Temat interpretacji
1) Czy koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszone przez Wnioskodawcę, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT? 2) Czy koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszone przez Wnioskodawcę, stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, a tym samym podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia? 3) Czy koszty akcji nabytych przez pracowników Wnioskodawcy w wyniku realizacji opcji w 2021 r. i na początku 2022 r., tj. przed podpisaniem RA, które zostaną refakturowane na Wnioskodawcę w 2022 r., po podpisaniu RA, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2022 r.?
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
1)Czy koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszone przez Wnioskodawcę, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT?
2)Czy koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszone przez Wnioskodawcę, stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, a tym samym podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia?
3)Czy koszty akcji nabytych przez pracowników Wnioskodawcy w wyniku realizacji opcji w 2021 r. i na początku 2022 r., tj. przed podpisaniem RA, które zostaną refakturowane na Wnioskodawcę w 2022 r., po podpisaniu RA, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2022 r.?
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 8 sierpnia 2022 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.407.2022.1.MKU wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 30 sierpnia 2022 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej również jako „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca jest podmiotem wchodzącym w skład międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”), w której głównym i dominującym podmiotem jest PHC (dalej Spółka Dominująca). Siedziba Spółki Dominującej mieści się w Stanach Zjednoczonych. Spółka Dominująca jest w stosunku do Wnioskodawcy jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Spółka Dominująca wdrożyła i prowadzi program motywacyjny pod nazwą X (dalej jako: „Program Motywacyjny”, „Program”).
Program Motywacyjny został przyjęty przez Radę Dyrektorów w 2020 r. i zatwierdzony przez akcjonariuszy Spółki Dominującej. Program jest adresowany do wybranych pracowników, dyrektorów i konsultantów Spółki Dominującej, jak również do wybranych pracowników, dyrektorów i konsultantów spółek zależnych i stowarzyszonych (dalej: „Uczestnicy”), w tym dla pracowników Wnioskodawcy. Celem Programu jest wzmocnienie zdolności Spółki Dominującej i spółek zależnych do przyciągania, zatrzymywania i motywowania osób, które w ocenie Spółki Dominującej mogą wnieść ważny wkład do rozwoju Grupy, poprzez stworzenie im możliwości nabycia akcji Spółki Dominującej. Całość zasad, kryteriów oraz warunków udziału w Programie jest uregulowana w Regulaminie Programu, jak również w umowach zawieranych przez Spółkę Dominującą z Uczestnikami. Administratorem Programu jest Rada Dyrektorów Spółki Dominującej lub komitet wyznaczony przez Radę Dyrektorów (dalej: „Administrator”). Administrator ma prawo m.in. wyznaczać uprawnionych Uczestników, określać rodzaj i wysokość nagrody przyznawanej w ramach Programu oraz warunki, na jakich zostaną przyznane nagrody, a także ustalać, interpretować i stosować warunki Programu, zmieniać zasady i procedury, jeśli jest to konieczne w celu administrowania Programem, dokonywać rozliczenia nagród. Pracownikom Wnioskodawcy uczestniczącym w Programie przyznawane są nagrody w postaci m.in. opcji na akcje (stock options), dających prawo nabycia akcji Spółki Dominującej po cenie z góry określonej, pod warunkiem spełnienia warunków wynikających z Programu. O przyznaniu opcji na akcje decyduje Administrator, który określa również liczbę akcji możliwych do nabycia w wykonaniu opcji, cenę nabycia tych akcji oraz inne warunki i ograniczenia mające zastosowanie do opcji. Po spełnieniu obowiązujących kryteriów nabycia uprawnień, pracownik jest uprawniony do realizacji opcji, która odbywa się poprzez dostarczenie Spółce Dominującej oświadczenia o realizacji opcji (EN) oraz wpłacenia należności za akcje. Przyznanie przez Administratora opcji na akcje zostaje potwierdzone w umowie SOA, zawieranej pomiędzy Uczestnikiem a Spółką Dominującą, która określa m.in. sposób realizacji opcji, cenę nabycia akcji, metody płatności oraz inne zasady, warunki i ograniczenia mające zastosowanie do przyznanej nagrody. Podstawowym warunkiem realizacji przez posiadacza opcji prawa do nabycia akcji po cenie określonej na dzień przyznania opcji, jest pozostawanie pracownikiem