W zakresie możliwości zaliczenia rosyjskiego podatku od wartości dodanej do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu i momentu jego zaliczenia do kosztów podatkowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia rosyjskiego podatku od wartości dodanej do przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu i momentu jego zaliczenia do kosztów podatkowych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 czerwca 2022 r., które wpłynęło 6 czerwca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji (...). Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Spółka jest podmiotem (...) w grupie spółek (dalej: „Grupa”) posiadającym udziały kapitałowe w spółkach polskich i zagranicznych, jak również Spółka jest podmiotem powiązanym osobowo w stosunku do innych podmiotów. W skład Grupy wchodzi m.in. spółka zależna z siedzibą w Rosji (dalej: „Spółka RU”), na rzecz której Spółka świadczy następujące usługi (dalej: „Usługi”):

1.usługi elektroniczne polegające w szczególności na świadczeniu szeroko rozumianych usług IT (np. usługi dostarczania licencji, wsparcia serwisowego, udzielenia dostępu do infrastruktury informatycznej, a także utrzymanie i rozwój tej infrastruktury);

2.usługi centralnych zakupów polegające w szczególności na prowadzeniu negocjacji cenowych oraz postępowań zakupowych i dokonywanie zakupów na potrzeby innych jednostek (w tym przypadku Spółki RU).

Zgodnie z zasadami podatkowymi obowiązującymi w Rosji dotyczącymi podatku od wartości dodanej Usługi podlegają opodatkowaniu w Rosji. W związku ze świadczeniem Usług Spółka planuje zarejestrować się na potrzeby rozliczania tego podatku z tytułu świadczonych na rzecz Spółki RU Usług. Po dokonaniu rejestracji Spółki jako podatnika VAT w Rosji, Spółka będzie wystawiała faktury dokumentujące świadczenie Usług na rzecz Spółki RU z uwzględnieniem rosyjskiego podatku od wartości dodanej. Spółka otrzyma więc od Spółki RU kwotę brutto, na którą składa się wynagrodzenie w kwocie netto za Usługi oraz należny podatek od wartości dodanej. Podatek ten zgodnie z rosyjskimi przepisami podatkowymi będzie wpłacany przez Spółkę do rosyjskiego urzędu skarbowego.

Świadczenie Usług na rzecz Spółki RU nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.2021.685 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”) miejscem opodatkowania jest Rosja.

W uzupełnieniu wniosku z 3 czerwca 2022 r. Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie, czy spółka zależna z siedzibą w Rosji („Spółka RU”), o której mowa we wniosku jest objęta sankcjami w związku z konfliktem tego kraju z Ukrainą i czy sankcje te mają wpływ na rozliczenia podatkowe Wnioskodawcy, wskazał, że Spółka RU nie jest objęta sankcjami indywidualnymi. Na działalność Spółki RU mogą mieć wpływ sankcje ogólne wprowadzone tzw. Pierwszym pakietem sankcji z dnia 23 lutego 2022 r., tj. w zakresie ograniczenia dostępu Rosji do unijnych rynków i usług kapitałowych i finansowych. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, powyższe nie ma wpływu na rozliczenia podatkowe Spółki RU. Wnioskodawca wskazał ponadto dane identyfikujące Spółkę RU, tj. nazwę, adres oraz numer identyfikacyjny podmiotu.

Pytania

1.Czy przychodem Spółki będzie otrzymane od Spółki RU wynagrodzenie w kwocie brutto tj. razem z rosyjskim podatkiem od wartości dodanej?

2.Czy kosztem uzyskania przychodów Spółki będzie rosyjski podatek od wartości dodanej odprowadzany do rosyjskich organów podatkowych?

3.W jakim momencie Spółka powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rosyjski podatek od wartości dodanej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad Pytanie Nr 1

W ocenie Spółki, przychodem Spółki będzie otrzymane od Spółki RU wynagrodzenie w kwocie brutto tj. razem z rosyjskim podatkiem od wartości dodanej.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określa ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowy od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 4a pkt 7 ustawy o CIT, ilekroć mowa jest o ustawie o podatku od towarów i usług, rozumie się przez to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, (dalej: „ustawa o VAT”). Tym samym, art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT należy interpretować razem z przepisami ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o VAT, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy o VAT, ilekroć w ustawie jest mowa o podatku od wartości dodanej to rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą. Państwa członkowskie to państwa członkowskie Unii Europejskiej. W rozumieniu ustawy o VAT Rosję należy traktować jako terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że podatek od wartości dodanej nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Rosji, nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług, ani z podatkiem od wartości dodanej obowiązującym w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

W świetle przedstawionych przepisów, brak jest podstaw prawnych, aby uzyskane na terytorium Rosji przychody pomniejszać o zapłacony tam podatek od wartości dodanej, bowiem jak wskazano podatek ten nie jest tożsamy z podatkiem od towarów i usług (nie jest tym podatkiem), o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie podlegającym opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej przychodem z tytułu prowadzonej przez Spółkę działalności opisanej we wniosku będą przychody uzyskane z tytułu świadczenia usług na terytorium Rosji wykazywane w wartości brutto, a więc bez ich pomniejszenia o rosyjski podatek od wartości dodanej. Zatem Spółka w prowadzonej księdze handlowej zobowiązana jest ujmować kwoty brutto, wraz podatkiem od wartości dodanej.

