Temat interpretacji
Czy zakup czterech gąsienic (każda o wartości 20 tys. zł netto) stanowi koszt uzyskania przychodu bieżącego okresu czy należy zakup gąsienic potraktować jako zakup środka trwałego i zaliczać w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy zakup czterech gąsienic (każda o wartości 20 tys. zł netto) stanowi koszt uzyskania przychodu bieżącego okresu czy należy zakup gąsienic potraktować jako zakup środka trwałego i zaliczać w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne.
Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa, pismem z 18 października 2022 r., o ich uzupełnienie. Odebrali Państwo wezwanie 21 października 2022 r. i tego samego dnia uzupełnili Państwo ww. wniosek.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu zbożem oraz świadczy usługi rolnicze. Spółka jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług. Usługi rolnicze są świadczone z wykorzystaniem środków transportu i maszyn rolniczych tj. kombajny, traktory, opryskiwacze, rozrzutniki, kultywatory, itp. Środki transportu oraz maszyny znajdują się we własności spółki albo są wykorzystywane przez spółkę na podstawie umów leasingu. Niektóre urządzenia poruszają się na gąsienicach, które zastępują koła. Gąsienice stanowią własność spółki i są montowane na urządzeniach/środkach transportu będących środkami trwałymi spółki albo użytkowanymi na podstawie umów leasingu. Ich trwałość i okres użyteczności jest uzależniona od poziomu eksploatacji urządzeń/środków transportu, do których są zamontowane. Bywa, że gąsienice ulegną zużyciu w ciągu 12 miesięcy, bywa też i tak, że są użytkowane przez kilka lat. Nie ma reguły.
W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 21 października 2022 r. wskazali Państwo, że:
1.Przewidywany okres używania zakupionych gąsienic będzie dłuższy niż rok, aczkolwiek bywa, że gąsienice zużyją się wcześniej. Nie ma reguły trwałości gąsienic powyżej roku.
2.Zakupione gąsienice są wykorzystywane wyłącznie w określonym urządzeniu.
3.Zakupione gąsienice nie stanowią dodatkowego wyposażenia. Zamiast opon używane są gąsienice. Na rynku dostępne są pojazdy, które jeżdżą na kołach z oponami oraz takie, które zamiast kół mają gąsienice. Nie ma możliwości wymienić koła z oponami na gąsienice i odwrotnie.
4.Na skutek zastosowania gąsienic w urządzeniu/urządzeniach nie dochodzi do wzrostu ich wartości użytkowej.
Pytanie
Czy zakup czterech gąsienic (każda o wartości 20 tys. zł netto) stanowi koszt uzyskania przychodu bieżącego okresu czy należy zakup gąsienic potraktować jako zakup środka trwałego i zaliczać w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie spółki zakup gąsienic stanowi koszt bieżącego okresu i należy uznać za koszt uzyskania przychodu w kwocie netto wynikającej z faktury. Zakup gąsienic nie stanowi zakupu środka trwałego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”):
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Stosownie do treści art. 15 ust. 6 updop:
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, […]
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 updop:
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia
Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika, muszą spełniać następujące warunki:
- przewidywany okres ich używania musi przekraczać jeden rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,
- muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
- muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem,
- muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub ich oddaniem do używania na podstawie umowy leasingu, najmu lub dzierżawy.
Od wydatków na nabycie środków trwałych należy odróżnić wydatki na ich ulepszenie.
W myśl art. 16g ust. 13 updop:
Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Z ulepszeniem mamy więc do czynienia w sytuacjach, w których następuje:
1.przebudowa - zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środka trwałego na inny;
2.rozbudowa - powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.;
3.adaptacja - przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych;
4.rekonstrukcja - odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych;
5.modernizacja - unowocześnienie środka trwałego, tj. wyposażenie obiektu bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia remontu. Określa go natomiast art. 3 pkt 8ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze. zm.). Istotą remontu jest więc przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji - będą to więc wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji niezwiększające jego wartości początkowej, o której mowa w art. 16g ust. 13 updop.
Różnica między nakładami na remont a nakładami na modernizację środków trwałych polega głównie na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych a drugie do podwyższenia bądź istotnej zmiany cech użytkowych tego składnika majątkowego.
Należy podkreślić, że dla celów podatkowych inaczej będą traktowane wydatki kwalifikowane jako remontowe, a inaczej wydatki związane z modernizacją środka trwałego. Mianowicie, jeżeli podatnik poniesie wydatki na remont środków trwałych, to ma prawo zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast, nakłady o charakterze modernizacyjnym, podwyższają wartość początkową środka trwałego, którego dotyczą i podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od podwyższonej wartości początkowej środka trwałego.
