Temat interpretacji
Dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że planowane połączenie Wnioskodawcy ze Spółkami Przejmowanymi poprzez ich przejęcie nie wpłynie na prawo Wnioskodawcy do uwzględnienia w przyszłych rozliczeniach CIT swoich strat podatkowych z lat ubiegłych, tj. że w odniesieniu do Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że planowane połączenie Wnioskodawcy ze Spółkami Przejmowanymi poprzez ich przejęcie nie wpłynie na prawo Wnioskodawcy do uwzględnienia w przyszłych rozliczeniach CIT swoich strat podatkowych z lat ubiegłych, tj. że w odniesieniu do Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka Przejmująca”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wiodącym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, generującym przeważającą część przychodów, jest pośrednictwo w sprzedaży produktów finansowych (kredytów i produktów bankowych) przez Internet, które sprowadza się głównie do działalności marketingowej i przekazywania informacji o ofercie. Pozostała działalność obejmuje pośrednictwo w sprzedaży usług telekomunikacyjnych, prowadzenie programów afiliacyjnych oraz usługi marketingowe dla ubezpieczycieli. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy ujawnionym w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego („KRS”) jest działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych (PKD 66.22.Z).
Obecnie planowane jest połączenie Spółki Przejmującej z następującymi spółkami („Spółki Przejmowane”):
- B Sp. z o.o. („Spółka Przejmowana I”) - Spółka Przejmująca posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki Przejmowanej I;
- C Sp. z o.o. („Spółka Przejmowana II”) - Spółka Przejmowana I posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki Przejmowanej II;
- D Sp. z o.o. sp.k. („Spółka Przejmowana III”) - Spółka Przejmująca jest komandytariuszem Spółki Przejmowanej III i posiada 99,9% ogółu praw i obowiązków w tej spółce, komplementariuszem jest Spółka Przejmowana II, która posiada 0,01% ogółu praw i obowiązków;
- E Sp. z o.o sp.k. („Spółka Przejmowana IV”) - Spółka Przejmująca jest komandytariuszem Spółki Przejmowanej IV i posiada ponad 99,9% ogółu praw i obowiązków w tej spółce; komplementariuszem jest Spółka Przejmowana I, która posiada mniej niż 0,01% ogółu praw i obowiązków.
Spółka Przejmowana I i Spółka Przejmowana II występują w strukturze grupowej wyłącznie jako komplementariusze odpowiednio Spółki Przejmowanej IV i Spółki Przejmowanej III (nie prowadzą odrębnej / innej działalności gospodarczej). Spółka Przejmowana III nie prowadzi działalności operacyjnej (ani obecnie, ani nie będzie jej prowadzić na moment dokonania połączenia).
Wiodącym przedmiotem działalności Spółki Przejmowanej IV, generującym przeważającą część przychodów Spółki Przejmowanej IV, jest pośrednictwo w sprzedaży produktów ubezpieczeniowych przez Internet, która sprowadza się głownie do działalności marketingowej i przekazywania informacji o ofercie. Ponadto, Spółka Przejmowana IV jest również operatorem i administratorem Systemu Lead - usługi łączenia potencjalnych klientów z agentami ubezpieczeniowymi w zakresie ubezpieczeń na życie. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki Przejmowanej IV ujawnionym w KRS jest działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju (PKD 46.19.Z).
Po połączeniu, przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy ujawnionym w KRS w dalszym ciągu będzie działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych (PKD 66.22.Z).
Spółki Przejmowane podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Planowane połączenie będzie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, w szczególności w celu ograniczenia kosztów funkcjonowania grupy kapitałowej, uproszczenia jej struktury przez konsolidację spółek zależnych i skoncentrowanie usług szeroko rozumianego pośrednictwa finansowego w jednym podmiocie.