Spółki Dominującej lub innej spółki z Grupy w dniu realizacji opcji. Uczestnictwo pracowników Wnioskodawcy w Programie jest dobrowolne i nie wynika z umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą, nie jest też zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach wewnętrznych obowiązujących u Wnioskodawcy. Pracownicy Wnioskodawcy nie mają uprawnień do występowania wobec Wnioskodawcy z jakimikolwiek roszczeniami prawnymi z racji uczestnictwa w Programie Motywacyjnym. Wnioskodawca nie uczestniczy i nie będzie uczestniczył w podejmowaniu żadnych decyzji związanych z przystępowaniem i uczestnictwem jego pracowników w Programie Motywacyjnym, w szczególności w zakresie oceny, czy objąć danego pracownika Programem, ani też w zakresie wysokości ewentualnego przysporzenia dla pracownika. Nie będzie miał wpływu także na zasady działania Programu. Uczestnictwo w Programie Motywacyjnym nie ma i nie będzie miało wpływu na umowę o pracę zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a jego pracownikami, tj. z uczestnictwa pracownika w Programie nie będzie można wnioskować o istnieniu umowy o pracę, nie będzie ono miało także wpływu na prawo Wnioskodawcy do rozwiązania umowy z pracownikiem.
Ewentualne nabycie przez pracowników Wnioskodawcy akcji Spółki Dominującej w ramach realizacji Programu Motywacyjnego ma na celu przede wszystkim:
-zapewnienie utrzymania przez Wnioskodawcę kluczowych pracowników, co będzie miało także istotny wpływ na wyniki finansowe osiągane przez Wnioskodawcę, gdyż w działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę kapitał ludzki ma decydujące znaczenie;
-stworzenie długoterminowego, efektywnego mechanizmu motywacyjnego dla kluczowych pracowników Wnioskodawcy;
-powiązanie interesów pracowników z interesami Spółki Dominującej oraz Wnioskodawcy, co ma wpływ na perspektywy długoterminowego wzrostu i rozwoju całej Grupy.
Innymi słowy, Program Motywacyjny, poprzez przyznawanie nagród, ma na celu promocję długofalowego sukcesu Spółki Dominującej i spółek zależnych oraz zwiększenie wartości spółek z Grupy poprzez motywowanie, przyciąganie i zatrzymywanie kluczowych pracowników, członków zarządu oraz osób świadczących usługi na podstawie kontraktów B2B.
Przez cały okres trwania Programu Motywacyjnego Spółka Dominująca ponosi koszty jego funkcjonowania, w tym koszt wydania akcji Spółki Dominującej uprawnionym Uczestnikom. Następnie, koszty dotyczące pracowników zatrudnionych przez podmioty zależne lub stowarzyszone są zwracane Spółce Dominującej przez te podmioty. Spółka Dominująca i Wnioskodawca zamierzają zawrzeć w 2022 r. umowę dotyczącą zwrotu kosztów związanych z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym (RA). Umowa będzie określała zasady, na jakich Spółka Dominująca będzie refakturować na Wnioskodawcę koszty związane z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie. W efekcie, to Wnioskodawca poniesie ekonomiczny koszt udziału jego pracowników w Programie, przy czym sam nie nabędzie akcji ani innych aktywów Spółki Dominującej. Zgodnie z założeniami RA, Wnioskodawca zobowiązuje się do zwrotu Spółce Dominującej wszelkich kosztów związanych z przyznaniem nagród w ramach Programu na rzecz pracowników Wnioskodawcy. Aby umożliwić realizację tego zobowiązania, Spółka Dominująca ma zawiadamiać zarząd Wnioskodawcy o przyznaniu nagród pracownikom Wnioskodawcy. Umowa nie będzie precyzowała dokładnego terminu wystawienia faktury przez Spółkę Dominującą, stanowiąc jedynie, że Spółka Dominująca wystawia fakturę na rzecz Wnioskodawcy po dacie realizacji opcji przez pracowników Wnioskodawcy. Kwota wykazana na fakturze ma być równa wartości księgowej akcji przyznanych pracownikom Wnioskodawcy w wyniku realizacji opcji na akcje. Objęcie akcji w wyniku realizacji opcji na akcje przez pracowników Wnioskodawcy miało miejsce po raz pierwszy w 2021 r., a zatem jeszcze przed podpisaniem RA pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Dominującą. W związku z powyższym Wnioskodawca utworzył rezerwę na te koszty w 2021 r., przy czym koszty akcji wydanych pracownikom Wnioskodawcy w 2021 r. i na początku 2022 r., czyli przed podpisaniem RA, zostaną refakturowane na Wnioskodawcę przez Spółkę Dominującą w 2022 r., po podpisaniu ww. umowy.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w związku z realizacją Programu Wnioskodawca ponosi/będzie ponosić koszty w postaci zwrotu Spółce Dominującej kwoty odpowiadającej wartości rynkowej akcji wynikającej z ksiąg rachunkowych Spółki Dominującej (ang. accounting fair value), nabytych przez pracowników Wnioskodawcy w wyniku realizacji opcji na akcje.
