1. Czy w przypadku wykorzystania Środków trwałych, opisanych w zdarzeniu przyszłym, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, Spółka będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na te środki trwałe z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE) w ramach Zezwolenia dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT? 2. Czy wynajęcie Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT tj. czy wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT oraz czy w przypadku wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami)? 3. Czy wynajęcie Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT tj. czy wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT oraz czy w przypadku wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami)?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 sierpnia 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania, czy:

   - w przypadku wykorzystania Środków trwałych, opisanych w zdarzeniu przyszłym, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, Spółka będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na te środki trwałe z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE) w ramach Zezwolenia dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT;

   - wynajęcie Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT tj. czy wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT oraz czy w przypadku wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami);

   - wynajęcie Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT tj. czy wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT oraz czy w przypadku wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką zależną od S. sp. z o.o. (dalej: „Spółka matka”), podmiotu działającego w branży motoryzacyjnej. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od całości swoich dochodów na terenie Polski oraz dużym przedsiębiorcą w rozumieniu Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm. dalej: „Ustawa CIT”).

Spółka posiada Zezwolenie nr (…) z dnia 26 września 2017 roku na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Zezwolenie”).

W Zezwoleniu ustalono następujące warunki prowadzenia działalności:

  1. Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: „Rozporządzenie SSE”) w wysokości co najmniej 62.079.060,00 PLN (słownie, sześćdziesiąt dwa miliony siedemdziesiąt dziewięć tysięcy sześćdziesiąt złotych 00/100) w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r.

  2. Zatrudnienie przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności na terenie strefy pod dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 55 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 55 pracowników do dnia 31 grudnia 2025 r.

  3. Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r.

Zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka uzyskała zgodę na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”), rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

- 29.32 - pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli;

- 24.53 - usługi wykonywania odlewów z metali lekkich.

Następnie na mocy decyzji zmieniającej z dnia 30 kwietnia 2019 r., działalność strefowa została rozszerzona o następującą pozycję Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

   - 38.11.58 - odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal w zakresie wynikającym wyłącznie z prowadzonej działalności na terenie strefy, w ramach wyżej wspomnianego zezwolenia.

Przedmiotem działalności Spółki prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, jest produkcja części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych oraz do silników pojazdów mechanicznych (dalej: „Produkty”). Spółka specjalizuje się w produkcji wysokiej jakości odlewów ciśnieniowych ze stopów aluminium oraz precyzyjnej obróbce odlewów aluminiowych, przeznaczonych dla przemysłu motoryzacyjnego (dalej: „Działalność strefowa”).

Wypełniając warunki wskazane w Zezwoleniu Spółka nabyła grunt o powierzchni łącznej 8,6432 ha (działki oznaczone numerem ewidencyjnym 17/16 i 17/19), który został następnie przyjęty przez Spółkę do ewidencji środków trwałych w dniu 31 października 2017 r. Ponadto w roku 2018 i 2019 Spółka nabyła kolejne dwie mniejsze działki na terenie SSE (…), które również zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Spółka zakończyła inwestycję dnia 31 grudnia 2020 r.

Działalność gospodarcza realizowana jest zgodnie z Zezwoleniem. Wnioskodawca rozważa obecnie przeznaczenie niektórych środków trwałych (dalej: „Środki trwałe”), z którymi związane były koszty rozpoznane jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE) w ramach inwestycji, na którą uzyskano Zezwolenie, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu. Od wprowadzenia środków trwałych (których wynajęcie innemu podmiotowi rozważa Spółka) do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych Spółki, do wynajęcia ich innemu podmiotowi, okres 5 lat może upłynąć lub nie.

W najbliższej przyszłości Spółka zamierza oddać w wynajem na rzecz innego podmiotu poniższe Środki trwałe:

  1) grunt o powierzchni 5.400 m², który ma zostać przeznaczony przez przyszłego najemcę na parking; (dalej: „Grunt”);

  2) powierzchnię socjalno-biurową oraz produkcyjno-magazynową o powierzchni łącznej 1.290 m² (pomieszczenia biurowo-socjalne o powierzchni 450 m² - jedna kondygnacja budynku biurowo-socjalnego oraz część hali produkcyjno-magazynowej o powierzchni 840 m²); (dalej: „Powierzchnia”).

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe Środki trwałe stanowiące przedmiot przyszłych umów najmu w zakresie:

1) Gruntów - są nieużytkowane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie udzielonego Zezwolenia;

2) Powierzchni - są wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie udzielonego Zezwolenia.

