione przez A. Sp. z o.o. mogą trafić do innych wspólników (osób fizycznych) jako udział w tych ruchomościach i/lub nieruchomościach, tzn. wspólnicy, będący osobami fizycznymi staną się współwłaścicielami tych nieruchomości i/lub ruchomości. Natomiast A. Sp. z o.o. i C. Sp. z o.o. może otrzymać środki pieniężne.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 12 lipca 2020 r., Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

1. Wnioskodawca w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej, której jest wspólnikiem otrzyma składniki majątkowe spółki komandytowej tj. środki pieniężne. Środki pieniężne przekazane wspólnikowi będą w wysokości proporcjonalnej do przysługującego mu udziału w zyskach Spółki.
2. Rekompensaty gotówkowe jakie Wnioskodawca otrzyma w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej, której jest wspólnikiem, będą to środki pieniężne otrzymane z tytułu likwidacji spółki komandytowej/rozwiązania spółki.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca powziął następujące wątpliwości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka A. Sp. z o.o. (będąca komandytariuszem Spółki), która otrzyma w wyniku rozwiązania Spółki i podziału Spółki komandytowej rekompensaty gotówkowe, proporcjonalne do udziałów w zyskach, nie osiągnie z tego tytułu przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez A. Sp. z o.o. rekompensat gotówkowych proporcjonalnych do udziału w zyskach nie spowoduje powstania przychodu po ich stronie.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Na mocy ust. 2 wskazanego przepisu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, jak również wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie.

Stosownie do art. 14a ust. 1 ustawy o CIT, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. W myśl art. 14a ust. 2 ustawy o CIT, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku wykonania świadczenia niepieniężnego przez spółkę niebędącą osobą prawną.

Jednocześnie, na mocy art. 12 ust. 4 pkt:

• 3a lit. a ustawy o CIT - do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki;
• 3b lit. a ustawy o CIT - do przychodów nie zalicza się wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku odpłatnego zbycia tych składników majątku ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa.

Z powyższych regulacji wynika, że w zakresie dotyczącym likwidacji spółki niebędącej osobą prawną ustawodawca dokonał zróżnicowania zasady opodatkowania otrzymanego przez wspólnika likwidowanej spółki majątku, w zależności od tego, w jakiej formie majątek ten jest przez wspólnika otrzymywany, tj. w formie pieniężnej lub w innej formie (pozostałe składniki niepieniężne), mianowicie:

1. otrzymanie przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną środków pieniężnych z tytułu likwidacji takiej spółki nie stanowi przychodu podatkowego,
2. otrzymanie przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną wartości innych niż środki pieniężne z tytułu likwidacji takiej spółki także nie stanowi przychodu podatkowego; powstanie ewentualnego przychodu w związku z otrzymanymi przez wspólnika na skutek likwidacji spółki niebędącej osobą prawną niepieniężnymi składnikami majątku jest odroczone do momentu ewentualnego odpłatnego zbycia takich składników przez wspólnika; konsekwentnie, przychód dla wspólnika likwidowanej spółki nie powstaje w momencie samego otrzymania takich aktywów w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawna, a zatem samo ich wydanie przez spółkę i otrzymanie przez wspólnika jest zdarzeniem neutralnym na gruncie przepisów ustawy o CIT dla wszystkich wspólników likwidowanej spółki.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, przepisy te mają także zastosowanie do innych niż likwidacja sposobów zakończenia działalności spółki komandytowej, w szczególności do rozwiązania tej spółki w trybie uproszczonym bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż otrzymanie środków pieniężnych oraz należności przez podatnika w wyniku likwidacji spółki osobowej, której był wspólnikiem jest neutralne podatkowo (tj. wartość uzyskanych środków pieniężnych i należności nie stanowi przychodu podatkowego wspólnika). Powyższa konkluzja wynika wprost z przepisów ustawy o CIT, przy czym należy zauważyć, że przepisy te są precyzyjne i jasne, przez co nie stwarzają jakichkolwiek problemów interpretacyjnych. W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy zastosowanie znajduje reguła interpretacyjna Clara non sunt interpretanda (łac. nie dokonuje się wykładni tego, co jasne).

Neutralność podatkowa związana z czynnością wydania środków pieniężnych oraz należności w ramach likwidacji spółek osobowych jest także potwierdzana w licznych interpretacjach wydanych również przez tut. Organ:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5 kwietnia 2017 r., Znak: 1462-IPPB3.4510.8.2017.1.DP podkreślił, że etap likwidacji Spółki (komandytowej - przy. Spółki) będzie neutralny dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki na moment jej przeprowadzenia. Gdy w wyniku likwidacji Spółki dojdzie do przekazania Wnioskodawcy majątku likwidowanej Spółki w postaci środków pieniężnych, wierzytelności pożyczkowych oraz wierzytelności handlowej po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 czerwca 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.103.2018.l.KK., potwierdził, że: składniki majątku likwidacyjnego wydane Wnioskodawcy w wyniku Rozwiązania Spółki komandytowej w postaci innych składników majątku w tym prawa własności Znaków nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy w myśl art. 12 ust. 4 pkt 3b przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobne stanowisko potwierdza także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 września 2016 r., Znak: ILPB1-3/4510-1-7/16-2/DS, w której organ w całości zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że nabycie majątku likwidacyjnego spółki osobowej (w tym środków pieniężnych, znaków towarowych oraz innych składników majątkowych) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na moment dokonania likwidacji.