Poniesienie wskazanych wydatków jest warunkiem przyznania pracownikom Wnioskodawcy opcji na akcje, dających możliwość nabycia akcji Spółki Dominującej na preferencyjnych warunkach. Jest to istotne korzyść materialna dla pracowników, stanowiąca istotny czynnik przy podjęciu przez nich decyzji o rozpoczęciu lub kontynuowaniu zatrudnienia u Wnioskodawcy, co bez wątpienia ma wpływ na możliwość osiągania przychodów i zabezpieczenia ich źródła, jako, że kapitał ludzki stanowi decydujący czynnik dla możliwości osiągania przychodów z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Co więcej, poprzez oczywisty związek między wynikami finansowymi Wnioskodawcy i całej Grupy, a wartością akcji (im lepsze wyniki, tym wyższa wartość akcji), przyznanie akcji pracownikom motywuje ich do bardziej efektywnej pracy na rzecz Wnioskodawcy, co może mieć wpływ na uzyskanie dodatkowych przychodów przez Wnioskodawcę.
Program Motywacyjny jest skierowany do wszystkich pracowników, dyrektorów i konsultantów Wnioskodawcy. Jednocześnie pracowników/dyrektorów/konsultantów uprawnionych do otrzymania świadczeń w ramach Programu wyznacza Administrator Programu. Jednakże pytania umieszczone we wniosku o interpretację odnoszą się do kosztów uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym. Nie odnoszą się do zatem do odrębnych kategorii podmiotów, takich jak konsultanci czy dyrektorzy niebędący pracownikami.
Cena nabycia akcji jest każdorazowo określona w umowie zawartej między Spółką Dominującą a pracownikiem, z zastrzeżeniem, że nie może być niższa niż równowartość wartości rynkowej akcji na dzień przyznania opcji. Zwykle cena ustalana jest na podstawie średniej wartości rynkowej akcji z okresu 30 dni poprzedzających dzień przyznania opcji. Zdarza się również, że pracownikom zostaje przyznane prawo do nieodpłatnego nabycia akcji.
Akcje nabywane przez wskazanych pracowników będą mogły być przez nich zbyte na rzecz innego podmiotu, w tym teoretycznie na rzecz Spółki, gdyż żaden przepis nie zabrania zbycia akcji przez pracowników na rzecz Spółki. Jednakże Spółka nie będzie nabywała akcji od pracowników, a tym samym nie będzie przekazywała tych akcji innym podmiotom lub tym samym pracownikom uczestniczącym w przyszłości w Programie Motywacyjnym. Spółka nie będzie również ponownie nabywać akcji od uczestników w celu ich umorzenia. Pracownicy będą mogli sprzedać swoje akcje na amerykańskiej giełdzie papierów wartościowych N.
Pytania
1)Czy koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszone przez Wnioskodawcę, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT?
2)Czy koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszone przez Wnioskodawcę, stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z dacie ich poniesienia?
