Czy działania podejmowane przez Wnioskodawcę polegające na nabyciu i wynajmie nieruchomości znajdujących się w Polsce kreują dla Wnioskodawcy zagraniczny zakład w Polsce?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy działania podejmowane przez Wnioskodawcę polegające na nabyciu i wynajmie nieruchomości znajdujących się w Polsce kreują dla Wnioskodawcy zagraniczny zakład w Polsce.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 października 2022 r. (data wpływu 3 października 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest funduszem inwestycyjnym utworzonym na podstawie prawa czeskiego, prowadzącym działalność inwestycyjną w formie odpowiadającej polskiej spółce akcyjnej (akciova spolećnost). Fundusz działa w formie czeskiej spółki kapitałowej i posiada osobowość prawną, w związku z czym może być podmiotem praw i obowiązków oraz posiada pełną zdolność do czynności prawnych oraz może uczestniczyć w obrocie cywilno-prawnym dokonując czynności prawnych poprzez składanie wiążących oświadczeń woli.

Wnioskodawca wskazuje, że posiada numer identyfikacji podatkowej oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT na terytorium Polski (numer identyfikacji podatkowej podano w danych Wnioskodawcy we wniosku).

Działalność gospodarcza Funduszu w Polsce polega na wynajmowaniu powierzchni biurowych i handlowych w nieruchomościach będących jej własnością, zlokalizowanych na terytorium Polski. Ponadto, Wnioskodawca posiada również 100% udziałów w dwóch spółkach nieruchomościowych z siedzibą w Polsce. Poza przychodami uzyskiwanymi z nieruchomości Wnioskodawca nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Nieruchomości należące do Wnioskodawcy zarządzane są przez podmiot trzeci (dalej: „Spółka Zarządzająca”) na podstawie umowy property management. Wnioskodawca nie zajmuje się bieżącym zarządzeniem nieruchomościami (tzw. property management) ani usługami komercjalizacji - za te czynności odpowiadają niezależni przedstawiciele, na podstawie umów zawartych z Wnioskodawcą lub ze Spółką Zarządzającą.

Wszelkie kluczowe decyzje dotyczące nieruchomości, w tym ostateczne warunki umów z klientami Spółki, w szczególności określenie powierzchni najmu, okresu najmu, ceny najmu, świadczeń dodatkowych (np. dostosowania powierzchni najmu do potrzeb najemcy) podejmowane są na terytorium Czech.

Wnioskodawca wskazuje, że nie posiada w Polsce biura ani nie zatrudnia w Polsce pracowników. Czynności związane z obsługą działalności Funduszu w Polsce są wykonywane przez osoby trzecie na podstawie zawartych umów (lub przez osoby zatrudnione przez Spółkę Zarządzającą/podwykonawców Spółki Zarządzającej).

Zarządcy nieruchomości nie posiadają pełnomocnictw do zawierania kluczowych umów najmu w imieniu Wnioskodawcy. Mogą posiadać jedynie pełnomocnictwo do zawierania mniejszych umów (na przykład w odniesieniu do najmu garażu lub magazynu). Ponadto, pełnomocnictwa do podpisywania umów najmu - po uprzednim ich zatwierdzeniu przez Fundusz - mogą posiadać polscy prawnicy zaangażowani przez Wnioskodawcę. Należy jednak podkreślić fakt, że umocowanie lokalnych prawników nie obejmuje swoim zakresem negocjowania warunków umów z najemcami.

W przedmiocie zakresu obowiązków zarządców nieruchomości Wnioskodawca wskazuje, że są oni jedynie uprawnieni do negocjowania warunków dostaw energii do zarządzanych budynków oraz negocjacji z innymi podwykonawcami w zakresie np. usług sprzątania. Uprawnienia zarządców nieruchomości nie obejmują jednak określania warunków najmu takich jak powierzchnia czy stawka, bowiem jest to wyłączne uprawnienie Wnioskodawcy. Natomiast w odniesieniu do już zawartych umów najmu istnieje możliwość aby zarządca nieruchomości przedłużył już istniejącą umowę na dłuższy okres. Zakres obowiązków zarządcy nieruchomości nie obejmuje jednak poszukiwania nowych najemców.

Wszelkie działania zarządców nieruchomości podlegają kontroli ze strony Wnioskodawcy, który polega na przebywaniu w stałym kontakcie (organizowane są spotkania zespołów online, rozmowy telefoniczne, wizyty kontrolne) oraz sprawdzaniu statusu powierzonych zadań (np. ustalenie poziomu zaległych należności) w formie raportów miesięcznych lub kwartalnych dostarczanych Funduszowi.

W związku z działalnością inwestycyjną na terytorium Polski Wnioskodawca ponosi i ponosić będzie m.in.: koszty usług księgowych, doradztwa technicznego, doradztwa w dziedzinie nieruchomości oraz due diligence nabywanych nieruchomości, usługi audytu, doradztwa prawnego i podatkowego, usług wyceny, usług architektonicznych, usług pośrednictwa w nabyciu/wynajmie nieruchomości oraz koszty bieżącego utrzymania nieruchomości (np. dostawy mediów), doradztwa prawnego i podatkowego, pośrednictwa w poszukiwaniu najemców.