Mimo przejęcia Spółki Przejmowanej IV, a w konsekwencji przejęcia jej działalności operacyjnej, działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, generującą przeważającą część przychodów będzie nadal pośrednictwo w sprzedaży produktów finansowych, tj. działalność w tym obszarze będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę w takim samym zakresie jak przed połączeniem. Analizując przychody z działalności Spółki Przejmującej oraz Spółki Przejmowanej IV za lata podatkowe 2019, 2020 i 2021 oraz przyjmując, że ww. działalność byłaby prowadzona przez jeden podmiot (Spółkę Przejmującą), wskazać należy, że po ich zsumowaniu, przychody pochodzące z działalności operacyjnej Spółki Przejmowanej IV stanowiłyby ok. 13%/17%/16% (odpowiednio w latach 2019, 2020 i 2021) całości przychodów Spółki Przejmującej. Wnioskodawca wskazuje, że po przeprowadzeniu połączenia i faktycznym przejęciu działalności operacyjnej Spółki Przejmowanej IV, proporcja uzyskiwanych z danego rodzaju działalności przychodów będzie utrzymywać się na podobnym poziomie, to jest działalność gospodarcza stanowiąca kontynuację działalności Spółki Przejmowanej IV nie będzie generować większości przychodów Wnioskodawcy.
W latach 2019, 2020 i 2021 Wnioskodawca wykazał stratę podatkową, którą ma prawo rozliczyć z dochodem osiągniętym w następnych latach podatkowych na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT.
Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że straty z 2019-2021 roku powstały w wyniku poniesienia istotnych kosztów marketingowych, wejścia na rynek silnej konkurencji oraz zmian regulacji dotyczących rynku pozabankowego (pożyczek pozabankowych), jak również wpływu pandemii COVID-19 na działalność Wnioskodawcy. W 2022 r., po ustabilizowaniu sytuacji wywołanej ww. okolicznościami, Wnioskodawca planuje osiągnąć dochód i rozliczyć część dostępnej do rozliczenia straty za lata ubiegłe. Zgodnie z prognozami przygotowanymi przez Wnioskodawcę, działalność Wnioskodawcy w latach następnych będzie w dalszym ciągu działalnością dochodową, a co za tym idzie, do rozliczenia pozostałej straty podatkowej doszłoby niezależnie od tego, czy Spółka Przejmująca przejęłaby Spółkę Przejmowaną IV, czy kontynuowałaby działalność w obecnie funkcjonującej strukturze.
W ramach planowanego połączenia nie dojdzie do zmian właścicielskich, o których mowa w art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. b Ustawy o CIT.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że planowane połączenie Wnioskodawcy ze Spółkami Przejmowanymi poprzez ich przejęcie nie wpłynie na prawo Wnioskodawcy do uwzględnienia w przyszłych rozliczeniach CIT swoich strat podatkowych z lat ubiegłych, tj. że w odniesieniu do Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy planowane połączenie nie wpłynie na prawo Wnioskodawcy do uwzględnienia w przyszłych rozliczeniach CIT swoich strat podatkowych z lat ubiegłych, tj. art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) nie znajdzie zastosowania.
Z dniem 1 stycznia 2021 r. do Ustawy o CIT wprowadzono art. 7 ust. 3 pkt 7, zgodnie z którym przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego:
- przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem, lub
- co najmniej 25% udziałów (akcji) podatnika posiada podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym podatnik poniósł taką stratę, praw takich nie posiadały.
W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej m.in. analizowany przepis, podkreślono, że zmiana treści art. 7 Ustawy o CIT ma na celu ograniczenie zjawiska wykorzystywania przez podatnika strat podatkowych innego podmiotu celem obniżenia własnych zobowiązań podatkowych. Wskazano, ze obowiązująca przed 2021 r. zasada, iż podatnik może rozliczać straty, które sam poniósł, mogła być nadużywana przez różnego rodzaju operacje restrukturyzacyjne, których celem było to, aby strata poniesiona przez podatnika pomniejszyła dochody uzyskiwane przez inne przedsiębiorstwo. W szczególności podmiot ponoszący straty, którego działalność nie rokowała możliwości uzyskiwania w kolejnych latach dochodów i rozliczenia wykazanych strat z tymi dochodami mógł dokonać przejęcia lub zakupu innego przedsiębiorstwa, po to tylko, aby o wartość poniesionych w przeszłości strat obniżać podatkowe dochody generowane przez to przedsiębiorstwo. W celu zapobieżenia takim działaniom optymalizacyjnym zaproponowano ograniczenia obecnie obowiązujące w art. 7 ust. 3 pkt 7 Ustawy o CIT.
Jednocześnie wskazano, że m.in. przejęcie innego podmiotu w dalszym ciągu może być przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dlatego ograniczenie możliwości uwzględniania strat przez podatnika uzależnione zostało od wystąpienia dodatkowych warunków (art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a i b Ustawy o CIT), które mają wskazywać na to, iż głównym celem działania było nieuzasadnione skorzystanie z możliwości pomniejszenia dochodu (powiększenia straty) innego przedsiębiorstwa.
W uzasadnieniu do projektu ustawy zastosowanie nowych regulacji zobrazowano na przykładzie dochodowej spółki X będącej producentem specjalistycznego sprzętu medycznego. Celem obniżenia jej zobowiązań podatkowych wspólnicy spółki X nabywają udziały spółki Y produkującej maszyny rolnicze, która w ubiegłych latach ponosiła istotne straty i która nie rokuje uzyskiwaniem w przyszłości dochodów. Następnie spółka Y przejmuje spółkę X, zmienia swoją nazwą na dotychczasową nazwę spółki X i formalnie to spółka Y - działając pod nazwą spółki X - staje się producentem specjalistycznego sprzętu medycznego (nie produkuje już maszyn rolniczych). Uzyskiwane z tej działalności dochody - w wyniku powyższych działań „restrukturyzacyjnych” - podlegają wówczas w spółce Y pomniejszeniu o straty podatkowe poniesione w uprzednich 5 latach przez spółkę Y.
W opisywanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do restrukturyzacji o charakterze podobnym do przytoczonego w uzasadnieniu do projektu ustawy przykładu. Planowane połączenie będzie przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych i jego głównym celem z pewnością nie będzie nieuzasadnione skorzystanie z możliwości rozliczenia straty. Wnioskodawca przejmie swój podmiot zależny, który prowadzi działalność o podobnym charakterze (pośrednictwo w świadczeniu usług finansowych). Co istotne, wygenerowane w 2019-2021 straty Wnioskodawcy powstały w wyniku poniesienia istotnych kosztów marketingowych, wejścia na rynek silnej konkurencji oraz zmian regulacji dotyczących rynku poza bankowego (pożyczek poza bankowych), jak również wpływu pandemii COVID-19 na działalność Wnioskodawcy. Zgodnie z prognozami, działalność Wnioskodawcy w latach następnych będzie działalnością dochodową, a co za tym idzie, do rozliczenia pozostałej straty podatkowej doszłoby niezależnie od tego, czy Spółka Przejmująca przejęłaby Spółkę Przejmowaną IV, czy kontynuowałaby działalność w obecnie funkcjonującej strukturze. W konsekwencji, w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie występuje podmiot, który nie rokuje uzyskiwaniem w przyszłości dochodów i który decyduje się na dokonanie restrukturyzacji w celach dokonania optymalizacji podatkowej.
Zatem już na etapie analizy ratio legis art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT stwierdzić można, że nie powinien on znajdować zastosowania w analizowanym zdarzeniu przyszłym i planowane połączenie nie powinno wpłynąć na prawo Wnioskodawcy do uwzględnienia w przyszłych rozliczeniach CIT swoich strat podatkowych z lat ubiegłych.
Przechodząc do analizy samego art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT, w pierwszej kolejności należy wskazać, że pomimo posługiwania się w tym przepisie pojęciem „przedmiotu faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności”, Ustawa o CIT nie zawiera jego definicji legalnej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, pojęcie „przedmiot faktycznie prowadzonej podstawowej działalności gospodarczej” powinno być rozumiane w sposób zgodny z rzeczywistą działalnością podatnika, tj. z uwzględnieniem przede wszystkim zakresu faktycznie prowadzonej działalności. Przedmiot przeważającej działalności wykazany w rejestrze przedsiębiorców KRS powinien zdaniem Wnioskodawcy pełnić w tym zakresie wyłącznie rolę pomocniczą. Niezasadne byłoby bowiem proste sięgniecie do działalności przeważającej ujawnionej w KRS, skoro ustawodawca w art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT nie posłużył się tą konstrukcją lecz, dotychczas niezdefiniowanym, pojęciem działalności podstawowej. Należy zatem uznać, że pojęcie to ma autonomiczny charakter i należy brać pod uwagę wymiar działalności faktycznie wykonywanej, nie zaś jedynie tej ujawnionej w rejestrze.
Wyłączenie możliwości rozliczenia straty podatnika, zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT, będzie miało miejsce jeśli przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po przejęciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem. Należy więc wskazać, że nie każda zmiana działalności gospodarczej będzie implikować brak możliwości rozliczenia strat. Istotne znaczenie będzie miała jedynie zmiana (całościowa lub częściowa) działalności podstawowej.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wiodącą działalnością Wnioskodawcy, generującą przeważającą część jego przychodów, jest pośrednictwo w sprzedaży produktów finansowych (kredytów konsumenckich) przez Internet.
Spółka Przejmowana I, Spółka Przejmowana II oraz Spółka Przejmowana III nie prowadzą działalności operacyjnej. Spółka Przejmowana I i Spółka Przejmowana II występują w strukturze grupowej wyłącznie jako komplementariusze. W wyniku połączenia Spółka Przejmująca nie przejmie faktycznej działalności tychże spółek (ich rola gospodarcza wygaśnie w momencie ustania bytu prawnego spółek komandytowych). W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, połączenie w tym zakresie nie będzie miało żadnego wpływu na działalność Wnioskodawcy i potencjalne zastosowanie art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT.
Analizie należy jednak poddać to, czy wpływ na działalność Wnioskodawcy i potencjalne zastosowanie art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT może mieć połączenie w części, w której Wnioskodawca przejmie Spółkę Przejmowaną IV (spółka ta, jako jedyna ze Spółek Przejmowanych, prowadzi obecnie działalność operacyjną). Wiodącym przedmiotem działalności Spółki Przejmowanej IV jest, podobnie jak w przypadku Spółki Przejmującej, pośrednictwo w sprzedaży produktów finansowych (ubezpieczeń) przez Internet, która sprowadza się głownie do działalności marketingowej i przekazywania informacji o ofercie. Ponadto, Spółka Przejmowana IV jest również operatorem i administratorem Systemu Lead - usługi łączenia potencjalnych klientów z pośrednikami ubezpieczeniowymi w zakresie ubezpieczeń na życie.
Mimo przejęcia Spółki Przejmowanej IV, a w konsekwencji przejęcia jej działalności operacyjnej, zdaniem Wnioskodawcy, nie zmieni się faktycznie prowadzona przez Wnioskodawcę wiodąca działalność gospodarcza (pośrednictwo w sprzedaży produktów finansowych), tj. działalność w tym obszarze będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę w takim samym wymiarze jak przed połączeniem. W ocenie Wnioskodawcy istotnym jest bowiem porównanie skali obecnej działalności Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej IV i ocena, czy działalność przejęta od Spółki Przejmowanej IV mogłaby generować większą część przychodów Wnioskodawcy po dokonaniu planowanego połączenia. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku definicji legalnej pojęcia „przedmiot faktycznie prowadzonej podstawowej działalności gospodarczej” określając faktycznie prowadzoną podstawową działalność uzasadnione jest odwoływanie się do danych finansowych i przyjmowanie, że jeśli większość przychodów spółki (tj. więcej niż 50%) generowana jest z danego rodzaju działalności, to działalność ta stanowi podstawową działalność podmiotu.
Analizując przychody z działalności Spółki Przejmującej oraz Spółki Przejmowanej IV za lata podatkowe 2019, 2020 i 2021 oraz przyjmując, że ww. działalność byłaby prowadzona przez jeden podmiot (Spółkę Przejmującą), wskazać należy, że po ich zsumowaniu, przychody pochodzące z działalności operacyjnej Spółki Przejmowanej IV stanowiłyby ok. 13%/17%/16% (odpowiednio w latach 2019, 2020 i 2021) całości przychodów Spółki Przejmującej. Wnioskodawca przewiduje, że po przeprowadzeniu połączenia i faktycznym przejęciu działalności operacyjnej Spółki Przejmowanej IV proporcja uzyskiwanych z danego rodzaju działalności przychodów będzie utrzymywać się na podobnym poziomie. W konsekwencji, obecnie prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w zakresie pośrednictwa w sprzedaży produktów finansowych będzie generowała większość przychodów Wnioskodawcy po planowanym połączeniu. Co więcej, faktyczna działalność prowadzona przez Wnioskodawcę po połączeniu nie zmieni się co do przedmiotu, bowiem będzie nadal polegała na pośrednictwie w sprzedaży produktów finansowych (głównie kredytowych i ubezpieczeniowych) oraz działalności marketingowej.
W konsekwencji, stwierdzić należy, że obecnie przedmiotem faktycznie prowadzonej przez Wnioskodawcę podstawowej działalności gospodarczej jest pośrednictwo w sprzedaży produktów finansowych i w opisywanym zdarzeniu przyszłym przedmiot ten nie zmieni się - ani w całości, ani w części - po dokonaniu planowanego połączenia.
Działalność operacyjna przejęta od Spółki Przejmowanej IV będzie pewnego rodzaju działalnością komplementarną dla Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi zarówno na przedmiot (pośrednictwo finansowe i ubezpieczeniowe) jak i na ww. skalę przychodów podmiotów, twierdzenie, że przejęta od Spółki Przejmowanej IV działalność wpłynie na zmianę faktycznie prowadzonej przez Wnioskodawcę podstawowej działalności gospodarczej choćby w części byłoby nieuzasadnione.
Należy również wskazać, że po połączeniu, przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy ujawnionym w KRS w dalszym ciągu będzie działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych (PKD 66.22.Z), tj. taki sam przedmiot, jak przed dokonaniem połączenia. Zgodnie ze wcześniejszym wskazaniem Wnioskodawcy, przedmiot przeważającej działalności wykazany w rejestrze przedsiębiorców KRS powinien pełnić w dokonywanej analizie rolę jedynie pomocniczą. Wnioskodawca wskazuje więc na tę okoliczność jedynie w takim właśnie pomocniczym charakterze.
Podobne stanowiska, w których zaaprobowano niestosowanie art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT ze względu na brak zmiany podstawowej działalności gospodarczej oraz akcentujące rolę ekonomicznego i biznesowego podłoża połączenia znajdują się również m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- z dnia 21 marca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.615.2021.1.BKD;
- z dnia 17 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.214.2021.1.MK;
- z dnia 12 kwietnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.61.2021.1.AP.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w świetle wykładni literalnej art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy CIT, jak i wykładni celowościowej przeprowadzonej na podstawie uzasadnienia do projektu ustawy, planowane połączenie nie wpłynie na prawo Wnioskodawcy do uwzględnienia w przyszłych rozliczeniach CIT swoich strat podatkowych z lat ubiegłych, tj. art. 7 ust. 3 pkt 7 lit. a Ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania.
W konsekwencji, po przeprowadzeniu połączenia, Wnioskodawcy będzie wciąż przysługiwało prawo do uwzględnienia w przyszłych rozliczeniach CIT swoich strat podatkowych wygenerowanych w latach 2019 i 2020, na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.