3)Czy koszty akcji nabytych przez pracowników Wnioskodawcy w wyniku realizacji opcji w 2021 r. i na początku 2022 r., tj. przed podpisaniem RA, które zostaną refakturowane na Wnioskodawcę w 2022 r., po podpisaniu RA, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2022 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszone przez Wnioskodawcę, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.
2.Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszone przez Wnioskodawcę, stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, a tym samym podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.
3.Zdaniem Wnioskodawcy, koszty akcji nabytych przez pracowników Wnioskodawcy w wyniku realizacji opcji w 2021 r. i na początku 2022 r., tj. przed podpisaniem RA, które zostaną refakturowane na Wnioskodawcę w 2022 r., po podpisaniu RA, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2022 r.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Ad. 1. Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, z późn. zm.; dalej jako „ustawa o CIT”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji jako kosztu uzyskania przychodów. Należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
W świetle powyższego, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
1)został on poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4)poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5)został właściwie udokumentowany,
6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
W odniesieniu do kwoty zwrotu kosztów uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszonych przez Wnioskodawcę, wszystkie powyższe przesłanki należy uznać za spełnione, gdyż świadczenie to:
1)jest pokrywane z zasobów majątkowych Wnioskodawcy;
2)ma charakter definitywny, tj. nie jest zwracane Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie;
3)związane jest z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą polegającą na tworzeniu oprogramowania przez pracowników Wnioskodawcy;
4)jest ponoszone w celu uzyskania przychodów i zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż stanowi instrument służący przyciąganiu i zatrzymaniu przez Wnioskodawcę wysoko wykwalifikowanych pracowników oraz powiązaniu interesów tych pracowników z interesami Wnioskodawcy oraz Spółki Dominującej, poprzez stworzenie im możliwości nabycia akcji Spółki Dominującej. W ten sposób pracownicy, przyczyniając się do wzrostu dochodów Wnioskodawcy, będą jednocześnie przyczyniali się do zwiększenia dochodów i tym samym wartości rynkowej akcji Spółki Dominującej, będących w ich posiadaniu.
Zdaniem Wnioskodawcy, udział pracowników w Programie Motywacyjnym jest czynnikiem zmniejszającym ryzyko utraty tych pracowników, które mogłoby skutkować spadkiem przychodów Wnioskodawcy lub koniecznością poniesienia dodatkowych kosztów na rekrutację i wyszkolenie nowych pracowników. Ponadto, w panujących obecnie warunkach rynkowych, wiele międzynarodowych spółek zajmujących się działalnością związaną z oprogramowaniem, działających w Polsce, oferuje podobne programy motywacyjne swoim pracownikom. W związku z powyższym, brak dostępności takiego programu dla pracowników Wnioskodawcy, mógłby skutkować mniejszą atrakcyjnością Wnioskodawcy jako pracodawcy, a tym samym mniejszą zdolnością pozyskania wartościowych pracowników;
5)jest odpowiednio udokumentowany, tj. za pomocą faktur wystawianych przez Spółkę Dominującą oraz umowy RA, która zostanie podpisana w 2022 r.;
6)nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione są wszystkie warunki, które umożliwiają zaliczenie kosztów uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszonych przez Wnioskodawcę, do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.
Ad. 2. Uznając, że zwrot kosztów uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym, ponoszony przez Wnioskodawcę, stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów, należy przejść do przepisów regulujących moment potrącalności przedmiotowego kosztu dla celów podatku dochodowego.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Powołany przepis wskazuje, że moment zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu wynika ze związku pomiędzy poniesieniem analizowanego kosztu i uzyskaniem przychodu podatkowego. W przypadku wystąpienia bezpośredniego związku pomiędzy tymi zdarzeniami podatkowymi, określony wydatek będzie kosztem w momencie (roku) powstania związanego z nim przychodu podatkowego.