Ad Pytanie Nr 2

W ocenie Spółki, rosyjski podatek od wartości dodanej odprowadzany do rosyjskich organów podatkowych będzie kosztem uzyskania przychodów Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie tego przepisu w doktrynie i w orzecznictwie wskazuje się na warunki, jakie muszą być łącznie spełnione, aby wydatek stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodów.

Są to następujące warunki:

— wydatek musi być faktycznie poniesiony przez podatnika,

— celem poniesienia wydatku jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

— wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 ustawy o CIT).

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest więc na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu. Jednakże na podatniku spoczywa nie tylko obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą, wykazania, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, ale także obowiązek właściwego ich udokumentowania.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów:

a)podatek naliczony:

¾jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

¾w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

b)podatek należny:

¾w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,

¾w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,

¾od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,

c)kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska do Pytania 1 przez podatek od towarów i usług należy rozumieć podatek, o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. Natomiast w myśl art. 2 pkt 11 tej ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium innych państw, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Zatem ustawa o podatku od towarów i usług rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. Sformułowanie „podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w innym państwie, niż Polska, z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że zapłacony w Rosji podatek od wartości dodanej, stanowi koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem Spółka ma prawo do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów podatku od wartości dodanej wynikającego z dokonanych transakcji sprzedaży zagranicznej na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w momencie jego poniesienia.

Przytoczone uprzednio uregulowania prawne - w świetle dyrektywy zakładającej pierwszeństwo literalnej wykładni przepisów podatkowych - przesądzają bowiem, że na gruncie przedmiotowej sprawy zasada neutralności podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie przypadków związanych z możliwością rozliczania podatku od towarów i usług w systemie krajowym.

W konsekwencji, cytowane dyspozycje art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT nie będą miały w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ pojęcia podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług nie są tożsame. Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych podatek od wartości dodanej nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi w powyższym zakresie na terytorium Rosji, nie może być więc utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, rosyjski podatek od wartości dodanej zadeklarowany i zapłacony do rosyjskiego urzędu podatkowego powinien być kosztem uzyskania przychodów.

Ad Pytanie Nr 3

W ocenie Spółki, rosyjski podatek od wartości dodanej będzie stanowił bezpośredni koszt uzyskania przychodu. W związku z tym powinien zostać rozpoznany zgodnie z zasadami określonymi w art. 15 ust. 4, ust. 4b lub ust. 4c ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1)sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2)złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przepisy podatkowe nie zawierają definicji kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z przychodami. W praktyce organów podatkowych oraz w orzecznictwie sądowym oba te zwroty mają utrwalone znaczenie. Przyjmuje się, że kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. W przypadku kosztów bezpośrednich możliwe jest określenie wpływu danego kosztu na przychody podatnika, tj. ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast kosztem pośrednim jest wydatek, którego nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, pomimo że jego poniesienie jest racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do osiągnięcia przychodów. Nie pozostaje on w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, ponieważ brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nim przychód. W przypadku kosztów pośrednich nie można ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

W ocenie Spółki, należny podatek od wartości dodanej płacony w Rosji będzie kosztem bezpośrednim. Zapłata należnego podatku od wartości dodanej stanowi realizację przez Spółkę obowiązku publicznoprawnego nałożonego na nią przez przepisy rosyjskie. Jednocześnie należny podatek od wartości dodanej będzie płacony przez Spółkę w związku ze świadczeniem konkretnych Usług w Rosji. Zatem konkretna kwota należnego podatku od wartości dodanej będzie powiązana ze sprzedażą konkretnej Usługi.

Należny podatek od wartości dodanej będzie ściśle związany ze świadczeniem Usług na rzecz Spółki RU, a nie z całokształtem działalności Spółki. Jeśli świadczenie tych Usług nie miałoby miejsca, to należny podatek od wartości dodanej również nie wystąpiłby. Ta ścisła zależność między należnym podatkiem od wartości dodanej, a przychodami z tytułu świadczenia Usług na rzecz Spółki RU wskazuje, że podatek ten powinien być uznawany za przychód bezpośredni.

Reasumując, rosyjski podatek od wartości dodanej, powinien być przez Wnioskodawcę traktowany jako koszt bezpośredni i zaliczany do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 15 ust. 4, ust. 4b lub ust. 4c ustawy o CIT.

Podobne stanowiska (zarówno w odniesieniu do Pytania 1, Pytania 2 oraz Pytania 3) przedstawiono w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 stycznia 2022 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.614.2021.1.BG,

- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 sierpnia 2021 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.240.2021.1.MF,

- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 listopada 2018 r. nr 0114-KDIP2-3.4010.239.2018.4.MS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Jednocześnie zauważyć należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, oceniono wyłącznie w zakresie zakreślonym tym pytaniem, dot. możliwości zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków (zapłaconego w Rosji podatku od wartości dodanej) do kosztów uzyskania przychodów. Organ zaznacza przy tym uwagę, że w stanowisku tym nieprawidłowo wskazano, że ww. wydatek podlega zaliczeniu do kosztów podatkowych w dniu jego poniesienia. Zważywszy jednak na zakres pytania Nr 2, biorąc pod uwagę, że do kwestii momentu zaliczenia ww. podatku do kosztów podatkowych Wnioskodawca obszernie i prawidłowo odniósł się w stanowisku do pytania Nr 3, odstąpiono od stwierdzenia nieprawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”). 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.