Wspomnieć także należy o pojęciu „inwestycji w obcym środku trwałym” przez którą należy rozumieć ogół nakładów poniesionych na obcy środek trwały, który jest wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie np. umowy najmu. Nakłady te mają na celu przystosowanie obcego środka trwałego do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Inwestycją w obcym środku trwałym nie są wydatki na remont obcego środka trwałego, lecz nakłady powodujące jego ulepszenie. Należy podkreślić, że aby poniesione wydatki zakwalifikować do kosztów ulepszenia środka trwałego, musi wystąpić chociaż jeden z elementów ulepszenia, które są wymienione w art. 16g ust. 13 ustawy o CIT. Z przepisu tego wynika, że ulepszenie środka trwałego polega na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego. Inwestycje w obcym środku trwałym podlegają amortyzacji bez względu na przewidywany okres ich użytkowania. W sytuacji gdy w obcym środku trwałym wykonane będą prace konserwacyjne lub mające charakter odtworzeniowy, przywracający środkowi trwałemu pierwotny poziom techniczny (remont), poniesione na ten cel nakłady nie będą stanowiły u podatnika inwestycji w obcym środku trwałym. Poniesione wydatki, jako wydatki remontowe będą mogły zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy zakup czterech gąsienic (każda o wartości 20 tys. zł netto) stanowi koszt uzyskania przychodu bieżącego okresu czy należy zakup gąsienic potraktować jako zakup środka trwałego i zaliczać w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne.
Przy czym jak wynika z opisu sprawy oraz informacji zawartych w uzupełnieniu, prowadzą Państwo działalność w zakresie handlu zbożem oraz świadczy usługi rolnicze. Usługi rolnicze są świadczone przez Państwa z wykorzystaniem środków transportu i maszyn rolniczych takich jak kombajny, traktory, opryskiwacze, rozrzutniki, kultywatory, itp. Środki transportu oraz maszyny stanowią Państwa własność albo są wykorzystywane przez Państwa na podstawie umów leasingu. Niektóre urządzenia wykorzystywane przez Państwa poruszają się na gąsienicach, które zastępują koła. Gąsienice stanowią Państwa własność i są montowane na urządzeniach/środkach transportu będących Państwa środkami trwałymi albo są użytkowane na podstawie umów leasingu. Wskazali Państwo, że trwałość i okres użyteczności ww. gąsienic jest uzależniona od poziomu eksploatacji urządzeń/środków transportu, do których są zamontowane. W przesłanym uzupełnieniu do wniosku, wskazali Państwo, że przewidywany okres używania zakupionych gąsienic będzie dłuższy niż rok, aczkolwiek bywa, że gąsienice zużyją się wcześniej. Zakupione gąsienice wykorzystują Państwo wyłącznie w określonym urządzeniu i nie stanowią one dodatkowego wyposażenia. Ponadto, nie ma możliwości by wymienić koła z oponami na gąsienice i odwrotnie, a na skutek zastosowania gąsienic w urządzeniach nie dochodzi do wzrostu ich wartości użytkowej.
W Państwa opinii, wyrażonej w stanowisku zawartym we wniosku zakup gąsienic stanowi koszt bieżącego okresu i należy go uznać za koszt uzyskania przychodu w kwocie netto wynikającej z faktury. Według Państwa zakup gąsienic nie stanowi zakupu środka trwałego.
Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że zakupione cztery gąsienice (każda o wartości 20 tys. zł netto) nie spełniają kryterium kompletności, a więc nie są samodzielnym środkiem trwałym - nie mogą funkcjonować samodzielnie, i nie są kompletne i zdatne do użytku ze względu na możliwość wykorzystania ich oraz użyteczność tylko w określonym środku trwałym (urządzeniu/maszynie).
Wydatki na gąsienice nie stanowią również wydatków ulepszeniowych (podwyższających wartość środka trwałego), bowiem nie podnoszą one wartości użytkowej środka trwałego, lecz służyć będą w istocie remontowi, a więc wymianie zużytych elementów (stanowiących części zamienne).
Wobec powyższego ww. wydatki w zakresie w jakim dotyczą składników majątkowych Wnioskodawcy (środków trwałych, także będących przedmiotem leasingu finansowego) mogą bezpośrednio stanowić koszt podatkowy.
Także w zakresie w jakim wydatki powyższe dotyczą składników majątkowych będących przedmiotem leasingu operacyjnego, ww. wydatki mogą bezpośrednio stanowić koszt podatkowy. Dotyczą one wprawdzie obcego środka trwałego, jednakże ich poniesienie ma na celu jedynie odtworzenie, przywrócenie temu środkowi trwałemu pierwotnej sprawności, pierwotnego poziomu technicznego. Nie stanowią one tym samym inwestycji w obcym środku trwałym.
W konsekwencji ww. wydatki w dacie ich poniesienia mogą stanowić koszt podatkowy.
Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).