Spółka do chwili obecnej nie wykorzystała w całości przysługującego jej limitu pomocy publicznej. Po oddaniu w wynajem wskazanych Środków trwałych, działalność gospodarcza objęta Zezwoleniem będzie dalej prowadzona na terenie SSE.

W związku z tym, że najem nie został wskazany w Zezwoleniu jako działalność prowadzona na terenie SSE, Spółka będzie traktowała usługę najmu jako działalność opodatkowaną (niekorzystająca ze zwolnienia podatkowego).

Pytania

 1. Czy w przypadku wykorzystania Środków trwałych, opisanych w zdarzeniu przyszłym, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, Spółka będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na te środki trwałe z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE) w ramach Zezwolenia dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT?

 2. Czy wynajęcie Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT tj. czy wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT oraz czy w przypadku wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami)?

 3. Czy wynajęcie Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT tj. czy wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT oraz czy w przypadku wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami)?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy:

  1) W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wykorzystania Środków trwałych, opisanych w zdarzeniu przyszłym, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, Spółka nie będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na te środki trwałe z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE), dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

  2) Wynajęcie Środków trwałych, z którym były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT. Nie dochodzi tu bowiem do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, do wysokości dostępnej puli pomocy publicznej, którą wyznaczać będzie wartość nabytych w związku z inwestycją na terenie SSE składników majątku, niepomniejszona o wartość Środków trwałych wynajętych. Tym samym wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu przed upływem 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi przesłanki do utraty prawa do zwolnienia podatkowego i nie stoi na przeszkodzie spełnienia warunku utrzymania inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, umożliwiającego korzystanie z zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

  3) Wynajęcie Środków trwałych, z którym były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT. Nie dochodzi tu bowiem do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, do wysokości dostępnej puli pomocy publicznej, którą wyznaczać będzie wartość nabytych w związku z inwestycją na terenie SSE składników majątku, niepomniejszona o wartość środków trwałych wynajętych. Tym samym, wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu po upływie 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi przesłanki do utraty prawa do zwolnienia podatkowego Wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, po upływie 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lecz przed upływem 5 lat od daty zakończenia inwestycji, nie stoi na przeszkodzie spełnienia warunku utrzymania inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, umożliwiającego korzystanie z zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

Uzasadnienie:

Ad. 1)

Specjalna Strefa Ekonomiczna umożliwia prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach. Podstawowym celem utworzenia specjalnej strefy ekonomicznej jest przyspieszenie rozwoju gospodarczego w tych częściach kraju, w których istnieją strefy. Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej wiąże się z jednej strony z obowiązkiem posiadania określonego prawem zezwolenia; z drugiej natomiast umożliwia czerpanie korzyści z wielu przywilejów niedostępnych dla przedsiębiorców prowadzących działalność poza wydzielonym terytorium strefy. Ustawodawca wprowadzając przepisy dotyczące zwolnienie dla działalności objętych SSE miał na celu uatrakcyjnienie terenu i uprawdopodobnienie, że na danym terenie powstawać będą inwestycje.

Warunki i zasady prowadzenia działalności na terenie specjalnych stref ekonomicznych, a także korzyści jakie można dzięki temu uzyskać określone są w ww. ustawie i aktach wykonawczych wydanych do tej ustawy (tu. Ustawy SSE): Rozporządzenie SSE oraz pozostałe rozporządzenia w sprawie poszczególnych stref ekonomicznych.

Rozporządzenie SSE w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom określa:

  1) przedmioty działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawane zezwolenie,

  2) maksymalną wielkość pomocy publicznej, którą można udzielić przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,

  3) warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia,

  4) warunki uznawania wydatków za wydatki poniesione na inwestycję na terenie strefy, a także minimalną wysokość tych wydatków,

  5) koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie po dniu 31 grudnia 2000 r.,

  6) sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej - zachowaniem warunków - z zachowaniem warunków określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r.

- uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz.UE.L 187 z 26 06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 651/2014” (§ 1 Rozporządzenia SSE).

Zgodnie z art. 12 Ustawy SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 Ustawy SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Art. 16 ust. 2 Ustawy SSE stanowi, że zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

  1) zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;

  2) dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;

  3) terminu zakończenia inwestycji;

  4) maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;

  5) wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1

Jak stanowi art. 19 ust. 3 Ustawy SSE, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

  1) zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub

  2) rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu lub

  3) nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub

  4) wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

W kontekście pomocy publicznej należy wskazać, że w myśl art. 17 ust. 4 Ustawy CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

W orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, konieczne jest łączne spełnienie dwóch warunków, a mianowicie działalność gospodarcza musi być prowadzona:

1) na podstawie uzyskanego zezwolenia,

2) na terenie specjalnej strefy ekonomicznej

Oznacza to, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

W myśl § 3 ust. 4 Rozporządzenia SSE, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

W myśl § 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

  1) utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

  2) utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Zgodne z § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia będące:

  1) ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

  2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

  3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

  4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

  5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;

  6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku, gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że zarówno przesłanki warunkujące prawo do zwolnień (§ 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE), jak i przesłanki wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia (art. 19 ust. 1 i 3 Ustawy SSE) stanowią katalog zamknięty. Jednocześnie w żadnym z przepisów nie jest przewidziany zakaz wynajmowania takich środków trwałych. Zawarcie przez Spółkę umowy najmu nie wypełnia również żadnej z przesłanek utraty zezwolenia strefowego przedstawionych w zamkniętym katalogu w art. 19 ustawy o SSE.

§ 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE jako warunek zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, wskazuje utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Należy zauważy, że ww. przepis jako warunku zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, nie wskazuje zakazu wynajmu środków trwałych.

Zauważyć należy, że wynajęcie innemu podmiotowi części środków trwałych, z którymi związane były koszty rozpoznane jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą na terenie strefy w ramach nowej inwestycji, których cena nabycia lub koszt wytworzenia stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 Rozporządzenia SSE, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki, nie stanowi naruszenia § 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE.

W efekcie Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT o wartość tych wydatków na nabycie Środków trwałych, które zostaną oddane w najem, o ile spełnione będą pozostałe warunki korzystania z pomocy publicznej.

Podsumowując, w przypadku oddania Środków trwałych opisanych w zdarzeniu przyszłym, w  wynajem na rzecz innego podmiotu, Spółka nie będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na te Środki trwałe z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE) Zezwolenia, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, ze względu na fakt, że oddanie rzeczy w wynajem nie stanowi przeniesienia jej własności, a zatem nie dojdzie do naruszenia warunku z § 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE przewidującego wymóg utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, jak również żadnego innego przepisu (żaden nie przewiduje zakazu takiego zachowania).

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, takich jak:

 1) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 lutego 2020 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.493.2019.1.ANK - w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził w uzasadnieniu m.in., że: „Podsumowując, w przypadku oddania środków trwałych, opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w najem na rzecz innego podmiotu, Spółka nie będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na te środki trwałe z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE), dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.”

 2) Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 sierpnia 2019 r., o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.232.2019.2.APO - w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził w uzasadnieniu m.in., że: „Tym samym, umowa najmu nie stanowi naruszenia § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, bowiem przepis ten, jako warunek zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, wskazuje na zakaz zbywania (przenoszenia własności) składników majątkowych przez okres 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Należy zauważyć, że ww. przepis jako warunku zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, nie wskazuje zakazu najmu środków trwałych (przeniesienia posiadania) w określonym w nim terminie. (...) Zawarcie przez Spółkę umowy najmu nie wypełnia również żadnej z przesłanek utraty zezwolenia strefowego przedstawionych w zamkniętym katalogu art. 19 ustawy o SSE.”,

Spółka zauważa również, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r. (sygn. I SA/Rz 254/07), przepisy Rozporządzenia SSE regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z Ustawy CIT (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z ww. wyrokiem Sądu, „Artykuł 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z 1992 r. reguluje zwolnienie od podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.).’’, tj. umożliwiające wydanie w ich zakresie interpretacji indywidualnej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 listopada 2007 r. (sygn. III SA/Wa 1737/07), w którym stwierdził on, iż nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Pytanie oznaczone nr. 1 jest w istocie pytaniem o zakres zwolnienia z podatku dochodowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT (zależny od możliwości ujmowania w kosztach kwalifikowanych wydatków na określone środki trwałe).

Ad. 2)

Wynajęcie środka trwałego, z którym były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT. Nie dochodzi tu bowiem do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, do wysokości dostępnej puli pomocy publicznej, którą wyznaczać będzie wartość nabytych w związku z inwestycją na terenie SSE składników majątku, niepomniejszona o wartość środków trwałych wynajętych.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, jak również pod warunkiem że zostanie utrzymana inwestycja w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Z literalnego brzmienia § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia SSE wynika, że utrata zwolnienia wiąże się wyłącznie ze zdarzeniem w postaci przeniesienia własności składników majątku. Przepis ten nie dotyczy natomiast ich wynajęcia. Zgodnie bowiem z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Nie dochodzi tu zatem do przeniesienia prawa własności środków trwałych.

W konsekwencji, w przypadku wynajęcia środków trwałych, nie utraci on prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, a zakres tego zwolnienia nie ulegnie jakiemukolwiek ograniczeniu.

Wobec faktu, iż w przypadku wynajęcia danego składnika majątkowego nie dochodzi do przeniesienia prawa własności danego składnika majątkowego, nie zachodzi więc przesłanka utraty zwolnienia od podatku dochodowego, o której mowa w § 5 ust. 2 pkt 1 i 2 Rozporządzenia SSE.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, np. w:

1) interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów w dniu 24 czerwca 2008 r. o sygn. ILPB3/423-192/08-3/HS,

2) interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów w dniu 18 grudnia 2009 r. o sygn. ILPB3/423-838/09-4/ŁM.

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej przepisy, jak również stanowisko organów podatkowych w podobnych sprawach, Wnioskodawca jest uprawiony do wynajmu Środków trwałych, których koszt nabycia został uznany za wydatek kwalifikowany w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia o SSE przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do rejestru środków trwałych, bez konsekwencji w postaci utraty prawa do zwolnienia podatkowego w całości.

Podsumowując, wobec faktu, iż w przypadku wynajęcia danego składnika majątkowego nie dochodzi do przeniesienia prawa własności danego składnika majątkowego, nie zachodzi więc przesłanka utraty zwolnienia od podatku dochodowego, o której mowa w § 5 ust. 2 pkt 1 i 2 Rozporządzenia SSE.

Potwierdzeniem zajmowanego przez Spółkę stanowiska jest także fakt, iż inna niż prezentowana przez nią wykładnia byłaby sprzeczna z racjonalnymi zasadami prowadzenia działalności gospodarczej - nie jest bowiem dopuszczalne, aby obawa przed utratą całości zwolnienia podatkowego powstrzymywała podmioty gospodarcze przed oddawaniem w wynajem Środków trwałych, które mogły przestać być dla nich użyteczne. Byłaby to sytuacja godząca w interes ekonomiczny przedsiębiorstw korzystających z udogodnień płynących z działalności w Specjalnych Strefach Ekonomicznych, co z pewnością nie było zamierzeniem prawodawcy.

Wynajem Środków trwałych nie będzie skutkował utratą przez Spółkę prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, Spółka będzie bowiem nadal spełniała wszystkie warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, określone w przyznanym jej Zezwoleniu.

Ad. 3)

Wynajem Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a przed upływem 5 lat od daty zakończenia inwestycji, nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Przepis 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia SSE uzależnia zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji od utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W stosunku do wskazanych Środków trwałych Spółka utrzyma własność składników majątku, ponieważ zawiera ona wyłącznie umowę najmu, co nie wywiera wpływu na utrzymanie własności majątku (w opisanej transakcji spółka nie przenosi własności Środków trwałych).

Wynajem Środków trwałych po upływie 5 lat od dnia wprowadzania do ewidencji środków trwałych nie wpływa również na warunek utrzymania inwestycji w regionie wskazany w § 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE.

Stosownie do § 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE, wynajem środków trwałych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po upływie 5 lat od momentu, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie stoi na przeszkodzie spełnienia warunku utrzymania inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, umożliwiającego korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Wynajem Środków trwałych nie będzie skutkować utratą prawa do zwolnienia z podatku oraz nie wpłynie na warunek korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w pozostałym zakresie. Tak więc powyższy wynajem Środków trwałych nie wpłynie na warunek utrzymania inwestycji w regionie wskazany w § 5 ust. 2 pkt 2) Rozporządzenia SSE, a co za tym idzie na dalszą możliwość korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie Zezwolenia. Na powyższą ocenę w szczególności ma wpływ fakt, że wynajem Środków trwałych żaden sposób nie zakłóci funkcjonowania inwestycji, w związku z którą Spółka otrzymała pomoc.

Spółka wskazuje, że przepisy Rozporządzenia SSE nie mówią o inwestycji jako całości, lecz jedynie o poszczególnych składnikach majątkowych i momencie ich ujawnienia w księgach. Wobec powyższych uznać należy, iż wynajem Środków trwałych ujętych w ewidencji środków trwałych Spółki nie powoduje również obowiązku zwrotu przyznanej ulgi, pomimo iż nie upłynęło 5 lat od daty zakończenia inwestycji.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja zgodnie z zadanymi pytaniami wyznaczającym jej zakres dotyczy wyłącznie skutków wynajęcia Środków trwałych, z którym były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE. Zatem, w interpretacji nie odniesiono się do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów nabycia Gruntów które są nieużytkowane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie udzielonego Zezwolenia.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1670 ze zm., dalej: „ustawa o SSE”).

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ww. ustawy).

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o SSE,

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE,

W myśl natomiast art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”),

Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop,

Jak stanowi § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2019, poz. 121),

W myśl natomiast § 5 ust. 2 rozporządzenia,

Zgodnie natomiast z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia,

Ponadto, zgodnie z art. 19 ust. 1 i 3 ustawy o SSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wygasa lub może zostać cofnięte tylko w przypadkach enumeratywnie w nim wyliczonych, a są nimi:

  - upływ okresu, na jaki została ustanowiona strefa;

  - zaprzestanie prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie strefy;

  - rażące uchybienie warunkom określonym w zezwoleniu;

  - nie usunięcie uchybień stwierdzonych w toku kontroli przeprowadzonej przez ministra właściwego do spraw gospodarki w terminie wyznaczonym w wezwaniu ministra do ich usunięcia, lub

  - wystąpienia z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka posiada Zezwolenie z dnia 26 września 2017 roku na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Zezwolenie”). Działalność gospodarcza realizowana jest zgodnie z Zezwoleniem. Wnioskodawca rozważa obecnie przeznaczenie niektórych środków trwałych (dalej: „Środki trwałe”), z którymi związane były koszty rozpoznane jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE) w ramach inwestycji, na którą uzyskano Zezwolenie, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu. Od wprowadzenia środków trwałych (których wynajęcie innemu podmiotowi rozważa Spółka) do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych Spółki, do wynajęcia ich innemu podmiotowi, okres 5 lat może upłynąć lub nie.

Należy wskazać, że zarówno przesłanki warunkujące prawo do zwolnień (§ 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE), jak i przesłanki wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia (art. 19 ust. 1 i 3 Ustawy SSE) stanowią katalog zamknięty. Jednocześnie w żadnym z przepisów nie jest przewidziany zakaz wynajmowania środków trwałych. Zawarcie przez Spółkę umowy najmu nie wypełnia również żadnej z przesłanek utraty zezwolenia strefowego przedstawionych w zamkniętym katalogu w art. 19 ustawy o SSE.

§ 5 ust. 2 Rozporządzenia SSE jako warunek zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, wskazuje utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Należy zauważy, że ww. przepis jako warunku zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, nie wskazuje zakazu wynajmu środków trwałych.

Reasumując, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, o wartość tych wydatków na nabycie Środków trwałych, które zostaną oddane w najem, o ile spełnione będą pozostałe warunki korzystania z pomocy publicznej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż wynajęcie Środków trwałych, z którym były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT. Nie dochodzi tu bowiem do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, do wysokości dostępnej puli pomocy publicznej, którą wyznaczać będzie wartość nabytych w związku z inwestycją na terenie SSE składników majątku, niepomniejszona o wartość Środków trwałych wynajętych. Tym samym wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu przed upływem 5 lat oraz po upływie 5 lat, w którym własności składników zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi przesłanki do utraty prawa do zwolnienia podatkowego i nie stoi na przeszkodzie spełnienia warunku utrzymania inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, umożliwiającego korzystanie z zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

Zatem, analizując powyższe, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

   - w przypadku wykorzystania Środków trwałych, opisanych w zdarzeniu przyszłym, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, Spółka będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na te środki trwałe z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (o których mowa m.in. w § 6 Rozporządzenia SSE) w ramach Zezwolenia dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT;

   - wynajęcie Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT tj. czy wykorzystanie środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT oraz czy w przypadku wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu w czasie krótszym niż 5 lat od zakończenia inwestycji, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami);

   - wynajęcie Środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT tj. czy wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT oraz czy w przypadku wykorzystania środków trwałych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, do świadczenia (odpłatnie) usług najmu po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dochody z pozostałej działalności objętej zezwoleniem będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami),

jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).