Stosownie zaś do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Odnosząc przytoczone przepisy do rozpatrywanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że świadczenie w postaci zwrotu kosztów uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. W opinii Wnioskodawcy świadczenie to ma na celu przede wszystkim zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów poprzez stworzenie dla pracowników Wnioskodawcy dodatkowej zachęty do pozostania w zatrudnieniu u Wnioskodawcy oraz starania się o jak najlepsze wykonywanie powierzonej pracy, gdyż jej efekty w postaci zysków Wnioskodawcy będą miały pośrednie przełożenie na budowanie długoterminowej wartości Spółki Dominującej dla akcjonariuszy. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest możliwe bezpośrednie powiązanie świadczenia w postaci zwrotu kosztów uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym z jakimikolwiek przychodami osiąganymi przez Wnioskodawcę, co wyklucza zakwalifikowanie tych wydatków jako kosztów bezpośrednio związanych z przychodami. Należy również zauważyć, że nie jest to koszt dotyczący okresu przekraczającego rok podatkowy, który powinien być potrącalny dla celów podatku dochodowego proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy. Stanowi raczej jednorazowe świadczenie wypłacane Spółce Dominującej z tytułu przyznania określonym pracownikom Wnioskodawcy pewnej liczby akcji w danym okresie rozliczeniowym. Świadczenie to nie jest zatem powiązane z okresem przekraczającym rok podatkowy. W efekcie kwota zwrotu kosztów uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie Motywacyjnym powinna zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 4d zdanie pierwsze ustawy o CIT, tj. jednorazowo w dacie poniesienia kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, bez konieczności proporcjonalnego rozliczania tego wydatku w czasie. Dniem poniesienia kosztu uzyskania przychodów jest zaś dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Innymi słowy, dniem poniesienia przedmiotowego kosztu będzie dzień, na który koszt ten zostanie zaksięgowany na podstawie otrzymanej od Spółki Dominującej faktury. Koszt ten nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w dacie wcześniejszej niż dzień otrzymania faktury przez Wnioskodawcę. Jednocześnie bez znaczenia dla momentu podatkowego rozpoznania kosztu będzie data płatności zobowiązania wynikającego z wystawionej faktury.
Ad. 3. Konsekwencją stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 i nr 2 jest uznanie, że koszty akcji nabytych przez pracowników Wnioskodawcy w wyniku realizacji opcji w 2021 r. i na początku 2022 r., tj. przed podpisaniem umowy RA, które zostaną refakturowane na Wnioskodawcę w 2022 r., po podpisaniu RA, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2022 r.
Jak zostało bowiem wspomniane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2, koszt pośredni, udokumentowany fakturą, nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w dacie wcześniejszej niż dzień otrzymania faktury przez Wnioskodawcę. Jednocześnie bez znaczenia dla momentu podatkowego rozpoznania kosztu będzie data płatności zobowiązania wynikającego z wystawionej faktury ani też brak formalnej umowy o zwrocie kosztów programu motywacyjnego między Spółką Dominującą a Wnioskodawcą w 2021 r. i na początku 2022 r., kiedy zostały zrealizowane pierwsze opcje przyznane pracownikom Wnioskodawcy przez Spółkę Dominującą. Zasady zwrotu kosztów uczestnictwa pracowników w Programie wynikają bowiem z polityki Spółki Dominującej w tym zakresie, która przewiduje, że spółka zależna będąca pracodawcą w stosunku do osób, którym przyznane zostały nagrody, zwraca Spółce Dominującej kwotę równą wartości księgowej nagród przyznanych pracownikom. Ta polityka znajduje wyraz w umowach RA, które są zawierane pomiędzy Spółką Dominującą a spółkami zależnymi. Umowa RA, która zostanie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Dominującą w 2022 r., nie będzie modyfikowała powyższych zasad. Jednocześnie faktury przenoszące na Wnioskodawcę koszty uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie zostaną wystawione przez Spółkę Dominującą po podpisaniu RA, a zatem prawo do zaliczenia zwrotu kosztów uczestnictwa pracowników w Programie do kosztów uzyskania przychodów po stronie Wnioskodawcy powstanie dopiero po otrzymaniu przedmiotowych faktur przez Wnioskodawcę. Skoro zaś będzie to miało miejsce w 2022 r., należy uznać, że koszty akcji nabytych przez pracowników Wnioskodawcy w wyniku realizacji opcji w 2021 r. i na początku 2022 r., tj. przed podpisaniem umowy RA, które zostaną refakturowane na Wnioskodawcę w 2022 r., po podpisaniu RA, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2022 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.