Pytanie

Czy działania podejmowane przez Wnioskodawcę polegające na nabyciu i wynajmie nieruchomości znajdujących się w Polsce kreują dla Wnioskodawcy zagraniczny zakład w Polsce?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, podejmowane przez niego działania polegające na nabyciu i wynajmie nieruchomości położonych w Polsce nie kreują zagranicznego zakładu dla

Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1-3 ustawy o CIT, podatnikami są osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski oraz spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Podatnicy ci, w świetle art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Istotą ograniczonego obowiązku podatkowego jest to, że podmioty nim objęte, mogą być zobowiązane do zapłacenia podatku dochodowego jedynie od dochodów, które powstały w Polsce. Pozostałe dochody takich podmiotów nie mogą natomiast podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle przepisu art. 3 ust. 3 ustawy o CIT za dochody osiągane na terytorium Polski przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT uważa się między innymi dochody z:

   - wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski, w tym poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład; lub

   - położonej na terytorium Polski nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Zgodnie z definicją określoną w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT przez zagraniczny zakład rozumie się:

   - stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

   - plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

   - osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

          - chyba, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska stanowi inaczej.

W świetle art. 3 ust. 1 pkt d) UPO PL-CZ „osobami” a więc podmiotami, do których mają zastosowanie przepisy UPO PL-CZ są osoby fizyczne, spółki oraz zrzeszenia osób. Przy czym „spółka” jest zdefiniowana jako osoba prawna lub jakikolwiek podmiot, który jest traktowany jak osoba prawna dla celów podatkowych.

Art. 5 ust. 1 UPO PL-CZ definiuje „zakład” jako stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zgodnie z pkt 2 Komentarza do art. 5 ust. 1 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku definicja ta dla powstania zakładu wymaga spełnienia łącznie następujących warunków:

   - istnienia w danym państwie „placówki działalności gospodarczej”, to jest pomieszczeń, a w pewnych okolicznościach maszyn i urządzeń,

   - posiadania przez taką placówkę stałego charakteru, to znaczy musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości,

   - prowadzenia działalności przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej stałej placówki (co oznacza, że osoby, które są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona).

W niniejszym przypadku brak jest spełnienia przede wszystkim pierwszego warunku. Nieruchomości inwestycyjne stanowią przedmiot wypracowywania zysków, nie stanowią placówki działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Po drugie, nieruchomości stanowią wyłącznie aktywo służące osiąganiu pasywnego przychodu/dochodu, są przedmiotem prowadzonej działalności, ale samoistnie nie służą jako stała placówka. W tym miejscu warto wspomnieć, iż obowiązek podatkowy powstaje na gruncie ustaw krajowych a umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mają za zadanie wskazanie odpowiedniej jurysdykcji, gdzie należy opodatkować osiągane przychody/dochody. Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy mając na uwadze racjonalność ustawodawcy, który jak zostało wskazane powyżej w art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, wyodrębnił dwie sytuacje (tj. osiąganie dochodów w związku z posiadaną nieruchomością oraz osiąganie dochodów z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski za pośrednictwem zagranicznego zakładu), należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o CIT powstaje w związku z posiadaniem aktywów w Polsce, w postaci nieruchomości, a nie w związku istnieniem zakładu.

Dlatego też analogiczne rozróżnienie zostało dokonane na gruncie przepisów UPO PL-CZ, która osiąganie przychodów/dochodów z nieruchomości (w tym poprzez jej zbycie) reguluje w art. 6 i art. 13 UPO PL-CZ, a do kwestii zakładu oraz zysków przedsiębiorstw odnoszą się odrębne przepisy, tj. art. 5 i art. 7 UPO PL-CZ.

Po trzecie, nieruchomości nie mają jakiejkolwiek samodzielności by móc prowadzić przedsiębiorstwo, bowiem są przedmiotem, a nie podmiotem praw i obowiązków.

Co prawda, art. 5 ust. 2 UPO PL-CZ wskazuje, iż określenie „zakład” obejmuje w szczególności: a) miejsce zarządu, b) filię, c) biuro, d) fabrykę, e) warsztat i f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych, niemniej należy to odczytywać przez pryzmat aktywnego prowadzenia działalności przedsiębiorstwa w danym miejscu charakteryzującym się stałością.

Natomiast jak wskazuje pkt 12 Komentarza do art. 5 ust. 2 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku, tego rodzaju miejsca mogą stanowić zakład jedynie, gdy spełniają definicję zawartą w art. 5 ust. 1 - a więc m.in. gdy prowadzona jest przez nie działalność przedsiębiorstwa.

Konsekwentnie, uznanie aktywa w postaci nieruchomości za filię/biuro Wnioskodawcy w Polsce pozostanie nieistotne tak długo, jak długo nie będzie prowadzona w sposób aktywny (a nie pasywny) za jej pośrednictwem działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Na terytorium Polski Wnioskodawca osiąga wyłącznie pasywne przychody/dochody z tytułu nieruchomości położonych w Polsce. Nieruchomość posiada charakter stałości, niemniej nie spełnia ona przesłanek do uznania jej za placówkę, za pośrednictwem której prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Co więcej, należy podkreślić, iż zarządzanie Nieruchomością (property management) dokonywane jest przez podmiot trzeci Spółkę Zarządzającą w ramach prowadzonej przez ten podmiot zwykłej działalności (outsourcing czynności związanych z zarządzaniem Nieruchomości). Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 6 UPO PL-CZ nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że podejmuje ono w tym Państwie czynności za pośrednictwem pośrednika, generalnego komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem, że osoby te działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Zgodnie z pkt 38.3 Komentarza do art. 5 ust. 6 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku, zwyczajowo niezależny przedstawiciel odpowiada wobec przedsiębiorstwa, które reprezentuje, za wyniki swojej pracy, przy czym sposób, w jaki wykonuje pracę, nie podlega kontroli. Nie jest on poddany szczegółowym instrukcjom przedsiębiorstwa, które reprezentuje, jeżeli chodzi o sposób prowadzenia działalności. Fakt, że przedsiębiorstwo korzysta ze specjalnych umiejętności i wiedzy przedstawiciela, jest wskazówką jego niezależności. W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza, iż nieruchomości zarządzane są przez podmiot specjalizujący się w zarządzaniu nieruchomościami.

Podsumowując, Wnioskodawca:

   - posiada miejsca (aktywa), które mają stały charakter, ale

   - miejsca te nie stanowią stałej placówki Wnioskodawcy,

   - poza przychodem (dochodem) osiąganym z nieruchomości, co regulują odrębne przepisy, nie prowadzi poprzez to stałe miejsce innej działalności,

   - czynności wykonywane w Polsce związane z nieruchomościami (tzw. property management) są wykonywane przez podmioty trzecie, z którymi Wnioskodawcę łączą stosowne umowy.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż działania podejmowane przez niego na terytorium Polski, polegające wyłącznie na osiąganiu dochodów z majątku nieruchomego (nieruchomości) położonego w Polsce bez stosownej nadbudowy korporacyjnej nie kreują zagranicznego zakładu dla Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zakres podmiotowy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”), jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 updop

Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do wykazania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski zarówno siedziby, jak i faktycznego zarządu podatnika.

W myśl art. 3 ust. 3 updop

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

 1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

 2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

 3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

 4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

 5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

 6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 updop

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest funduszem inwestycyjnym działającym w formie czeskiej spółki kapitałowej i posiada osobowość prawną.

Działalność gospodarcza Funduszu w Polsce polega na wynajmowaniu powierzchni biurowych i handlowych w nieruchomościach będących jej własnością, zlokalizowanych na terytorium Polski. Poza przychodami uzyskiwanymi z nieruchomości Wnioskodawca nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Nieruchomości należące Wnioskodawcy zarządzane są przez podmiot trzeci (Spółka Zarządzająca). Wnioskodawca nie zajmuje się bieżącym zarządzeniem nieruchomościami ani usługami komercjalizacji - za te czynności odpowiadają niezależni przedstawiciele, na podstawie umów zawartych z Wnioskodawcą lub ze Spółką Zarządzającą.

Wszelkie kluczowe decyzje dotyczące nieruchomości, w tym ostateczne warunki umów z klientami Spółki podejmowane są na terytorium Czech.

Wnioskodawca nie posiada w Polsce biura ani nie zatrudnia w Polsce pracowników. Czynności związane z obsługą działalności Funduszu w Polsce są wykonywane przez osoby trzecie na podstawie zawartych umów (lub przez osoby zatrudnione przez Spółkę Zarządzającą/podwykonawców Spółki Zarządzającej).

Zarządcy nieruchomości nie posiadają pełnomocnictw do zawierania kluczowych umów najmu w imieniu Wnioskodawcy. Mogą posiadać jedynie pełnomocnictwo do zawierania mniejszych umów. Ponadto, pełnomocnictwa do podpisywania umów najmu - po uprzednim ich zatwierdzeniu przez Fundusz - mogą posiadać polscy prawnicy zaangażowani przez Wnioskodawcę. Wszelkie działania zarządców nieruchomości podlegają kontroli ze strony Wnioskodawcy.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest ustalenie, czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka posiada na terytorium Polski zagraniczny zakład.

Zgodnie z art. 4a pkt 11 updop

Zagraniczny zakład oznacza:

 a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

 b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

 c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

   - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska stanowi inaczej.

Zatem ta definicja ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483)

Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.

Wnioskodawca to podmiot mający siedzibę w Czechach, zatem w niniejszej sprawie należy odwołać się do przepisów Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie dnia 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 991, dalej: „umowa polsko-czeska”).

Na podstawie art. 5 ust. 1 umowy polsko-czeskiej

W rozumieniu niniejszej Umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 2 umowy polsko-czeskiej

Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

a) siedzibę zarządu;

b) filię;

c) biuro;

d) fabrykę;

e) warsztat, oraz

 f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom lub każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność gospodarczą w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby prowadził taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.