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 grudnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1- 3.4010.356.2017.1.JKT,
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 czerwca 2017 r., Znak: S-ILPB4/423-334/13/17- S/MC,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 3 czerwca 2015 r., Znak: IPTPB3/423-86/14-3/KJ.

W związku z tym, mając na uwadze literalną wykładnię przepisów ustawy o CIT, a także jednolite stanowisko organów podatkowych w analogicznych sprawach, należy uznać, że otrzymanie przez Wnioskodawcę rekompensat gotówkowych w zamian za udziały w nieruchomościach i środkach ruchomych proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w Spółce na skutek rozwiązania Spółki osobowej nie będzie stanowić przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej: ustawa o CIT), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 1 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

1. spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

W świetle powyższych uregulowań, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych są jedynie te podmioty (spółki), w tym także osobowa spółka komandytowo-akcyjna, które w sposób enumeratywny wymienione zostały we wskazanym powyżej przepisie, i których dochody podlegają regulacjom tej ustawy. Pozostałe spółki osobowe, z uwagi na ich transparentność podatkową nie są podatnikami podatku dochodowego, bowiem opodatkowanie dochodów wygenerowanych przez te spółki osobowe odbywa się na poziomie wspólników.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl definicji określonej w art. 4a pkt 21 ustawy o CIT ilekroć w ustawie jest mowa o spółce oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

Z powyższych regulacji wynika, że spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1a ustawy o CIT, przychody z zysków kapitałowych, przypisane wspólnikowi na podstawie ust. 1, zwiększają przychody wspólnika uzyskane z tego źródła.

Zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy o CIT).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (A. Spółka z o.o.), jest wspólnikiem i komandytariuszem B. Spółki z o.o. sp.k. Pozostałymi komandytariuszami są dwie osoby fizyczne (Pani D. i Pani E.) Komplementariuszem zaś jest C. Spółka z o.o.

A. Sp. z o.o. wniosła do spółki aport całego przedsiębiorstwa w tym ruchomości i nieruchomości, pozostali wspólnicy wnieśli do spółki wkłady gotówkowe. Wspólnicy planują likwidację Spółki, wśród planowanych sposobów zakończenia działalności Spółki wiodącą koncepcją jest jej rozwiązanie bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego w drodze porozumienia wspólników, z podziałem majątku na wspólników według ich udziału w zyskach.

W wyniku rozwiązania Spółki aktywa (nieruchomości i/lub ruchomości) wniesione przez A. Sp. z o.o. mogą trafić do innych wspólników (osób fizycznych) jako udział w tych ruchomościach i/lub nieruchomościach, tzn. wspólnicy, będący osobami fizycznymi staną się współwłaścicielami tych nieruchomości i/lub ruchomości. Natomiast Wnioskodawca i C. Sp. z o.o. mogą otrzymać środki pieniężne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą powstania przychodu z tytułu otrzymania rekompensat gotówkowych (środków pieniężnych) w wyniku rozwiązania Spółki i podziału Spółki komandytowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń ().

Z kolei art. 12 ust. 4 pkt 3a ustawy o CIT, stanowi że do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:

1. likwidacji takiej spółki,
2. wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Rozwiązanie przyjęte przez ustawodawcę w art. 12 ust. 4 pkt 3a lit a służy wyeliminowaniu podwójnego opodatkowania zysków osiągniętych przez spółkę niebędącą osobą prawną środki pieniężne wypłacane wspólnikom z tytułu likwidacji spółki osobowej jako uzyskane przez spółkę w okresie jej funkcjonowania były bowiem uwzględnione dla potrzeb rozliczeń podatkowych jej wspólników będących podatnikami podatków dochodowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku:

1. odpłatnego zbycia tych składników majątku - ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio,
2. spłaty otrzymanej wierzytelności - przychód uzyskany z tej spłaty.

Dodatkowo zgodnie z art. 12 ust. 4g ustawy o CIT, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 4 pkt 3a, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki - z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Odnosząc się do trybu planowanego zakończenia działalności spółki osobowej, należy wskazać, że art. 58 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm., dalej: ksh) stanowi, że rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki;
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
3. ogłoszenie upadłości spółki;
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
6. prawomocne orzeczenie sądu.

Zgodnie natomiast z art. 67 § 1 ksh, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. Jednocześnie w świetle art. 103 § 1 ksh, w sprawach nieuregulowanych w dziale dotyczącym spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Opis sprawy przedstawiony we wniosku oraz przywołane przepisy jednoznacznie wskazują, że (co do zasady), w przypadku rozwiązania spółki komandytowej oraz związanego z nim podziału majątku pomiędzy wspólników (czy to w drodze formalnej likwidacji, czy też na podstawie porozumienia wspólników odnośnie innego niż likwidacja sposobu zakończenia działalności spółki), otrzymane przez Wnioskodawcę, jako wspólnika spółki, składniki majątku (środki pieniężne), nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej