Czy w odniesieniu do faktur uregulowanych zarówno przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym Wnioskodawca nie utraci prawa do zaliczenia wydatków po... - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.338.2022.2.AK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 12 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.338.2022.2.AK

Temat interpretacji

Czy w odniesieniu do faktur uregulowanych zarówno przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym Wnioskodawca nie utraci prawa do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2022 r. wpłynął wniosek z 10 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w odniesieniu do faktur uregulowanych zarówno przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym Wnioskodawca nie utraci prawa do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowany w Polsce jako „podatnik VAT czynny”. Dla celów owej działalności Wnioskodawca nabywa towary i usługi, na okoliczność czego otrzymuje faktury od swoich dostawców lub usługodawców („kontrahenci”).

Spółka planuje opłacać jednym przelewem („zbiorczy przelew”) faktury (tj. więcej niż jedną fakturę) wystawione przez jednego kontrahenta w okresie nie dłuższym niż miesiąc, na podstawie komunikatu przelewu mającego zastosowanie w mechanizmie podzielonej płatności, wskazując w nim, zamiast numerów faktur, okres za który dokonywana jest płatność.

Może się jednak zdarzyć, że jedna lub więcej faktur wystawionych w okresie, za który dokonywana jest płatność zostanie pominięta w zbiorczym przelewie, co może wynikać z następujących okoliczności (które jednakowoż stanowią jedynie przykłady i nie wyczerpują wszystkich możliwych powodów pominięcia faktury w zbiorczym przelewie):

a)nieumyślna pomyłka osób odpowiedzialnych za zebranie faktur i dokonanie zbiorczej płatności;

b)przekazanie przez kontrahenta z opóźnieniem faktury lub faktur wystawionych w okresie, za który dokonywana jest zbiorcza płatność; lub

c)wstrzymanie płatności za daną fakturę w przypadku powstania co do niej wątpliwości.

Pominięta w zbiorczym przelewie faktura zostanie opłacona przez Spółkę przelewem odrębnym („przelew odrębny"), na podstawie komunikatu przelewu mającego zastosowanie w mechanizmie podzielonej płatności, w którym Spółka wskaże numer tej faktury.

Powyższe faktury, uregulowane zarówno przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym, mogą dotyczyć towarów i usług, zapłata za które musi być obowiązkowo dokonana przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności, na podstawie art. 108a ust. 1a ustawy o VAT jak i takich, które nie są objęte tym obowiązkiem i w odniesieniu do których Spółka stosuje mechanizm podzielonej płatności dobrowolnie.

Pytanie

Mając na uwadze powyższe zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca chce ustalić, czy w odniesieniu do faktur uregulowanych zarówno przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym Wnioskodawca nie utraci prawa do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku lit. b)

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w odniesieniu do faktur uregulowanych zarówno przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym nie utraci prawa do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawca motywuje w sposób następujący:

Zapłata za towary i usługi dostarczone przez innego podatnika (przedsiębiorcę) i udokumentowane fakturą z wykazanym na niej podatkiem VAT może być dokonana przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1 ustawy o VAT). Jeśli te towary i usługi są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT a wartość brutto faktury przekracza 15 tys. zł, wówczas mechanizm podzielonej płatności jest stosowany obowiązkowo (art. 108a ust. 1a ustawy o VAT); w pozostałych sytuacjach jest on stosowany fakultatywnie. Niedochowanie obowiązku dokonania zapłaty za towary lub usługi przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności (jeśli jest on obowiązkowy) może skutkować (…) tym, że poniesiony wydatek nie stanowi dla niego kosztu uzyskania przychodów (o ile faktura zawiera wyrazy „mechanizm podzielonej płatności” - art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT). (…)

Aby dokonać zapłaty przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności nabywca musi posłużyć się komunikatem przelewu udostępnionym przez bank lub SKOK wskazując w nim m.in. numer opłacanej faktury (art. 108a ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT) lub okres, którego dotyczy płatność (art. 108a ust. 3c ustawy o VAT) - jeśli jest ona dokonywana za więcej niż jedną fakturę wystawioną w okresie nie dłuższym niż miesiąc (art. 108 ust. 3a ustawy o VAT). Jak wynika z uzasadnienia projektu ustawy z 9 sierpnia 2019 r. o zmianie m.in. ustawy o VAT (druk sejmowy 3602), wymogi te służą uniknięciu wątpliwości co do tego, za którą fakturę dokonana została płatność.

Tymczasem, w okolicznościach opisanych przez Spółkę, pomimo pominięcia faktury w zbiorczym przelewie takie wątpliwości nie wystąpią - Spółka bowiem wskaże w komunikacie odrębnego przelewu numer opłacanej faktury, wobec czego będzie jasne, której faktury on dotyczy. Jasne będzie również to, że faktura ta nie została opłacona przelewem zbiorczym. Zatem cel ustawodawcy, tj. ustalenie której dokładnie faktury dotyczy płatność będzie zrealizowany.

Co więcej, z samego faktu zastosowania odpowiedniego komunikatu przelewu zarówno w odniesieniu do przelewu zbiorczego jak i przelewu odrębnego wynika, że kwota podatku VAT zostanie zaalokowana na rachunek VAT kontrahenta - a ta okoliczność sama w sobie przesądza o tym, że mechanizm podzielonej płatności został zastosowany, w świetle art. 108a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, spełniając tym samym cel ustawodawcy, czyli zabezpieczenie uregulowania zobowiązania podatkowego przez kontrahenta.

Z powyższych względów Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dochowa on obowiązku dokonania zapłaty przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności - pomimo tego, że w zbiorczej płatności pominie fakturę wystawioną w okresie, za który dokonywana jest zbiorcza płatność i którą następnie ureguluje ją przelewem odrębnym.

(…)

Z tego samego względu Wnioskodawca nie utraci też (…) prawa do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów (na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT). (…)

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w podobnych stanach faktycznych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji z 27 listopada 2020 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.529.2020.1.IZ) organ ten uznał, że podatnik, który pominął w zbiorczej płatności fakturę wystawioną w okresie, której ta płatność dotyczy, powinien ją opłacić odrębnym przelewem - stosując mechanizm podzielonej płatności (o ile jest ona objęta takim obowiązkiem). Wynika z tego, że pomimo pominięcia faktury w zbiorczym przelewie i uregulowania jej przelewem odrębnym mechanizm podzielonej płatności zasadniczo został zastosowany.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 października 2020 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.234.2020.2.IZ), w której organ podatkowy doprecyzował, że pominięcie faktury w przelewie zbiorczym sprawia jedynie, że musi być ona uregulowana przelewem odrębnym (tj. w komunikacie przelewu należy wskazać jej numer, a nie okres, którego dotyczy płatność) i nie skutkuje to tym, że mechanizm podzielonej płatności nie został zastosowany: (...) jeśli po dokonaniu zbiorczej płatności za faktury wystawione przez kontrahenta w okresie nie krótszym niż jeden dzień i nie dłuższym niż jeden miesiąc, Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta kolejne faktury wystawione w danym okresie, podatnik nie ma możliwości dokonania płatności kolejnym zbiorczym przelewem, na zasadach określonych w art. 108a ust. 3 i 3b ustawy. Oznacza to więc, że każda z faktur, którą Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta, po dokonaniu zbiorczej płatności za dany okres, mimo, że faktury te zostały wystawione w okresie, którego dotyczyła już dokonana płatność zbiorcza, powinny być rozliczone przez Wnioskodawcę odrębnie.

Mając na uwadze powyższe argumenty Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nawet jeśli pominie w zbiorczym przelewie (dokonanym przy zastosowaniu komunikatu przelewu w mechanizmie podzielonej płatności) fakturę, którą następnie ureguluje przelewem odrębnym (również w mechanizmie podzielonej płatności) dochowa on obowiązku zastosowania omawianego mechanizmu - zarówno w odniesieniu do faktur opłaconych przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym. Nie będzie zatem podstaw do wyłączenia wydatków z kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy oceniać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Art. 15d ust. 1 został znowelizowany na mocy art. 3 ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1018) poprzez dodanie pkt 1 i 2 oraz na mocy art. 6 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1751) poprzez dodanie do art. 15d ust. 1 pkt 3. Zgodnie z art. 14 pkt 2 ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. i art. 18 pkt 2 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. weszły w życie z dniem 1 stycznia 2020 r. I tak, zgodnie z nowym brzmieniem art. 15d ust. 1 ustawy o CIT, obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

1.została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub

2.została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub

3.pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

Natomiast, stosownie do ust. 2 tego artykułu, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

1)zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2)w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody

- w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Z kolei w myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162 ze zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1.stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2.jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Zestawienie ww. przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku każdej transakcji o wartości przekraczającej 15.000 zł istnieje obowiązek dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego, przy czym naruszenie tego obowiązku, a więc dokonanie płatności w całości lub w części z pominięciem takiego rachunku oznacza brak możliwości zaliczenia kosztu do kosztów uzyskania przychodów w tej części, w jakiej płatność dotycząca tej transakcji została dokonana z pominięciem rachunku płatniczego.

Zgodnie z obowiązującym od 1 listopada 2019 r. art. 106e ust. 1 pkt 18a oraz art. 108a ust. 1a – wprowadzonym art. 1 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, faktura powinna zawierać, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”. Natomiast, w myśl dodanego ust. 1a do art. 108a ww. ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1.zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;

2.zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Zgodnie z przepisem art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,

podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności" zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

Jednym z celów wprowadzenia obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności było ograniczenie swobodnego dysponowania przez podatników kwotą podatku VAT. Środki stanowiące równowartość kwoty podatku VAT wynikającej z faktury mają trafiać na specjalne konto VAT dostawcy, który nie ma pełnej swobody co do rozporządzania tymi środkami - dysponuje nimi w ograniczonym i ściśle określonym zakresie.

Zgodnie z treścią Objaśnień podatkowych MF z 23 grudnia 2019 r. w sprawie Mechanizmu Podzielonej Płatności, obowiązek uregulowania należności w mechanizmie podzielonej płatności dotyczy wyłącznie kwoty odpowiadającej kwocie VAT wynikającej z nabycia towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15. Możliwa jest zapłata w mechanizmie podzielonej płatności wyłącznie samej kwoty odpowiadającej kwocie podatku VAT wykazanej na fakturze. Wówczas wskazana w komunikacie przelewu kwota brutto będzie równa kwocie podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka planuje opłacać jednym przelewem („zbiorczy przelew”) faktury (tj. więcej niż jedną fakturę) wystawione przez jednego kontrahenta w okresie nie dłuższym niż miesiąc, na podstawie komunikatu przelewu mającego zastosowanie w mechanizmie podzielonej płatności, wskazując w nim, zamiast numerów faktur, okres za który dokonywana jest płatność. Może się jednak zdarzyć, że jedna lub więcej faktur wystawionych w okresie, za który dokonywana jest płatność zostanie pominięta w zbiorczym przelewie. Pominięta w zbiorczym przelewie faktura zostanie opłacona przez Spółkę przelewem odrębnym („przelew odrębny"), na podstawie komunikatu przelewu mającego zastosowanie w mechanizmie podzielonej płatności, w którym Spółka wskaże numer tej faktury. Powyższe faktury, uregulowane zarówno przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym, mogą dotyczyć towarów i usług, zapłata za które musi być obowiązkowo dokonana przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności, na podstawie art. 108a ust. 1a ustawy o VAT jak i takich, które nie są objęte tym obowiązkiem i w odniesieniu do których Spółka stosuje mechanizm podzielonej płatności dobrowolnie.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca pominie w zbiorczym przelewie dokonanym przy zastosowaniu komunikatu przelewu w mechanizmie podzielonej płatności fakturę, którą następnie ureguluje przelewem odrębnym również w mechanizmie podzielonej płatności, nie ma podstaw do wyłączenia tych wydatków z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, w odniesieniu do faktur uregulowanych zarówno przelewem zbiorczym jak i przelewem odrębnym Wnioskodawca nie utraci prawa do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów. W opisanej we wniosku sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku lit. b) należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja  dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili  i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu  wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W zakresie pytań oznaczonych we wnioksu lit. a), c) i d) wydano/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).